Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie naruszania praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej, w szczególności w zakresie swobody wyznania
Parlament Europejski,
- uwzględniając Traktat UE i jego postanowienia dotyczące praw człowieka,
- uwzględniając swoje poprzednie rezolucje na temat łamania praw człowieka i mniejszości oraz wolności religijnej w Chinach,
- uwzględniając długą tradycję filozoficzną i religijną w Chinach,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 kwietnia 2005 r. w sprawie rocznego raportu dotyczącego praw człowieka na świecie w roku 2004 oraz w sprawie polityki UE w tym zakresie(1),
- uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie priorytetów UE i zaleceń na 61 sesję Komisji Praw Człowieka ONZ w Genewie (14 marca - 22 kwietnia 2005 r.)(2),
- uwzględniając sprawozdanie i zalecenia seminarium w ramach dialogu UE-Chiny na temat praw człowieka w dniach 20-21 czerwca 2005 r.,
- uwzględniając wspólne oświadczenie ze szczytu UE-Chiny z dnia 5 września 2005 r.,
- uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając świadomość, że prześladowanie religijne w Chinach jest ogólnym problemem, który dotyczy wielu kościołów i wspólnot religijnych, mianowicie chrześcijan, buddystów tybetańskich, muzułmanów i innych,
B. mając na uwadze, że poszanowanie praw człowieka jest kluczowym priorytetem kierunków polityki UE oraz jedną z podstawowych zasad Unii,
C. mając na uwadze, że propagowanie praw człowieka ustalonych w traktatach jest celem Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa,
D. mając na uwadze, że podczas szczytu UE-Chiny dnia 5 września 2005 r., który odbył się w trzydziestą rocznicę nawiązania stosunków dyplomatycznych między UE a Chinami, podpisane zostało porozumienie w sprawie nowego dialogu strategicznego; że kwestia praw człowieka jest jednym z kluczowych zagadnień umieszczonych w porządku obrad,
E. mając na uwadze, że dialog UE-Chiny dotyczący praw człowieka traktuje wolność wyznania i przekonań jako sprawę priorytetową,
F. mając na uwadze, że pomimo, iż artykuł 36 Konstytucji Chińskiej Republiki Ludowej ustanawia wolność wyznania, władze w rzeczywistości starają się ograniczać praktykę religijną do usankcjonowanych przez rząd organizacji i zarejestrowanych miejsc kultu oraz kontrolować wzrost i zasięg działalności grup religijnych,
G. mając na uwadze, że nowe chińskie przepisy dotyczące spraw religijnych, obowiązujące od dnia 1 marca, zacieśniły kontrolę rządu nad działalnością religijną,
H. H mając na uwadze, że Kościół Katolicki w Chinach, jak również inne wyznania chrześcijańskie, były przez długi czas prześladowane w Chińskiej Republice Ludowej i nadal są częściowo zmuszone do działania "w podziemiu" w wyniku takich praktyk,
I. mając na uwadze, że władze chińskie zaostrzyły kontrolę nad niezarejestrowanymi protestanckimi domami modlitewnymi oraz zwiększyły ingerencję w proces mianowania biskupów,
J. mając na uwadze, że wielu chrześcijańskich duchownych jest brutalnie represjonowanych poprzez uniemożliwianie im publicznego sprawowania obrządku religijnego, lecz również pełnienia obowiązków duszpasterskich; wyrażając głębokie zaniepokojenie wzrostem liczby arbitralnych aresztowań, tortur, niewyjaśnionych zaginięć, zniewoleń przez system karny, obozów izolacyjnych i reedukacyjnych, których ofiarami jest duchowieństwo chrześcijańskie i osoby świeckie,
1. wzywa rząd Chin do położenia kresu represjom na tle religijnym oraz do zapewnienia poszanowania międzynarodowych standardów praw człowieka, jak również praw religijnych gwarantujących demokrację, wolność słowa, wolność zrzeszania się, wolność środków masowego przekazu oraz wolność polityczną i religijną w Chinach;
2. zachęca rząd chiński do zniesienia różnicy między zatwierdzonymi a niezatwierdzonymi wspólnotami religijnymi, jak sugerował specjalny sprawozdawca ONZ ds. wolności wyznania i przekonań od roku 1994;
3. wzywa Komisję i Radę do wyjaśnienia władzom chińskim, że prawdziwe partnerstwo może rozwijać się tylko wtedy, jeżeli wspólne wartości są w pełni szanowane i realizowane;
4. zachęca Komisję, Radę oraz Państwa Członkowskie do poruszenia konkretnie sprawy prześladowania chińskich chrześcijan i do otrzymania od rządu chińskiego:
a.
informacji na temat sytuacji niżej wymienionych katolickich biskupów: J.E. James Su Zhimin (diecezja Baoding, Hebei), 72; J.E. Francis An Shuxin (biskup pomocniczy diecezji Baoding, Hebei), 54; J.E. Han Dingxian (diecezja Yongnian/Handan, Hebei), 66; J.E. Cosma Shi Enxiang (diecezja Yixian, Hebei), 83; J.E. Philip Zhao Zhendong, (diecezja Xuanhua, Hebei), 84; oj. Paul Huo Junlong, administrator diecezji Baoding,50; J.E. Shi Enxiang (diecezjaYixian, Hebei), 83; jak również informacji o zaginionych i aresztowanych duchownych, a mianowicie: Zhang Zhenquan oraz Ma Wuyong (diecezja Baoding, Hebei); oj. Li Wenfeng, oj. Liu Heng, oraz oj. Dou Shengxia (diecezja Shijiazhuang, Hebei);oj. Chi Huitian (diecezja Baoding, Hebei); oj. Kang Fuliang, Chen Guozhen, Pang Guangzhao, Yin Ruose, oraz Li Shujun (diecezja Baoding, Hebei);oj. Lu Xiaozhou (diecezja Wenzhou, Zhejiang); oj. Lin Daoming (diecezja Fuzhou, Fujian); oj. Zheng Ruipin (diecezja Fuzhou, Fujian); oj. Pang Yongxing, oj. Ma Shunbao, oraz oj. Wang Limao (diecezja Baoding, Hebei); oj. Li Jianbo (diecezja Baoding, Hebei); oraz oj. Liu Deli; oraz żąda bezwarunkowego wypuszczenia na wolność wszystkich chińskich katolików uwięzionych z powodów przekonań religijnych do natychmiastowego zaniechania przemocy wobec nich;
b.
informacji na temat sytuacji pastora Zhanga Ronglianga (53), jednego z założycieli "Chin dla Kościoła Chrystusa", grupy liczącej ponad 10 milionów chrześcijan, który został aresztowany w dniu 1 grudnia 2004 r. i który nadal przebywa w więzieniu bez legalnego wyroku skazującego; żąda bezwarunkowego wypuszczenia na wolność tego pastora oraz wszystkich innych chińskich katolików uwięzionych z powodów przekonań religijnych i natychmiastowego zaniechania przemocy wobec nich;
5. zachęca rząd Chin do wdrożenia artykułu 36 Konstytucji Chińskiej Republiki Ludowej oraz ratyfikacji i wdrożenia Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych;
6. zauważa, że rząd Chin ostatecznie zgodził się, na prośbę UE, na wizytę w Chinach specjalnego sprawozdawcy ds. wolności wyznania i przekonań oraz specjalnego sprawozdawcy ds. tortur przed końcem roku; zachęca rząd Chin do ustalenia wczesnej daty wizyty; wzywa władze chińskie do pozwolenia specjalnemu wysłannikowi ONZ ds. wolności wyznania i przekonań na spotkanie z wyznaczonym przez Dalai Lamę Panchen Lamą;
7. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że UE i Chiny prowadzą zorganizowany dialog w dziedzinie praw człowieka; wyraża zaniepokojenie brakiem znaczących wyników tego dialogu; zachęca Radę i Komisję to poruszenia tych niepokojących zagadnień podczas zbliżającej się sesji UE-Chiny na temat praw człowieka, w ramach gruntownej oceny skuteczności dialogu;
8. zobowiązuje swego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz państw ubiegających się o członkostwo i państw akcesyjnych, Komisji Praw Człowieka ONZ oraz rządowi Chińskiej Republiki Ludowej.