WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Strefie Gazy

18.4.2018 - (2018/2663(RSP))

złożony zgodnie z art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu
zastępujący tym samym następujące projekty rezolucji:
PPE (B8-0191/2018)
S&D (B8-0207/2018)
ALDE (B8-0209/2018)
Verts/ALE (B8-0210/2018)
ECR (B8-0211/2018)

Cristian Dan Preda, Lars Adaktusson, Patricija Šulin, Francis Zammit Dimech, Milan Zver, Csaba Sógor, Tomáš Zdechovský, Jarosław Wałęsa, Romana Tomc, Ivan Štefanec, Eduard Kukan, Elisabetta Gardini, Giovanni La Via, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Krzysztof Hetman, Željana Zovko, Bogdan Brunon Wenta, Sandra Kalniete, Dubravka Šuica, Pavel Svoboda, Ivana Maletić, Laima Liucija Andrikienė, Seán Kelly, Julia Pitera, Inese Vaidere, László Tőkés, Stanislav Polčák, Jiří Pospíšil, Elmar Brok w imieniu grupy PPE
Elena Valenciano, Victor Boştinaru, Soraya Post, Norbert Neuser w imieniu grupy S&D
Charles Tannock, Karol Karski, Ruža Tomašić, Monica Macovei, Anna Elżbieta Fotyga, Anders Primdahl Vistisen w imieniu grupy ECR
Hilde Vautmans, Beatriz Becerra Basterrechea, Izaskun Bilbao Barandica, Gérard Deprez, Marian Harkin, Ivan Jakovčić, Patricia Lalonde, Louis Michel, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Jozo Radoš, Marietje Schaake, Jasenko Selimovic w imieniu grupy ALDE
Tamás Meszerics, Jakop Dalunde, Bart Staes, Helga Trüpel, Alyn Smith, Rebecca Harms, Igor Šoltes, Davor Škrlec, Heidi Hautala w imieniu grupy Verts/ALE
Rosa D’Amato, Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao, Laura Agea, Eleonora Evi

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Strefie Gazy

(2018/2663(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie konfliktu izraelsko-palestyńskiego i procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie,

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini z dnia 31 marca 2018 r. i oświadczenia jej rzeczniczki z dni 5 i 7 kwietnia oraz 19 lutego 2018 r.,

–  uwzględniając oświadczenie sekretarza generalnego ONZ António Guterresa z dnia 5 kwietnia 2018 r. i jego rzecznika z dnia 30 marca 2018 r.,

–  uwzględniając oświadczenie prokurator Międzynarodowego Trybunału Karnego Fatou Bensoudy z dnia 8 kwietnia 2018 r.,

–  uwzględniając odnośne rezolucje Zgromadzenia Ogólnego i Rady Bezpieczeństwa ONZ,

–  uwzględniając czwartą konwencję genewską z 1949 r. o ochronie osób cywilnych podczas wojny,

–  uwzględniając Podstawowe zasady w sprawie stosowania przymusu i broni palnej przez służby wymiaru sprawiedliwości z 1990 r.,

–  uwzględniając raport ONZ „Gaza Ten Years Later” [Gaza – 10 lat później] z lipca 2017 r.,

–  uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Wielki Marsz Powrotu, sześciotygodniowy masowy protest zorganizowany przez grupy społeczeństwa obywatelskiego, rozpoczął się w Strefie Gazy w dniu 30 marca 2018 r.; mając na uwadze, że Hamas i inne palestyńskie ugrupowania wezwały ludność do udziału w marszu; mając na uwadze, że władze izraelskie poinformowały, że ich siły obronne zostały obrzucone kamieniami i bombami zapalającymi oraz że niektórzy demonstranci próbowali uszkodzić i sforsować ogrodzenie zabezpieczające granicę z Izraelem;

B.  mając na uwadze, że siły obronne Izraela otworzyły ogień do protestujących i ostrzelały ich ostrą amunicją w dniach 30 marca, 6 i 13 kwietnia 2018 r.; mając na uwadze, że około 30 Palestyńczyków zostało zabitych, a ponad 2 tys. rannych, w tym wiele dzieci i kobiet;

C.  mając na uwadze, że sekretarz generalny ONZ António Guterres, wiceprzewodnicząca Komisji / wysoka przedstawiciel Federika Mogherini i liczne inne podmioty międzynarodowe wezwały do przeprowadzenia niezależnego i przejrzystego dochodzenia w sprawie tych krwawych wydarzeń, zwłaszcza w sprawie użycia ostrej amunicji;

D.  mając na uwadze, że Podstawowe zasady w sprawie stosowania przymusu i broni palnej przez służby wymiaru sprawiedliwości dopuszczają celowe stosowanie śmiercionośnej broni palnej tylko w okolicznościach opisanych w zasadzie 9;

E.  mając na uwadze, że Hamas znajduje się na unijnej liście organizacji terrorystycznych i wzywa do unicestwienia Izraela; mając na uwadze, że nie ustają ataki rakietowe na Izrael z terytorium Strefy Gazy; mając na uwadze, że w ciągu kilku ubiegłych tygodni wzrosła liczba ataków terrorystycznych na Izrael i zaobserwowano eskalację incydentów wojskowych w Strefie Gazy i jej sąsiedztwie;

F.  mając na uwadze, że według danych ONZ 1,3 mln osób w Strefie Gazy potrzebuje pomocy humanitarnej, 47% gospodarstw domowych boryka się z poważnym lub umiarkowanym brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, 97% wody z wodociągów nie nadaje się do picia, 80% zapotrzebowania na energię nie jest zaspokajane, a ponad 40% ludności na tym obszarze nie ma zatrudnienia;

G.  mając na uwadze, że Hamas wciąż sprawuje kontrolę nad ludnością i wywiera na nią presję w Strefie Gazy, która pozostaje centralnym punktem kontaktowym organizacji uznawanych przez społeczność międzynarodową za terrorystyczne; mając na uwadze, że podstawowe swobody, w tym wolność zrzeszania się i wypowiedzi, są poważnie ograniczane przez zdominowane przez Hamas władze; mając na uwadze, że nie tylko blokada, ale także wewnętrzne podziały w łonie społeczności palestyńskiej ograniczają lokalnym instytucjom w Strefie Gazy możliwość świadczenia podstawowych usług; mając na uwadze, że niedawna próba zabójstwa palestyńskiego premiera Ramiego Hamdallaha podczas wizyty w Strefie Gazy pogłębiła jeszcze impas, w jakim znalazł się proces pojednania między Palestyńczykami;

H.  mając na uwadze, że Avera Mengistu, który emigrował do Izraela z Etiopii, i Hisham al-Sayed, palestyński Beduin z Izraela, obaj z niepełnosprawnością psychospołeczną, są jakoby bezprawnie przetrzymywani bez prawa kontaktu w Strefie Gazy; mając na uwadze, że Hamas wciąż przetrzymuje w Strefie Gazy ciała izraelskich żołnierzy Hadara Goldina i Orona Shaula;

1.  wzywa do zachowania najwyższego umiaru i podkreśla, że priorytetowe znaczenie ma unikanie dalszej eskalacji przemocy i ofiar śmiertelnych;

2.  wyraża ubolewanie z powodu ofiar śmiertelnych; potępia zabójstwa i obrażenia odniesione przez niewinnych palestyńskich demonstrantów w Strefie Gazy w ciągu ostatnich trzech tygodni i wzywa siły obronne Izraela do powstrzymania się od użycia siły przeciwko nieuzbrojonym demonstrantom; składa kondolencje rodzinom ofiar; ponownie podkreśla, że należy szybko umożliwić dostarczenie sprzętu medycznego osobom potrzebującym i transport medyczny do szpitali poza Strefą Gazy ze względów humanitarnych;

3.  dostrzega wyzwania w dziedzinie bezpieczeństwa, z jakimi boryka się Izrael, i konieczność obrony jego terytorium i granic z zastosowaniem proporcjonalnych środków; potępia zamachy terrorystyczne dokonywane z terytorium Strefy Gazy przez Hamas i inne ugrupowania zbrojne przeciwko Izraelowi, w tym ataki rakietowe, infiltrację na terytorium Izraela i budowanie tuneli; wyraża zaniepokojenie, że Hamas wydaje się dążyć do eskalacji napięć; zdecydowanie potępia stałą taktykę Hamasu polegającą na wykorzystywaniu ludności cywilnej do ukrywania działań terrorystycznych;

4.  kładzie nacisk na prawo Palestyńczyków do pokojowego protestu jako zgodne z prawem korzystanie z przysługujących im podstawowych praw wolności wypowiedzi, zgromadzeń i zrzeszania się; apeluje do liderów protestów w Strefie Gazy, aby unikali wszelkiego nawoływania do przemocy oraz dopilnowali, by wszystkie protesty, demonstracje i zgromadzenia były absolutnie wolne od przemocy oraz nie były wykorzystywane do innych celów; wzywa Izrael do poszanowania ich podstawowego prawa do pokojowego protestu;

5.  popiera apele o niezależne i przejrzyste dochodzenie w sprawie ww. brutalnych wydarzeń; odnotowuje mechanizm ustalania faktów i oceny opracowany przez siły obronne Izraela w celu dokonania przeglądu działań i incydentów z ich udziałem, do których doszło na granicy między Izraelem a Strefą Gazy od dnia 30 marca 2018 r.; przypomina o znaczeniu odpowiedzialności i podkreśla, że umyślne użycie śmiercionośnej broni wobec protestujących, którzy nie stwarzają bezpośredniego zagrożenia życia ani poważnego urazu, łamie międzynarodowe prawo dotyczące praw człowieka i w kontekście okupacji stanowi poważne naruszenie IV konwencji genewskiej;

6.  odnotowuje z głębokim zaniepokojeniem ostrzeżenie pojawiające się w różnych sprawozdaniach ONZ, zgodnie z którym Strefa Gazy może przestać nadawać się do życia do 2020 r.; ubolewa w szczególności nad faktem, że służba zdrowia jest bliska załamania, a szpitale borykają się z poważnymi niedoborami leków, sprzętu i energii elektrycznej; wzywa do natychmiastowych i znaczących międzynarodowych wysiłków na rzecz odbudowy i odnowy Strefy Gazy w celu złagodzenia kryzysu humanitarnego; wyraża podziw dla działań Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA), która zapewnia wsparcie żywnościowe, dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej oraz inne ważne usługi 1,3 mln palestyńskich uchodźców w regionie;

7.  apeluje o natychmiastowe i bezwarunkowe zakończenie blokady i izolacji Strefy Gazy, które doprowadziły do pogarszającego się, bezprecedensowego kryzysu humanitarnego w regionie;

8.  ponownie apeluje o powrót do Strefy Gazy Palestyńskiej Władzy Narodowej w celu ponownego wypełniania funkcji rządowych, co musi być priorytetem; wzywa wszystkie ugrupowania palestyńskie do wznowienia wysiłków na rzecz pojednania, co ma kluczowe znaczenie dla poprawy sytuacji ludności w Strefie Gazy; podkreśla, że pojednanie palestyńskie, włącznie z długo wyczekiwanymi wyborami prezydenckimi i parlamentarnymi, ma istotne znaczenie dla wprowadzenia w życie rozwiązania dwupaństwowego i powinno być wspierane przez UE za pośrednictwem innowacyjnych działań; wzywa do rozbrojenia wszystkich bojówek w Strefie Gazy;

9.  wzywa do uwolnienia Avery Mengistu i Hishama al-Sayeda oraz umożliwienia im powrotu do Izraela; apeluje o zwrot szczątków Hadara Goldina i Orona Shaula oraz składa kondolencje ich rodzinom; apeluje o zwrot szczątków zabitych Palestyńczyków;

10.  ponownie apeluje do wszystkich stron konfliktu o pełne poszanowanie praw osób zatrzymanych i więźniów;

11.  przypomina, że sytuację w Strefie Gazy należy rozpatrywać w szerszym kontekście bliskowschodniego procesu pokojowego; przypomina, że głównym celem UE jest wypracowanie dwupaństwowego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego na bazie granic z 1967 r., zakładającego, że Jerozolima będzie stolicą obu państw, bezpieczne państwo Izrael oraz sąsiadujące z nim niepodległe, demokratyczne i zdolne do samostanowienia państwo palestyńskie będą współistniały ze sobą w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, w oparciu o prawo do samostanowienia i przy pełnym poszanowaniu prawa międzynarodowego;

12.  podkreśla, że jedyną drogą do osiągnięcia trwałego rozwiązania i sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami i Palestyńczykami są działania wolne od przemocy oraz przestrzeganie praw człowieka i prawa humanitarnego zarówno przez podmioty państwowe, jak i niepaństwowe; ponadto uważa, że dalsza przemoc, akty terroryzmu i podżeganie do przemocy są z gruntu sprzeczne ze wspieraniem pokojowego rozwiązania dwupaństwowego; zauważa, że utrzymanie w mocy zobowiązania do podjęcia skutecznych działań przeciwko przemocy, terroryzmowi, podżeganiu i nawoływaniu do nienawiści ma zasadnicze znaczenie dla odbudowy zaufania i uniknięcia eskalacji konfliktu, która jeszcze bardziej zaszkodziłaby perspektywom pokoju;

13.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Specjalnemu Przedstawicielowi UE ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Knesetowi, prezydentowi i rządowi Izraela, Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej oraz prezydentowi Palestyńskiej Władzy Narodowej.