Κοινή πρόταση ψηφίσματος - RC-B7-0394/2011Κοινή πρόταση ψηφίσματος
RC-B7-0394/2011

ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με την Ινδονησία

6.7.2011

σύμφωνα με το άρθρο 122, παράγραφος 5, του Κανονισμού
που αντικαθιστά τις προτάσεις ψηφίσματος των ομάδων:
EFD (B7‑0394/2011)
Verts/ALE (B7‑0444/2011)
ECR (B7‑0462/2011)
PPE (B7‑0463/2011)
GUE/NGL (B7‑0464/2011)
ALDE (B7‑0465/2011)
S&D (B7‑0466/2011)

Mario Mauro, Filip Kaczmarek, Cristian Dan Preda, Bernd Posselt, Monica Luisa Macovei, Tunne Kelam, Eija-Riitta Korhola, Sari Essayah, Elena Băsescu, Zuzana Roithová, Agnès Le Brun, Martin Kastler, Csaba Sógor, Bogusław Sonik εξ ονόματος της Ομάδας PPE
Véronique De Keyser, Mitro Repo, Marc Tarabella, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg εξ ονόματος της Ομάδας S&D
Marietje Schaake, Marielle De Sarnez, Kristiina Ojuland, Sonia Alfano, Ramon Tremosa i Balcells, Frédérique Ries, Izaskun Bilbao Barandica, Alexandra Thein, Louis Michel εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
Charles Tannock, Ryszard Antoni Legutko, Tomasz Piotr Poręba, Ryszard Czarnecki, Adam Bielan εξ ονόματος της Ομάδας ECR
Rui Tavares, Raül Romeva i Rueda, Gerald Häfner, Emilie Turunen, Christian Engström, Barbara Lochbihler εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
Miguel Portas, Marisa Matias εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL
Bastiaan Belder εξ ονόματος της Ομάδας EFD

Διαδικασία : 2011/2748(RSP)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
RC-B7-0394/2011
Κείμενα που κατατέθηκαν :
RC-B7-0394/2011
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την Ινδονησία

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–    έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο το 2009 και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα αυτό[1],

–    έχοντας υπόψη την εκλογή της Ινδονησίας στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (UNHRC) τον Μάιο του 2011· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέλη του UNHRC υποχρεούνται να τηρούν τα πλέον υψηλά πρότυπα προαγωγής και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–    έχοντας υπόψη την προεδρία της Ινδονησίας στον ASEAN το 2011, τον Χάρτη του ASEAN που τέθηκε σε ισχύ στις 15 Δεκεμβρίου 2008, και τη δημιουργία της Διακυβερνητικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ASEAN στις 23 Οκτωβρίου 2009,

–    έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο η Ινδονησία κύρωσε το 2006,

–    έχοντας υπόψη το Κεφάλαιο 29 του Συντάγματος της Ινδονησίας, το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία θρησκεύματος,

–    έχοντας υπόψη τα άρθρα 156 και 156 (α) του Ποινικού Κώδικα της Ινδονησίας, τα οποία απαγορεύουν τη βλασφημία, την αίρεση και τη θρησκευτική δυσφήμηση,

–    έχοντας υπόψη το Προεδρικό Διάταγμα αριθ. 1/PNPS/1965 σχετικά με την πρόληψη της βλασφημίας και της προσβολής θρησκειών,

–    έχοντας υπόψη τη δήλωση της ΕΕ της 8ης Φεβρουαρίου 2011 για τις πρόσφατες επιθέσεις και τις δολοφονίες Αχμαντί στο Μπάντεν,

–    έχοντας υπόψη τη Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας ΕΕ-Ινδονησίας (ΣΕΣΣ) και τον πρώτο γύρο του Διαλόγου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που διεξήχθη στο πλαίσιο αυτό, ο οποίος έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2010 στην Τζακάρτα,

–     έχοντας υπόψη το άρθρο 122, παράγραφος 5, του Κανονισμού,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ινδονησία είναι το έθνος με τον μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στον κόσμο και ότι η παράδοση πλουραλισμού, πολιτιστικής αρμονίας, θρησκευτικής ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης της Ινδονησίας κατοχυρώνεται στο πλαίσιο της εθνικής ιδεολογίας "Πανκασίλα",

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν αυξηθεί σημαντικά τα επεισόδια επιθέσεων εις βάρος θρησκευτικών μειονοτήτων, ιδίως κατά των Αχμαντί, οι οποίοι θεωρούν εαυτούς Μουσουλμάνους, αλλά και εις βάρος Χριστιανών, Βουδιστών και προοδευτικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την απαγόρευση της διάδοσης των μουσουλμανικών διδαχών των Αχμαντί το 2008, ο Υπουργός Θρησκευμάτων της Ινδονησίας ζήτησε επανειλημμένως την πλήρη απαγόρευση της μουσουλμανικής κοινότητας των Αχμαντίγια, η οποία έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή από τρεις επαρχίες, τη Δυτική Ιάβα, το Νότιο Σουλαβέσι και τη Δυτική Σουμάτρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 6 Φεβρουαρίου 2011, ένα πλήθος τουλάχιστον 1.500 ατόμων επιτέθηκε σε 20 Μουσουλμάνους Αχμαντί στο Cikeusik, στην επαρχία του Μπάντεν, σκοτώνοντας τρεις και τραυματίζοντας σοβαρά άλλους, γεγονός που ώθησε τον Πρόεδρο της Ινδονησίας να καταδικάσει το γεγονός και να ζητήσει τη διεξαγωγή έρευνας,

 

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά την επίθεση αυτή, στις 8 Φεβρουαρίου 2011, εκατοντάδες άτομα έβαλαν φωτιά σε τρεις εκκλησίες και επιτέθηκαν σε ιερέα στην πόλη Temanggung της Κεντρικής Ιάβας, όταν ένας Χριστιανός, κατηγορούμενος για προσβολή του Ισλάμ, καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών, αντί να καταδικαστεί σε θάνατο, όπως ανέμεναν οι επιτιθέμενοι, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κοινωνία των Εκκλησιών στην Ινδονησία έχει καταγράψει 430 επιθέσεις κατά χριστιανικών ναών κατά τα έξι τελευταία έτη,

 

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από 150 άτομα έχουν ήδη συλληφθεί ή φυλακισθεί βάσει των άρθρων 156 και 156 (α) του ινδονησιακού Ποινικού Κώδικα, και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα στοιχεία δείχνουν πως οι τοπικοί νόμοι περί βλασφημίας, αίρεσης και θρησκευτικής δυσφήμησης χρησιμοποιούνται από εξτρεμιστές για να καταστείλουν τη θρησκευτική ελευθερία και να αναζωπυρώσουν τις εντάσεις και τη βία μεταξύ των κοινοτήτων,

 

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 19 Απριλίου 2010, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ινδονησίας αποφάσισε να διατηρήσει τους νόμους περί βλασφημίας και αίρεσης και να απορρίψει το αίτημα ανάκλησής τους που είχε υποβληθεί από τέσσερις εξέχοντες ισλαμιστές διανοούμενους και τουλάχιστον επτά ινδονησιακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και το οποίο είχε υποστηριχθεί από τουλάχιστον 40 άλλες οργανώσεις,

 

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές, και συγκεκριμένα από την Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας της Ινδονησίας, στις οποίες περιλαμβάνονται βασανιστήρια και άλλες πράξεις κακομεταχείρισης και η άσκοπη και υπερβολική χρήση βίας, ιδίως στην Παπούα και τις Μαλούκες Νήσους· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπεύθυνοι για αυτές τις ενέργειες σπάνια καλούνται να λογοδοτήσουν ενώπιον ανεξάρτητου δικαστηρίου,

 

1.   χαιρετίζει την κοινή δήλωση που εξέδωσαν στις 24 Μαΐου 2011 ο Πρόεδρος της χώρας, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Περιφερειακών Αντιπροσώπων, ο Πρόεδρος της Λαϊκής Συμβουλευτικής Συνέλευσης, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο Πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου, καθώς και άλλοι ανώτατοι αξιωματούχοι, που ζητούσαν τη διατήρηση της "Πανκασίλα" και την προστασία του πλουραλισμού·

 

2.   υπογραμμίζει την πρόοδο την οποία έχει επιτελέσει η Ινδονησία ως προς την εφαρμογή της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου κατά τα τελευταία έτη και προσδίδει μεγάλη σημασία στη διατήρηση και εμβάθυνση αρμονικών σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ινδονησίας σε πολλούς τομείς, όπως αποτυπώνεται και στη Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας ΕΕ-Ινδονησίας·

 

3.   χαιρετίζει τις δεσμεύσεις στις οποίες προέβη η Ινδονησία πριν από την εκλογή της στο UNHRC στις 20 Μαΐου 2011, περιλαμβανομένης και της δέσμευσης για κύρωση όλων των βασικών εγγράφων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως δε της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία όλων των προσώπων από την αναγκαστική εξαφάνιση·

 

4.   εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τα επεισόδια βίας κατά θρησκευτικών μειονοτήτων, και συγκεκριμένα Μουσουλμάνων Αχμαντί, Χριστιανών, Μπαχάι και Βουδιστών· ανησυχεί διότι οι παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας υπονομεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένων της απαγόρευσης των διακρίσεων και της ελευθερίας της έκφρασης, της γνώμης και της ειρηνικής συνάθροισης·

 

5.   καλεί την Κυβέρνηση της Ινδονησίας, και συγκεκριμένα τον Υπουργό Θρησκευμάτων, και το δικαστικό σώμα της Ινδονησίας να εγγυηθούν την εφαρμογή και τήρηση του κράτους δικαίου και την προσαγωγή στη δικαιοσύνη όσων διαπράττουν πράξεις θρησκευτικής βίας και μίσους·

 

6.   εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τους τοπικούς νόμους περί βλασφημίας, αίρεσης και θρησκευτικής δυσφήμησης, οι οποίοι είναι ανοικτοί σε καταχρήσεις, καθώς και για το Κοινό Υπουργικό Διάταγμα του 2008 που απαγορεύει τη διάδοση των μουσουλμανικών διδαχών των Αχμαντίγια, και καλεί τις αρχές της Ινδονησίας να το ανακαλέσουν ή να το αναθεωρήσουν·

 

7.   χαιρετίζει το έργο της ινδονησιακής κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμανικών, χριστιανικών και κοσμικών δεξαμενών σκέψης, των οργανώσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των οργανώσεων κατά του εξτρεμισμού, για την προαγωγή του πλουραλισμού, της θρησκευτικής ελευθερίας, της θρησκευτικής αρμονίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

 

8.   ζητεί από την Κυβέρνηση της Ινδονησίας να αναδεχθεί τις συστάσεις που διατύπωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και ιδίως να καλέσει τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για την Ελευθερία Θρησκείας και Πεποιθήσεων να επισκεφθεί τη χώρα·

 

9.   χαιρετίζει την έρευνα που διεξήχθη για τις επιθέσεις κατά της κοινότητας των Αχμαντίγια στη Δυτική Ιάβα τον φονική Φεβρουάριο του 2011, που οδήγησε στην αντικατάσταση του περιφερειακού και του επαρχιακού αρχηγού της αστυνομίας, την απαγγελία κατηγορίας κατά εννέα αστυνομικών υπαλλήλων για παραμέληση των καθηκόντων τους και την απαγγελία κατηγορίας και την προσαγωγή σε δίκη 14 άλλων ατόμων για τα διαπραχθέντα εγκλήματα, και ζητεί την ανεξάρτητη παρακολούθηση των δικών των κατηγορουμένων, προκειμένου να διασφαλισθεί η απονομή της δικαιοσύνης για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη·

10. καλεί τις ινδονησιακές αρχές να διερευνήσουν τις κατηγορίες περί παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και να ασκήσουν δίωξη εις βάρος όσων κριθούν υπεύθυνοι, περιλαμβανομένων των προσώπων που ασκούσαν καθήκοντα διοίκησης·

 

11. ζητεί την άμεση και άνευ όρων απόλυση όλων των κρατουμένων συνείδησης οι οποίοι συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν μόνον για τη συμμετοχή τους σε ειρηνικές πολιτικές διαμαρτυρίες, κάτι που είναι αντίθετο προς το πνεύμα του Ειδικού Νόμου περί Αυτονομίας του 2001, ο οποίος παραχώρησε στους Παπούα, τους Μαλούκους και άλλες εθνοτικές ή θρησκευτικές μειονότητες το δικαίωμα έκφρασης της πολιτιστικής τους ταυτότητας·

 

12. καλεί την αντιπροσωπεία της ΕΕ και τις διπλωματικές αποστολές των κρατών μελών να εξακολουθήσουν να παρακολουθούν στενά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως σε ευαίσθητες περιοχές όπως η Παπούα, οι Μαλούκες Νήσοι και το Aceh·

 

13. υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να περιληφθεί μια διάσταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με ειδική εστίαση στη θρησκευτική ελευθερία και το σεβασμό των μειονοτήτων, στον πολιτικό διάλογο στο πλαίσιο της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης μεταξύ ΕΕ και Ινδονησίας·

 

14. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να στηρίξουν τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ινδονησίας που προωθούν ενεργά τη δημοκρατία, την ανεκτικότητα και την ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων·

 

15. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο της Ινδονησίας, την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της Ένωσης, την Επιτροπή, τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, τη Διακυβερνητική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ASEAN και το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.