WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Birmy – przeprowadzenie wyborów i zwolnienie przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi
24.11.2010
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:
EFD (B7‑0635/2010)
S&D (B7‑0636/2010)
ALDE (B7‑0639/2010)
ECR (B7‑0641/2010)
Verts/ALE (B7‑0645/2010)
GUE/NGL (B7‑0646/2010)
PPE (B7‑0647/2010)
Elmar Brok, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Laima Liucija Andrikienė, Lena Kolarska-Bobińska, Mario Mauro, Cristian Dan Preda, Bernd Posselt, Filip Kaczmarek, Eija-Riitta Korhola, Monica Luisa Macovei, Elena Băsescu, Tunne Kelam, Bogusław Sonik, Thomas Mann, Sari Essayah, Csaba Sógor w imieniu grupy politycznej PPE
Véronique De Keyser, Marc Tarabella, Rovana Plumb w imieniu grupy S&D
Ramon Tremosa i Balcells, Sonia Alfano, Leonidas Donskis, Niccolò Rinaldi, Edward McMillan-Scott, Sarah Ludford, Frédérique Ries, Renate Weber, Marietje Schaake, Antonyia Parvanova, Adina-Ioana Vălean, Marielle De Sarnez, Kristiina Ojuland, Anneli Jäätteenmäki w imieniu grupy ALDE
Barbara Lochbihler, Christian Engström, Emilie Turunen, Heidi Hautala, Raül Romeva i Rueda, Gerald Häfner w imieniu grupy Verte/ALE
Geoffrey Van Orden, Charles Tannock, Michał Tomasz Kamiński, Adam Bielan, Nirj Deva, Ryszard Antoni Legutko, Tomasz Piotr Poręba, Konrad Szymański, Marek Henryk Migalski, Ryszard Czarnecki w imieniu grupy ECR
Marie-Christine Vergiat w imieniu grupy GUE/NGL
Fiorello Provera w imieniu grupy EFD
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Birmy – przeprowadzenie wyborów i zwolnienie przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Birmy, przy czym ostatnia z nich została przyjęta 20 maja 2010 r.,
– uwzględniając art. 18-21 Powszechnej deklaracji praw człowieka (PDPC) z 1948 r.,
– uwzględniając art. 25 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (ICCPR) z 1966 r.,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji UE z dnia 23 lutego 2010 r., wzywające do nawiązania wszechstronnego dialogu pomiędzy władzami a siłami demokratycznymi w Birmie,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Jerzego Buzka z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie nowego prawa wyborczego w Birmie,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego złożone podczas 16. szczytu ASEAN, który odbył się w Hanoi w dniu 9 kwietnia 2010 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Birmy przyjęte na 3009. posiedzeniu Rady do Spraw Zagranicznych, które odbyło się w Luksemburgu w dniu 26 kwietnia 2010 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej – oświadczenie w sprawie Birmy z dnia 19 czerwca 2010 r.,
– uwzględniając raport Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie sytuacji praw człowieka w Birmie,
– uwzględniając oświadczenie złożone przez Sekretarza Generalnego ONZ Bana Ki-Muna w dniu 26 października 2010 r. w Bangkoku,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego złożone na 8. posiedzeniu Azja-Europa w październiku 2010 r.,
– uwzględniając raport sekretarza generalnego ONZ z dnia 15 sierpnia 2010 r. w sprawie sytuacji praw człowieka w Birmie,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 7 listopada 2010 r. w sprawie wyborów w Birmie,
– uwzględniając oświadczenie sekretarza generalnego ONZ i przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Jerzego Buzka z dnia 8 listopada 2010 r. w sprawie birmańskich wyborów,
– uwzględniając oświadczenie oświadczenie sekretarza generalnego ONZ z dnia 13 listopada 2010 r. w sprawie uwolnienia Daw Aung San Suu Kyi,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Europejskiej oraz wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 13 listopada 2010 r. w sprawie uwolnienia Aung San Suu Kyi,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 22 listopada 2010 r. w sprawie Birmy,
– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że dnia 13 listopada 2010 r. wieczorem, mniej niż tydzień po przeprowadzeniu dyskusyjnych wyborów krajowych, Aung San Suu Kyi została zwolniona z aresztu domowego, w którym spędziła 15 z ostatnich 21 lat,
B. mając na uwadze, że dnia 7 listopada w Birmie odbyły się pierwsze od 20 lat wybory krajowe; mając na uwadze, że w poprzednich wyborach zwyciężyła Narodowa Liga na rzecz Demokracji kierowana przez Aung San Suu Kyi,
C. mając na uwadze, że ostatnie wybory przeprowadzono w oparciu o kontrowersyjną konstytucję wprowadzona w 2008 r., która gwarantuje birmańskiej juncie wojskowej jedną czwartą wszystkich miejsc w parlamencie i bez niespodzianek wygrała w nich popierana przez juntę Partia Solidarności i Rozwoju Unii (USDP),
D. mając na uwadze, że w okresie poprzedzającym wybory z 7 listopada władze birmańskie wprowadziły wiele nowych przepisów prawnych, ograniczających swobodę wypowiedzi i krytykę rządu, nakładających poważne ograniczenia na działalność polityczną i działalność w ramach kampanii wyborczej partii politycznych i odrzucających wewnętrzne żądania uwolnienia więźniów politycznych, oraz mając na uwadze, że wybory nie spełniały międzynarodowych standardów,
E. mając na uwadze, że Partia Solidarności i Rozwoju Unii (USDP) sprzyjająca juncie była w stanie wystawić kandydatów w prawie wszystkich okręgach wyborczych, podczas gdy partie prodemokratyczne, takie jak Narodowa Liga na rzecz Demokracji, zostały ograniczone do wystawienia kandydatów tylko w garstce okręgów, w znacznym stopniu z tego powodu, że miały mało czasu na zebranie funduszy na kampanię lub na odpowiednie zorganizowanie się,
F. mając na uwadze, że Narodowa Liga na rzecz Demokracji (NLD) postanowiła zbojkotować wybory w obliczu narzuconych warunków dotyczących udziału w wyborach; mając na uwadze, że NLD została rozwiązana na mocy przepisu prawnego z dnia 6 maja 2010 r., po tym jak nie udało się jej zarejestrować swojego udziału w wyborach,
G. mając na uwadze, że wybory zostały przeprowadzone w atmosferze strachu, zastraszania i rezygnacji oraz że setkom tysięcy obywateli birmańskich, w tym mnichom buddyjskim i więźniom politycznym, zakazano głosowania lub kandydowania w wyborach,
H. mając na uwadze, że wniesiono wiele skarg dotyczących podstawy oraz sposobu przeprowadzenia wyborów, w tym na niedotrzymanie tajności głosowania, przymus wywierany na pracowników państwowych oraz przykładowo wysiłki wojskowych, by zmusić członków mniejszości etnicznej, Karenów, do głosowania na partie popierane przez juntę,
I. mając na uwadze, że dyskusyjna konstytucja z 2008 r. zabrania Aung San Suu Kyi ubiegania się o urzędy publiczne,
J. mając na uwadze, że zwolnienie Aung San Suu Kyi, o ile nie zostanie cofnięte, może być interpretowane jak pierwszy krok we właściwym kierunku; mając jednak na uwadze, że wiele osób wyraziło obawy o bezpieczeństwo Aung San Suu Kyi i zauważa, że znajduje się pod nadzorem państwowych służb bezpieczeństwa,
K. mając na uwadze, że Aung San Suu Kyi została zwolniona, lecz ponad 2 200 innych działaczy prodemokratycznych pozostaje w niewoli, podobnie jak wielu mnichów buddyjskich, którzy przewodzili antyrządowym protestom w 2007 r., oraz dziennikarzy, którzy relacjonowali te protesty,
L. mając na uwadze, że od 2003 r. rząd Birmy odrzucał wszystkie co do jednej sugestie wysunięte pod jego adresem przez ONZ i szeroko pojętą społeczność międzynarodową dotyczące reformy jego siedmioetapowej „drogi ku demokracji”,
M. mając na uwadze, że birmańska junta nadal dopuszcza się okrutnego łamania praw człowieka – w tym egzekucji pozasądowych, pracy przymusowej i przemocy seksualnej – wobec ludności cywilnej w rejonach zamieszkałych przez mniejszość etniczną Karenów przy granicy z Tajlandią; oraz mając na uwadze, że tysiące birmańskich uchodźców wkroczyło na terytorium Tajlandii w dniu następującym po wyborach z powodu starć między armią birmańską a jednostkami rebeliantów z mniejszości etnicznych,
N. mając na uwadze, że Birma w dalszym ciągu systematycznie i powszechnie wciela pod przymusem dzieci do wojska,
O. mając na uwadze, że zdaniem ONZ, Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, Stanów Zjednoczonych oraz wielu innych rządów na świecie w celu uzyskania długoterminowego rozwiązania problemów Birmy niezbędny jest trójstronny dialog prowadzony przez Aung San Suu Kyi i Narodową Ligę na rzecz Demokracji, przedstawicieli mniejszości etnicznych Birmy oraz birmańską juntę; oraz że rząd Birmy nadal odmawia nawiązania takiego dialogu,
P. mając na uwadze, że od 1996 r. UE nakłada na reżim birmański środki restrykcyjne – w tym zamrożenie aktywów finansowych 540 osób i 62 podmiotów, zakaz podróżowania, zakaz eksportu sprzętu wojskowego, a niedawno zakaz sprowadzania sprzętu do wyrębu i sprzętu wydobywczego oraz importu niektórych rodzajów drewna, minerałów i kamieni szlachetnych – które będą obowiązywać do czasu uzyskania dowodów na rzeczywiste zmiany zdążające w kierunku demokracji, poszanowania praw człowieka, wolności wyrażania opinii i praworządności,
1. przyjmuje z zadowoleniem niedawne uwolnienie Aung San Suu Kyi's, lecz ubolewa nad faktem, że została ona uwolniona dopiero po wyborach, co uniemożliwiło jej aktywny udział w kampanii wyborczej prowadzonej przez opozycję podczas trwania wyborów; powtarza, że jej niedawno odzyskana wolność musi mieć bezwarunkowy i nieograniczony charakter;
2. wyraża głębokie ubolewanie, że rządząca birmańska junta wojskowa odmówiła przeprowadzenia wolnych i sprawiedliwych wyborów w Birmie w dniu 7 listopada;
3. wyraża ubolewanie z powodu ograniczeń nałożonych przez rządzącą juntę wojskową na główne partie opozycyjne oraz ograniczeń wolności prasy w zakresie relacjonowania i monitorowania wyborów;
4. ubolewa nad brakiem przejrzystości w organizacji głosowania i liczenia głosów, odmową przyjęcia obserwatorów międzynarodowych ze strony wojska i opóźnieniem w ogłoszeniu wyników;
5. ubolewa nad faktem, że nowa konstytucja gwarantuje birmańskiemu wojsku przynajmniej jedną czwartą wszystkich miejsc w parlamencie, co jest wystarczające do przeciwstawienia się, za pomocą prawa weta, jakimkolwiek zmianom w konstytucji i pozwala juncie wojskowej na zawieszenie wszelkich swobód obywatelskich oraz parlamentu kiedy tylko uzna to za konieczne;
6. zwraca uwagę na ograniczony udział w głosowaniu partii opozycyjnych, które musiały podjąć trudną decyzję co do bojkotu wyborów, i uważa, że udział przedstawicieli opozycji i grup etnicznych, zarówno w zgromadzeniu narodowym jak i regionalnym, może, choć w bardzo ograniczonym zakresie, stanowić początek normalizacji i być okazją do zmian;
7. zdecydowanie potępia powtarzające się przypadki naruszania podstawowych wolności i podstawowych praw demokratycznych ludności Birmy ze strony birmańskiej junty wojskowej;
8. wzywa rząd Birmy do niezwłocznego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich pozostałych 2 200 birmańskich więźniów politycznych oraz do całkowitego przywrócenia im wszystkich praw politycznych; oraz nalega, aby władze birmańskie zaprzestały dokonywania zatrzymań z powodów politycznych;
9. stanowczo wzywa reżim birmański do zniesienia ograniczeń wolności zgromadzeń, przemieszczania się i wolności słowa i wzywa do zniesienia cenzury prasy i kontroli sieci internetowych i telefonii komórkowej z powodów politycznych;
10. zdecydowanie potępia akty przemocy, które wybuchły w związku z powszechnymi zarzutami zastraszania w zachodniej Birmie, w miejscowości Myawaddy; gwałtowna wymiana ognia między wojskiem birmańskim i rebeliantami należącymi do grup etnicznych zmusiła tysiące ludzi do przekroczenia granicy z Tajlandią;
11. wyraża głębokie ubolewanie z powodu odrzucenia przez władze Birmy wszystkich propozycji dotyczących pomocy technicznej i usług w zakresie monitorowania złożonych przez ONZ i potępia ograniczenia nałożone na zagraniczne media, które podejmują próby nadawania relacji z terytorium Birmy;
12. potępia fakt, że publikacja co najmniej dziewięciu gazet i czasopism została opóźniona przez Radę Nadzoru Prasy (Press Supervisory Council), która zarzuca tym publikacjom, że złamały zasady publikując zdjęcia uwolnienia Aung San Suu Kyi;
13. stanowczo wzywa reżim birmański do przeprowadzenia rozmów z Aung San Suu Kyi i Narodową Ligą na rzecz Demokracji, jak również z przedstawicielami mniejszości narodowych; w tym zakresie z zadowoleniem przyjmuje wysiłki mediacyjne podjęte przez sekretarza generalnego ONZ i jego specjalnego sprawozdawcę ds. Birmy;
14. wzywa nie tylko społeczność międzynarodową, w tym Chiny, Indie i Rosję będące głównymi partnerami handlowymi Birmy, ale także Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) aby przestało wspierać niedemokratyczny reżim, który rozwija się kosztem swojej ludności i aby wywarło większy nacisk na pozytywne zmiany w kraju; uważa ponadto, że Karta ASEAN nakłada na państwa członkowskie ASEAN szczególną odpowiedzialność i moralny obowiązek działania w przypadku systematycznego naruszania praw człowieka w jednym z krajów członkowskich;
15. potwierdza swoje poparcie dla decyzji Rady z dnia 26 kwietnia 2010 r. w sprawie rozszerzenia okresu stosowania środków restrykcyjnych, przewidzianych w obecnej decyzji UE, o kolejny rok; wzywa władze birmańskie do podjęcia niezbędnych kroków w celu umożliwienia ponownego rozważenia kwestii stosowania tych środków;
16. wyraża zaniepokojenie warunkami panującymi w więzieniach i innych zakładach karnych, oraz powtarzającymi się przypadkami złego traktowania więźniów sumienia, w tym zadawania im tortur, a także przenoszenia więźniów sumienia do odosobnionych więzień znajdujących się z dala od ich rodzin, gdzie nie mogą oni otrzymywać żywności ani leków; wzywa również władze Birmy do natychmiastowego umożliwienia leczenia wszystkim więźniom oraz do umożliwienia Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża na wznowienie wizyt u wszystkich więźniów;
17. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu wznowienia konfliktu zbrojnego w niektórych regionach oraz wzywa rząd Birmy do ochrony ludności cywilnej we wszystkich częściach kraju, a wszystkich, których to dotyczy, do poszanowania istniejących porozumień o zawieszeniu broni;
18. wzywa UE i jej państwa członkowskie do użycia wszelkich swoich wpływów gospodarczych i politycznych, aby w Birmie zapanowała wolność i demokracja; wzywa państwa członkowskie i UE do dalszego dostarczania środków finansowych uchodźcom znajdującym się na granicy Tajlandii i Birmy
19. potwierdza i popiera zaproszenie, jakie wystosował przewodniczący Parlamentu do Aung San Suu Kyi, do udziału w ceremonii wręczenia nagród im. Sacharowa, która odbędzie się w Strasburgu w grudniu br.; podkreśla fakt, że jeśli uda jej się wziąć udział w ceremonii, zostanie ona oficjalnie przedstawiona jako laureatka nagrody im. Sacharowa, którą została uhonorowana w 1990 r. za wszystko, co zrobiła na rzecz demokracji i wolności w Birmie;
20. nalega, aby reżim birmański i kontrolowane przez niego służby zagwarantowały wolność fizyczną oraz wolność wypowiedzi Aung San Suu Kyi, w tym jej nieograniczone prawo do swobodnego i bezpiecznego podróżowania po całym terytorium Birmy, za granica oraz z powrotem do Birmy;
21. z zadowoleniem przyjmuje decyzję podjętą przez przewodniczącego Parlamentu Europejskiego dotyczącą wysłania delegacji parlamentarnej do Birmy celem przedstawienia Aung San Suu Kyi jako laureatki nagrody im. Sacharowa, jeśli nie mogłaby ona uczestniczyć w ceremonii wręczenia nagród w Strasburgu;
22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Aung San Suu Kyi, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu wysłannikowi UE ds. Birmy, birmańskiej Państwowej Radzie ds. Pokoju i Rozwoju, rządom państw członkowskich ASEAN i ASEM, sekretariatowi ASEM, Międzyparlamentarnej Grupie ASEAN ds. Myanmaru, sekretarzowi generalnemu ONZ, wysokiemu komisarzowi ONZ ds. praw człowieka oraz specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka w Birmie.