Wspólny projekt rezolucji - RC-B7-0561/2012Wspólny projekt rezolucji
RC-B7-0561/2012

WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu

11.12.2012 - (2012/2911(RSP))

złożony zgodnie z art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B7‑0561/2012)
ALDE (B7‑0566/2012)
GUE/NGL (B7‑0567/2012)
ECR (B7‑0568/2012)
PPE (B7‑0569/2012)
S&D (B7‑0571/2012)

José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Ioannis Kasoulides, Elmar Brok, Roberta Angelilli, Tokia Saïfi, Hans-Gert Pöttering, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou w imieniu grupy PPE
Véronique De Keyser, Ana Gomes, María Muñiz De Urquiza, Emer Costello, Pino Arlacchi, Richard Howitt w imieniu grupy S&D
Annemie Neyts-Uyttebroeck, Ivo Vajgl, Niccolò Rinaldi, Graham Watson, Marielle de Sarnez, Louis Michel, Izaskun Bilbao Barandica, Marietje Schaake, Alexandra Thein w imieniu grupy ALDE
Daniel Cohn-Bendit w imieniu grupy Verts/ALE
Charles Tannock, Ryszard Czarnecki, Adam Bielan w imieniu grupy ECR
Patrick Le Hyaric, Kyriacos Triantaphyllides, Martina Anderson, Willy Meyer, Marie-Christine Vergiat, Younous Omarjee, Marisa Matias, Alda Sousa w imieniu grupy GUE/NGL

Procedura : 2012/2911(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
RC-B7-0561/2012
Teksty złożone :
RC-B7-0561/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu

(2012/2911(RSP))

Parlament Europejski

–   uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,

–   uwzględniając poświęcone przedmiotowej kwestii rezolucje ONZ, rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 z 1947 r. i nr 194 z 1948 r. oraz rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 242 z 1967 r., nr 338 z 1973 r., nr 1397 z 2002 r., nr 1515 z 2003 r. i nr 1850 z 2008 r.,

–   uwzględniając porozumienia z Oslo (Deklaracja zasad dotyczących przejściowych ustaleń w sprawie samodzielnego sprawowania rządów) z 13 września 1993 r.,

–   uwzględniając tymczasowe porozumienie w sprawie Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy z dnia 28 września 1995 r.,

–   uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton, w szczególności oświadczenia z dnia 8 czerwca i 2 grudnia 2012 r. dotyczące rozbudowy osiedli,

–   uwzględniając decyzję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 29 listopada 2012 r. o przyznaniu Palestynie statusu nieczłonkowskiego państwa obserwatora,

–   uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 grudnia 2012 r. i 14 maja 2012 r. w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2012 r. rząd izraelski zapowiedział budowę 3000 nowych mieszkań w osiedlach na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie; mając na uwadze, że ogłoszone plany, jeśli zostaną zrealizowane, narażą na szwank wprowadzenie w życie koncepcji współistnienia dwóch państw, szczególnie jeśli chodzi o obszar E1, gdzie budowa osiedli podzieliłaby Zachodni Brzeg na dwie części, uniemożliwiając stworzenie sąsiadującego, niepodległego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego;

B.  mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2012 r. rząd izraelski ogłosił wstrzymanie wypłaty 100 milionów USD palestyńskich wpływów z podatków; mając na uwadze, że comiesięczne przekazy podatków stanowią zasadniczy element budżetu Autonomii Palestyńskiej; mając na uwadze, że izraelski minister finansów Juwal Steinitz oświadczył, iż wypłata wpływów z podatków została wstrzymana w celu spłaty palestyńskiego zadłużenia wobec Izraelskiej Korporacji Energetycznej;

C. mając na uwadze, że UE wielokrotnie potwierdzała swoje poparcie dla koncepcji dwóch państw – Państwa Izrael i sąsiadującego z nim niepodległego, demokratycznego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego – współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa;

D. mając na uwadze, że w wyniku porozumień z Oslo z 1993 r. terytorium Zachodniego Brzegu zostało podzielone na trzy strefy, A, B i C; mając na uwadze, że strefa C, gdzie kontrolę nad porządkiem publicznym i bezpieczeństwem sprawuje Izrael, stanowi 62% terytorium Zachodniego Brzegu i jest jedynym zwartym obszarem, na którym znajduje się większość żyznych i bogatych w zasoby ziem Zachodniego Brzegu; mając na uwadze, że tymczasowe porozumienie w sprawie Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy z 1995 r. przewidywało, że strefa C stopniowo przejdzie pod jurysdykcję palestyńską;

E.  mając na uwadze, że w dniu 29 listopada 2012 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ zdecydowaną większością głosów – przy 138 głosach za, 9 przeciw i 41 wstrzymujących się – postanowiło przyznać Palestynie status nieczłonkowskiego państwa obserwatora w ONZ;

1.  wyraża najgłębsze zaniepokojenie zapowiedzianą przez rząd Izraela budową około 3000 nowych mieszkań na Zachodnim Brzegu, w tym we Wschodniej Jerozolimie;

2.  ponownie podkreśla, że rozbudowa osiedli może stanowić krok w stronę osłabienia perspektyw powstania zdolnej do samostanowienia Palestyny ze wspólną stolicą palestyńsko-izraelską w Jerozolimie;

3.  podkreśla, że izraelskie osiedla na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie są nielegalne w świetle prawa międzynarodowego; wzywa do natychmiastowego, całkowitego i trwałego wstrzymania budowy i rozbudowy wszystkich izraelskich osiedli, a także do zaprzestania dalszych eksmisji rodzin palestyńskich z ich domów oraz burzenia domów palestyńskich;

4.  potępia oświadczenia Khaleda Meshala, politycznego przywódcy Hamasu, który odmówił uznania Państwa Izrael i stanowczo zaprotestował przeciwko jakiejkolwiek obecności izraelskiej w Jerozolimie, oraz wzywa Hamas do uznania prawa Izraela do istnienia;

5.  głęboko ubolewa nad decyzją rządu izraelskiego o wstrzymaniu wypłaty 100 milionów USD palestyńskich wpływów z podatków, co osłabia budżet Autonomii Palestyńskiej, oraz wzywa do natychmiastowego przekazania tych dochodów; zachęca zaangażowane strony do rozstrzygnięcia wszystkich zaległych sporów finansowych przy mediacji UE;

6.  ponownie podkreśla swoje zdecydowane poparcie dla koncepcji koegzystencji dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw – Państwa Izrael oraz sąsiadującego z nim niepodległego, demokratycznego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego, współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa; ponownie podkreśla, że jedynym sposobem na osiągnięcie sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami i Palestyńczykami są pokojowe działania prowadzone bez użycia przemocy oraz wzywa w związku z tym do wznowienia bezpośrednich rozmów pokojowych między obiema stronami; wzywa wszystkie strony do powstrzymania się od jednostronnych działań, które mogłyby podważyć lub utrudnić wysiłki pokojowe i osłabić perspektywę wynegocjowania porozumienia pokojowego;

7.  ponownie apeluje o pełne i skuteczne stosowanie przez UE i jej państwa członkowskie obowiązującego prawodawstwa UE oraz umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem oraz podkreśla, że należy przestrzegać wszystkich przepisów umowy o stowarzyszeniu UE-Izrael, dotyczących poszanowania praw człowieka; ponownie podkreśla zobowiązanie UE do zapewnienia ciągłego, pełnego i skutecznego wdrażania obowiązującego prawodawstwa Unii Europejskiej i dwustronnych porozumień stosowanych do produktów wytwarzanych w izraelskich osiedlach;

8.  niezmiennie nawołuje w tym samym duchu do pojednania palestyńskiego, co jest sposobem na ponowne zjednoczenie Palestyńczyków żyjących na Zachodnim Brzegu, we Wschodniej Jerozolimie i w Strefie Gazy, należących do tego samego narodu palestyńskiego;

9.  wzywa Autonomię Palestyńską i rząd Izraela do wznowienia procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie; podkreśla ponadto znaczenie, jakie ma ochrona ludności palestyńskiej i jej praw w strefie C i we Wschodniej Jerozolimie, co jest niezbędne do podtrzymania trwałości koncepcji dwóch państw;

10. wzywa ponownie UE i jej państwa członkowskie do odgrywania bardziej aktywnej roli politycznej, również w ramach kwartetu bliskowschodniego, w dążeniach do osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami i Palestyńczykami; popiera wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel w jej dążeniach do stworzenia realnej perspektywy wznowienia procesu pokojowego;

11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, przewodniczącemu Zgromadzenia Ogólnego ONZ, rządom i parlamentom członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, Knesetowi i rządowi Izraela, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej i Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.