Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2005/2571(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B6-0398/2005

Debaty :

PV 06/07/2005 - 3

Głosowanie :

PV 06/07/2005 - 4.17

Teksty przyjęte :

P6_TA(2005)0289

Teksty przyjęte
PDF 292kWORD 59k
Środa, 6 lipca 2005 r. - Strasburg
Światowy Apel o Działania na rzecz Walki z Ubóstwem
P6_TA(2005)0289RC-B6-0398/2005

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Światowego Apelu o Działania na rzecz Walki z Ubóstwem

Parlament Europejski

–   uwzględniając "Kwintet przeciwko głodowi" stworzony podczas Światowego Szczytu w sprawie Działania przeciwko Głodowi i Ubóstwu, który doprowadził do Światowego Apelu o Działania na rzecz Walki z Ubóstwem zainicjowanego przez Prezydenta Brazylii Lulę podczas Światowego Forum Społecznego w styczniu 2005 r.

–   uwzględniając nowojorską deklarację w sprawie akcji przeciwko głodowi i ubóstwu z dnia 20 września 2004 roku podpisaną przez 111 rządów narodowych łącznie ze wszystkimi Państwami Członkowskimi UE,

–   uwzględniając Milenijne Cele Rozwoju (MDG) oraz zbliżający się. Panel Wysokiego Szczebla ONZ podsumowujący postępy na drodze do osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju we wrześniu 2005 r.

–   uwzględniając Komunikaty Komisji COM(2005)0132, COM(2005)0133 oraz COM(2005)0134 z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie przyspieszania postępu w osiąganiu Milenijnych Celów Rozwoju,

–   uwzględniając posiedzenie Rady ds. Rozwoju z maja 2005 r.,

–   uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.   zważywszy na ekstremalne ubóstwo, dotykające ponad miliard ludzi oraz na fakt, że w Afryce Subsaharyjskiej ponad 300 milionów ludzi żyje w całkowitym ubóstwie oraz że miliony ludzi umierają co roku z powodu niewystarczającej opieki zdrowotnej, braku czystej wody, godnych warunków mieszkaniowych i odpowiedniego żywienia,

B.   zważywszy, że druga połowa roku 2005 stanowi dla Unii Europejskiej i jej Państw Członkowskich historyczną możliwość, aby zademonstrować swoją przewodnią rolę w kwestiach rozwoju podczas Szczytu G8 w Gleneagles, podczas nowojorskiej Konferencji MDG we wrześniu oraz podczas Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) odbywającej się w grudniu w Hong Kongu,

C.   zważywszy, że realizacja MDG i zwalczanie światowego ubóstwa będą wymagały od donatorów zwiększenia ilości i poprawienia jakości pomocy, bardziej sprawiedliwego handlu oraz zniesienia niezrównoważonego długu oraz mając na uwadze, że dwie trzecie państw rozwijających się wydaje więcej na obsługę długu niż na podstawową opiekę socjalną,

D.   zważywszy, że o wykorzystaniu większości pomocy decyduje darczyńca, co oznacza, że często pieniądze są darowane pod warunkiem zakupu dóbr i usług z kraju donatora; zważywszy, że szacuje się, iż "powiązanie pomocy" zawyża koszty zaopatrzenia o około 5 miliardów USD,

E.   zważywszy, że pomimo iż wzrosła wysokość oficjalnej pomocy rozwojowej UE (ODA), znaczna część wzrostu jest spowodowana operacjami redukcji zadłużenia, co stoi w sprzeczności z porozumieniem z Monterrey, zgodnie z którym inicjatywa najbardziej zadłużonych ubogich państw świata powinna być w pełni finansowana z dodatkowych środków,

F.   zważywszy, że umorzenie długu w wysokości 2 miliardów USD rocznie, zapowiedziane przez T. Blaira w przeddzień szczytu G8 odnosi się do 18 spośród 165 państw rozwijających się i dotyczy jedynie międzynarodowych instytucji finansowych,

Kwestie ogólne

1.   z zadowoleniem przyjmuje zobowiązania prezydencji brytyjskiej do priorytetowego potraktowania rozwoju oraz walki z ubóstwem, ze specjalnym naciskiem na Afrykę; wzywa Wielką Brytanię do wykorzystania jej prezydencji w G8 do umieszczenia problemu ubóstwa w centrum agendy międzynarodowej i europejskiej;

2.   wyraża swoje głębokie zaniepokojenie faktem, że Afryka Subsaharyjska nadal nie zrealizowała ani nie osiągnęła postępu na drodze ku osiągnięciu choćby jednego z ośmiu MDG wyznaczonych na rok 2015;

3.   przyjmuje do wiadomości konkluzje raportu Millenium Ecosystem Assessment, według którego stała destrukcja ekosystemu ziemi stanowić będzie przeszkodę w osiąganiu MDG;

4.   z zadowoleniem przyjmuje uznanie rozwoju Afryki za priorytet dla UE oraz fakt, że te wysiłki zostaną zwiększone, aby pomóc państwom afrykańskim w osiągnięciu MDG;

5.   podkreśla, że Unia Europejska musi umieścić problem kobiet i dziewcząt w centrum swojej polityki rozwoju dla osiągnięcia postępu na drodze realizacji MDG;

6.   uważa, że prawdziwa walka z ubóstwem wymaga ustanowienia całościowej polityki trwałego rozwoju w celu stworzenia możliwości produkcyjnych państw rozwijających się;

7.   wierzy, że walka z ubóstwem musi opierać się na uznaniu prawa państwa do demokratycznego zdefiniowania jego własnych polityk, priorytetów i strategii dla ochrony warunków bytowych jego populacji oraz jej praw społecznych, gospodarczych i kulturowych;

8.   zauważa zasadniczą rolę, jaką organizacje społeczeństwa obywatelskiego muszą odegrać, aby być wiodącą siłą w państwach o naglących problemach rozwojowych, mobilizując szeroko zakrojone działania oraz tworząc oddolny nacisk, aby zmusić liderów do wywiązywania się z ich zobowiązań; w związku z powyższym z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę międzynarodowej akcji Światowego Apelu o Działania na rzecz Walki z Ubóstwem;

9.   podkreśla pilną potrzebę zwiększenia inwestycji w państwach rozwijających się; zauważa wagę międzynarodowej debaty zmierzającej do określenia innowacyjnych dodatkowych źródeł finansowania inwestycji publicznych i polityk, bezpośrednio odnoszących się do MDG oraz ustanawiających podstawy dla rozwoju sektora prywatnego;

10.  podkreśla, że pomoc na rzecz rozwoju jest jedynie jednym z czynników, który może przyczynić się do osiągnięcia MDG, i że musi być wspierana innymi środkami, takimi jak solidne, odpowiedzialne i przejrzyste instytucje, poszanowanie praw człowieka i zobowiązań międzynarodowych, równość płci, odpowiednie zasady rządzące handlem i inwestycjami, transfer wiedzy i bezpieczeństwo;

11.   domaga się większego zaangażowania w walkę z przemytem broni do krajów afrykańskich oraz lepszej kontroli i dalszego ograniczenia handlu bronią z tymi krajami;

12.   wzywa UE do ustanowienia skutecznej kontroli europejskich przedsiębiorstw międzynarodowych w odniesieniu do ich roli w finansowaniu konfliktów zbrojnych, wykorzystaniu surowców i poszanowaniu praw wspólnot lokalnych oraz popiera działania podejmowane w tym kierunku przez rządy państw afrykańskich;

Poziom i jakość pomocy

13.  z zadowoleniem przyjmuje potwierdzenie przez Radę jej zobowiązania do przeznaczenia minimum 0,7% PKB na pomoc do 2015 r. oraz 0.56% do roku 2010; wzywa Komisję i Radę do zapewnienia, aby Państwa Członkowskie dotrzymały obietnicy poprzez nałożenie mechanizmów kontroli, które umożliwią - z zachowaniem przejrzystości - przeanalizowanie na przyszłych posiedzeniach Rady ds. Rozwoju poziomu pomocy ze strony Państw Członkowskich;

14.  z uznaniem przyjmuje aktywny udział w polityce pomocy nowych Państw Członkowskich, które dołączyły do UE po roku 2002 oraz odnotowuje z zadowoleniem ich zobowiązanie do osiągnięcia 0.17% udziału oficjalnej pomocy rozwojowej w dochodzie narodowym brutto (ODA/DNB) do 2010 r. oraz 0,33% do roku 2015;

15.  wzywa do lepszego wykorzystania istniejącej pomocy, w szczególności poprzez reorganizację priorytetów, tak aby skoncentrować się na MDG oraz poprzez poprawę kontroli nad funduszami publicznymi przekazanymi przez UE na walkę z korupcją i zwiększenie przejrzystości;

16.  wzywa Komisję do zwiększenia wysiłków w celu skoordynowania pomocy UE i Państw Członkowskich; w tym kontekście wzywa do włączenia do działań zmierzających do koordynacji UE i strategii komplementarności sektora prywatnego oraz podmiotów społeczeństwa obywatelskiego;

17.  z zadowoleniem przyjmuje projekt Komisji dotyczący regularnych sprawozdań w sprawie skuteczności pomocy udzielanej przez Państwa Członkowskie, przygotowywanych wspólnie przez Komisję i Państwa Członkowskie;

18.  wyraża zaniepokojenie faktem, że tylko trzy Państwa Członkowskie (Irlandia, Szwecja i Wielka Brytania) całkowicie uwolniły swoją dwustronną pomoc, natomiast niektóre Państwa Członkowskie wciąż udzielają pomocy "warunkowo"; wzywa wszystkie Państwa Członkowskie do całkowitego uwolnienia od zobowiązań pomocy dla krajów rozwijających się oraz do działania zgodnie z doktryną UE w myśl której kontrakty na udzielanie pomocy powinno się, jeśli jest to możliwe, przyznawać kontrahentom lokalnym, regionalnym bądź krajowym;

19.  wzywa do szybkiego przyjęcia i wdrożenia projektów legislacyjnych dotyczących uwalniania pomocy wspólnotowej;

20.   wzywa UE do pełnego wdrożenia przyjętego w 2002 r. planu działania przeciw nielegalnym, niezgodnym z przepisami i nierejestrowanym połowom oraz do zapewnienia pomocy materialnej, finansowej i technologicznej tym nadmorskim krajom rozwijającym się, które mają trudności z zapobieganiem nielegalnym połowom na swych wodach;

21.  wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do przeznaczenia co najmniej 20% środków pomocy rozwojowej na zdrowie i edukację; odnotowuje z zaniepokojeniem, że zarówno UE jak i jej Państwa Członkowskie dalekie są od osiągnięcia tego celu; podkreśla, że bez znacznych inwestycji na rzecz rozwoju człowieka i na służbę zdrowia nie uda się osiągnąć MDG;

22.  podkreśla znaczenie przyspieszenia oraz zwiększenia wsparcia na programy szczepień oraz programy walki z chorobami takimi jak AIDS, gruźlica i malaria oraz choroby zaniedbane;

23.   wzywa Unię Europejską do bezpośredniego pokrycia koszów realizacji niektórych celów, takich jak szczepienie dzieci i walka z malarią, w partnerstwie z właściwymi organizacjami;

24.  wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do zapewnienia, aby zdrowiu seksualnemu i rozrodczemu zarezerwowano czołowe miejsce we wrześniowej agendzie MDG oraz uznano je za kluczowy element walki z HIV/AIDS;

Handel i spójność

25.  wzywa kraje uprzemysłowione, a w szczególności UE, do nieszczędzenia starań zmierzających do uzyskania przyjaznego rozwojowi wyniku Agendy Rozwoju z Doha, zapewnienia zwiększonego dostępu do rynku dla towarów przemysłowych i rolniczych oraz usług dla krajów rozwijających się, ustanowienia ram czasowych dla wyeliminowania zakłócających wymianę handlową dotacji eksportowych dla produktów rolniczych oraz zapewnienia krajom rozwijającym się specjalnego i wyróżniającego traktowania;

26.  podkreśla znaczenie sprawiedliwego handlu dla zwalczania ubóstwa; z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez Komisję w Parlamencie Europejskim w czerwcu zobowiązanie do ofiarowania zwiększonego wsparcia technicznego i budżetowego dla producentów stosujących się do zasad sprawiedliwego handlu oraz zobowiązanie się do zwiększenia spójności pomiędzy wszystkimi politykami UE, w szczególności pomiędzy rozwojem, handlem i rolnictwem;

27.  wzywa do dostarczenia odpowiedniego wsparcia technicznego dla handlu, włącznie z rozbudową mocy produkcyjnych, w celu zmaksymalizowania potencjału rozwojowego płynącego z handlu, wspierania rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw oraz wypełniania międzynarodowych standardów środowiskowych, społecznych oraz w zakresie pracy i zdrowia;

28.  podkreśla kluczowe znaczenie spójności polityki dla zwiększania skuteczności i jakości pomocy;<0} wzywa UE do sterowania globalnym wysiłkiem i do wzmocnienia spójności swoich własnych polityk oraz polityk Państw Członkowskich w obszarach takich jak handel, środowisko, rolnictwo i migracja, poprzez podejmowanie zobowiązań związanych z rozwojem;

29.  wzywa Państwa Członkowskie UE do upublicznienia działalności ich agencji udzielających kredytów eksportowych w celu zwiększenia przejrzystości i nadzoru demokratycznego;

Redukcja zadłużenia

30.  z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie krajów G8 do umorzenia długów pociągające za sobą umorzenie zaległych długów najbardziej zadłużonym ubogim państwom świata w Międzynarodowym Funduszu Walutowym, Banku Światowym i Afrykańskim Funduszu Rozwoju; podkreśla jednakże, że umorzenie to nie obejmuje pewnej liczby krajów zadłużonych, o niskim przychodzie narodowym, że redukcja zadłużenia nie jest idealnym sposobem walki z ubóstwem, jako że wiele ubogich krajów ma niski poziom zadłużenia oraz że redukcja zadłużenia wiąże się z ryzykiem braku reakcji na potrzeby krajów najuboższych i najbardziej potrzebujących;

31.  wzywa Państwa Członkowskie UE do zapewnienia, aby redukcja zadłużenia była dodatkiem do zobowiązań pomocowych; wzywa, w szczególności Wielką Brytanię do podkreślenia tego faktu na szczycie G8 wobec USA, które zobowiązały się zredukować długi kosztem hojniejszej pomocy;

32.  podkreśla, że redukcja zadłużenia powinna obejmować przede wszystkim najsłabiej rozwinięte kraje pod warunkiem, że fundusze uzyskane przez rząd dzięki tej redukcji przeznaczone będą na pomoc dla najbiedniejszych w danej wspólnocie;

o
o   o

33.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich UE, głowom państw i szefom rządów krajów G8, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, rządom krajów AKP i najsłabiej rozwiniętych krajów, Unii Afrykańskiej, Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu, Bankowi Światowemu, Komitetowi Pomocy Rozwojowej OECD oraz rządom Państw będących członkami Klubu Paryskiego.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności