WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Filipin – sprawa senator Leili M. De Limy
15.3.2017 - (2017/2597(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
ECR (B8-0193/2017)
Verts/ALE (B8-0197/2017)
EFDD (B8-0199/2017)
S&D (B8-0222/2017)
GUE/NGL (B8-0223/2017)
ALDE (B8-0225/2017)
PPE (B8-0226/2017)
Cristian Dan Preda, Tomáš Zdechovský, Marijana Petir, Tunne Kelam, Pavel Svoboda, Ivan Štefanec, Lefteris Christoforou, Elisabetta Gardini, Milan Zver, Brian Hayes, David McAllister, Eduard Kukan, Bogdan Brunon Wenta, József Nagy, Michaela Šojdrová, Roberta Metsola, Romana Tomc, Patricija Šulin, Maurice Ponga, Sven Schulze, Csaba Sógor, Željana Zovko, Ivana Maletić, Stanislav Polčák, Deirdre Clune, Giovanni La Via, Claude Rolin, Adam Szejnfeld, Jiří Pospíšil, Dubravka Šuica, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Therese Comodini Cachia, Krzysztof Hetman, Anna Záborská, Andrey Kovatchev, Inese Vaidere, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Elmar Brok w imieniu grupy PPE
Victor Boştinaru, Soraya Post, Neena Gill w imieniu grupy S&D
Charles Tannock, Karol Karski, Ryszard Antoni Legutko, Ryszard Czarnecki, Tomasz Piotr Poręba, Monica Macovei, Valdemar Tomaševski, Anna Elżbieta Fotyga, Mark Demesmaeker, Branislav Škripek, Raffaele Fitto, Jana Žitňanská, Angel Dzhambazki, Ruža Tomašić, Arne Gericke w imieniu grupy ECR
Johannes Cornelis van Baalen, Nedzhmi Ali, Petras Auštrevičius, Beatriz Becerra Basterrechea, Dita Charanzová, Marielle de Sarnez, Gérard Deprez, María Teresa Giménez Barbat, Nathalie Griesbeck, Marian Harkin, Ivan Jakovčić, Petr Ježek, Louis Michel, Javier Nart, Urmas Paet, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Carolina Punset, Jozo Radoš, Frédérique Ries, Marietje Schaake, Hannu Takkula, Pavel Telička, Ivo Vajgl, Hilde Vautmans, Paavo Väyrynen, Valentinas Mazuronis w imieniu grupy ALDE
Marie-Christine Vergiat, Kateřina Konečná, Barbara Spinelli, Merja Kyllönen, Helmut Scholz w imieniu grupy GUE/NGL
Barbara Lochbihler, Maria Heubuch, Heidi Hautala, Ernest Urtasun, Igor Šoltes, Davor Škrlec, Bronis Ropė, Bodil Valero w imieniu grupy Verts/ALE
Ignazio Corrao, Fabio Massimo Castaldo, Isabella Adinolfi, Beatrix von Storch w imieniu grupy EFDD
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Filipin – sprawa senator Leili M. De Limy
Parlament Europejski,
– uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji na Filipinach, w szczególności rezolucję z dnia 15 września 2016 r.[1],
– uwzględniając oświadczenia delegatury UE oraz rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa,
– uwzględniając stosunki dyplomatyczne między Filipinami a UE (poprzednio Europejską Wspólnotą Gospodarczą, EWG), które nawiązano w dniu 12 maja 1964 r. poprzez mianowanie ambasadora Filipin przy EWG,
– uwzględniając fakt, że Filipiny są członkiem-założycielem Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN),
– uwzględniając oświadczenie Międzynarodowej Komisji Prawników z dnia 28 lutego 2017 r.,
– uwzględniając Umowę ramową o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Republiką Filipin z drugiej strony,
– uwzględniając wytyczne UE w sprawie praw człowieka,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (MPPOiP),
– uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Filipiny i UE łączą długoletnie stosunki dyplomatyczne, gospodarcze, kulturalne i polityczne;
B. mając na uwadze, że w dniu 23 lutego 2017 r. wydano nakaz aresztowania Leili M. De Limy, senator Republiki Filipin z opozycyjnej Partii Liberalnej, pod zarzutem domniemanych przestępstw związanych z narkotykami; mając na uwadze, że w dniu 24 lutego senator De Lima została aresztowana i zatrzymana; mając na uwadze, że w przypadku wyroku skazującego, senator De Limie może grozić kara od 12 lat do dożywotniego pozbawienia wolności i wydalenie z Senatu;
C. mając na uwadze, że istnieją poważne obawy, że zarzuty, jakie postawiono senator De Limie, zostały prawie w całości sfabrykowane; mając na uwadze, że Amnesty International uznaje senator De Limę za więźnia sumienia;
D. mając na uwadze, że senator De Lima jest obrończynią praw człowieka i zagorzałą krytyczką kampanii antynarkotykowej prezydenta Filipin Rodrigo Duterte; mając na uwadze, że senator otwarcie potępiła filipińską wojnę z narkotykami; mając na uwadze, że senator De Lima przewodziła filipińskiej Komisji Praw Człowieka; mając na uwadze, że istnieją poważne obawy o bezpieczeństwo senator De Limy; mając na uwadze liczne doniesienia o torturach w więzieniach, które nie są przedmiotem dochodzeń;
E. mając na uwadze, że w dniu 19 września 2016 r. senator De Lima została usunięta ze stanowiska przewodniczącej Senackiej Komisji ds. Sprawiedliwości i Praw Człowieka; mając na uwadze, że w czasie pełnienia funkcji przewodniczącej Komisji Praw Człowieka senator De Lima prowadziła dochodzenie w sprawie domniemanych egzekucji pozasądowych, do których doszło w Davao w czasie, gdy burmistrzem tego miasta był obecny prezydent Duterte, i których ofiarą padło według szacunków co najmniej 1 000 osób podejrzewanych o związki z narkotykami; mając na uwadze, że w czasie przesłuchań senator De Lima była narażona na ciągłe nękanie i zastraszanie ze strony władz, a ataki te nasiliły się w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy;
F. mając na uwadze, że w dniu 2 marca 2017 r., Human Rights Watch opublikowała sprawozdanie pt. „Licencja na zabijanie: zabójstwa filipińskiej policji w ‘wojnie z narkotykami’ prowadzonej przez prezydenta Duterte”, w którym udokumentowano egzekucje pozasądowe związane z kampanią antynarkotykową;
G. mając na uwadze, że według doniesień od czasu objęcia urzędu przez prezydenta Duterte w dniu 30 czerwca 2016 r. doszło do ponad 7 000 zabójstw związanych z narkotykami, których dokonała policja i straż obywatelska; mając na uwadze, że prezydent Duterte zobowiązał się do kontynuowania kampanii antynarkotykowej do końca kadencji prezydenckiej w 2022 r.;
H. mając na uwadze, że w odpowiedzi na zabójstwo funkcjonariuszy przez bojowników komunistycznej Nowej Armii Ludowej (NPA) w południowej części Filipin w dniu 8 marca 2017 r. prezydent Duterte wydał armii rozkaz stłumienia rewolty, nie oglądając się na zniszczenia i straty wśród ludności cywilnej;
I. mając na uwadze, że w dniu 30 stycznia 2017 r. filipińska policja państwowa tymczasowo zawiesiła operacje antynarkotykowe po brutalnych zabójstwach w ramach rzekomego zwalczania narkotyków; mając na uwadze, że prezydent Duterte nakazał filipińskim siłom zbrojnym (AFP) wypełnienie tej luki w kampanii antynarkotykowej;
J. mając na uwadze, że obrońcy praw człowieka, aktywiści i dziennikarze na Filipinach, w tym senator De Lima regularnie mają do czynienia z pogróżkami, nękaniem, zastraszaniem i cyberprzemocą; mając na uwadze, że sprawcy naruszeń praw tych grup nie zostają pociągnięci do odpowiedzialności ze względu na brak odpowiednich dochodzeń; mając na uwadze, że w listopadzie 2016 r. prezydent Duterte otwarcie groził śmiercią obrońcom praw człowieka;
K. mając na uwadze, że w dniu 7 marca 2017 r. Izba Reprezentantów zatwierdziła ustawę nr 4727 przywracającą karę śmierci za poważne przestępstwa związane z narkotykami; mając na uwadze, że Filipiny były pierwszym krajem w regionie, który zniósł karę śmierci w 2007 r.; mając na uwadze, że administracja prezydenta Duterte rozważa obecnie wprowadzenie przepisów przewidujących obniżenie minimalnego wieku odpowiedzialności karnej z 15 do 9 lat;
L. mając na uwadze, że we wrześniu 2016 r. Filipiny ponownie objęły przewodnictwo w ASEAN na 2017 r.;
1. wzywa do natychmiastowego uwolnienia senator Leili M. De Limy i zapewnienia jej odpowiedniego bezpieczeństwa w trakcie pobytu w więzieniu; wzywa władze Filipin do zapewnienia rzetelnego procesu sądowego, przypominając o prawie do domniemania niewinności, a także wzywa do odstąpienia od wszystkich motywowanych politycznie zarzutów przeciwko niej i do zaprzestania dalszych prześladowań;
2. zdaje sobie sprawę, że na Filipinach miliony ludzi cierpią z powodu wysokiego poziomu narkomanii oraz jej konsekwencji; stanowczo potępia handel narkotykami i narkomanię na Filipinach; wzywa rząd, by potraktował priorytetowo walkę z siatkami handlu i baronami narkotykowymi, a nie zwalczanie drobnych konsumentów; podkreśla, że walce tej muszą towarzyszyć działania profilaktyczne i odwykowe; zachęca rząd do otwarcia nowych ośrodków odwykowych;
3. zdecydowanie potępia wysoką liczbę egzekucji pozasądowych wykonywanych przez siły zbrojne i straż obywatelską w związku z kampanią antynarkotykową; składa kondolencje rodzinom ofiar; wyraża poważne zaniepokojenie wiarygodnymi doniesieniami o tym, że filipińskie siły policyjne fałszują dowody na uzasadnienie egzekucji pozasądowych, oraz że ich ofiarą padają w przeważającej mierze ubodzy mieszkańcy miast; wzywa władze Filipin do natychmiastowego przeprowadzenia bezstronnych i dogłębnych dochodzeń w sprawie tych egzekucji pozasądowych, a także do ścigania i postawienia przed wymiarem sprawiedliwości wszystkich sprawców; wzywa UE do wsparcia takich dochodzeń; wzywa władze Filipin do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków, aby zapobiec dalszym egzekucjom;
4. wyraża poważne zaniepokojenie retoryką prezydenta Duterte w odpowiedzi na zabójstwo funkcjonariuszy w dniu 8 marca 2017 r. oraz zdecydowanie wzywa władze i armię Filipin do ścisłego przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego, które nakłada konkretne ograniczenia na wszystkie strony konfliktu zbrojnego, aby oszczędzić ludność cywilną i osoby nieuczestniczące w działaniach zbrojnych;
5. wzywa UE, by poparła wszczęcie na forum Rady Praw Człowieka ONZ niezależnego międzynarodowego śledztwa w sprawie bezprawnych egzekucji i innych naruszeń popełnianych przez Filipiny w kontekście „wojny z narkotykami” prowadzonej przez prezydenta Duterte;
6. jest głęboko zaniepokojony decyzją Izby Reprezentantów o przywróceniu kary śmierci; wzywa władze Filipin do natychmiastowego wstrzymania toczącej się procedury mającej na celu przywrócenie kary śmierci; przypomina, że UE uznaje karę śmierci za okrutną i nieludzką karę, która nie pełni roli czynnika powstrzymującego od zachowań przestępczych; wzywa rząd Filipin, by nie obniżał minimalnego wieku odpowiedzialności karnej;
7. wzywa UE, by bacznie śledziła sprawę przeciwko senator De Limie;
8. apeluje do UE o wykorzystanie wszystkich dostępnych instrumentów, aby wesprzeć rząd Filipin w przestrzeganiu jego międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka, wykorzystując w tym celu zwłaszcza umowę ramową;
9. wzywa Komisję do wykorzystania wszystkich dostępnych instrumentów, aby przekonać rząd Filipin do położenia kresu egzekucjom pozasądowym związanym z kampanią antynarkotykową, w tym – w przypadku braku znaczących postępów w ciągu kilku najbliższych miesięcy – do podjęcia kroków proceduralnych z myślą o ewentualnym zniesieniu preferencji GSP+;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji rządowi i parlamentowi Filipin, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, parlamentom i rządom państw członkowskich, Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka oraz rządom państw członkowskich ASEAN.
- [1] Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0349.