WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Azerbejdżanu
9.9.2015 - (2015/2840(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B8‑0856/2015)
ECR (B8‑0858/2015)
EFDD (B8‑0862/2015)
GUE/NGL (B8‑0863/2015)
ALDE (B8‑0864/2015)
S&D (B8‑0865/2015)
Pier Antonio Panzeri, Victor Boştinaru, Kati Piri, Josef Weidenholzer, Elena Valenciano, Andrejs Mamikins, Eric Andrieu, Nikos Androulakis, Marju Lauristin, Maria Arena, Zigmantas Balčytis, Hugues Bayet, Brando Benifei, José Blanco López, Vilija Blinkevičiūtė, Biljana Borzan, Nicola Caputo, Andi Cristea, Viorica Dăncilă, Doru-Claudian Frunzulică, Eider Gardiazabal Rubial, Enrico Gasbarra, Elena Gentile, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Neena Gill, Michela Giuffrida, Ana Gomes, Maria Grapini, Roberto Gualtieri, Richard Howitt, Cătălin Sorin Ivan, Liisa Jaakonsaari, Afzal Khan, Jeppe Kofod, Kashetu Kyenge, Javi López, Krystyna Łybacka, David Martin, Sorin Moisă, Alessia Maria Mosca, Victor Negrescu, Demetris Papadakis, Emilian Pavel, Tonino Picula, Miroslav Poche, Liliana Rodrigues, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Daciana Octavia Sârbu, Jutta Steinruck, Tibor Szanyi, Claudia Tapardel, Julie Ward, Flavio Zanonato, Vincent Peillon w imieniu grupy S&D
Charles Tannock, Mark Demesmaeker, Branislav Škripek w imieniu grupy ECR
Marietje Schaake, Frédérique Ries, Marielle de Sarnez, Ramon Tremosa i Balcells, Pavel Telička, Renate Weber, Izaskun Bilbao Barandica, Petras Auštrevičius, Juan Carlos Girauta Vidal, Martina Dlabajová, Valentinas Mazuronis, Beatriz Becerra Basterrechea, Nedzhmi Ali, Gérard Deprez, Fredrick Federley, Nathalie Griesbeck, Ivan Jakovčić, Petr Ježek, Kaja Kallas, Louis Michel, Javier Nart, Urmas Paet, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Jozo Radoš, Dita Charanzová w imieniu grupy ALDE
Marie-Christine Vergiat, Patrick Le Hyaric w imieniu grupy GUE/NGL
Ulrike Lunacek, Heidi Hautala, Rebecca Harms, Tamás Meszerics, Molly Scott Cato, Michèle Rivasi, Barbara Lochbihler, Jordi Sebastià, Helga Trüpel, Igor Šoltes, Davor Škrlec w imieniu grupy Verts/ALE
Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo, Laura Agea w imieniu grupy EFDD
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Azerbejdżanu
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Azerbejdżanu, w szczególności dotyczące sytuacji praw człowieka i praworządności,
– uwzględniając stosunki nawiązane między UE a Azerbejdżanem, które obowiązują od 1999 r. i przedstawiają się jako realizacja planu działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS), utworzenie Partnerstwa Wschodniego (EaP), negocjacje nad układem o stowarzyszeniu UE-Azerbejdżan oraz udział Azerbejdżanu w Zgromadzeniu Parlamentarnym Euronest,
– uwzględniając sprawozdanie z dnia 25 marca 2015 r. w sprawie postępów poczynionych przez Azerbejdżan w 2014 r. w ramach EPS (SWD(2015)64),
– uwzględniając plan działania UE i Azerbejdżanu w zakresie europejskiej polityki sąsiedztwa,
– uwzględniając uwagi przewodniczącego Rady Europejskiej Donalda Tuska przedstawione dnia 22 lipca 2015 r. po spotkaniu z prezydentem Azerbejdżanu Ilhamem Alijewem,
– uwzględniając wizytę specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka Stavrosa Lambrinidisa w Baku w dniach 23–26 lutego 2015 r.,
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka Zeida Ra’ada Al-Husseina z dnia 8 września 2015 r., w którym potępia on powtarzające się ataki na społeczeństwo obywatelskie i niezależne głosy w Azerbejdżanie,
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini oraz komisarza Johannesa Hahna w sprawie niedawnych zatrzymań, więzienia, skazywania i morderstw czołowych dziennikarzy i obrońców praw człowieka w Azerbejdżanie,
– uwzględniając oświadczenie UE z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie praw człowieka w Azerbejdżanie wydane na posiedzeniu specjalnym nr 1064 Stałej Rady OBWE w Wiedniu,
– uwzględniając niedawne oświadczenia sekretarza generalnego Rady Europy Thorbjørna Jaglanda na temat sprawy Khadiji Ismajlowej, sprawy Leyli Yunus, dyrektorki Instytutu na rzecz Pokoju i Demokracji w Azerbejdżanie, oraz jej męża Arifa Yunusa, jak również morderstwa azerbejdżańskiego dziennikarza Rasima Alijewa,
– uwzględniając oświadczenie z Helsinek przyjęte przez Zgromadzenie Parlamentarne OBWE podczas dorocznej sesji odbywającej się w dniach 5–9 lipca 2015 r., które „potępia nieustanne prześladowania i więzienie pod politycznie motywowanymi zarzutami dziennikarzy i obrońców praw człowieka w kilku państwach należących do OBWE i wyraża zaniepokojenie nieustannym nadużywaniem procedur administracyjnych i podatkowych w celu uzasadnienia tych czynów”,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie funkcjonowania instytucji demokratycznych w Azerbejdżanie,
– uwzględniając opinię Komisji Weneckiej Rady Europy wydaną w dniu 15 grudnia 2014 r. zgodnie z którą ostatnie zmiany wprowadzone do prawa dotyczącego organizacji pozarządowych „dodatkowo ograniczają działalność takich organizacji w Azerbejdżanie”,
– uwzględniając unijne wytyczne dotyczące obrońców praw człowieka oraz konkluzje Rady z dnia 23 czerwca 2014 r. przy okazji dziesiątej rocznicy tych wytycznych,
– uwzględniając postanowienia deklaracji ONZ w sprawie obrońców praw człowieka, przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 9 grudnia 1998 r.,
– uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że ogólna sytuacja praw człowieka w Azerbejdżanie w ostatnich kilku latach ulega ciągłemu pogorszeniu, o czym świadczy coraz większe zastraszanie, represje oraz coraz częstsze wszczynanie postępowań karnych przeciwko liderom organizacji pozarządowych, obrońcom praw człowieka, dziennikarzom i innym przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego;
B. mając na uwadze, że nagradzana dziennikarka śledcza dla RFE/RL Khadija Ismajlowa została skazana na siedem i pół roku więzienia pod zarzutem domniemanego sprzeniewierzenia, przywłaszczenia i oszustw podatkowych po opublikowaniu kilku tekstów na temat korupcji, w którą wmieszana miała być rodzina prezydenta, mając na uwadze, że obrońcy praw człowieka Leyla i Arif Yunusowie zostali skazani odpowiednio na osiem i pół oraz siedem lat więzienia pod zarzutem, między innymi, nadużyć finansowych i oszustw podatkowych w procesie, który nie spełniał międzynarodowych standardów; mając na uwadze, że znany działacz na rzecz praw człowieka Rasul Jafarow oraz wysoko ceniony prawnik zajmujący się prawami człowieka Intigam Alijew zostali skazani pod podobnymi zarzutami w procesie, w czasie którego notorycznie były łamane należyte procedury, oraz że obecnie odbywają oni karę więzienia w wysokości odpowiednio sześć lat i trzy miesiące oraz siedem i pół roku; mając na uwadze, że wielu innych zasłużonych przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego w Azerbejdżanie przebywa w więzieniu, w tym Anar Mammadli, Omar Mammadow, Tofik Yakublu, Ilgar Mammadow, Nijat Alijew, Araz Gulijew, Parwiz Hashimli, Sejmur Hezi, Hilal Mammadow i Taleh Khasmammadow; mając również na uwadze, że niektórzy z nich stopniowo podupadają na zdrowiu;
C. mając na uwadze, że Leyla Yunus i Rasul Jafarow, zanim zostali aresztowani, stali na czele grupy znanych azerbejdżańskich obrońców praw człowieka i ekspertów, którzy sporządzili listę prawie stu Azerbejdżan, którzy zgodnie z definicją przyjętą przez Radę Europy w 2012 r. są więźniami politycznymi;
D. mając na uwadze, że dziennikarze i liderzy społeczeństwa obywatelskiego są nieustannie zastraszani i nękani, wśród nich dyrektor Meydan TV Emin Milli, któremu grożono śmiercią, a członkowie jego rodziny zostali aresztowani w oparciu o sfingowane zarzuty, oraz dziennikarze współpracujący z telewizją Meydan TV w Azerbejdżanie; mając na uwadze, że założyciel Instytutu na rzecz Wolności i Bezpieczeństwa Reporterów i obrońca praw człowieka Emin Husejnow ubiegał się o azyl w Szwajcarii, po tym jak postawiono mu sfingowane zarzuty oraz że odebrano mu obywatelstwo Azerbejdżanu;
E. mając na uwadze, że o wiele więcej dziennikarzy i działaczy społeczeństwa obywatelskiego ma wytoczone procesy, zabrania im się podróżować i ogranicza ich swobodę poruszania w związku z ich działalnością na rzecz praw człowieka; mając na uwadze, że rząd Azerbejdżanu walczy również z niezależnymi grupami za pomocą nowych restrykcyjnych przepisów dotyczących działalności organizacji pozarządowych; mając na uwadze, że z powodu tych przepisów wiele organizacji skutecznie zmuszono do zaprzestania działalności po zamrożeniu ich kont bankowych lub zablokowaniu źródeł finansowania w wyniku odmowy przez rząd zezwolenia na przyjęcie nowych dotacji od zagranicznych darczyńców;
F. mając na uwadze, że pokojowym demonstrantom praktycznie nie wolno demonstrować w centrum Baku od 2006 r. oraz mając na uwadze, że niedawno wprowadzono nowe surowe grzywny i dłuższe okresy zatrzymania administracyjnego dla organizatorów lub uczestników niedozwolonych zgromadzeń publicznych;
G. mając na uwadze, że szef Instytutu na rzecz Wolności i Bezpieczeństwa Reporterów dziennikarz Rasim Alijew zmarł w szpitalu w Baku po tym jak został dotkliwie pobity w następstwie krytyki prezydenta Alijewa, którą zamieścił w mediach społecznościowych;
H. mając na uwadze, że Azerbejdżan jest jednym z członków założycieli Partnerstwa Wschodniego; mając na uwadze, że liderzy UE i Partnerstwa Wschodniego przy wielu okazjach potwierdzili, że partnerstwo to opiera się na wspólnocie wartości oraz na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządności; mając na uwadze, że Azerbejdżan pragnie zacieśnić i pogłębić swoje stosunki z UE i zmierza do strategicznego partnerstwa;
I. mając na uwadze, że w 2014 r. UE nie mogła przekazać 11 z 13 dotacji dla organizacji pozarządowych ze względu na restrykcyjne prawo oraz że nadal napotyka na poważne przeszkody w niesieniu pomocy finansowej organizacjom społeczeństwa obywatelskiego i działaczom w Azerbejdżanie; mając na uwadze, że wielu z beneficjentów pomocy UE jest albo w więzieniu, jak np. prawnik zajmujący się prawami człowieka Intigam Alijew, albo uciekło z kraju i zamknęło swoją działalność;
J. mając na uwadze, że biuro OBWE w Baku zostało zamknięte w dniu 4 lipca 2015 r. po decyzji władz Azerbejdżanu o zakończeniu protokołu ustaleń między rządem Azerbejdżanu a OBWE;
K. mając na uwadze, że organizacja Freedom House uważa, że Azerbejdżan „nie jest wolnym krajem”, jego „prasa nie jest wolna”, a internet jest tylko „częściowo wolny”; mając na uwadze, że w ciągu ostatnich 10 lat Azerbejdżan przeżył największy upadek instytucji demokratycznych w całym regionie Euroazji;
L. mając na uwadze, że w listopadzie 2015 r. w Azerbejdżanie odbędą się wybory parlamentarne; mając na uwadze, że Parlament Europejski odmówił wysłania misji obserwacji wyborów, ponieważ ocenił, że nie ma warunków do przeprowadzenia wolnych i sprawiedliwych wyborów, a ograniczenia wolności wypowiedzi, wolności zgromadzeń i zrzeszania się w kraju uniemożliwiają zapewnienie równych szans wszystkim kandydatom i zorganizowanie prawdziwie równego głosowania;
M. mając na uwadze, że współpraca sektorowa przynosi obustronne korzyści, zwłaszcza w sektorze energii; mając na uwadze, że Azerbejdżan ma potencjał stania się jednym z głównych partnerów handlowych UE;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu stałego pogarszania się sytuacji praw człowieka w kraju; przypomina również, że w kontekście współpracy dwustronnej UE przywiązuje szczególną wagę do praw człowieka i podstawowych wolności, będących kluczowymi elementami Partnerstwa Wschodniego, a także fundamentem organizacji międzynarodowych, takich jak Rada Europy i OBWE, których Azerbejdżan jest członkiem;
2. wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia z więzienia wszystkich więźniów politycznych, obrońców praw człowieka, dziennikarzy i innych działaczy społeczeństwa obywatelskiego, w tym Khadiji Ismajlowej, Leyli Yunus i Arifa Yunusa, Anara Mammadli, Rasula Jafarowa, Intigama Alijewa, Raufa Mirkadirowa, Omara Mammadowa, Tofika Yaqublu, Nijata Alijewa, Araza Gulijewa, Parviza Hashimli, Seymura Hezi, Hilala Mammadowa, Taleha Khasmammadowa i Ilgara Mammadowa, zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, oraz wzywa do wycofania wszystkich zarzutów i do przywrócenia im pełni praw politycznych i obywatelskich oraz do rehabilitacji ich wizerunku publicznego;
3. zdecydowanie potępia bezprecedensowe prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego w Azerbejdżanie; ponownie wyraża poważne zaniepokojenie losem współpracowników osób uwięzionych, którzy pozostają na wolności, ale wobec których toczą się postępowania karne, w świetle doniesień obrońców praw człowieka i krajowych oraz międzynarodowych organizacji pozarządowych dotyczących zarzutów fabrykowania oskarżeń wobec osobistości polityki, działaczy i dziennikarzy; wzywa władze Azerbejdżanu do zaprzestania praktyk selektywnych postępowań karnych i pozbawiania wolności dziennikarzy, obrońców praw człowieka i innych osób, które krytykują rząd, oraz do zadbania o to, aby wszyscy zatrzymani, w tym również dziennikarze oraz działacze polityczni i działacze związani ze społeczeństwem obywatelskim, cieszyli się pełnią praw procesowych, zwłaszcza jeżeli chodzi o dostęp do wybranych przez siebie adwokatów, kontakty z rodziną i inne normy w zakresie uczciwego postępowania sądowego;
4. z zadowoleniem przyjmuje przyznaną przez władze azerbejdżańskie możliwość zbadania Leyli i Arifa Yunusów przez europejski zespół lekarzy oraz wzywa do ich uwolnienia, również ze względów humanitarnych; zwraca uwagę na warunki przetrzymywania Leyli i Arifa Yunusów oraz Intigama Alijewa, które doprowadziły do poważnego pogorszenia się ich stanu zdrowia o skutkach możliwie zagrażających życiu; wzywa władze Azerbejdżanu do wydania pozwolenia na zbadanie Intigama Alijewa przez europejski zespół lekarzy i do zapewnienia wszystkim więźniom odpowiedniej opieki zdrowotnej, jeżeli zaistnieje taka potrzeba;
5. wzywa do szybkiego zbadania przyczyn śmierci dziennikarza i szefa Instytutu na rzecz Wolności i Bezpieczeństwa Reporterów Rasima Alijewa; z niepokojem odnotowuje doniesienia grupy dziennikarzy, według których Rasim Alijew zmarł wskutek nieotrzymania odpowiedniej pomocy lekarskiej od lekarzy wyznaczonych w szpitalu do opieki nad nim;
6. przypomina władzom azerbejdżańskim, że dobrostan ludności tego kraju – zakładający poszanowanie praw i swobód – to podstawowy element zrównoważonego wzrostu gospodarczego;
7. wzywa Azerbejdżan do poszanowania i wdrożenia zobowiązań, jakie podjął jako członek Rady Europy; wzywa ponownie władze Azerbejdżanu do zastosowania się do wszystkich orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Azerbejdżanu; wzywa do przestrzegania orzeczenia z dnia 16 czerwca 2015 r. i wszystkich pozostałych orzeczeń Trybunału;;
8. wzywa rząd Azerbejdżanu do podjęcia w pełnym zakresie współpracy z Komisją Wenecką przy Radzie Europy i komisarzem ONZ ds. praw człowieka oraz do wdrożenia jej zaleceń, przestrzegania specjalnych procedur ONZ w odniesieniu do obrońców praw człowieka, prawa do wolności zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń oraz wolności wypowiedzi i arbitralnych zatrzymań w celu wprowadzenia zmian do przepisów i dostosowania w pełni swoich praktyk do wniosków ekspertów;
9. wzywa rząd Azerbejdżanu do natychmiastowego zaprzestania tłumienia działalności społeczeństwa obywatelskiego i organizacji praw człowieka oraz zapewnienia niezależnym grupom społeczeństwa obywatelskiego i działaczom w tej dziedzinie możliwości prowadzenia działalności bez zbędnych przeszkód lub lęku przed prześladowaniem, również przez uchylenie przepisów, które znacznie ograniczają działania społeczeństwa obywatelskiego, odblokowanie rachunków bankowych organizacji pozarządowych i ich liderów oraz umożliwienie dostępu do finansowania ze źródeł zagranicznych;
10. ubolewa z powodu działań stale podejmowanych przez rząd Azerbejdżanu w celu ograniczenia kontaktów między organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, działaczami młodzieżowymi i intelektualistami w Armenii i Azerbejdżanie, które to kontakty mają ogromne znaczenie dla przezwyciężenia wieloletniej wrogości między obydwoma krajami; w związku z tym jeszcze raz przypomina o ważnej pracy wykonanej w tej dziedzinie przez Leylę i Arifa Yunusów;
11. wzywa władze azerbejdżańskie do poszanowania wolności prasy i środków przekazu, zarówno w przepisach, jak i w praktyce, zarówno mediów internetowych, jak i nieinternetowych, celem zagwarantowania swobody wypowiedzi zgodnie z międzynarodowymi standardami i zaprzestania cenzury opinii krytycznych pod adresem rządu przez środki przekazu;
12. jest głęboko zaniepokojony sytuacją osób LGBTI w Azerbejdżanie; zdecydowanie potępia mowę nienawiści pod adresem LGBTI pojawiającą się na najwyższych szczeblach władzy; wzywa rząd azerbejdżański do zaprzestania utrudniania działalności i zastraszania obrońców praw człowieka pracujących w dziedzinie obrony praw osób LGBTI;
13. podkreśla znaczenie poważnego i opartego na wzajemnym szacunku dialogu między UE i rządem Azerbejdżanu, opozycją i społeczeństwem obywatelskim;
14. ponownie stwierdza, że negocjacje dotyczące umowy o partnerstwie strategicznym z Azerbejdżanem powinny zostać natychmiast wstrzymane, do czasu podjęcia przez rząd konkretnych kroków zmierzających do zagwarantowania poszanowania powszechnych praw człowieka;
15. wzywa Radę, Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do ścisłego stosowania zasady „więcej za więcej” i skoncentrowania się zwłaszcza na sytuacji obrońców praw człowieka (stosownie do wytycznych UE w sprawie obrońców praw człowieka), niezależności sądownictwa, reformach demokratycznych oraz podstawowych prawach i wolnościach oraz do jasnego określenia konsekwencji, jakie przyniesie opóźnianie tych reform; wzywa Komisję do przeglądu i tymczasowego wstrzymania – o ile zajdzie taka potrzeba – wszelkiego finansowania niezwiązanego z prawami człowieka, społeczeństwem obywatelskim i współpracą pomiędzy obywatelami na szczeblu lokalnym przyznanego Azerbejdżanowi za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa, w świetle wspomnianych wyżej przypadków działań wymierzonych przeciwko obrońcom praw człowieka ze względu na dokumentowanie przypadków łamania praw człowieka w Azerbejdżanie; wzywa Komisję i państwa członkowskie do utrzymania finansowania kontaktów między obywatelami i współpracy w takich obszarach jak społeczeństwo obywatelskie, edukacja i szkolnictwo wyższe, jak również wymiany młodzieży i studentów;
16. wzywa Radę, Komisję oraz wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel do przygotowania silnej i jednolitej odpowiedzi na ataki prowadzone w Azerbejdżanie, tak aby jasno stwierdzić, że panująca sytuacja jest całkowicie nie do przyjęcia i że stosunki nie będą normalne do czasu, aż rząd nie uwolni wszystkich więźniów politycznych i nie zaprzestanie trwającego tłumienia niezależnych grup społeczeństwa obywatelskiego;
17. ubolewa, że w ramach dialogu między UE a Azerbejdżanem na temat praw człowieka nie poczyniono istotnych postępów w zakresie sytuacji dotyczącej praw człowieka w tym kraju; wzywa ESDZ do zintensyfikowania tego dialogu, aby uczynić go skuteczniejszym i zorientowanym na wyniki, a także do regularnego składania sprawozdań Parlamentowi;
18. wzywa władze UE do dokładnego zbadania zarzutów korupcji wobec prezydenta Alijewa i członków jego rodziny ujawnionych przez dziennikarkę śledczą Khadiję Ismajlową;
19. wzywa Radę do unikania podwójnych standardów w stosunku do państw Partnerstwa Wschodniego i do zastanowienia się w tym kontekście nad przyjęciem ukierunkowanych sankcji i zakazu wydawania wiz wszystkim politykom, urzędnikom i sędziom zaangażowanym w polityczne prześladowania;
20. wzywa władze Azerbejdżanu do współpracy z przedstawicielami organizacji regionalnych, takich jak Rada Europy i OBWE, oraz do ułatwienia ich wizyt; bardzo ubolewa nad faktem, że władze Azerbejdżanu podjęły decyzję o zamknięciu biur OBWE w Baku;
21. zwraca uwagę, że niezależni obserwatorzy wyborów, jak długoterminowa misja obserwacyjna OBWE i misje krajowe, udokumentowały poważne uchybienia w standardach wyborczych w Azerbejdżanie we wszystkich wyborach prezydenckich i parlamentarnych od czasu wyborów prezydenckich w październiku 2003 r. i łącznie z tymi wyborami; wyraża poważne zaniepokojenie z powodu braku pewności co do istnienia odpowiednich warunków pozwalających na zorganizowanie wolnego i sprawiedliwego głosowania w dniu 1 listopada 2015 r., biorąc pod uwagę, że liderzy partii opozycji zostali uwięzieni, środki przekazu i dziennikarze nie mogą swobodnie i bez zastraszania wykonywać swoich zadań oraz panuje atmosfera strachu;
22. wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych i państwa członkowskie do nieorganizowania misji obserwacji wyborów, ponieważ w obecnych warunkach wszelka taka misja byłaby daremna i posłużyłaby jedynie do legitymacji pełnego nieprawidłowości procesu wyborczego;
23. przypomina o swojej decyzji dotyczącej wysłania delegacji Parlamentu Europejskiego do Azerbejdżanu oraz podkreśla znaczenie wysłania tej delegacji jak najszybciej, aby zająć się wspólnie z władzami Azerbejdżanu pilnymi kwestiami, takimi jak prawa człowieka i konflikt w Górnym Karabachu;
24. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Radzie Europejskiej, Komisji, rządowi i parlamentowi Republiki Azerbejdżanu, Radzie Europy, OBWE i Radzie Praw Człowieka ONZ.