WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI

24.10.2007

projekt zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu złożyli

• –Jürgen Schröder, José Ribeiro e Castro, Laima Liucija Andrikienė, Colm Burke, Charles Tannock, Eija-Riitta Korhola, Mario Mauro w imieniu grupy politycznej PPE-DE
• –Alain Hutchinson, Josep Borrell Fontelles, Pasqualina Napoletano w imieniu grupy politycznej PSE
• –Thierry Cornillet, Marios Matsakis w imieniu grupy politycznej ALDE
• –Ryszard Czarnecki, Adam Bielan w imieniu grupy politycznej UEN
• –Frithjof Schmidt, Margrete Auken, Marie-Hélène Aubert, Raül Romeva i Rueda, Angelika Beer w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
• –Luisa Morgantini w imieniu grupy politycznej GUE/NGL

zastępuje on tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:

• –ALDE (B6‑0408/2007)
• –PSE (B6‑0411/2007)
• –GUE/NGL (B6‑0413/2007)
• –UEN (B6‑0415/2007)
• –Verts/ALE (B6‑0416/2007)
• –PPE-DE (B6‑0421/2007)

w sprawie Sudanu

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Sudanu

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Darfurze, zwłaszcza rezolucję z dnia 26 września 2007 r.,

–  uwzględniając rezolucję Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP–UE w sprawie sytuacji w Darfurze, przyjętą w Wiesbaden w dniu 28 czerwca 2007 r.,

–  uwzględniając porozumienie z Trypolisu w sprawie procesu politycznego w Darfurze, przyjęte w Trypolisie w dniach 28–29 kwietnia 2007 r.,

–  uwzględniając decyzję Unii Afrykańskiej (UA) z kwietnia 2004 r. o utworzeniu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie (AMIS),

–  uwzględniając rezolucję Narodów Zjednoczonych nr 1706 zawierającą propozycję sił pokojowych dla Darfuru w sile 22 000,

–  uwzględniając statut Międzynarodowego Trybunału Karnego w zakresie międzynarodowych misji pokojowych,

–  uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nr 1778 z dnia 25 września 2007 r., która przewiduje obecność wielowymiarowych międzynarodowych sił we wschodnim Czadzie i w północno‑wschodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, składających się z misji Narodów Zjednoczonych (MINURCAT), czadyjskich sił policyjnych wyszkolonych przez Narody Zjednoczone oraz z operacji wojskowej Unii Europejskiej (EUFOR),

• A.mając na uwadze, że w dniu 30 września niezidentyfikowani napastnicy zaatakowali bazę Unii Afrykańskiej w miejscowości Haskanita na południu Darfuru, zabijając – jak wynika z oświadczeń UA – 10 żołnierzy sił pokojowych UA i członków policji cywilnej, a co najmniej 8 innych członków personelu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie zostało ciężko rannych i około 40 wciąż uznaje się za zaginionych,
• B.mając na uwadze, że były to dotychczas największe straty w ludziach poniesione przez niedofinansowane siły UA,
• C.mając na uwadze, że w wyniku nasilenia się przemocy na południu Darfuru w ciągu ostatnich tygodni zginęło trzech kierowców pracujących dla Światowego Programu Żywnościowego, a organizacja udzielająca pomocy medycznej Lekarze bez Granic (Médecins Sans Frontières) postanowiła wycofać swoich pracowników z miejscowości Muhajiriya, zostawiając tam bez opieki medycznej liczną grupę przesiedleńców,
• D.mając na uwadze, że w chwili obecnej siły misji Unii Afrykańskiej w Sudanie znajdujące się w Darfurze składają się z ok. 7 000 żołnierzy i członków policji cywilnej i są w rzeczywistości jedynymi siłami w Darfurze, które mogą na miejscu nieść pomoc ludności cywilnej; mając na uwadze, że w lipcu 2007 r. udzielono pozwolenia na mieszaną operację UA i Narodów Zjednoczonych UNAMID z udziałem 26 000 osób, która wciąż czeka na realizację;
• E.mając na uwadze, że misja Unii Afrykańskiej w Sudanie polega na monitorowaniu porozumienia pokojowego z Darfuru i kilku innych porozumień o zaprzestaniu walk,
• F.dostrzegając, że ataki na personel misji Unii Afrykańskiej w Sudanie nasiliły się w ostatnim czasie i od czasu rozmieszczenia sił w 2004 r. zginęło 25 żołnierzy i członków personelu, a kilkadziesiąt osób odniosło rany,
• G.mając na uwadze, że od czasu nieudanego porozumienia pokojowego w sprawie Darfuru coraz bardziej szerzy się bezprawie i pogarsza bezpieczeństwo,
• H.z zadowoleniem przyjmując fakt, iż siły UNAMID w przeciwieństwie do obecnych obserwatorów z ramienia Unii Afrykańskiej mają prawo interweniowania w celu ratowania życia,
• I.mając na uwadze, że osiągnięcie przez misję pokojową pełni sił potrwa rok lub nawet dłużej,
• J.głęboko zasmucony i wstrząśnięty przypadkami śmierci w wyniku aktów przemocy i grabieżami w okolicach miast Haskanita i Muhajiriya,
• 1.zdecydowanie potępia zabójstwo 10 żołnierzy sił pokojowych Unii Afrykańskiej w Darfurze i uważa ten czyn za zbrodnię wojenną, którą jak najszybciej powinny zbadać Unia Afrykańska i Narody Zjednoczone;
• 2.ubolewa nad pogarszającą się sytuacją w zakresie bezpieczeństwa w regionie, o czym świadczą akty przemocy i ciągle napływające z Darfuru doniesienia międzynarodowych obserwatorów oraz organizacji pozarządowych;
• 3.domaga się natychmiastowego zaprzestania działań wojennych i ataków na misję Unii Afrykańskiej w Sudanie, cywilów oraz organizacje humanitarne, ich personel i środki trwałe, jak również na konwoje z pomocą;
• 4.wzywa rząd Sudanu i grupy rebeliantów do pełnej współpracy w ramach niezależnego dochodzenia mającego wyjaśnić tragiczny atak w miejscowości Haskanita, aby można było wymierzyć sprawiedliwość wszystkim winnym;
• 5.podkreśla, że należy ustalić, jaki jest los osób wciąż uznawanych za zaginione oraz żąda, aby grupa odpowiedzialna za napaść natychmiast wskazała ich miejsce pobytu;
• 6.ubolewa nad tym, że napaść miała miejsce w czasie, kiedy Unia Afrykańska i Narody Zjednoczone czynią wszystko, aby podjąć rozmowy pokojowe w sprawie Darfuru w Libii w dniu 27 października; domaga się rozmieszczenia sił UNAMID w Darfurze, aby pomogły one zakończyć trwający tam konflikt;
• 7.podkreśla, że zwyczajowe prawo wojny zakazuje przeprowadzania ataków na personel i środki trwałe międzynarodowych misji pokojowych, jeżeli nie angażują się one w bezpośrednie działania wojenne;
• 8.wyraża zadowolenie z przyjęcia przez rząd Sudanu w dniu 12 czerwca 2007 r. sił UNAMID; przypomina jednak, że rząd Sudanu już wcześniej zobowiązał się do wpuszczenia sił mieszanych do Sudanu, ale zobowiązań tych nie spełnił; wzywa do szybkiego rozmieszczenia sił UNAMID i wyposażenia ich w mandat umożliwiający skuteczną ochronę ludności cywilnej oraz wzywa Narody Zjednoczone do wypełnienia swojego zobowiązania i wysłania obiecanych żołnierzy;
• 9.przypomina rządowi Sudanu, że ponosi on główny ciężar odpowiedzialności za bezpieczeństwo wewnętrzne oraz że nie powinien uchylać się od tej odpowiedzialności na rzecz społeczności międzynarodowej;
• 10.wzywa państwa członkowskie UE i Narody Zjednoczone do bezzwłocznego zmobilizowania decydujących środków w ramach wsparcia politycznego, finansowego, logistycznego, technicznego i in., w tym również wyspecjalizowanego personelu na potrzeby misji Unii Afrykańskiej w Sudanie i UNAMID, aby na czas zakończyć przejęcie misji do końca grudnia 2007 r.; wzywa rząd Sudanu do zaakceptowania wsparcia i żołnierzy ze wszystkich krajów oraz do uczynienia wszystkiego, co w jego mocy, aby ułatwić im wykonywanie mandatów;
• 11.podkreśla, że żołnierze wszystkich stron oraz ich personel, pojazdy i środki trwałe muszą się wyraźnie odróżniać od pracowników organizacji humanitarnych, aby zagwarantować ich całkowitą neutralność i uniknąć zbrojnych napaści;
• 12.wzywa Komisję do informowania Parlamentu o wszelkich postępach w zakresie właściwego wykorzystania jej pomocy finansowej udzielanej misji Unii Afrykańskiej w Sudanie, zwłaszcza jeżeli chodzi o wypłacanie pensji i diet dziennych żołnierzom misji Unii Afrykańskiej w Sudanie;
• 13.wzywa UE, Narody Zjednoczone i Unię Afrykańską do wspólnego podejmowania wysiłków na rzecz rozwiązania konfliktu w Darfurze oraz do nadania priorytetowego znaczenia szeroko rozumianemu procesowi pokojowemu poprzez dialog polityczny ze wszystkimi zainteresowanymi stronami;
• 14.zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, szefom państw i rządów oraz parlamentom państw członkowskich UE, rządowi i parlamentowi Sudanu, sekretarzowi generalnemu Narodów Zjednoczonych, szefom państw i rządów Ligi Arabskiej, rządom państw AKP, Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP–UE oraz instytucjom Unii Afrykańskiej.