Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 grudnia 2004 r. w sprawie Strategicznych Kierunków Politycznych Komisji Barroso(1),

–   uwzględniając obecną umowę ramową w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją, zatwierdzoną przez Konferencję Przewodniczących Parlamentu dnia 29 czerwca 2000 r.,

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie jej programu roboczego na rok 2005 (COM (2005)0015) oraz zobowiązania podjete przez przewodniczącego Komisji, pana Barroso, wobec Parlamentu Europejskiego w dniu 26 stycznia 2005 r. w sprawie programu legislacyjnego Komisji,

–   uwzględniając art. 33 i 103 ust. 4 Regulaminu,

A.   zważywszy, że roczny program legislacyjny jest niezbędnym narzędziem sprawnego funkcjonowania instytucji europejskich i zważywszy, że wprowadzenie wieloletniego programu strategii spowoduje większy nacisk na określanie celów politycznych Unii,

B.   zważywszy, że ściślejsza koordynacja między unijnymi instytucjami i większa zdolność Rady Europejskiej do zapewnienia bardziej wiarygodnego przywództwa politycznego w sprawach Unii stanowią warunek wstępny dla skutecznej realizacji przez Unię jej zadań,

C.   zważywszy, że Komisja traktuje jako najwyższy priorytet zwiększenie dobrobytu w Europie dzięki większej konkurencyjności, modernizacji europejskiej gospodarki i reformie strukturalnej oraz jest zdania, że zwiększone inwestycje w wiedzę i kapitał ludzki stanowią siłę napędową zrównoważonego wzrostu, tworzenia miejsc pracy i dobrobytu, a zatem warunki wstępne dla udanej realizacji przez Europę ambitnych celów społecznych i w dziedzinie środowiska,

D.   zważywszy, że cele wzrostu gospodarczego, tworzenia miejsc pracy i sprawiedliwości społecznej nie zostaną osiągnięte, jeżeli Unia nie wzmocni integracji i nie poprawi jakości swoich działań legislacyjnych, wykonawczych i administracyjnych,

E.   mając na względzie wielką wagę, jaką Komisja przywiązuje do zwiększenia bezpieczeństwa obywateli Europy poprzez wzmocnienie działań na rzecz walki z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną, a także poprzez podkreślenie potrzeby wspólnego podejścia do azylu i imigracji oraz lepszego zarządzania granicami zewnętrznymi,

F.   zważywszy, że Komisja kładzie duży nacisk na poprawę jakości życia obywateli Europy oraz na osiągnięcie czystszego środowiska i zdrowszej przyszłości dla Europy,

G.   zważywszy, że rozszerzona Unia dąży do odgrywania silniejszej roli przywódczej w świecie i do przyjęcia większej odpowiedzialności na szczeblu globalnym dzięki wykorzystaniu siły UE do propagowania stabilizacji oraz promowania demokracji i praw człowieka, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kraje sąsiadujące i przy jednoczesnym popieraniu rozwoju, w szczególności w Afryce i rozszerzaniu wolnego handlu na cały świat,

H.   mając na względzie wielką wagę, jaką przywiązuje się do intensyfikacji stosunków wielostronnych i dwustronnych w ogólności i do rozwoju prawdziwego i odnowionego "Partnerstwa Transatlantyckiego" w szczególności,

I.   zważywszy, że Unia potrzebuje środków finansowych odpowiadających skali jej ambicji społecznych, gospodarczych i politycznych,

Bardziej konkurencyjna i spójniejsza Europa

1.   z zadowoleniem przyjmuje ogromne znaczenie, jakie nadaje się wdrażaniu Strategii Lizbońskiej jako środka generowania konkurencyjności w Unii Europejskiej, a także wspiera środki przewidywane zarówno w niniejszych komunikatach, jak w średnioterminowym przeglądzie lizbońskim, w celu zapewnienia, aby proces ten dotyczył mniejszej liczby celów, które będą bardziej komplementarne i przestrzega dokładnego harmonogramu dotyczącego realizacji jej celów w ciągu najbliższych pięciu lat;

2.   zwraca się po raz kolejny do Komisji o przyjęcie takiego samego harmonogramu dla przeglądu Strategii Zrównoważonego Rozwoju UE, ponieważ uważa politykę w dziedzinie środowiska za szansę gospodarczą, szczególnie biorąc pod uwagę jej skutki dla innowacji przemysłowych;

3.   podkreśla znaczenie realizacji środków lizbońskich przez Państwa Członkowskie i regiony, zgodnie z zasadą subsydiarności, równolegle z działaniami na poziomie UE;

4.   nalega, aby wszystkim nowym inicjatywom legislacyjnym towarzyszyła surowa ocena wpływu na finanse, przepisy i środowisko;

Wspólny rynek

5.   potwierdza swoje przekonanie, że pierwszoplanowe miejsce w kalendarzu konkurencyjności UE powinny zajmować dalsze konkretne zadania uzupełniające wspólny rynek, w szczególności w dziedzinie energii, transportu, telekomunikacji oraz usług finansowych i innych;

6.   wzywa Komisję do dokonania przeglądu projektu dyrektywy w sprawie patentów na oprogramowanie zgodnie z decyzjami Komisji Prawnej Parlamentu z dnia 2 lutego 2005 r. i Konferencji Przewodniczących z dnia 17 lutego 2005 r. i do przedstawienia projektów legislacyjnych w sprawie zintegrowanego systemu patentów ogólnych;

7.   oczekuje, że Komisja w nadchodzących miesiącach podejmie działania przeciwko Państwom Członkowskim, które nie wdrożyły ustawodawstwa UE mającego na celu liberalizację rynków, w szczególności w sektorach energii i telekomunikacji;

Usługi finansowe

8.   popiera w szczególności przyjęcie koniecznych dyrektyw w dziedzinie usług finansowych i nalega, aby Komisja skoncentrowała się na zapewnieniu poparcia dla środków już istniejących oraz unikała wnoszenia nowych projektów, chyba że będą one należycie uzasadnione i ocenione;

9.   wzywa Komisję do zapewnienia, aby proces Lamfalussy'ego funkcjonował skutecznie na każdym szczeblu; zaleca zwrócenie większej uwagi politycznej na wdrażanie i stosowanie istniejącego ustawodawstwa w dziedzinie usług finansowych;

Zarządzanie firmami i prawo o zobowiązaniach umownych

10.   pochwala zobowiązanie do poprawy środowiska działalności gospodarczej w zakresie przedsiębiorczości i zarządzania firmami, w celu zwiększenia skuteczności i konkurencyjności przedsiębiorstw oraz wzmocnienia zarówno praw udziałowców, jak i ochrony osób trzecich; nawołuje do występowania z inicjatywami pracy na rzecz zbieżności prawa cywilnego i handlowego;

11.   podkreśla znaczenie zwiększenia stopnia spójności w obszarze prawa o zobowiązaniach umownych; wzywa Komisję do dalszych wysiłków na rzecz zapewnienia większej spójności między różnymi instrumentami prawa o zobowiązaniach umownych, między innymi w drodze przyjęcia Wspólnych Ram Odniesienia; wzywa Komisję do pełnego włączenia Parlamentu w te działania;

Badania i rozwój

12.   z zadowoleniem przyjmuje wysoki priorytet nadany wzmocnieniu unijnych działań w zakresie badań i rozwoju, także dzięki utworzeniu europejskiej rady ds. badań oraz podkreślenie znaczenia Siódmego Ramowego Programu Badań w przyczynianiu się do realizacji celu lizbońskiego, jakim jest rozwój gospodarki opartej na wiedzy; w tym kontekście wzywa Komisję do przedstawienia propozycji zapewnienia konkretnego wsparcia dla badań podstawowych i innowacyjnych– koncentrujących się na konkretnych innowacjach, takich jak komórki wodorowe, energia słoneczna, biotechnologia, technologia przestrzeni kosmicznej i samochody powodujące mniej zanieczyszczeń – oraz do podwojenia pomocy finansowej (w kontekście stosunku procentu PKB UE-25 w porównaniu do procentu PKB UE-15 w ramach szóstego programu);

Polityka konkurencji

13.   uważa, że silna polityka w dziedzinie konkurencji i skuteczne egzekwowanie jej przepisów są niezwykle ważne dla poprawy konkurencyjności; wzywa zatem Komisję do zapewnienia, aby w nadchodzących latach została utrzymana dysponująca odpowiednimi zasobami i silna polityka w dziedzinie konkurencji, która jest niezależna od Państw Członkowskich; z zadowoleniem przyjmuje zdecydowanie Komisji w promowaniu praktyk konkurencyjnych w wielu sektorach, a jednocześnie rozpoczęcie procesu służącego prywatnemu egzekwowaniu przepisów UE dotyczących konkurencji dzięki usprawnieniu rozstrzygania sporów sądowych dotyczących odszkodowania za straty powstałe w wyniku naruszeń;

14.   popiera ogólny cel polityki Komisji, jakim jest zapewnienie mniejszej ilości lepiej ukierunkowanej pomocy państwa, a także jej zamiar zainicjowania szerszej refleksji na temat przyszłości polityki dotyczącej pomocy państwa, ale podkreśla, że nie powinno dochodzić do dyskryminacji między Państwami Członkowskimi w stosowaniu takiej polityki i że zmiany spowodowane czysto statystycznymi skutkami powinny być traktowane rzetelnie;

Pakt Stabilności i Wzrostu

15.   wzywa Komisję do zapewnienia, aby w celu zagwarantowania zdrowych finansów zasadnicza struktura Paktu Stabilności i Wzrostu została zabezpieczona w każdej proponowanej reformie, w szczególności odniesienie do istniejącego 3%-go deficytu i aby zwrócono większą uwagę na sytuację zadłużenia publicznego Państw Członkowskich oraz na lepsze monitorowanie krajowych wyników gospodarczych i prognozowania, przy jednoczesnym przewidywaniu możliwości pewnej elastyczności dla krajów o niewielkim zadłużeniu w czasach poważnej recesji, pod warunkiem że zachęci to do odpowiedniego postępowania w okresach wzrostu i będzie wspierać ogólną reformę strukturalną;

16.   uważa, że inwestycje powinny odgrywać pierwszoplanową rolę w modernizacji Europy, oraz że należy przyjąć wspólne działanie, aby doprowadzić do ożywienia inwestycji w sektorze publicznym i prywatnym, kładąc niemniej nacisk na takie formy inwestowania, które w najlepszy sposób mogą przyczynić się do sukcesu strategii lizbońskiej: badania i innowację, nowe infrastruktury, gospodarkę opartą na wiedzy, kształcenie i szkolenie, wysokiej jakości usługi publiczne i socjalne oraz inwestycje w europejską politykę przemysłową, w szczególności w nowe i dynamiczne sektory, na przykład nanotechnologię i biotechnologię;

Polityka spójności

17.   zdecydowanie potwierdza znaczenie polityki spójności jako takiej, nie tylko jako fundamentalnej zasady traktatów i elementu unijnej solidarności, ale także jako narzędzia uzupełniającego do osiągnięcia celów lizbońskich; uważa zwłaszcza, że inwestowanie w sieci transeuropejskie (TEN), społeczeństwo informacyjne, zasoby ludzkie, technologie, innowacje i rozwój MŚP zwiększy konkurencyjność, umożliwi tworzenie miejsc pracy, a zatem przyczyni się do spójności gospodarczej i społecznej na obszarze UE;

18.   z zadowoleniem przyjmuje zamiar przedstawienia przez Komisję strategicznych wytycznych dotyczących polityki spójności i wzywa Komisję, aby podczas tego działania zastosowała podstawę prawną przewidującą pełen udział Parlamentu w procesie podejmowania decyzji; z zadowoleniem przyjmuje także przedstawienie przez Komisję we właściwym czasie rozporządzeń dotyczących polityki spójności na lata 2007 – 2013, podkreślając, że terminowe uruchomienie różnych programów spójności zależy obecnie od szybkiego przyjęcia tych rozporządzeń na forum Rady;

Sieci Transeuropejskie

19.   popiera Komisję w jej wysiłkach na rzecz przekonania Państw Członkowskich, że – dla stworzenia jednolitego rynku, promowania spójności i stworzenia bardziej skutecznych połączeń w poszerzonej UE – należy zaplanować priorytetowe projekty sieci transeuropejskich i sfinansować je zarówno z budżetu UE, jak i – tam gdzie to możliwe – w ramach partnerstw publiczno-prywatnych, a ich budowa powinna być prowadzona tak szybko jak to możliwe; uważa, że należy w pełni wykorzystać równolegle Europejski Bank Inwestycyjny oraz Środek Finansowania Strukturalnego;

Poprawa jakości życia w Europie
Środowisko

20.   wskazuje, że skuteczne wdrażanie zarówno Planu Bioróżnorodności UE jak i strategii na rzecz trwałego wykorzystania zasobów naturalnych będzie wymagało odpowiednich środków finansowych, w tym także dla sieci Natura 2000;

21.   wzywa Komisję do współpracy z Parlamentem w celu znalezienia zrównoważonego rozwiązania w celu określenia możliwych do zastosowania ram dla rejestracji, oceny oraz dopuszczania chemikaliów ("REACH"), które zminimalizowałyby wpływ na konkurencyjność, jednocześnie chroniąc środowisko, i byłyby oparte na polityce ustanawiania priorytetów, ocenie ryzyka, zasadzie "jedna substancja, jedna rejestracja" oraz na stopniowym wycofywaniu się z przeprowadzania badań na zwierzętach; z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Komisji w projekt REACH i w przestrzeganie zwykłej procedury współdecyzji, w postaci oczekiwania na pierwsze czytanie w Parlamencie przed wprowadzeniem zmian we własnym projekcie;

22.   zwraca się do Komisji o przedstawienie do lipca 2005 r. ramowego projektu legislacyjnego w sprawie odpadów, który będzie miał na celu ulepszenie spójności w zarządzaniu odpadami, zwłaszcza w kontekście orzeczeń ETS;

23.   uważa, że przepisy regulujące zdrowie i dobrostan zwierząt wymagają aktualizacji w celu uwzględnienia nowych zjawisk w nauce;

Trwałe i innowacyjne źródła energii

24.   twierdzi, że istnieje potrzeba zmniejszenia zależności od paliw kopalnych dzięki połączeniu energii odnawialnej i innowacyjnych źródeł energii, takich jak wodór, realistycznej polityce nuklearnej i ograniczeniu spożycia;

Rolnictwo, rybołówstwo, rozwój obszarów wiejskich i turystyka

25.   z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Komisji w bieżącą reformę WPR; zwraca się do Komisji o zapewnienie, aby wdrażanie reform WPR w 2005 r. nie doprowadziło do zakłóceń konkurencji wśród rolników w Państwach Członkowskich i o zdecydowane unikanie renacjonalizacji WPR;

26.   potwierdza swoje przekonanie, że plan działania Komisji w sprawie żywności i rolnictwa ekologicznego – dzięki zapewnieniu ram dla zrównoważonego gospodarowania i rzeczywistej alternatywy dla bardziej tradycyjnych metod gospodarowania na roli – stanowi decydujący element polityki rozwoju wsi i powinien jako taki być traktowany jako najwyższy priorytet w strategicznych kierunkach rozwoju obszarów wiejskich UE;

27.   wzywa Komisję do pełnego uwzględnienia stanowiska Parlamentu podczas przygotowywania projektów legislacyjnych mających na celu reformę cukrownictwa, aby utrzymać produkcję cukru w UE, a jednocześnie złagodzić skutki reformy dla partnerów handlowych w krajach rozwijających się; oczekuje, że Komisja będzie natychmiast i szczegółowo informować Parlament o tym, w jaki sposób decyzja panelu WTO, której przyjęcia należy spodziewać się w kwietniu 2005 r., wpłynie na propozycje reformy;

28.   ubolewa, biorąc pod uwagę fundamentalne znaczenie rybołówstwa dla gospodarek wielu regionów Europy, że wyraźnie brakuje propozycji dotyczących Wspólnej Polityki Rybołówstwa w rocznym programie legislacyjnym i programie pracy; zauważa, że duża liczba spraw – jak przedłużenie umów w sprawie rybołówstwa, środki techniczne dla zarządzania rybołówstwem we Wspólnocie i nowe plany odbudowy dla gatunków ryb zagrożonych pod względem biologicznym – nadal pozostaje w zawieszeniu;

29.   oczekuje, że Komisja nadal będzie realizować proces reform Wspólnej Polityki Rybołówstwa, w sposób gwarantujący terminowe, całościowe i udane wdrożenie tych reform;

30.   uważa brak inicjatyw Komisji w dziedzinie turystyki za godny ubolewania; wzywa Komisję do rozważenia propozycji dodatkowych środków w celu promowania ważnego sektora tworzącego miejsca pracy;

Tendencje demograficzne

31.   z zadowoleniem przyjmuje perspektywę przygotowania Zielonej Księgi w sprawie tendencji demograficznych w UE, po której nastąpią konkretne działania; Księga powinna, jako logiczna całość, oferować konkretne wytyczne dotyczące sprostania różnorodnym wyzwaniom związanym ze starzeniem się populacji; oczekuje, że zostaną w niej zaproponowane sposoby zapewnienia możliwie jak najlepszej jakości życia osobom starszym, a jednocześnie zagwarantowane zrównoważone systemy emerytalne i ochrony zdrowia, uwzględniające koszty długotrwałej opieki zdrowotnej; podkreśla konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na badania nad problemami zdrowotnymi związanymi z wiekiem i na zapobieganie im (m.in. choroby uszkodzonych neuronów ruchu, artretyzm i kłopoty z poruszaniem się);

32.   wzywa Komisję do pilnej współpracy z Państwami członkowskimi w celu zwiększenia udziału w rynku pracy osób, które ukończyły 55 lat – poprzez pozytywne środki zachęty, podnoszenie wieku emerytalnego i/lub rewizję ustaleń dotyczących wcześniejszych emerytur – tak aby zabezpieczyć trwałość systemów emerytalnych; uważa, że w interesie społecznym jest korzystanie z doświadczeń i wkładu starszych pokoleń dla wspólnego dobra;

33.   uważa, że równolegle należy położyć większy nacisk na tworzenie środowiska "przyjaznego dzieciom", w drodze bodźców podatkowych, lepszej infrastruktury opieki nad dziećmi albo bardziej elastycznej organizacji czasu pracy, co umożliwi łatwiejsze godzenie życia zawodowego i rodzinnego;

Polityka społeczna

34.   potwierdza swój pogląd, że mocny i wyrazisty wymiar społeczny stanowi ważny składnik skutecznej i dynamicznej gospodarki i że ustalenia, dzięki którym zachowana jest równowaga pomiędzy konkurencyjnymi potrzebami w miejscu pracy mogą przyczynić się znacznie do sukcesu gospodarczego;

35.   oczekuje, że nowa Agenda Polityki Społecznej Komisji na lata 2006 – 2010 będzie się koncentrować na umocnieniu możliwości realizacji przez Unię i rządy Państw Członkowskich dotychczasowych uzgodnionych celów UE, w tym poprawy możliwości zatrudnienia i elastyczności warunków pracy oraz lepszego godzenia wymogów życia rodzinnego i zawodowego;

Polityka dotycząca edukacji, kultury i młodzieży

36.   podkreśla potrzebę dostarczenia przez Unię stosownych i właściwych środków finansowych UE na programy nowej generacji w dziedzinie edukacji, kultury, młodzieży i mediów, jeżeli mają być osiągnięte ambitne cele tych programów; ubolewa jednak, że nie przewiduje się w tym roku dalszych ambitnych inicjatyw w dziedzinie edukacji i kultury, mimo że ta ostatnia dziedzina odgrywa zasadniczą rolę w integracji europejskiej, jak również w strategii lizbońskiej;

37.   popiera zamiar opublikowania przez Komisję komunikatu w sprawie polityki dotyczącej młodzieży, który powinien zawierać bardziej zintegrowane podejście do takiej polityki i ostatecznie doprowadzić do powstania "Europejskiego Paktu" w tej dziedzinie; uważa że powinien on zostać opublikowany w tym samym czasie, co Zielona Księga w sprawie tendencji demograficznych;

38.   podkreśla pilną potrzebę przyspieszenia wzajemnego uznawania kwalifikacji uzyskanych w szkołach średnich i stopni uniwersyteckich, a także promowania większej mobilności ludzi młodych, umożliwiając im zdobywanie doświadczeń zagranicą, łatwiejsze przemieszczanie się z jednej dziedziny edukacji/szkolenia do drugiej i zmianę dróg kariery zawodowej;

Równość płci

39.   oczekuje, że Komisja, w ramach zapowiedzianego komunikatu w sprawie "politycznego podejścia do walki z dyskryminacją", przedstawi szczegółowo swoje zamiary rozwiązania w nadchodzących latach problemu nierównych wynagrodzeń kobiet i mężczyzn;

Europa bezpieczniejsza dla obywateli
Obszar wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości

40.   podkreśla potrzebę konsolidacji postępów na drodze do stworzenia obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości na mocy programu z Tampere i podkreśla znaczenie nadawane rozwojowi programu z Hagi w tej dziedzinie, dążąc do zachowania odpowiedniej równowagi między większym bezpieczeństwem obywateli i należytą ochroną ich podstawowych praw; wzywa, w celu zapewnienia spójnych kroków naprzód w tej dziedzinie polityki, do właściwej oceny już przyjętych środków;

Terroryzm i przestępczość zorganizowana

41.   uważa, że krajowa i międzynarodowa walka z terroryzmem i z przestępczością zorganizowaną – oraz ze wspierającymi je strukturami – jest niezwykle ważna dla budowania bezpieczniejszej Europy dla naszych obywateli i że Komisja powinna pilnie kontynuować prace nad klarowniejszymi wspólnymi definicjami niektórych poważnych przestępstw o wymiarze ponadgranicznym (a mianowicie terroryzmu, handlu narkotykami i handlu ludźmi, praniu pieniędzy i przestępczości internetowej), w połączeniu z ustaleniem w razie potrzeby minimalnych zasad orzekania; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje plany Komisji dotyczące nowej inicjatywy badań nad bezpieczeństwem;

Granice, azyl, imigracja i polityka wizowa

42.   z zadowoleniem przyjmuje położenie nacisku na stworzenie wspólnego podejścia do kontroli granicznej, azylu i imigracji i podkreśla stałą potrzebę umacniania bezpieczeństwa na granicach zewnętrznych UE, bardziej spójnych i logicznych przepisów wizowych oraz skutecznego partnerstwa z krajami trzecimi w celu zmniejszenia nielegalnej imigracji u źródła;

43.   nalega, aby Komisja wzmocniła wspólną politykę wizową i zwiększyła zabezpieczenia dokumentów podróży poprzez wprowadzenie danych biometrycznych, nadzór nad skutecznym wdrażaniem VIS (Systemu Informacji o Wizach) po jego przyjęciu przez Radę oraz przyspieszyła planowanie i przygotowanie SIS II (Systemu Informacji Schengen); zwraca w tym kontekście uwagę na potrzebę uchwalenia na poziomie UE aktów legislacyjnych w sprawie ochrony danych; uważa, że Komisja powinna pilnie przedłożyć decyzję ramową w sprawie ochrony danych zapewniającą taki sam poziom ochrony w ramach trzeciego filaru, jaki jest przewidziany w ramach pierwszego filaru;

44.   wzywa także rządy krajowe do uprzedzania innych Państw Członkowskich przed zaangażowaniem się w znaczące jednostronne inicjatywy w kwestiach migracyjnych;

45.   wierzy, że zainicjowanie nowego planu działania w sprawie narkotyków i narkomanii zapewni lepsze podstawy dla zwalczania narkomanii i handlu narkotykami na obszarze Unii i oczekuje, że skoncentruje się on na najlepszej praktyce i będzie stosować podejścia oparte na dowodach;

46.   wzywa Komisję do zaproponowania odpowiednich unijnych podstaw prawnych dla Europolu, które umocniłyby jego rolę w przyszłości i zapewniły jego skuteczność; podkreśla potrzebę wzmocnienia zaufania do systemów wymiaru sprawiedliwości Państw Członkowskich w oparciu o zasadę wzajemnego uznawania, minimalnych standardów i gwarancji praw wszystkich zainteresowanych;

47.   bierze pod uwagę inicjatywę dotyczącą przekształcenia Centrum Monitoringu UE w Europejską Agencję Praw Podstawowych, ale jest zaniepokojony potencjalnym pokrywaniem się jej działań z działaniami innych organizacji praw człowieka;

Bezpieczeństwo transportu

48.   z zadowoleniem przyjmuje polityczne cele Komisji w sektorze transportu, które kładą duży nacisk na ogólną poprawę bezpieczeństwa transportu morskiego, lotniczego i drogowego oraz zwłaszcza na bezpieczeństwo Transeuropejskich Sieci Transportowych; aspekt ten należy ulepszyć w szczególności w trzecim pakiecie w sprawie bezpieczeństwa transportu morskiego;

49.   wzywa Komisję do starannego sprawdzenia podczas średnioterminowego przeglądu, czy cele Białej Księgi są realizowane, czy też istnieje potrzeba dokonania dostosowań;

Profilaktyka zdrowotna i zapobieganie katastrofom naturalnym

50.   wzywa Komisję do zapewnienia, aby Europejski Ośrodek Zapobiegania i Kontroli Chorób zaczął działać w pełni i skutecznie bez dalszych opóźnień, zwłaszcza biorąc pod uwagę zagrożenie chorobami zakaźnymi, niebezpieczeństwo ewentualnej epidemii grypy i gwałtowny wzrost liczby zachorowań na choroby odporne na wiele leków, w szczególności AIDS i gruźlicę;

51.   podkreśla, że obywatele muszą mieć zapewnioną stosowną ochronę poprzez zmniejszenie zagrożenia katastrofami naturalnymi oraz kryzysami środowiskowymi lub zdrowotnymi dzięki mechanizmom wczesnego ostrzegania i szybkiego reagowania oraz długotrwałej profilaktyce;

52.   podkreśla, że Komisja musi zagwarantować należyte dalsze działania związane z komunikatem w sprawie Europejskiego Programu Żywienia i Zdrowia, proponując konkretne działania w celu walki z otyłością, nieodpowiednią dietą, brakiem ćwiczeń fizycznych i nadużywaniem narkotyków i alkoholu, które prowadzą do cukrzycy i chorób serca;

53.   wzywa Komisję do położenia nacisku, w ramach VII Ramowego Programu Badań, na zintensyfikowane badania nad nowymi/alternatywnymi sposobami leczenia HIV/AIDS;

54.   wzywa Komisję do zaproponowania, a Państwa Członkowskie do podjęcia decyzji w sprawie harmonogramu opracowania spójnej polityki mobilności pacjentów, mającej na celu opracowanie jasnych reguł zwrotu kosztów leczenia w innym Państwie Członkowskim niż państwo, w którym pacjent jest ubezpieczony;

Ochrona konsumentów

55.   podkreśla znaczenie jasnych, prostych i bezpiecznych przepisów dla konsumentów i producentów na jednolitym rynku i w związku z tym sugeruje dalsze uproszczenie przepisów dotyczących w szczególności umów ponadgranicznych; uważa w tym kontekście, że ustawodawstwo dotyczące ochrony konsumentów powinno z zasady stosować się do tego nowego podejścia polegającego na standardach minimum i wzajemnym uznawaniu;

56.   nie uważa za właściwe łączenia w jednej strategii polityk dotyczących konsumentów i zdrowia po wygaśnięciu obecnej strategii dotyczącej polityki konsumenckiej oraz programu zdrowia publicznego (odpowiednio w latach 2007 i 2008); jest głęboko przekonany, że mimo iż te dwie polityki powinny stosować się do tych samych wytycznych politycznych, obie potrzebują własnych strategii i budżetów;

Silniejsza Europa w bezpieczniejszym świecie
Rozszerzenie

57.   oczekuje stałego i zdecydowanego rozwoju wspólnej unijnej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony w celu przenoszenia wartości europejskich na arenę ogólnoświatową oraz ochrony wspólnych interesów UE w sprawach międzynarodowych; kładzie duży nacisk na potrzebę szybkiego osiągnięcia porozumienia w sprawie utworzenia wspólnej służby działań zewnętrznych w sposób chroniący prerogatywy Komisji i Parlamentu, angażujący dyplomacje krajowe i zapewniający Ministrowi Spraw Zagranicznych Unii środki, wywiad i instrumenty potrzebne mu do należytego funkcjonowania;

58.   żąda, aby Komisja szczegółowo informowała Parlament w nadchodzących miesiącach o postępach w przygotowaniu negocjacji dotyczących rozszerzenia z Chorwacją i Turcją;

59.   uważa, że mimo rozpoczęcia aktywnej fazy negocjacji z Chorwacją (na podstawie mandatu, o którym wkrótce poinformuje Komisja), należy realizować i rozszerzać Proces Stabilizacji i Stowarzyszenia jako polityczny kamień węgielny w stosunkach z zachodnią częścią Półwyspu Bałkańskiego;

Polityka sąsiedztwa

60.   podkreśla, iż traktuje jako najwyższy priorytet, jaki nadaje wdrażaniu kompleksowej polityki sąsiedztwa, służącej rozwojowi strefy demokracji, stabilności i dobrobytu w krajach graniczących w Unią na południu i na wschodzie; wzywa Komisję do zrewidowania jej koncepcji w ścisłej współpracy z Parlamentem, w celu umożliwienia dalszego zróżnicowania między różnymi regionami geograficznymi i krajami;

61.   za szczególnie ważne w tym kontekście uważa nadanie znaczącego, nowego wymiaru wschodniego polityce sąsiedztwa i dalsze wysyłanie pozytywnych sygnałów Ukrainie i innym państwom, gdy będą się stawać silniejszymi, funkcjonujacymi demokracjami oraz wzmocnienie i pogłębienie obecnego dialogu euro-śródziemnomorskiego i towarzyszących mu polityk, a zwłaszcza nadanie nowej jakości procesowi barcelońskiemu w ramach przypadającej w tym roku 10-tej rocznicy konferencji oraz zanalizowanie i, ewentualnie, dokonanie pewnej rewizji tego procesu w celu zapewnienia większej skuteczności systemu;

62.   wzywa w szczególności Komisję do zaproponowania, a Radę do rozważenia dalszego poprawienia stosunków UE z Ukrainą, dzięki zapewnieniu innych form stowarzyszenia, które dałyby temu krajowi wyraźną perspektywę europejską i w ten sposób spełniły oczekiwania i nadzieje powstałe podczas pokojowej Pomarańczowej Rewolucji;

63.   potwierdza potrzebę szybkiego opracowania przez UE jej wspólnych polityk sąsiedztwa, aby pomóc sąsiadom w dojściu do liberalnej demokracji, praworządności i poszanowania praw człowieka, a także wyższego poziomu rozwoju społecznego, gospodarczego i w zakresie środowiska;

64.   jest zdania, że należy podjąć wszelkie możliwe starania, aby doprowadzić do ponownego zjednoczenia Cypru; wzywa Komisję do wzmocnienia wewnątrzwspólnotowych projektów w celu stworzenia warunków do wznowienia negocjacji;

Stosunki dwustronne

65.   traktuje jako najwyższy priorytet dalszy rozwój stosunków dwustronnych UE w oparciu o odpowiednie umowy z krajami trzecimi; zwraca uwagę na znaczenie zapewnienia należytego wzmocnienia stosunków z krajami wschodnimi i śródziemnomorskimi, zwłaszcza w drodze rozszerzonego systematycznego dialogu w ramach Eurośrodziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego;

66.   ponawia w szczególności swoje wezwanie do umocnienia stosunków UE-USA, dzięki aktualizacji i zastąpieniu istniejącej Nowej Agendy Transatlantyckiej przez prawdziwe "Partnerstwo Transatlantyckie", poparte zobowiązaniem do usunięcia nadal istniejących barier dla handlu i inwestycji do 2015 r.; przypomina, że szczery i sprawny dialog stanowi naturalną podstawę dla usystematyzowania stosunków transatlantyckich oraz że Transatlantycki Dialog Ustawodawców (TLD) stanowi odpowiednie narzędzie w tym względzie; zwraca uwagę na stałą potrzebę zawarcia Transatlantyckiej Umowy Lotniczej UE-USA, która będzie przykładem rozwoju prawdziwej polityki w dziedzinie transportu zewnętrznego;

67.   zwraca uwagę na zamiar zrewidowania przez Komisję strategii wobec Ameryki Łacińskiej i wprowadzenia nowego podejścia do stosunków dwustronnych i w tym kontekście podkreśla potrzebę ponownego zainicjowania koncepcji systemu "Stowarzyszenia Dwóch Kontynentów" w stosunkach między obydwoma kontynentami;

68.   uważa, że do czasu znaczącej poprawy sytuacji praw człowieka w Chinach, byłoby błędem ze strony UE branie pod uwagę zniesienia embarga na sprzedaż broni do Chin wprowadzonego w 1989 r.; zwraca się do Komisji, aby ta formalnie sprzeciwiła się takiemu posunięciu, gdy będzie ono dyskutowane w Radzie;

Zagadnienia regionalne

69.   nalega, aby Komisja i Państwa Członkowskie wykorzystały szansę dla pokoju na Bliskim Wschodzie, jaką jest deklaracja w sprawie zawieszenia broni w Sharm el Sheikh i zapewniły w ramach Kwartetu, klarowny i zrównoważony wkład w proces zapewnienia trwałego pokoju między Izraelem i trwałym, demokratycznym państwem palestyńskim – zdolnymi do życia obok siebie w pokoju i bezpieczeństwie w ramach kompleksowego rozstrzygnięcia na Bliskim Wschodzie, zgodnie z ustaleniami zawartymi w "mapie drogowej";

70.   z zadowoleniem przyjmuje pozytywną rolę UE w odbudowie Iraku i w działaniach mających uniemożliwić Iranowi zdobycie broni jądrowej;

Polityka w dziedzinie rozwoju

71.   wyraża poważne zaniepokojenie faktem, iż w pięć lat po przyjęciu Milenijnych Celów Rozwoju (MDG) przez ONZ, Afryka subsaharyjska nie zrealizowała – ani nawet nie jest na drodze do realizacji – żadnego z ośmiu celów do 2015 r.; podkreśla, że jeżeli społeczność międzynarodowa nie zwiększy znacznie zarówno ilości, jak i jakości pomocy rozwojowej, wiele słabiej rozwiniętych krajów, zwłaszcza w Afryce subsaharyjskiej, nie będzie w stanie zrealizować MDG;

72.   wyraża poparcie dla szczególnej uwagi, jaką Komisja zwraca na Afrykę oraz dla jej zamiaru przygotowania "Strategii dla Afryki", odzwierciedlającej szczególne potrzeby kontynentu, a zwłaszcza Afryki subsaharyjskiej, aby zapewnić temu regionowi środki dla osiągnięcia postępu na drodze do realizacji MDG;

73.   wzywa instytucje UE do pokierowania sprawnym wdrożeniem sprawozdania Projektu Milenijnego ONZ – "Inwestowanie w Rozwój: praktyczny plan osiągnięcia milenijnych celów rozwoju";

74.   z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie w działalność wielostronną w ogólności i w działalność ONZ w szczególności, ale ostrzega, aby nie pozwolić, by wolne tempo współpracy międzynarodowej narzucało tempo naszym inicjatywom nastawionym na zwalczanie globalnego ocieplenia, ubóstwa i chorób;

Działania międzynarodowe w dziedzinie środowiska i trwałego rozwoju

75.   wzywa Komisję do podjęcia praktycznych kroków w celu stworzenia "dyplomacji europejskiej w dziedzinie środowiska i trwałego rozwoju" i nalega, aby Komisja przedstawiła konkretną strategię w tej dziedzinie;

76.   wspiera cel Komisji, jakim jest utrzymanie wiodącej roli w budowaniu silnej koalicji na rzecz dalszych zobowiązań związanych z protokołem z Kioto wykraczających poza rok 2012, także dlatego, że zajęcie się zmianami klimatycznymi daje możliwości i bodźce dla innowacji, zgodne z celami ustalonymi w agendzie lizbońskiej; podkreśla potrzebę dania decydentom ekonomicznym szansy na włączenie pewnych stosownych prognoz co do sytuacji po roku 2012 do ich bardziej dalekosiężnych planów gospodarczych i do zachęcenia USA do przedstawienia własnych propozycji;

Polityka handlowa

77.   uważa międzynarodową politykę handlową za kluczowy element promowania konkurencyjności i wzrostu zarówno w Unii, jak i w krajach rozwijających się; podkreśla znaczenie wielostronnego podejścia do polityki handlowej i do udanego zakończenia Agendy Rozwoju z Doha w grudniu 2005 r.; uważa dwustronne umowy handlowe za pożyteczne narzędzie umacniania stosunków handlowych z konkretnymi partnerami, pod warunkiem, że umowy te nie zakłócają systemu WTO;

78.   wzywa Komisję do sporządzenia bardziej klarownych wytycznych dotyczących negocjacji z WTO w sprawie rolnictwa w celu maksymalnego zwiększenia szansy osiągnięcia porozumienia w grudniu 2005 r.; w tym kontekście potwierdza pilną konieczność dostosowania etykiet geograficznych lub gwarancji pochodzenia do potrzeb rynku i informacji dla klientów; podkreśla znaczenie stopniowego usuwania barier w imporcie towarów z krajów rozwijających się i stopniowej likwidacji wszystkich form subsydiowania przez UE eksportu produktów rolnych;

Europa, która lepiej funkcjonuje – bliżej obywateli
Lepsze prawodawstwo i lepsza regulacja

79.   wzywa do pełnego wdrożenia w nadchodzącym roku umowy międzyinstytucjonalnej w sprawie lepszego prawodawstwa(2); z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Komisji w skuteczne stosowanie procesu oceny skutków przewidzianego w umowie do wszystkich znaczących środków legislacyjnych; uważa, że wczesne uzgodnienie wspólnej metodologii oceny skutków między trzema instytucjami stanowiłoby znaczący krok naprzód;

80.   popiera dążenie do zapewnienia szybkiego i skutecznego przełożenia do prawa krajowego, wdrażania i egzekwowania dyrektyw UE; wzywa Komisję do wystąpienia z bardziej ambitnym podejściem do zagwarantowania wypełniania przez Państwa Członkowskie ich zobowiązań w terminie przewidzianym w danym akcie legislacyjnym;

81.   uważa, że uproszczenie ustawodawstwa i lepsza jakość projektów ma nadal pierwszorzędne znaczenie; wyraża zaniepokojenie niezbyt ambitnym wykazem obszarów ustawodawstwa, które mają być objęte procesem uproszczeń i w związku z tym wzywa Komisję do określenia i przyspieszenia programów uproszczenia, przeformułowania i skonsolidowania istniejącego ustawodawstwa – po raz pierwszy przewidzianych w planie działania na rzecz lepszej regulacji 2003, aby ustawodawstwo UE było bardziej spójne i aby zmniejszyć ogólną liczbę tekstów w wybranych obszarach polityki;

82.   podkreśla pierwszorzędne znaczenie tego, by Europa lepiej funkcjonowała i była bliżej obywateli, dzięki stworzeniu bardziej otwartej, szybciej reagującej i demokratycznej Unii i dlatego podkreśla potrzebę przeprowadzenia przez Radę Europejską, Parlament i Komisję odpowiednio skoordynowanej kampanii w celu zapewnienia ratyfikacji Konstytucji i jej wejścia w życie 1 listopada 2006 r.;

Petycje

83.   podkreśla znaczenie procesu petycji jako źródła informacji o błędnym wdrażaniu i/lub egzekwowaniu prawa UE; wyraża duże rozczarowanie brakiem skutecznych, szybkich działań kontynuacyjnych ze strony Komisji w związku z petycjami, co wyraźnie świadczy o problemach organizacyjnych w Komisji i braku koordynacji z Państwami Członkowskimi;

Odpowiedzialność budżetowa i reforma administracyjna

84.   z zadowoleniem przyjmuje nacisk, jaki Komisja kładzie w komunikatach na taniość i rozliczalność, a także odwołanie się do potrzeby stworzenia skutecznego planu służącego zapewnieniu absolutorium z wykonania rocznych budżetów;

85.   ponawia swoją prośbę do Komisji o dostarczenie projektu rewizji rozporządzenia finansowego UE i przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia, w celu usunięcia wszelkich przeszkód we wdrażaniu, utrudniających podejmowanie decyzji i sprawne wykonanie budżetu;

86.   wzywa do szybkiego stworzenia bezpiecznego i kompleksowego środowiska kontroli wewnętrznej budżetu UE, poprzez rozwiązanie m.in. problemów rozliczalności wynikających z "połączonego zarządzania" (z uwzględnieniem przygotowania "jednolitego modelu audytu") i zastosowanie dużo twardszego podejścia do zdecentralizowanych jednostek płatniczych;

87.   wskazuje na fakt, że niektóre projekty pilotażowe i działania przygotowawcze leżą w gestii Parlamentu i wzywa Komisję do pełnego wdrożenia odpowiednich decyzji Parlamentu przyjętych w ramach procedury budżetowej na rok 2005 oraz do zapewnienia odpowiednich działań kontynuacyjnych;

88.   wzywa Komisję, aby w tym kontekście wykorzystała linię budżetową przeznaczoną na specjalne doroczne imprezy do wniesienia wkładu finansowego w kampanię UE na rzecz demokracji, XV Igrzyska Śródziemnomorskie, 25-lecie powstania "Solidarności" oraz przeznaczyła 1,5 mln EUR na XX Światowy Dzień Młodzieży 2005; wzywa organizatorów Światowego Dnia Młodzieży do wzięcia pod uwagę klęski tsunami przy planowaniu imprez;

89.   prosi Komisję, zgodnie z przewidywaniami z 2003 r., do przedłożenia formalnego projektu podstaw prawnych dla tak zwanych "Punktów informacyjnych/ Carrefours" oraz umów nowej generacji między Komisją i Państwami Członkowskimi i programów dotacji po roku 2006;

90.   wzywa Komisję, aby jak najszybciej poinformowała Parlament o stanie wdrażania własnego wewnętrznego procesu reform, rozpoczętego przez poprzednią Komisję, oraz o dalszych planach kontynuacji i zakończenia takiej reformy;

Walka z nadużyciami

91.   podkreśla znaczenie włączenia środków "zabezpieczających przed nadużyciami" do wszystkich odnośnych tekstów legislacyjnych i w tym kontekście oczekuje na zakończenie rewizji rozporządzenia w sprawie OLAF w kierunku wzmocnienia jego niezależności; wzywa Komisję do przyjęcia aktywnego podejścia do zachęcenia inicjatorów do ujawnienia się;

92.   nalega, aby całkowite i udane wdrożenie nowego systemu rozliczeń pozostało priorytetem w nadchodzącym roku;

o
o   o

93.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie oraz rządom i parlamentom Państw Członkowskich.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2004)0109. (2) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.