(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt Komisji dla Rady (COM(2003)0819)(1),

–   uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C5-0047/2004),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6-0050/2005),

1.   zatwierdza po poprawkach projekt Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej projektu, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.   zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od zatwierdzonego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.   zwraca się do Rady o ponowną konsultację, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do projektu Komisji;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawki Parlamentu Poprawka 1 Tytuł Rozporządzenie Rady ustanawiające środki odbudowy zasobów soli w Zachodnim Kanale la Manche i Zatoce Biskajskiej Rozporządzenie Rady ustanawiające plan zarządzania zasobami soli w Zachodnim Kanale La Manche i Zatoce Biskajskiej (Przyjęcie poprawki spowoduje również zastąpienie terminu "odbudowa" terminem "zarządzanie" w całym tekście legislacyjnym, z wyjątkiem art. 3 ust. 3) Poprawka 2 Punkt 1 preambuły (1)  Ostatnia opinia Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) podała, że w obszarach ICES VII e, VIII a i VIII b zasoby soli wykazują współczynniki umieralności ryb, które spowodowały redukcję populacji ryb dorosłych w takim stopniu, że te zasoby mogą nie mieć już zdolności odbudowy poprzez reprodukcję, a więc są zagrożone zniszczeniem. skreślony Poprawka 3 Punkt 2 preambuły (2)  Należy podjąć środki w celu opracowania wieloletnich planów odbudowy tych zasobów zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa. (2)  Należałoby podjąć środki zarządzania tymi zasobami, zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa. Poprawka 4 Punkt 3 preambuły (3)  Celem planowanych środków powinno być odbudowanie tych zasobów w ciągu pięciu do dziesięciu lat do biologicznie bezpiecznych granic. (3)  Celem planowanych środków powinno być zapewnienie, iż zasoby te pozostaną w biologicznie bezpiecznych granicach. Poprawka 5 Punkt 3 a preambuły (nowy) (3a) Celem nowej Wspólnej Polityki Rybołówstwa jest umożliwienie zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych, uwzględniając w sposób wyważony aspekty środowiskowe, społeczne i gospodarcze. Poprawka 6 Punkt 3 b preambuły (nowy) (3b) Wdrażając plan Komisja i Państwa Członkowskie powinny zapewnić pełny udział Regionalnych Komitetów Doradczych i innych zainteresowanych stron. Poprawka 7 Punkt 5 preambuły (5)  Oszacowania dokonane przez STECF i ICES w kwestii bezwzględnej wielkości przedmiotowych zasobów są zbyt niedokładne, by służyć jako cele odbudowy; należy więc wyrazić te cele pod względem współczynnika umieralności ryb. skreślony Poprawka 8 Punkt 6 preambuły (6)  Aby osiągnąć powyższe cele, można kontrolować poziom współczynnika umieralności ryb w taki sposób, by istniało duże prawdopodobieństwo, że ten współczynnik będzie się obniżał z roku na rok. skreślony Poprawka 9 Punkt 8 preambuły (8)  Po odbudowie zasobu Rada powinna podjąć decyzję, na wniosek Komisji, o środkach, jakie trzeba wdrożyć zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. skreślony Poprawka 10 Artykuł 2 Plan odbudowy ma na celu odbudowanie przedmiotowych zasobów soli w taki sposób, by mieściły się w biologicznie bezpiecznych granicach. Plan zarządzania ma na celu utrzymanie przedmiotowych zasobów soli w taki sposób, by mieściły się w biologicznie bezpiecznych granicach. Poprawka 12 Artykuł. 3 ust. 2 2.  Jeśli Komisja stwierdzi, w świetle oceny rocznej, że cel określony w art. 2 został osiągnięty dla jakiegokolwiek z przedmiotowych zasobów soli, Rada podejmie decyzję, kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, o zastąpieniu, w przypadku tego zasobu, planu odbudowy określonego w niniejszym rozporządzeniu planem zarządzania zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. skreślony Poprawka 13 Artykuł. 3 ust. 3 3.  Jeśli Komisja stwierdzi, w świetle oceny rocznej, że jakikolwiek z przedmiotowych zasobów soli nie wykazuje oznak wystarczającej odbudowy, Rada podejmie decyzję, kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, o dodatkowych środkach i/lub innych środkach, jakie muszą być wdrożone w celu zapewnienia odbudowy danego zasobu. 3.  Jeśli Komisja stwierdzi, w świetle oceny rocznej, że jakikolwiek z przedmiotowych zasobów soli wykazuje zagrożenie załamaniem, Rada podejmie decyzję, kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, o dodatkowych środkach i/lub innych środkach, jakie muszą być wdrożone w celu zapewnienia odbudowy danego zasobu. Poprawka 14 Artykuł. 5 ust. 1 1.  Jeśli w przypadku jednego z przedmiotowych zasobów soli, STECF ocenił, na podstawie ostatniego aktualnego raportu ICES, że współczynnik umieralności ryb przekracza 0,14 rocznie, TAC dotyczące tego zasobu nie przekroczą takiego poziomu połowu, który, zgodnie z oceną naukową dokonaną przez STECF na podstawie ostatniego aktualnego raportu ICES, spowodowałby redukcję: 1.  TAC nie przekraczają poziomu połowów, dla którego naukowa ocena STECF, dokonana na podstawie ostatniego aktualnego raportu ICES, wykazała, że powoduje on wzrost o 15% ilości dorosłych ryb w morzu, na końcu roku jego stosowania, w stosunku do szacowanej ilości ryb żyjących w morzu na początku danego roku. a) o 20 % współczynnika umieralności ryb w ciągu roku ich stosowania w stosunku do współczynnika umieralności ryb oszacowanego dla poprzedniego roku w zakresie zasobu soli z obszaru VII e; b) o 35 % współczynnika umieralności ryb w ciągu roku ich stosowania w stosunku do współczynnika umieralności ryb oszacowanego dla poprzedniego roku w zakresie zasobu soli z obszarów VIII a i VIII b. Poprawka 15 Artykuł. 5 ust. 2 2.  Jeśli w przypadku jednego z przedmiotowych zasobów soli, STECF ocenił, na podstawie ostatniego aktualnego raportu ICES, że współczynnik umieralności ryb jest niższy lub równy 0,14 rocznie, TAC dotyczące tego zasobu są ustalane na poziomie połowu, który, zgodnie z oceną naukową dokonaną przez STECF na podstawie ostatniego aktualnego raportu ICES, odpowiadałby następującemu współczynnikowi umieralności ryb: 2.  Rada nie przyjmuje TAC, w odniesieniu do których ICES przewiduje, na podstawie ostatniego raportu ICES, że będą miały, w ciągu roku ich stosowania, współczynnik umieralności ryb wyższy od następujących wartości: a) 0,11 rocznie w ciągu roku ich stosowania odnośnie do zasobu soli z obszaru VII e; Sola z Zatoki Biskajskiej: 0,36 b) 0,09 rocznie w ciągu roku ich stosowania odnośnie do zasobu soli z obszarów VIII a i VIII b. Sola z Zachodniego Kanału la Manche: współczynnik do określenia na podstawie późniejszej opinii ICES po włączeniu serii danych z niektórych krajów, które dotąd nie były brane pod uwagę. Poprawka 16 Artykuł. 6 ust. 1 i 2 1.  W ciągu pierwszego roku stosowania niniejszego rozporządzenia obowiązują następujące zasady: a) w przypadku, gdy wykonanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC wyższych o ponad 25 % od TAC poprzedniego roku, Rada przyjmie TAC, które nie są wyższe o ponad 25 % od TAC tego roku; b)w przypadku, gdy wykonanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC niższych o ponad 25 % od TAC roku poprzedniego, Rada przyjmie TAC, które nie są niższe o ponad 25 % od stawek tego roku. 2.  Począwszy od drugiego roku stosowania niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie następujące zasady: 2.  Począwszy od pierwszego roku stosowania niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie następujące zasady: a) w przypadku, gdy wykonanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC wyższych o ponad 15 % od TAC poprzedniego roku, Rada przyjmie TAC, które nie są wyższe o ponad 15 % od TAC tego roku; a) w przypadku, gdy stosowanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC wyższych o ponad 15 % od TAC poprzedniego roku, Rada przyjmie TAC, które nie są wyższe o ponad 15 % od TAC tego roku; b) w przypadku, gdy wykonanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC niższych o ponad 15 % od TAC poprzedniego roku, Rada przyjmie TAC, które nie są niższe o ponad 15 % od TAC tego roku; b) w przypadku, gdy wykonanie art. 5 spowodowałoby ustalenie TAC niższych o ponad 15 % od TAC poprzedniego roku, Rada przyjmie TAC, które nie są niższe o ponad 15 % od TAC tego roku; Poprawka 17 Rozdział III Rozdział zostaje skreślony. Poprawka 18 Artykuł 16 W ramach odstępstwa od art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83 Komisji z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającego szczegółowe zasady dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez Państwa Członkowskie, dopuszczalny margines tolerancji w szacowaniu ilości, w kilogramach ryb zatrzymanych na pokładzie, wynosi 5% ilości zarejestrowanych w dzienniku okrętowym. W ramach odstępstwa od art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83 Komisji z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającego szczegółowe zasady dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez Państwa Członkowskie, dopuszczalny margines tolerancji w szacowaniu ilości, w kilogramach żywej wagi na pokładzie wynosi 8% ilości zarejestrowanych w dzienniku okrętowym. Jeżeli w przepisach wspólnotowych nie został określony współczynnik konwersji, obowiązuje współczynnik konwersji Państwa Członkowskiego, pod którego banderą pływa dany statek. Poprawka 19 Artykuł 17 Właściwe władze Państwa Członkowskiego kontrolują, czy przed wprowadzeniem do sprzedaży, każda ilość soli zwyczajnej przekraczająca 50 kg, złowiona w jednym z obszarów określonych w art. 1, została zważona na wadze w sali aukcyjnej. Właściwe władze Państwa Członkowskiego kontrolują, czy przed wprowadzeniem do sprzedaży, każda ilość soli zwyczajnej przekraczająca 100 kg, złowiona w jednym z obszarów określonych w art. 1, została zważona na wadze w sali aukcyjnej. Poprawka 20 Artykuł 19 ust.1 1.  Właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą zażądać, by każda ilość soli zwyczajnej przekraczająca 50 kg, złowiona w którejkolwiek ze stref geograficznych określonych w art. 1 i wyładowana po raz pierwszy w Państwie Członkowskim, była zważona przed wywiezieniem z portu pierwszego wyładunku. Właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą zażądać, by każda ilość soli zwyczajnej przekraczająca 100 kg, złowiona w którejkolwiek ze stref geograficznych określonych w art. 1 i wyładowana po raz pierwszy w Państwie Członkowskim, była zważona przed wywiezieniem z portu pierwszego wyładunku. Poprawka 21 Artykuł 19 ust.2 2.  W ramach odstępstwa od art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, ilościom soli wspólnotowej powyżej 50 kg, które są przewożone do innego miejsca niż miejsce wyładunku lub przywozu, towarzyszy kopia jednej z deklaracji wymienionych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, dotyczących ilości każdego przewożonego gatunku. Nie stosuje się zwolnienia przewidzianego w art. 13 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2847/93. 2.  W ramach odstępstwa od art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, ilościom soli wspólnotowej powyżej 100 kg, które są przewożone do innego miejsca niż miejsce wyładunku lub przywozu, towarzyszy kopia jednej z deklaracji wymienionych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, dotyczących ilości każdego przewożonego gatunku. Nie stosuje się zwolnienia przewidzianego w art. 13 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2847/93. Poprawka 22 Załącznik Załącznik zostaje skreślony.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.