Het Europees Parlement,

-  onder verwijzing naar zijn eerdere resoluties over de situatie in Burundi,

-  gezien de verklaringen van het EU-Voorzitterschap en van de Voorzitter van de Commissie van 29 augustus 2000,

-  gezien het in Arusha ondertekende vredesakkoord,

A.  overwegende dat in Burundi al sinds 1993 een burgeroorlog woedt waarin meer dan 200.000 mensen zijn gedood terwijl er meer dan 800.000 ontheemden zijn, waarvan het merendeel bedreigd wordt door hongersnood en ziekten,

B.  overwegende dat uiteindelijk na langdurige onderhandelingen en vooral dankzij de onvermoeibare inspanningen van de voormalige Zuidafrikaanse President Mandela op 28 augustus in Arusha een vredesakkoord is ondertekend dat een nieuwe en belangrijke stap op weg naar nationale verzoening betekent,

C.  overwegende dat het vredesakkoord dankzij de bemiddeling van Nelson Mandela tot stand is gekomen en is ondertekend in aanwezigheid van een vertegenwoordiger van de EU, een aantal regionale staatshoofden en de Amerikaanse president Clinton,

D.  overwegende dat het akkoord door alle aanwezige Hutu-delegaties en vier Tutsi-partijen is ondertekend, maar niet door andere groepen die een harde lijn volgen,

E.  vaststellende dat deze overeenkomst niet bepaalt door welke personen het land gedurende de overgangsperiode geleid zal worden,

F.  vaststellende dat nog steeds een minderheid het staatsapparaat en met name het leger controleert,

G.  gezien zijn verknochtheid aan het beginsel van een pluralistische democratie,

H.  het ten zeerste betreurend dat de partijen het niet vóór de ondertekening van het akkoord eens konden worden over een wapenstilstandsovereenkomst en dat in het land nog steeds wordt gevochten, waarbij vooral onder onschuldige burgers slachtoffers vallen,

I.  overwegende dat het vredesakkoord ten doel heeft om een eerlijker verdeling van de macht tussen de Tutsi-minderheid en de Hutu-meerderheid tot stand te brengen,

J.  overwegende dat het vredesproces en de nationale verzoening ook moeten stoelen op gerechtigheid en rechtsvervolging van personen die verantwoordelijk zijn voor het etnische geweld,

K.  overwegende dat er geen duurzame vrede in Burundi kan zijn, zolang er geen vrede heerst in het gebied van de Grote Meren en de Democratische Republiek Kongo,

1.  verwelkomt de ondertekening van het vredesakkoord op de Top van Arusha en feliciteert President Mandela, het team van bemiddelaars en de Burundese onderhandelaars voor dit resultaat, dat een belangrijke stap voorwaarts betekent in het vredesproces;

2.  begroet de aankondiging dat voor 20 september in Nairobi een bijeenkomst is gepland waarop mogelijk een wapenstilstandsovereenkomst gesloten zal worden;

3.  dringt er met klem bij de partijen die het akkoord hebben ondertekend op aan om zich gezamenlijk te verplichten tot uitvoering van de gemaakte afspraken en met verdubbelde inspanningen te ijveren voor een oplossing van de resterende problemen ten einde een algehele vredesregeling te kunnen treffen;

4.  roept de partijen die geweigerd hebben te tekenen op om hun standpunt te herzien en de hard nodige compromisbereidheid te tonen;

5.  roept alle Burundezen op om af te zien van geweld en bezweert met name de gewapende groepen om de vijandigheden te staken en plaats te nemen aan de onderhandelingstafel;

6.  verzoekt de buurlanden van Burundi om het vredesproces in dit land te steunen door ervoor te zorgen dat hun grondgebied niet wordt gebruikt op een wijze die een bedreiging vormt voor de veiligheid van het Burundese volk;

7.  benadrukt dat de structurele steun voor Burundi geleidelijk hervat moet worden als aan de volgende voorwaarden is voldaan: een actieve betrokkenheid van de politieke partijen bij het vredesproces en verbetering in de mensenrechten en de veiligheidssituatie;

8.  spreekt de wens uit dat de overgang collegiaal wordt geleid met verdeling van de bevoegdheden binnen een regering van nationale eenheid;

9.  wenst dat vrije verkiezingen worden gehouden, overeenkomstig het akkoord van Arusha;

10.  spreekt zijn voldoening uit over de geleidelijke sluiting van de "hergroeperingkampen” voor hutu's;

11.  herinnert eraan dat een vrije en verantwoordelijke pers een belangrijke rol kan spelen in het proces van vrede, wederopbouw en nationale verzoening;

12.  verwelkomt de invrijheidstelling van de politieke gevangenen, mits personen die zich schuldig hebben gemaakt aan misdaden tegen de mensheid strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld voor hun daden;

13.  wenst dat maatregelen worden genomen ter bescherming van de burgerbevolking, opdat de vluchtelingen terug kunnen keren en de vrije toegang van de bevolking tot humanitaire hulp is verzekerd;

14.  acht het absoluut noodzakelijk dat er geleidelijk een leger wordt gevormd dat representatief is voor de volledige natie;

15.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Commissie, de Raad, President Mandela, de OAE en de regeringen van Burundi, de Democratische Republiek Kongo, Tanzania en Uganda.