ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
13.11.2007
- –Joseph Daul, Daniel Caspary, Marianne Thyssen, Cristobal Montoro Romero και Csaba Őry, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE
- –Robert Goebbels, Anne Van Lancker και Udo Bullmann, εξ ονόματος της Ομάδας PSE
- –Graham Watson, Margarita Starkevičiūtė, Lena Ek και Bernard Lehideux, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
- –Cristiana Muscardini, Ewa Tomaszewska, Ryszard Czarnecki, Mieczysław Edmund Janowski και Adam Bielan, εξ ονόματος της Ομάδας UEN
- –UEN (B6‑0435/2007)
- –PPE-DE (B6‑0441/2007)
- –PSE (B6-0442/2007)
- –ALDE (B6‑0447/2007)
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το ευρωπαϊκό συμφέρον: Επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την προπαρασκευαστική του έκθεση της 26ης Ιανουαρίου 2007 σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής για το 2007 (A6-0012/2007),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το ευρωπαϊκό συμφέρον: Επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης (COM(2007)0581),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με θέμα "Ώρα να ανεβάσουμε ταχύτητα: η νέα εταιρική σχέση για την ανάπτυξη και την απασχόληση" (COM(2006)0030),
– έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Συμβουλίου της 4ης Οκτωβρίου 2004, 12ης Ιουλίου 2005, 18ης Ιουλίου 2006 και 10ης Ιουλίου 2007 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών,
– έχοντας υπόψη το νομοθετικό του ψήφισμα σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών[1],
– έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Νεολαία που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 23 και 24 Μαρτίου 2005,
– έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 23 και 24 Μαρτίου 2006,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής "Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010: επείγουσα ανάγκη μεταρρυθμίσεων για να επιτύχει η Στρατηγική της Λισαβόνας" (COM(2003)0685),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του σχετικά με την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση: ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης 2006-2007[2],
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της άτυπης συνάντησης των υπουργών απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων στο Guimarães με θέμα "12 βασικά σημεία για την αντιμετώπιση των επικείμενων προκλήσεων" στις 5 και 6 Ιουλίου 2007,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. εκτιμώντας ότι το αν οι δημόσιες πολιτικές προωθούν ή όχι στην πράξη τη μεγέθυνση εξαρτάται από τις πηγές και από τα εμπόδια στη μεγέθυνση που επικρατούν στην οικονομία και από το ευρύτερο πλέγμα περιορισμών και ευκαιριών που δημιουργούνται από τις παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα δημοσιονομική αστάθεια δημιουργεί αβεβαιότητα και ενδέχεται να επιδεινώσει την επιβράδυνση της μεγέθυνσης και ότι η ελαφρά αναθεώρηση των φθινοπωρινών προβλέψεων της Επιτροπής θα μπορούσε επίσης να σημάνει ένα σημείο καμπής του οικονομικού κύκλου, εκτός εάν η διαφάνεια των αγορών και οι κατάλληλες αντιδράσεις των παραγόντων χάραξης πολιτικής αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα ΕΕ αποτελεί ένα μοναδικό μίγμα προηγμένων οικονομιών και συγκλινουσών οικονομιών χαμηλού κόστους, κάτι το οποίο επιτρέπει να γίνεται μείωση του κόστους, να δημιουργούνται εσωτερικές και εξωτερικές εξοικονομήσεις κλίμακας και να προβάλλεται αντίσταση στις αποπληθωριστικές και πληθωριστικές πιέσεις των αναπτυσσόμενων οικονομιών,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυξημένη προβολή και ελκυστικότητα της ενιαίας αγοράς της ΕΕ ενθαρρύνει την οικονομική μετανάστευση, τα αιτήματα πολιτικής και οικονομικής βοήθειας για επίλυση προβλημάτων σε ολόκληρο τον κόσμο και την εισροή κεφαλαίων από ιδιώτες επενδυτές και από κρατικά επενδυτικά κεφάλαια,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίδοση της ΕΕ όσον αφορά τις εξαγωγές στις αναπτυγμένες και στις αναδυόμενες οικονομίες πολύ συχνά επηρεάζεται αρνητικά από την έλλειψη αμοιβαιότητας ως προς τους όρους πρόσβασης στις αγορές, τα μη δασμολογικά εμπόδια και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διευρυμένη ΕΕ και ο αντίκτυπός της στην οικονομία, καθώς και στην πολιτική και κοινωνικο-πολιτισμική ανάπτυξη των κρατών μελών της απαιτούν μεταρρυθμίσεις και διευρυμένη συνεργασία εντός του συστήματος λήψης πολιτικών αποφάσεων,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλληλεξάρτηση εντός της ζώνης του ευρώ είναι μεγαλύτερη απ' ό,τι εντός της ΕΕ συνολικά και ότι αυτό δεν μετουσιώνεται ακόμη σε αποτελεσματικές και συνεκτικές διεργασίες πολιτικής - ιδίως σε ό,τι αφορά τη σύνδεση μεταξύ υγιών δημόσιων οικονομικών, δαπανών υψηλής ποιότητας και επενδύσεων σε στρατηγικές αύξησης της παραγωγικότητας,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά τη χάραξη των γενικών προσανατολισμών της οικονομικής πολιτικής, οι διαμορφωτές της πολιτικές θα πρέπει να εντοπίσουν, να αναλύσουν και να αντιμετωπίσουν τις κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και θα αντιμετωπίσουν κατά τα προσεχή έτη οι οικονομίες της ΕΕ,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίγνωση και ενεργός υποστήριξη των πολιτών της ΕΕ αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχή υλοποίηση των μέτρων οικονομικής πολιτικής,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση (ΕΣΑ) χρειάζεται μεγαλύτερη προβολή, δυνατότητες παρακολούθησης και συμμετοχική ώθηση στο πλαίσιο της ανανεωμένης Στρατηγικής της Λισαβόνας, ιδίως σε σχέση με τα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρυθμίσεων (ΕΠΜ) και τις εκθέσεις υλοποίησης των ΕΠΜ,
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει έντονη αλληλεξάρτηση μεταξύ οικονομικής μεγέθυνσης, απασχόλησης και καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού· λαμβάνοντας υπόψη ότι η φτώχεια των εργαζομένων επισημαίνεται όλο και περισσότερο ως βασική πρόκληση τόσο για την πολιτική απασχόλησης όσο και για την πολιτική κοινωνικής ένταξης· εκτιμώντας κατά συνέπεια ότι επιβάλλεται η συμβολή των Ολοκληρωμένων Προσανατολισμών στην επίτευξη των κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων και η συνεκτίμηση των συνεργιών ανάμεσα στους διάφορους τομείς,
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προαναφερθείσα ανεπίσημη συνάντηση των υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στο Guimarães κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κοινωνική ένταξη αποτελεί θεμελιώδη διάσταση των στρατηγικών αειφόρου ανάπτυξης στην Ευρώπη δεδομένου ότι προσφέρει τα εργαλεία για να δημιουργηθούν ευκαιρίες για όλους και έχει θετικό αντίκτυπο στην απασχόληση, τις δεξιότητες και την ανθρώπινη ανάπτυξη,
Εξωτερικές πολιτικές
1. επισημαίνει ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τις οικονομίες της ΕΕ, οι οποίες είναι επόμενο να διαδραματίσουν σημαντικότερο ρόλο στις ερχόμενες δεκαετίες και να αποκομίσουν επιπλέον οφέλη, εκμεταλλευόμενες τις οικονομίες κλίμακας, τη δυναμικότητα, την ύπαρξη αστικών συγκροτημάτων, τα δίκτυα και τη θετική τους φήμη·
2. υπογραμμίζει ότι η ΕΕ μπορεί να επιτύχει εσωτερικά τους στόχους της Λισαβόνας μόνο εάν είναι δραστήρια και ενωμένη στη διεθνή σκηνή· χαιρετίζει, συνεπώς, την πρόθεση να αναπτυχθεί μια συνεκτική εξωτερική διάσταση της Στρατηγικής της Λισαβόνας· θεωρεί ότι μια σφαιρική προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική, που θα εστιάζεται στη ρυθμιστική συνεργασία, στη σύγκλιση των προτύπων και στην ισοδυναμία των κανόνων, πρέπει να προωθεί τόσο τον θεμιτό ανταγωνισμό όσο και το εμπόριο· προειδοποιεί, ωστόσο, στο πλαίσιο αυτό, ότι δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία των περαιτέρω βελτιώσεων στις διαδικασίες εσωτερικής συνεργασίας και μεταρρυθμίσεων·
3. υπογραμμίζει την αναδυόμενη σπουδαιότητα της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα και δεδομένου ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους ευεργετούμενους από την ανοικτή παγκόσμια οικονομία, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας και εισαγωγέας εμπορευμάτων στον κόσμο, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας υπηρεσιών και ο δεύτερος μεγαλύτερος προορισμός και προέλευση άμεσων ξένων επενδύσεων· θεωρεί ότι , ακριβώς για αυτούς τους λόγους, η ΕΕ έχει σημαντική ευθύνη για την αντιμετώπιση παγκόσμιων ζητημάτων και για τη δημιουργία εργαλείων κοινής εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, έτσι ώστε να διαχειρίζεται επαρκώς τον εξωτερικό αντίκτυπο της ενιαίας αγοράς της ΕΕ·
4. θεωρεί ότι η παγκόσμια ενοποίηση βιομηχανικών κλάδων και οι εξαγορές εταιρειών της ΕΕ από επενδυτές τρίτων χωρών και αντιστρόφως μειώνουν το πραγματικό κόστος του κεφαλαίου· ζητεί να ληφθούν μέτρα για την καταπολέμηση του προστατευτισμού τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης· επισημαίνει, ωστόσο, ότι χωρίς κατάλληλο συντονισμό της συγκρότησης του εποπτικού πλαισίου της ΕΕ και δραστήρια επιβολή των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ, τα πλεονεκτήματα της ενιαίας αγοράς και τα οφέλη κλίμακας, που αποκτώνται λόγω της συμμετοχής της ΕΕ ως ενιαίας οντότητας στην παγκόσμια αγορά, θα μπορούσαν ενδεχομένως να μειωθούν·
5. τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας της ΕΚΤ σε σχέση με τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής και τη διαχείριση της μεταβλητότητας στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές· υπογραμμίζει ότι η ανατίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ είναι αποτέλεσμα της διογκούμενης ανισομέρειας σε τρίτες χώρες και της χαμηλής ζήτησης στην ΕΕ, που αυξάνει την ανταγωνιστική πίεση στις εταιρείες της ΕΕ και καθιστά αναγκαία την απάντηση της ΕΕ με υγιείς οικονομικές πολιτικές, διεθνείς συμφωνίες και συνεργασία·
6. είναι της γνώμης ότι η κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης φυσικών πόρων, βασικών προϊόντων και υπηρεσιών, που προκαλείται από την μεγέθυνση των αναπτυσσόμενων οικονομιών, μπορεί να ασκήσει πληθωριστική πίεση στις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ, η οποία μέχρι στιγμής αντισταθμιζόταν από τη συμβολή τους στην αύξηση της παγκόσμιας προσφοράς· θεωρεί ότι, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό, πρέπει τα κράτη μέλη να εκπονήσουν αντιπληθωριστικά εργαλεία οικονομικής πολιτικής με στρατηγικές τεχνολογικής ανάπτυξης και ένα πλαίσιο για ενδεχόμενη μακροοικονομική προσαρμογή και βελτιωμένο συντονισμό·
7. χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να αναπτύξει περαιτέρω τη ρυθμιστική συνεργασία, τη σύγκλιση των προτύπων και την ισοδυναμία των κανόνων στις συζητήσεις της με τρίτες χώρες· καλεί την Επιτροπή να προωθεί την αξιοπρεπή εργασία και την ποιότητα της εργασιακής ζωής, να καταπολεμήσει το κοινωνικό ντάμπινγκ, να εισάγει συστηματικά ένα κεφάλαιο για την αειφόρο ανάπτυξη στις συμφωνίες εμπορίου και συνεργασίας της με τρίτες χώρες, να απαιτεί την κύρωση και την επιβολή των βασικών προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και αρχών αξιοπρεπούς εργασίας και να εφαρμόζει συστηματικά τις κοινωνικές της αξίες και αρχές όταν συνάπτει συμφωνίες με τρίτες χώρες·
Εσωτερικές πολιτικές
Γέφυρα μεταξύ των στρατηγικών κοινωνικής προστασίας και κοινωνικής ένταξης και των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών
8. χαιρετίζει τη δήλωση της Επιτροπής ότι θα δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην ενεργό ενσωμάτωση και στις ίσες ευκαιρίες, ότι πρέπει να προωθηθεί επαρκής κοινωνική προστασία και να ενισχυθεί η καταπολέμηση της φτώχειας και ότι απαιτούνται, σε ολόκληρη την Ευρώπη, αποτελεσματικότερα μέσα εξασφάλισης των υφισταμένων δικαιωμάτων πρόσβασης στην απασχόληση, την εκπαίδευση, τις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη και σε άλλες μορφές κοινωνικής προστασίας·
9. υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί και βελτιωθεί η ολοκλήρωση και προβολή της κοινωνικής διάστασης στον προσεχή κύκλο της Στρατηγικής της Λισαβόνας και ιδίως στους Ολοκληρωμένους Προσανατολισμούς· θεωρεί ότι είναι επείγουσα η ανάγκη να ξεπεραστεί η αντιληπτή αδυναμία των Προσανατολισμών για την Απασχόληση, οι οποίοι δεν δίνουν βαρύτητα σε ορισμένους βασικούς κοινωνικούς στόχους, όπως σε εκείνους που αποβλέπουν στη μείωση του αριθμού των εργαζόμενων φτωχών και στην αύξηση της πρόσβασης σε απασχόληση υψηλής ποιότητας, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη και άλλες μορφές κοινωνικής προστασίας για όλους· καλεί την Επιτροπή να προσαρμόσει τους Ολοκληρωμένους Προσανατολισμούς έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι νέες προκλήσεις και να ξεπεραστούν αυτές οι αδυναμίες·
10. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μια συστηματική προσέγγιση, η οποία να διασφαλίζει την αποτελεσματική συνοχή μεταξύ της διαδικασίας ΕΠΜ που είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και σε περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, αφενός, και στη διαδικασία κοινωνικής προστασίας και κοινωνικής ένταξης, αφετέρου·
Υλοποίηση των κατευθυντηρίων γραμμών για την απασχόληση
11. καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει την ευρεία απόκλιση μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την υλοποίηση και την αποτελεσματικότητα των κατευθυντηρίων γραμμών για την απασχόληση, εξασφαλίζοντας ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν συνολικότερα τους στόχους και τους δείκτες της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Απασχόληση (ΕΣΑ), τους μηχανισμούς και τα μέτρα δια βίου μάθησης που εκτίθενται στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Νεολαία, το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων και το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για την Αναπηρία 2006-2007· ζητεί όλοι αυτοί οι στόχοι, δεσμεύσεις και συγκριτικά μέτρα να ενσωματωθούν πλήρως στις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές, έτσι ώστε να βελτιωθεί η συνεκτικότητα και η αποτελεσματικότητα της ΕΣΑ·
12. υπογραμμίζει ότι έχει μεγάλη σημασία να ενισχυθούν οι στρατηγικές δυνατότητες των πολιτικών απασχόλησης· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή, κατά τις διαδικασίες συντονισμού τους, στην ποιότητα θέσεων απασχόλησης, στο συνδυασμό εργασιακής, οικογενειακής και προσωπικής ζωής, στην ποιότητα και διαθεσιμότητα εκπαίδευσης και κατάρτισης για όλους, στην υλοποίηση της νομοθεσίας καταπολέμησης των διακρίσεων, στην ενίσχυση των πολιτικών ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες και τους άνδρες, καθώς και στα θέματα μετανάστευσης·
13. υποστηρίζει την έγκριση μιας ισορροπημένης δέσμης κοινών αρχών σχετικά με την ευελιξία με ασφάλεια, έτσι ώστε να συνδυάζεται η ευελιξία και η ασφάλεια για τους εργαζομένους και τους εργοδότες στην αγορά εργασίας· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν τις κοινές αυτές αρχές στις διαβουλεύσεις τους στο πλαίσιο των ΕΠΜ με τους κοινωνικούς εταίρους, και υπογραμμίζει τον κεντρικό ρόλο της κατάρτισης και της επαγγελματικής επιμόρφωσης, των δραστήριων πολιτικών για την αγορά εργασίας, της επαρκούς κοινωνικής προστασίας και της υπερκέρασης του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας, εξασφαλίζοντας δικαιώματα απασχόλησης σε όλους τους εργαζόμενους·
Οικονομικές πολιτικές
14. πιστεύει ότι οι υγιείς οικονομικές πολιτικές θα βοηθούσαν να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη και να μειωθεί η αβεβαιότητα στο περιβάλλον της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής μεταβλητότητας· επισημαίνει ότι ένα από τα θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή οικονομία τα τελευταία χρόνια ήταν η ανεπαρκής εγχώρια ζήτηση· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι καίρια σημασία έχει ο βελτιωμένος συντονισμός τόσο σε σχέση με υγιείς οικονομικές πολιτικές όσο και με δημόσια οικονομικά υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένων των απαραίτητων "επενδύσεων της Λισαβόνας"·
15. είναι της γνώμης ότι η διαφάνεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι αποτελεσματικοί κανόνες ανταγωνισμού και η κατάλληλη ρύθμιση και εποπτεία θα εξακολουθήσουν να έχουν κεφαλαιώδη ρόλο, έχοντας κατά νου την παγκοσμιοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και την ανάγκη να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των καταναλωτών· καλεί, κατά συνέπεια, την Επιτροπή να επεξεργαστεί τα ζητήματα των χρηματοπιστωτικών αγορών και να αναπτύξει πανευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του Κοινοτικού Προγράμματος της Λισαβόνας·
16. τονίζει ότι η επιβράδυνση της αύξησης της παραγωγικότητας είναι θέμα που προκαλεί ανησυχία στην οικονομική πολιτική και παρουσιάζει διακυμάνσεις στα διάφορα σημεία της ΕΕ, αλλά ωστόσο έχει ένα συνολικό κοινό μοτίβο το οποίο υποδηλώνει αδυναμίες στις αγορές, στη διανομή και στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες·
17. επισημαίνει ότι οι διαρθρωτικές ακαμψίες παρεμποδίζουν την αποτελεσματική χρήση των νέων τεχνολογιών και την προσβασιμότητα των δικτύων σε κλάδους που παρουσιάζουν υστέρηση· πιστεύει ότι οι προσανατολισμοί της οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να περιλαμβάνουν ενέργειες από την πλευρά της προσφοράς που να είναι σχεδιασμένες ώστε να δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον για διαμεθοριακή επιχειρηματική δραστηριότητα των επιχειρήσεων και να επιταχύνουν την εμφάνιση μιας ενιαίας χρηματοπιστωτικής αγοράς·
18. αναγνωρίζει ότι η Ευρώπη χρειάζεται ταχύτερο μετασχηματισμό της καινοτομίας σε νέα προϊόντα και υπηρεσίες· υποστηρίζει, συνεπώς, το αίτημα της Επιτροπής για "τρίγωνο γνώσεων" έρευνας, εκπαίδευσης και καινοτομίας· αναμένει αποτελεσματικότερες επενδύσεις σε νέες δεξιότητες, δια βίου μάθηση και σύγχρονα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης·
19. τάσσεται υπέρ της υποστήριξης στην αναδιάρθρωση της οικονομίας με κινητήρια δύναμη την καινοτομία στις διοικητικές διεργασίες, διαδικασίες και οργανωτικές δομές· είναι της γνώμης ότι οι νέες εταιρείες στον τομέα αυτό χρειάζονται μεγαλύτερη πρόσβαση σε κεφάλαια και περισσότερη δημιουργικότητα και ότι προσφέρουν πολυάριθμες ευκαιρίες σε μικρές επιχειρήσεις και στη νεότερη γενιά·
20. παρατηρεί ότι η πολιτική ανταγωνισμού πρέπει να είναι συμπληρωματική προς τις διαρθρωτικές πολιτικές, να προλαβαίνει την ανάδειξη καρτέλ και να εξασφαλίζει ότι δεν δημιουργούνται συνθήκες που επιτρέπουν τον αποκλεισμό των μικρών επιχειρήσεων·
21 θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι οι πολίτες της ΕΕ συχνά ταυτίζουν την παγκοσμιοποίηση με την μείωση της ευρωπαϊκής παραγωγής και την απώλεια θέσεων απασχόλησης· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την ενημέρωση των Ευρωπαίων πολιτών σχετικά με όλες τις πτυχές της παγκοσμιοποίησης και την ανάγκη μιας πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας·
22. επαναλαμβάνει ότι οι στόχοι της Στρατηγικής της Λισαβόνας μπορούν να επιτευχθούν πλήρως μόνο με περαιτέρω προσπάθειες για την θέσπιση κοινής ενεργειακής πολιτικής·
23. αναγνωρίζει ότι οι μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις διαδραματίζουν στο σύνολό τους κάποιο ρόλο στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την καινοτομία και ότι η πρόσβαση των μικρότερων επιχειρήσεων και των μεμονωμένων ατόμων στους πόρους έχει επομένως κρίσιμη σημασία για την άνοδο του επιπέδου της Ε&Α και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών· θεωρεί ότι τόσο η χρηματοδότηση στα αρχικά στάδια όσο και η τρέχουσα χρηματοδότηση για επαρκώς μεγάλο χρονικό διάστημα πρέπει να ενισχυθούν προκειμένου να καθίσταται δυνατή η διοχέτευση των προϊόντων στην αγορά·
24. χαιρετίζει την προτεινόμενη διαβούλευση της Επιτροπής με ΜΜΕ και τους εκπροσώπους τους και τον συνακόλουθο σχεδιασμό του "Νόμου περί των Μικρών Επιχειρήσεων" στην Ευρώπη· ζητεί να ακουστεί η φωνή των μικρών επιχειρήσεων στον κοινωνικό διάλογο και η αρχή της "προτεραιότητας στους μικρούς" να ενσωματωθεί πλήρως στη χάραξη της πολιτικής·
25. εκφράζει τη λύπη γιατί δεν έχει ακόμη συμφωνηθεί ένα σαφές σχέδιο και κώδικας πρακτικής μεταξύ Κοινοβουλίου, Συμβουλίου και Επιτροπής, που να διασφαλίζει τη δέουσα συνεργασία και την πλήρη συμμετοχή των τριών αυτών θεσμικών οργάνων της ΕΕ στον κατάλληλο περαιτέρω χειρισμό των θεμάτων παγκοσμιοποίησης· ζητεί σχετικά από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να υποβάλουν πάραυτα προτάσεις για στενή συνεργασία μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων της ΕΕ ενόψει της επερχόμενης επανεξέτασης της Στρατηγικής της Λισαβόνας·
26. υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της ΕΚΤ στον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής και διαχείρισης του φαινομένου μεταβλητότητας των παγκοσμίων δημοσιονομικών αγορών· τονίζει ότι η υπερτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ είναι αποτέλεσμα των αυξημένων ανισορροπιών στις τρίτες χώρες και της μειωμένης ζήτησης στη ζώνη του ευρώ· εκφράζει την ανησυχία του για το βαθμό στον οποίο η ευρωπαϊκή ανάπτυξη θα μπορέσει να είναι αρκετά ισχυρή για να αντιμετωπίσει τη μεταβλητότητα στις παγκόσμιες οικονομικές αγορές και τις νομισματικές ισοτιμίες·
27. πιστεύει ότι η αύξηση της ζήτησης φυσικών πόρων, βασικών αγαθών και υπηρεσιών στην οποία ωθεί η μεγέθυνση των αναπτυσσομένων οικονομιών, μπορεί να ασκήσει πληθωριστική πίεση στις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ, η οποία έχει μέχρι τούδε αντισταθμιστεί από τη συνεισφορά τους στην αύξηση της παγκόσμιας προσφοράς· θεωρεί ότι, για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να ετοιμάσουν εργαλεία αντιπληθωριστικής οικονομικής πολιτικής με στρατηγικές τεχνολογικής ανάπτυξης και ένα πλαίσιο πιθανής μακροοικονομικής προσαρμογής και βελτιωμένου συντονισμού·
Συμμετοχή των ενδιαφερόμενων
28. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν την αρχή της "ίδιας ευθύνης" και να ενισχύσουν τη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων, των περιφερειακών και τοπικών αρχών, των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας και ιδίως εντός της διαδικασίας ΕΠΜ·
Παγκόσμια διακυβέρνηση
29. αναγνωρίζει ότι απαιτείται λίαν επειγόντως υπερεθνική δράση στην ανάπτυξη πολιτικών για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος και του διεθνώς οργανωμένου εγκλήματος και θεωρεί αναγκαία την ύπαρξη υπερεθνικών θεσμών για την αντιμετώπιση των υπερεθνικών προκλήσεων·
30. τονίζει τη σημασία της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα και ως παράγοντα που περισσότερο ωφελείται από μια ανοικτή παγκόσμια οικονομία· θεωρεί ότι, ακριβώς για αυτούς τους λόγους, φέρει βαρύνουσα ευθύνη σε ό,τι αφορά τη συμβολή της στην αντιμετώπιση παγκοσμίων ζητημάτων και στη δημιουργία εργαλείων κοινής εξωτερικής οικονομικής πολιτικής με τα οποία να διαχειρίζεται επαρκώς τον εξωτερικό αντίκτυπο στην ενιαία αγορά της ΕΕ·
31. φρονεί ότι η ανάπτυξη παγκόσμιων ρυθμίσεων και προτύπων είναι ουσιώδης για την επίτευξη ρυθμιστικής σύγκλισης· ενθαρρύνει την Επιτροπή να συμμετάσχει ενεργά στις εργασίες όλων των σχετικών διεθνών οργανισμών και φορέων θέσπισης προτύπων, ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη συνέπεια μεταξύ των ρυθμίσεων και πρακτικών της ΕΕ και των βασικών εμπορικών εταίρων της·
32. καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξασφαλίσουν ότι οι διμερείς εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και οι αντίστοιχες πολυμερείς του ΠΟΕ θα συνάπτονται σε πλαίσιο σεβασμού των διατάξεων εκείνων της συμφωνίας ίδρυσης του ΠΟΕ· καλεί την Επιτροπή να εξακολουθήσει να εργάζεται για ένα φιλόδοξο αποτέλεσμα της Υπουργικής Διακήρυξης της Ντόχα·
33. φρονεί ότι η διατλαντική εσωτερική αγορά θα μπορούσε να αποτελέσει κατάλληλο μέσο για να διασφαλιστούν η αποτελεσματικότητα της εμπορικής άμυνας της ΕΕ, η βιώσιμη ανταγωνιστικότητα και η καινοτομία·
34. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την βέβαιη επίτευξη αμοιβαιότητας όσον αφορά τους όρους πρόσβασης στην αγορά· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για μια νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης ΕΕ-ΗΠΑ που να αποσκοπεί στην άρση ή στη σημαντική μείωση όλων των εναπομεινάντων φραγμών στο εμπόριο και τις επενδύσεις, στο πλαίσιο του σεβασμού των ευρωπαϊκών προτύπων·
35. πιστεύει ότι η επιδίωξη της περαιτέρω ελευθέρωσης του εμπορίου καθιστά επιτακτικότερη την ανάγκη να περιφρουρήσει η ΕΕ την ικανότητά της να αυτοπροστατεύεται έναντι αθέμιτων εμπορικών πρακτικών· θεωρεί, κατά συνέπεια, τα Μέσα Εμπορικής Άμυνας αναπόσπαστη συνιστώσα της στρατηγικής της ΕΕ·
Μετανάστευση
36. τονίζει ότι η ΕΕ χρειάζεται επειγόντως κοινά σύνορα και πολιτική μετανάστευσης που θα περιλαμβάνει όχι μόνο ολοκληρωμένους ελέγχους στα σύνορα αλλά και εναρμονισμένες στρατηγικές, κριτήρια και διαδικασίες για την οικονομική μετανάστευση, αφήνοντας στα μεμονωμένα κράτη μέλη την ευχέρεια να αποφασίζουν για τον αριθμό των μεταναστών που θα γίνονται αποδεκτοί· τονίζει επίσης ότι πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την εξεύρεση τρόπων, με την ανταλλαγή εμπειριών, προκειμένου να στεφθεί με επιτυχία η εσωτερική μετανάστευση για όλους, τόσο από κοινωνικής όσο και από οικονομικής πλευράς·
Θεσμικές διευθετήσεις
37. είναι της γνώμης ότι η επιρροή των οικονομικών συνθηκών στη μακροπρόθεσμη μεγέθυνση δεν είναι αυτόματη και ότι η ανάπτυξη των θεσμών αρμόδιων για τις αγορές καθορίζει κατά πόσον η οικονομία θα μπορέσει ή όχι να πραγματώσει το δυναμικό διαρθρωτικής ανάπτυξής της· ζητεί, κατά συνέπεια, από την Επιτροπή να παρουσιάσει όντως ενημερωμένους Ολοκληρωμένους Προσανατολισμούς για την περίοδο 2008-2010·
38. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών και των υποψηφίων χωρών.
- [1] Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2007)0048.
- [2] ΕΕ C 316 E, 22.12.2006, σελ. 370.