Wspólny projekt rezolucji - RC-B7-0500/2012Wspólny projekt rezolucji
RC-B7-0500/2012

WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji pod względem praw człowieka w Iranie, zwłaszcza w sprawie masowych egzekucji i niedawnej śmierci blogera Sattara Beheshtiego

21.11.2012 - (2012/2877(RSP))

złożony zgodnie z art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B7‑0500/2012)
EFD (B7‑0501/2012)
S&D (B7‑0502/2012)
ECR (B7‑0505/2012)
PPE (B7‑0508/2012)
GUE/NGL (B7‑0510/2012)
ALDE (B7‑0515/2012)

José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Tunne Kelam, Elmar Brok, Cristian Dan Preda, Bernd Posselt, Filip Kaczmarek, Roberta Angelilli, Mario Mauro, Eija-Riitta Korhola, Sergio Paolo Francesco Silvestris, Zuzana Roithová, Monica Luisa Macovei, Sari Essayah, Giovanni La Via, Laima Liucija Andrikienė, Jarosław Leszek Wałęsa, Lena Kolarska-Bobińska, Elena Băsescu, Philippe Boulland, Tadeusz Zwiefka, Eduard Kukan, Potito Salatto w imieniu grupy PPE
Véronique De Keyser, María Muñiz De Urquiza, Ana Gomes, Kathleen Van Brempt, Josef Weidenholzer, Pino Arlacchi, Liisa Jaakonsaari w imieniu grupy S&D
Marietje Schaake, Edward McMillan-Scott, Sarah Ludford, Alexander Graf Lambsdorff, Leonidas Donskis, Anneli Jäätteenmäki, Marielle de Sarnez, Louis Michel, Kristiina Ojuland, Jelko Kacin, Johannes Cornelis van Baalen, Ivo Vajgl, Hannu Takkula, Robert Rochefort, Ramon Tremosa i Balcells, Izaskun Bilbao Barandica, Sonia Alfano, Annemie Neyts-Uyttebroeck w imieniu grupy ALDE
Tarja Cronberg, Isabelle Durant, Barbara Lochbihler, Rui Tavares, Nicole Kiil-Nielsen, Raül Romeva i Rueda w imieniu grupy Verts/ALE
Charles Tannock w imieniu grupy ECR
Fiorello Provera, Oreste Rossi, Jaroslav Paška w imieniu grupy EFD
Cornelia Ernst, Alfreds Rubiks, Marie-Christine Vergiat w imieniu grupy GUE/NGL

Procedura : 2012/2877(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
RC-B7-0500/2012
Teksty złożone :
RC-B7-0500/2012
Teksty przyjęte :

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji pod względem praw człowieka w Iranie, zwłaszcza w sprawie masowych egzekucji i niedawnej śmierci blogera Sattara Beheshtiego

(2012/2877(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Iranu, zwłaszcza rezolucje dotyczące praw człowieka,

–   uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 23 października 2012 r. w sprawie dziesięciu niedawnych egzekucji w Iranie,

–   uwzględniając oświadczenie rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel z dnia 11 listopada 2012 r. w sprawie zmarłego w więzieniu irańskiego blogera Sattara Beheshtiego,

–   uwzględniając przedstawiony w dniu 13 września 2012 r. raport specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w Iranie,

–   uwzględniając zwolnienie z więzienia pastora Youcefa Nadarkhaniego we wrześniu 2012 r.,

–   uwzględniając rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 62/149 z dnia 18 grudnia 2007 r. oraz nr 63/168 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie moratorium na wykonywanie kary śmierci,

–   uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych, Międzynarodową konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej oraz Konwencję o prawach dziecka, a także fakt, że Iran jest stroną wszystkich tych aktów prawnych,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że obecną sytuację w zakresie praw człowieka w Iranie charakteryzują systematycznie powtarzające się naruszenia praw podstawowych; mając na uwadze, że obrońcy praw człowieka (zwłaszcza praw kobiet, dzieci i mniejszości), dziennikarze, blogerzy, artyści, przywódcy studenccy, prawnicy, działacze związkowi i ekolodzy żyją wciąż pod silną presją i stałą groźbą aresztowania;

B.  mając na uwadze, że bloger Sattar Beheshti, który krytykował w internecie irański reżim, został aresztowany w dniu 30 października 2012 r. przez specjalną policję ds. przestępczości internetowej, zwaną Fata, za rzekome przestępstwa internetowe, a następnie zmarł w areszcie; mając na uwadze, że nie ustalono dokładnych okoliczności jego śmierci, a doniesienia wskazują, że zmarł w wyniku tortur w irańskim areszcie;

C. mając na uwadze, że żyjącym w Iranie członkom rodziny Sattara Beheshtiego grożono aresztowaniem, jeżeli będą rozmawiać z mediami na temat jego śmierci lub wytoczą sprawę przeciwko domniemanym sprawcom tortur;

D. mając na uwadze, że śmierć Sattara Beheshtiego to kolejny tragiczny przykład, że obecnie wobec więźniów sumienia w Iranie stale i powszechnie stosuje się tortury i maltretowanie oraz odmawia się im skorzystania z podstawowych praw, podczas gdy agenci sił bezpieczeństwa i wywiadu działają w atmosferze całkowitej bezkarności;

E.  mając na uwadze, że po kilku dniach milczenia w sprawie śmierci Sattara Beheshtiego rada praw człowieka należąca do irańskiego sądownictwa ogłosiła, że zobowiązuje się do zbadania wszystkich aspektów tej sprawy i do zdecydowanego ścigania wszystkich zamieszanych w nią osób;

F.  mając na uwadze, że wiceprzewodniczący irańskiego parlamentu Mohammad-Hassan Abutorabi Fard oświadczył w dniu 11 listopada 2012 r., że sprawą zajmie się komisja bezpieczeństwa narodowego i polityki zagranicznej irańskiego parlamentu;

G. mając na uwadze, że specjalni sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w Iranie, doraźnych egzekucji, tortur i wolności słowa z zadowoleniem przyjęli decyzje irańskiego parlamentu i sądownictwa dotyczące przeprowadzenia dochodzenia w sprawie śmierci Sattara Beheshtiego, odnotowując przy tym również liczne doniesienia o śmierci zatrzymanych w irańskich aresztach w wyniku maltretowania lub tortur, braku opieki medycznej lub zaniedbania;

H. mając na uwadze, że w dniu 22 października 2012 r. dokonano egzekucji Saeeda Sedighiego i dziewięciu innych mężczyzn skazanych za przestępstwa narkotykowe; mając na uwadze, że większość z tych mężczyzn nie miała uczciwego procesu, a w areszcie poddano ich torturom;

I.   mając na uwadze, że po egzekucji Saeeda Sedighiego władze ostrzegły członków jego rodziny, by nie rozmawiali z mediami, i zakazały im zorganizowania publicznej ceremonii pogrzebowej po pochowaniu zwłok;

J.   mając na uwadze, że w ostatnich latach w Iranie obserwuje się dramatyczny wzrost liczby egzekucji, w tym egzekucji małoletnich – od początku 2012 r. odnotowano ponad 300 egzekucji; mając na uwadze, że kara śmierci jest regularnie orzekana w sprawach, w których oskarżonemu odmawia się należnych praw procesowych, za czynny, które nie należą do kategorii „najpoważniejszych przestępstw” w rozumieniu norm międzynarodowych;

K. mając na uwadze, że irańskie władze nadal dążą do stworzenia „internetu zgodnego z zasadami halal”, skutecznie uniemożliwiając Irańczykom dostępu do światowego internetu, i wykorzystują technologie informacyjno-komunikacyjne do łamania podstawowych wolności, np. wolności słowa i zgromadzeń; mając na uwadze, że Iran ogranicza wolność internetu, nakładając limity na dostępną przepustowość łączy, a w tym celu tworzy zarządzane przez państwo serwery i specjalne protokoły internetowe, firmy dostarczające usługi internetowe oraz wyszukiwarki, a także blokuje międzynarodowe i krajowe portale społecznościowe;

L.  mając na uwadze, że w 2012 r. dwoje irańskich działaczy, a mianowicie prawniczka Nasrin Sotoudeh i reżyser filmowy Jafar Panahi, otrzymało Nagrodę im. Sacharowa za wolność myśli; mając na uwadze, że Nasrin Sotoudeh i Jafar Panahi odbywają wyroki więzienia za ujawnianie przypadków łamania praw człowieka w Iranie; mając na uwadze, że kiedy jej rodzinie odmówiono prawa do odwiedzin, Nasrin Sotoudeh rozpoczęła głodówkę;

1.  wyraża poważnie zaniepokojenie z powodu stale pogarszającej się sytuacji w zakresie praw człowieka w Iranie, rosnącej liczby więźniów politycznych i więźniów sumienia, niezmiennie wysokiej liczby egzekucji, w tym egzekucji nieletnich, powszechnego stosowania tortur, niesprawiedliwych procesów i niebotycznych kwot kaucji, a także poważnego ograniczania wolności informacji, wypowiedzi, zgromadzeń, wyznania, edukacji i przemieszczania się;

2.  wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu śmierci Sattara Beheshtiego w więzieniu; wzywa władze Iranu do przeprowadzenia gruntownego dochodzenia w tej sprawie, by ustalić dokładne okoliczności śmierci Sattara Beheshtiego;

3.  wyraża głębokie zaniepokojenie doniesieniami wskazującymi, że Sattar Beheshti był w więzieniu poddawany torturom; apeluje do władz Iranu o zapewnienie przeprowadzenia dochodzenia w każdym przypadku doniesień o torturach oraz okrutnym, nieludzkim lub poniżającym traktowaniu w ośrodkach przetrzymywania więźniów oraz o pociągnięcie sprawców do odpowiedzialności za popełnione czyny; przypomina, że stosowanie kar cielesnych, które są równoznaczne z torturami, jest niezgodne z art. 7 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych;

4.  zdecydowanie potępia stosowanie kary śmierci w Iranie i wzywa irańskie władze, by zgodnie z rezolucjami Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 62/149 i 63/138 wprowadziły moratorium na wykonywanie kary śmierci do czasu jej całkowitego zniesienia; wzywa irański rząd, by zakazał wykonywania egzekucji na nieletnich oraz by rozważył złagodzenie wszystkich wyroków śmierci wydanych na nieletnich, którzy oczekują obecnie na wykonanie wyroku; apeluje do rządu Iranu o opublikowanie danych statystycznych dotyczących kary śmierci oraz informacji na temat sprawowania sprawiedliwości w przypadkach, w których wydano wyrok śmierci;

5.  głęboko ubolewa z powodu nieuczciwych i nieprzejrzystych procesów sądowych oraz odmawiania należnych praw procesowych w Iranie; wzywa irańskie władze do zagwarantowania ścisłego przestrzegania prawa do uczciwego procesu i należnych praw procesowych należnego wszystkim zatrzymanym, jak stanowi Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych;

6.  wzywa władze Iranu do zwolnienia wszystkich więźniów politycznych i więźniów sumienia, w tym laureatów Nagrody Sacharowa Nasrin Sotoudeh i Jafara Panahiego, oraz do umożliwienia im przybycia do Parlamentu Europejskiego w grudniu 2012 r. w celu odebrania nagrody; wyraża zaniepokojenie z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Nasrin Sotoudeh; wzywa irański wymiar sprawiedliwości i władze więzienne, by zaprzestały znęcania się nad Nasrin Sotoudeh; składa wyrazy współczucia i pełnej solidarności z żądaniami Nasrin Sotoudeh; apeluje do władz Iranu, by umożliwiły wszystkim więźniom dostęp do wybranych przez nich adwokatów, skorzystanie z niezbędnej opieki medycznej i odwiedziny rodzin, do czego mają prawo zgodnie z międzynarodowym prawem praw człowieka, a także by traktowały ich godnie i z szacunkiem;

7.  wzywa irańskie władze, by zaakceptowały pokojowe protesty i podjęły się rozwiązania licznych problemów, z jakimi borykają się mieszkańcy Iranu;

8.  wzywa irańskie władze do zagwarantowania wolności wyznania zgodnie z konstytucją irańską oraz z Międzynarodowym paktem praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych;

9.  apeluje do irańskich władz, by wykazały się pełnym zaangażowaniem we współpracę ze społecznością międzynarodową w celu poprawy sytuacji z zakresu praw człowieka w Iranie, a także wzywa rząd Iranu do wypełnienia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego i z podpisanych przez ten rząd konwencji międzynarodowych;

10. jest zdania, że wizyta specjalnego sprawozdawcy ONZ może pomóc w uzyskaniu pełnego obrazu sytuacji w dziedzinie praw człowieka w Iranie; zauważa z niepokojem, że od 2005 r. Iran nie zgodził się na wizytę żadnego specjalnego sprawozdawcy ONZ ani Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka; apeluje do Iranu o wypełnienie deklaracji o zamiarze zezwolenia w 2012 r. na wizytę Ahmeda Shaheeda, specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka w Iranie;

11. wzywa Komisję, aby w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim skutecznie wykorzystywała nowy instrument demokracji i praw człowieka do wspierania demokracji i poszanowania praw człowieka w Iranie, w tym wolności słowa w internecie;

12. apeluje do przedstawicieli UE oraz do wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel, by zachęcali irańskie władze do ponownego zaangażowania się w dialog na temat praw człowieka; ponownie stwierdza, że jest gotów zaangażować się w prowadzony na wszystkich szczeblach dialog z Iranem na temat praw człowieka w oparciu o uniwersalne wartości zapisane w karcie ONZ i w konwencjach międzynarodowych;

13. popiera dwutorowe podejście UE do Iranu (połączenie sankcji z dyplomacją), ale zarazem jest zaniepokojony z powodu konsekwencji, jakie niosą mieszkańcom Iranu szeroko zakrojone sankcje przeciwko temu krajowi, w tym wzrostem inflacji i brakiem niezbędnych towarów, zwłaszcza leków;

14. wzywa Radę do zaostrzenia ukierunkowanych środków przeciwko osobom i podmiotom z Iranu, w tym instytucjom państwowym, odpowiedzialnym za rażące naruszanie praw człowieka i ograniczanie podstawowych wolności lub uczestniczącym w tego rodzaju aktach, zwłaszcza w formie nadużywania technologii informacyjnych i komunikacyjnych, internetu i cenzury mediów; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by zapewniły zajęcie i zamrożenie wszelkich znajdujących się w UE aktywów, w tym nieruchomości, należących do Irańczyków, którzy są przedmiotem ukierunkowanych środków ograniczających;

15. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, Radzie Praw Człowieka ONZ oraz rządowi i parlamentowi Islamskiej Republiki Iranu, a także do zapewnienia przetłumaczenia niniejszej rezolucji na język perski.