WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Kirgistanu i ustawy o zakazie propagowania homoseksualizmu
14.1.2015 - (2015/2505(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B8‑0054/2015)
ALDE (B8‑0056/2015)
ECR (B8‑0061/2015)
S&D (B8‑0063/2015)
PPE (B8‑0064/2015)
GUE/NGL (B8‑0065/2015)
Cristian Dan Preda, Tunne Kelam, Elmar Brok, Arnaud Danjean, Giovanni La Via, Lara Comi, Bogdan Brunon Wenta, Davor Ivo Stier, Csaba Sógor, Jiří Pospíšil, Seán Kelly, Jeroen Lenaers, Luděk Niedermayer, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Jaromír Štětina, Stanislav Polčák, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein w imieniu grupy PPE
Josef Weidenholzer, Liisa Jaakonsaari, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Goffredo Maria Bettini, Kashetu Kyenge, Krystyna Łybacka, Elena Valenciano, Pier Antonio Panzeri, Marlene Mizzi, Nicola Caputo, Michela Giuffrida, Miroslav Poche, Marc Tarabella, Victor Negrescu, Viorica Dăncilă, Miriam Dalli, Hugues Bayet, Tanja Fajon w imieniu grupy S&D
Charles Tannock w imieniu grupy ECR
Sophia in ‘t Veld, Beatriz Becerra Basterrechea, Dita Charanzová, Gérard Deprez, Marielle de Sarnez, Juan Carlos Girauta Vidal, Ivan Jakovčić, Petr Ježek, Fernando Maura Barandiarán, Louis Michel, Javier Nart, Urmas Paet, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Jozo Radoš, Robert Rochefort, Marietje Schaake, Pavel Telička, Ramon Tremosa i Balcells, Johannes Cornelis van Baalen, Ivo Vajgl, Hilde Vautmans w imieniu grupy ALDE
Malin Björk, Marie-Christine Vergiat, Younous Omarjee, Patrick Le Hyaric, Lola Sánchez Caldentey w imieniu grupy GUE/NGL
Ulrike Lunacek, Tamás Meszerics, Heidi Hautala, Barbara Lochbihler w imieniu grupy Verts/ALE
Daniela Aiuto, Dario Tamburrano, Ignazio Corrao, Isabella Adinolfi, Laura Agea, Marco Valli, Fabio Massimo Castaldo
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Kirgistanu i ustawy o zakazie propagowania homoseksualizmu
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Kirgistanu i republik Azji Środkowej, a w szczególności rezolucję z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie postępów w realizacji strategii UE wobec Azji Środkowej[1],
– uwzględniając konstytucję Kirgistanu, a w szczególności jej artykuły 16, 31, 33 i 34,
– uwzględniając międzynarodowe zobowiązania i instrumenty dotyczące praw człowieka, w tym te zawarte w konwencjach ONZ w sprawie praw człowieka oraz w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, gwarantujące prawa człowieka i podstawowe wolności oraz zakazujące dyskryminacji,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), gwarantujący wolność wypowiedzi, wolność zgromadzeń, prawo do poszanowania życia osobistego, prywatnego i rodzinnego osób oraz prawo do równego traktowania, a także zakazujący dyskryminacji w odniesieniu do korzystania z tych praw,
– uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ A/HRC/17/19 z dnia 17 czerwca 2011 r. oraz rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ A/HRC/27/32 z dnia 24 września 2011 r. w sprawie praw człowieka, orientacji seksualnej i tożsamości płciowej,
– uwzględniając oświadczenia rzecznika Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 24 października 2014 r. dotyczące Kirgistanu,
– uwzględniając przysługujący kirgiskiemu parlamentowi status „partnera na rzecz demokracji” przy Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy (PACE),
– uwzględniając rezolucję 1984 (2014) Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 8 kwietnia 2014 r. w sprawie przedłożonego przez parlament Republiki Kirgiskiej wniosku o status partnera na rzecz demokracji w Zgromadzeniu Parlamentarnym, a w szczególności jej ust. 15.24, 15.25 i 15.26,
– uwzględniając Umowę o partnerstwie i współpracy ustanawiającą partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Republiką Kirgistanu z drugiej strony, a zwłaszcza jej art. 2 i 92,
– uwzględniając wytyczne Unii Europejskiej w sprawie obrońców praw człowieka, przyjęte przez Radę w dniu 14 czerwca 2004 r. i zmienione w 2008 r., a także uwzględniając wytyczne dotyczące promowania i ochrony wszystkich praw człowieka przysługujących lesbijkom, gejom, osobom biseksualnym, transpłciowym i interseksualnym (LGBTI), przyjęte przez Radę w dniu 24 czerwca 2013 r.,
– uwzględniając Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (konwencja CEDAW) przyjętą w 1979 r.,
– uwzględniając milenijne cele rozwoju oraz agendę rozwoju na okres po 2015 r.,
– uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Kirgistan osiągnął w ostatnich latach znaczne postępy w porównaniu z innymi państwami regionu, w szczególności dzięki przyjęciu ustroju demokracji parlamentarnej, zwiększeniu wysiłków w walce z korupcją oraz zobowiązaniu się do respektowania powszechnych standardów w zakresie praw człowieka;
B. mając na uwadze, że UE jest żywo zainteresowana tym, by Kirgistan był państwem dobrze prosperującym, w którym panuje pokój i demokracja; mając na uwadze, że UE sama zobowiązała się, w szczególności w strategii dla Azji Środkowej, do działania jako partner krajów tego regionu;
C. mając na uwadze, że kraje Azji Środkowej stoją w obliczu szeregu wspólnych wyzwań, takich jak ubóstwo i poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludności oraz konieczność wzmocnienia demokracji, poszanowania praw człowieka, dobrych rządów i państwa prawa;
D. mając na uwadze, że wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem godności i praw; mając na uwadze, że wszystkie państwa mają obowiązek zapobiegać przemocy i dyskryminacji, w tym na tle orientacji seksualnej, tożsamości płciowej i ekspresji płciowej;
E. mając na uwadze, że lesbijkom, gejom, osobom biseksualnym, transpłciowym i interseksualnym (LGBTI) muszą przysługiwać te same prawa człowieka co wszystkim innym osobom;
F. mając na uwadze, że Republika Kirgiska zalegalizowała homoseksualizm płci męskiej i żeńskiej odpowiednio w 1998 i 2004 r.;
G. mając na uwadze, że dnia 15 października 2014 r. parlament Kirgistanu przyjął w pierwszym czytaniu projekt ustawy 6-11804/14, która zawiera poprawki do kodeksu karnego, kodeksu odpowiedzialności administracyjnej, ustawy o pokojowym gromadzeniu się oraz ustawy o środkach masowego przekazu, mające na celu zakaz „promowania nietradycyjnych stosunków seksualnych w sposób otwarty lub pośredni” i przewidujący karę do jednego roku pozbawienia wolności;
H. mając na uwadze, że niektóre środki przekazu oraz niektórzy przywódcy polityczni i religijni w tym kraju coraz intensywniej usiłują zastraszać osoby LGBTI, ograniczać ich prawa i sankcjonować przemoc wobec nich;
I. mając na uwadze, że liczni szefowie państw i rządów, liderzy Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawiciele rządów i parlamentów, a także Unia Europejska – w tym Rada, Parlament, Komisja i była wysoka przedstawiciel C. Ashton – zdecydowanie potępili tego typu ustawy o „zakazie propagowania homoseksualizmu”;
J. mając na uwadze, że dyskryminacja ze względu na płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową są powiązane, mając też na uwadze, że różne organizacje pozarządowe i ONZ zwróciły uwagę, iż nierówność płci nadal utrzymuje się na wysokim poziomie, a dziewczęta i kobiety w Kirgistanie nadal cierpią z powodu nadużyć takich jak porwania i przymusowe małżeństwa, mimo że ustawa z 1994 r. zakazująca takich praktyk została w styczniu 2013 r. zaostrzona;
1. wyraża głębokie ubolewanie z powodu przedstawienia takiego projektu ustawy oraz wszelkich działań, które mogłyby prowadzić do okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania, i wzywa wszystkie państwa do niezwłocznego zniesienia penalizacji homoseksualizmu;
2. ponownie stwierdza, że orientacja seksualna i tożsamość płciowa są sprawą indywidualną, powiązaną z prawem do prywatności, gwarantowanym na mocy międzynarodowych praw człowieka, zgodnie z którymi trzeba chronić równe traktowanie oraz traktowanie wolne od dyskryminacji, jak również gwarantować wolność wypowiedzi;
3. przypomina kirgiskiemu parlamentowi jego międzynarodowe zobowiązania i umowę o partnerstwie i współpracy z Unią Europejską, które jako podstawowy element partnerstwa przewidują pełne poszanowanie praw człowieka, a także wzywa do wycofania projektu ustawy o „rozpowszechnianiu informacji o nietradycyjnych stosunkach seksualnych”, który jest obecnie przedmiotem analizy w parlamencie;
4. zauważa, że projekt ustawy przeszedł pierwsze czytanie i konieczne jest jeszcze dwukrotne głosowanie w jego sprawie przed przekazaniem go do podpisu prezydenta, i podkreśla, że przyjęcie jakiegokolwiek aktu ustawodawczego w sprawie „nietradycyjnych stosunków” nie powinno być sprzeczne z obowiązkami i zobowiązaniami Kirgistanu w dziedzinie praw człowieka;
5. wzywa kirgiskie władze do publicznego potwierdzenia, że wszystkie osoby w Kirgistanie mają prawo do życia wolnego od dyskryminacji i przemocy ze względu na ich orientację seksualną i tożsamość płciową oraz że wszelkie akty nierespektujące tego prawa są niezgodne z prawem i będą ścigane;
6. wzywa kirgiski parlament do zastosowania się do zaleceń wydanych przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy w rezolucji 1984 (2014) w sprawie wniosku o status partnera na rzecz demokracji, a w szczególności do zaleceń 15.24, 15.25 i 15.26;
7. wzywa parlament Republiki Kirgiskiej do przestrzegania konstytucji państwa, w tym jej art. 16, który stanowi, że „przepisy prawne, które odbierają lub ograniczają swobody i prawa człowieka i obywatela, nie są w Republice Kirgiskiej przyjmowane” oraz art. 31, 33 i 34, które potwierdzają wolność wypowiedzi, wolność informacji oraz wolność zgromadzeń, a także wzywa do odrzucenia projektu ustawy nr 6-11804/14;
8. jest głęboko zaniepokojony negatywnymi konsekwencjami omawiania i ewentualnego przyjęcia tej ustawy, co jeszcze bardziej nasila stygmatyzację, dyskryminację i przemoc wobec osób LGBTI; wzywa polityków i przywódców religijnych do powstrzymania się od retoryki anty-LGBTI, w tym od nawoływania i podburzania do nienawiści;
9. jest zaniepokojony możliwymi skutkami takich przepisów dla międzynarodowych darczyńców, organizacji pozarządowych oraz organizacji humanitarnych pracujących nad problemami LGBTI oraz profilaktyką HIV;
10. wzywa Radę Praw Człowieka ONZ do rozważenia, w ramach zbliżającego się powszechnego przeglądu okresowego dotyczącego Kirgistanu, kwestii nieprzestrzegania zasad równości i niedyskryminacji reprezentowanej przez ten projekt ustawy;
11. wzywa kirgiskie władze do podjęcia wszelkich działań niezbędnych do zapewnienia obrońcom praw człowieka możliwości niezakłóconego prowadzenia pracy na rzecz wspierania i ochrony praw człowieka;
12. wzywa Kirgistan, w okresie poprzedzającym czternaste posiedzenie Rady Współpracy UE-Republika Kirgiska, do kontynuowania reform prowadzących do większej przejrzystości, niezawisłości sądownictwa, pojednania między grupami etnicznymi i poszanowania praw człowieka, gdyż mają one kluczowe znaczenie dla długoterminowego zrównoważonego rozwoju tego kraju;
13. z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione przez kirgiskie władze w dziedzinie praw człowieka w okresie między czwartą a piątą rundą dialogu dotyczącego praw człowieka między UE a Republiką Kirgiską; zdecydowanie zachęca kirgiskie władze do dalszych postępów w tej dziedzinie;
14. wzywa Komisję, Radę i Służbę Działań Zewnętrznych do jednoznacznego wyjaśnienia kirgiskim władzom, że ewentualne przyjęcie tej ustawy mogłoby wpłynąć na stosunki z UE zgodnie z art. 92 ust. 2 umowy o partnerstwie i współpracy; ponadto wzywa Radę i Służbę Działań Zewnętrznych do omówienia tej kwestii na odnośnych forach międzynarodowych, takich jak Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych;
15. wzywa kirgiskie władze do dopilnowania, by w sprawie zarzutów o tortury oraz nieludzkie i poniżające traktowanie przeprowadzono szybkie i skuteczne dochodzenia oraz by sprawcy tych czynów zostali postawieni przed wymiarem sprawiedliwości; wzywa ponadto do uwolnienia wszystkich więźniów sumienia, co dotyczy w szczególności Azimjona Askarowa, do czasu przeprowadzenia pełnego, bezstronnego i sprawiedliwego postępowania, w tym również w sprawie zgłoszonych przez niego zarzutów dotyczących stosowania tortur i złego traktowania;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa/ wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy oraz parlamentowi i prezydentowi Kirgistanu.
- [1] Dz.U. C 168 E z 14.6.2013, s. 91.