WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie uznania Federacji Rosyjskiej za państwo sponsorujące terroryzm
21.11.2022 - (2022-2896(RSP))
zastępujący tym samym następujące projekty rezolucji:
B9‑0482/2022 (Renew)
B9‑0483/2022 (PPE)
B9‑0487/2022 (ECR)
Andrius Kubilius, Michael Gahler, Rasa Juknevičienė, David McAllister, Peter van Dalen, Isabel Wiseler-Lima, Siegfried Mureşan, Vangelis Meimarakis, Ewa Kopacz, Jerzy Buzek, Vladimír Bilčík, Gheorghe Falcă, Tomasz Frankowski, Andrzej Halicki, Sandra Kalniete, Andrey Kovatchev, David Lega, Miriam Lexmann, Antonio López-Istúriz White, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Aušra Maldeikienė, Lukas Mandl, Liudas Mažylis, Janina Ochojska, Radosław Sikorski, Michaela Šojdrová, Eugen Tomac, Inese Vaidere, Alexander Alexandrov Yordanov, Milan Zver
w imieniu grupy PPE
Petras Auštrevičius, Vlad Gheorghe, Bernard Guetta, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Urmas Paet, Nicolae Ştefănuță, Ramona Strugariu
w imieniu grupy Renew Europe
Anna Fotyga, Charlie Weimers, Zbigniew Kuźmiuk, Kosma Złotowski, Witold Jan Waszczykowski, Dominik Tarczyński, Ryszard Czarnecki, Elżbieta Rafalska, Bogdan Rzońca, Jacek Saryusz-Wolski, Joachim Stanisław Brudziński, Eugen Jurzyca, Beata Kempa, Hermann Tertsch, Ryszard Antoni Legutko, Roberts Zīle, Elżbieta Kruk, Alexandr Vondra, Veronika Vrecionová, Assita Kanko, Anna Zalewska, Beata Mazurek, Adam Bielan, Beata Szydło, Patryk Jaki, Grzegorz Tobiszowski, Zdzisław Krasnodębski, Jadwiga Wiśniewska, Joanna Kopcińska
w imieniu grupy ECR
Włodzimierz Cimoszewicz, Juozas Olekas, Łukasz Kohut, Marina Kaljurand, Sven Mikser, Raphaël Glucksmann, Thijs Reuten
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie uznania Federacji Rosyjskiej za państwo sponsorujące terroryzm
(2022-2896(RSP))
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Rosji i Ukrainy, zwłaszcza rezolucję z 6 października 2022 r. w sprawie eskalowania przez Rosję wojny napastniczej przeciwko Ukrainie[1], rezolucję z 19 maja 2022 r. w sprawie zwalczania bezkarności za zbrodnie wojenne w Ukrainie[2] oraz rezolucję z 25 listopada 2021 r. w sprawie przypadków łamania praw człowieka przez prywatne firmy wojskowe i ochroniarskie, zwłaszcza grupę Wagnera[3],
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych, Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 9 grudnia 1948 r. oraz czwartą Konwencję genewską o ochronie osób cywilnych podczas wojny z 12 sierpnia 1949 r.,
– uwzględniając międzynarodowe przepisy o zapobieganiu terroryzmowi i zwalczaniu go, w tym rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2341 o ochronie infrastruktury krytycznej przed aktami terrorystycznymi, przyjętą 13 lutego 2017 r.,
– uwzględniając Europejską konwencję o zwalczaniu terroryzmu z 27 stycznia 1977 r. oraz przyjęte po niej konwencje międzynarodowe,
– uwzględniając przepisy UE dotyczące zwalczania terroryzmu, w tym wspólne stanowisko Rady 2001/931/WPZiB z 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu[4] oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 z 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu[5],
– uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK),
– uwzględniając rezolucję nr 2463 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z 13 października 2022 r. w sprawie dalszej eskalacji agresji Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Europejskiej Charles’a Michela z 10 października 2022 r. w sprawie brutalnych rosyjskich ataków na Kijów i inne miasta ukraińskie,
– uwzględniając oświadczenie wysokiego przedstawiciela wydane 22 września 2022 r. w imieniu Unii Europejskiej w sprawie rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 14 listopada 2022 r. zalecającą utworzenie rejestru służącego dokumentowaniu szkód wyrządzonych w wyniku napaści Federacji Rosyjskiej na Ukrainę,
– uwzględniając art. 132 ust. 2 i 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od 24 lutego 2022 r., kiedy Rosja wznowiła bezprawną, niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie, jej siły prowadzą masowe ataki na obszary zamieszkałe i infrastrukturę cywilną, w których zginęły tysiące ukraińskich cywilów, i dopuszcza się w całym kraju aktów terroru wymierzonych w różne elementy infrastruktury cywilnej, na przykład dzielnice mieszkaniowe, szkoły, szpitale, dworce kolejowe, teatry oraz sieci wodociągowe i elektroenergetyczne; mając na uwadze, że te brutalne i nieludzkie czyny niosą ze sobą ofiary śmiertelne, są źródłem cierpienia oraz powodują zniszczenia i wysiedlenia;
B. mając na uwadze, że na nowo okupowanych terytoriach Ukrainy rosyjskie siły zbrojne i ich poplecznicy prowadzą doraźne egzekucje, dopuszczają się uprowadzeń, przemocy seksualnej, tortur i innych okrucieństw, między innymi dokonały rzezi ludności cywilnej w takich miastach jak Bucza, Irpień, Izium i Łyman, przeprowadziły umyślny atak na teatr w Mariupolu, gdzie zginęły setki osób, oraz na dworzec kolejowy w Kramatorsku, gdzie śmierć poniosło 60 cywilów;
C. mając na uwadze, że na Ukrainie zamordowano tysiące cywilów, w tym setki dzieci, a wiele innych osób doznało tortur, nękania, napaści na tle seksualnym, zostało porwanych lub przymusowo przesiedlonych albo zaginęło w wyniku działań rosyjskich sił zbrojnych i ich popleczników; mając na uwadze, że grupy obrońców praw człowieka i międzynarodowe misje obserwacyjne szczegółowo dokumentują liczne okrucieństwa popełniane przez rosyjskie siły zbrojne i ich popleczników na ukraińskich cywilach, takie jak doraźne egzekucje, tortury, gwałty i masowe przetrzymywanie cywilów w tzw. ośrodkach filtracyjnych, a także przymusowe adopcje dzieci ukraińskich i przymusowe deportacje; mając na uwadze, że liczba udokumentowanych zbrodni wojennych w Ukrainie zbliża się do 40 000 i prawdopodobnie wzrośnie po udokumentowaniu zbrodni wojennych w niedawno wyzwolonych częściach obwodu chersońskiego; mając na uwadze, że według danych zgromadzonych przez ukraiński Instytut Informacji Masowej Federacja Rosyjska popełniła od początku wojny napastniczej 457 zbrodni przeciwko dziennikarzom i mediom w Ukrainie, a rosyjscy okupanci zabili w tym czasie ponad 40 ukraińskich i zagranicznych dziennikarzy;
D. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska aktami agresji wymierzonymi w suwerenność, niezależność i integralność terytorialną Ukrainy nadal stale narusza zasady Karty Narodów Zjednoczonych oraz jawnie i rażąco łamie międzynarodowe prawo humanitarne, między innymi przez umyślne ataki na obiekty cywilne, które zgodnie z art. 52 ust. 1 Protokołu dodatkowego z 1977 r. do konwencji genewskich z 1949 r. (Protokół I) „nie mogą być celem ataków”; mając na uwadze, że zbrodnie te wskazują na absolutną obojętność wobec zasad i praw obowiązujących w czasie wojny i ograniczających stosowanie siły militarnej, a przejawem tej obojętności jest chociażby nieludzkie traktowanie i powszechne torturowanie ukraińskich jeńców wojennych oraz doraźne egzekucje na nich, a także odmowa wjazdu międzynarodowych organizacji humanitarnych, na przykład Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża;
E. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska wystrzeliła już przeciwko Ukrainie ponad 4000 pocisków rakietowych i zbombardowała ten kraj ponad 24 000 razy, w tym z terytorium Białorusi; mając na uwadze, że w wyniku rosyjskiego ostrzału rakietowego, artyleryjskiego i z użyciem dronów uszkodzono lub zniszczono do tej pory w całej Ukrainie 60 982 obiekty infrastruktury cywilnej, w tym 42 818 budynków mieszkalnych i domów, 1960 placówek oświatowych, 396 placówek medycznych, 392 obiekty kulturalne i 87 obiektów religijnych, a także 5 315 obiektów infrastruktury wodociągowej i sieci elektrycznej; mając na uwadze, że w przeprowadzonych przez Federację Rosyjską umyślnych atakach z użyciem rakiet i dronów, w tym dronów dostarczanych przez Iran, uszkodzono lub zniszczono 40 % krytycznej infrastruktury energetycznej w Ukrainie;
F. mając na uwadze, że podczas oblężenia Mariupola władze Federacji Rosyjskiej wywołały kryzys humanitarny na ogromną skalę, który doprowadził do śmierci dziesiątków tysięcy cywilów i zniszczenia miasta w 95 %;
G. mając na uwadze, że od października 2022 r. Rosja celowo uderza w kluczową infrastrukturę ukraińską na obszarze całego kraju, by sterroryzować mieszkańców i odciąć im dostęp do gazu, energii elektrycznej, wody, internetu oraz innych podstawowych towarów i usług, co ma szczególnie katastrofalne skutki w obliczu nadchodzącej zimy; mając na uwadze, że celem tych ataków jest sterroryzowanie ludności Ukrainy, złamanie jej oporu i odebranie determinacji do dalszej obrony kraju oraz zmuszenie do zaakceptowania okupanta i wyrażenia zgody na nielegalną próbę aneksji części Ukrainy; mając na uwadze, że podczas tych ataków pociski spadły również na terytorium Polski i zabiły dwóch polskich obywateli;
H. mając na uwadze, że Rosja odpowiada za światowy kryzys bezpieczeństwa żywnościowego spowodowany wojną napastniczą przeciwko Ukrainie i blokadą ukraińskich portów morskich; mając na uwadze, że od początku wojny Rosja wykorzystuje żywność i głód jako broń; mając na uwadze, że celowe działania Rosji, w tym niszczenie zapasów, zakłócanie produkcji i wprowadzanie kontyngentów we własnym eksporcie żywności i nawozów, pogłębiły światowy kryzys bezpieczeństwa żywnościowego;
I. mając na uwadze, że Rosja bezprawnie zaanektowała ukraińską Autonomiczną Republikę Krymu i miasto Sewastopol, a także ukraińskie obwody doniecki, chersoński, ługański i zaporoski; mając na uwadze, że zajęcie przez Rosję zaporoskiej elektrowni jądrowej stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i ochrony zakładu; mając na uwadze, że Rosja porwała pracowników elektrowni jądrowej i zmusiła ich do pracy, przechowuje sprzęt wojskowy na terenie zakładu i ostrzeliwuje cele w jego bezpośrednim sąsiedztwie; mając na uwadze, że Rosja zagraża również bezpieczeństwu i ochronie elektrowni jądrowej w Czarnobylu;
J. mając na uwadze, że Rosja stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa i ochrony na całym kontynencie europejskim oraz dla międzynarodowego porządku opartego na zasadach, ponieważ dąży do osłabienia bezpieczeństwa i ochrony ukraińskich obiektów jądrowych oraz grozi użyciem broni jądrowej; mając na uwadze, że rosyjscy urzędnicy wielokrotnie grozili krajom europejskim, w tym „środkami militarno-technicznymi”, za wsparcie Ukrainy lub jej aspiracji do przystąpienia do NATO; mając na uwadze, że rosyjskie próby użycia eksportu energii jako narzędzia nacisku geopolitycznego są równoważne z wykorzystaniem dostaw energii jako broni; mając na uwadze, że uszkodzenie gazociągów Nord Stream 1 i 2 26 września 2022 r. doprowadziło do wycieków gazu na Morzu Bałtyckim, co stanowi również atak na środowisko naturalne w UE;
K. mając na uwadze, że rosyjskie siły zbrojne i rosyjskie grupy kontrolowane przez państwo oraz jego poplecznicy, na przykład grupa Wagnera, wielokrotnie atakowały ludność cywilną w innych miejscach, w tym podczas drugiej wojny czeczeńskiej, wojny rosyjsko-gruzińskiej w 2008 r. oraz syryjskiej wojny domowej, a także w Libii, Republice Środkowoafrykańskiej i Mali; mając na uwadze, że grupa Wagnera otrzymuje znaczne wsparcie polityczne, gospodarcze i logistyczne od państwa rosyjskiego, zwłaszcza od rosyjskiego Ministerstwa Obrony;
L. mając na uwadze, że Rosja od lat wspiera i finansuje reżimy i organizacje terrorystyczne, zwłaszcza syryjski reżim Baszszara al-Asada, któremu dostarcza broń i w którego obronie prowadziła umyślne ataki na syryjskich cywilów, miasta i infrastrukturę cywilną; mając na uwadze, że Rosja przeprowadziła ataki w innych suwerennych krajach i na własnym terytorium, w tym w Zjednoczonym Królestwie dopuściła się otrucia rodziny Skripalów środkami paraliżującymi, otrucia Aleksandra Litwinienki, Władimira Kara-Murzy, Aleksieja Nawalnego i innych osób, a także wysadzenia składów amunicji w Republice Czeskiej w 2014 r.; mając na uwadze, że systematyczne represjonowanie własnych obywateli przez obecny reżim rosyjski nabrało charakteru totalitarnego, a sam reżim od dawna stosuje przemoc wobec przeciwników politycznych;
M. mając na uwadze, że 15 listopada 2022 r. holenderski sąd skazał zaocznie dwóch Rosjan i prokremlowskiego separatystę ukraińskiego za zamordowanie 298 osób przez zestrzelenie samolotu malezyjskich linii lotniczych („lot nr 17”); mając na uwadze, że państwo rosyjskie nadal nie przyznaje się do odpowiedzialności za zestrzelenie tego samolotu i odmawia współpracy z międzynarodowymi organami wymiaru sprawiedliwości; mając również na uwadze, że Federacja Rosyjska wciąż odmawia też zwrotu wraku i czarnych skrzynek polskiego samolotu rządowego TU-154, który w kwietniu 2010 r. rozbił się w pobliżu Smoleńska, na terytorium Federacji Rosyjskiej;
N. mając na uwadze, że Rosja prowadzi również aktywną wojnę informacyjną, szerząc dezinformację na temat Ukrainy, Europy i liberalnych wartości demokratycznych oraz prowadząc operacje specjalne, by zdestabilizować społeczeństwo w Ukrainie i zdyskredytować ją w stosunkach z międzynarodowymi partnerami;
O. mając na uwadze, że UE prowadzi wykaz objętych sankcjami osób, grup i podmiotów zamieszanych w akty terrorystyczne, ale jej obecne przepisy, w przeciwieństwie do przepisów takich państw jak Stany Zjednoczone i Kanada, nie przewidują uznania całego państwa za sponsora terroryzmu;
P. mając na uwadze, że działania sił rosyjskich oraz ich popleczników odpowiadają definicji terroryzmu zaakceptowanej przez UE, Radę Bezpieczeństwa ONZ i Zgromadzenie Ogólne ONZ oraz zapisanej w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1566 z 2004 r., rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 49/60 z 9 grudnia 1994 r. oraz wspólnych stanowiskach Rady 2001/931/WPZiB i 2009/468/WPZiB[6];
Q. mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach parlamenty lub izby parlamentarne Litwy, Łotwy, Estonii, Polski i Czech, Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy i Konferencja Komisji do Spraw Unijnych Parlamentów Unii Europejskiej (COSAC) przyjęły rezolucje uznające Rosję za państwo terrorystyczne lub sponsorujące terroryzm albo uznające obecny reżim rosyjski za terrorystyczny; mając na uwadze, że w rezolucji Senatu USA z 27 lipca 2022 r. oraz w rezolucji Izby Reprezentantów USA z 12 maja 2022 r. wezwano Departament Stanu USA do uznania Federacji Rosyjskiej za państwo sponsorujące terroryzm;
R. mając na uwadze, że 1 marca 2022 r. przewodniczący Rady Europejskiej Charles Michel stwierdził w czasie debaty nadzwyczajnej w Parlamencie poświęconej rosyjskiej napaści na Ukrainę, że agresja Rosji to „po prostu terroryzm geopolityczny”; mając na uwadze, że w przemówieniu wygłoszonym 23 września 2022 r. na 77. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ poświęconej Federacji Rosyjskiej Charles Michel stwierdził: „gdy stały członek Rady Bezpieczeństwa rozpoczyna niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę, którą potępiło Zgromadzenie Ogólne, jego członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa powinno być automatycznie zawieszone”;
S. mając na uwadze oświadczenie Zbigniewa Raua, urzędującego przewodniczącego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), z 14 marca 2022 r., który ataki rządu Federacji Rosyjskiej na niewinnych cywilów i infrastrukturę cywilną w Ukrainie określił mianem „terroryzm państwowego”,
1. ponownie wyraża niezachwiane poparcie dla niezależności, suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową; po raz kolejny potępia bezprawną, niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojnę napastniczą Rosji przeciwko Ukrainie; żąda, aby Rosja i jej poplecznicy zaprzestali wszelkich działań wojskowych, w szczególności ataków na obszary zamieszkałe i infrastrukturę cywilną, oraz aby Rosja wycofała wszystkie siły zbrojne, popleczników i sprzęt wojskowy z całego uznanego przez społeczność międzynarodową terytorium Ukrainy, zaprzestała przymusowych deportacji ukraińskich cywilów i przymusowych adopcji ukraińskich dzieci, uwolniła wszystkie osoby zatrzymane w Ukrainie i trwale zaprzestała naruszać suwerenność, niezależność i integralność terytorialną Ukrainy lub im zagrażać;
2. podkreśla, że celowe ataki i okrucieństwa, jakich Federacja Rosyjska dopuszcza się wobec ludności cywilnej Ukrainy, niszczenie infrastruktury cywilnej i inne poważne naruszenia praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego stanowią akty terroru przeciwko ludności Ukrainy i noszą znamiona zbrodni wojennych; wyraża głębokie oburzenie i potępienie w związku z tymi atakami i okrucieństwami oraz innymi aktami, których Rosja dopuściła się w dążeniu do realizacji destrukcyjnych celów politycznych w Ukrainie i na terytorium innych krajów; w związku z powyższym uznaje Rosję za państwo sponsorujące terroryzm i stosujące środki terroru;
3. potwierdza niezachwianą solidarność z narodem ukraińskim, który od 24 lutego 2022 r. – i od dziewięciu lat rosyjskiej agresji – stale wykazuje niezwykłą odwagę i odporność w obliczu niesłabnących gróźb i napaści, a także z innymi ofiarami agresji Rosji na całym świecie; wyraża solidarność z rodzinami ofiar incydentu rakietowego, do którego doszło w Polsce 15 listopada 2022 r., oraz wsparcie dla Polski;
4. wzywa UE i jej państwa członkowskie do opracowania ram prawnych UE pozwalających uznać dane państwo za sponsorujące terroryzm i stosujące środki terroru, co pociągałoby za sobą szereg istotnych środków ograniczających wobec tych krajów i miało daleko idące restrykcyjne skutki dla stosunków UE z tymi krajami; wzywa Radę, aby następnie rozważyła wpisanie Federacji Rosyjskiej na taką unijną listę państw sponsorujących terroryzm; wzywa partnerów UE do przyjęcia podobnych środków;
5. wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby podjęły działania, które pod każdym względem odizolują Federację Rosyjską na arenie międzynarodowej, w tym w odniesieniu do członkostwa Rosji w organizacjach i organach międzynarodowych, takich jak Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, oraz by powstrzymały się od organizowania jakichkolwiek wydarzeń na terytorium Federacji Rosyjskiej; apeluje o dalsze ograniczenie stosunków dyplomatycznych z Rosją oraz do zredukowania kontaktów z jej oficjalnymi przedstawicielami na wszystkich szczeblach do niezbędnego minimum; wzywa państwa członkowskie UE, aby zamknęły rosyjskie instytucje państwowe – takie jak rosyjskie ośrodki nauki i kultury lub organizacje i stowarzyszenia diaspory rosyjskiej, które działają pod auspicjami i przywództwem rosyjskich misji dyplomatycznych oraz rozpowszechniają rosyjską propagandę i dezinformację na całym świecie – a także aby zakazały ich działalności;
6. wzywa Radę do umieszczenia grupy Wagnera i 141. Specjalnego Pułku Zmotoryzowanego, znanego także jako kadyrowcy, jak również innych finansowanych przez Rosję grup zbrojnych, milicji i popleczników, takich jak działające na okupowanych terytoriach Ukrainy, na unijnej liście osób, grup i podmiotów zaangażowanych w akty terrorystyczne (unijnej liście terrorystów); z zadowoleniem przyjmuje decyzję UE z 13 grudnia 2021 r. o nałożeniu sankcji na samą grupę Wagnera oraz na powiązane z nią osiem osób i trzy podmioty, z wykorzystaniem czterech różnych systemów sankcji UE; wzywa wszystkie kraje do zerwania stosunków z przedsiębiorstwami powiązanymi z grupą Wagnera oraz do wypełnienia zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego poprzez pociągnięcie do odpowiedzialności wszystkich sprawców poważnych naruszeń praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego popełnionych na ich terytorium;
7. wzywa Radę do uwzględnienia eskalacji aktów terroru Federacji Rosyjskiej wobec ludności Ukrainy i w związku z tym do szybkiego zakończenia prac nad dziewiątym pakietem sankcji; wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby dopilnowały szybkiego wdrożenia i pełnego egzekwowania wszystkich sankcji; wzywa państwa członkowskie, by aktywnie zapobiegały obchodzeniu sankcji, a także prowadziły dochodzenia w takich sprawach i ścigały sprawców; wzywa wszystkie państwa członkowskie do zachowania jedności w reakcji na rosyjską wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie oraz wzywa wszystkie kraje kandydujące do UE i potencjalne kraje kandydujące, aby dostosowały się do polityki UE w sprawie sankcji; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o rozważenie ewentualnych środków przeciwko państwom, które próbują pomóc Rosji w obchodzeniu nałożonych sankcji; wzywa Komisję do dopilnowania, aby kary krajowe za nieprzestrzeganie sankcji UE były skuteczne, proporcjonalne i odstraszające;
8. wzywa Radę do rozszerzenia listy osób objętych sankcjami o osoby zaangażowane w przymusowe deportacje, przymusowe adopcje ukraińskich dzieci, nielegalne „referenda” w obwodach ługańskim, chersońskim, zaporoskim i donieckim oraz nielegalne „wybory” na Krymie i w Sewastopolu, a także wszystkich członków partii reprezentowanych w Dumie Państwowej, którzy sprawują funkcje w wybranych parlamentach na wszystkich szczeblach, w tym na szczeblu regionalnym i gminnym; apeluje o wprowadzenie zakazu bezpośredniego lub pośredniego importu, zakupu lub transferu diamentów, w postaci surowej lub przetworzonej, pochodzących z Federacji Rosyjskiej; apeluje o umieszczenie Rosji i Białorusi w unijnym wykazie państw trzecich wysokiego ryzyka w kontekście przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu; wzywa państwa członkowskie, aby usuwały luki we wdrażaniu sankcji, takie jak wykorzystanie kryptoaktywów i nieprzestrzeganie przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy przez zawodowych pośredników, a także aby zawiesiły wszelką automatyczną wymianę informacji podatkowych i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zarówno z Rosją, jak i Białorusią; apeluje o wprowadzenie natychmiastowego i pełnego embarga na unijny import paliw kopalnych i uranu z Rosji oraz o całkowitą rezygnację z gazociągów Nord Stream 1 i 2, aby przestać finansować rosyjską wojnę napastniczą; wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby wprowadziły zakaz publicznego wykorzystywania i eksponowania symboli związanych z agresją wojskową Rosji i zbrodniami wojennymi w sposób wyrażający poparcie dla tych działań lub je usprawiedliwiający;
9. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku ustawodawczego mającego na celu zmianę obecnego globalnego systemu sankcji UE za łamanie praw człowieka (unijna ustawa Magnickiego) poprzez rozszerzenie jego zakresu o akty korupcji oraz do szybkiego przyjęcia ukierunkowanych sankcji wobec osób odpowiedzialnych za korupcję na wysokim szczeblu w Rosji i na Białorusi, a także ich pośredników i beneficjentów zamieszkałych lub mających siedzibę w UE;
10. apeluje o wzmożone wsparcie toczących się niezależnych dochodzeń w sprawie zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych przez Rosję, które to dochodzenia powinny zagwarantować, że osoby zaangażowane w planowanie, organizowanie, popełnianie i ułatwianie tych zbrodni zostaną indywidualnie pociągnięte do odpowiedzialności; wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby udzieliły odpowiedniego wsparcia w tworzeniu specjalnego trybunału do spraw zbrodni agresji ze strony Rosji przeciwko Ukrainie; wzywa państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, do wpisania zbrodni agresji do prawa krajowego; w pełni popiera dochodzenie wszczęte przez prokuratora MTK w sprawie sytuacji w Ukrainie, prace komisji dochodzeniowej Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka oraz wysiłki niezależnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego pracujących nad gromadzeniem i zabezpieczaniem dowodów zbrodni wojennych; zachęca państwa członkowskie UE do jeszcze szerszego stosowania zasady jurysdykcji uniwersalnej oraz do zwiększenia wsparcia dla międzynarodowych wysiłków na rzecz dochodzeń w sprawie zbrodni wojennych w Ukrainie i ścigania wszystkich sprawców tych zbrodni i osób za nie odpowiedzialnych; podkreśla, że UE musi zapewnić uwzględnienie perspektywy płci w tych dochodzeniach, w tym w ściganiu przestępstw związanych z przemocą seksualną wobec kobiet, również mogących stanowić zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;
11. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby działały na rzecz ustanowienia kompleksowego międzynarodowego mechanizmu odszkodowawczego, w tym międzynarodowego rejestru szkód, oraz do aktywnej współpracy z władzami ukraińskimi w tej sprawie; wzywa Komisję i współprawodawców do uzupełnienia systemu prawnego tak, by umożliwić konfiskatę rosyjskich aktywów zamrożonych przez UE i wykorzystanie ich do usuwania skutków napaści Rosji na Ukrainę, w tym na odbudowę tego państwa i na odszkodowania dla ofiar rosyjskiej agresji;
12. wzywa Radę i państwa członkowskie, aby pilnie i znacznie zwiększyły wsparcie polityczne, gospodarcze, finansowe, militarne, techniczne i humanitarne dla Ukrainy w obronie przed rosyjską wojną napastniczą i przed rosyjskimi próbami destabilizacji ukraińskich instytucji państwowych, osłabienia stabilności makroekonomicznej kraju oraz zniszczenia infrastruktury krytycznej, obejmującej energetykę, komunikację, wodociągi i transport, oraz infrastruktury cywilnej w obszarze edukacji, zdrowia i kultury;
13. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji z 9 listopada 2022 r., który dotyczy bezprecedensowego pakietu wsparcia dla Ukrainy o wartości 18 mld EUR w 2023 r. w celu zapewnienia stabilności makroekonomicznej, odbudowy infrastruktury krytycznej i utrzymania podstawowych usług publicznych, a także potwierdza poparcie dla szybkiego przyjęcia tego wniosku; podkreśla znaczenie szybkiej realizacji zobowiązań do zapewnienia pomocy finansowej i technicznej, w szczególności w związku ze zbliżającą się zimą, podczas której wielu obywatelom Ukrainy grozi brak dostępu do podstawowych usług, takich jak woda, ogrzewanie i energia elektryczna;
14. potępia rosyjską okupację elektrowni w Zaporożu, mającą na celu terroryzowanie ludności ukraińskiej, i piętnuje Rosję za traktowanie elektrowni jako celów wojskowych;
15. apeluje do wszystkich Rosjan, by nie tylko nie pozwolili się wciągnąć w tę wojnę, ale także by protestowali przeciwko okrutnym zbrodniom wojennym popełnianym na narodzie ukraińskim przez Federację Rosyjską w imieniu narodu rosyjskiego; wyraża poparcie dla wszystkich obywateli Rosji, którzy protestują i walczą z obecnym reżimem w Rosji lub poza nią lub wspierają uchodźców z Ukrainy; wzywa Komisję, Europejską Służbę Działań Zewnętrznych i państwa członkowskie, aby zintensyfikowały wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego i wolnych mediów z Rosji i współpracę z nimi oraz aby dalej udzielały ochrony i tymczasowego schronienia Rosjanom prześladowanym za sprzeciw wobec reżimu; wyraża uznanie dla pracy dziennikarzy ukraińskich i międzynarodowych, którzy przekazują światu prawdę o wojnie w Ukrainie, często ryzykując własnym życiem; apeluje o zbadanie rosyjskich przestępstw przeciwko dziennikarzom w Ukrainie oraz działań osób zaangażowanych w przestępcze kampanie dezinformacyjne stanowiące integralną część pełnoskalowej wojny przeciwko Ukrainie;
16. podkreśla, że obecna rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie uwypukla potrzebę dogłębnej oceny historycznej i prawnej oraz przejrzystej debaty publicznej na temat zbrodni reżimu sowieckiego, przede wszystkim w samej Rosji, ponieważ brak rozliczalności i sprawiedliwości prowadzi jedynie do powtórzenia się podobnych zbrodni;
17. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Biuru Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, Biuru Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża, Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu, a także prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej oraz prezydentowi, rządowi, parlamentowi Ukrainy .
- [1] Teksty przyjęte, P9_TA(2022)0353.
- [2] Teksty przyjęte: P9_TA(2022)0218.
- [3] Dz.U. C 224 z 8.6.2022, s. 104.
- [4] Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 93.
- [5] Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 70.
- [6] Wspólne stanowisko Rady 2009/468/WPZiB z 15 czerwca 2009 r. aktualizujące wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylające wspólne stanowisko 2009/67/WPZiB. Dz.U. L 151 z 16.6.2009, s. 45.