Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Gruzji,

–  uwzględniając art. 150 ust. 5 i art. 136 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Mzia Amaglobeli – dziennikarka i współzałożycielka portali medialnych Batumelebi i Netgazeti – została aresztowana podczas proeuropejskich protestów 12 stycznia 2025 r.; mając na uwadze, że grozi jej kara więzienia od czterech do siedmiu lat za incydent sprowokowany przez funkcjonariusza policji;

B.  mając na uwadze, że przyjęcie drakońskich przepisów – takich jak ustawa o rejestracji zagranicznych agentów oraz zmiany w ustawie o radiofonii i telewizji, kodeksie przestępstw administracyjnych i ustawie o dotacjach – niebezpiecznie przyspiesza regres demokracji i stanowi odzwierciedlenie zamierzonej autorytarnej strategii Gruzińskiego Marzenia, by uciszyć krytyczne głosy w społeczeństwie obywatelskim i niezależne media oraz prześladować opozycję polityczną;

C.  mając na uwadze, że władze praktycznie unicestwiły pozostałe niezależne media w kraju; mając na uwadze, że publiczna przestrzeń informacyjna jest w pełni zdominowana przez media prorządowe, rozpowszechniające propagandę w rosyjskim stylu i antyeuropejską dezinformację;

D.  mając na uwadze, że w sprawie Mzii Amaglobeli władze zignorowały gwarancje proceduralne, zastosowały tymczasowe aresztowanie bez jasnej podstawy prawnej, co zostało podważone przez Obrońcę Publicznego, a na przewodniczącego składu sędziowskiego wyznaczyły sędziego nieposiadającego kwalifikacji w zakresie prawa karnego; mając na uwadze, że Mzia Amaglobeli jest karana za ujawnianie korupcji i zgłaszanie oszustw wyborczych podczas wyborów z 2024 r.;

E.  mając na uwadze, że według doniesień Mzia Amaglobeli doświadczyła nieludzkiego traktowania i przeprowadziła 38-dniowy strajk głodowy;

F.  mając na uwadze, że Estonia i Litwa nałożyły sankcje personalne na gruzińskich sędziów i funkcjonariuszy policji związanych z jej sprawą;

1.  domaga się natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Mzii Amaglobeli oraz wycofania wszystkich stawianych jej zarzutów, a także potępia jej motywowane politycznie aresztowanie i ściganie;

2.  zdecydowanie potępia systemowy atak reżimu Gruzińskiego Marzenia na instytucje demokratyczne, opozycję polityczną, niezależne media, społeczeństwo obywatelskie i niezawisłość sądów;

3.  wyraża głębokie zaniepokojenie arbitralnymi zatrzymaniami, nękaniem i przemocą stosowanymi wobec gruzińskich dziennikarzy, w tym kampaniami oszczerstw, prześladowaniami prawnymi, nadużyciami i przemocą ze względu na płeć w ośrodkach zatrzymania; apeluje o przeprowadzenie niezależnych dochodzeń i wzywa władze, by natychmiast zaprzestały zastraszania i zapewniły dziennikarzom bezpieczeństwo i wolność;

4.  wzywa władze gruzińskie, by niezwłocznie uwolniły wszystkich więźniów politycznych i inne nielegalnie zatrzymane osoby, takie jak aktywista Mate Dewidze, przywódcy opozycji Zurab Dżaparidze, Nika Melia i Nika Gwaramia oraz były prezydent Micheil Saakaszwili, a także potępia brutalne uprowadzenie męża przewodniczącej Zjednoczonego Ruchu Narodowego (ENM) Tiny Bokuczawy i groźby wysuwane według doniesień pod adresem jej dzieci;

5.  apeluje o natychmiastowe uchylenie wszystkich represyjnych przepisów, przywrócenie demokracji oraz pełną ochronę wolności mediów i swobód obywatelskich;

6.  wzywa UE, by zwiększyła wsparcie dla niezależnych mediów i społeczeństwa obywatelskiego w Gruzji po wejściu w życie ustawy o rejestracji zagranicznych agentów oraz by monitorowała toczące się procesy sądowe;

7.  ubolewa z powodu utrzymującej się bezczynności Rady, państw członkowskich i Komisji oraz ponawia swój wielokrotny apel do państw członkowskich o nałożenie dwustronnych sankcji na przywódców Gruzińskiego Marzenia i urzędników odpowiedzialnych za regres demokracji;

8.  wyraża zaniepokojenie ostatnią falą ataków na organizacje pozarządowe w związku z żądaniem ze strony niektórych instytucji państwowych, takich jak Biuro Antykorupcyjne, dostarczenia w ciągu trzech dni roboczych szczegółowych informacji finansowych, prawnych i operacyjnych za ostatnie półtora roku; podkreśla, że żądanie to jest niewykonalne od samego początku i jako takie grozi sparaliżowaniem pracy atakowanych organizacji i zawieszeniem ich działalności;

9.  zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, prezydentce Salome Zurabiszwili oraz samozwańczym władzom Gruzji.