WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zbliżającego się szczytu UE-USA oraz posiedzenia Transatlantyckiej Rady Gospodarczej
9.11.2010
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:
PPE (B7‑0608/2010)
S&D (B7‑0609/2010)
Verts/ALE (B7‑0611/2010)
Elmar Brok, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Francisco José Millán Mon, Elena Băsescu, Karl-Heinz Florenz, Romana Jordan Cizelj w imieniu grupy politycznej PPE
Adrian Severin, Hannes Swoboda, Peter Skinner w imieniu grupy politycznej S&D
Sarah Ludford, Lena Ek, Sharon Bowles, Olle Schmidt, Marietje Schaake w imieniu grupy politycznej ALDE
Reinhard Bütikofer, Eva Lichtenberger, Indrek Tarand, Jan Philipp Albrecht w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Charles Tannock w imieniu grupy politycznej ECR
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zbliżającego się szczytu UE-USA oraz posiedzenia Transatlantyckiej Rady Gospodarczej
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie stanu stosunków transatlantyckich po wyborach prezydenckich w USA[1],
– uwzględniając swoje rezolucje w sprawie Transatlantyckiej Rady Gospodarczej oraz swoją rezolucję z dnia 22 października 2009 r. w sprawie zbliżającego się szczytu UE-USA oraz posiedzenia Transatlantyckiej Rady Gospodarczej[2],
– uwzględniając wyniki szczytu UE-USA, który odbył się w dniu 3 listopada 2009 r. w Waszyngtonie,
– uwzględniając sprawozdanie z postępów przyjęte na czwartym posiedzeniu Transatlantyckiej Rady Gospodarczej w dniu 27 października 2009 r., wspólne oświadczenie przyjęte na posiedzeniu Transatlantyckiego Dialogu Ustawodawców (TDU) oraz posiedzenia, które odbyły się w dniach 4-9 grudnia 2009 r. w Nowym Jorku i w dniach 4-6 czerwca 2010 r. w Madrycie,
– uwzględniając wspólne oświadczenie UE i USA z dnia 28 października 2009 r. w sprawie zacieśnienia współpracy transatlantyckiej w obszarze sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa,
– uwzględniając wspólne oświadczenie UE i USA z dnia 3 czerwca 2010 r. w sprawie zwalczania terroryzmu,
– uwzględniając konkluzje ze szczytów G20, które odbyły się w dniach 26-27 czerwca 2010 r. w Toronto oraz w dniach 21-23 października 2010 r. w Seulu,
– uwzględniając posiedzenie plenarne ONZ na wysokim szczeblu na temat milenijnych celów rozwoju, które miało miejsce w dniach 20-22 września 2010 r., jak i wnioski z niego,
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze wyjątkowy charakter stosunków transatlantyckich i ich szeroki zakres, w tym wzajemne zobowiązanie do dążenia do demokracji, praworządności, przestrzegania praw człowieka, zwalczania terroryzmu i zapobiegania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; zauważając, w świetle wspólnych interesów i wartości, potrzebę wzajemnego zrozumienia UE i USA oraz gotowość Parlamentu Europejskiego do wysłuchania prezydenta i Kongresu USA,
B. mając na uwadze, że Unia Europejska i Stany Zjednoczone współpracują ze sobą na całym świecie w celu przedstawienia wspólnego programu opartego na wspólnej historii, kulturze, interesach i wartościach, a także mając na uwadze, że stosunki między UE i USA muszą odgrywać kluczową rolę dla znalezienia rozwiązań ogólnoświatowych problemów i stawienia czoła nowym wyzwaniom w ramach prawa międzynarodowego i istniejących instytucji wielostronnych, zwłaszcza ONZ, OBWE i NATO,
C. mając na uwadze, że obaj partnerzy transatlantyccy stanowią połowę światowej gospodarki, a ich partnerstwo o wartości 4,28 bln USD jest największym, najbardziej zintegrowanym i najdłużej trwającym związkiem gospodarczym na świecie oraz siłą napędową światowego dobrobytu gospodarczego; mając na uwadze, że z uwagi na obecny światowy kryzys finansowo-gospodarczy siła stosunków transatlantyckich i zaangażowanie w nie mają jeszcze większe znaczenie;
D. mając na uwadze, że obaj partnerzy zobowiązali się do współpracy, aby wspierać rozwój i zatrudnienie w swoich gospodarkach, oraz mając na uwadze, że Parlament Europejski w dalszym ciągu opowiada się za utworzeniem wolnego od barier rynku transatlantyckiego do 2015 r., co wraz z urzeczywistnieniem jednolitego rynku UE będzie głównym czynnikiem pobudzenia światowego wzrostu i odnowy gospodarczej,
E. mając na uwadze, że kraje rozwijające się w najmniejszym stopniu przyczyniły się do skutków zmian klimatu przypisywanych działalności człowieka, lecz w największym stopniu odczuwają ich konsekwencje; mając też na uwadze, że niekorzystne skutki zmiany klimatu stanowią zagrożenie dla międzynarodowych inwestycji w celu ograniczania ubóstwa, zagrażając tym samym realizacji milenijnych celów rozwoju; mając również na uwadze potrzebę prowadzenia ustawicznego dialogu na temat inicjatywy na rzecz transatlantyckiego partnerstwa dla rozwoju,
Szczyt UE-USA
1. podkreśla, jak ważne jest zintensyfikowanie przez administrację UE i USA dialogu strategicznego, współpracy oraz koordynacji przy stawianiu czoła światowym wyzwaniom i konfliktom regionalnym;
2. wzywa obydwu partnerów do propagowania poszanowania demokracji i praw człowieka na świecie jako kluczowego elementu ich polityki; podkreśla potrzebę intensywnej koordynacji w dziedzinie dyplomacji prewencyjnej i kryzysowej; wzywa ponownie rząd USA, by ratyfikował rzymski statut Międzynarodowego Trybunału Karnego i przystąpił do niego; ponawia apel o powszechne zniesienie kary śmierci;
3. uważa, że sprawą najwyższej wagi jest, by na szczycie UE-USA obaj partnerzy objęli główną rolę we wdrażaniu zobowiązań G20;
4. podkreśla znaczenie współpracy między UE i USA w uzgodnieniu konkretnych rezultatów w celu ostatecznego osiągnięcia międzynarodowego porozumienia na Konferencji ONZ w sprawie Zmian Klimatu (COP-16) w Cancún, opartego o dane naukowe i obejmującego odpowiednią międzynarodową pomoc w finansowaniu przeciwdziałania zmianom klimatu i dostosowania do nich w krajach rozwijających się;
5. z zadowoleniem przyjmuje nowe podejście administracji USA do Izraela i wzywa do ożywienia euro-amerykańskiego partnerstwa skupionego na konflikcie izraelsko-palestyńskim; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie bezpośrednich negocjacji między Izraelem a Autonomią Palestyńską, jak zapowiedziano dnia 2 września 2010 r. w Waszyngtonie; stwierdza, że konieczne są dalsze negocjacje, które doprowadzą – w uzgodnionym czasie – do rozwiązania polegającego na współistnieniu dwóch państw: państwa Izrael oraz niezależnego, demokratycznego i samodzielnego państwa Palestyna, istniejących obok siebie w pokoju i bezpieczeństwie; podkreśla, że podstawą kompleksowego porozumienia pokojowego, mającego zasadnicze znaczenie dla wszystkich stron w tym regionie oraz dla UE, muszą być odnośne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, zasady madryckie, w tym „ziemia za pokój”, mapa drogowa i porozumienia zawarte wcześniej przez strony konfliktu, oraz podkreśla, że konieczne jest aktywne zaangażowanie kwartetu bliskowschodniego w proces pokojowy, dostrzegając znaczenie arabskiej inicjatywy pokojowej i ustawicznej współpracy z partnerami arabskimi; nakłania rząd Izraela do przedłużenia moratorium na budowę osiedli; nawołuje do aktywniejszego zaangażowania Europy w stosunki z Syrią i Libanem;
6. podkreśla, że niepewność co do charakteru irańskiego programu nuklearnego stanowi zagrożenie dla systemu nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz dla stabilności w regionie i na świecie; wyraża rozczarowanie postawą Iranu, który nadal odmawia pełnej współpracy z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej poprzez utrudnianie jej pracy, odmowę dostępu do najważniejszych obiektów jądrowych i sprzeciwianie się wyznaczaniu inspektorów; wzywa przywódców Iranu do zapewnienia wypełniania zobowiązań tego kraju wynikających z Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej; wzywa Teheran do ratyfikowania i wdrożenia dodatkowego protokołu do umowy o zabezpieczeniach jądrowych oraz nakłania USA i UE do koordynacji ich polityki zagranicznej z myślą o osiągnięciu tego celu;
7. wzywa do lepszej współpracy między UE a USA w Afganistanie i Pakistanie, mającej na celu przyczynienie się do pokoju i stabilizacji, demokracji, praw człowieka i rozwoju w tym regionie; podkreśla znaczenie uczestnictwa w tym procesie krajów sąsiadujących i innych kluczowych podmiotów w regionie, co może wyraźnie przyczynić się do regionalnej stabilizacji;
8. mając świadomość, że wyciek tajnych dokumentów wojskowych może narazić na niebezpieczeństwo personel wojskowy, wyraża głębokie zaniepokojenie ostatnimi poważnymi doniesieniami, że w Iraku tolerowano stosowanie tortur; wzywa do omówienia tej kwestii na szczycie UE-USA z myślą o wszczęciu niezależnego dochodzenia transatlantyckiego;
9. stanowczo wzywa Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną do wypełnienia zobowiązań podjętych w kontekście rozmów sześciostronnych, w tym całkowitego i podlegającego kontroli zaniechania stosowania wszelkiej broni jądrowej i rezygnacji z istniejących programów jądrowych; wzywa Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną do pełnego wdrożenia wszystkich odnośnych zobowiązań w zakresie nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia; potwierdza swoje pełne poparcie dla rozmów sześciostronnych oraz jest wciąż zdecydowany doprowadzić do satysfakcjonującego i kompleksowego rozwiązania wspomnianych kwestii środkami dyplomatycznymi;
10. z zadowoleniem przyjmuje wyniki szczytu z kwietnia 2010 r. poświęconego bezpieczeństwu jądrowemu, które podkreśliły globalne znaczenie zapobiegania terroryzmowi jądrowemu, zabezpieczenia wszelkich wrażliwych materiałów jądrowych w ciągu czterech lat i osiągnięcia porozumienia w sprawie planu prac w celu udoskonalenia i upowszechnienia istniejących porozumień i programów dotyczących bezpieczeństwa jądrowego; popiera inicjatywy podejmowane przez poszczególne kraje w celu poprawy bezpieczeństwa wewnętrznego i zachęca inne państwa do pójścia w te ślady;
11. podkreśla znaczenie NATO jako fundamentu bezpieczeństwa transatlantyckiego i wzywa do strategicznej współpracy między Stanami Zjednoczonymi i państwami członkowskimi UE, tak aby sprostać ogólnoświatowym wyzwaniom w zakresie bezpieczeństwa; zauważa pracę, jaką wykonano, aby dojść do porozumienia w sprawie nowej koncepcji strategicznej; jest zdania, że w dialogu z Rosją i krajami członkowskimi OBWE spoza UE należy podjąć kwestię odpowiednich zmian w ramach tej szerszej struktury bezpieczeństwa; podkreśla znaczenie WPBiO oraz wartość zwiększonych europejskich zdolności obronnych dla umacniania bezpieczeństwa transatlantyckiego;
12. odnotowuje coraz większą liczbę różnych wyzwań, wspólnych dla UE i USA; wzywa partnerów do zainicjowania zintegrowanego wspólnego procesu, w którym dokona się oceny i rozwoju wszystkich elementów polityki transatlantyckiej, tak aby stworzyć jedną, spójną i szeroko zakrojoną strategię w celu skutecznego rozwiązania tych problemów;
13. z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez prezydenta USA Baracka Obamę i prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa nowego traktatu START w dniu 8 kwietnia 2010 r. w Pradze, a także oczekuje jego ratyfikacji przez obie strony;
14. wzywa do podwojenia wysiłków UE i USA w celu podjęcia rozmów z Turcją, Grecją i Cyprem z myślą o przyczynieniu się do działań ONZ zmierzających do wypracowania trwałego rozwiązania kwestii cypryjskiej w oparciu o konstytucję federalną uwzględniającą podział zjednoczonej wyspy na dwie strefy i dwie społeczności; podkreśla strategiczne znaczenie Turcji w kontekście stosunków między UE i USA;
15. dostrzega nakładające się interesy handlowe i polityczne UE i USA w Ameryce Łacińskiej, gdzie UE zawarła umowy o partnerstwie strategicznym z Meksykiem i Brazylią, umowy o wolnym handlu z Chile i Meksykiem oraz prowadzi negocjacje z Kolumbią w sprawie zawarcia takiej umowy;
Posiedzenie Transatlantyckiej Rady Gospodarczej (TRG) i jej wzmocnienie
16. jest przekonany, że Transatlantycka Rada Gospodarcza (TRG) stanowi najwłaściwszy mechanizm prowadzenia transatlantyckich stosunków gospodarczych; apeluje do partnerów, aby wykorzystali wszystkie możliwości TRG w celu usunięcia istniejących przeszkód dla integracji gospodarczej i osiągnięcia rynku transatlantyckiego do 2015 r., co będzie pozytywną odpowiedzią na obecny kryzys gospodarczo-społeczny;
17. nakłania TRG do bardziej strategicznego nastawienia, by zająć się problemami wszystkich stron; ponownie apeluje, aby terminowo rozpowszechniano harmonogramy posiedzeń TRG, kalendarze, plany i sprawozdania z postępów, tak aby były one udostępniane zainteresowanym stronom na długo przed posiedzeniami, a następnie podawane do publicznej wiadomości, w celu zwiększenia przejrzystości;
18. pochwala fakt, że Transatlantyckiej Radzie Gospodarczej doradza szereg zainteresowanych stron, w tym przedstawiciele biznesu, oraz kolejny raz apeluje, by podobną rolę powierzono przedstawicielom związków zawodowych po obu stronach Atlantyku; wzywa do włączenia przewodniczących transatlantyckiego dialogu na temat praw pracowniczych i transatlantyckiego dialogu energetycznego do grupy doradców;
19. wzywa Komisję, by w świetle zbliżającego się posiedzenia TRG dążyła do formalnego przyjęcia procedur wzajemnego uznawania deklaracji zgodności produktów, na które nałożono wymóg sprawdzenia przez stronę trzecią, w szczególności sprzętu informacyjno-komunikacyjnego i elektrycznego, oraz by nalegała na wzajemne uznawanie przyjętych jednostek miar, w szczególności na przyjmowanie przez USA produktów UE oznaczonych tylko w systemie metrycznym, a także do zbadania wraz z władzami USA kwestii normalizacji, ustanowienia grup dyskusyjnych poświęconych normalizacji i skupiających się na innowacyjnych rozwiązaniach oraz do koordynowania ich na płaszczyźnie międzynarodowej; uważa, że partnerstwo na rzecz innowacyjności powinno wykraczać poza egzekwowanie własności intelektualnej i uwzględniać dialog strategiczny dotyczący kwestii takich jak polityka konkurencji, transfer technologii i zbieżność standardów;
20. uważa, że sprawą najwyższej wagi jest prowadzenie w ramach TRG dialogu na temat nowej żywności i wykorzystania nowych technologii w produkcji żywności; podkreśla obawy dotyczące klonowania w hodowli zwierząt;
21. wzywa do współpracy w ramach TRG w zakresie wszystkich kwestii mających wpływ na środowisko prawne dla przemysłu, szczególnie dla MŚP, oraz do stosowania podejścia przedstawionego w unijnym programie „karta małych przedsiębiorstw” – „najpierw myśl na małą skalę” – przy opracowywaniu przepisów o zasięgu transatlantyckim;
22. z zadowoleniem odnosi się do podpisania w czerwcu 2010 r. drugiego etapu „umowy o otwartym niebie” dotyczącej transportu lotniczego między UE a USA, co jest kamieniem węgielnym skutecznej współpracy, jak i do zawarcia w dniu 8 października 2010 r. najnowszej umowy w ramach Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego, która jest ważnym krokiem naprzód dla transatlantyckiego rynku lotniczego; nakłania jednak władze USA i Komisję do starań na rzecz większej swobody inwestowania i praw własności przewoźników lotniczych po obu stronach Atlantyku, niezależnie od obcego obywatelstwa;
23. podkreśla znaczenie wykorzystania TRG również jako ram współpracy makroekonomicznej między partnerami w świetle ich niespotykanej współpracy podczas kryzysu i zachęca do umocnienia koordynacji między właściwymi instytucjami monetarnymi, zwłaszcza w dziedzinie nadzoru i zapobiegania ryzyku systemowemu; dostrzega istotną rolę, jaką odegrały UE i USA dla światowych instytucji finansowych, w tym dla MFW, Banku Światowego i Banku Rozrachunków Międzynarodowych;
Rola TDU w TRG
24. ponawia wezwanie do przywódców UE i USA oraz do współprzewodniczących TRG o uwzględnienie istotnej roli ustawodawców dla sukcesu TRG; wzywa ich do pełnego i bezpośredniego zaangażowania przedstawicieli TDU w prace TRG, ponieważ ustawodawcy dzielą z odpowiednimi organami wykonawczymi odpowiedzialność za wprowadzanie w życie wielu decyzji TRG i nadzór nad nimi;
25. uważa, że należy zapewnić udział kluczowych członków Kongresu i posłów do Parlamentu Europejskiego w dialogu ustawodawców i w procesie TRG w celu zapobieżenia niezamierzonym skutkom ustawodawstwa dla transatlantyckiego handlu i inwestycji; wyraża nadzieję, że obecny TDU może stopniowo przekształcić się w transatlantyckie zgromadzenie międzyparlamentarne, zgodnie z zaleceniami zawartymi przez Parlament Europejski w rezolucji z dnia 26 marca 2009 r.;
Dwustronna i międzynarodowa wymiana handlowa
26. jest zdecydowany kontynuować apele do organów legislacyjnych USA – i wzywa Komisję do podobnych działań w ramach TRG – o ponowne rozpatrzenie obowiązku skanowania wszystkich kontenerów oraz o rozwijanie współpracy z USA opartej na zarządzaniu ryzykiem, powiązanej ze wzajemnym uznawaniem programów partnerstwa handlowego UE i USA, zgodnie z ramami standardów SAFE Światowej Organizacji Celnej;
27. podkreśla pilną potrzebę jak najszybszego zakończenia dauhańskiej rundy rozwojowej; wzywa do wspólnego podejścia – przy udziale wschodzących gospodarek, jak Chiny, Indie i Brazylia – do rozwoju zasad handlu wielostronnego i do negocjacji;
28. wyraża przekonanie, że TRG może odegrać istotną rolę we wspieraniu wspólnego stanowiska UE i USA w ich stosunkach handlowych z krajami trzecimi, zajmując się jednocześnie problemami z dostępem do rynku;
Rozwój
29. przypomina, że podjęte zobowiązania międzynarodowe dotyczące milenijnych celów rozwoju, których realizacja jest w wielu przypadkach opóźniona w stosunku do harmonogramu, będą mogły być dotrzymane jedynie wówczas, jeśli państwa uprzemysłowione dotrzymają swoich zobowiązań i przeznaczą 0,7% PKB na rzecz zagranicznej pomocy rozwojowej do 2015 r.; wzywa zatem UE i USA oraz innych międzynarodowych darczyńców do dotrzymania swoich zobowiązań i przyjęcia środków w celu przyspieszenia postępów w realizacji milenijnych celów rozwoju do 2015 r.;
Kryzys gospodarczy i finansowy
30. przypomina, że porozumienie Bazylea II – a także jego nadchodząca zmieniona wersja – ma w zamyśle stanowić globalny standard, i wzywa USA do jak najszybszego wdrożenia tego porozumienia; z tego względu wyraża poważne zaniepokojenie, że ograniczenia ustanowione w szeregu przepisów krajowych przyjętych w odpowiedzi na kryzys (w szczególności amerykańska reforma Wall Street oraz ustawa o ochronie konsumentów, ograniczające uznawanie zewnętrznych ratingów) mogą doprowadzić do poważnej fragmentaryzacji w stosowaniu tego ogólnoświatowego standardu; zauważa ponadto, że spójne globalne zasady rachunkowości mają podstawowe znaczenie dla równych szans, i wzywa USA do przyjęcia Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej;
31. zauważa, że kryzys stanowił najpoważniejszą globalną recesję od czasu Wielkiego Kryzysu oraz że w odpowiedzi nań rządy z całego świata, zwłaszcza UE i USA, współpracowały w bezprecedensowy sposób na rzecz reformy rynków i instytucji finansowych; apeluje, aby w ramach dialogu UE-USA w zakresie regulacji dotyczących rynków finansowych (FMRD) – którego rolą jest koordynacja podejść między organami regulacyjnymi – określono braki i pracowano nad poprawą zbieżności;
32. uważa, że struktury ładu gospodarczego i finansowego istniejące w chwili nadejścia kryzysu, zarówno na szczeblu globalnym, jak i w USA oraz w Unii Europejskiej, nie zapewniły wystarczającej stabilności światowego systemu finansowego; jest zdania, że w świetle rosnącej współzależności gospodarek i rynków finansowych należy pogłębić współpracę w dziedzinie polityki makroekonomicznej i nadzoru nad głównymi gospodarkami; uznaje ponadto, że UE musi rozwiązać kwestię swojej reprezentacji w MFW;
33. wzywa Unię Europejską i Stany Zjednoczone do współpracy z Chinami w celu rozstrzygnięcia światowego sporu w sprawie kursów wymiany walut bez wprowadzania w życie protekcjonistycznych lub retorsyjnych środków; uważa, że państwa członkowskie UE podlegają różnym presjom rynkowym w porównaniu z USA, zwłaszcza jeżeli chodzi o obligacje państwowe i istnienie unii walutowej;
34. zauważa, że zarówno ustawa Dodda-Franka, jak i program reformy regulacyjnej w UE są zgodne z inicjatywami G20, i uważa za istotne, aby współpraca ta była kontynuowana przez cały proces stanowienia przepisów; zauważa, że wymóg ten jest szczególnie widoczny w przepisach dotyczących pozagiełdowych rynków instrumentów pochodnych; podkreśla, że wiele tych rozbieżności wynika z różnic w charakterze organów ustawodawczych i roli organów nadzoru w stanowieniu przepisów;
Energia, środowisko, transport, przemysł, badania i nauka
35. przyjmuje z zadowoleniem utworzenie Rady ds. Energii UE-USA, która ma stanowić nowe ramy pogłębienia dialogu transatlantyckiego na temat strategicznych kwestii energetycznych, takich jak bezpieczeństwo dostaw lub polityka przechodzenia na niskoemisyjne źródła energii, przy jednoczesnym zacieśnieniu trwającej współpracy naukowej w dziedzinie technologii energetycznych; przyjmuje z zadowoleniem parafowanie umowy Energy Star między UE a USA w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych oraz współpracę w dziedzinie rozwoju technologii energetycznych;
36. zachęca TRG do rozwoju współpracy na rzecz wspólnej zewnętrznej strategii w zakresie energii i surowców, wspierającej dywersyfikację źródeł, szlaków dostaw i infrastruktury oraz promującej gospodarkę wydajną energetycznie, w celu zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii i zwiększenia niezależności energetycznej; zachęca ponadto TRG do wspierania starań na rzecz ujednolicenia kryteriów zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do koszyka energetycznego oraz do intensyfikacji badań i rozwoju, w tym w dziedzinie biopaliw; uważa, że podstawowe znaczenie ma odpowiednia polityka w zakresie surowców i pierwiastków ziem rzadkich w celu zmniejszenia zależności od takich materiałów;
37. zwraca uwagę, że zmiany klimatu stanowią globalne wyzwanie, dla którego nie istnieje jedno rozwiązanie polityczne i technologiczne, natomiast połączenie istniejących możliwości i maksymalny wzrost efektywności we wszelkich obszarach życia gospodarczego i społecznego w krajach rozwiniętych i rozwijających się mogą wnieść istotny wkład w rozwiązanie kwestii zasobów i ich rozdziału oraz utorują drogę ku trzeciej rewolucji przemysłowej;
38. wzywa prezydencję UE do nakłonienia USA podczas zbliżającego się szczytu w Cancún do podjęcia ambitnych zobowiązań oraz współpracy na rzecz promowania powiązań pomiędzy systemem handlu emisjami w UE a regionalnymi i federalnymi systemami handlu w USA; w związku z tym zauważa znaczenie zapewnienia wspólnych standardów i wskaźników na wszystkich wschodzących rynkach systemu handlu emisjami, tak aby uniknąć niepotrzebnych przeszkód regulacyjnych na tychże rynkach;
39. zwraca się do USA o umożliwienie pełnego i skutecznego wdrożenia pierwszego etapu umowy w sprawie usług lotniczych między UE a USA oraz umowy między UE a USA dotyczącej bezpieczeństwa lotniczego; przypomina Komisji i władzom USA, że brak realizacji drugiego etapu umowy może doprowadzić do anulowania jej pierwszego etapu przez niektóre państwa członkowskie;
40. wzywa TRG do stymulowania współpracy badawczej w celu lepszego wykorzystania potencjału niedawno rozszerzonej umowy o współpracy naukowej i technologicznej między UE i USA, zwłaszcza poprzez rozszerzenie skoordynowanego podejścia w dziedzinach wzajemnego strategicznego zainteresowania i poprzez nasilenie współpracy w zakresie badań energii;
Własność intelektualna i ochrona konsumentów
41. podkreśla znaczenie ścisłej współpracy transatlantyckiej w zakresie agendy cyfrowej w takich dziedzinach jak rynek cyfrowy, wolność internetu na świecie, neutralność sieci, prawo do prywatności, wspólne standardy, przejrzystość i praworządność w związku z porozumieniem ACTA;
42. uważa, że podstawowe znaczenie ma opracowanie wspólnej strategii UE-USA na rzecz egzekwowania praw własności intelektualnej, która ma na celu zwalczanie gwałtownie wzrastającego handlu podrobionymi i pirackimi towarami na świecie; wzywa do utworzenia transatlantyckiej grupy zadaniowej do walki z podróbkami, która – szanując swobody obywatelskie, wolność słowa, prywatność i gwarancje procesowe – będzie stanowić wielce potrzebny znak politycznej determinacji w walce z nielegalną działalnością, która podważa konkurencyjność innowacyjnych i kreatywnych sektorów;
Współpraca sądowa i policyjna, wizy
43. podkreśla, że UE musi prowadzić negocjacje na temat przystąpienia do amerykańskiego systemu bezwizowego jako jeden podmiot, aby zapewnić, że cztery państwa członkowskie znajdujące się poza tym systemem – Bułgaria, Cypr, Polska i Rumunia – nie będą zawierać dwustronnych umów z USA w celu doprowadzenia do zniesienia wiz; ponownie stwierdza, że Komisja musi w dalszym ciągu podkreślać w rozmowach z USA na szczeblu politycznym i technicznych kwestię znaczenia, jakie UE przywiązuje do jak najszybszego przystąpienia czterech pozostałych państw członkowskich UE do systemu bezwizowego;
44. podkreśla atmosferę współpracy między UE a USA w walce ze światowym terroryzmem i wzywa UE i USA do kontynuowania współpracy w celu dalszego przeciwdziałania nowemu zagrożeniu terroryzmem; przypomina o swojej determinacji w tym obszarze oraz wyraża zdecydowane przekonanie o konieczności zadbania, aby środki bezpieczeństwa nie podważały ochrony swobód obywatelskich i praw podstawowych oraz jak najpełniejszego poszanowania prywatności i ochrony danych; ponownie stwierdza, że konieczność i proporcjonalność to kluczowe zasady, bez których walka z terroryzmem nigdy nie będzie skuteczna;
45. przyjmuje z zadowoleniem fakt, że porozumienie UE-USA w sprawie przekazywania danych bankowych odzwierciedla wolę pozytywnej reakcji USA na żądania dotyczące ochrony danych wysuwane przez Parlament Europejski w sprawozdaniu SWIFT;
46. wzywa Radę do szybkiego uzgodnienia mandatu negocjacyjnego dotyczącego porozumienia UE-USA w sprawie ochrony danych; wzywa negocjatora Unii do postępów w negocjacjach w celu zapewnienia pełnej ochrony praw podstawowych; popiera podejście Komisji polegające na zastosowaniu takiej umowy ramowej do wszystkich przyszłych oraz obecnych umów UE lub państw członkowskich z USA dotyczących przekazywania i przetwarzania danych osobowych w ramach współpracy sądowej i policyjnej;
47. wzywa USA i UE, aby ograniczyły gromadzenie i przetwarzanie danych do absolutnego minimum, które jest faktycznie potrzebne do realizacji celów bezpieczeństwa, tak aby zminimalizować zagrożenia dla wolności i swobód obywatelskich, oraz wzywa, aby żądania przekazania danych oraz inne ustalenia w zakresie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych poruszać w wielostronnych ramach USA-UE, nie zaś na płaszczyźnie dwustronnej z poszczególnymi państwami członkowskimi;
48. podkreśla swoje poważne obawy w związku z tzw. ustawą o promocji podróży i jej dyskryminującym oddziaływaniem poprzez stosowanie jej tylko do podróżnych objętych amerykańskim systemem bezwizowym, a także obawy dotyczące ochrony danych, wynikające z faktu, że opłatę można uiścić przy pomocy jednej z czterech najpowszechniejszych kart kredytowych obsługiwanych wyłącznie przez firmy, które mają siedzibę w USA; wzywa, aby kwestię opłaty w ramach elektronicznego systemu zezwoleń na podróż (ESTA) podniesiono na grudniowym posiedzeniu ministrów sprawiedliwości i spraw wewnętrznych UE-USA;
49. w związku z ostatnimi wydarzeniami po obu stronach Atlantyku, stanowiących wyzwania dla harmonijnych i zróżnicowanych społeczeństw, wzywa do otwartego dialogu między naszymi rządami i społeczeństwami na temat sposobów dążenia do większej tolerancji i poszanowania różnorodności wśród naszych społeczeństw w kontekście powszechnego poszanowania podstawowych praw człowieka;
50. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Kongresowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, współprzewodniczącym Transatlantyckiego Dialogu Ustawodawców oraz współprzewodniczącym i sekretariatowi Transatlantyckiej Rady Gospodarczej.
- [1] Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0193.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2009)0058.