WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie dyskryminacyjnych stron internetowych i reakcji rządów
13.3.2012
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:
Verts/ALE (B7‑0152/2012)
GUE/NGL (B7‑0153/2012)
PPE (B7‑0154/2012)
S&D (B7‑0155/2012)
ALDE (B7‑0156/2012)
ECR (B7‑0157/2012)
Manfred Weber, Marian-Jean Marinescu, Simon Busuttil, József Szájer, Jacek Saryusz-Wolski, Wim van de Camp, Iliana Ivanova, Jacek Protasiewicz w imieniu grupy politycznej PPE
Sylvie Guillaume, Kinga Göncz, Emine Bozkurt, Ioan Enciu, Tanja Fajon, Iliana Malinova Iotova, Joanna Senyszyn, Rovana Plumb, Kristian Vigenin, Ivailo Kalfin, Evgeni Kirilov w imieniu grupy politycznej S&D
Renate Weber, Sarah Ludford, Metin Kazak, Filiz Hakaeva Hyusmenova, Nathalie Griesbeck, Sophia in 't Veld w imieniu grupy politycznej ALDE
Daniel Cohn-Bendit, Rebecca Harms, Marije Cornelissen w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Peter van Dalen, Timothy Kirkhope, Roberts Zīle, Marek Henryk Migalski, Valdemar Tomaševski, Michał Tomasz Kamiński, Paweł Robert Kowal, Ryszard Antoni Legutko, Tomasz Piotr Poręba, Marek Józef Gróbarczyk, Janusz Wojciechowski, Adam Bielan w imieniu grupy politycznej ECR
Marie-Christine Vergiat, Jiří Maštálka w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie dyskryminacyjnych stron internetowych i reakcji rządów
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 2, 3, 4 i 6 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), art. 2, 3, 4, 9, 10, 18, 19, 20, 21, 26, 45, 49, 56, 67, 83 i 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejską konwencję praw człowieka (EKPC),
– uwzględniając decyzję ramową Rady 2008/913/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków prawnokarnych[1],
– uwzględniając dyrektywę 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich[2],
– uwzględniając dyrektywę 2000/43/WE wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne[3],
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji Viviane Reding z dnia 11 lutego 2012 r. w sprawie strony internetowej partii PVV[4],
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że na początku lutego holenderska Partia Wolności (PVV) uruchomiła internetową gorącą linię pod nazwą „Meldpunt Midden en Oost Europeanen”, wzywając do zgłaszania skarg związanych z „masową migracją zarobkową” „obywateli z Europy Środkowo-Wschodniej”, w szczególności Polaków, Rumunów i Bułgarów; mając na uwadze, że ludzie są pytani zwłaszcza o to, czy doświadczyli jakichkolwiek problemów wynikających z anty-społecznego zachowania i czy utracili pracę na rzecz osoby o wspomnianej narodowości;
B. mając na uwadze, że swoboda przemieszczania się obywateli na terytorium Unii Europejskiej została zapisana w art. 21 TFUE, a swoboda przepływu pracowników wewnątrz Unii – w art. 45 TFUE;
C. mając na uwadze, że prawo do ochrony przed dyskryminacją ze względu na przynależność państwową zostało zapisane w art. 18 TFUE, natomiast ochronę przed dyskryminacją ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne gwarantuje art. 10 TFUE;
D. mając na uwadze, że prawo do wolności myśli zostało zapisane w art. 10 karty praw podstawowych, a prawo do wolności wypowiedzi – w jej art. 11;
E. mając na uwadze, że Unia Europejska opiera się na wartościach demokracji i praworządności, jak stanowi art. 2 TUE, oraz na jednoznacznym poszanowaniu podstawowych praw i wolności zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej i EKPC;
F. mając na uwadze, że państwa członkowskie mają wobec wszystkich obywateli UE obowiązek zadbać o to, aby obywatele mieszkający i pracujący w Europie nie byli dyskryminowani ani stygmatyzowani;
G. mając na uwadze, że gorąca linia PVV otwarcie podburza do dyskryminacji pracowników Unii Europejskiej pochodzących z państw Europy Środkowo-Wschodniej i tworzy podziały między społecznościami w społeczeństwie holenderskim;
H. mając na uwadze, że strona internetowa PVV podważa prawo do swobodnego przemieszczania się osób i prawo do niedyskryminacji, wynikające z dyrektywy 2004/38/WE i odpowiednich artykułów traktatu;
I. mając na uwadze, że rząd Holandii podpisał z PVV porozumienie o poparciu parlamentarnym, i w związku z tym może liczyć na większość w parlamencie niderlandzkim;
J. mając na uwadze, że dotychczas rząd Holandii oficjalnie nie potępił gorącej linii PVV;
K. mając na uwadze, że ambasadorowie dziesięciu państw Europy Środkowo-Wschodniej w Holandii wyrazili stanowczy sprzeciw wobec strony internetowej, twierdząc, że „sprzyja ona negatywnemu postrzeganiu w społeczeństwie holenderskim określonej grupy obywateli UE”;
L. mając na uwadze, że według najnowszych badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Erazma w Rotterdamie[5] pracownicy migrujący z krajów Europy Środkowo-Wschodniej przyczyniają się w istotny sposób do rozwoju holenderskiej gospodarki oraz holenderskiego rynku pracy;
M. mając na uwadze, że w ostatnich latach zaangażowanie polityki rządu holenderskiego w sprawę integracji europejskiej znacznie osłabło, co znajduje odzwierciedlenie w stanowisku obecnego rządu Holandii w takich kwestiach, jak rozszerzenie strefy Schengen oraz swoboda przepływu pracowników;
N. mając na uwadze, że istnieje realne ryzyko uruchomienia podobnych gorących linii w innych państwach członkowskich;
1. zdecydowanie potępia stronę internetową uruchomioną przez PVV, ponieważ jest ona niezgodna z podstawowymi europejskimi wartościami, jakimi są godność osoby ludzkiej, wolność, równość, praworządność i poszanowanie praw człowieka, a także ponieważ grozi ona zniszczeniem samego fundamentu Unii, jaki stanowią pluralizm, niedyskryminacja, tolerancja, sprawiedliwość, solidarność i swoboda przemieszczania się;
2. uważa, że gorąca linia PVV to wroga inicjatywa mająca na celu tworzenie podziałów w społeczeństwie oraz osiągnięcie zysków politycznych ze szkodą dla pracowników z Europy Środkowo-Wschodniej;
3. zdecydowanie wzywa premiera Marka Ruttego, aby w imieniu rządu Holandii potępił tę godną ubolewania inicjatywę i zdystansował się od niej; podkreśla ponadto obowiązek zagwarantowania przez wszystkie rządy Unii Europejskiej prawa do swobodnego przemieszczania się i prawa do niedyskryminacji, wzywa zatem Radę Europejską do oficjalnego potępienia gorącej linii PVV, ponieważ narusza ona te prawa i uwłacza europejskim wartościom i zasadom;
4. wzywa rząd Holandii, aby nie przymykał oczu na politykę Partii Wolności, która jest niezgodna z podstawowymi wartościami UE;
5. wzywa władze Holandii, aby zbadały, czy inicjatywa ta spowodowała podburzanie do nienawiści i dyskryminacji;
6. podkreśla, że pracownicy z państw, które przystąpiły do UE w 2004 r. i 2007 r., wywarli pozytywny wpływ na gospodarki państw członkowskich i nie spowodowali poważnych zakłóceń na rynkach pracy tych państw, lecz wnieśli znaczący wkład w trwały wzrost gospodarczy w UE;
7. wzywa rząd holenderski do udzielenia szybkiej odpowiedzi na pisma wystosowane przez Komisję dotyczące planowanych przepisów, które mogą naruszać dyrektywę 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, oraz do działania zgodnie z wezwaniami Parlamentu zawartymi w jego rezolucjach;
8. wzywa Komisję i Radę, by uczyniły wszystko, co jest w ich mocy, aby zahamować rozprzestrzenianie się ksenofobicznych postaw, takich jak opisywane na stronie internetowej, i aby zapewnić skuteczne wdrożenie decyzji ramowej w sprawie rasizmu i ksenofobii we wszystkich państwach członkowskich;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Radzie Europy oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dz.U. L 382 z 6.12.2008, s. 55.
- [2] Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77.
- [3] Dz.U. L 180 z 19.7.2000, s. 22.
- [4] http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/reding/multimedia/news/2012/02/20120211_en.htm
- [5] Arbeidsmigranten uit Polen, Roemenie en Bulgarije in Den Haag. Sociale leefsituatie, arbeidpositie en toekomstperspectief, Prof. Godfried Engbersen, Afdeling Sociologie Universiteit Rotterdam.