Άρθρο 171 : Κατανομή του χρόνου αγόρευσης και κατάλογος αγορητών (1)

1.   Η Διάσκεψη των Προέδρων μπορεί να προτείνει, ενόψει της διεξαγωγής συζήτησης, την κατανομή του χρόνου αγόρευσης. Το Κοινοβούλιο αποφασίζει χωρίς συζήτηση επί της πρότασης αυτής.

2.   Κανένας βουλευτής δεν μπορεί να λάβει το λόγο χωρίς να κληθεί από τον Πρόεδρο. Κάθε αγορητής αγορεύει από τη θέση του και απευθύνεται στον Πρόεδρο. Εάν ο αγορητής απομακρυνθεί από το θέμα της συζήτησης, ο Πρόεδρος τον επαναφέρει σε αυτό.

3.   Ο Πρόεδρος μπορεί να συντάξει, για το πρώτο μέρος συγκεκριμένης συζήτησης, κατάλογο αγορητών, ο οποίος περιλαμβάνει έναν ή περισσότερους αγορητές από κάθε πολιτική ομάδα που επιθυμούν να λάβουν το λόγο, αναλόγως του σχετικού μεγέθους της πολιτικής ομάδας.

4.   Ο χρόνος αγόρευσης για το εν λόγω μέρος της συζήτησης κατανέμεται με τα εξής κριτήρια:

(α)   το πρώτο μέρος του χρόνου αγόρευσης κατανέμεται εξ ίσου μεταξύ όλων των πολιτικών ομάδων,

(β)   το δεύτερο μέρος του χρόνου κατανέμεται μεταξύ των πολιτικών ομάδων αναλόγως του συνολικού αριθμού των μελών τους,

(γ)   στους μη εγγεγραμμένους διατίθεται συνολικά χρόνος αγόρευσης που υπολογίζεται βάσει του χρόνου που παραχωρήθηκε σε κάθε πολιτική ομάδα σύμφωνα με τα στοιχεία α) και β),

(δ)   κατά την κατανομή του χρόνου αγόρευσης στην Ολομέλεια, λαμβάνεται υπόψη ότι οι βουλευτές με αναπηρίες μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο.

5.   Αν, για δύο ή περισσότερα θέματα της ημερήσιας διάταξης, διατεθεί συνολικός χρόνος αγόρευσης, οι πολιτικές ομάδες γνωστοποιούν στον Πρόεδρο πώς θα κατανείμουν το χρόνο τους στα διάφορα θέματα. Ο Πρόεδρος μεριμνά για την τήρηση της κατανομής του χρόνου αγόρευσης.

6.   Το υπόλοιπο μέρος του χρόνου συζήτησης δεν κατανέμεται εκ των προτέρων. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος μπορεί να καλέσει τους βουλευτές, κατά γενικό κανόνα, να λάβουν το λόγο για χρόνο όχι μεγαλύτερο του ενός λεπτού. Ο Πρόεδρος διασφαλίζει κατά το δυνατόν ότι οι αγορητές οι οποίοι διατυπώνουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις και προέρχονται από διάφορα κράτη μέλη ακούονται εναλλάξ.

7.   Ο Πρόεδρος μπορεί πάντως να δώσει προτεραιότητα αγόρευσης, εφόσον το ζητήσουν, στον πρόεδρο και στον εισηγητή της αρμόδιας επιτροπής και στους προέδρους των πολιτικών ομάδων που εκφράζονται εξ ονόματος των ομάδων τους ή στους αγορητές που τους αναπληρώνουν.

8.   Ο Πρόεδρος μπορεί να δώσει το λόγο σε βουλευτές που εκδηλώνουν, υψώνοντας μια γαλάζια κάρτα, την επιθυμία τους να υποβάλουν ερώτηση διάρκειας που δεν υπερβαίνει το μισό λεπτό, σε άλλον βουλευτή, κατά τη διάρκεια της αγόρευσής του και σχετική με αυτήν. Ο Πρόεδρος μπορεί να δώσει το λόγο μόνον εφόσον ο αγορητής συμφωνεί και ο Πρόεδρος έχει τη βεβαιότητα ότι αυτό δεν θα προκαλέσει διατάραξη της συζήτησης, ούτε, εξ αιτίας της υποβολής διαδοχικών ερωτήσεων που πραγματοποιούνται με χρήση γαλάζιων καρτών, έντονη ανισορροπία όσον αφορά την πολιτική συγγένεια των ομάδων των βουλευτών που λαμβάνουν το λόγο κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης συζήτησης.

9.   Ο χρόνος αγόρευσης περιορίζεται σε ένα λεπτό για τις παρεμβάσεις επί των ακολούθων θεμάτων: τα Συνοπτικά Πρακτικά της διαδικασίας, τα αιτήματα επί της διαδικασίας, τις τροποποιήσεις του τελικού σχεδίου ημερήσιας διάταξης ή της ημερήσιας διάταξης.

10.   Κατά τη συζήτηση των εκθέσεων, δίνεται ο λόγος στην Επιτροπή και το Συμβούλιο, κατά κανόνα αμέσως μετά την παρουσίαση της έκθεσης από τον εισηγητή. Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και ο εισηγητής μπορούν να λάβουν εκ νέου τον λόγο, ιδίως για να απαντήσουν στις παρεμβάσεις των βουλευτών του Κοινοβουλίου.

11.   Οι βουλευτές που δεν έχουν λάβει το λόγο σε συζήτηση μπορούν, το πολύ μία φορά σε κάθε περίοδο συνόδου, να καταθέσουν γραπτή δήλωση που δεν υπερβαίνει τις 200 λέξεις και η οποία προσαρτάται στα Πλήρη Πρακτικά της συζήτησης.

12.   Λαμβανομένου δεόντως υπόψη του άρθρου 230 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Πρόεδρος επιδιώκει να συμφωνήσει με την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με τον κατάλληλο χρόνο αγόρευσης που τους παρέχεται.