Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Syrii *
Parlament Europejski,
– uwzględniając Powszechną Deklarację Praw Człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając art. 11 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 177 Traktatu WE, ustanawiające promocję praw człowieka jako cel wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa,
– uwzględniając Deklarację barcelońską z dnia 28 listopada 1995 r.,
– uwzględniając rezolucję przyjętą przez Parlamentarne Zgromadzenie Euro-Śródziemnomorskie w dniu 15 marca 2005 r. w Kairze,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Syrii,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że przejęcie władzy przez obecnego prezydenta, Bashara al-Assada, wywołało pewną nadzieję w Syrii i w pewien sposób zbliżyło do otwarcia systemu politycznego Syrii, przez wiele lat zdominowanego przez partię Baas;
B. mając na uwadze, że Parlament Europejski i jego Przewodniczący wielokrotnie interweniowali na rzecz uwolnienia dwóch parlamentarzystów, Riada Seifa i Mamuna al-Humsiego, którzy znajdują się w alarmujących warunkach i odbyli już trzy czwarte zasądzonej im kary pozbawienia wolności;
C. mając na uwadze, że cywilni działacze Hasan Zeino, Yassin al-Hamwi i Muhammad Ali al-Abdullah zostaną postawieni przed sądami wojskowymi w Homs i Damaszku, oskarżeni o "posiadanie publikacji zakazanych organizacji", "tworzenie tajnego stowarzyszenia", "zniesławienie administracji publicznej" itd.;
D. mając na uwadze, że Haytham al-Hamwi, syn Yassina al-Hamwiego, został aresztowany w 2003 roku, był brutalnie traktowany i skazany po rzekomo niesprawiedliwym procesie (według dobrze poinformowanych źródeł) na cztery lata więzienia;
E. mając na uwadze, że Riad al-Hamood, kurdyjski działacz społeczeństwa obywatelskiego, nauczyciel języka arabskiego i aktywny członek Komitetu na rzecz Odnowy Społeczeństwa Obywatelskiego, aresztowany 4 czerwca 2005r.– po przemówieniu wygłoszonym na pogrzebie islamskiego uczonego, który zmarł w areszcie w tajemniczych okolicznościach w odosobnieniu – jest poważnie narażony na brutalne traktowanie;
F. mając na uwadze, że w lipcu 2005 r. Komisja Praw Człowieka ONZ wyraziła zaniepokojenie "przeszkodami w rejestracji i swobodnym działaniu, z jakimi spotykają się pozarządowe organizacje praw człowieka" w Syrii oraz "zastraszaniem i nękaniem obrońców praw człowieka";
G. mając na uwadze, że poszanowanie praw człowieka jest istotnym elementem Partnerstwa Europejsko-Śródziemnomorskiego;
1. wzywa władze syryjskie do natychmiastowego uwolnienia Riada Seifa i Mamuna al-Humsiego;
2. wzywa władze syryjskie do natychmiastowego uwolnienia od wszelkich zarzutów Hasana Zeino, Yassina al-Hamwiego i Muhammada Alego al-Abdullaha, którzy mają być postawieni przed sądami wojskowymi;
3. wzywa władze syryjskie do:
a)
zagwarantowania, że aresztowani są dobrze traktowani i niepoddawani torturom lub innemu rodzajowi brutalnego traktowania lub karania;
b)
ratyfikowania Konwencji przeciw torturom i innym rodzajom okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania;
c)
zapewnienia osobom zatrzymanym lub uwięzionym szybkiego, regularnego i nieograniczonego kontaktu z ich prawnikami, lekarzami i rodzinami;
4. zaznacza, że poszanowanie praw człowieka stanowi istotny składnik jakiejkolwiek przyszłej umowy o stowarzyszeniu między Syrią a UE;
5. wzywa Komisję i Radę oraz poszczególne Państwa Członkowskie do wyraźnego zakomunikowania władzom syryjskim, że obecnie negocjowana umowa obejmuje klauzule dotyczące praw człowieka, będące fundamentalnym składnikiem Partnerstwa Europejsko-Śródziemnomorskiego, oraz oczekuje konkretnej poprawy w tej dziedzinie ze strony władz syryjskich;
6. wzywa do utworzenia podkomisji ds. praw człowieka wraz z Syrią w ramach Umowy o stowarzyszeniu, tak jak zostało to uczynione w przypadku Jordanii i Maroka, w celu rozwoju ustrukturyzowanego dialogu na temat praw człowieka i demokracji; uważa, że taka podkomisja stanowić będzie kluczowy element Planu Działania; podkreśla znaczenie konsultowania się ze społeczeństwem obywatelskim i włączenia go w prace tej podkomisji w celu lepszego monitorowania sytuacji praw człowieka; zaznacza również, ze Parlament Europejski musi być ściśle włączony w prace i monitorowanie tej podkomisji;
7. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Rządowi i Parlamentowi Syrii.