WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI
15.11.2006
- –Giorgos Dimitrakopoulos i José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
- –Ana Maria Gomes, Jan Marinus Wiersma i Achille Occhetto, w imieniu grupy politycznej PSE
- –Elizabeth Lynne i Marios Matsakis, w imieniu grupy politycznej ALDE
- –Angelika Beer, Caroline Lucas, Raül Romeva i Rueda i Bart Staes, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
- –Tobias Pflüger, Mary Lou McDonald, Adamos Adamou, André Brie, Vittorio Agnoletto i Willy Meyer Pleite, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
- –Mogens N.J. Camre, w imieniu grupy politycznej UEN
- –PPE-DE (B6‑0585/2006)
- –PSE (B6‑0586/2006)
- –GUE/NGL (B6‑0587/2006)
- –UEN (B6‑0593/2006)
- –ALDE (B6‑0594/2006)
- –Verts/ALE (B6‑0611/2006)
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC), bomb kasetowych i broni konwencjonalnej
Parlament Europejski,
– uwzględniając trzecią konferencję przeglądową Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych (konwencja CCW) z roku 1980, odbywającą się w Genewie w dniach od 7 do 17 listopada 2006 r.,
– uwzględniając szóstą konferencję przeglądową Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu (konwencja BTWC) z roku 1972, która odbędzie się w Genewie w dniach od 20 listopada do 8 grudnia 2006 r.,
– uwzględniając wspólne działanie UE z dnia 27 lutego 2006 r. dotyczące konwencji BTWC, mające na celu promowanie powszechnego obowiązywania konwencji BTWC oraz wspierające jej wdrożenie przez sygnatariuszy, celem dokonania przez sygnatariuszy transpozycji zobowiązań międzynarodowych wynikających z konwencji do prawa krajowego i w charakterze środków administracyjnych,
– uwzględniając plan działania dotyczący konwencji BTWC przyjęty jednocześnie ze wspólnym działaniem, w którym państwa członkowskie zobowiązały się do przedłożenia ONZ informacji na temat środków budowy zaufania oraz do przekazania Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych wykazu ekspertów i laboratoriów w celu ułatwienia dochodzeń w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej i biologicznej,
– uwzględniając wspólne stanowisko Rady z dnia 20 marca 2006 r. dotyczące konferencji przeglądowej konwencji BTWC w roku 2006, przyjęte w celu dalszego wzmocnienia konwencji oraz promowania pomyślnego wyniku szóstej konferencji przeglądowej,
– uwzględniając strategię bezpieczeństwa UE z roku 2003 oraz strategię UE dotyczącą broni masowego rażenia oraz sposobu jej dostawy przyjętą w roku 2003 oraz rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 17 listopada 2005 w sprawie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia: rola Parlamentu Europejskiego,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że podpisana w roku 1972 konwencja BTWC, która weszła w życie w roku 1975, stanowi pierwszy wielostronny traktat o rozbrojeniu wprowadzający zakaz obejmujący całą kategorię broni i że obecnie 155 państw jest sygnatariuszami konwencji, a dalsze 16 podpisało, lecz jeszcze jej nie ratyfikowało,
B. mając na uwadze, że szósta konferencja przeglądowa, która odbędzie się w Genewie w dniach od 20 listopada do 8 grudnia 2006 r. stanowić będzie pierwszą sposobność dla państw będących stronami konwencji do zbadania skutków obowiązywania konwencji od chwili zakończenia poprzedniej konferencji przeglądowej w roku 2002 oraz że pozwoli ona tym państwom na potwierdzenie ich zaangażowania na rzecz całkowitego zakazu broni biologicznej oraz na omówienie wszelkich problemów lub niedociągnięć związanych z obowiązywaniem konwencji,
C. mając na uwadze, że pierwsza część piątej konferencji przeglądowej konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej w roku 2001 zakończyła się fiaskiem, w znacznej mierze z powodu wycofania się administracji Stanów Zjednoczonych z rokowań dotyczących prawnie wiążącego i skutecznego mechanizmu wykonawczego,
D. mając na uwadze, że choć liczba sygnatariuszy konwencji o broni konwencjonalnej (CCW) systematycznie rośnie (100 sygnatariuszy porozumienia ramowego w styczniu 2006 r.), wciąż nie jest ona powszechnie stosowana oraz mając na uwadze, że liczba sygnatariuszy pięciu protokołów zawierających konkretne przepisy wykonawcze do konwencji jest znacznie niższa,
1. podkreśla, że Unia Europejska powinna, w oparciu o powodzenie systemu konwencji BTWC, dążyć do dalszego jej wzmocnienia oraz do działania na rzecz pozytywnych wyników szóstej konferencji przeglądowej;
2. z zadowoleniem przyjmuje działania dyplomatyczne podejmowane nieustannie przez Radę i Komisję mające na celu podtrzymanie wysiłków międzynarodowych na rzecz wzmocnienia konwencji BTWC oraz uznaje rolę UE w promowaniu wykorzystania dobrowolnych, niewiążących inspekcji w charakterze „środków budowania zaufania”, jak również we wzmacnianiu krajowych przepisów prawnych w ramach przygotowań do konferencji przeglądowej;
3. w związku z tym przywiązuje dużą wagę do dokładnego i pełnego przeglądu działania konwencji BTWC celem określenia, przedyskutowania i przyjęcia środków mających na celu dalsze wzmocnienie konwencji;
4. wzywa Radę i państwa członkowskie do promowania przystąpienia do konwencji BTWC wszystkich państw oraz do wezwania wszystkich państw nie będących jeszcze sygnatariuszami konwencji do niezwłocznego przystąpienia do niej oraz do działania na rzecz wydania oświadczenia, że zakaz broni biologicznej i toksycznej stanowi powszechnie obowiązującą zasadę prawa międzynarodowego;
5. wzywa w związku z tym UE do podjęcia tej sprawy na forum transatlantyckim, w szczególności w ramach NATO, oraz do przekonania administracji Stanów Zjednoczonych do zmiany jednostronnego punktu widzenia oraz do spowodowania ponownego przyjęcia i wzmocnienia podejścia wielostronnego;
6. wzywa Radę i Komisję do promowania pełnej zgodności ze zobowiązaniami wynikającymi z konwencji BTWC oraz, w razie potrzeby, do wzmocnienia krajowych środków wykonawczych obejmujących przepisy prawa karnego oraz kontrolę nad drobnoustrojami patogennymi oraz toksynami w ramach konwencji;
7. wzywa, aby Rada i państwa członkowskie przyczyniły się do poprawy mechanizmów oceny przestrzegania postanowień konwencji przez jej sygnatariuszy polegającej na promowaniu wysiłków służących wzmocnieniu przejrzystości poprzez zwiększoną wymianę informacji między sygnatariuszami, obejmującą określenie środków pozwalających na ocenę i zwiększenie przydatności oraz zakresu stosowania mechanizmu budowania zaufania na terenie kraju;
8. wzywa Radę i państwa członkowskie do promowania zgodności ze zobowiązaniami wynikającymi z rezolucji 1540 Rady Bezpieczeństwa ONZ, w szczególności co do eliminacji zagrożenia wynikającego z nabycia lub użycia broni biologicznej lub toksycznej przez terrorystów, jak również możliwości dostępu do materiałów, sprzętu i wiedzy, które mogą być wykorzystane przez terrorystów do opracowania i produkcji broni biologicznej i toksycznej;
9. wzywa Radę i państwa członkowskie do promowania uwzględnienia i decyzji dotyczących dalszego działania, dotychczas podjętych wysiłków w ramach programu realizowanego między konferencjami w okresie 2003 - 2005 oraz wysiłków podejmowanych celem przedyskutowania i promowania wzajemnego zrozumienia i skutecznego działania, w szczególności co do: wzmocnienia międzynarodowych możliwości reagowania na domniemane użycie broni biologicznej lub toksycznej bądź podejrzanego, nagłego wystąpienia choroby, badania takich przypadków oraz łagodzenia ich skutków; spotęgowania i rozszerzenia zakresu wysiłków podejmowanych przez instytucje krajowe i międzynarodowe oraz istniejących mechanizmów monitorowania, wykrywania, diagnozowania i zwalczania skutków chorób zakaźnych ludzi, zwierząt oraz roślin; treści, rozpowszechniania i przyjmowania kodeksów dobrej praktyki dla naukowców w dziedzinach związanych z konwencją celem rozpowszechniania informacji o konwencji oraz aby pomóc odpowiednim podmiotom w wypełnieniu zobowiązań prawnych, regulacyjnych i zawodowych oraz w poszanowaniu zasad etyki;
10. wzywa Radę i państwa członkowskie do udzielenia poparcia na rzecz prowadzenia dalszego programu prac między szóstą i siódma konferencją, celem szczegółowego określenia dziedzin i procedur zapewniających dalszy postęp w ramach takiego programu oraz do działania na rzecz zwołania siódmej konferencji przeglądowej konwencji BTWC nie później niż w roku 2011;
11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że protokół V do konwencji CCW w sprawie materiałów wybuchowych pozostałych w wyniku wojny wszedł w życie dnia 12 listopada 2006 r. i w związku z tym nabrał charakteru wiążącego prawa międzynarodowego; podkreśla, że oznacza to dla sygnatariuszy konieczność oczyszczenia swojego terytorium z materiałów wybuchowych, celem zmniejszenia liczby ofiar cywilnych po zakończeniu konfliktów zbrojnych; podkreśla również, że protokół ten zobowiązuje strony odpowiedzialne za materiały wybuchowe pozostałe po konflikcie zbrojnym do udzielania pomocy w ich usunięciu, nawet jeżeli nie kontrolują one terenów, na których znajdują się te materiały; podkreśla, że protokół ten ma zastosowanie do wszelkiego rodzaju materiałów wybuchowych, w tym również do amunicji kasetowej;
12. wyraża jednak przekonanie, że wiele innych państw powinno podpisać i ratyfikować konwencję CCW wraz z pięcioma protokołami do konwencji i wzywa Radę i Komisję, aby zrobiły wszystko co w ich mocy celem zapewnia należytego podpisania i ratyfikowania protokołu V przez wszystkie państwa członkowskie UE, jak również przez wszystkie państwa korzystające z pomocy na rzecz rozbrojenia, nawet jeżeli dotychczas nie przyjęły one konwencji CCW (np. Liban);
13. wzywa, aby UE i państwa członkowskie wystąpiły (w duchu zasady wynikającej z konwencji CCW dotyczącej sporządzenia, w razie potrzeby, protokołów obejmujących dalsze rodzaje broni, do momentu przyjęcia stosownej konwencji w tej sprawie) o sporządzenie oddzielnego protokołu VI jednoznacznie zakazującego produkcji, składowania, przekazywania i użycia wszelkiego rodzaju amunicji kasetowej (bomby odłamkowe);
14. wzywa wszystkie państwa członkowskie, Radę i Komisję do podjęcia aktywnych działań mających na celu zapewnienie utworzenia w najbliższej przyszłości stałego sekretariatu konwencji BTWC i CCW nadzorującego pomyślne stosowanie konwencji, zgodnie z wytycznymi Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) stworzonej w tym celu na mocy konwencji o broni chemicznej;
15. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji do Rady, Komisji, parlamentów i rządów państw członkowskich, parlamentów i rządów sygnatariuszy konwencji BTWC i CCW oraz odpowiednich wyspecjalizowanych organizacji pozarządowych.