Parlament Europejski,

–   uwzględniając Deklarację nr 29 w sprawie sportu, dołączoną do Traktatu Amsterdamskiego i art. III-282 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 września 2000 r. w sprawie komunikatu Komisji na temat wspólnotowego planu wsparcia zwalczania dopingu w sporcie(1),

–   uwzględniając konkluzje Rady i Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich, zebranych w Radzie, z dnia 4 grudnia 2000 r. na temat zwalczania dopingu(2),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 września 2000 r. w sprawie sprawozdania Komisji dla Rady Europejskiej w celu zachowania obecnych struktur sportowych i utrzymania społecznej roli sportu w ramach Wspólnoty - sprawozdania helsińskiego w sprawie sportu(3),

–   uwzględniając Światowy Kodeks Antydopingowy przyjęty w dniu 5 marca 2003 r. w Kopenhadze,

–   uwzględniając przesłuchanie publiczne swojej Komisji Kultury i Edukacji z dnia 29 listopada 2004 r. na temat "Stosowanie środków dopingujących w sporcie - przeszkoda dla urzeczywistnienia sportowego ideału ",

–   uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że liczba przypadków dopingu podczas Igrzysk Olimpijskich w Atenach w 2004 r. po raz kolejny dowiodła, że doping w sporcie niestety ciągle jeszcze jest obecny i że należy go zwalczać,

B.   mając na uwadze, że zdrowie publiczne i ochrona osób małoletnich stanowią priorytety Unii Europejskiej,

C.   mając na uwadze, że doping jest prawdziwym problemem zdrowia publicznego i dotyczy każdego, kto ma do czynienia ze sportem, w tym młodych ludzi i amatorów, którzy zaopatrują się w nielegalne substancje, np. na siłowniach oraz, coraz częściej, przez internet,

D.   mając na uwadze, że w ślad za sukcesem Europejskiego Roku Edukacji przez Sport powinny iść działania Unii Europejskiej w zakresie walki ze wszystkimi aspektami dopingu w sporcie,

E.   mając na uwadze, że Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy zapewnia odpowiednie podstawy prawne do opracowania i wdrożenia działań wspólnotowych w dziedzinie sportu,

F.   mając na uwadze, że coraz silniejsze są naciski na sportowców, którzy muszą stawić czoła ogromnym wymaganiom, presji mediów i presji ekonomicznej,

1.   podkreśla fakt, że stosowanie środków chemicznych zwiększających zdolność do osiągania lepszych wyników w sporcie stoi w sprzeczności z wartościami sportu jako aktywności społecznej, kulturalnej i edukacyjnej;

2.   zauważa, że chociaż stosowanie środków dopingujących miało miejsce w całej historii sportu, doping przybiera obecnie nowy i coraz bardziej niebezpieczny obrót poprzez stosowanie substancji takich jak hormony wzrostu i erytropoetyny oraz poprzez praktyki takie jak transfuzje krwi;

3.   jest zatroskany o zdrowie fizyczne i psychiczne sportowców zawodowych i amatorów;

4.   podkreśla znaczenie horyzontalnej, niezależnej kontroli medycznej;

5.   wzywa Komisję do podjęcia działań zmierzających do zapewnienia skutecznej kontroli na zewnętrznych granicach Unii Europejskiej i walki z przemytem substancji niedozwolonych;

6.   wzywa Komisję do wdrożenia skutecznej i zintegrowanej polityki we wszystkich właściwych obszarach, w szczególności w obszarze zdrowia publicznego, prewencji, edukacji i badań farmaceutycznych;

7.   wzywa Komisję do wsparcia stałej kampanii informacyjnej w celu ustanowienia skutecznej polityki prewencyjnej;

8.   wzywa Państwa Członkowskie i Komisję do wzmocnienia wzajemnej współpracy w ramach Światowej Agencji Antydopingowej, Rady Europy i Światowej Organizacji Zdrowia w sposób umożliwiający Unii Europejskiej podjęcie skutecznych działań w dziedzinie prewencji i kontroli dopingu;

9.   wzywa Komisję do włączenia wszystkich stron mających do czynienia ze sportem do procesu podejmowania decyzji związanych z dopingiem w celu skutecznego zajęcia się tym problemem i promowania "czystego wizerunku" sportu i aktywności fizycznej;

10.   wzywa Komisję do zwiększenia koordynacji między Państwami Członkowskimi w celu wspólnego stworzenia skutecznych metod kontroli i certyfikacji stosowania substancji i związków chemicznych na siłowniach oraz w ośrodkach sportowych, które odwiedzają szczególnie osoby młode;

11.   wzywa Komisję, aby zaproponowała w Siódmym Programie Ramowym, dalsze badania nad różnymi metodami wykrywania i kontroli dopingu;

12.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich, rządom państw przystępujących, narodowym i międzynarodowym federacjom sportowym, Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI), Radzie Europy, Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu i Światowej Agencji Antydopingowej.

(1) 1 Dz.U. C 135 z 7.5.2001, str. 270. (2) 2 Dz.U. C 356 z 12.12.2000, str. 1. (3) 3 Dz.U. C 135 z 7.5.2001, str. 274.