(Διαδικασία συναπόφασης: δεύτερη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου (COM(2004)0492 – 2004/0163(AVC)),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 161 της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Απριλίου 2004 σχετικά με την τρίτη έκθεση για την οικονομική και κοινωνική συνοχή(1),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 75, παράγραφος 3, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την προσωρινή έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών, της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, της Επιτροπής Αλιείας και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A6-0177/2005),

1.   θεωρεί ότι το σχέδιο κανονισμού είναι σε γενικές γραμμές συμβατό με το ψήφισμα της 22ας Απριλίου 2004 και, επομένως, δεν κρίνει απαραίτητο να εκφράσει περαιτέρω τη συναίνεσή του όσον αφορά τις προτάσεις της Επιτροπής, αλλά καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στις συζητήσεις στους κόλπους του Συμβουλίου, να λάβουν υπόψη τις ακόλουθες συγκεκριμένες συστάσεις·

2.   εκφράζει τη λύπη του για την αποτυχία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να επιτύχει συμφωνία για τις δημοσιονομικές προοπτικές, καθώς και την ανησυχία του για τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην πολιτική συνοχής· πιστεύει ότι η αβεβαιότητα όσον αφορά τη χρηματοδότηση των διαρθρωτικών πολιτικών ενδέχεται να υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών στο ευρωπαϊκό σχέδιο·

3.   ζητεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να λάβει απόφαση το συντομότερο δυνατόν, και πάντως πριν από το τέλος του 2005, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι ευρωπαϊκές περιφέρειες και τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους μια επαρκή περίοδο για την προετοιμασία των νέων επιχειρησιακών προγραμμάτων·

4.   ζητεί κατά τη νέα περίοδο, χωρίς να πάψει να δίνεται αναφορά στην οικονομική και κοινωνική συνοχή, να προστεθεί η μνεία στην έννοια της εδαφικής συνοχής και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη αυτής της νέας έννοιας·

5.   απορρίπτει κάθε σημαντική τροποποίηση της συνολικής αρχιτεκτονικής της πρότασης της Επιτροπής και ιδίως κάθε προσπάθεια εκ νέου υπαγωγής στο εθνικό επίπεδο μέρους ή του συνόλου της περιφερειακής πολιτικής της Ένωσης (Τίτλος 1)·

6.   ζητεί να έχουν οι περιφέρειες που επηρεάζονται από το στατιστικό φαινόμενο επίπεδο χρηματοδότησης σε ποσοστό 85% των πόρων που προβλέπονται για τις περιφέρειες πλήρους σύγκλισης κατά την έναρξη της χρηματοδοτικής περιόδου, ποσοστό το οποίο θα μειωθεί στο 60% έως το 2013·

7.   απορρίπτει οιαδήποτε προσπάθεια να υποβαθμισθεί ο τόσο σημαντικός στόχος της ανταγωνιστικότητας των περιφερειών και της απασχόλησης, και εγκρίνει την επικέντρωσή του στην προσβασιμότητα, την έρευνα και την ανάπτυξη, την παιδεία και την κατάρτιση, την απασχόληση και την κοινωνική ένταξη, καθώς και την κοινωνία της πληροφορίας· ζητεί αυτές οι προτεραιότητες να συντονίζονται από κοινού με άλλα κοινοτικά προγράμματα και πολιτικές και ειδικότερα τη στρατηγική της Λισαβόνας·

8.   ζητεί να επεκταθεί η επιλεξιμότητα των περιοχών φυσικής επίδρασης και στις δράσεις του στόχου "Σύγκλιση" χωρίς να αυξηθούν αντιστοίχως οι πόροι της Κοινότητας υπέρ περιοχών αυτών (άρθρο 6, παράγραφος 2)·

9.   υπογραμμίζει τη σημασία της ύπαρξης τρίπτυχης δομής στο νέο στόχο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας η οποία περιλαμβάνει τη διακρατική, διασυνοριακή και διαπεριφερειακή συνεργασία· ζητεί, ως εκ τούτου, να συμπεριληφθεί η διαπεριφερειακή συνεργασία ως ανεξάρτητη συνιστώσα αυτού του στόχου όπως και στο τρέχον πρόγραμμα INTERREG ΙΙΙc·

10.   πιστεύει ότι πρέπει να διατηρηθεί ο συνολικός προϋπολογισμός για το στόχο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας και υπογραμμίζει τη σημασία του στόχου "ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία" και ζητεί, όσον αφορά τον καταμερισμό των πόρων, ουσιαστική μετατόπιση των προτεραιοτήτων προς την κατεύθυνση της διασυνοριακής συνεργασίας (άρθρο 18, στοιχείο α)·

11.   αντιτίθεται στην επιβολή του αυθαίρετου ορίου για τον καθορισμό των περιοχών που είναι επιλέξιμες για τα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας· ζητεί, επιπλέον, τη λήψη πρόσθετων μέτρων ώστε να εξασφαλισθεί η συμμετοχή των απόμακρων περιοχών στα εν λόγω προγράμματα· κρίνει, σε κάθε περίπτωση, ότι το συγκεκριμένο κριτήριο της απόστασης δεν πρέπει να εφαρμοστεί σε περιφέρειες του επιπέδου NUTS III οι οποίες βρέχονται από την ίδια θάλασσα·

12.   απορρίπτει οιαδήποτε εξασθένηση της αρχής της εταιρικής σχέσης όπως προβλέπεται στην αρχική πρόταση, ιδίως από την άποψη του στρατηγικού σχεδιασμού και της παρακολούθησης των προγραμμάτων· ζητεί ειδικότερα τη διατήρηση του καταλόγου αρμόδιων οργάνων (άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο γ)·

13.   καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τους δεσμούς με τους περιφερειακούς, τοπικούς και αστικούς εταίρους έτσι ώστε να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις ειδικές γνώσεις τους τόσο κατά την προετοιμασία των προγραμμάτων όσο και κατά την υλοποίησή τους· τάσσεται, στο πλαίσιο αυτό, επιπλέον υπέρ της μέγιστης αποκέντρωσης των εξουσιών έτσι ώστε να αποφευχθεί η υπερβολική διοικητική εργασία (άρθρο 10)·

14.   ζητεί την επέκταση της αρχής της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, ώστε να εξασφαλίζεται η απουσία διακρίσεων λόγω φύλου, φυλής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού, και θέτει ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των ωφελειών από τα Ταμεία την προσβασιμότητα για άτομα με ειδικές ανάγκες, η οποία παρακολουθείται κατά τα διάφορα στάδια εκτέλεσης των πιστώσεων των Ταμείων (άρθρο 14)·

15.   ζητεί οι αξιολογήσεις των ταμείων να περιλαμβάνουν επίσης ενδείξεις σχετικά με την πρόοδο που σημειώνεται στον τομέα της προαγωγής της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της κοινωνικής ένταξης, καθώς και της καταπολέμησης των κάθε μορφής διακρίσεων·

16.   ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι θα προωθούνται η προστασία και η βελτίωση του περιβάλλοντος κατά τα διάφορα στάδια εφαρμογής των ταμείων·

17.   ζητεί να απορριφθούν δυναμικά όλες οι προσπάθειες προσαρμογής του προτεινόμενου χρηματοδοτικού πλαισίου, συμπεριλαμβανομένων τόσο των γενικών πόρων όσο και της κατανομής των πόρων στους διάφορους στόχους και τις συνιστώσες τους, ανεξάρτητα από τη διαπίστωση ότι οι τάξεις μεγέθους που προτείνονται από την Επιτροπή όσον αφορά την κατανομή των πόρων μεταξύ των διάφορων στόχων αντιπροσωπεύουν έναν δίκαιο συμβιβασμό (άρθρα 15-22)·

18.   θεωρεί ότι, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρής ανάγκης για διαρθρωτική χρηματοδότηση πολλών περιοχών της ΕΕ κατά τη νέα περίοδο προγραμματισμού, όλοι οι πόροι που διατίθενται υπέρ της πολιτικής συνοχής θα πρέπει να δαπανηθούν για τον σκοπό αυτόν· ζητεί συνεπώς να υπάρχει η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης των μη δαπανηθέντων πόρων εξαιτίας των κανόνων Ν+2 στο εσωτερικό της υποδιαίρεσης 1β για τις περιφέρειες που μπορούν να τους απορροφήσουν με βάση την αρχή της αποτελεσματικότητας και με δίκαιο τρόπο·

19.   ζητεί την εξεύρεση πολιτικής λύσης που να προβλέπει τη θέσπιση ειδικής αντιστάθμισης για τις περιοχές εκείνες ή τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν σημαντικές οικονομικές ζημίες λόγω των ανισοτήτων που προκαλεί η εφαρμογή της πρότασης της Επιτροπής σε σχέση με τη διάθεση των χρηματοδοτικών πόρων·

20.   πιστεύει ότι η πρόταση της Επιτροπής για τη χορήγηση 336,1 δισ. ευρώ σε τιμές 2004 για τη στήριξη των τριών προτεραιοτήτων της αναθεωρημένης πολιτικής συνοχής αποτελεί το απαραίτητο ελάχιστο όριο για την επιτυχία της μεταρρύθμισης και θεωρεί πως μόλις εγκριθούν οι προσεχείς δημοσιονομικές προοπτικές, η Επιτροπή θα επιβεβαιώσει ανάλογα με την περίπτωση τα ποσά που αναφέρονται στην πρόταση κανονισμού·

21.   υπενθυμίζει ότι το Ταμείο υπόκειται στις διατάξεις του δημοσιονομικού κανονισμού και υπογραμμίζει ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη χρειάζεται να εφαρμόζουν τους κανόνες διαφάνειας και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση·

22.   ζητεί τη διατήρηση σαφών και συνολικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών της Κοινότητας σχετικά με τη συνοχή, οι οποίες πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 161 της Συνθήκης ΕΚ· ζητεί, επιπλέον, κάθε ενδιάμεση αναθεώρηση να διενεργείται βάσει της ίδιας διαδικασίας, εκτός εάν τεθεί εν τω μεταξύ σε ισχύ η Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος για την Ευρώπη όπου στην περίπτωση αυτή πρέπει να γίνει εφαρμογή του άρθρου III-223, ώστε να εξασφαλιστεί η νομοθετική συναπόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (άρθρο 23 – 24)·

23.   ζητεί να συμπεριληφθούν στο άρθρο 23, παράγραφος 3, οι αποφάσεις για το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών ("TEN-T") (απόφαση αριθ. 884/2004/ΕΚ(2) και απόφαση αριθ. 1692/96/ΕΚ(3))·

24.   ζητεί, ο κανονισμός να περιλαμβάνει σαφέστερη σύνδεση με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη (άρθρο 23)· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη να επιδείξουν στα εθνικά στρατηγικά πλαίσια αναφοράς τους πώς προτίθενται να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες του περιβάλλοντος και ειδικότερα τη στήριξη του δικτύου Natura 2000, την εφαρμογή της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα και την επίτευξη των στόχων του Κυότο, είτε από κοινοτικούς πόρους είτε από ίδιους πόρους (άρθρο 25)·

25.   επαναλαμβάνει το αίτημά του για ισόρροπη και δίκαιη δημοσιονομική μεταχείριση των περιοχών που πλήττονται από σφοδρές φυσικές, κλιματικές ή δημογραφικές ανισότητες, όπως οι νησιωτικές, οι ορεινές και οι συνοριακές περιοχές, καθώς και οι αραιοκατοικημένες περιφέρειες, ιδίως δε οι εξαιρετικά αραιοκατοικημένες περιοχές του βόρειου τμήματος της Ένωσης (αιτιολογική σκέψη 12)· ζητεί επίσης την προσθήκη μνείας για αυτές τις περιοχές στο πλαίσιο των θεματικών και εδαφικών προτεραιοτήτων που προσδιορίζονται στο στρατηγικό τμήμα του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς (άρθρο 25)·

26.   ζητεί να λάβουν τα νέα κράτη μέλη Μάλτα και Κύπρο επαρκή χρηματοδοτική στήριξη λόγω του νησιωτικού, απόκεντρου χαρακτήρα τους και βάσει της αρχής της ίσης μεταχείρισης, ώστε να επιλύσουν τα ειδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως νήσοι στην περιφέρεια της ΕΕ·

27.   υποστηρίζει με σθένος την ειδική δράση ύψους 1 100 εκατ. ευρώ για τις πλέον απομακρυσμένες περιοχές που προτείνει η Επιτροπή, καθώς και τη δυνατότητα χρηματοδότησης της επιχειρησιακής βοήθειας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (COM(2004)0495)· ζητεί να εφαρμοστεί στην πράξη η απαίτηση που ορίζεται στο άρθρο 299, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ, να αντιμετωπίζονται δηλαδή οι εξόχως απόκεντρες περιοχές ως ειδικές περιπτώσεις σε ό,τι αφορά την πρόσβασή τους στα διαρθρωτικά ταμεία, περιλαμβανομένων των περιοχών το ΑΕΠ των οποίων έχει ήδη αυξηθεί άνω του 75% του κοινοτικού μέσου όρου·

28.   ζητεί τη διατήρηση εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς το οποίο εκπονείται σε στενή συνεργασία με τους εταίρους που αναφέρονται στο άρθρο 10 και το οποίο πρέπει να παραμείνει στο πεδίο απόφασης της Επιτροπής, κατόπιν διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης (άρθρο 26)·

29.   ζητεί την προσθήκη της δυνατότητας αναθεώρησης του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς (άρθρο 26)·

30.   ζητεί την απλούστευση της διαδικασίας παρακολούθησης της προόδου υλοποίησης της στρατηγικής, ώστε να υποβάλλονται ανά διετία εκθέσεις από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή (άρθρα 27 και 28)· ζητεί, σε αυτό το πλαίσιο, την ανά διετία διεξαγωγή συζήτησης σε στρατηγικό φόρουμ που συμπεριλαμβάνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Επιτροπή, την Επιτροπή των Περιφερειών και τα κράτη μέλη (άρθρο 29)·

31.   ζητεί, στο πλαίσιο της προσέγγισης σύμφωνα με την οποία κάθε πρόγραμμα χρηματοδοτείται από ένα μόνο Ταμείο, αύξηση από 5% σε 10% του ανωτάτου ορίου μέχρι το οποίο είτε το ΕΚΤ είτε το ΕΤΠΑ μπορεί να χρηματοδοτεί μέτρα που εμπίπτουν στο πεδίο ενίσχυσης του άλλου Ταμείου· προτείνει, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις η Επιτροπή να μπορεί να επιτρέπει στην ίδια διαχειριστική αρχή να προΐσταται σε περισσότερες από μια παρεμβάσεις, αλλά το όριο του 10% θα πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει (άρθρο 33)·

32.   ζητεί, προκειμένου να τονίσει την αστική διάσταση και ιδίως τη βιώσιμη ανάπτυξη των αστικών κέντρων, στα επιχειρησιακά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία στο πλαίσιο των στόχων "Σύγκλιση" και "Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση" να διατηρηθεί η υποχρέωση υποβολής πληροφοριών σχετικά με την προσέγγιση που αφορά τις αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του καταλόγου επιλεγμένων αστικών κέντρων και των διαδικασιών εκχώρησης αρμοδιοτήτων· ζητεί αυτές οι διαδικασίες να ενταχθούν στο πλαίσιο της περιφερειακής και τοπικής εταιρικής σχέσης· θεωρεί ότι το επίπεδο χρηματοδότησης πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο προς εκείνο το οποίο μπορούν να λάβουν τα αστικά κέντρα στο πλαίσιο του σημερινού κανονισμού (άρθρο 36)·

33.   πιστεύει ότι, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, ιδίως των βιοτεχνιών, για την περιφερειακή συνοχή και ανάπτυξη, και το ρόλο τους στον τομέα της ανάπτυξης και της απασχόλησης, επιβάλλεται να εξασφαλισθεί ότι τα τρία ταμεία λαμβάνουν υπόψη τις προτεραιότητές τους και υποστηρίζουν την εφαρμογή των αρχών και των κατευθύνσεων δράσης του Ευρωπαϊκού Χάρτη των μικρών επιχειρήσεων, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Φέιρα το 2000·

34.   θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίσουν τις ρυθμίσεις για τη στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς και των επιχειρησιακών προγραμμάτων και να εξασφαλίζουν εγκαίρως εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον των μεγάλων έργων υποδομής· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα μεγάλα έργα υποδομής δεν θα έρχονται σε σύγκρουση με την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος (άρθρα 38 έως 40)· ζητεί να ανασταλούν οι πληρωμές για σχέδια που έχουν αναληφθεί κατά παράβαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ·

35.   ζητεί συνεκτική προσέγγιση και διατήρηση των διαδικασιών των διαρθρωτικών ταμείων κατά το μετασχηματισμό των τρεχόντων προγραμμάτων γειτονίας σε προγράμματα βάσει των νέων μηχανισμών συνεργασίας για τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης (ΕΝΡΙ και ΙΡΑ)·

36.   ζητεί να διατηρηθεί η πρόταση για σύσταση κοινοτικού αποθεματικού ποιότητας και επίδοσης ως μηχανισμού επιβράβευσης της προόδου, περιλαμβανομένου του Ταμείου Συνοχής· ζητεί εν τούτοις την εφαρμογή δικαιότερων, πιο αντικειμενικών, διαφανέστερων και κοινώς αποδεκτών κριτηρίων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι πραγματικά επιτυγχάνεται αυτός ο σκοπός (άρθρο 48)·

37.   ζητεί να υπάρξει σαφής απαίτηση και αναγνώριση της αρχής και της πρακτικής της προσβασιμότητας από άτομα με ειδικές ανάγκες, στις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και στη διαδικασία αξιολόγησης που απαιτείται από τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές·

38.   ζητεί να αναγνωρισθεί η δυνατότητα για τα κράτη μέλη που το επιθυμούν, να προβλέπουν την τήρηση εθνικών αποθεματικών για απρόβλεπτα και συνιστά μεγαλύτερη ευελιξία των μέσων εφαρμογής τους (άρθρο 49)·

39.   απορρίπτει τις πιέσεις για αλλαγή των προτεινόμενων ποσοστών συγχρηματοδότησης (άρθρο 51), αλλά ζητεί διπλασιασμό της επιτρεπόμενης αύξησης στις 10 ποσοστιαίες μονάδες για τις περιοχές με περισσότερα του ενός γεωγραφικά ή φυσικά μειονεκτήματα, όπως ορίζονται στην πρόταση· ζητεί επίσης την εισαγωγή αύξησης δέκα ποσοστιαίων μονάδων για τις αστικές περιοχές (άρθρο 52)·

40.   υποστηρίζει απερίφραστα το να δοθεί κάθε είδους κίνητρο για την κινητοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων και την προαγωγή των συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα κατά τη νέα περίοδο προγραμματισμού (άρθρα 50, στοιχείο δ) και 54)· θεωρεί ότι ο υπολογισμός του ποσοστού κοινοτικής συγχρηματοδότησης ως ποσοστό των δηλωθεισών μόνο δημοσίων δαπανών συνιστά σημαντική πρόταση απλοποίησης αυτού του κανονισμού και εξασφαλίζει με καλύτερο τρόπο την εφαρμογή της αρχής της προσθετικότητας, ανεξαρτήτως εάν οι δημόσιες δαπάνες που συμμετέχουν στο ποσοστό συγχρηματοδότησης μπορούν να αντικατασταθούν εν μέρει από ιδιωτικό κεφάλαιο στο πλαίσιο του προγράμματος· ζητεί συγχρόνως να διατηρηθεί η ευελιξία που προβλέπεται για τον υπολογισμό του ποσοστού συγχρηματοδότησης ανά άξονα προτεραιότητας και όχι ανά μέτρο (άρθρα 51 και 76)· τονίζει ωστόσο ότι ο υπολογισμός του ποσοστού συγχρηματοδότησης δεν πρέπει να γίνεται με τρόπο που να θίγει τη συμμετοχή των ΜΚΟ και άλλων μη κερδοσκοπικών οργανώσεων στις δραστηριότητες των διαρθρωτικών ταμείων·

41.   εφιστά ιδιαιτέρως την προσοχή στο γεγονός ότι όλες οι πολιτικές της ΕΕ πρέπει να υποχρεούνται να συμβάλλουν στον στόχο της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και ότι η πολιτική διεθνούς εμπορίου πρέπει επίσης να συμβάλλει στον στόχο αυτό και να μην αποτελεί εξαίρεση· ζητεί να σχεδιαστεί η εμπορική πολιτική κατά τρόπον ώστε να αποφεύγεται η πρόκληση αρνητικών συνεπειών στις περιφέρειες και επισημαίνει ιδίως ότι η μετεγκατάσταση επιχειρήσεων ή μονάδων παραγωγής αποτελεί σοβαρή απειλή για την περιφερειακή ανάπτυξη·

42.   φρονεί ότι η πρόταση της Επιτροπής να επιβάλει δημοσιονομικές διορθώσεις σε εταιρείες που μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους συνιστά απαραίτητο μέτρο ώστε να μην υπονομευθεί η παγίωση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στις πληγείσες περιοχές· προτείνει την καθιέρωση συστημάτων παρακολούθησης ώστε να αποδίδεται ποσοτικώς το οικονομικό και κοινωνικό κόστος οιασδήποτε μετεγκατάστασης και να επιβάλλονται στη συνέχεια οι ανάλογες κυρώσεις· ζητεί συγχρόνως την έγκριση όλων των απαιτούμενων νομικών μέτρων ώστε να διασφαλισθεί ότι οι εταιρείες που λαμβάνουν κοινοτική χρηματοδότηση δεν θα μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους για μακρό και προκαθορισμένο χρονικό διάστημα·

43.   ζητεί να προβλεφθεί διάταξη με την οποία απαγορεύεται η συγχρηματοδότηση δράσεων που οδηγούν σε σημαντικές απώλειες θέσεων εργασίας ή στο κλείσιμο εργοστασίων στον τόπο λειτουργίας τους·

44.   ζητεί να προστεθεί μνεία ότι απαιτούνται υψηλού επιπέδου ικανότητες και προσόντα διαχείρισης έργων ως βασικό στοιχείο για τη διασφάλιση της έγκαιρης παράδοσης των έργων χωρίς να υπερβαίνουν το προβλεπόμενο προϋπολογισμό (άρθρο 57)·

45.   ζητεί ουσιαστική εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας στον προγραμματισμό (άρθρο 31 έως 37), στην αξιολόγηση (άρθρο 45), στη διαχείριση, την παρακολούθηση και τους ελέγχους (άρθρα 57 έως 73) συναρτήσει του μεγέθους των προγραμμάτων· θεωρεί επιπλέον ότι στους τομείς αυτούς, η αρχή της απλούστευσης πρέπει να εφαρμόζεται για όλα τα προγράμματα·

46.   επισημαίνει ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μοιράζονται από κοινού την ευθύνη για τα διαρθρωτικά ταμεία· καλεί τα κράτη μέλη να πραγματοποιούν ετήσιες δηλώσεις αξιοπιστίας, διαβεβαιώνοντας ότι τα χρήματα των φορολογουμένων της ΕΕ δαπανήθηκαν κανονικά, νόμιμα και με διαφάνεια· ζητεί οι δηλώσεις αυτές να υπογράφονται από τον Υπουργό Οικονομικών κάθε κράτους μέλους· για λόγους ενημέρωσης από την πλευρά των κρατών μελών, η Επιτροπή θα πρέπει να ορίσει σαφώς τι εννοεί με τον όρο "κανονικά'·

47.   ζητεί τη διατήρηση του πνεύματος των προτεινόμενων ορίων όσον αφορά τις αναλογικές ρυθμίσεις ελέγχου (συγχρηματοδότηση 33% και κόστος 250 εκατ. ευρώ) κάτω από τα οποία δεν διενεργούνται συστηματικοί έλεγχοι από την Επιτροπή· ζητεί, ωστόσο, να ληφθούν υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των διαφόρων Ταμείων (άρθρο 73)·

48.   απορρίπτει κάθε αλλαγή των προτεινόμενων ποσών προκαταβολής (άρθρο 81)·

49.   απορρίπτει οποιαδήποτε περαιτέρω εξασθένηση της ρύθμισης N+2 για τα διαρθρωτικά ταμεία, εκτός από την ευελιξία που έχει ήδη προταθεί για μεγάλα έργα, εφόσον τα οφέλη αυτής της ρύθμισης έχουν αποδειχθεί μέσω της αποτελεσματικότητάς της στη βελτίωση της εκτέλεσης των πιστώσεων των Ταμείων για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού (άρθρο 93)· ζητεί εν τούτοις να αναγνωρισθεί μεγαλύτερη ευελιξία για το Ταμείο Συνοχής·

50.   ζητεί μεγαλύτερη ευελιξία, ώστε να παραταθεί η προτεινόμενη προθεσμία των δύο μηνών που διαθέτουν τα κράτη μέλη για να διατυπώσουν τις αντιρρήσεις τους σχετικά με τις δημοσιονομικές διορθώσεις της Επιτροπής· ζητεί η προθεσμία αυτή να διαφοροποιείται ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος (άρθρο 100)·

51.   καλεί την Επιτροπή να εξεύρει, σε συνεργασία με τις χώρες συνοχής, λύση όσον αφορά το ζήτημα της επιλεξιμότητας του μη επιστρεφόμενου ΦΠΑ, προκειμένου να διασφαλίσει την άμεση δυνατότητα πρόσβασης των δήμων στα κονδύλια·

52.   απορρίπτει οιαδήποτε απόπειρα συμπερίληψης δαπανών που δεν σχετίζονται με επενδύσεις, όπως το κόστος στέγασης, ως επιλέξιμων για τους σκοπούς του υπολογισμού της κοινοτικής συγχρηματοδότησης· θεωρεί ωστόσο ότι οι δαπάνες που συνδέονται με την ανακαίνιση κοινωνικής στέγης με σκοπό την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις επιλέξιμες δαπάνες·

53.   απορρίπτει κάθε μείωση των ανωτάτων ορίων που εφαρμόζονται στις κρατικές ενισχύσεις για τις περιφέρειες του στόχου "Σύγκλιση", συμπεριλαμβανομένων των περιφερειών που υπόκεινται στη στατιστική επίδραση· ζητεί συνεπώς να αντιμετωπίζονται σε ισότιμη βάση όλες οι περιοχές που καλύπτονται από τον στόχο "Σύγκλιση" σε ό,τι αφορά τους κανόνες παροχής ενισχύσεων και να υπαχθούν στο άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο α), της Συνθήκης ΕΚ· ζητεί επιπλέον τη σταδιακή μετάβαση σε ανώτατα όρια ενισχύσεων για τις περιοχές φυσικής επίδρασης· τονίζει την ανάγκη να διατηρηθεί η εδαφική διαφοροποίηση, κυρίως όσον αφορά τα φυσικά ή γεωγραφικά μειονεκτήματα, κατά την εφαρμογή των κρατικών ενισχύσεων σε περιφέρειες εκτός του στόχου "Σύγκλιση'·

54.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να ζητήσει τη διεξαγωγή περαιτέρω συζητήσεων με το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 75, παράγραφος 3, του Κανονισμού του·

55.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 104 E της 30.4.2004, σ. 1000. (2) ΕΕ L 167 της 30.4.2004, σ. 1. (3) ΕΕ L 228 της 9.9.1996, σ. 1.