Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 103 του Κανονισμού του,

1.   πιστεύει ακράδαντα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του γενικού στόχου της αειφόρου ανάπτυξης, μπορεί να σταθεί φάρος της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής προόδου στον κόσμο· επιβεβαιώνει την εγκυρότητα των στρατηγικών στόχων που έθεσαν τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ για την ενίσχυση της απασχόλησης, της οικονομικής μεταρρύθμισης, της ανταγωνιστικότητας, της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, της κοινωνικής συνοχής και της προστασίας του περιβάλλοντος, ως μέσων για αειφόρο οικονομία με προσανατολισμό την ανάπτυξη· πιστεύει, επίσης, ότι η Στρατηγική της Λισαβόνας θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της ΕΕ για τα επόμενα πέντε χρόνια·

2.   επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του στη Στρατηγική της Λισαβόνας και το όραμα που θέτει για τον δυναμισμό της οικονομίας και τη βελτίωση της κοινωνίας με υψηλότερη ποιότητα ζωής, ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, δημιουργουμένου έτσι του πλαισίου για κοινωνική συνοχή και περιβαλλοντική πολιτική· πιστεύει ότι η αειφόρος ανάπτυξη και απασχόληση αποτελούν τους πλέον πιεστικούς στόχους της Ευρώπης και στηρίζουν την κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο· επιμένει ότι οι καλά σχεδιασμένες κοινωνικές και περιβαλλοντικές πολιτικές αποτελούν από μόνες τους καίρια στοιχεία για την ενίσχυση της οικονομικής απόδοσης της Ευρώπης·

3.   αναγνωρίζει ότι, ενώ η ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών λειτουργεί ήδη καλά, η εσωτερική αγορά πόρρω απέχει από την ολοκλήρωση και ότι, κατά συνέπεια, θα πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς·

4.   θεωρεί ότι η επιτυχία της ατζέντας της Λισαβόνας απαιτεί από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την διαφύλαξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου· θεωρεί ότι απαιτείται επίσης μακροοικονομικό πλαίσιο που θα στηρίξει την πρόοδο, και ότι το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να συνδυάζει σταθερότητα με κίνητρα για επενδύσεις στους στόχους της Λισαβόνας·

5.   αναγνωρίζει, κατ" αρχήν, τη θετική συμβολή της πολιτικής περιβάλλοντος στην ανάπτυξη και την απασχόληση μέσω, συγκεκριμένα, της ανάπτυξης οικολογικών καινοτομιών, και αναγνωρίζει, δεύτερον, ότι η ΕΕ θα πρέπει να έλθει αντιμέτωπη με προκλήσεις που αφορούν τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον, όπως είναι η κλιματική μεταβολή και η μείωση της βιολογικής ποικιλίας, οι οποίες, εάν δεν ληφθούν υπόψη πάραυτα, θα προκαλέσουν δαπάνες και θα έχουν άμεσες συνέπειες για τους αναπτυξιακούς στόχους της Λισαβόνας· πιστεύει, ως εκ τούτου, ότι είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν οι περιβαλλοντικές ανησυχίες στην αναθεωρημένη διαδικασία της Λισαβόνας· επιμένει ότι οι ορθές πολιτικές για το περιβάλλον, την υγεία και την ασφάλεια των τροφίμων θα έχουν θετική επίπτωση στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα·

6.   πιστεύει, όπως και η Επιτροπή, ότι για να αναζωογονηθεί η Στρατηγική της Λισαβόνας είναι απαραίτητο να αντιμετωπισθεί η αποτυχία της πλήρωσης των στόχων που τέθηκαν το Μάρτιο του 2000 και να αποτελέσει η Στρατηγική της Λισαβόνας κεντρικό στοιχείο της εθνικής και της ευρωπαϊκής δημόσιας συζήτησης· πιστεύει ότι αυτό εξαρτάται από:

7.   πιστεύει ότι το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να εστιάσει τη Στρατηγική της Λισαβόνας σε καίριους στόχους που θα δημιουργήσουν ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, μέσω δράσεων για την κοινωνία που βασίζεται στη γνώση· με την προαγωγή ιδιωτικών και δημοσίων επενδύσεων στους στόχους της Λισαβόνας, την προώθηση περιβάλλοντος φιλικού προς τις επιχειρήσεις, κοινωνική πολιτική που θα βασίζεται στην κοινωνική ένταξη, την ασφάλεια, την αλληλεγγύη και την προσαρμοστικότητα και καθιστώντας την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική πηγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος·

8.   πιστεύει ότι πρέπει να έχουν διασφαλιστεί μακροοικονομικές προϋποθέσεις προσανατολισμένες στην ανάπτυξη και αειφορικές προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής πολιτικής, και ότι αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης· διαπιστώνει ότι σ' αυτό εντάσσεται η δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας και της αγοράς εργασίας καθώς και η σταθερότητα του νομίσματος, η μείωση του δημοσίου χρέους και των κρατικών ελλειμμάτων καθώς και η αειφόρος διασφάλιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων·

9.   πιστεύει ότι πρέπει να προωθηθεί το επιχειρηματικό πνεύμα,να καλλιεργηθεί η ανάληψη κινδύνων καθώς και ατομικής πρωτοβουλίας και ευθύνης και ότι η οικονομική νομοθεσία πρέπει να είναι εύληπτη και όχι γραφειοκρατική και το φορολογικό σύστημα απλό και δίκαιο· διαπιστώνει ότι πρέπει να είναι δεδομένη σε υψηλό βαθμό η προβλεπτικότητα της οικονομικής πολιτικής·

10.   επιμένει ότι, προκειμένου να συσταθεί ευρεία συμμαχία υπέρ της αλλαγής, η Στρατηγική της Λισαβόνας θα πρέπει να θεωρηθεί γενικώς ως στρατηγική τα οφέλη της οποίας θα κατανέμονται ευρέως και θα αναπτύσσονται σε συνεργασία με όλους τους αντίστοιχους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες και ως στρατηγική η οποία αναζητεί αγορές εργασίας που προάγουν το δυναμισμό και την ασφάλεια, επιδιώκει τον εκσυγχρονισμό, όχι την εξασθένηση της κοινωνικής ασφάλισης και θεωρεί τα υψηλά κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στοιχείο του ανταγωνιστικού προτύπου της Ευρώπης·

11.   τονίζει τη σημασία που έχει η επίτευξη της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, με ισορροπία μεταξύ του ανοίγματος της αγοράς, των δημοσίων υπηρεσιών και των κοινωνικών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των καταναλωτών· τονίζει το ρόλο των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος για την προαγωγή της κοινωνικής ενσωμάτωσης, της περιφερειακής συνοχής και της αποτελεσματικότητας της εσωτερικής αγοράς· καλεί το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αναλάβει την έγκριση κοινοτικού νομικού πλαισίου για τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ποιότητα και η πρόσβαση σ" αυτές για όλους τους ευρωπαίους, ενώ ταυτόχρονα θα εφαρμόζονται οι αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας για τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος·

12.   επαναλαμβάνει την συμβολή των δημοσίων υπηρεσιών υψηλής ποιότητας, οι οποίες είναι διαθέσιμες σε όλους και αποτελεσματικές, για την ποιότητα ζωής και τους στόχους κοινωνικής συνοχής που στηρίζουν τη Στρατηγική της Λισαβόνας· θεωρεί ότι η αποτελεσματική εφαρμογή μέτρων που εφαρμόζονται στη σύναψη δημοσίων συμβάσεων θα πρέπει να συγκαταλέγονται μεταξύ των στόχων της Λισαβόνας·

13.   θεωρεί ότι η ζωτική συνεισφορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας θα πρέπει να αναγνωρισθεί ρητά· επισημαίνει ότι ο τομέας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν αντιπροσωπεύει μόνο το μεγαλύτερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ αλλά κατά τα τελευταία χρόνια δημιούργησε επίσης περισσότερες νέες θέσεις απασχόλησης από οποιοδήποτε άλλο τομέα· ζητεί, κατά συνέπεια, ενισχυμένα μέτρα για τη δημιουργία περιβάλλοντος πιο φιλικού προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αποφεύγοντας τις άσκοπες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις, και εξασφαλίζοντας καλύτερη πρόσβαση στους οικονομικούς πόρους για επενδύσεις·

14.   πιστεύει ότι, προκειμένου να δημιουργηθεί κοινωνία ευνοϊκή προς την αλλαγή, θα είναι κρίσιμος ο ρόλος ενός προτύπου λήψης οικονομικών αποφάσεων με μεγαλύτερη συμμετοχή· υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών επέμεινε στον κεντρικό ρόλο της υψηλού επιπέδου κοινωνικής προστασίας στη Στρατηγική της Λισαβόνας· επαναδιατυπώνει την πεποίθησή του ότι είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και υφίστανται τα δεινά του κοινωνικού αποκλεισμού· στηρίζει την έκκληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών για ενίσχυση πολιτικών που θα καταπολεμούν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, προκειμένου να υιοθετηθεί συνολική προσέγγιση που θα δώσει νέα αποφασιστική ώθηση στην προσπάθεια για εξάλειψη της φτώχειας μέχρι το 2010 και προκειμένου να μπορούν όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες να απολαύουν των θεμελιωδών δικαιωμάτων· ζητεί από το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αναλάβει την έγκριση μεγαλόπνοου κοινωνικού προγράμματος·

15.   θεωρεί ότι εάν υπάρξει ικανοποιητική συμφωνία για τη νέα νομοθεσία περί των χημικών ουσιών (RΕΑCΗ), το γεγονός αυτό θα αποτελέσει σαφές παράδειγμα για τη δράση της Στρατηγικής της Λισαβόνας με την εξισορρόπηση της ανταγωνιστικότητας και των περιβαλλοντικών κοινωνικών στόχων και των στόχων της δημόσιας υγείας·

16.   θεωρεί την ανταγωνιστική αγορά ενέργειας που στηρίζει τις επιλογές αειφόρου ενέργειας μια από τις προϋποθέσεις για την ανταγωνιστικότητα και την αειφορία της ευρωπαϊκής οικονομίας και παρακινεί την Επιτροπή να αναλάβει νέα πρωτοβουλία προκειμένου να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ όλων των παραγόντων και όλων των μορφών ενέργειας συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων· παρατηρεί, επιπλέον, ότι η αυξημένη παραγωγικότητα των πόρων μειώνει το κόστος για τη βιομηχανία και τα νοικοκυριά, αποδεσμεύοντας με τον τρόπο αυτό χρηματοδοτικούς πόρους για άλλες επενδύσεις και καθιστώντας την ευρωπαϊκή οικονομία λιγότερο εξαρτημένη από τους σπανίζοντες ενεργειακούς πόρους και τις ρευστές ενεργειακές αγορές·

17.   πιστεύει ότι η ενδιάμεση αναθεώρηση θα δώσει τη δέουσα βαρύτητα στη συμβολή που οι πολλά υποσχόμενες νέες τεχνολογίες (νανο- και μικροτεχνολογίες, ιατρικές τεχνολογίες και τεχνολογίες λέιζερ, τεχνολογίες στον τομέα των μεταφορών και της υλικοτεχνικής συνδρομής κτλ.) καθώς και οι περιβαλλοντικές τεχνολογίες και τα υψηλά περιβαλλοντικά πρότυπα μπορούν να συνεισφέρουν στην επιτυχία και στην ανταγωνιστικότητα της στρατηγικής· ζητεί αυξημένη στήριξη για τις οικολογικές τεχνολογίες και τις αποτελεσματικές οικολογικές καινοτομίες· γενικότερα, υπογραμμίζει το ρόλο της ποιότητας ζωής ως παράγοντα στις επενδύσεις και το χώρο εγκατάστασης των επιχειρήσεων· πιστεύει ότι η αγνόηση των κλιματικών μεταβολών και της απώλειας της βιολογικής ποικιλίας θα ζημιώσει σε σοβαρό βαθμό την ικανότητα επίτευξης των στόχων αυτών·

18.   επιβεβαιώνει, ενόψει της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη μελλοντική κλιματική πολιτική, τις απόψεις που εξέφρασε με το από 13 Ιανουαρίου 2005 ψήφισμά του σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης του Μπουένος Άϊρες για τις κλιματικές αλλαγές(1)·

19.   καλεί την Επιτροπή να προσφέρει ισχυρή καθοδήγηση με την διαμόρφωση στρατηγικών που θα βελτιώνουν τη λειτουργία των αγορών εργασίας, θα διασφαλίζουν τις μελλοντικές αλλαγές για τους νέους μας, θα βελτιώνουν τις ευκαιρίες για τους νέους στον τομέα της αναγνώρισης των διπλωμάτων, της διασυνοριακής εκπαίδευσης και των επαγγελματικών ευκαιριών, θα σέβονται τις αρχές της αλληλεγγύης μεταξύ γενεών και θα είναι συμβατές με τη δημογραφική κατάσταση· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία ολοκληρωμένα μέτρα για τη στήριξη των επικουρικών χρηματοδοτικών συστημάτων, ως τρόπου συμπλήρωσης των υφισταμένων εθνικών συνταξιοδοτικών συστημάτων· πιστεύει ότι μια πλέον ευέλικτη λειτουργία των αγορών εργασίας πρέπει να επικεντρωθεί στο να αυξήσει τις ευκαιρίες απασχόλησης για περισσότερους ανθρώπους, με ειδική έμφαση στις συγκεκριμένες ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ)·

20.   ενθαρρύνει επίσης την ανάληψη ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τους νέους, η οποία έχει προταθεί από αριθμό κρατών μελών, και περιέχεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής για το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο·

21.   θεωρεί ότι οι αγροτικές δαπάνες για την ανάπτυξη της υπαίθρου, ιδίως υπέρ της κατάρτισης νέων αγροτών, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για τα νέα κράτη μέλη, αποτελούν κρίσιμο στοιχείο της Στρατηγικής της Λισαβόνας·

22.   πιστεύει ότι η νόμιμη μετανάστευση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της οικονομίας της γνώσης στην Ευρώπη καθώς και στην προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης·

23.   πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή υπεροχή στην οικονομία της γνώσης εξαρτάται από τη δημιουργία καλώς εκπαιδευμένου και υψηλά καταρτισμένου εργατικού δυναμικού και από τη μεγάλη αύξηση της κλίμακας και της αποτελεσματικότητας της έρευνας και της καινοτομίας· επιμένει ότι η υψηλή ποιότητα εκπαίδευσης, προσπελάσιμης από όλους, αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για ισχυρή οικονομία και δίκαιη κοινωνία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν δραστήρια την επιστημονική έρευνα κατά τη διάρκεια όλων των σταδίων της καινοτόμου διαδικασίας από την ανάπτυξη της ιδέας μέχρι την εκτέλεση σε επιχειρησιακό επίπεδο·

24.   ζητεί κατά την ενδιάμεση αναθεώρηση να τεθεί η εκπαίδευση και η κατάρτιση, η βελτίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου και της δια βίου μάθησης στην καρδιά της Στρατηγικής της Λισαβόνας και θεωρεί ότι το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να ορίσει μεγαλόπνοους στόχους·

25.   υπενθυμίζει ότι, σε μερικά κράτη μέλη, η μεγαλύτερη ομάδα ατόμων που είναι αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας, είναι οι γυναίκες, για πολλές από τις οποίες η απόφαση να εργαστούν με αμοιβή εξαρτάται από το αν υπάρχουν διαθέσιμες ή ελκυστικές θέσεις· καλεί κατά συνέπεια το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ανταποκριθεί στην ανάγκη να ενσωματωθεί η αρχή της ισότητας ευκαιριών για τα δύο φύλα στο πλαίσιο των στόχων της Λισαβόνας, περιλαμβάνοντας και μέτρα για την προαγωγή προτύπων απασχόλησης και χρόνου εργασίας φιλικών προς την οικογένεια, την ασφαλή απασχόληση και την ίση μεταχείριση, να βελτιώσει την πρόσβαση στην κατάρτιση και να καλύψει το χάσμα μεταξύ των φύλων στις αμοιβές και να επεκτείνει τη μέριμνα του παιδιού και να στηρίξει τη μέριμνα των ηλικιωμένων·

26.   στηρίζει την ιδέα της ολοκληρωμένης πολιτικής έρευνας και βιομηχανικής πολιτικής με ιδιαίτερη προσοχή στις ΜΜΕ, και της οικονομικής δυνατότητας πρόσβασης των ΜΜΕ σ" αυτές· θεωρεί επίσης ότι η Ευρώπη χρειάζεται ευρεία βιομηχανική βάση και ότι η ανταγωνιστικότητά της θα πρέπει να ενισχυθεί με την ανάληψη μειζόνων τεχνολογικών πρωτοβουλιών με βάση ιδιωτικές πρωτοβουλίες και/ή εταιρικές σχέσεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα·

27.   καλεί όλα τα κράτη μέλη να αναλάβουν τη δέσμευση κατά το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τη λήψη μέτρων αναγκαίων για την αύξηση των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης κατά 3% τουλάχιστον του εθνικού εισοδήματος (2% για τον ιδιωτικό τομέα και 1% για τον δημόσιο τομέα), εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι οποιαδήποτε μέτρα προώθησης θα ελέγχονται σε σύγκριση με τους στόχους της Λισαβόνας· τονίζει ότι αυτός ο στόχος πρέπει να επιτευχθεί με τον διπλασιασμό της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για την έρευνα και την ανάπτυξη σύμφωνα με τους στόχους της Λισαβόνας, καθώς και με την έγκριση της θέσπισης Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας, ως ανεξάρτητου συμβουλευτικού φορέα για θέματα έρευνας·

28.   ζητεί την προτιμησιακή μεταχείριση μέτρων που θα διευκολύνουν τις διασυνοριακές ανταλλαγές ερευνητών·

29.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να προτείνουν αποτελεσματική, αποδοτική και όσο το δυνατόν λιγότερο επιβαρυντική διαδικασία για την χορήγηση ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που θα διασφάλιζε την ασφάλεια δικαίου, θα ενίσχυε τις δυνατότητες των ΜΜΕ και θα παρείχε πραγματική ώθηση στην ευρωπαϊκή έρευνα και ανάπτυξη·

30.   υποστηρίζει την Επιτροπή στον καθορισμό, από κοινού με το Κοινοβούλιο, αξιόπιστου οδικού χάρτη με σαφείς νομοθετικές και δημοσιονομικές προτεραιότητες για τους τρεις πυλώνες στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας· επιμένει στις λεπτομερείς διαβουλεύσεις με το Κοινοβούλιο για το περιεχόμενό τους και για τη δημιουργία αποτελεσματικού μηχανισμού Επιτροπής-Κοινοβουλίου για τον κοινό προγραμματισμό·

31.   ζητεί από την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει με μεγαλύτερη συνεκτικότητα αξιολογήσεις των οικονομικών, κοινωνικών, υγειονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, να συνεργαστεί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον έλεγχο και την βελτίωση της υφισταμένης νομοθεσίας(2) και να εφαρμόσει αποτελεσματικά τη διοργανική συμφωνία για την καλύτερη νομοθεσία ως θέμα με προτεραιότητα, συμπεριλαμβανόμενων και των απαραίτητων μηχανισμών για αποτελεσματική διαβούλευση όλων των εταίρων· επιμένει, ωστόσο, ότι κατά την αξιολόγηση των επιπτώσεων θα πρέπει πάντοτε να λαμβάνεται υπόψη το κόστος της μη ανάληψης δράσης και το μακροπρόθεσμο κόστος και όφελος σε σχέση με το νόμισμα και την ποιότητα· ζητεί επίσης καλύτερη εκ των υστέρων αξιολόγηση των εγκεκριμένων και εφαρμοσθέντων μέτρων·

32.   ζητεί από την Επιτροπή να ελέγξει εάν όλα τα σχέδια νομοθετικών προτάσεων είναι συναφή με τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας, να εξασφαλίσει ότι η μελλοντική νομοθεσία, ακόμη και αν χρησιμοποιηθούν τα μέσα της επιτροπολογίας, είναι απολύτως συμβατή με τις αναγκαίες δημοκρατικές διαδικασίες, να ενισχύσει τα προγράμματά της για την απλοποίηση και ορθολογική οργάνωση του υφισταμένου κοινοτικού κεκτημένου, μειώνοντας ως εκ τούτου τις δαπάνες συμμόρφωσης και αποδεσμεύοντας πόρους για την προώθηση της καινοτομίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης·

33.   στηρίζει την ιδέα των εθνικών προγραμμάτων δράσης για την εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισαβόνας, με τον ορισμό από κάθε κυβέρνηση ενός υπουργού για το συντονισμό της δράσης·

34.   επιδοκιμάζει την υποβολή ενοποιημένης έκθεσης και ζητεί τη χρησιμοποίηση λιγότερων αλλά καλύτερης ποιότητας δεικτών οι οποίοι θα επιτρέπουν την καταμέτρηση με μεγαλύτερη διαφάνεια της προόδου για τα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά στοιχεία της Στρατηγικής της Λισαβόνας, συμπεριλαμβανόμενης και δημόσιας βάσης δεδομένων στην οποία θα καταγράφονται τα ποσοστά μεταφοράς νομοθεσίας ανά κράτος μέλος, καθώς και η συγκριτική αξιολόγηση των επιδόσεων και οι καλύτερες πρακτικές για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλλει σε τακτική βάση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια ανακοίνωση στην οποία θα αξιολογείται η εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισαβόνας από τα κράτη μέλη·

35.   ζητεί οι ετήσιες εκθέσεις προόδου της Επιτροπής καθώς και οι κατευθυντήριες γραμμές οικονομικής στρατηγικής να αποστέλλονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν να διαβιβασθούν στο Συμβούλιο, ώστε το Κοινοβούλιο να είναι σε θέση να γνωμοδοτήσει·

36.   καλεί το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να δημιουργήσει απλούστερα και συνεκτικότερα συστήματα διακυβέρνησης, ώστε να ενοποιηθεί ο έλεγχός τους από το Κοινοβούλιο και το κοινό·

37.   προτείνει τριμερή συνάντηση μεταξύ των τριών οργάνων για τον προσδιορισμό των καίριων πολιτικών προτεραιοτήτων πριν από το ετήσιο Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο·

38.   επιμένει ότι θα πρέπει να καλλιεργηθεί ιδιαιτρέρως ο διάλογος με το Κοινοβούλιο προκειμένου να οικοδομηθεί πνεύμα συνιδιοκτησίας, διότι η επικοινωνία και η προσεκτική εφαρμογή έχουν εξίσου μεγάλη σημασία για το Κοινοβούλιο· κατά συνέπεια πιστεύει ότι η ισχυρή εταιρική σχέση μεταξύ του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, και του Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, παράλληλα με αυξημένη συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών, αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας·

39.   εφιστά την προσοχή της διακοινοβουλευτικής διάσκεψης που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες στις 16 και 17 Μαρτίου 2005 στην προαγωγή της συνεργασίας προς το σκοπό αυτό μεταξύ εθνικών κοινοβουλίων και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· καλεί το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να προβεί σε προτάσεις για την ενίσχυση της κοινοβουλευτικής διάστασης και του ρόλου της δημόσιας συζήτησης για τη Στρατηγική της Λισαβόνας·

40.   ζητεί οι εθνικοί προϋπολογισμοί και ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, συμπεριλαμβανομένων και των μελλοντικών δημοσιονομικών προοπτικών 2007-2013, να αποτελέσουν την έκφραση των στόχων που επιδιώκονται στο πλαίσιο της διαδικασίας της Λισαβόνας·

41.   αναγνωρίζει την ενιαία προστιθέμενη αξία της περιφερειακής πολιτικής στην εκτέλεση των στόχων της Λισαβόνας και υπενθυμίζει ότι η επάρκεια των οικονομικών μέσων είναι αναγκαία για την αποτελεσματική και ισορροπημένη κάλυψη της πρόκλησης αυτής· εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι τα αναμορφωμένα διαρθρωτικά ταμεία εστιάζονται τώρα κυρίως στους στόχους της Λισαβόνας και επιμένει ότι οι δημοσιονομικές προοπτικές θα πρέπει να αντανακλούν αυτό το ρόλο·

42.   αναγνωρίζει τη σημασία των προγραμμάτων Διευρωπαϊκού Δικτύου και την ταχεία κατασκευή τους για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας, στηρίζει, κατά συνέπεια, την Επιτροπή στις προσπάθειές της να πείσει τα κράτη μέλη ότι τα σχέδια αυτά θα πρέπει να προγραμματισθούν και να χρηματοδοτηθούν με τη στήριξη του προϋπολογισμού της ΕΕ και μέσω εταιρικών σχέσεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα·

43.   ζητεί η προσέγγιση της πολιτικής των μεταφορών να είναι συνολική, να λαμβάνει υπόψη κριτήρια αειφορίας και να βασίζεται στη μεγαλύτερη εφαρμογή νέων τεχνολογιών·

44.   πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να ξεκινήσει νέα πρωτοβουλία της κοινωνίας της πληροφορίας που θα εξετάζει τις προκλήσεις έως το 2010 και ότι η πρωτοβουλία αυτή θα πρέπει να ορίσει το σταθερό περιβάλλον για την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και των ψηφιακών υπηρεσιών και να επικεντρώνεται στην ενίσχυση των προσπαθειών της ΕΕ στον τομέα της έρευνας, της καινοτομίας και της ανάπτυξης των ΤΠΕ·

45.   παρατηρεί ότι οι δημιουργικές βιομηχανίες τείνουν να αποτελέσουν τον κατ" εξοχήν ελπιδοφόρο τομέα της οικονομίας μας και ότι υφίστανται τεράστιες δυνατότητες απασχόλησης στον τομέα των νέων μέσων ενημέρωσης και του ψηφιακού πολιτισμού·

46.   ζητεί από το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αναγνωρίσει ότι οι επενδύσεις αποτελούν κρίσιμο παράγοντα για τον εκσυγχρονισμό της Ευρώπης και να εγκρίνει την ανάληψη κοινής δράσης με στόχο την ενίσχυση των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στις μορφές των επενδύσεων που είναι πλέον απαραίτητες για τους στόχους της Λισαβόνας·

47.   καλεί το Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ενισχύσει το ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, και συγκεκριμένα να εστιάσει καλύτερα τις δανειοδοτικές δραστηριότητες στις επενδύσεις που ευνοούν τους στόχους της Λισαβόνας και να επεκτείνει τα αντίστοιχα δάνεια επιχειρηματικού κεφαλαίου και τη στήριξη των ΜΜΕ, ιδιαίτερα εκείνων που έχουν αγνοηθεί από την αγορά κεφαλαίου·

48.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν την ημέρα αυτή, P6_TA(2005)0005. (2) ΕΕ C 321 της 31.12.2003, σ. 1.