Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας - προπαρασκευαστική έκθεση ενόψει της σύστασης της Επιτροπής για τους γενικούς προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής (2002/2287(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των γενικών προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής του 2002 (COM(2003) 4),
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την επισκόπηση της οικονομίας της ΕΕ το 2002 – σύνοψη και κυριότερα συμπεράσματα (COM(2002) 712),
- έχοντας υπόψη τις προβλέψεις που κατάρτισε η Επιτροπή το φθινόπωρο του 2002 για την περίοδο 2002-2003(1),
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης με θέμα τη στρατηγική της Λισσαβώνας - για την επίτευξη της αλλαγής (COM(2002) 14) και το σχετικό ψήφισμά του της 28ης Φεβρουαρίου 2002 για τη διαδικασία της Λισσαβώνας και την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί(2),
- έχοντας υπόψη την από 21ης Μαρτίου 2003 ανακοίνωση της Επιτροπής προς το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (COM(2003) 5),
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τους διαρθρωτικούς δείκτες (COM(2002) 551),
- έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Λισσαβώνας της 23ης και 24ης Μαρτίου 2000 και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Γκέτεμποργκ της 15ης και 16ης Ιουνίου 2001,
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- eEurope 2002: Συνέπειες και Προτεραιότητες. Ανακοίνωση προς το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Στοκχόλμης, 23-24 Μαρτίου 2001 (COM(2001) 140),
- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 28ης Φεβρουαρίου 2002 σχετικά με τη στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη εν όψει της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης(3),
- έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση: "Στρατηγική πλήρους απασχόλησης και καλύτερων θέσεων εργασίας για όλους" (COM(2003) 6),
- έχοντας υπόψη το τελικό σχέδιο έκθεσης της 20ής Ιανουαρίου 2003 σχετικά με τους γενικούς οικονομικούς προσανατολισμούς για το 2003, που υποβλήθηκε από την ομάδα εμπειρογνωμόνων της TEPSA προς την αρμόδια επιτροπή του,
- έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής "Οικονομική μεταρρύθμιση: έκθεση για τη λειτουργία των κοινοτικών αγορών προϊόντων και κεφαλαίων" (COM(2002) 743),
- έχοντας υπόψη το άρθρο 163 του Κανονισμού του,
- έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (A5-0051/2003),
A. επισημαίνοντας ότι ο τελικός στόχος του πλαισίου οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η επίτευξη μη πληθωριστικής ανάπτυξης, η πλήρης απασχόληση, ιδίως για τις πληθυσμιακές ομάδες που είναι περισσότερο εκτεθειμένες στην ανεργία (τις γυναίκες, τους νέους και τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας), και η συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην αύξηση της κοινωνικής συνοχής,
B. επισημαίνοντας ότι στην Ευρώπη η ανάρρωση από την παγκόσμια οικονομική κάμψη υπήρξε βραδύρρυθμη, χωρίς σαφή επιτάχυνση της οικονομικής μεγέθυνσης το 2002 και με αβέβαιες ακόμη προοπτικές για το εγγύς μέλλον· ότι η σημερινή επιβράδυνση θέτει μια νέα πρόκληση στους διαμορφωτές πολιτικής κατά το ότι παρουσιάζει ιδιομορφίες, συνδυάζοντας την επιβράδυνση της μεγέθυνσης με μια σχετική σταθερότητα τιμών σε μια εποχή κατά την οποία η Ευρώπη έχει μόλις υιοθετήσει κοινό νόμισμα,
Γ . επισημαίνοντας ότι μια βασική αιτία της βραδύρρυθμης ανάκαμψης της ΕΕ είναι η ακαμψία της ευρωπαϊκής οικονομίας, που την εμποδίζει να αντιδρά γρήγορα στους εξωτερικούς κλονισμούς· ότι οι διαμορφωτές πολιτικής πρέπει να εστιάσουν περισσότερο την προσοχή τους στην ΕΕ και στις κοινές πολιτικές της, καθώς επίσης στις οικονομίες των κρατών μελών και στους λόγους των μεγάλων αποκλίσεων που παρουσιάζουν οι οικονομικές επιδόσεις τους,
Δ . επισημαίνοντας ότι η νέα διεθνής κατάσταση έχει αναδείξει τη σπουδαιότητα του μεταρρυθμιστικού προγράμματος που εγκρίθηκε στη Λισσαβώνα και στο Γκέτεμποργκ το 2000 και 2001· ότι προκαλεί απογοήτευση η διαπίστωση πως ο ρυθμός των περαιτέρω μεταρρυθμίσεων κατά το 2002 παρέμεινε βραδύς· ότι τα επίπεδα των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων στην ΕΕ είναι πολύ χαμηλά, όπως και η αύξηση της παραγωγικότητας,
Ε . επισημαίνοντας ότι το πρόβλημα της ανεργίας στην ΕΕ δεν είναι κυκλικό αλλά περισσότερο περίπλοκο και διαρθρωτικής φύσης, και ότι έχει επιδεινωθεί από την επιβράδυνση της οικονομικής μεγέθυνσης,
ΣΤ . επισημαίνοντας ότι η Ευρώπη, παρ" όλο που έχει σήμερα μια σχετική σταθερότητα τιμών, εξακολουθεί να παρουσιάζει επίμονα υψηλό βασικό πληθωρισμό, ιδίως όσον αφορά τις τιμές υπηρεσιών, της ενέργειας και των νωπών τροφίμων,
Ζ . επισημαίνοντας ότι ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως καθορίζονται στο άρθρο 2) αποτελεί για τα κράτη μέλη υποχρέωση (άρθρα 98 και 99 της Συνθήκης ΕΚ)· ότι οι σημερινές διαδικασίες της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που τίθενται στην ευρωπαϊκή οικονομία· ότι η αυξανόμενη οικονομική αλληλεξάρτηση στη ζώνη του ευρώ απαιτεί ισχυρότερο προκαταβολικό συντονισμό της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής για την απασχόληση· ότι η ύπαρξη του ευρώ και της ενιαίας νομισματικής πολιτικής του έχουν καταστήσει εξόφθαλμη την έλλειψη ενιαίας και σαφούς ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής,
1. καλεί τους ευρωπαίους ηγέτες και διαμορφωτές πολιτικής να αναζωογονήσουν τη συζήτηση οικονομικής πολιτικής για τους γενικούς προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής με περισσότερη δημιουργικότητα και περισσότερο ενεργητικές πολιτικές, οι οποίες πρέπει να συμβιβάζονται με τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ώστε να δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή οικονομία· θεωρεί απαραίτητη την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής μεγέθυνσης, που πρέπει να συνδυάζεται με τον πρωταρχικό στόχο της οικονομικής πολιτικής, τη δημιουργία απασχόλησης, ώστε να αντισταθμιστεί η ολοένα εντονότερη τάση που παρατηρείται στην Ευρώπη για χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης και γήρανση του πληθυσμού· προς το σκοπό αυτό, εκτιμά ότι προτεραιότητα έχουν εν προκειμένω η δημιουργία νέων δραστηριοτήτων και η υποστήριξη των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων·
2. καλεί τους ευρωπαίους ηγέτες να αποφύγουν, κατά το επικείμενο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την αόριστη και αυτάρεσκη ορολογία και να ζητήσουν την επίσπευση και την αποτελεσματική εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της ισορροπημένης και συνολικής στρατηγικής που χαράχθηκε στη Λισσαβώνα το 2000 και στο Γκέτεμποργκ το 2001 και διευρύνθηκε στη Στοκχόλμη το 2001, συμπεριλαμβάνοντας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση του ευρωπαϊκού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου·
3. θεωρεί ότι κάθε πολιτική βραχυπρόθεσμης τόνωσης της ζήτησης με στόχο την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας (μεταβολές των επιτοκίων και φορολογικές προσαρμογές) θα πρέπει: πρώτον, να μη θέτει σε αμφισβήτηση τη μακροοικονομική σταθερότητα και, με τον τρόπο αυτό, να ενισχύει την εμπιστοσύνη των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων· δεύτερον, να μη διαβρώνει την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά· τρίτον, να είναι συμβατή με τη μείωση του δημόσιου χρέους και την αύξηση της δημόσιας αποταμίευσης, ώστε να χρηματοδοτούνται οι δημόσιες επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης και για την αντιμετώπιση της πρόκλησης την οποία αντιπροσωπεύει για το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο η γήρανση του πληθυσμού·
4. χαιρετίζει τις διαδικαστικές αλλαγές που εισήγαγε η Επιτροπή στον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής για την απασχόληση προσδίδοντας στους γενικούς προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, εξασφαλίζοντας την αμοιβαία στήριξη με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση και ενσωματώνοντας τη στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη· πιστεύει ότι αυτό θα έπρεπε να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με τη συσσωμάτωση των δημοσιονομικών πολιτικών και των πολιτικών στον τομέα της προσφοράς, μαζί με τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού καθεστώτος, κατά τρόπο εναρμονισμένο με τη νομισματική πολιτική· πιστεύει ότι όλες αυτές οι διαδικασίες πρέπει να συναρθρωθούν και να χρησιμοποιηθούν ως ένα προκαταρκτικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστεί η έγκριση του προϋπολογισμού της ΕΕ και των εθνικών προϋπολογισμών· τέλος, πιστεύει ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να συμπεριλάβει τόσο τους κοινωνικούς εταίρους όσο και τα υπό προσχώρηση κράτη μέλη·
5. τονίζει ότι η αυστηρή νομισματική επαγρύπνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) πρέπει να διατηρηθεί λόγω του επίμονα υψηλού βασικού πληθωρισμού, ιδιαίτερα στον τομέα των υπηρεσιών· υποστηρίζει σθεναρά, ως μέσο για την τιθάσευση του πληθωρισμού, τη μισθολογική συγκράτηση και τη σύνδεση των μισθολογικών αυξήσεων με την παραγωγικότητα· θεωρεί ότι η ελευθέρωση των αγορών, με τη στήριξη μέτρων για την αύξηση της διαφάνειας των τιμών και σε συνδυασμό με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την αύξηση της παραγωγικότητας, θα μειώσει τις πληθωριστικές πιέσεις, αφήνοντας τελικά στην ΕΚΤ μεγαλύτερη ευχέρεια χειρισμών, ιδιαίτερα εάν η συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ βλάπτει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές·
6. τονίζει την προσήλωση του Κοινοβουλίου στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) και υποστηρίζει την έξυπνη και ευέλικτη εφαρμογή του με τους τρόπους που προτείνει η Επιτροπή, ιδίως με μεγαλύτερη έμφαση στα συνολικά χρεωστικά επίπεδα κάθε κράτους μέλους και με συνεκτίμηση των αναγκών για δημόσιες επενδύσεις – ειδικότερα όταν η Επιτροπή θεωρεί τις επενδύσεις αυτές σύμφωνες με τη στρατηγική της Λισσαβώνας και της Στοκχόλμης, και για το λόγο αυτό, σύμφωνες με το κοινό συμφέρον· σημειώνει με απογοήτευση ότι πρόσφατα διάφορα κράτη μέλη που εξακολουθούν να εμφανίζουν υψηλά διαρθρωτικά ελλείμματα δεν έχουν σημειώσει πρόοδο στην κατεύθυνση της επίτευξης σχεδόν ισοσκελισμένων ή και πλεονασματικών δημοσιονομικών θέσεων, ματαιώνοντας την ενδεδειγμένη λειτουργία των αυτόματων σταθεροποιητών· πιστεύει ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή δεν εκπλήρωσαν το καθήκον τους στα χρόνια της οικονομικής άνθησης που προηγήθηκε της κάμψης, διότι δεν προειδοποίησαν εγκαίρως τα κράτη μέλη για αντενδεικνυόμενες δημοσιονομικές πολιτικές·
7. πιστεύει ότι, για να αυξηθούν τα επίπεδα απασχόλησης και παραγωγικότητας, είναι απαραίτητο να επιταχυνθούν οι διορθωτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να εξαλειφθούν οι δυσκαμψίες που παρεμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη, και ότι εν προκειμένω θα χρειαζόταν πρώτα να εντοπισθούν οι δυσκαμψίες αυτές (όπως είχε γίνει με τη Λευκή Βίβλο του 1984 για την εσωτερική αγορά)· επιπλέον πιστεύει ότι απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση για την εφαρμογή αυτών των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πάντοτε απαιτούν πρώτα θυσίες και μόνο ύστερα αποφέρουν οφέλη· τονίζει κατά συνέπεια ότι ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πρέπει να ενισχύουν το αίσθημα ευθύνης των οικονομικών παραγόντων και των κοινωνικών εταίρων με στόχο την πρόληψη της επιδείνωσης των ανισοτήτων, την ενθάρρυνση μιας θετικής κινητικότητας και την καταπολέμηση του αποκλεισμού·
8. πιστεύει ότι ένα υψηλό επίπεδο των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων είναι το κλειδί για την αύξηση της παραγωγικότητας και την πλήρη απασχόληση και ζητεί συνεπώς μια ταχεία εφαρμογή των τεχνολογικών εξελίξεων και των νέων τεχνολογιών· θεωρεί επομένως απαραίτητο να αυξηθούν σημαντικά, στον προϋπολογισμό της ΕΕ και στους εθνικούς προϋπολογισμούς, οι πόροι που προορίζονται για την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, τους κλάδους υψηλής τεχνολογίας, όπως είναι οι τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών και της φιλοπεριβαλλοντικής παραγωγής, την Ε&Α (Έρευνα και Ανάπτυξη), καθώς επίσης τις υποδομές, τους κλάδους των διευρωπαϊκών δικτύων και τις συμπράξεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, προκειμένου να επιτευχθούν ποσοτικοί στόχοι σε όλους τους εν λόγω τομείς· θεωρεί επίσης ότι πρέπει να αυξηθούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις για δαπάνες και επενδύσεις στις δραστηριότητες αυτές· υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της θέσπισης του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας·
9. τονίζει πόσο σημαντική είναι η προώθηση της παραγωγικής, μεταποιητικής και ευρύτερα βιομηχανικής βάσης της Ευρώπης και επισημαίνει ότι η μελλοντική επιλογή για την οικονομία της Ευρώπης δεν πρέπει να είναι ένα οικονομικό μοντέλο που θα βασίζεται αποκλειστικά στις υπηρεσίες· τονίζει πόσο σημαντική είναι η διεξοδική εξέταση των νέων νομοθετημάτων μέσω εκτίμησης επιπτώσεων και ζητεί από την Επιτροπή να διευρύνει τον κατάλογο των πιλοτικών μέτρων για τα οποία ήδη προβλέπεται τριπλή αξιολόγηση (οικονομική, απασχόλησης και περιβαλλοντικών επιπτώσεων) κατά το 2003, συμπεριλαμβάνοντας τις επικείμενες προτάσεις της Επιτροπής για την πολιτική στον κλάδο των χημικών προϊόντων και την τιμολόγηση της υποδομής μεταφορών· τονίζει επίσης τη σπουδαιότητα μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης κατά την εφαρμογή διάφορων μέτρων που εντάσσονται στην πολιτική της ΕΕ για την κλιματική μεταβολή, προκειμένου να διασφαλισθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα της ενεργοβόρου βιομηχανίας της Ευρώπης·
10. δεδομένης της σημαντικής τρωτότητας που παρουσιάζει η οικονομία της Ευρώπης έναντι της άκρας μεταβλητότητας των τιμών του πετρελαίου, καθώς και του εκκρεμούς ερωτήματος για το πότε θα εξαντληθούν τα αποθέματα, η Ευρώπη πρέπει να αναγάγει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε πολιτική προτεραιότητας και όχι μόνο να επενδύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και να χρησιμοποιεί ολοένα περισσότερο τα υπάρχοντα και μελλοντικά αποτελέσματα της σχετικής έρευνας ώστε να ηγηθεί της επόμενης βιομηχανικής επανάστασης στον τομέα αυτό, παρόμοια όπως έκαναν οι ΗΠΑ με τον τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας·
11. επισημαίνει ότι οι στόχοι της Λισσαβώνας θα επιτευχθούν μόνο αν προωθηθεί στην Ευρώπη μια κουλτούρα επιχειρηματικότητας· θεωρεί ως εκ τούτου ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση· πρώτον, ζητεί μέτρα για τη διευκόλυνση της γρήγορης σύστασης νέων εταιρειών με τη χρησιμοποίηση νέων τεχνολογιών και την καθιέρωση καθεστώτων υστερόχρονης εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων· δεύτερον, ζητεί απλοποίηση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος· τρίτον, ζητεί να βρεθούν τρόποι μείωσης του κόστους των κεφαλαίων για τις ΜΜΕ και διευκόλυνσης της πρόσβασης σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου· επισημαίνει ότι πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά οι εξελίξεις όσον αφορά τις κεφαλαιακές απαιτήσεις στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της Βασιλείας ΙΙ και ενθαρρύνει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων να εντείνει τις προσπάθειές του όσον αφορά τα συστήματα εγγύησης πιστώσεων· επίσης, ενθαρρύνει τα κράτη να καταβάλουν σοβαρές προσπάθειες για την υλοποίηση των υποσχέσεων που περιέχονται στον Χάρτη των ΜΜΕ·
12. πιστεύει ότι η κατάλληλη και έγκαιρη μεταφορά των οδηγιών της ΕΕ στην εθνική νομοθεσία έχει θεμελιώδη σημασία για την πρόοδο της εσωτερικής αγοράς και ότι οι σημερινές διαδικασίες επί παραβάσει δεν έχουν αρκετά καταναγκαστικό χαρακτήρα· καλεί συνεπώς την Επιτροπή να εντείνει την πίεση στα κράτη μέλη που δεν μεταφέρουν πλήρως σημαντικές οδηγίες·
13. πιστεύει ότι χρειάζεται περαιτέρω πρόοδος στην κατεύθυνση της επίτευξης μιας περισσότερο δυναμικής και ενοποιημένης εσωτερικής αγοράς· καλεί τα κράτη μέλη να ελευθερώσουν περαιτέρω τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος και τους κλάδους δικτυακών υποδομών, όπου το μερίδιο αγοράς των κατεστημένων φορέων παραμένει υψηλό και ο ανταγωνισμός εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής, όπως συμβαίνει μεταξύ άλλων στην περίπτωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών, των τηλεπικοινωνιών, του ηλεκτρισμού και φωταερίου, των σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών, καθώς και των ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων· τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλισθεί η καθολικότητα, η υψηλή ποιότητα και η λογική τιμή των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος από τα κοινοτικά θεσμικά όργανα σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο· τέλος, θεωρεί ότι η διασύνδεση δικτύων μεταξύ κρατών μελών είναι ιδιαίτερα σημαντική εν όψει της διεύρυνσης της ΕΕ· επικροτεί την πρωτοβουλία της εκπόνησης Πράσινης Βίβλου για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος και εκφράζει την επιθυμία να επιτρέψει η συζήτηση αυτή τη χάραξη και τη δρομολόγηση μιας κοινοτικής στρατηγικής για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, η οποία είναι απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων της Λισσαβώνας·
14. ζητεί την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή τόσο του σχεδίου δράσης για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες όσο και του σχεδίου δράσης για τα κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου· ζητεί να αναπτυχθούν οι αγορές των κεφαλαίων επιχειρηματικού κινδύνου και να αναβαθμισθεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων (ΕΤΑΕ)· πιστεύει ότι, σε πλαίσιο αυξανόμενης ενοποίησης των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ευρώπη, χρειάζεται μεγαλύτερος συντονισμός των εθνικών εποπτικών αρχών, ο οποίος θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε ενιαία ευρωπαϊκή εποπτική αρχή·
15. υπογραμμίζει ότι η χρηματοπιστωτική αγορά παρουσιάζει συγχρόνως σοβαρές ανεπάρκειες όσον αφορά την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών των ΜΜΕ, της εδαφικής ανάπτυξης και των δικτυακών υποδομών· ζητεί συνεπώς να καταστρωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια κατάλληλη πολιτική χρηματοδότησης που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτές·
16. τονίζει ότι η χρηματιστηριακή κρίση αποκαλύπτει τις δυσλειτουργίες της διοίκησης των επιχειρήσεων, δυσλειτουργίες που πλήττουν και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ζητεί να εγκριθεί ένα φιλόδοξο κοινοτικό σχέδιο, βάσει της έκθεσης Winter, όσον αφορά το δίκαιο των εταιρειών και τη διοίκηση των επιχειρήσεων·
17. ζητεί να καταβληθούν σημαντικές προσπάθειες για την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, ιδίως των γυναικών, των αναπήρων και των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, με τα ακόλουθα μέτρα: πρώτον, φορολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν άτομα αυτών των κατηγοριών προτεραιότητας, όπως μειώσεις του φόρου εισοδήματος που συνδέονται με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση των φόρων επί της εργασίας (συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών), ιδίως για τους χαμηλόμισθους εργαζομένους, κάτι που θα έπρεπε να αντισταθμιστεί με αύξηση της έμμεσης φορολογίας αν απειληθεί η δημοσιονομική σταθερότητα· δεύτερον, αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσω εκούσιας απόφασης των εργαζομένων η οποία θα στηρίζεται από αύξηση του προσδοκώμενου επιπέδου της σύνταξης και από κίνητρα για τις επιχειρήσεις που δεν μειώνουν την απασχόληση των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας· τρίτον, προώθηση όλων των πτυχών της ποιότητας της εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας και της ασφάλειας στον χώρο εργασίας· τέλος, ζητεί να χαραχθούν περιφερειακές και τοπικές στρατηγικές απασχόλησης·
18. ζητεί να υπάρξει μεγαλύτερη κινητικότητα των εργαζομένων στο εσωτερικό της ΕΕ, με την αύξηση των κινήτρων για μετακίνηση από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, με τη μείωση της γραφειοκρατίας, με τη διευκόλυνση της είσπραξης πληρωμών κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη την Ευρώπη και με την αναγνώριση των διπλωμάτων, της επαγγελματικής πείρας, των τυπικών προσόντων και των εισφορών στους συνταξιοδοτικούς οργανισμούς· πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση μέσω της εργασίας, στη διά βίου μάθηση και στη βελτίωση των δεξιοτήτων, με έμφαση στις γλωσσικές δεξιότητες·
19. ζητεί να επιταχυνθεί η διαδικασία άρσης των φορολογικών διατάξεων που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό· τονίζει την ανάγκη να εφαρμοσθεί η δέσμη μέτρων φορολογίας της αποταμίευσης που εγκρίθηκε πρόσφατα· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να προωθήσουν τη διαδικασία σύγκλισης του ΦΠΑ (ώστε να ισχύσει η αρχή της χώρας καταγωγής) και της ενεργειακής φορολογίας· ζητεί μέτρα που να παρέχουν στις εταιρείες μια ενοποιημένη βάση φόρου εταιρειών για τις δραστηριότητες τις οποίες αναπτύσσουν στην κλίμακα της ΕΕ· τέλος, ζητεί να υπάρξει συμφωνία σχετικά με κοινές αρχές για τη φορολογία των ταμείων επικουρικής συνταξιοδότησης στην Ευρώπη·
20. πιστεύει ότι, στις συνθήκες αυξημένης ευελιξίας της ευρωπαϊκής οικονομίας της αγοράς, χρειάζεται μια ισοδύναμη εταιρική κοινωνική ευθύνη εκ μέρους του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να διατηρηθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο· πιστεύει ότι η Επιτροπή πρέπει να καθορίσει και να δημιουργήσει έναν "πίνακα επιδόσεων"; στον τομέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης·
21. ζητεί να υπάρχει κατάλληλη διεθνής εκπροσώπηση της ζώνης του ευρώ στους διεθνείς και πολυμερείς οργανισμούς· ζητεί να τιμολογούνται τα βασικά εμπορεύματα και οι ενεργειακές προμήθειες σε ευρώ, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να παρέχεται μεγαλύτερη βεβαιότητα στις εμπορικές συναλλαγές και να αποφεύγεται η διπλή μεταβλητότητα της τιμής του εμπορεύματος και της συναλλαγματικής ισοτιμίας·
22. ζητεί για μια ακόμη φορά την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη χάραξη και εφαρμογή των γενικών προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής της ΕΕ· πιστεύει ότι οι θέσεις του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου πρέπει να έχουν την ίδια βαρύτητα στην ετήσια έγκριση των γενικών προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής με βάση πρόταση της Επιτροπής· τονίζει την ανάγκη μεγαλύτερης συμμετοχής των εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία αυτή·
23. αναθέτει στoν Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στους κοινωνικούς εταίρους.