Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt zalecenia dla Rady, złożonego przez Stavrosa Lambrinidisa w imieniu grupy politycznej PSE w sprawie ochrony infrastruktur o kluczowym znaczeniu w ramach walki z terroryzmem (B6-0085/2005),

–   uwzględniając Traktat Konstytucyjny, a w szczególności jego art. III-284 dotyczący obrony cywilnej i art. I-43, który przewiduje, że "Unia i jej Państwa Członkowskie działają wspólnie w duchu solidarności, jeżeli jakiekolwiek Państwo Członkowskie stanie się przedmiotem ataku terrorystycznego lub ofiarą klęski żywiołowej bądź katastrofy spowodowanej przez człowieka",

–   uwzględniając Deklarację solidarności przeciwko terroryzmowi przyjętą przez głowy państw i rządów dnia 25 marca 2004 r.,

–   uwzględniając tzw. program haski(1) przyjęty w dniu 5 listopada 2004 r., według którego "...skuteczne zarządzanie ponadgranicznymi sytuacjami kryzysowymi na obszarze UE wymaga nie tylko wzmocnienia bieżących działań dotyczących obrony cywilnej i niezbędnej infrastruktury, lecz także skutecznego zwrócenia uwagi na porządek publiczny i aspekty bezpieczeństwa w takich sytuacjach kryzysowych... Dlatego Rada Europejska wzywa Radę i Komisję do utworzenia...... zintegrowanego mechanizmu zarządzania kryzysowego.... który powinien wejść w życie do dnia 1 lipca 2006 r. Mechanizm ten powinien dotyczyć przynajmniej następujących kwestii: dodatkowej oceny możliwości Państw Członkowskich, gromadzenia zapasów, szkoleń, wspólnych ćwiczeń i planów operacyjnych dla cywilnego zarządzania kryzysowego",

–   uwzględniając komunikaty Komisji:

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 września 2003 r. w sprawie skutków letniej fali upałów(2), w której apelował on o utworzenie Europejskich Sił Obrony Cywilnej,

–   uwzględniając stosowne podstawy prawne ustanowione w Traktatach, które uprawniają Wspólnotę i Unię do określania i wdrażania polityk wspierających działania Państw Członkowskich w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa obywateli europejskich,

–   uwzględniając art. 114 ust. 3 oraz art. 94 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0161/2005),

A.   świadomy faktu, iż obywatele Europy wciąż potrzebują ochrony przed ryzykiem związanym z atakami terrorystycznymi (takimi jak ataki nuklearne, radiologiczne, chemiczne i biologiczne, ataki w miejscach publicznych, itp.), lecz również z klęskami żywiołowymi (takimi jak trzęsienia ziemi, powodzie, pożary, pożary lasów), katastrofami technologicznymi (takimi jak katastrofa w Seveso, katastrofy morskie, wypadki transportowe), jak również kryzysami zdrowotnymi lub innymi (np. pandemiami), w kontekście zintegrowanej strategii europejskiej, uwzględniając, że takie wydarzenia nie tylko powoduja poważne skutki ponadgraniczne na poziomie europejskim, lecz również powodują konieczność wykazania przez Państwa Członkowskie wzajemnej solidarności oraz istnienia konsekwentnego i interoperacyjnego systemu reagowania,

B.   stwierdzając, że efektywna strategia powinna koncentrować się zarówno na gotowości (ocena ryzyka i zagrożenia dla strategicznej infrastruktury, środki podwyższonego bezpieczeństwa, promowanie wspólnych norm bezpieczeństwa i wymiany fachowej wiedzy, promowanie koordynacji i współpracy na skalę UE), jak i radzeniu sobie ze skutkami ataków i katastrof (wymiana wiedzy, umiejętności i doświadczenia, opracowanie scenariuszy i ćwiczenia szkoleniowe oraz ustanowienie stosownych mechanizmów zarządzania kryzysami, szybkiego ostrzegania i obrony cywilnej),

C.   przekonany, że zwłaszcza w przypadku ataków terrorystycznych, w których sprawcy obeszli systemy zabezpieczeń i odstraszania, jedynie dobrze zorganizowany i skuteczny system reagowania może zagwarantować szybki powrót do normalności; że wyłącznie dzięki podnoszeniu specjalistycznych umiejętności, ścisłej współpracy, gromadzeniu środków, zagwarantowaniu oceny ryzyka, informacjom, szkoleniom, komunikacji, analizie zapobiegawczej i analizie skutków katastrof można zapewnić natychmiastowe przywrócenie normalności i że wreszcie Państwa Członkowskie i UE, poprzez zwiększanie środków i udzianie niezbędnej pomocy ofiarom, mogą lepiej chronić swych obywateli w przypadku wystąpienia w UE lub poza jej terytorium katastrof, których skutki pośrednio lub bezpośrednio dotknęłyby obywateli UE,

D.   stwierdzając, że w strategicznej infrastrukturze w UE powstają silne powiązania i współzależności, przez co staje się ona bardziej podatna na zakłócenia lub zniszczenie,

E.   uznając, że ochrona infrastruktur o kluczowym znaczeniu wymaga konsekwentnego i opartego na współpracy partnerstwa właścicieli i operatorów tejże infrastruktury oraz władz Państw Członkowskich; odnotowując, że analizowanie i zarządzanie ryzykiem w przypadku każdej infrastruktury musi opierać się na surowych, określonych przez UE, standardach i procedurach; odnotowując, że odpowiedzialność za zarządzanie ryzykiem w obiektach, w ramach łańcucha dostaw, technologii informacyjnych i sieci komunikacyjnych ostatecznie spoczywa na właścicielach i operatorach, na których spoczywa obowiązek codziennego kierowania tymi infrastrukturami; odnotowując jednakże, iż UE i Państwa Członkowskie powinny udzielać pomocy sektorowi przemysłowemu w wykonywaniu jego obowiązków, szkolić, wspierać i kontrolować na wszystkich szczeblach organów władzy publicznej, w tym poprzez bodźce finansowe i inne, jeżeli i wtedy, gdy zostanie to uznane za stosowne; odnotowując, w tym zakresie, że operatorzy powinni mieć możliwość przekazywania aktualnych informacji władzom, a te ostatnie powinny wziąć odpowiedzialność za analizowanie informacji oraz opracowanie odpowiednich rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo wspólnie z operatorami; mając na uwadze, że istotne jest zapewnienie podstawowego prawa do ochrony danych na szczeblu europejskim i krajowym w każdym poszczególnym przypadku powiązanym z tą działalnością,

F.   przekonany, że wobec coraz większej złożoności zagrożeń należy rozbudować komputerowe systemy zabezpieczeń we współpracy z właściwymi organami na szczeblu krajowym i europejskim (np. ENISA) i wykorzystując najwyższej klasy technologie informatyczne,

1.   występuje do Rady Europejskiej i do Rady z następującymi zaleceniami:

2.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie Europejskiej, Radzie oraz przedstawienia go do wglądu Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich, Radzie Europy oraz ONZ i jej wyspecjalizowanym agencjom.

(1) Zaktualizowany 17 grudnia 2004 r. w kwestii walki z terroryzmem. (2) Dz.U. C 76 E z 25.3.2004, str. 382. (3) Patrz: projekt reformy strategii obrony cywilnej i zagrożeń chemicznych, biologicznych, radiologicznych i nuklearnych omawiany na szczeblu ONZ.