WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA)
23.11.2010
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:
Verts/ALE (B7‑0617/2010)
ALDE (B7‑0619/2010)
S&D (B7‑0620/2010)
GUE/NGL (B7‑0621/2010)
Kader Arif, Véronique De Keyser w imieniu grupy politycznej S&D
Niccolò Rinaldi, Marietje Schaake, Alexander Alvaro, Marielle De Sarnez, Renate Weber, Metin Kazak w imieniu grupy politycznej ALDE
Carl Schlyter, Eva Lichtenberger, Sandrine Bélier w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Helmut Scholz, Rui Tavares, Miloslav Ransdorf, Marisa Matias w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA)
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 207 i art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 8,
– uwzględniając strategię na rzecz skutecznego wdrożenia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając zakończoną w dniu 2 października 2010 r. ostatnią rundę negocjacji w sprawie umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA),
– uwzględniając publiczne udostępnienie w dniu 15 listopada 2010 r. ostatecznego brzmienia tekstu umowy ACTA,
– uwzględniając rezolucję z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie wpływu podrabiania towarów na handel międzynarodowy (2008/2133(INI))[1],
– uwzględniając rezolucję z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie przejrzystości i aktualnego stanu negocjacji umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA)[2],
– uwzględniając oświadczenie pisemne nr 12/2010 w sprawie braku przejrzystego procesu w odniesieniu do umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA),
– uwzględniając debaty plenarne z dni 8 września i 20 października 2010 r. na temat umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi,
– uwzględniając decyzję z dnia 20 października 2010 r. w sprawie przeglądu porozumienia ramowego dotyczącego stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją,
– uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa zawarte pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją (2003/C 321/01),
– uwzględniając decyzję Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie skargi 90/2009/(JD)OV dotyczącej dostępu do dokumentów związanych z ACTA,
– uwzględniając opinie Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie prowadzonych obecnie przez Unię Europejską negocjacji nad umową handlową dotyczącą zwalczania obrotu towarami podrobionymi oraz pismo grupy roboczej ds. ochrony danych wysłane do Komisji,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego („dyrektywa o handlu elektronicznym”)[3],
– uwzględniając dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej[4], zmienioną ostatnio dyrektywą 2009/136/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r.[5],
– uwzględniając Porozumienie w kwestii handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) Światowej Organizacji Handlu (WTO),
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie spójności polityki na rzecz rozwoju (PCD),
– uwzględniając spór w ramach WTO nr DS409 (Unia Europejska i państwo członkowskie) dotyczący przejęcia przewożonych leków generycznych,
– uwzględniając komunikat prasowy WTO dotyczący posiedzenia Rady ds. TRIPS w dniach 8-9 czerwca 2010 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
Traktat z Lizbony
A. mając na uwadze, że UE ma wyłączne uprawnienia w dziedzinie wspólnej polityki handlowej; mając na uwadze, że w następstwie wejścia w życie traktatu lizbońskiego Parlament będzie musiał wyrazić zgodę na tekst ACTA przed wejściem w życie tej umowy na terenie UE,
Uwagi ogólne
B. mając na uwadze, że walka z podrabianiem towarów na skalę światową stanowi główny element strategii politycznej UE mającej na celu zapewnienie producentom w UE równych szans, a obywatelom UE – zapewnienie miejsc pracy,
C. mając na uwadze, że w dniu 2 października 2010 r. zakończono w Tokio (Japonia) jedenastą i ostatnią rundę negocjacji ACTA; mając na uwadze, że narada techniczna w celu finalizacji prawnej obróbki tekstu odbędzie się w Sydney w dniach 30 listopada-3 grudnia (lub w razie konieczności 4 grudnia) 2010 r.,
D. mając na uwadze, że ACTA dotyczy istotnych spraw, takich jak przestrzeganie praw podstawowych, ochrona prywatności i danych, poszanowanie ważnej roli bezpłatnego dostępu do Internetu, ochrona neutralności usługodawców oraz dostęp do leków;
E. mając na uwadze, że Komisja przedstawiła ACTA Parlamentowi Europejskiemu jako narzędzie zwiększania skuteczności obowiązujących norm z korzyścią dla eksportu UE i ochrony właścicieli praw działających na rynku globalnym, na którym doznają oni obecnie systematycznych i powszechnych naruszeń swych praw autorskich, znaków towarowych, patentów, wzorów i oznaczeń geograficznych;
F. mając na uwadze, że w negocjacjach wzięło udział 11 krajów (przy czym UE traktowana jest jako kraj), a w tym tylko dwa kraje rozwijające się (Maroko i Meksyk),
G. mając na uwadze, że celem stron biorących udział w negocjacjach jest rozszerzenie obowiązywania ACTA na każdy kraj pragnący przystąpić od umowy, w tym na kraje rozwijające się i wschodzące;
H. mając na uwadze, że negocjatorzy ACTA opublikowali ujednolicony tekst w dniu 6 października 2010 r., a następnie Komisja przedstawiła rezultaty Parlamentowi; mając na uwadze, że Komisja opublikowała ostateczny tekst ACTA w dniu 15 listopada 2010 r.;
I. mając na uwadze, że po zdecydowanych wezwaniach Parlamentu Europejskiego zwiększono przejrzystość negocjacji;
J. mając na uwadze, że potrzebne jest wyjaśnienie podstaw prawnych ACTA,
K. mając na uwadze, że Komisja odniosła się do decyzji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, aby uzasadnić fakt, że ACTA jest negocjowana jako umowa handlowa, a nie jako traktat wykonawczy; mając na uwadze, że rzecznik praw obywatelskich stwierdził, iż „zawarcie ACTA rzeczywiście może sprawić, że UE będzie musiała opracowywać i wprowadzać w życie prawodawstwo. W takim przypadku ACTA stanowiłaby jedyny lub główny czynnik leżący u podstaw tego prawodawstwa, w związku z czym w jasnym interesie obywateli leży poinformowanie ich o ACTA”,
L. mając na uwadze, że Komisja, jako strażnik traktatów, jest zobowiązana do przestrzegania wspólnotowego dorobku prawnego; mając na uwadze, że nie może ona zmieniać dorobku prawnego Wspólnoty przy prowadzeniu negocjacji umów międzynarodowych mających wpływ na prawodawstwo w UE,
M. mając na uwadze, że Komisja wielokrotnie stwierdzała podczas debat plenarnych, że ACTA odnosi się wyłącznie do środków wykonawczych i nie zawiera przepisów zmieniających kwestie merytoryczne w dziedzinie ochrony praw własności intelektualnej w UE,
N. mając na uwadze, że dyrektywa 2001/29/WE ustanawia ramy prawne dla praw autorskich i pokrewnych, jak i system ich ochrony; mając na uwadze, że art. 5 tej dyrektywy zawiera wyczerpujący wykaz wyjątków i ograniczeń, przez co uniemożliwia państwom członkowskim tworzenie nowych wyjątków i ograniczeń; mając na uwadze, że ACTA próbuje zwiększyć poziom ochrony osób uprawnionych poprzez poszerzenie uprawnień wykonawczych w dziedzinie praw autorskich, ale nie przewiduje możliwości rozszerzenia istniejących wyjątków i ograniczeń, przez co może ograniczyć krajowym sądom możliwość elastycznej wykładni istniejących wyjątków; mając na uwadze, że postęp technologiczny zintensyfikował i zróżnicował wektory tworzenia, produkowania i wykorzystywania działalności twórczej i że sprawiedliwa równowaga interesów osób uprawnionych oraz użytkowników wymaga nowego podejścia do liberalizacji dostępu do takich dzieł poprzez technologie cyfrowe; mając na uwadze, że Komisja przygotowuje wniosek legislacyjny dotyczący dzieł osieroconych, aby ułatwić digitalizację i rozpowszechnianie dzieł twórczych w Europie,
O. mając na uwadze, że strony ACTA podjęły się dotrzymania zobowiązań wynikających z art. 7 porozumienia TRIPS, by przyczyniać się do wspierania innowacji technologicznych; mając na uwadze, że podstawowe polityki UE związane z interoperacyjnością funkcjonują w oparciu o dorobek prawny Wspólnoty, który w niektórych przypadkach umożliwia inżynierię odwrotną,
Patenty
P. mając na uwadze, że na posiedzeniu plenarnym w dniu 20 października 2010 r. komisarz ds. handlu zachęcił Parlament do wydania opinii w nierozstrzygniętej jeszcze kwestii ewentualnego ujęcia patentów w sekcji dotyczącej cywilnoprawnych ram egzekucyjnych; mając na uwadze, że negocjatorzy ACTA stwierdzili, iż „ACTA nie będzie utrudniać transgranicznego przewozu legalnych leków generycznych”; mając na uwadze, że w swojej rezolucji i oświadczeniu pisemnym Parlament stwierdził, że wszelkie środki zmierzające do wzmocnienia uprawnień transgranicznych służb celnych i uprawnień do przejmowania towarów nie powinny ograniczać globalnego dostępu do legalnych, przystępnych i bezpiecznych leków; mając na uwadze, że rozporządzenie Rady nr 1383/2003, którego przepisy są przedmiotem dyskusji w sporze w WTO, ustanawia środki kontroli granicznej dotyczące przewożonych towarów; mając na uwadze, że niektóre podmioty, takie jak przedsiębiorstwa sektora farmaceutycznego, producenci leków generycznych oraz organizacje zajmujące się kwestią zdrowia na skalę światową ostrzegają przed objęciem patentów umową ACTA oraz przed potencjalnymi szkodliwymi skutkami dla innowacji technologicznych, dostępu do leków oraz w dziedzinie konkurencji w sektorze leków generycznych,
Q. mając na uwadze, że nie istnieje prawodawstwo UE w dziedzinie patentów,
R. mając na uwadze, że patenty mogą zostać wyłączone z zakresu zastosowania cywilnoprawnych środków wykonawczych w ACTA; mając na uwadze, że uwzględnienie patentów w tej części mogłoby utrudnić dostęp do legalnych i przystępnych leków,
Dostęp do leków
S. mając na uwadze, że niektórzy znaczący partnerzy handlowi niebędący obecnie stroną ACTA potwierdzili na posiedzeniu rady WTO ds. TRIPS, że ACTA może kolidować z porozumieniem TRIPS i innymi porozumieniami zawartymi w WTO, stanowić zagrożenie dla prawodawstwa i procesów WTO poprzez funkcjonowanie poza ramami prawnymi WTO, podważyć równowagę praw, obowiązków i elastyczności, które były przedmiotem starannych negocjacji w różnych porozumieniach WTO, zakłócić handel lub stworzyć bariery w handlu oraz podważyć elastyczność wbudowaną w TRIPS i w deklarację z Ad-Dauhy w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego z 2001 r., np. dotyczącą zdrowia publicznego i handlu lekami generycznymi,
Prawa podstawowe
T. mając na uwadze, że w swoim komunikacie z dnia 19 października 2010 r. Komisja stwierdziła, iż „działania Unii muszą być nieskazitelne z punktu widzenia przestrzegania praw podstawowych” oraz że „Unia powinna stanowić przykład w tym względzie”; mając na uwadze, że Komisja stwierdziła na sesji plenarnej w dniu 20 października 2010 r., że ACTA nie została jeszcze parafowana oraz że prerogatywą Komisji jako negocjatora jest określenie momentu, w którym negocjacje są pod względem technicznym zakończone i w którym umowa może zostać parafowana,
U. mając na uwadze, że każde porozumienie osiągnięte przez Unię Europejską w sprawie ACTA musi być zgodne z nałożonymi na UE zobowiązaniami prawnymi dotyczącymi prywatności i prawa o ochronie danych, ustanowionymi przede wszystkim w dyrektywie 95/46/WE, dyrektywie 2002/58/WE (ostatnio zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/136 z dnia 25 listopada 2009 r.), dyrektywie (WE) 2009/136 i dyrektywie (WE) 2009/140 o usługach łączności elektronicznej oraz w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Trybunału Sprawiedliwości,
V. mając na uwadze, że Komisja jest związana Porozumieniem międzyinstytucjonalnym z 2010 r. i w związku z tym nie może poprzeć mechanizmów samoregulacji i współregulacji, jeżeli zagrożone będą prawa podstawowe, takie jak swoboda wypowiedzi,
W. mając na uwadze, że w dniu 19 października 2010 r. Komisja wydała komunikat w sprawie oceny wpływu,
X. mając na uwadze, że żadne z postanowień zawartych w ACTA nie może być interpretowane jako tworzące precedens lub umożliwiające obecnie lub w przyszłości odstępstwo od wspólnotowego dorobku prawnego lub jego zmianę, co mogłyby prowadzić do osłabienia ochrony gwarantowanej w prawodawstwie UE prawami podstawowymi, oraz że Komisja i Rada powinny wyraźnie potwierdzić swą zgodę na tę zasadę,
Oznaczenia geograficzne
Y. mając na uwadze, że Komisja wielokrotnie potwierdziła wagę skutecznej ochrony oznaczeń geograficznych; mając na uwadze, że strony ustaliły, iż ACTA zapewni egzekwowanie oznaczeń geograficznych,
Skala handlowa
Z. mając na uwadze, że art. 2.14 ust.1 ACTA zawiera definicję skali handlowej: „Do celów niniejszej sekcji działania prowadzone na skalę handlową obejmują przynajmniej działania prowadzone jako działalność handlowa w celu uzyskania bezpośrednich korzyści ekonomicznych lub handlowych”,
AA. mając na uwadze, że przypis nr 9 w ACTA brzmi następująco: „Każda ze stron traktuje umyślny wywóz lub przywóz towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym lub pirackich towarów chronionych prawem autorskim na skalę handlową jako działalność bezprawną podlegającą sankcjom karnym na mocy niniejszego artykułu. Strona może przestrzegać obowiązku dotyczącego wywozu i przywozu pirackich towarów chronionych prawem autorskim lub towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym traktując dystrybucję, sprzedaż lub oferowanie na sprzedaż towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym lub pirackich towarów chronionych prawem autorskim jako bezprawną działalność podlegającą sankcjom karnym”,
Egzekwowanie przepisów karnych i sankcje
BB. mając na uwadze, że sekcja dotycząca egzekwowania przepisów karnych ACTA zawiera przepisy w sprawie postępowań karnych, odpowiedzialności karnej, przestępstw, egzekwowania przepisów karnych i kar; mając na uwadze, że prezydencja Rady negocjowała kwestie dotyczące egzekwowania przepisów karnych w ACTA w imieniu państw członkowskich,
Prawa własności intelektualnej w epoce cyfrowej
CC. mając na uwadze, że dostawcy usług internetowych nie powinni ponosić odpowiedzialności za dane przekazywane lub przechowywane w toku świadczonych przez nich usług w stopniu, w jakim wymagałoby to uprzedniego kontrolowania lub filtrowania danych; mając na uwadze, że Europejski Inspektor Ochrony Danych ostrzega w swojej opinii na temat ACTA, że dostawcy usług internetowych mogą zamieszczać „w umowach z klientami klauzule pozwalające na monitorowanie ich danych i unieważnianie abonamentu”,
DD. mając na uwadze, że art. 1.2 umowy stwierdza, iż każdej ze stron pozostawia się swobodę określenia właściwego sposobu transpozycji postanowień tej umowy do jej systemu prawnego i praktyki prawnej,
EE. mając na uwadze, że naruszeniem praw własności intelektualnej w epoce cyfrowej zajmują się krajowe władze sądownicze,
Komitet ACTA
FF. mając na uwadze, że postanowienia instytucjonalne w ACTA przyznają Komitetowi ACTA uprawnienia związane między innymi z wdrażaniem i stosowaniem umowy, zmianą umowy, uczestnictwem podmiotów pozarządowych oraz decyzjami dotyczącymi regulaminu i procedur Komitetu; mając na uwadze, że zgodnie z art. 21 TUE Unia ma za zadanie umacniać demokrację,
Traktat z Lizbony
1. zwraca uwagę, że zgodnie z Traktatem z Lizbony znacznemu rozszerzeniu uległy uprawnienia PE w zakresie wspólnej polityki handlowej, a w szczególności PE musi wyrazić zgodę na wszelkie umowy handlowe zawierane przez UE;
Uwagi ogólne
2. przypomina, że walka z podrabianiem towarów jest priorytetem wewnętrznej i zewnętrznej międzynarodowej strategii politycznej PE i że współpraca międzynarodowa jest kluczem do realizacji tego celu;
3. ubolewa, że globalne skutki tej umowy są z natury ograniczone faktem, że kraje będące głównym źródłem podrabianych towarów nie są stronami porozumienia, podobnie jak większość krajów rozwijających się;
4. zwraca uwagę na zamknięcie 11. rundy negocjacji w sprawie ACTA; odnotowuje opublikowanie skonsolidowanego tekstu w dniu 2 października 2010 r., po rundzie z Tokio, oraz opublikowanie ostatecznego tekstu w dniu 15 listopada 2010 r.;
5. ubolewa nad faktem, że nie upubliczniono wszystkich tekstów omawianych w ramach negocjacji między 10 marca 2010 r. a 15 listopada 2010 r., kiedy opublikowano ostateczny tekst;
6. ubolewa nad faktem, że negocjacji tych nie prowadzono w ramach istniejących forów wielostronnych (np. WTO i WIPO) oraz że tej umowy nie zawarto w ramach tych forów, co jest powodem niewielkiej liczby państw przystępujących do umowy, wśród których nie ma większości krajów rozwijających się;
7. zwraca uwagę, że przystąpienia do ACTA nie cechuje wyłączność i że do umowy mogą przystąpić kraje rozwijające się i kraje wschodzące; dlatego wzywa Komisję do powstrzymania się od narzucania umowy krajom rozwijającym się oraz do nakłonienia pozostałych stron ACTA do wyrażenia zgody, aby procedury i warunki przystąpienia do ACTA były odpowiednio elastyczne i uwzględniały poziomy rozwoju krajów przystępujących, zgodnie z konkluzjami Rady w sprawie spójności polityki na rzecz rozwoju;
8. wzywa Komisję i Radę do wyjaśnienia podstawy prawnej; zwraca się do Komisji o wyjaśnienie podziału kompetencji między Radą i Komisją odnośnie do sekcji ACTA dotyczącej egzekwowania przepisów karnych, w tym w zakresie odnoszącym się do jej parafowania; nalega, aby przed parafowaniem umowy przedstawiono Parlamentowi dowody na to, że podstawa prawna negocjacji ACTA jest w pełni zgodna z Traktatem z Lizbony;
9. przyjmuje z zadowoleniem wielokrotne oświadczenia Komisji, że egzekwowanie przepisów ACTA – szczególnie tych dotyczących procedur egzekwowania praw autorskich w środowisku cyfrowym – jest w pełni zgodne z dorobkiem wspólnotowym i że umowa ta nie wprowadzi ani kontroli osobistych, ani tzw. procedury trzech naruszeń („three strikes”); żaden z sygnatariuszy ACTA, a w szczególności UE, nie mogą być uprawnione na mocy umowy do wprowadzania procedury trzech naruszeń lub podobnej procedury;
10. wzywa Komisję, aby zobowiązała się do dostarczenia Parlamentowi Europejskiemu w odpowiednim terminie przed parafowaniem umowy pisemnych dowodów świadczących o tym, że ACTA nie ograniczy harmonizacji wyjątków i ograniczeń w odniesieniu do prawa autorskiego i praw pokrewnych w UE, nie ograniczy możliwości przyszłego rozszerzenia wyjątków i ograniczeń poza te wymienione w dyrektywie 2001/29/WE, nie wykluczy przyszłych opcji politycznych i działań sądowych mających na celu zwiększenie dostępu do produktów działalności twórczej, uwzględniając postęp technologiczny, poprzez stosowanie wyjątków; nie ograniczy możliwości legislacyjnych dotyczących utworów osieroconych, ani nie uniemożliwi państwom członkowskim wprowadzenia ustawodawstwa rozszerzającego dostęp do osieroconych utworów chronionych prawami autorskimi lub ograniczającego środki odwoławcze w przypadku naruszeń takich praw;
11. wzywa Komisję do potwierdzenia, że ACTA nie będzie miała żadnego wpływu – ani teraz, ani w przyszłości – na dorobek prawny UE w dziedzinie praw podstawowych i ochrony danych, na trwające działania UE na rzecz harmonizacji środków egzekwowania praw własności intelektualnej, ani na dyrektywę o handlu elektronicznym;
12 zwraca się do Komisji o wyraźne potwierdzenie w odpowiednim czasie przed rozpoczęciem przez Parlament procedury zgody, że postanowienia ACTA nie mają wpływu na odnośne przepisy wspólnotowego dorobku prawnego, np. na przepisy zawarte w dyrektywie o ochronie programów komputerowych (91/250/EWG) i dyrektywie o społeczeństwie informacyjnym (2001/29/WE) oraz instrumenty państw członkowskich wdrażające te dyrektywy, które zezwalają w pewnych przypadkach na inżynierię odwrotną programów komputerowych i obejście technologicznych środków ochronnych w celu umożliwienia interoperacyjności, tym samym promując konkurencję i innowacje;
Patenty
13. zwraca uwagę, że patenty mogą być wyłączone z sekcji ACTA dotyczącej egzekwowania prawa cywilnego, podkreśla jednak, że wyraźne i całkowite wyłączenie jest jedynym sposobem zagwarantowania, że ACTA nie utrudni dostępu do legalnych, niedrogich i ratujących życie leków;
14. potwierdza, że znaczne podwyższenie kwot odszkodowań i innych środków naprawczych za ewentualne naruszenia praw własności intelektualnej mogą zniechęcać producentów i strony trzecie zaangażowane w produkcję, sprzedaż lub dystrybucję niedrogich leków generycznych, szczególnie jeżeli przepisy te będą stosowane do przewożonych towarów; jest zaniepokojony tym, że zastosowanie cywilnoprawnych przepisów egzekucyjnych w ACTA w odniesieniu do patentów mogłoby być sprzeczne z interesem publicznym i może zwiększyć ryzyko inwestycyjne i niepewność rynkową oraz zagrozić innowacjom technologicznym, szczególnie w sektorach, w których trudno jest stwierdzić naruszenie prawa, lub poprzez wymuszanie patentowania istot żywych, produktów lokalnych i leków tradycyjnych; zwraca się do Komisji, aby przed parafowaniem umowy zajęła się wymienionymi w niniejszej rezolucji kwestiami budzącymi ogromne zaniepokojenie, które odnoszą się do możliwości stosowania przepisów prawa cywilnego do patentów, a następnie aby przedstawiła Parlamentowi sprawozdanie;
Dostęp do leków
15. przyjmuje do wiadomości, że w preambule ACTA stwierdza się, iż celem umowy jest zapewnienie skutecznych i właściwych środków egzekwowania praw własności intelektualnej, uzupełniających porozumienie TRIPS, z uwzględnieniem różnic między poszczególnymi systemami prawnymi i praktykami stron ACTA; stwierdza też, że zasady określone w deklaracji z Ad-Dauhy dotyczącej porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego, przyjętej w dniu 14 listopada 2001 r. przez WTO na IV Konferencji Ministerialnej, która odbyła się w Ad-Dausze (Katar), są fundamentem, na którym opiera się tekst ACTA i że w związku z tym wszelkie wdrażanie ACTA powinno być zgodne z tymi zasadami;
16. z zadowoleniem przyjmuje te poprawki do projektu ACTA, które przewidują więcej zabezpieczeń w dziedzinie prywatności i zdrowia publicznego oraz uwzględniają niektóre środki ochronne przewidziane w porozumieniu TRIPS; zwraca się do Komisji o dokonanie oceny, czy postanowienia ACTA dotyczące zabezpieczeń są egzekwowalne w ten sam sposób, co przepisy egzekucyjne; zwraca się do Komisji, by przedstawiła dowody, że ACTA nie przeszkodzi państwom członkowskim we wprowadzaniu prawodawstwa ograniczającego środki naprawcze w przypadku naruszeń, np. rozszerzenia dostępu do osieroconych utworów chronionych prawami autorskimi lub korzystania z możliwości elastycznego działania, jakie daje porozumienie TRIPS, by zagwarantować pełen wachlarz możliwości w przyszłej polityce; wzywa Komisję, by oceniła, czy ACTA będzie istotnie wiążącą umową i czy jej art. 1.2 przewiduje ogólną elastyczność w razie, gdyby którykolwiek z elementów prawa krajowego był sprzeczny z ACTA; zwraca się do Komisji, by przedstawiła mechanizmy zapewniające stronom elastyczność w przyjmowaniu uzasadnionych wyjątków od zobowiązań zawartych w umowie, które są spójne z celami i zasadami porozumienia TRIPS i deklaracji z Ad-Dauhy z 2001 r. w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego;
Prawa podstawowe
17. podkreśla, że ochrona prywatności i danych to podstawowe wartości Unii Europejskiej, uznane art. 8 europejskiej konwencji praw człowieka oraz art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, których należy przestrzegać we wszystkich strategiach politycznych i przepisach przyjmowanych przez UE zgodnie z art. 16 TFUE;
18. wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi, przed parafowaniem umowy, analizy prawnej znaczenia, legalności i wykonalności oczekiwanych strategii politycznych ACTA, jeżeli chodzi o współpracę między usługodawcami i posiadaczami praw, jak zaproponowano w art. 2.18 ust. 3, zwłaszcza w odniesieniu do tego, czy współpraca między przedsiębiorstwami nie ograniczy podstawowych praw obywateli, w tym prawa do prywatności, prawa do wolności słowa i prawa do rzetelnego procesu sądowego;
19. ponownie wzywa Komisję, aby w odpowiednim czasie przed parafowaniem umowy przeprowadziła ocenę wpływu wejścia w życie ACTA na prawa podstawowe i ochronę danych, na trwające działania UE na rzecz harmonizacji środków egzekwowania praw własności intelektualnej, ani na dyrektywę o handlu elektronicznym;
20. uważa, że Komisja musi poinformować Parlament w odpowiednim czasie o wynikach tych analiz;
21. jest zaniepokojony treścią art. 2.X w sekcji 3, który stanowi, że osobisty bagaż podróżnych, nawet jeśli przewożone towary nie mają charakteru handlowego, jest objęty umową, chyba że strony postanowią go z niej wyłączyć; uważa, że artykuł ten stanowi zachętę do przyjęcia przez strony surowszych zasad kontroli osobistego bagażu podróżnych na granicach, podczas gdy Komisja powinna wręcz przeciwnie być rzeczniczką większej ochrony podstawowych praw jednostek, a zwłaszcza prawa do prywatności, na szczeblu międzynarodowym;
22. nalega, aby Komisja działała szybko, zgodnie ze swoim komunikatem z dnia 19 października 2010 r. w sprawie oceny wpływu na prawa podstawowe;
Oznaczenia geograficzne
23. wzywa Komisję do aktywnych działań na rzecz zadbania o to, aby do ACTA włączono skuteczne metody egzekwowania w odniesieniu do oznaczeń geograficznych; podkreśla znaczenie ochrony oznaczeń geograficznych dla europejskich przedsiębiorstw i zatrudnienia w UE; ubolewa, że art. 1.X umowy nie definiuje pojęcia „podrabiane oznaczenia geograficzne”, ponieważ zaniedbanie to może doprowadzić do dezorientacji lub przynajmniej skomplikować pracę organów administracyjnych i sądowych w zakresie interpretacji i egzekwowania ACTA;
24. nie zgadza się ze stanowiskiem Komisji, według którego osiągnęła ona duży postęp, jeśli chodzi o ochronę oznaczeń geograficznych; uważa, że ponieważ oznaczenia geograficzne pozostaną bez ochrony we wszystkich krajach, które nie uznają ich w swym ustawodawstwie krajowym, postęp w tej dziedzinie jest niezadowalający;
Skala handlowa
25. zauważa, że definicja skali handlowej w ACTA (art. 2.14 ust.1) wykracza poza definicję przyjętą w dniu 25 kwietnia 2007 r. w głosowaniach PE nad zmienionym wnioskiem dotyczącym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków prawa karnego mających na celu zapewnienie egzekwowania praw własności intelektualnej – 2005/0127(COD);
26. bierze pod uwagę fakt, że prezydencja Rady negocjowała w imieniu państw członkowskich sekcję ACTA dotyczącą egzekwowania przepisów karnych; domaga się od Komisji i Rady przedstawienia Parlamentowi szczegółowej interpretacji „skali handlowej”, o której mowa w art. 2.14. ust.1 umowy; domaga się od Komisji i Rady potwierdzenia, że art. 2.14. ust. 1 nie będzie wymagał wprowadzenia żadnych zmian do dorobku prawnego UE, w szczególności w odniesieniu do głosowania Parlamentu Europejskiego nad zmienionym wnioskiem dotyczącym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków prawa karnego mających na celu zapewnienie egzekwowania praw własności intelektualnej – 2005/0127(COD); zwraca się do Rady i Komisji, aby przed parafowaniem umowy przedstawiły ocenę prawną tego, czy zawarta w ACTA definicja „skali handlowej” jest spójna z orzeczeniem WTO w sprawie Chin, czy jest w pełni zgodna z unijnymi zasadami proporcjonalności i pomocniczości oraz czy nie ograniczy stosowania przez państwa członkowskie wyjątków krajowych w odniesieniu do środków egzekwowania prawa karnego;
27. uważa, że strony nie powinny być zobowiązane do penalizacji nagrywania treści cyfrową kamerą wideo (ang. „camcording”) i w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż strony ustaliły, za namowami UE, że penalizacja nagrywania treści cyfrową kamerą wideo powinna być jedynie fakultatywna (art. 2.14 ust. 3 i art. 2.15);
Egzekwowanie przepisów karnych i sankcje
28. wyraża zaniepokojenie, że ACTA umożliwia władzy sądowniczej wydanie nakazu (nakaz w art. 2.X) stronie lub osobie trzeciej; zauważa, że to uprawnienie do wydania nakazu sądowego jest sprzeczne z dyrektywą w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej, która umożliwia tylko wydanie nakazu sądowego „który ma zapobiec dalszym oczywistym naruszeniom”; ponadto osoby trzecie, zgodnie z tą dyrektywą, muszą być zaangażowane w spowodowanie naruszenia, jeśli mają potencjalnie podlegać nakazowi organu sądowego;
29. zwraca się do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o przedłożenie opinii na temat ostatniej wersji tekstu ACTA;
Prawa własności intelektualnej w epoce cyfrowej
30. ubolewa nad faktem, że odrzuca fakt, że w art. 2.18. ust. 3 zawarto wyraźne polecenie, by strony (w tekście „dążą”) dążyły do współpracy z przedsiębiorstwami w celu skutecznego zaradzenia naruszeniom; przypomina Komisji, że w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z 2003 r. zobowiązała się do zagwarantowania, że wszelkie przypadki zastosowania współregulacji lub samoregulacji będą zawsze spójne z prawem wspólnotowym oraz że procedury te nie będą stosowane, gdy w grę wchodzą prawa podstawowe; zwraca się do Komisji o ocenę, czy ACTA może ogólnie zmienić obecną równowagę w prawie UE między zobowiązaniami prawnymi dostawców usług internetowych do ochrony danych osobowych użytkowników końcowych oraz do ujawnienia takich danych posiadaczom praw własności intelektualnej lub organom administracyjnym i sądowym;
31. wzywa Komisję do dopilnowania, aby zakres umowy był ograniczony do obowiązującego europejskiego systemu egzekwowania praw własności intelektualnej w odniesieniu do kwestii podrabiania; słowo „unjustifiably” („bezpodstawnie”) powinno zostać zatem usunięte z art. 2.X;
32. wyraża obawę, że bardzo pojemna definicja działalności na „skalę handlową” (art. 2.14 ust. 1) w powiązaniu z obowiązkiem udoskonalenia sankcji karnych w przypadku naruszenia praw własności intelektualnej w środowisku cyfrowym (art. 2.18 ust. 1), w tym za „pomocnictwo” (art. 2.14 ust. 4), może skłonić strony porozumienia do przyjmowania prawodawstwa, które w praktyce doprowadzi do penalizacji prywatnych użytkowników i pośredników;
Komitet ACTA
33. wyraża opinię, że Komitet ACTA powinien działać w sposób otwarty, niewykluczający żadnej zainteresowanej strony i przejrzysty; zwraca się do Komisji, by przedstawiła zalecenia w sprawie zarządzania w komitecie ACTA, zwłaszcza w odniesieniu do udziału Parlamentu Europejskiego i procesu nanoszenia zmian w porozumieniu, z odpowiednim wyprzedzeniem w stosunku do terminu wydania przez Parlament opinii w procedurze zgody;
34. podkreśla, że wszelkie zmiany w porozumieniu muszą podlegać kontroli publicznej ze strony wszystkich zainteresowanych stron i uzyskać aprobatę na szczeblu parlamentarnym; zwraca się do Komisji, by zasięgnęła opinii Rady i Parlamentu Europejskiego, zanim zaakceptuje obecny tekst lub zaproponuje w komitecie ACTA jakiekolwiek zmiany do niego, w procedurze zapewniającej przejrzystość, kontrolę parlamentarną i udział społeczeństwa;
Warunki wyrażenia zgody przez PE
35. przypomina, że by móc wejść w życie, ACTA wymaga zgody Parlamentu i najprawdopodobniej ratyfikacji przez państwa członkowskie; wzywa Komisję i Radę, by nie proponowały żadnego tymczasowego stosowania porozumienia, zanim Parlament wyrazi na nie zgodę; przypomina Komisji i Radzie, że Parlament zastrzega sobie prawo do niewydania zgody na umowę ACTA; uzależnia ewentualną zgodę na umowę ACTA od pełnej współpracy w realizacji niniejszej rezolucji;
36. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw uczestniczących w negocjacjach ACTA.
- [1] Teksty przyjęte P6_TA(2008)0634.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0058.
- [3] Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1.
- [4] Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37.
- [5] Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 11.