WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI

22.10.2008

zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu złożyli

• –Jaime Mayor Oreja, Fernando Fernández Martín, Sérgio Marques, Charles Tannock, Bernd Posselt, Laima Liucija Andrikienė oraz José Ribeiro e Castro, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
• –Ignasi Guardans Cambó, Renate Weber, Josu Ortuondo Larrea oraz Marios Matsakis, w imieniu grupy politycznej ALDE
• –Inese Vaidere, Ryszard Czarnecki oraz Adam Bielan, w imieniu grupy politycznej UEN

zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:

• –PPE-DE (B6‑0549/2008)
• –UEN (B6‑0553/2008)
• –ALDE (B6‑0555/2008)

w sprawie przypadków pozbawiania praw politycznych w Wenezueli

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przypadków pozbawiania praw politycznych w Wenezueli

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Wenezueli, w szczególności rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie kanału Radio Caracas TV w Wenezueli,

–  uwzględniając sprawozdanie organizacji Human Rights Watch z września 2008 r. zatytułowane „Dekada pod rządami Cháveza: nietolerancja polityczna i utracone szanse na promowanie praw człowieka w Wenezueli”,

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 regulaminu,

A.  mając na uwadze, że władze wenezuelskie korzystają z różnych spisów obywateli („Tascón list”, „Maisanta list”, „Russián list”) w celu usuwania ze stanowiska urzędników administracji publicznej oraz pozbawiania obywateli prawa piastowania funkcji publicznych i dostępu do usług i procedur administracyjnych,

B.  mając na uwadze, że robienie politycznego użytku z tych spisów skutkuje ograniczaniem praw obywatelskich i politycznych przeciwników obecnego rządu Wenezueli, zwłaszcza prawa do kandydowania w wyborach i prawa wyborców do wolnego wyboru władz lokalnych, regionalnych i krajowych,

C.  mając na uwadze, że wenezuelski audytor generalny wydał polecenie administracyjne pozbawiające licznych przedstawicieli opozycji prawa do kandydowania w wyborach regionalnych i lokalnych, które odbędą się w listopadzie 2008 r.,

D.  mając na uwadze, że władze Wenezueli arbitralnie wydaliły z kraju dyrektora organizacji pozarządowej Human Rights Watch, José Miguela Vivanco, oraz wicedyrektora tej organizacji, Daniela Wilkinsona, za przedstawienie krytycznego sprawozdania w sprawie sytuacji w zakresie swobód obywatelskich i praw człowieka podczas dziesięciu lat piastowania stanowiska przez prezydenta Hugo Cháveza,

E.  mając na uwadze, że są to jedynie ostatnie z długiej serii środków przyjętych przez rząd z zamiarem zastraszania członków opozycji, dysydentów i obserwatorów międzynarodowych w kraju,

F.  mając na uwadze, że w dniu 1 października 2008 r. Julio Soto, przywódca studencki w partii Copei i przewodniczący związku studentów na uniwersytecie stanu Zulia, został dosłownie podziurawiony kulami w samochodzie w mieście Maracaibo – a zbrodnia ta popełniona została w dziwnych okolicznościach i wciąż czeka na wyjaśnienie,

1.  wyraża zaniepokojenie spisem osób pozbawionych praw wyborczych wydanym przez wenezuelskiego audytora generalnego;

2.  wzywa rząd Wenezueli do zbadania powyższego narzucanego administracyjnie pozbawiania praw politycznych w odniesieniu do przepisów art. 42 i 65 konstytucji Wenezueli, na mocy których środki takie mogą przyjmować zdecydowanie jedynie organy sądowe, jak to jest praktykowane we wszystkich demokratycznych państwach;

3.  wzywa również rząd Wenezueli do przestrzegania zawartych i ratyfikowanych przez Wenezuelę porozumień międzynarodowych, w tym Amerykańskiej konwencji praw człowieka, z konkretnym odniesieniem do zawartych tam przepisów dotyczących praw politycznych określonych w art. 23 ust. 1 lit. b) i art. 23 ust. 2, a także art. 2 i 25 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych;

4.  wyraża zdecydowany sprzeciw wobec nękania i arbitralnego wydalania obrońców praw człowieka; uważa, że wydalanie to stanowi niesłychanie poważny precedens w zakresie poszanowania wolności słowa i prawa do krytyki, będących podstawą każdego demokratycznego społeczeństwa;

5.  zdecydowanie potępia zamordowanie studenckiego przywódcy Julia Soto; składa kondolencje rodzinie i przyjaciołom ofiary i wzywa władze Wenezueli do poczynienia wszelkich starań służących niezwłocznemu wyjaśnieniu tej zbrodni, aby sprawcy i osoby za nią odpowiedzialne stanęły przed obliczem sprawiedliwości i zbrodnia ta została ukarana;

6.  wzywa rząd Hugo Cháveza do położenia kresu w Wenezueli wszelkim takim praktykom i sprzyjania w większym stopniu demokracji uczestniczącej, w całkowitej zgodności z zasadami określonymi w konstytucji z 1999 r.;

7.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu, parlamentowi Mercosuru oraz rządowi i parlamentowi Boliwariańskiej Republiki Wenezueli.