WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI
7.4.2008
- –João de Deus Pinheiro, József Szájer, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Saryusz-Wolski, Thomas Mann, Charles Tannock, Georg Jarzembowski, Edward McMillan-Scott, Jean-Luc Dehaene, Michael Gahler, Laima Liucija Andrikienė, Piia-Noora Kauppi, Tunne Kelam i Michl Ebner, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
- –Pasqualina Napoletano i Csaba Sándor Tabajdi, w imieniu grupy politycznej PSE
- –Graham Watson, Dirk Sterckx, Marco Cappato, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Janusz Onyszkiewicz, Marielle De Sarnez i Marco Pannella, w imieniu grupy politycznej ALDE
- –Adam Bielan, Konrad Szymański, Marek Aleksander Czarnecki, Eugenijus Maldeikis, Ģirts Valdis Kristovskis, Roberts Zīle, Guntars Krasts i Mario Borghezio, w imieniu grupy politycznej UEN
- –Daniel Cohn-Bendit, Monica Frassoni, Helga Trüpel, Eva Lichtenberger, Hélène Flautre, Raül Romeva i Rueda, Milan Horáček, Marie Anne Isler Béguin, Bart Staes i Claude Turmes, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
- –Vittorio Agnoletto, Jens Holm i Roberto Musacchio, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
- –Verts/ALE (B6‑0133/2008)
- –GUE/NGL (B6‑0134/2008)
- –PSE (B6‑0135/2008)
- –PPE-DE (B6‑0136/2008)
- –ALDE (B6‑0137/2008)
- –UEN (B6‑0138/2008)
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Tybetu
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Chin i Tybetu, a w szczególności w sprawie:
- a)dialogu między rządem Chin a wysłannikami Dalajlamy (15 lutego 2007 r.),
- b)szczytu UE-Chiny – dialogu dotyczącego praw człowieka między UE a Chinami (13 grudnia 2007 r.)
- c)stosunków między Unią Europejską a Chinami (7 września 2006 r.),
- d)funkcjonowania prowadzonych z krajami trzecimi dialogów i konsultacji dotyczących praw człowieka (6 września 2007 r.),
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że 49. rocznica narodowego powstania tybetańskiego przeciwko chińskiej administracji doprowadziła do masowych demonstracji tybetańskich mnichów, mniszek i zwykłych Tybetańczyków, protestujących przeciwko represjom ze strony Chin,
B. mając na uwadze, że według władz chińskich śmierć poniosło 20 osób; mając na uwadze, że według innych źródeł w starciach tych zginęło ponad 140 Tybetańczyków, a dziesiątki osób zaaresztowano,
C. mając na uwadze, że chiński rząd ogłosił stan wyjątkowy, a także zamknął sklepy i świątynie w Lhasie i w innych miastach oraz skierował do Tybetu liczne uzbrojone oddziały policji i wojska z pozostałej części Chin,
D. mając na uwadze, że Jego Świątobliwość Dalajlama określił przesadną reakcję Chin jako „kulturowe ludobójstwo”, ale równocześnie wezwał demonstrantów, aby protestowali w sposób pokojowy i bez użycia przemocy; mając na uwadze, że Dalajlama nie żąda niezależności Tybetu, a tylko rozwiązania pośredniego, jakim jest prawdziwa kulturowa i polityczna autonomia oraz wolność wyznania, i że Parlament Europejski popiera to stanowisko,
E. mając na uwadze, że jedynie środki pokojowe i szczery dialog mogą doprowadzić do trwałego porozumienia,
F. mając na uwadze, że – poza oficjalną wizytą prasy międzynarodowej zorganizowaną przez chiński rząd – prasie międzynarodowej odmówiono dostępu do regionu Tybetu w celu przedstawienia relacji z mających tam miejsce wydarzeń, a wszyscy dziennikarze zostali wydaleni; mając na uwadze, że wspomniana wizyta prasy międzynarodowej była ściśle kontrolowana, a uczestniczącym w niej dziennikarzom odmówiono nieograniczonych kontaktów z ludnością Tybetu,
G. mając na uwadze, że prawdopodobnie chiński rząd blokuje dostęp do zagranicznych stron internetowych wewnątrz Chin oraz cenzuruje zagraniczne programy telewizyjne na temat sytuacji w Tybecie,
H. przekonany, że Igrzyska Olimpijskie w Pekinie stanowią dla Chin wyjątkową okazję do otwarcia się na świat i vice versa oraz do pokazania, że mogą one dotrzymać zobowiązań odnośnie do promowania podstawowych praw wszystkich Chińczyków bez ich rozróżniania,
I. mając na uwadze, że ustanowiony w 2000 r. dialog dotyczący praw człowieka między UE a Chinami nie dał oczekiwanych rezultatów;
1. stanowczo potępia brutalne represje chińskich służb bezpieczeństwa wobec tybetańskich demonstrantów oraz wszelkie akty przemocy niezależnie od źródła ich pochodzenia, jakie miały miejsce na ulicach Lhasy i gdzie indziej w Tybecie, oraz składa wyrazy szczerego współczucia rodzinom ofiar;
2. wzywa rząd Chin do zagwarantowania odpowiedniej opieki medycznej rannym Tybetańczykom i pomocy prawnej dla Tybetańczyków aresztowanych; apeluje do władz o przedstawienie spisu zatrzymanych, o traktowanie ich zgodnie z międzynarodowymi przepisami w zakresie praw człowieka i o niestosowanie tortur w żadnym przypadku;
3. krytykuje często dyskryminujące traktowanie mniejszości etnicznych spoza grupy Chińczyków Han; wzywa Chiny do honorowania swoich zobowiązań do przestrzegania praw człowieka i praw mniejszości oraz zasad państwa prawa; nalega, by Chiny nie nadużywały Igrzysk Olimpijskich w 2008 r. poprzez aresztowanie dysydentów, dziennikarzy i obrońców praw człowieka w celu zapobieżenia demonstracjom i relacjom postrzeganym przez władze jako kłopotliwe;
4. domaga się przeprowadzenia pod auspicjami ONZ jawnego i niezależnego dochodzenia w sprawie niedawnych zamieszek i represji w Tybecie;
5. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że JŚ Dalajlama wezwał Tybetańczyków do protestów bez użycia przemocy i odrzucił wezwania do niezależności Tybetu, proponując w zamian rozwiązanie pośrednie, jakim jest prawdziwa kulturowa i polityczna autonomia oraz wolność wyznania;
6. wzywa władze Chin do otwarcia Tybetu dla zagranicznych mediów i dyplomatów, zwłaszcza przedstawicieli UE; domaga się, aby władze Chin niezwłocznie zaprzestały cenzurowania i blokowania dostępu do wiadomości i portali informacyjnych działających za granicą; wzywa do uwolnienia wszystkich dziennikarzy, użytkowników Internetu i cyberdysydentów przetrzymywanych w Chinach za korzystanie z ich prawa do informacji;
7. wzywa Chiny do przestrzegania własnych publicznych zobowiązań odnośnie do praw człowieka i praw mniejszości, demokracji i praworządności, podjętych wraz z decyzją Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOI) zezwalającą Chinom na organizację igrzysk;
8. wzywa Chiny do ratyfikacji Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych bez dalszej zwłoki, a w każdym razie przed rozpoczęciem Igrzysk Olimpijskich; wzywa Pekin do wprowadzenia moratorium na wykonywanie kary śmierci, do czego wezwano go w rezolucji ONZ przyjętej dnia 18 grudnia 2007 r.;
9. ubolewa, że podczas sześciu rund rozmów prowadzonych między władzami chińskimi a Dalajlamą nie udało się uzyskać wyników i wzywa do nawiązania konstruktywnego dialogu z myślą o osiągnięciu kompleksowego porozumienia politycznego, obejmującego zrównoważone rozwiązanie dotyczące kulturowej i politycznej autonomii Tybetu oraz wolności wyznania i rzeczywistych praw mniejszości dla Tybetańczyków w innych ościennych prowincjach chińskich;
10. wzywa Radę, a zwłaszcza Prezydencję, do ścisłego śledzenia rozwoju wydarzeń i dopilnowania przyjęcia przez UE spójnego wspólnego stanowiska oraz należytego wdrażania podejmowanych na tej podstawie decyzji oraz uważa, że przedstawiciele dyplomatycji UE w Pekinie winni wystąpić z inicjatywą odwiedzenia regionu w celu przedstawienia Radzie sprawozdania w sprawie aktualnego stanu rzeczy;
11. w związku z tym ponawia swój apel do Rady dotyczący mianowania specjalnego wysłannika ds. Tybetu w celu ułatwienia dialogu między stronami oraz ścisłego monitorowania przebiegu negocjacji po ich wznowieniu;
12. podziela stwierdzenie JŚ Dalajlamy, że Igrzyska Olimpijskie są wielką szansą na wolność dla całej ludności Chin;
13. wzywa urzędującą Prezydencję UE do wypracowania wspólnego stanowiska UE dotyczącego obecności szefów rządów i przywódców państw oraz Wysokiego Przedstawiciela UE podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich, z ewentualnym brakiem tej obecności w przypadku niewznowienia dialogu między władzami Chin a JŚ Dalajlamą;
14. wzywa Chińską Republikę Ludową, by zaprzestała sprawdzania i oceniania sportowców mających wziąć udział w igrzyskach na podstawie ich poglądów politycznych oraz nie groziła wykluczeniem ich z udziału w Olimpiadzie, gdyby ich opinie odbiegały od oficjalnego stanowiska chińskiego rządu;
15. oczekuje wizyty JŚ Dalajlamy w PE w celu wystąpienia na posiedzeniu plenarnym pod koniec 2008 r. i wzywa swoją Konferencję Przewodniczących do zbadania możliwości przyspieszenia tej wizyty;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, parlamentom państw członkowskich, rządom i parlamentom państw kandydujących, prezydentowi i premierowi Chińskiej Republiki Ludowej, przewodniczącemu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych, Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu oraz Jego Świątobliwości Dalajlamie.