Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie partnerstwa euro-śródziemnomorskiego,

–   uwzględniając Deklarację Barcelońską z listopada 1995 r. i dotyczący jej program pracy,

–   uwzględniając wnioski z dziesięciu poprzednich konferencji euro-śródziemnomorskich ministrów spraw zagranicznych,

–   uwzględniając utworzenie Euro-Śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie nadania impulsu działaniom UE na rzecz praw człowieka i demokratyzacji we współpracy z partnerami obszaru Morza Śródziemnego - wytyczne strategiczne (COM(2003)0294),

–   uwzględniając wnioski forów obywatelskich, które towarzyszyły wspomnianym spotkaniom ministerialnym,

–   uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że przez ostatnie dziesięć lat proces barceloński zapewniał ramy partnerstwa między państwami i narodami po obydwu stronach Morza Śródziemnego,

B.   mając na uwadze strategiczne znaczenie Morza Śródziemnego dla Unii Europejskiej i na konieczność prowadzenia solidarnej polityki śródziemnomorskiej w celu wyjścia naprzeciw licznym wspólnym wyzwaniom, takim jak pokój, stabilność, terroryzm i bezpieczeństwo, wzajemne zrozumienie, zwalczanie handlu ludźmi (w tym także nielegalnej imigracji), jak również na cel stworzenia wspólnej strefy dobrobytu,

C.   mając na uwadze, że Deklaracja Barcelońska zobowiązuje kraje uczestniczące do ustanowienia regularnego dialogu na temat aspektów politycznych, ekonomicznych i społecznych, jak również praw człowieka,

D.   mając na uwadze, że Unia określiła swoją nową politykę sąsiedztwa mającą na celu wzmocnienie tego partnerstwa, stworzenie nowych możliwości intensyfikacji kontaktów, wzmocnienie dialogu politycznego oraz włączenie krajów partnerskich do polityk UE w celu zapewnienia pokoju, stabilności i demokracji w państwach sąsiadujących,

E.   mając na uwadze, że efektem przyjętych przez Radę pierwszych planów działania zawartych z Marokiem, Tunezją, Jordanią, Izraelem i Palestyńską Władzą Narodową było nawiązanie przez Unię i kraje partnerskie ścisłego i otwartego dialogu oraz że muszą one zachowywać zasadę spójnego i jednolitego traktowania danego regionu,

F.   podkreślając, że należy wykorzystać szansę, jaką jest ponowne nawiązanie dialogu między stronami konfliktu izraelsko - palestyńskiego w celu osiągnięcia generalnego i trwałego jego rozwiązania, które byłoby bodźcem dla całego procesu euro-śródziemnomorskiego,

G.   mając na uwadze, że dnia 19 października 2004 r. Komisja i Syria oficjalnie zamknęły negocjacje zmierzające do podpisania układu stowarzyszeniowego między WE a Syrią, kończąc tym samym etap porozumień dwustronnych w ramach partnerstwa euro-śródziemnomorskiego,

H.   przyjmując do wiadomości wspólne stanowisko Rady z dnia 14 października 2004 r.(1), w którym zniesione zostają restrykcje oraz embargo na handel bronią nałożone na Libię, co otwiera drogę do pełnego uczestnictwa tego kraju w procesie barcelońskim,

I.   mając na uwadze, że przekształcenie Euro-Śródziemnomorskiego Forum Parlamentarnego w Euro-Śródziemnomorskie Zgromadzenie Parlamentarne, w ramach którego działają trzy komisje, wzmacnia parlamentarny wymiar procesu euro-śródziemnomorskiego, którego odpowiedzialność demokratyczna zostaje od tej pory zwiększona; zważywszy, że dzięki tej nowej instytucji powinien ulec intensyfikacji ogólny dialog pomiędzy dwoma regionami,

J.   oburzony zamordowaniem Rafika Haririego i zaniepokojony sytuacją, jaka powstała w Libanie na skutek tego zbrodniczego aktu,

K.   zaniepokojony uchyleniem immunitetu parlamentarnego i zatrzymaniem Aymana Noura, przewodniczącego partii al-Ghad w Egipcie,

1.   przyjmuje z zadowoleniem podjętą przez ministrów decyzję ogłoszenia roku 2005 Rokiem Morza Śródziemnego i zwraca się do Rady i Komisji o zdwojenie wysiłków zmierzających do pogłębienia demokracji w krajach śródziemnomorskich oraz o przyczynianie się do promowania w nich niezbędnych reform politycznych, ekonomicznych i społecznych;

2.   uważa, że zaplanowany dialog polityczny nie przyniósł na razie znaczących rezultatów dla całego regionu; wyraża ubolewanie, że aspekt procesu barcelońskiego dotyczący praw człowieka pozostaje niewystarczająco rozwinięty, podczas gdy sytuacja w niektórych krajach nie ulega żadnej poprawie; ubolewa, że zawarta w porozumieniach euro-śródziemnomorskich klauzula dotycząca praw człowieka nie jest przestrzegana; ponawia wezwanie Komisji do przedstawiania rocznego jawnego sprawozdania na temat praw człowieka w krajach śródziemnomorskich, służącego za podstawę do rozwoju partnerstwa;

3.   zachęca wszystkie kraje tego regionu do ścisłej współpracy mającej na celu stawienie czoła, w duchu wspólnej odpowiedzialności, rosnącym wyzwaniom związanym z imigracją;

4.   zwraca się do Komisji z prośbą o zaprojektowanie nowego instrumentu finansowego polityki "sąsiedztwa" w sposób przejrzysty, w porozumieniu z krajami partnerskimi i przy udziale Parlamentu Europejskiego oraz Euro-Śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, tak aby instrument ten był rzeczywiście w stanie wznowić rozwój i wspierać inwestycje;

5.   wyraża zadowolenie z powodu utworzenia pozarządowej euro-śródziemnomorskiej platformy pozarządowej dla forum obywatelskiego, którego posiedzenie założycielskie odbędzie się w kwietniu 2005 w Luksemburgu; podkreśla w związku z tym znaczenie rozwijania ścisłej współpracy z tą platformą poprzez regularne zapraszanie jej członków do wyrażania swoich opinii na posiedzeniach Euro-Śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego;

6.   w związku z powyższym, zwraca się do Komisji z prośbą o włączenie go do oceny wykonania planów działania;

7.   jest zdania, że Inicjatywa Europejska na rzecz Demokracji i Praw Człowieka powinna odgrywać zasadniczą rolę w promowaniu wartości stanowiących podstawę UE w ramach procesu barcelońskiego, i nalega, aby Komisja Europejska wypełniła swoje obowiązki kładąc nacisk na przestrzeganie klauzuli dotyczącej praw człowieka wpisanej do porozumień;

8.   wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do promowania, w duchu sprawozdania Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, poszanowania praw kobiet przy udostępnianiu pomocy finansowej i technicznej krajom partnerskim;

9.   przyjmuje do wiadomości, że zostanie wkrótce podpisany układ stowarzyszeniowy pomiędzy WE a Syrią, która zobowiązuje rząd w Damaszku do przeprowadzenia głębokich i zasadniczych reform mających na celu otwarcie prawdziwego procesu demokratyzacji swoich struktur; wzywa Syrię, by nie tolerowała żadnej formy terroryzmu, w tym również poparcia dla zbrojnego ramienia Hezbollah, a także do powstrzymania się od wszelkich form ingerencji w sprawy wewnętrzne Libanu; wzywa do wycofania wojsk syryjskich z Libanu zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ i uczyni z tego warunku kluczowe kryterium oceny w momencie podpisywania układu stowarzyszeniowego pomiędzy WE a Syrią;

10.   wzywa Radę do rozważenia wysłania delegacji obserwatorów UE w celu monitorowania wyborów w Libanie;

11.   surowo potępia zamach, w którym stracił życie były premier Libanu, Rafik Al-Hariri, oraz jego ochrona, i oznajmia, że z uwagą zapozna się z wnioskami toczącego się międzynarodowego śledztwa w tej sprawie;

12.   wzywa do uwolnienia doktora Noura; uważa, że pozbawienie immunitetu i więzienie posła do parlamentu egipskiego stoi w sprzeczności z duchem i literą układu stowarzyszeniowego pomiędzy WE a Egiptem; wzywa Komisję, Radę i Wysokiego Przedstawiciela UE ds. WPZiB do wykorzystania wszelkich koniecznych wpływów dla przypomnienia władzom Egiptu o duchu tego porozumienia;

13.   wzywa Libię do podjęcia koniecznych kroków i zobowiązań, w tym bezzwłocznego uwolnienia uwięzionych zagranicznych pracowników medycznych, w celu pełnego włączenia się do partnerstwa euro-śródziemnomorskiego i przyczyniania się w ten sposób do wzmacniania procesu barcelońskiego;

14.   z zadowoleniem przyjmuje niedawne pozytywne wydarzenia dotyczące konfliktu na Bliskim Wschodzie, które będą miały zasadniczy wpływ na pełną realizację partnerstwa euro-śródziemnomorskiego, i wzywa wszystkie kraje partnerskie do popierania ponownego podjęcia dialogu i realizacji zamierzeń "mapy drogowej";

15.   wzywa Radę i Komisję do formułowania w stosunkach z partnerami śródziemnomorskimi konkretnych propozycji dotyczących postępu w kwestiach bezpieczeństwa, w oparciu o elementy wynikające z Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa, jak również o już istniejące w Komisji mechanizmy rozwiązywania sytuacji kryzysowych;

16.   odnotowuje z zadowoleniem wyraźną i stałą poprawę wyników przedsięwzięć finansowanych z programu MEDA;

17.   podkreśla znaczenie, jakiego nabierają promocja i rozszerzanie sieci transeuropejskich, zwłaszcza w dziedzinie energii i transportu, dla stosunków i współpracy z partnerami śródziemnomorskimi;

18.   popiera propozycję zmierzającą do utworzenia systemu wczesnego ostrzegania na Morzu Śródziemnym w celu zapobiegania katastrofom, biorąc pod uwagę doświadczenia z katastrofy tsunami, jaka dotknęła Azję Południowo-Wschodnią;

19.   uważa, że podpisanie w lutym 2004 r. porozumienia z Agadiru pomiędzy Marokiem, Tunezją, Egiptem i Jordanią jest pozytywnym sygnałem wzmocnienia współpracy południe - południe uzupełniającej współpracę północ - południe, i zachęca wszystkie kraje regionu śródziemnomorskiego do zacieśniania bezpośrednich wzajemnych stosunków, w tym również stosunków handlowych, oraz do usuwania w razie potrzeby wszelkich przeszkód stojących na ich drodze;

20.   pragnie, by Rada przyjęła decyzję o organizacji Szczytu Euro-śródziemnomorskiego z uczestnictwem głów państw i szefów rządów w celu upamiętnienia dziesiątej rocznicy procesu barcelońskiego; podkreśla w tym kontekście znaczenie parlamentarnego wymiaru tego procesu i zwraca się do euro-śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, które zbierze się w Kairze w dniach 12-15 marca 2005 r., o zwołanie nadzwyczajnego posiedzenia Zgromadzenia Euro-śródziemnomorskiego w celu włączenia się w obchody dziesiątej rocznicy;

21.   z zainteresowaniem oczekuje sesji inauguracyjnej Euro-Śródziemnomorskiej Fundacji Dialogu Kultur i Cywilizacji im. Anny Lindh; jest przekonany, że działalność fundacji z pewnością może przyczynić się do zwiększenia wzajemnego zrozumienia oraz umożliwić jak najlepsze wykorzystanie wspólnego dziedzictwa;

22.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich i krajów śródziemnomorskich, które podpisały Deklarację Barcelońską, jak również Przewodniczącemu Parlamentarnego Zgromadzenia Eurośródziemnomorskiego.

(1) Dz.U. L 317 z 16.10.2004, str. 10.