WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI
22.4.2008
- –Hartmut Nassauer, Joseph Daul, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
- –Diana Wallis, Dieter-Lebrecht Koch, w imieniu grupy politycznej ALDE
- –Brian Crowley, Cristiana Muscardini, w imieniu grupy politycznej UEN
- –PPE-DE (B6‑0144/2008)
- –UEN (B6‑0174/2008)
- –ALDE (B6‑0175/2008)
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rocznej strategii politycznej Komisji na 2009 r.
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji w sprawie rocznej strategii politycznej na rok 2009 (COM(2008)0072),
– uwzględniając wdrożenie bieżącego programu działalności legislacyjnej i prac na 2008 r. (COM(2007) 0640),
– uwzględniając art. 103 ust. 4 regulaminu,
A. mając na uwadze, że zorganizowany dialog z Komisją to istotny międzyinstytucjonalny krok w kierunku wdrożenia bieżącego programu działalności legislacyjnej i prac na 2008 r. oraz opracowania i przyjęcia programu działalności legislacyjnej i prac na rok 2009,
B. mając zatem na uwadze, że przeprowadzenie zorganizowanego dialogu we właściwym czasie ma decydujące znaczenie, umożliwiając skupienie się na określeniu kluczowych celów strategicznych UE na 2009 r.,
Wzrost gospodarczy i zatrudnienie
1. ponownie podkreśla znaczenie energicznego wdrożenia strategii lizbońskiej, kładąc nacisk na współzależność postępów gospodarczych, społecznych i środowiskowych w tworzeniu dynamicznej i innowacyjnej zrównoważonej gospodarki;
2. z zadowoleniem przyjmuje oczekiwane od dawna wsparcie dla MŚP, bazujące na przyszłej Europejskiej karcie małych przedsiębiorstw; uważa Europejską kartę małych przedsiębiorstw za bardzo ważną strategię wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw; zauważa ponadto, że do wspierania MŚP w najbardziej odpowiedni sposób potrzebne są ramy finansowe i akty legislacyjne; ostrzega jednak przed nadużywaniem tych narzędzi do zamykania rynków krajowych, co obniża europejską konkurencyjność i zmniejsza wybór dawany konsumentom; ponownie wzywa Komisję do przedłożenia wniosku legislacyjnego w sprawie statutu europejskiej spółki prywatnej;
3. z zadowoleniem przyjmuje bardziej regularne i kompleksowe monitorowanie najważniejszych rynków towarów i usług w celu wskazywania istniejących problemów; zauważa, że może to obejmować badania sektorowe dotyczące konkurencji i nie powinno przynosić szkody małym i średnim przedsiębiorstwom ani różnorodności produktów i usług na rynku wewnętrznym; odnotowuje fakt, że Komisja zamierza dostosować przepisy sektorowe dotyczące rynku wewnętrznego towarów do nowych ram legislacyjnych, wzywa jednak Komisję, aby monitorowała prawidłowe wdrażanie i egzekwowanie tych przepisów przez państwa członkowskie, oraz zwraca uwagę na konieczność dokonania ogólnego przeglądu obejmującego dyrektywę w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów; wzywa do ciągłego zwracania uwagi na transpozycję kluczowych dyrektyw związanych z rynkiem, w szczególności dyrektywy usługowej, oraz do dalszego rozwijania narzędzi rynku wewnętrznego;
4. z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte po przeglądzie jednolitego rynku w 2007 r., w tym inicjatywę partnerstwa Komisji i państw członkowskich, mającą na celu stosowanie i egzekwowanie przepisów dotyczących rynku wewnętrznego; odnotowuje propozycje zmiany wielu dyrektyw „nowego podejścia” celem zmodernizowania wewnętrznego rynku towarów; zwraca się do Komisji o kontynuowanie działań mających na celu poprawę współpracy z państwami członkowskimi w tym zakresie; ubolewa jednak z powodu braku konkretnego ujednolicenia wniosków legislacyjnych w dziedzinie rynku wewnętrznego; podkreśla znaczenie wzajemnego uznawania w połączeniu z celowym ujednolicaniem przepisów w dziedzinie rynku wewnętrznego w celu dokończenia tworzenia wewnętrznego rynku towarów i usług;
5. uważa, że osiągnięcie ambitnych celów strategii lizbońskiej wymaga nowego podejścia do rozwijania i wspierania badań naukowych; wzywa do przeprowadzenia pierwszej oceny wdrożenia siódmego programu ramowego badań przed przeglądem śródokresowym, a także oceny dotychczasowych działań Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych;
6. zwraca uwagę na zasadnicze znaczenie utrzymania stabilności rynków finansowych i uspokojenia konsumentów w obliczu obecnego kryzysu finansowego; zauważa, ze bieżący kryzys świadczy o konieczności podjęcia przez Unię Europejską środków kontrolnych celem zwiększenia przejrzystości działań inwestorów, ustanowienia lepszych standardów wyceny, poprawa nadzoru ostrożnościowego oraz roli agencji oceniających; wzywa Komisję do w pełni partnerskiej współpracy z Parlamentem Europejskim przy opracowywaniu planu działań uzgodnionego przez Radę ECOFIN w grudniu 2007 r. w celu poprawy procesu Lamfalussy’ego, ustawodawstwa dotyczącego usług finansowych, a także procesów transpozycji i wdrażania; uważa, że zapowiadany celowy przegląd dyrektywy w sprawie wymogów kapitałowych powinien poprawić ramy oceny ostrożnościowej i zarządzania ryzykiem instytucji finansowych, powodując wzrost zaufania między podmiotami rynkowymi; ponownie podkreśla kluczowe znaczenie lepszej, jednolitej reprezentacji UE w międzynarodowych instytucjach finansowych oraz wyraża ubolewanie z powodu braku propozycji w tym zakresie;
7. z zadowoleniem przyjmuje również determinację Komisji do kontynuowania prac w dziedzinie detalicznych usług finansowych, ponieważ integracja w tym zakresie jest wciąż jeszcze minimalna, a w niektórych obszarach należy usprawnić konkurencję w celu zapewnienia konsumentom konkretnych korzyści; wzywa Komisję do ścisłego monitorowania wdrożenia dyrektywy w sprawie kredytu konsumenckiego;
8. odnotowuje wysiłki Komisji mające na celu realizację celów w zakresie poziomu zatrudnienia, ustanowionych w strategii lizbońskiej; zachęca Komisję do dalszego rozwijania wspólnego podejścia do modeli flexicurity, które powinno promować z jednej strony większą elastyczność na rynku pracy, a z drugiej strony bezpieczeństwo pracowników, a także do wyważonego wdrażania czterech filarów flexicurity, co może być konieczne dla osiągnięcia lepszych wyników gospodarczych;
9. stwierdza, że PE zbada konsekwencje niedawnych wyroków ETS w sprawach Viking, Laval i Rüffert, najpierw w formie debaty na posiedzeniu plenarnym, a następnie w sprawozdaniach parlamentarnych dotyczących wyzwań związanych z negocjacjami zbiorowymi;
10. żałuje, że w rocznej strategii politycznej na 2009 r. Komisja przywiązuje niewielką wagę do zagadnień dotyczących kultury i edukacji; wzywa Komisję do skonsolidowania europejskiego obszaru edukacji dla każdego, zwłaszcza poprzez poprawę jakości, skuteczności i dostępności systemów edukacji i szkoleń w UE; podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na uczenie się przez całe życie poprzez podnoszenie mobilności studentów, kompetencji językowych i rozwijanie kształcenia dorosłych; podkreśla znaczenie różnorodności kulturowej, zwłaszcza w dziedzinie treści cyfrowych;
11. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź wydania komunikatu w sprawie dialogu środowisk akademickich z przedsiębiorcami z myślą o daniu europejskim uniwersytetom pozycji, która pozwoli im konkurować z najlepszymi uniwersytetami na świecie; wyraża poparcie dla inicjatywy dotyczącej wydania zielonej księgi w sprawie sektora kultury i branży twórczej oraz podkreśla konieczność dalszych działań UE w tej dziedzinie, co w znaczny sposób przyczyni się do tworzenia miejsc pracy i generowania wzrostu; wskazuje, że celem działań UE powinno być także wzmocnienie tożsamości i różnorodności kulturowej;
12. podkreśla, że kwestie dotyczące praw pasażera powinny zająć bardziej centralne miejsce, zwłaszcza zaś ochrona pasażerów podróżujących na długich trasach autobusowych i autokarowych, jak również osób podróżujących koleją lub statkiem; podkreśla znaczenie skutecznego wprowadzania w życie systemów zarządzania ruchem i wzywa Komisję do dalszych prac na rzecz rozwoju programu badań zarządzania ruchem powietrznym w kontekście jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (SESAR) oraz europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS);
Zmiany klimatu i zrównoważony rozwój w Europie
13. zdecydowanie popiera Komisję w jej pracach nad dalszym rozwojem polityki energetycznej dla Europy z myślą o uzyskaniu niezależności energetycznej i o wzmocnieniu solidarności między państwami członkowskimi; zobowiązuje się do ścisłej współpracy z Radą i Komisją w celu jak najszybszego znalezienia skutecznego i możliwego do zrealizowania porozumienia w sprawie zmian klimatycznych i pakietu energetycznego; zwraca się do Komisji o jak najszybsze przedstawienie najlepszej i jak najbardziej obiektywnej analizy potencjalnych gospodarczych i społecznych skutków wzrostu cen energii w celu jak najlepszego kierowania legislacyjnym procesem podejmowania decyzji w Radzie i Parlamencie; zauważa także, że przykład UE w dalszym ciągu pokazuje, że wzrost gospodarczy i rozwój dają się pogodzić z gospodarką niskoemisyjną; ponadto przypomina o potrzebie dopilnowania, by cele dotyczące ochrony środowiska i zmian klimatu zostały ujęte we wszystkich kierunkach polityki UE i programach budżetowych;
14. ma świadomość, iż powodzenie tej strategii zależy również od zdolności Unii Europejskiej do przekonania partnerów na świecie, zwłaszcza głównych podmiotów, aby przyłączyli się do tej strategii; podkreśla w związku z tym, że UE powinna w tej dziedzinie mówić jednym głosem i wykazać się solidarnością; odnotowuje dokument przedstawiony niedawno przez wysokiego przedstawiciela i Komisję („Zmiany klimatu a bezpieczeństwo międzynarodowe”) i podkreśla potrzebę wspólnego podejścia do kwestii związanych z energią, zmianami klimatycznymi i sprawami zagranicznymi; wyraża ubolewanie z powodu braku rocznej i wieloletniej strategii europejskiej zewnętrznej polityki energetycznej;
15. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja chce ograniczyć emisje związane z transportem towarowym, i wzywa Komisję do przedłożenia wniosku legislacyjnego w sprawie włączenia transportu wodnego (morskiego i śródlądowego) do systemu handlu uprawnieniami do emisji; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście opracowanie nowej polityki morskiej oraz zamiar przedłożenia wniosku dotyczącego reformy wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury, wzywa jednakże Komisję do sprecyzowania, w jaki sposób zamierza ona rozdysponować 6 milionów euro na politykę rybołówstwa; wzywa Komisję, aby dodała do kluczowych działań planowanych na 2009 r. w zakresie zrównoważonego rozwoju w Europie nowy rozdział dotyczący reformy wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury;
16. jest zdania, że polityka spójności powinna pozostać polityką wspólnotową zgodnie z traktatem i z zasadą solidarności i w związku z tym odrzuca wszelkie próby ponownego upaństwowienia tej polityki; uważa, że w przyszłości należy zagwarantować niezbędne środki finansowe na politykę spójności, aby stawić czoła przewidywanym nowym wyzwaniom, które przynoszą istotne skutki terytorialne; zwraca uwagę, że oprócz spójności gospodarczej i społecznej trzeba zmierzyć się z wyzwaniami, które wynikają ze zmian demograficznych, koncentracji ludności w miastach, segregacji, ruchów migracyjnych, koniecznych dostosowań do globalizacji, zmian klimatycznych, konieczności zapewnienia dostaw energii oraz powolnego procesu nadrabiania zaległości przez obszary wiejskie;
17. zauważa, że rok 2009 przyniesie wdrożenie zmian legislacyjnych przyjętych w kontekście oceny stanu WPR, oraz oczekuje, że stanowisko Parlamentu zostanie w pełni uwzględnione; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź Komisji, zgodnie z którą w roku 2009 przedłoży ona wnioski w sprawie ograniczenia biurokracji, oraz wyraża nadzieję, że będzie się to odnosiło również do rolników, zwłaszcza w odniesieniu do wzajemnej zgodności; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja zamierza wspierać produkcję rolną wysokiej jakości, oraz oczekuje, że będzie odgrywać aktywną rolę w formułowaniu konkretnych propozycji; ubolewa, że roczna strategia polityczna Komisji na 2009 r. nie uwzględnia coraz większych obaw obywateli dotyczących bezpieczeństwa żywności;
Realizacja wspólnej polityki w dziedzinie imigracji
18. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do opracowania wspólnej polityki imigracyjnej oraz podkreśla, że „Europejski pakt o migracji” powinien obejmować zagadnienia związane ze zwalczaniem nielegalnej imigracji, z zarządzaniem legalną imigracją, ambitniejszą politykę integracji w ramach kompetencji UE, a także wprowadzenie europejskiej polityki azylowej na podstawie propozycji, które powinny zostać przedstawione przez Komisję przed końcem roku; uważa za sprawę priorytetową dokonanie zmian w konwencji Dublin II;
19. podkreśla, że ochrona granic jest także priorytetem, i będzie w tym kontekście kontrolować niedawne propozycje (ocena europejskiego systemu ONR, Eurosur, systemu kontroli wjazdów i wyjazdów oraz działalności Frontexu), nalegając jednocześnie na ścisłe przestrzeganie zasad ochrony danych;
20. podkreśla, że niezmiernie ważne jest przyspieszenie pełnego wdrożenia systemów SIS II i VIS; podkreśla również potrzebę wzmocnienia Frontexu, który jest uzależniony od zaangażowania państw członkowskich w dostarczanie personelu i sprzętu;
Obywatele na pierwszym miejscu
21. ponawia wezwanie do przeprowadzenia przeglądu ośmiu dyrektyw sektorowych, które miano zbadać w ramach przeglądu zasad ochrony konsumentów, oraz do pracy nad horyzontalnymi instrumentami ustanawiającymi zasady regulujące rynek wewnętrzny, w celu dokończenia tworzenia wewnętrznego rynku towarów i usług; podkreśla stałą potrzebę bardziej konkretnego prawodawstwa w dziedzinie oznakowania WE i znaków bezpieczeństwa; zachęca Komisję do działania na rzecz zagwarantowania i egzekwowania zasad dotyczących bezpieczeństwa produktów konsumenckich;
22. wzywa do większej liczby inicjatyw w dziedzinie prawa cywilnego w celu uzyskania wyważonych ram prawnych, dających pewność i dostęp do wymiaru sprawiedliwości; wzywa do dalszych postępów w dziedzinie wspólnych ram odniesienia, które są jednym z najważniejszych przedsięwzięć prelegislacyjnych, i podkreśla konieczność ścisłej współpracy w tym zakresie między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją;
23. uważa, że nie jest rozsądne zakazywanie dyskryminacji w jednym obszarze przy jednoczesnym jej dopuszczeniu w innym; oczekuje wniosku Komisji dotyczącego kompleksowej dyrektywy w sprawie zwalczania dyskryminacji na mocy art. 13 traktatu WE, przewidziany w programie prac Komisji na rok 2008, jednocześnie jednak podkreśla, że kompetencje państw członkowskich w tej dziedzinie muszą być przestrzegane;
24. oczekuje wniosku Komisji dotyczącego zdrowia w wymiarze transgranicznym, jednocześnie jednak podkreśla, że kompetencje państw członkowskich w tej dziedzinie muszą być przestrzegane; oczekuje także paktu na rzecz zdrowia psychicznego i ponownie przypomina o zobowiązaniu do poprawy stanu opieki zdrowotnej w Europie, w tym do wspierania strategii UE na rzecz walki z nowotworami, chorobami układu krążenia i innymi powszechnymi poważnymi chorobami, a także z chorobami rzadko występującymi;
25. wyraża ubolewanie, że strategia polityczna pozostaje mglista w dziedzinie zdrowia publicznego; zachęca Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz usuwania nierówności zdrowotnych związanych z czynnikami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi, propagowania zdrowego stylu życia i poprawy informacji zdrowotnej, a także wzmacniania koordynacji i zdolności szybkiego reagowania na światowe zagrożenia zdrowotne; w odniesieniu do dyrektywy REACH przypomina Komisji, że właściwe wdrożenie prawodawstwa jest kluczowym czynnikiem powodzenia; zwraca się do Komisji o przeprowadzenie właściwych działań przygotowujących do wykonywania jej przyszłych zadań zgodnie z dyrektywą REACH;
26. wzywa do większych starań o opanowanie zorganizowanej przestępczości, ze szczególnym uwzględnieniem cyberprzestępczości, i nalega, by Komisja wzmogła wysiłki w walce z plagą, jaką jest handel ludźmi; wzywa do kompleksowego określenia polityki antyterrorystycznej i nalega, by Komisja złożyła wniosek chroniący i wspierający interesy ofiar terroryzmu oraz opracowała wnioski zapewniające większy stopień gotowości do przeciwdziałania zagrożeniom biologicznym;
27. wzywa Komisję do rozważenia, jakie przejściowe rozwiązania należy wprowadzić w celu przyjęcia przepisów dotyczących sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w oczekiwaniu na wejście w życie traktatu z Lizbony; podkreśla, że w 2009 r. nowy traktat uzna nową rolę Parlamentu Europejskiego w polityce obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz w zawieraniu porozumień międzynarodowych dotyczących tej polityki; oznacza to zmianę niektórych przepisów dotyczących obowiązującej struktury filarowej, a także modyfikację statusu Europolu i Eurojustu;
28. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący praw dziecka oraz ich ochrony; odnotowuje, że ustalona strategia dotycząca polityki uwzględniania problematyki równości płci jest bardzo ogólna; oczekuje zatem od Komisji niezwłocznego poinformowania o inicjatywach, jakie zamierza wprowadzić w 2009 r.; wzywa Komisję do zagwarantowania, że Daphne III wejdzie w życie w odpowiednim terminie;
Europa jako partner na arenie światowej
29. z zadowoleniem przyjmuje znaczenie nadane w rocznej strategii politycznej przygotowaniom do wejścia w życie Traktatu z Lizbony; zauważa, że przygotowania te będą musiały być prowadzone zarówno wewnętrznie, jak i na planie stosunków Komisji z Parlamentem i Radą; podkreśla znaczenie odpowiednich przygotowań do wejścia w życie Traktatu z Lizbony, szczególnie w zakresie powołania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych we współpracy z PE;
30. podkreśla znaczenie obrony i propagowania praw człowieka oraz przestrzegania zasad państwa prawa na całym świecie, szczególnie w tych licznych krajach, gdzie prawa człowieka nie są przestrzegane;
31. podkreśla znaczenie jak najszybszego zakończenia negocjacji akcesyjnych z Chorwacją, również jako sygnału dla szerzej rozumianego regionu Bałkanów Zachodnich, że mają swoją przyszłość w UE, pod warunkiem, że spełnią niezbędne wymagania;
32. wzywa Komisję do pełnego włączenia się w przegląd europejskiej strategii bezpieczeństwa oraz w opracowanie spójnej i inteligentnej polityki UE wobec NATO;
33. wzywa Komisję do starannego monitorowania pełnego wdrożenia warunków ustalonych w kompleksowym planie zasiedlania Kosowa i domagania się stworzenia podstaw wieloetnicznego Kosowa; wzywa Komisję do wprowadzenia wraz z Radą koniecznych ustaleń dotyczących koordynacji, aby różne obecne w Kosowie podmioty UE przemówiły jednym głosem; wzywa Komisję, aby poprzez proces stabilizacji i stowarzyszenia wspierała i utrzymywała dążenie państw Bałkanów Zachodnich do członkowstwa w UE;
34. podkreśla konieczność opracowania strategii UE dla Morza Bałtyckiego w celu zacieśnienia współpracy i integracji krajów tego regionu i wzywa Komisję do przedstawienia planu wdrożenia „synergii czarnomorskiej;
35. wzywa do przyznania dodatkowych środków na wzmocnienie europejskiej polityki sąsiedztwa oraz do nadania jej bardziej istotnego znaczenia dla zainteresowanych krajów; wskazuje, że w stosunkach z tymi krajami Unia Europejska musi pozostać wierna zaangażowaniu w sprawę wartości demokratycznych i zasad państwa prawa; wzywa Komisję, by wsparła włączenie wymiaru parlamentarnego do polityki sąsiedztwa z krajami położonymi na wschodzie, poprzez ustanowienie zgromadzenia EURO-NEST, w skład którego weszliby posłowie do PE i posłowie z krajów sąsiadujących z UE na wschodzie;
36. ubolewa z powodu braku konkretnych wniosków Komisji dotyczących nowych sposobów wdrożenia milenijnych celów rozwoju w celu realizacji zobowiązań do 2015 r.; wzywa Komisję do dopilnowania, aby w 2009 r. nadal była świadczona – a nawet w miarę możliwości zwiększona – pomoc humanitarna ze strony UE, zwłaszcza zaś pomoc żywnościowa dla krajów rozwijających się; uważa, że pomyślny wynik dauhańskiej agendy rozwoju (DDA) nadal stanowi priorytet UE w zakresie handlu, ubolewa jednak, że w strategii politycznej nie rozpoczęto jeszcze refleksji nad agendą WTO na okres po DDA; uważa, że ambitny rozdział poświęcony trwałemu rozwojowi winien stać się istotną częścią każdego porozumienia o wolnym handlu (w tym ratyfikacji i wdrożenia podstawowych konwencji MOP, jak również istotnych norm środowiskowych);
Wdrażanie, zarządzanie i lepsze uregulowania prawne
37. stwierdza, że w związku z lepszymi uregulowaniami prawnymi priorytetem winno być prawidłowe wdrażanie i monitorowanie prawa wspólnotowego oraz zdawanie sprawozdań na ten temat; uważa jednak, że głównym zadaniem Komisji jest pomaganie państwom członkowskim w realizacji tego celu; podkreśla, że Parlament Europejski powinien być ściślej włączany w monitorowanie stosowania prawodawstwa wspólnotowego, i zwraca uwagę na potrzebę ściślejszej współpracy międzyinstytucjonalnej w odniesieniu do procedur komitologii;
38. popiera wnioski Komisji mające na celu zmniejszenie obciążeń administracyjnych, przypomina o swoim zaangażowaniu i poparciu dla celu, jakim jest ograniczenie o 25% obciążenia do 2012 r., a także wzywa do starań o jak najszybsze osiągnięcie namacalnych wyników; uważa to za czołowy priorytet, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw, oraz za zasadniczy wkład w realizację celów lizbońskich; ponownie stwierdza, że prawodawstwo musi dążyć do osiągnięcia tego celu; zauważa jednak, że upraszczanie, ujednolicanie i przekształcanie obowiązującego dorobku prawnego nie powinno odbywać się ze szkodą dla celów politycznych;
39. podkreśla, że priorytety polityczne powinny być wspierane przez nowe priorytety budżetowe w celu zapewnienia odgrywania konkretnej roli przez UE;
40. oczekuje od Komisji, że będzie pracować nad jakością oświadczeń krajowych (26 państw członkowskich dostarczyło podsumowanie wydatków funduszy UE, zgodnie z ust. 44 porozumienia międzyinstytucjonalnego i z art. 53b rozporządzenia finansowego) w celu umożliwienia ich wykorzystania przez Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO), i spodziewa się bardzo szybkiego przedstawienia sprawozdania z jakości tych podsumowań oraz wniosków w sprawie sposobów poprawienia ich jakości; podkreśla również znaczenie wdrożenia decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego za 2006 r., zwłaszcza planu działań dotyczącego funduszy strukturalnych oraz działań podjętych w związku z wykorzystaniem środków UE w działaniach zewnętrznych;
Informowanie o Europie
41. wzywa Komisję do zapewnienia obywatelowi centralnej pozycji w tworzeniu wspólnej Europy; nalega, by Komisja w jeszcze większym stopniu skupiła wysiłki na opracowaniu skutecznej polityki komunikacji w celu umożliwienia obywatelom lepszego zrozumienia UE, szczególnie w roku, w którym odbędą się wybory europejskie; podkreśla znaczenie jak najszybszego wdrożenia prawa do podejmowania inicjatywy przez obywateli, jak stanowi Traktat z Lizbony; przypomina Komisji o podjętym przez nią zobowiązaniu do zapewnienia większej przejrzystości i dostępu do dokumentów w kontekście proponowanego rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 w sprawie dostępu do dokumentów;
42. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom państw członkowskich.