Wspólny projekt rezolucji - RC-B8-0143/2015Wspólny projekt rezolucji
RC-B8-0143/2015

WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Arabii Saudyjskiej: sprawa Raifa Badawiego

11.2.2015 - (2015/2550(RSP))

złożony zgodnie z art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B8‑0143/2015)
ECR (B8‑0145/2015)
ALDE (B8‑0147/2015)
EFDD (B8‑0149/2015)
GUE/NGL (B8‑0151/2015)
S&D (B8‑0158/2015)

Josef Weidenholzer, Victor Boștinaru, Elena Valenciano, Richard Howitt, Ana Gomes, Alessia Maria Mosca, Michela Giuffrida, Kashetu Kyenge, Nikos Androulakis, Liisa Jaakonsaari, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Krystyna Łybacka, Vilija Blinkevičiūtė, Tonino Picula, Goffredo Maria Bettini, Neena Gill, Miroslav Poche, Victor Negrescu, Viorica Dăncilă, Luigi Morgano, Marc Tarabella, Pier Antonio Panzeri, Enrico Gasbarra, Kati Piri, Nicola Caputo, Doru-Claudian Frunzulică, Biljana Borzan, Miriam Dalli, Brando Benifei w imieniu grupy S&D
Charles Tannock, Mark Demesmaeker, Beatrix von Storch, Branislav Škripek w imieniu grupy ECR
Guy Verhofstadt, Marietje Schaake, Robert Rochefort, Fernando Maura Barandiarán, Ramon Tremosa i Balcells, Ilhan Kyuchyuk, Ivo Vajgl, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Marielle de Sarnez, Beatriz Becerra Basterrechea, Pavel Telička, Juan Carlos Girauta Vidal, Fredrick Federley, Kaja Kallas, Petras Auštrevičius, Hilde Vautmans, Ivan Jakovčić, Jozo Radoš, Johannes Cornelis van Baalen, Izaskun Bilbao Barandica, Filiz Hyusmenova, Gérard Deprez, Louis Michel, Martina Dlabajová, Urmas Paet, Dita Charanzová w imieniu grupy ALDE
Javier Couso Permuy, Marie-Christine Vergiat, Younous Omarjee, Kostas Chrysogonos, Curzio Maltese, Eleonora Forenza, Patrick Le Hyaric w imieniu grupy GUE/NGL
Barbara Lochbihler, Michèle Rivasi, Alyn Smith, Ernest Maragall, Davor Škrlec, Judith Sargentini, Tamás Meszerics w imieniu grupy Verts/ALE
Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo, Laura Agea, Piernicola Pedicini, Rosa D’Amato, Marco Valli, Eleonora Evi, Dario Tamburrano, Tiziana Beghin w imieniu grupy EFDD

Procedura : 2015/2550(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
RC-B8-0143/2015
Teksty złożone :
RC-B8-0143/2015
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Arabii Saudyjskiej: sprawa Raifa Badawiego

(2015/2550(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Arabii Saudyjskiej, zwłaszcza rezolucje dotyczące praw człowieka, a w szczególności rezolucję z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Arabii Saudyjskiej – jej stosunków z UE oraz jej roli na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej[1],

–   uwzględniając oświadczenie rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini z dnia 9 stycznia 2015 r.,

–   uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka Zeida Ra’ada Al Husseina zawierające apel do władz saudyjskich o wstrzymanie kary dla Raifa Badawiego,

–   uwzględniając art. 18 Powszechnej deklaracji praw człowieka z 1948 r. oraz art. 19 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.,

–   uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania,

–   uwzględniając Arabską kartę praw człowieka, ratyfikowaną przez Arabię Saudyjską w 2009 r., której art. 32 ust. 1 gwarantuje prawo do informacji oraz wolność opinii i wypowiedzi, a art. 8 zakazuje tortur fizycznych i psychicznych oraz okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania,

–   uwzględniając wytyczne Unii Europejskiej w sprawie tortur i nieludzkiego traktowania, a także w sprawie obrońców praw człowieka,

–   uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Raif Badawi, bloger i obrońca praw człowieka, został oskarżony o apostazję i skazany przez sąd w Dżuddzie w maju 2014 r. na 10 lat więzienia, 1000 batów i grzywnę w wysokości 1 mln riali saudyjskich (228 000 EUR) za stworzenie strony internetowej „Wolni saudyjscy liberałowie”, która stanowiła forum debaty społecznej, politycznej i religijnej, co uznano za obrazę islamu; mając na uwadze, że Raif Badawi otrzymał także zakaz korzystania z jakichkolwiek mediów i zakaz opuszczania kraju przez 10 lat po zwolnieniu z więzienia;

B.  mając na uwadze, że dnia 9 stycznia 2015 r. Raif Badawi otrzymał pierwszą serię 50 batów przed meczetem al‑Jafali w Dżuddzie, w wyniku której odniósł tak głębokie rany, że kiedy został przewieziony do klinki więziennej na badanie, lekarze stwierdzili, że nie przetrwa kolejnej serii batów;

C. mając na uwadze, że międzynarodowe prawo dotyczące praw człowieka – w tym Konwencja ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, którą ratyfikowała Arabia Saudyjska – surowo zabrania wydawania wyroków sądowych nakładających kary cielesne, w tym karę chłosty;

D. mając na uwadze, że dnia 6 lipca 2014 r. prawnik Raifa Badawiego i znany obrońca praw człowieka Waleed Abu al-Khair został skazany przez Specjalny Sąd Karny na 15 lat więzienia oraz otrzymał zakaz opuszczania kraju przez 15 lat po odbyciu kary więzienia za utworzenie organizacji zajmującej się monitorowaniem przestrzegania praw człowieka w Arabii Saudyjskiej;

E.  mając na uwadze, że sprawa Raifa Badawiego to jeden z wielu przypadków, w których na saudyjskich obrońców praw człowieka i orędowników reform wydawane są surowe wyroki i są oni prześladowani za wyrażanie swoich poglądów, a wielu z nich zostało skazanych w postępowaniach naruszających międzynarodowe standardy uczciwego procesu sądowego, co potwierdził były Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka w lipcu 2014 r.;

F.  mając na uwadze, że w Arabii Saudyjskiej istnieje dynamiczna społeczność aktywistów internetowych, a kraj ten posiada największą na Bliskim Wschodzie liczbę użytkowników serwisu Twitter; mając jednak na uwadze, że internet w tym kraju podlega silnej cenzurze, zablokowane są tysiące stron internetowych, a założenie bloga lub strony internetowej wymaga zgody Ministerstwa Informacji; mając na uwadze, że Arabia Saudyjska znajduje się na liście „wrogów internetu” prowadzonej przez Reporterów bez Granic z powodu cenzury nałożonej na saudyjskie media i internet oraz karania osób, które krytykują rząd lub religię;

G. mając na uwadze, że wolność wypowiedzi oraz prasy i mediów, zarówno internetowych, jak i tradycyjnych, są zasadniczymi warunkami wstępnymi oraz katalizatorami demokratyzacji i reform, a ponadto umożliwiają niezbędny nadzór nad organami władzy;

H. mając na uwadze, że mimo wprowadzenia pewnych ostrożnych reform podczas rządów zmarłego króla Abdullaha system polityczno-społeczny Arabii Saudyjskiej wciąż jest na wskroś niedemokratyczny, kobiety i szyici są w nim obywatelami drugiej kategorii, liczna grupa zagranicznych pracowników jest mocno dyskryminowana, a wszelkie głosy sprzeciwu są brutalnie tłumione;

I.   mając na uwadze, że liczba i częstotliwość egzekucji stanowi poważny powód do niepokoju; mając na uwadze, że w 2014 r. dokonano egzekucji 87 osób, głównie przez publiczne ścięcie; mając na uwadze, że od początku 2015 r. dokonano egzekucji co najmniej 21 osób; mając na uwadze, że według doniesień w latach 2007–2012 ofiarą egzekucji padły 423 osoby; mając na uwadze, że karę śmierci można nałożyć za szereg wykroczeń;

J.   mając na uwadze, że Królestwo Arabii Saudyjskiej jest wpływowym podmiotem politycznym, gospodarczym, kulturalnym i religijnym na Bliskim Wschodzie i w świecie islamskim oraz założycielem i wiodącym członkiem Rady Współpracy Państw Zatoki i grupy G-20;

K. mając na uwadze, że w listopadzie 2013 r. Arabia Saudyjska została wybrana na członka Rady Praw Człowieka ONZ na okres trzech lat;

L.  mając na uwadze, że tzw. Państwo Islamskie i Arabia Saudyjska przewidują niemal identyczne kary za szereg przestępstw, w tym karę śmierci za bluźnierstwo, morderstwo, odbywanie stosunków homoseksualnych, kradzież lub zdradę, a także karę śmierci przez ukamienowanie za cudzołóstwo i karę amputacji kończyn za bandytyzm;

M. mając na uwadze, że Arabia Saudyjska odgrywa wiodącą rolę w finansowaniu, rozpowszechnianiu i promowaniu na świecie szczególnie ekstremistycznej interpretacji islamu; mając na uwadze, że najbardziej sekciarskie wizje islamu stanowiły inspirację dla takich organizacji terrorystycznych, jak tzw. Państwo Islamskie i Al-Kaida;

N. mając na uwadze, że władze Arabii Saudyjskiej utrzymują, że są partnerami państw członkowskich, szczególnie w walce z terroryzmem; mając na uwadze, że nowa ustawa antyterrorystyczna przyjęta w styczniu 2014 r. zawiera przepisy, które pozwalają interpretować wyrażanie odrębnego zdania lub zakładanie niezależnych stowarzyszeń jako przestępstwa terrorystyczne;

1.  zdecydowanie potępia karę chłosty dla Raifa Badawiego, będącą okrutnym i wstrząsającym aktem, jakiego dopuszczają się władze Arabii Saudyjskiej; wzywa władze Arabii Saudyjskiej do wstrzymania dalszego wykonywania kary chłosty dla Raifa Badawiego oraz do jego natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia, gdyż uznaje się go za więźnia sumienia, aresztowanego i skazanego wyłącznie za korzystanie z prawa do wolności wypowiedzi; wzywa władze Arabii Saudyjskiej do uchylenia wyroku skazującego Raifa Badawiego, w tym również zakazu podróżowania;

2.  wzywa władze Arabii Saudyjskiej do zadbania o to, by Raif Badawi nie był poddawany torturom ani innym formom znęcania się, a także by zapewniono mu wszelką niezbędną pomoc medyczną oraz natychmiastowy i regularny kontakt ze swoją rodziną i wybranymi przez siebie prawnikami;

3.  wzywa władze Arabii Saudyjskiej do bezwarunkowego zwolnienia prawnika Raifa Badawiego i wszystkich obrońców praw człowieka oraz innych więźniów sumienia przetrzymywanych i skazanych wyłącznie za korzystanie z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi;

4.  zdecydowanie potępia wszelkie formy kar cielesnych, które stanowią niedopuszczalne i poniżające traktowanie sprzeczne z godnością ludzką, i wyraża zaniepokojenie z powodu wykonywania przez niektóre państwa kary chłosty, zdecydowanie wzywając do jej zniesienia; wzywa władze Arabii Saudyjskiej do przestrzegania zakazu tortur, który jest wyraźnie zapisany w Konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, którą Arabia Saudyjska podpisała i ratyfikowała; wzywa Arabię Saudyjską, by podpisała Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych;

5.  zwraca uwagę na przeprowadzaną przez Arabię Saudyjską reformę sądownictwa mającą na celu lepszą ochronę praw jednostki, jednak pozostaje wielce zaniepokojony sytuacją praw człowieka w Arabii Saudyjskiej, która wciąż jest uznawana za jeden z najbardziej represyjnych krajów świata; uznaje przypadek Raifa Badawiego za symbol ataku na wolność wypowiedzi i pokojowy sprzeciw w tym kraju, a w szerszym kontekście – za symbol charakterystycznej dla Królestwa Arabii Saudyjskiej polityki braku tolerancji i ekstremistycznej interpretacji prawa islamskiego;

6.  wzywa władze Arabii Saudyjskiej do rozwiązania Specjalnego Sądu Karnego, ustanowionego w 2008 r. w celu orzekania w sprawach związanych z terroryzmem, lecz coraz częściej zajmującego się skazywaniem pokojowo nastawionych dysydentów pod zarzutami o charakterze wyraźnie politycznym oraz w postępowaniach, które stanowią pogwałcenie podstawowego prawa do rzetelnego procesu sądowego;

7.  wzywa władze Arabii Saudyjskiej, by zezwoliły na działalność niezależnej prasy i mediów oraz zagwarantowały wszystkim mieszkańcom Arabii Saudyjskiej wolność słowa, zrzeszania się i organizowania pokojowych zgromadzeń; potępia represje stosowane wobec działaczy i demonstrantów podczas pokojowych protestów; podkreśla, że pokojowa działalność na rzecz podstawowych praw lub wyrażanie krytycznych uwag w mediach społecznościowych stanowią realizację niepodważalnych praw;

8.  przypomina przywódcom Arabii Saudyjskiej o zobowiązaniu do „przestrzegania najwyższych standardów w dziedzinie propagowania i ochrony praw człowieka”, podjętym przez ten kraj w momencie, kiedy z sukcesem ubiegał się o członkostwo w Radzie Praw Człowieka ONZ w 2013 r.;

9.  jest zdania, że Arabia Saudyjska byłaby bardziej wiarygodnym i skutecznym partnerem w walce z organizacjami terrorystycznymi, takimi jak tzw. Państwo Islamskie i Al-Kaida, gdyby nie stosowała anachronicznych i ekstremistycznych praktyk, takich jak publiczne ścinanie głów, kamienowanie i inne formy tortur, podobne do stosowanych przez Państwo Islamskie;

10. wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych i Komisję do aktywnego i kreatywnego wspierania organizacji społeczeństwa obywatelskiego i obrońców praw człowieka w Arabii Saudyjskiej, w tym przez organizowanie wizyt w więzieniach, monitorowanie procesów sądowych i publiczne oświadczenia;

11. zobowiązuje parlamentarną Delegację do spraw Stosunków z Państwami Półwyspu Arabskiego do poruszenia sprawy Raifa Badawiego i innych więźniów sumienia podczas jej nadchodzącej wizyty w Arabii Saudyjskiej oraz do zdania relacji Podkomisji Praw Człowieka;

12. wzywa UE i jej państwa członkowskie do ukształtowania stosunków z Arabią Saudyjską w taki sposób, aby UE mogła realizować swoje cele w dziedzinie gospodarki, energetyki i bezpieczeństwa, a jednocześnie nie podważała wiarygodności swoich zobowiązań do przestrzegania praw człowieka;

13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Praw Człowieka, Jego Królewskiej Mości Salmanowi bin Abdulazizowi, rządowi Królestwa Arabii Saudyjskiej oraz Sekretarzowi Generalnemu Centrum Dialogu Narodowego Królestwa Arabii Saudyjskiej.