Parlament Europejski,

-   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 marca 2000 r. w sprawie Sahary Zachodniej(1), w której "zwraca się do Komisji o zwiększenie pomocy humanitarnej dla uchodźców saharyjskich oraz wzywa ją w szczególności do zwiększenia pomocy humanitarnej dla ludu saharyjskiego, zwłaszcza w sektorze żywnościowym, zdrowotnym i edukacyjnym";

-   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 października 2003 r. w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2004, sekcja III: Komisja(2), w której wzywa Komisję do zapewnienia gwarancji znaczącej i nieprzerwanej pomocy humanitarnej dla uchodźców saharyjskich;<0}

-   mając na uwadze sprawozdania Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych z dnia 20 października 2004 r. w sprawie ewentualnej redukcji personelu MINURSO, w tym personelu cywilnego i administracyjnego (S/2004/827) oraz z dnia 27 stycznia 2005 r. w sprawie sytuacji dotyczącej Sahary Zachodniej (S/2005/49), wzywające wspólnotę międzynarodową do dalszego niesienia pomocy humanitarnej uchodźcom saharyjskim aż do rozwiązania konfliktu w Saharze Zachodniej;

-   mając na uwadze projekt Światowego Programu Żywnościowego ONZ (UNWFP) z dnia 5 maja 2004 r. w sprawie pomocy dla uchodźców w Saharze Zachodniej (WFP/EB.2/2004/4-B/4), który stwierdza pogorszenie warunków życia uchodźców saharyjskich (opóźnienie wzrostu u dzieci, niedożywienie, anemia itp.) na skutek zmniejszenia pomocy;

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że ludność saharyjska znajduje się w obozach dla uchodźców w Algierii z powodu niedokończonej dekolonizacji oraz że przeżycie tej ludności zależy całkowicie od międzynarodowej pomocy humanitarnej;

B.   uwzględniając pogorszenie sytuacji humanitarnej, stwierdzone przez grupę posłów do Parlamentu Europejskiego podczas ich wizyty w dniach 3 - 6 marca 2005 r. w obozach dla uchodźców saharyjskich (położonych w pobliżu Tindoufu, w południowo-zachodniej Algierii);

C.   mając na uwadze apel skierowany do państw ofiarodawców skierowany przez UNWFP w dniu 26 lutego 2005 r., który stwierdza, że począwszy od maja 2005 r. UNWFP nie będzie w stanie zapewnić pełnej dziennej racji żywnościowej 2 100 kcal dla 158 000 uchodźców saharyjskich z powodu braku hojnych składek i pomocy zewnętrznej, co mogłoby mieć poważne skutki dla odżywiania i zdrowia uchodźców, a przede wszystkim kobiet i dzieci;

D.   zaniepokojony faktem, że zapasy skończą się w maju 2005 r., co narazi uchodźców żyjących już teraz w trudnych warunkach, na głęboki kryzys humanitarny, jeśli do tego czasu nie zostaną podjęte kroki w celu zapewnienia znaczącej i szybkiej pomocy, umożliwiającej załagodzenie tej poważnej sytuacji;

E.   mając na uwadze dramatyczne konsekwencje, które mogą wyniknąć z ciągłego zmniejszania pomocy niesionej uchodźcom saharyjskim przez Komisję za pomocą Departamentu pomocy humanitarnej (ECHO) (uszczuplenie racji żywnościowych, pogorszenie sytuacji w dziedzinie zdrowia i edukacji, itp.);

F.   mając na uwadze istotną, szczególną i dodatkową pomoc (żywność, zdrowie, edukacja, mieszkania, higiena, itp.) świadczoną przez Komisję uchodźcom saharyjskim do 2002 r. jako uzupełnienie pomocy polegającej na dostarczeniu podstawowych produktów przez instytucje Organizacji Narodów Zjednoczonych w ramach ich mandatu;

G.  G mając na uwadze, że kryzys humanitarny jest spowodowany między innymi brakiem istotnych postępów w poszukiwaniu sprawiedliwego i trwałego politycznego rozwiązania sytuacji politycznej w Saharze Zachodniej, które mogłoby być zaakceptowane przez wszystkie zainteresowane strony;

1.   wzywa Komisję do przyznania natychmiastowej pomocy, umożliwiającej zaradzenie trudnej sytuacji, w jakiej znajdują się obecnie uchodźcy saharyjscy;

2.   wzywa Komisję do zwiększenia i zróżnicowania niesionej pomocy, tak aby powrócić przynajmniej do poziomu z 2002 r., zapewniając tym samym uchodźcom saharyjskim możliwą do zaakceptowania, minimalną rację żywnościową, oraz do jednoczesnego dalszego koncentrowania uwagi na takich obszarach jak zdrowie, edukacja, mieszkania i transport;

3.   ponownie zwraca się do Komisji z wezwaniem, zawartym w ust. 66 wymienionej wyżej rezolucji z dnia 23 października 2003 r. o podjęcie właściwych kroków w celu zagwarantowania pomocy dla uchodźców saharyjskich i, w każdym wypadku, o nieprzerywanie tej pomocy, nawet chwilowo, z powodów czysto administracyjnych;

4.   wzywa Komisję do zaangażowania europejskich organizacji pozarządowych, które mają już doświadczenie w terenie, w realizację programów ECHO na rzecz uchodźców saharyjskich w celu zagwarantowania efektywnego i szybkiego wdrożenia pomocy przyznanej przez Unię Europejską;

5.   zwraca się do Komisji o przyczynienie się do zwiększenia potencjału administracyjnego dla pomocy humanitarnej w obozach dla uchodźców poprzez współpracę z organizacjami saharyjskimi powołanymi specjalnie do tego celu;

6.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, rządowi Maroka, Frontowi Polisario i Przewodniczącemu Unii Afrykańskiej.

(1) Dz.U. C 377 z 29.12.2000, str. 354. (2) Dz.U. C 82 E z 1.4.2004, str. 457.