(Procedura konsultacji – wznowione konsultacje)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Rady (14203/2004)(1),

–   uwzględniając zmieniony wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2002)0326)(2),

–   uwzględniając swoje stanowisko z dnia 20 września 2001 r.(3),

–   uwzględniając art. 63 ust. 1 pkt 1) lit. d) Traktatu WE,

–   uwzględniając art. 67 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0200/2004),

–   uwzględniając art. 51, 41 ust. 4 i art. 55 ust. 3 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinie Komisji Rozwoju i Komisji Prawnej (A6-0222/2005),

1.   zatwierdza po poprawkach projekt Rady;

2.   zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej projektu, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.   zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.   zastrzega sobie prawo wniesienia sprawy przed Trybunał Sprawiedliwości w celu dokonania weryfikacji legalności wniosku oraz jego zgodności z prawami podstawowymi

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Radę   Poprawki Parlamentu Poprawka 1 Punkt 1 a preambuły (nowy) (1a) Każde Państwo Członkowskie powinno posiadać krajowy system azylowy, zapewniający przynajmniej podstawową ochronę przewidzianą przez prawo międzynarodowe dotyczące azylu. Poprawka 2 Punkt 2 preambuły (2)  Na specjalnym posiedzeniu w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. Rada Europejska uzgodniła, że podejmie prace mające na celu ustanowienie Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego, opartego na pełnym i łącznym stosowaniu Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r., uzupełnionej Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r. ("Konwencja Genewska"), potwierdzając w ten sposób zasadę niewydalania lub niezawracania i zapewniając, że nikt nie będzie odsyłany tam, gdzie narażony jest na prześladowania. (2)  Na specjalnym posiedzeniu w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. Rada Europejska uzgodniła, że podejmie prace mające na celu ustanowienie Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego, opartego na pełnym i łącznym stosowaniu Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r., uzupełnionej Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r. ("Konwencja Genewska"), potwierdzając w ten sposób zasadę niewydalania lub niezawracania i zapewniając, że nikt nie będzie odsyłany do krajów lub na tereny, gdzie jego życie lub wolność mogą być zagrożone. Poprawka 3 Punkt 3 a preambuły (nowy) (3a) Rada Europejska na posiedzeniu w Hadze w dniach 4 i 5 listopada 2004 r. potwierdziła podejście przyjęte w Tampere i zgodziła się na utworzenie do roku 2010 wspólnej procedury azylowej oraz jednolitego statusu osób, którym przyznano azyl lub dodatkową ochronę. Poprawka 4 Punkt 5 preambuły (5)  Głównym celem niniejszej dyrektywy jest wprowadzenie minimalnych ram we Wspólnocie Europejskiej dotyczących procedur przyznania i cofnięcia statusu uchodźcy. (5)  Głównym celem niniejszej dyrektywy jest wprowadzenie minimalnych ram we Wspólnocie Europejskiej dotyczących procedur przyznania i cofnięcia statusu uchodźcy, zapewniających, iż żadne Państwo Członkowskie nie wydali ani nie odeśle w jakikolwiek sposób osoby ubiegającej się o azyl do granicy terytorium, na którym jej życie lub wolność byłyby zagrożone ze względu na rasę, płeć, religię, narodowość, język, orientację seksualną, przynależność do określonej grupy społecznej, politycznej lub mniejszości, lub poglądy polityczne, zgodnie ze standardami międzynarodowymi, w szczególności z Konwencją Genewską i wnioskami z Tampere w sprawie azylu. Poprawka 5 Punkt 8 preambuły (8)  Niniejsza dyrektywa szanuje prawa podstawowe i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. (8)  Niniejsza dyrektywa respektuje prawa podstawowe i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako ogólnymi zasadami prawa wspólnotowego, a także we wszystkich istniejących zobowiązaniach międzynarodowych, zwłaszcza w Konwencji Genewskiej. Poprawka 6 Punkt 9 preambuły (9)  W odniesieniu do traktowania osób objętych zakresem niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie związane są zobowiązaniami wynikającymi z aktów prawa międzynarodowego, których są stronami i które zakazują dyskryminacji. (9)  W odniesieniu do traktowania osób objętych zakresem niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie związane są zobowiązaniami wynikającymi z aktów prawa międzynarodowego, których są stronami i które zakazują wszelkich form dyskryminacji. Poprawka 7 Punkt 11 preambuły (11)  Podejmowanie decyzji w sprawie wniosków o udzielenie azylu w możliwie jak najkrótszym terminie leży w interesie zarówno Państw Członkowskich, jak i wnioskodawców. Organizacja postępowania w sprawie wniosków o udzielenie azylu pozostawiona jest do uznania Państw Członkowskich, aby mogły one, zgodnie ze swoimi potrzebami krajowymi, traktować priorytetowo lub przyspieszać postępowanie w przypadku dowolnego wniosku, biorąc pod uwagę normy zawarte w niniejszej dyrektywie. (11)  Podejmowanie decyzji w sprawie wniosków o udzielenie azylu w możliwie jak najkrótszym terminie leży w interesie zarówno Państw Członkowskich, jak i wnioskodawców, a zatem potrzebne są szybkie i skuteczne procedury, które nie powinny trwać dłużej niż sześć miesięcy. Organizacja postępowania w sprawie wniosków o udzielenie azylu pozostawiona jest do uznania Państw Członkowskich, aby mogły one, zgodnie ze swoimi potrzebami krajowymi, traktować priorytetowo lub przyspieszać postępowanie w przypadku dowolnego wniosku, biorąc pod uwagę normy zawarte w niniejszej dyrektywie. Poprawka 8 Punkt 13 preambuły (13)  W interesie prawidłowego uznania osób potrzebujących ochrony za uchodźców w rozumieniu art. 1 Konwencji Genewskiej każdy wnioskodawca powinien, z zastrzeżeniem określonych wyjątków, mieć skuteczny dostęp do procedur, możliwość współpracy i normalnego komunikowania się z właściwymi organami w celu przedstawienia odpowiednich faktów swojej sprawy oraz wystarczające gwarancje proceduralne prowadzenia swojej sprawy na wszystkich etapach procedury. Ponadto procedura badania wniosku o udzielenie azylu powinna zapewniać wnioskodawcy przynajmniej prawo pobytu na czas podejmowania decyzji przez organ rozpatrujący, możliwość skorzystania z usług tłumacza w celu przedstawienia swojej sprawy w przypadku przesłuchania przez organy, możliwość skontaktowania się z przedstawicielem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) lub z którąkolwiek organizacją działającą w jego imieniu, prawo do odpowiedniej notyfikacji decyzji, faktycznego i prawnego uzasadnienia tej decyzji, możliwość skonsultowania się z radcą prawnym lub innym radcą oraz prawo do informacji o swojej sytuacji prawnej w decydujących momentach przebiegu procedury w języku, co do którego istnieją rozsądne przypuszczenia, że zostanie on przez nią zrozumiany. (13)  W interesie prawidłowego uznania osób potrzebujących ochrony za uchodźców w rozumieniu art. 1 Konwencji Genewskiej każdy wnioskodawca powinien mieć skuteczny dostęp do procedur, możliwość współpracy i normalnego komunikowania się z właściwymi organami w celu przedstawienia odpowiednich faktów swojej sprawy oraz gwarancje proceduralne prowadzenia swojej sprawy na wszystkich etapach procedury. Ponadto procedura badania wniosku o udzielenie azylu powinna zapewniać wnioskodawcy przynajmniej prawo pobytu na czas podejmowania decyzji przez organ rozpatrujący, możliwość skorzystania z usług tłumacza w celu przedstawienia swojej sprawy w przypadku przesłuchania przez władze, możliwość skontaktowania się z przedstawicielem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) lub z którąkolwiek organizacją działającą w jego imieniu, prawo do otrzymania odpowiedniego powiadomienia o decyzji, faktycznego i prawnego uzasadnienia tej decyzji, możliwość skonsultowania się z doradcą prawnym lub innym doradcą oraz prawo do informacji o swojej sytuacji prawnej w decydujących momentach przebiegu procedury w języku, który rozumie. (Zastąpienie zwrotu: "co do którego istnieją rozsądne przypuszczenia, że" występuje w całym tekście. Przyjęcie niniejszej poprawki będzie wymagało odpowiednich zmian w całym dokumencie.) Poprawka 9 Punkt 14 preambuły (14)  Ponadto należy ustanowić specjalne gwarancje proceduralne dla małoletnich bez opieki z uwagi na ich bezbronność. W tym kontekście Państwa Członkowskie powinny przede wszystkim wziąć pod uwagę najlepszy interes dziecka. (14)  Ponadto należy ustanowić specjalne gwarancje proceduralne dla dzieci bez opieki z uwagi na ich bezbronność. W tym kontekście Państwa Członkowskie powinny przede wszystkim wziąć pod uwagę najlepszy interes dziecka podczas całego przebiegu procedury azylowej, zgodnie z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka ONZ (KPD). (Zastąpienie pojęć "małoletni" przez "dziecko" lub "dzieci'dotyczy całości tekstu. Jej przyjęcie będzie wymagało odpowiednich zmian w całym dokumencie.) Poprawka 10 Punkt 16 preambuły (16)  Wiele wniosków o udzielenie azylu składanych jest na granicy lub w strefie tranzytowej Państwa Członkowskiego przed wydaniem decyzji w sprawie wjazdu wnioskodawcy. Państwa Członkowskie powinny móc utrzymać istniejące procedury dostosowane do określonej sytuacji tych wnioskodawców na granicach. Powinny zostać określone wspólne reguły dotyczące wyjątków poczynionych w tych okolicznościach w stosunku do gwarancji, z których wnioskodawcy zwykle korzystają. Procedury graniczne powinny stosować się głównie do tych wnioskodawców, którzy nie spełniają warunków wjazdu na terytorium Państw Członkowskich. (16)  Wiele wniosków o udzielenie azylu składanych jest na granicy lub w strefie tranzytowej Państwa Członkowskiego przed wydaniem decyzji w sprawie wjazdu wnioskodawcy. Państwa Członkowskie powinny móc utrzymać istniejące procedury dostosowane do określonej sytuacji tych wnioskodawców na granicach. Procedury graniczne powinny stosować się głównie do tych wnioskodawców, którzy nie spełniają warunków wjazdu na terytorium Państw Członkowskich. Poprawka 11 Punkt 17 a preambuły (nowy) (17a) Przemyt ludzi jest jedną z głównych dróg dla osób chcących dostać się na terytorium Państw Członkowskich. Mając na względzie potrzebę uwzględnienia ich najlepszego interesu, nie wolno w żaden sposób dyskryminować wniosku osoby ubiegającej się o azyl dlatego, że wjechała do Państwa Członkowskiego w taki sposób. Poprawka 12 Punkt 18 preambuły (18)  Uwzględniając osiągnięty poziom harmonizacji dotyczący warunków, które powinni spełnić obywatele państw trzecich i bezpaństwowcy, by mogli ubiegać się przyznanie statusu uchodźcy, należy ustanowić wspólne kryteria określania państw trzecich jako bezpiecznych państw pochodzenia. (18)  Uwzględniając osiągnięty poziom harmonizacji dotyczący warunków, które powinni spełnić obywatele państw trzecich i bezpaństwowcy, by mogli ubiegać się przyznanie statusu uchodźcy, należy ustanowić wspólne kryteria określania państw trzecich jako bezpiecznych państw pochodzenia oraz należy zagwarantować, aby ocena i wdrażanie były przeprowadzane prawidłowo i skutecznie. Poprawka 13 Punkt 19 preambuły (19)  W przypadku, gdy Rada upewniła się, że te kryteria zostały spełnione w stosunku do danego kraju pochodzenia, oraz w konsekwencji włączyła je do wspólnego minimalnego wykazu bezpiecznych krajów pochodzenia, która ma być przyjęta na mocy niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie powinny być zobowiązane rozpatrzyć wniosek osoby posiadającej obywatelstwo tego kraju lub bezpaństwowca uprzednio zwyczajowo zamieszkałego w tym kraju, na podstawie domniemania wzruszalnego odnoszącego się do bezpieczeństwa tego kraju. W świetle znaczenia politycznego określania bezpiecznych państw pochodzenia, w szczególności biorąc pod uwagę konsekwencje oceny sytuacji dotyczącej praw człowieka w państwie pochodzenia oraz ich następstwa dla polityk Unii Europejskiej w dziedzinie stosunków zewnętrznych, Rada powinna podejmować wszystkie decyzje w sprawie ustalenia lub zmian listy po konsultacji z Parlamentem Europejskim. (19)  W przypadku, gdy Rada upewniła się, że te kryteria zostały spełnione w stosunku do danego kraju pochodzenia, oraz w konsekwencji włączyła je do wspólnego wykazu bezpiecznych krajów pochodzenia, która ma być przyjęta na mocy niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą rozpatrzyć wniosek osoby posiadającej obywatelstwo tego kraju lub bezpaństwowca uprzednio zwyczajowo zamieszkałego w tym kraju, na podstawie domniemania wzruszalnego odnoszącego się do bezpieczeństwa tego kraju. W świetle znaczenia politycznego określania bezpiecznych państw pochodzenia, w szczególności biorąc pod uwagę konsekwencje oceny sytuacji dotyczącej praw człowieka w państwie pochodzenia oraz ich następstwa dla polityk Unii Europejskiej w dziedzinie stosunków zewnętrznych, Rada powinna podejmować wszystkie decyzje w sprawie ustalenia lub zmian listy współdecydując z Parlamentem Europejskim. Poprawka 14 Punkt 20 preambuły (20)  Do celów niniejszej dyrektywy Rumunia i Bułgaria powinny zostać uznane za będące bezpiecznymi państwami pochodzenia do czasu ich przystąpienia do Unii Europejskiej, co wynika ze ich statusu jako państw kandydujących do przystąpienia do Unii Europejskiej oraz z postępu, jakiego dokonały te kraje w celu uzyskania członkostwa. skreślony Poprawka 15 Punkt 21 preambuły (21)  Określenie państwa trzeciego jako bezpieczny kraj pochodzenia do celów niniejszej dyrektywy nie może stanowić bezwarunkowej gwarancji bezpieczeństwa dla obywateli tego kraju. Ocena decydująca o takim określeniu, z uwagi na jej charakter, może jedynie brać pod uwagę ogólne uwarunkowania cywilne, prawne i polityczne w tym kraju oraz to, czy osoby, które w danym państwie zostaną uznane winnymi prześladowań, tortur albo nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, rzeczywiście zostają ukarane. Z tego powodu ważne jest, aby Państwo określone jako bezpieczne dla wnioskodawcy nie mogło dłużej za takie uchodzić, w przypadku, gdy wnioskodawca wykaże, że istnieją poważne przyczyny przemawiające za tym, że dane państwo w jego szczególnej sytuacji nie jest dla niego bezpieczne. (21)  Określenie państwa trzeciego jako bezpiecznego kraju pochodzenia do celów niniejszej dyrektywy nie może stanowić bezwarunkowej gwarancji bezpieczeństwa dla obywateli tego kraju. Ocena decydująca o takim określeniu, z uwagi na jej charakter, może jedynie brać pod uwagę ogólne uwarunkowania cywilne, prawne i polityczne w tym kraju, zwłaszcza poszanowanie prawa międzynarodowego w zakresie praw człowieka, wolności podstawowych i ochrony uchodźców, oraz to, czy osoby, które w danym państwie zostaną uznane winnymi prześladowań, tortur albo nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, rzeczywiście zostają ukarane. Z tego powodu ważne jest, aby Państwo określone jako bezpieczne dla wnioskodawcy nie mogło dłużej za takie uchodzić w przypadku, gdy wnioskodawca wykaże, że istnieją poważne przyczyny przemawiające za tym, że dane państwo w jego szczególnej sytuacji nie jest dla niego bezpieczne. Poprawka 16 Punkt 22 preambuły (22)  Państwa Członkowskie powinny zbadać istotę wszystkich wniosków, tj., ocenić, czy dany wnioskodawca spełnia warunki przyznania statusu uchodźcy zgodnie z dyrektywą Rady 2004/83/WE w sprawie minimalnych norm dotyczących warunków, które powinni spełnić obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, by mogli ubiegać się o przyznanie statusu uchodźcy lub osób, które potrzebują ochrony międzynarodowej oraz treści przyznanej ochrony, za wyjątkiem przypadków, w których dyrektywa stanowi inaczej, w szczególności, w przypadku, gdy można w sposób rozsądny przypuszczać, że inne państwo zbada wniosek lub zapewni wystarczającą ochronę. W szczególności Państwa Członkowskie nie powinny być zobowiązane do oceny istoty wniosku o udzielenie azylu, w przypadku, gdy pierwsze państwo azylu przyznało wnioskodawcy status uchodźcy lub przyznało inną wystarczającą ochronę, a wnioskodawca będzie podlegał readmisji do tego kraju. (22)  Państwa Członkowskie powinny zbadać istotę wszystkich wniosków, tj., ocenić, czy dany wnioskodawca spełnia warunki przyznania statusu uchodźcy zgodnie z dyrektywą Rady 2004/83/WE w sprawie minimalnych norm dotyczących warunków, które powinni spełnić obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, by mogli ubiegać się o przyznanie statusu uchodźcy lub osób, które potrzebują ochrony międzynarodowej oraz treści przyznanej ochrony, z wyjątkiem przypadków, w których zostało stwierdzone, że inne państwo jest właściwe dla rozpatrzenia wniosku i może zapewnić skuteczną, równoważną i odpowiednią ochronę zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającym kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela państwa trzeciego.* W szczególności Państwa Członkowskie nie powinny być zobowiązane do oceny istoty wniosku o udzielenie azylu, w przypadku, gdy pierwsze państwo azylu przyznało wnioskodawcy status uchodźcy lub przyznało inną skuteczną ochronę, a wnioskodawca będzie podlegał readmisji do tego kraju. _____________________________ * Dz.U. L 50 z 25.2.2003, str. 1 (Zastąpienie pojęcia "wystarczająca ochrona" pojęciem "skuteczna ochrona" dotyczy całości tekstu.) Poprawka 17 Punkt 23 preambuły (23)  Państwa Członkowskie nie powinny również być zobowiązane do oceny istoty wniosku o udzielenie azylu w przypadku, gdy można w sposób rozsądny oczekiwać, że wnioskodawca z powodu związku z państwem trzecim, jak zostało to określone w prawie krajowym, może poszukiwać ochrony w tym państwie trzecim. Państwa Członkowskie powinny postępować według tej zasady jedynie w przypadku, gdy dany wnioskodawca jest bezpieczny w odnośnym państwie trzecim. W celu uniknięcia wtórnego przepływu wnioskodawców należy ustanowić wspólne zasady, według których Państwa Członkowskie uznają lub określają państwa trzecie jako bezpieczne. skreślony Poprawka 18 Punkt 24 preambuły (24)  Ponadto w odniesieniu do określonych europejskich państw trzecich, w których przestrzega się szczególnie wysokich norm w zakresie praw człowieka i ochrony uchodźców, Państwa Członkowskie nie powinny mieć żadnej możliwości przeprowadzania badania lub możliwości przeprowadzania pełnego badania wniosków o udzielenie azylu odnośnie wnioskodawców, którzy wjechali na ich terytorium z tych państw trzecich. Z uwagi na potencjalne następstwa, jakie może mieć dla wnioskodawcy ograniczone lub zaniechane badanie, stosowanie koncepcji bezpiecznego kraju trzeciego powinno być ograniczone do przypadków dotyczących państw trzecich, co do których Rada upewniła się, że wysokie normy bezpieczeństwa odnośnego państwa trzeciego, w rozumieniu niniejszej dyrektywy, zostały spełnione. Rada powinna podjąć decyzję w tej kwestii po konsultacji z Parlamentem Europejskim. skreślony Poprawka 19 Punkt 25 preambuły (25)  Z charakteru wspólnych norm dotyczących koncepcji bezpiecznego kraju trzeciego w rozumieniu niniejszej dyrektywy wynika, że wykorzystanie koncepcji w praktyce uzależnione jest od tego, czy odnośne państwo trzecie zezwoli danemu wnioskodawcy wjechać na swoje terytorium. (25)  Z charakteru wspólnych norm dotyczących koncepcji bezpiecznego kraju trzeciego w rozumieniu niniejszej dyrektywy wynika, że wykorzystanie koncepcji w praktyce uzależnione jest od tego, czy dane państwo trzecie zezwoli danemu wnioskodawcy wjechać na swoje terytorium. Poprawka 20 Punkt 26 preambuły (26)  W odniesieniu do cofnięcia statusu uchodźcy Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że osoby korzystające ze statusu uchodźcy są należycie poinformowane o możliwym ponownym rozpatrzeniu ich statusu oraz o tym, że mają możliwość przedstawienia ich punktu widzenia zanim władze podejmą umotywowaną decyzję o cofnięciu ich statusu. Jednakie istnieje możliwość odstąpienia od tych gwarancji, w przypadku, gdy powody ustania statusu uchodźcy nie wiążą się ze zmianą warunków, na podstawie których nastąpiło przyznanie statusu uchodźcy. (26)  W odniesieniu do cofnięcia statusu uchodźcy Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że osoby korzystające ze statusu uchodźcy są należycie poinformowane o możliwym ponownym rozpatrzeniu ich statusu oraz o tym, że mają możliwość przedstawienia ich punktu widzenia zanim władze podejmą umotywowaną decyzję o cofnięciu ich statusu. Poprawka 21 Punkt 27 preambuły (27)  Odzwierciedla to podstawową zasadę prawa wspólnotowego, zgodnie z którą od decyzji podjętych w sprawie wniosku o udzielenie azylu oraz w sprawie cofnięcia statusu uchodźcy służą, w rozumieniu art. 234 Traktatu, skuteczne środki prawne przed sądem lub trybunałem. Skuteczność środków, również w odniesieniu do badania odpowiednich faktów, uzależniona jest od, postrzeganego jako całość, systemu administracyjnego i sądowego każdego Państwa Członkowskiego. (27)  Odzwierciedla to podstawową zasadę prawa wspólnotowego, zgodnie z którą od decyzji podjętych w sprawie wniosku o udzielenie azylu oraz w sprawie cofnięcia statusu uchodźcy służą, w rozumieniu art. 234 Traktatu, skuteczne środki prawne przed sądem lub trybunałem. Decyzje podejmowane w sprawie wniosku o udzielenie azylu powinny podlegać apelacji polegającej na zbadaniu przez sąd zarówno stanu faktycznego, jak i stanu prawnego. Wnioskodawca powinien mieć prawo do tego, że nie zostanie wydalony do czasu wydania przez sąd orzeczenia w przedmiocie prawa pozostania w oczekiwaniu na wynik apelacji. Poprawka 22 Punkt 28 preambuły (28)  Zgodnie z art. 64 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską niniejsza dyrektywa nie uchybia wykonywaniu obowiązków ciążących na Państwach Członkowskich w odniesieniu do utrzymania prawa i porządku oraz ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego. skreślony Poprawka 23 Punkt 29 a preambuły (nowy) (29a) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych ma zastosowanie do danych osobowych przetwarzanych w ramach stosowania niniejszej dyrektywy. Dyrektywa 95/46/EC ma także zastosowanie do przekazywania danych z Państw Członkowskich do UNHCR w ramach sprawowania przez niego mandatu zgodnie z Konwencją Genewską. Przekazywanie to jest uzależnione od należytego poziomu ochrony danych osobowych w UNHCR. ___________________ Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31. Poprawka 24 Punkt 29 b preambuły (nowy) (29b) Państwa Członkowskie powinny przewidzieć kary za naruszanie przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy. Poprawka 25 Artykuł 1 Niniejsza dyrektywa ma na celu ustanowienie minimalnych norm dotyczących procedur przyznawania i cofnięcia statusu uchodźcy w Państwach Członkowskich. Niniejsza dyrektywa ma na celu ustanowienie minimalnych norm dotyczących procedur przyznawania i cofnięcia statusu uchodźcy w Państwach Członkowskich, zgodnych z Konwencją Genewską i dyrektywą 2004/83/WE. Poprawka 26 Artykuł 1 a (nowy) Artykuł 1a Przestrzeganie zobowiązań międzynarodowych i praw podstawowych Niniejsza dyrektywa jest zgodna ze wszystkimi istniejącymi zobowiązaniami międzynarodowymi Państw Członkowskich, jak również Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 18, jako ogólnymi zasadami prawa wspólnotowego. Poprawka 27 Artykuł 2 litera e) (e)  "Organ rozpatrujący" oznacza każdy organ o funkcji podobnej do organu sądowego lub organ administracyjny w Państwie Członkowskim odpowiedzialny za badanie wniosków o udzielenie azylu i właściwy do podejmowania decyzji w pierwszej instancji w tego rodzaju sprawach, z zastrzeżeniem załącznika I; (e)  "Organ rozpatrujący" oznacza każdy organ sądowy lub administracyjny w Państwie Członkowskim odpowiedzialny za badanie wniosków o udzielenie azylu i właściwy do podejmowania decyzji w pierwszej instancji w tego rodzaju sprawach, z zastrzeżeniem załącznika I; Poprawka 28 Artykuł 2 litera g) (g)  "Status uchodźcy" oznacza uznanie przez Państwo Członkowskie obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca za uchodźcę; (g)  "Status uchodźcy" oznacza uznanie przez Państwo Członkowskie takiego statusu przyznanego wnioskodawcy; Poprawka 29 Artykuł 2 litera h) (h) "Małoletni bez opieki" oznaczają osoby w wieku poniżej 18 lat, stanu wolnego, które przybywają na terytorium Państw Członkowskich bez towarzystwa osób dorosłych, odpowiedzialnych za nie w sensie prawnym lub zwyczajowo i pozostają na tym terytorium, dopóki nie są objęte opieką takich osób; obejmuje to również małoletnich, którzy zostają pozostawieni bez opieki po przybyciu na terytorium Państw Członkowskich; (h) "Dziecko bez opieki" lub "samotne dziecko" oznacza osobę w wieku poniżej 18 lat, stanu wolnego, która przybywa na terytorium Państw Członkowskich bez towarzystwa osób dorosłych, odpowiedzialnych za nią w sensie prawnym lub zwyczajowo i pozostaje na tym terytorium, dopóki nie zostanie objęta opieką takich osób; obejmuje to również dziecko, które zostaje pozostawione bez opieki po przybyciu na terytorium Państw Członkowskich; określenie "dziecko bez opieki" odnosi się do dziecka, które zostało rozdzielone z obojgiem rodziców i innymi krewnymi bądź prawnymi lub zwyczajowymi opiekunami; określenie "samotne dziecko" dotyczy dziecka, któremu towarzyszy osoba dorosła niechętna lub niezdolna do wzięcia na siebie odpowiedzialności za długoterminową opiekę nad dzieckiem. Poprawka 30 Artykuł 3 ustęp 1 a (nowa) 1a. Niniejsza dyrektywa zostaje wprowadzona do ustawodawstwa krajowego z poszanowaniem praw i podstawowych wolności uznanych w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako ogólne zasady prawa wspólnotowego, z uwzględnieniem prawa międzynarodowego i porozumień Organizacji Narodów Zjednoczonych. Poprawka 31 Artykuł 3 ustęp 1 b (nowa) 1b. Niniejsza dyrektywa zostaje wprowadzona do ustawodawstwa krajowego z poszanowaniem praw i podstawowych wolności uznanych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako ogólne zasady prawa wspólnotowego, a w szczególności z poszanowaniem Konwencji Genewskiej oraz układów o partnerstwie i współpracy zawartych z państwami trzecimi. Poprawka 32 Artykuł 3 ustęp 1 c (nowy) 1c. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie bez jakichkolwiek form dyskryminacji, zgodnie z postanowieniami art. 13 Traktatu WE oraz konwencji międzynarodowych w zakresie praw człowieka i ochrony uchodźców. Poprawka 33 Artykuł 3A ustęp 1, akapit pierwszy 1.  Państwa Członkowskie wyznaczają dla wszystkich procedur organ rozpatrujący, który będzie odpowiedzialny za właściwe badanie wniosków zgodnie z postanowieniami niniejszej dyrektywy, w szczególności zaś z art. 7 ustęp 2 oraz art. 8. 1.  Państwa Członkowskie wyznaczają dla wszystkich procedur organ rozpatrujący, który będzie odpowiedzialny za właściwe badanie wniosków zgodnie z postanowieniami niniejszej dyrektywy, w szczególności zaś z art. 7 ust. 2, art. 8 oraz art. 10 ust. 1. Poprawka 34 Artykuł 3A ustęp 2 litera b) b) podejmowania decyzji w sprawie wniosku w świetle przepisów regulujących kwestie bezpieczeństwa narodowego, pod warunkiem odbycia poprzedzających ją konsultacji z organem rozpatrującym, dotyczących tego, czy wnioskodawca kwalifikuje się jako uchodźca na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE; b) podejmowania decyzji w sprawie wniosku w świetle przepisów regulujących kwestie bezpieczeństwa narodowego, przy jednoczesnym poszanowaniu konwencji międzynarodowych, Karty Praw Podstawowych i wolności osobistych, pod warunkiem odbycia poprzedzających ją konsultacji z organem rozpatrującym, dotyczących tego, czy wnioskodawca kwalifikuje się jako uchodźca na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE; Poprawka 35 Artykuł 3A ustęp 2 litera e) e) odmowy pozwolenia na wjazd w ramach procedury, o której mowa w art. 35 ust. 2 - 5, z zastrzeżeniem warunków i postanowień określonych w tych ustępach; e) odmowy pozwolenia na wjazd w ramach procedury, o której mowa w art. 35, z zastrzeżeniem warunków i postanowień określonych w tym artykule; Poprawka 36 Artykuł 3A ustęp 2 litera f) f) ustalenia, że wnioskodawca zamierza wjechać lub wjechał do Państwa Członkowskiego z bezpiecznego kraju trzeciego zgodnie z art. 35A, z zastrzeżeniem warunków określonych w tym artykule. skreślony Poprawka 37 Artykuł 3A ustęp 3 3.  Państwa Członkowskie zapewniają przy określaniu organów na podstawie ustęp 2, żeby personel takich organów posiadał odpowiednią wiedzę lub przeszedł niezbędne szkolenie w celu wypełniania swoich obowiązków przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy. 3.  Państwa Członkowskie zapewniają przy określaniu organów na podstawie ust. 2, żeby personel takich organów posiadał odpowiednią wiedzę i przeszkolenie w celu wypełniania swoich obowiązków przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy. Poprawka 38 Artykuł 4 a (nowy) Artykuł 4a Ochrona przed wydaleniem lub odesłaniem Żadne Państwo Członkowskie nie wydala ani nie odsyła w jakikolwiek sposób osoby ubiegającej się o azyl do granicy terytorium, na którym jej życie lub wolność byłyby zagrożone ze względu na rasę, płeć, religię, narodowość, język, orientację seksualną, przynależność do określonej grupy społecznej, politycznej lub mniejszości, lub na poglądy polityczne, lub na którym rzeczywiście grożą jej tortury albo nieludzkie lub poniżające traktowanie. Poprawka 39 Artykuł 5 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie mogą postanowić, aby wnioski o udzielenie azylu były składane osobiście i/lub w wyznaczonym miejscu. 1.  Państwa Członkowskie mogą postanowić, aby wnioski o udzielenie azylu były składane osobiście i/lub w wyznaczonym miejscu. W szczególnych okolicznościach Państwa Członkowskie umożliwiają złożenie wniosku w imieniu danej osoby przez jej przedstawiciela prawnego. Poprawka 40 Artykuł 5 ustęp 3 a (nowy) 3a. Wnioski składane przez dzieci bez opieki oraz inne osoby będące w szczególnie trudnej sytuacji są rozpatrywane w pierwszej kolejności oraz zgodnie z właściwymi wymogami formalnymi i przedmiotowymi. Priorytet należy także nadać rozpatrywaniu i podejmowaniu decyzji w sprawach wniosków w oczywisty sposób zasadnych. Poprawka 41 Artykuł 5 ustęp 3 b (nowy) 3b. W przypadku, gdy dorośli pozostający pod opieką wnioskodawcy wyrażają zgodę na złożenie wniosku w ich imieniu, zgodnie z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka, w trakcie całej procedury azylowej należy przestrzegać zasady najlepszego interesu dziecka. Poprawka 42 Artykuł 5 ustęp 4 część wprowadzająca 4.  W ustawodawstwie krajowym Państwa Członkowskie mogą określić: 4.  W ustawodawstwie krajowym Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że działają zgodnie z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka, mogą określić: Poprawka 43 Artykuł 5 ustęp 4 litera c) c) przypadki, w których złożenie wniosku o udzielenie azylu jest uznawane jednocześnie za złożenie wniosku o udzielenie azylu dla małoletniego stanu wolnego. skreślony Poprawka 44 Artykuł 5 ustęp 5 a (nowy) 5a. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszystkie osoby, które pragną złożyć wniosek o udzielenie azylu, bezzwłocznie otrzymują wyczerpujące informacje na temat procedury oraz przysługujących im praw i obowiązków w swoim własnym języku. Poprawka 45 Artykuł 6 ustęp 1 1.  Wnioskodawca ma prawo pozostawania w Państwie Członkowskim, wyłącznie dla potrzeb procedury, do momentu, kiedy organ rozpatrujący podejmie decyzję zgodnie z zasadami postępowania w pierwszej instancji ustanowionymi w rozdziale III. Prawo do pozostawania nie stanowi uprawnienia do otrzymania prawa pobytu. 1.  Wnioskodawca ma prawo pozostawania w Państwie Członkowskim, w którym został złożony lub jest rozpatrywany wniosek o udzielenie azylu do czasu podjęcia ostatecznej decyzji i wyczerpania procedury apelacyjnej. Prawo do pozostawania nie stanowi uprawnienia do otrzymania prawa pobytu. Poprawka 46 Artykuł 6 ustęp 1 a (nowy) 1a. Państwa Członkowskie mogą dokonać odstępstwa od ust. 1 tylko wówczas, gdy stwierdzono, iż wniosek jest w oczywisty sposób bezzasadny lub stanowi wyraźne nadużycie. W takich przypadkach sąd lub inny niezależny organ dokona przeglądu i potwierdzić odmowę zastosowania skutku wstrzymującego w oparciu o przegląd stanu faktycznego i prawdopodobieństwo udanego odwołania. Poprawka 47 Artykuł 7 ustęp 1 1.  Bez uszczerbku dla postanowień art. 23 ustęp 4 lit. (i), Państwa Członkowskie dopilnowują, aby wnioski o udzielenie azylu nie były ani odrzucane ani wyłączone z badania wyłącznie z powodu, że nie zostały złożone w najkrótszym możliwym terminie. 1.  Bez uszczerbku dla postanowień art. 23 ustęp 4 lit. (i), Państwa Członkowskie dopilnowują, aby wnioski o udzielenie azylu nie były ani odrzucane ani wyłączone z badania z tego powodu, że nie zostały złożone w najkrótszym możliwym terminie. Poprawka 48 Artykuł 7 ustęp 2 litera a) a) wnioski były badane, zaś decyzje podejmowane indywidualnie, obiektywnie i bezstronnie; a) wnioski były badane, zaś decyzje podejmowane indywidualnie, obiektywnie i bezstronnie zgodnie z niniejszą dyrektywą oraz prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka i uchodźców; Poprawka 49 Artykuł 7 ustęp 2 litera b) b) z różnych źródeł, jak na przykład Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR), otrzymywane były precyzyjne i aktualne informacje dotyczące ogólnej sytuacji panującej w krajach pochodzenia osób składających wniosek o azyl oraz, gdzie jest to konieczne, w krajach, przez które przejeżdżały one tranzytem oraz aby takie informacje były udostępniane personelowi odpowiedzialnemu za badanie wniosków i podejmowanie decyzji; b) z różnych źródeł, jak na przykład od Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) i innych organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających w krajach pochodzenia wnioskodawców, otrzymywane były precyzyjne i aktualne informacje dotyczące ogólnej sytuacji społecznej, prawnej i politycznej, zwłaszcza w zakresie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, panującej w krajach pochodzenia osób składających wniosek o azyl oraz aby takie informacje były udostępniane personelowi odpowiedzialnemu za badanie wniosków i podejmowanie decyzji; Poprawka 50 Artykuł 7 ustęp 2 litera c) c) personel badający wnioski i podejmujący decyzje dysponował wiedzą dotyczącą odnośnych norm stosowanych w dziedzinie prawa azylowego dotyczącego uchodźców. c) personel badający wnioski i podejmujący decyzje dysponował wiedzą, przeszkoleniem i wskazówkami dotyczącymi właściwych norm stosowanych w dziedzinie prawa azylowego i prawa dotyczącego uchodźców. Poprawka 51 Artykuł 7 ustęp 4 4.  Państwa Członkowskie mogą ustanowić zasady dotyczące tłumaczenia dokumentów dotyczących badania wniosków. 4.  Państwa Członkowskie muszą ustanowić zasady dotyczące tłumaczenia dokumentów dotyczących badania wniosków. Poprawka 52 i 53 Artykuł 8 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby decyzje w sprawie wniosków o udzielenie azylu wydawane były na piśmie. 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby wszystkie decyzje w sprawie wniosków o udzielenie azylu wydawane były na piśmie, w języku, który wnioskodawca rozumie. Poprawka 54 Artykuł 8 ustęp 2 akapit drugi Państwa Członkowskie nie muszą podawać powodów nieprzyznania statusu uchodźcy w decyzji przyznającej wnioskodawcy status oferujący takie same prawa i korzyści na mocy ustawodawstwa krajowego i wspólnotowego, jak status uchodźcy na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE. W takich przypadkach, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby powody nieprzyznania statusu uchodźcy znalazły się w aktach wnioskodawcy i aby wnioskodawca miał na swoje życzenie dostęp do tych akt. Państwa Członkowskie nie muszą podawać powodów nieprzyznania statusu uchodźcy w decyzji przyznającej wnioskodawcy status oferujący takie same prawa i korzyści na mocy ustawodawstwa krajowego i wspólnotowego, jak status uchodźcy na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE. W takich przypadkach, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby powody nieprzyznania statusu uchodźcy znalazły się w aktach wnioskodawcy i aby wnioskodawca lub jego prawnik bądź przedstawiciel prawny miał na swoje życzenie dostęp do tych akt. Poprawka 55 Artykuł 8 ustęp 2, akapit trzeci Ponadto Państwa Członkowskie nie muszą w treści decyzji negatywnej zawierać pisemnej informacji na temat sposobów odwołania od tej decyzji, jeśli wnioskodawca został poinformowany na wcześniejszym etapie albo na piśmie albo poprzez dostępne mu media elektroniczne w sprawie sposobów odwołania od takiej decyzji. Ponadto Państwa Członkowskie muszą w treści decyzji negatywnej zawierać pisemną informację na temat sposobów odwołania od tej decyzji. Poprawka 57 Artykuł 9 ustęp 1 litera b) b)  Jeżeli to konieczne, muszą one otrzymywać obsługę tłumaczy w celu przedłożenia swojej sprawy właściwym organom. Państwa Członkowskie uznają za konieczne zapewnienie takiej obsługi, przynajmniej gdy organ rozpatrujący wezwie wnioskodawcę na przesłuchanie, o którym mowa w art. 10 i 11, a odpowiednia komunikacja nie może zostać zapewniona bez obsługi przez tłumaczy. W takim przypadku oraz w innych przypadkach, kiedy właściwe organy wezwą wnioskodawcę, koszty obsługi przez tłumaczy będą pokrywane z funduszy publicznych; b) jeżeli to konieczne, muszą one otrzymywać obsługę wykwalifikowanych i bezstronnych tłumaczy w celu przedłożenia swojej sprawy właściwym organom. Państwa Członkowskie gwarantują taką obsługę podczas wszystkich przesłuchań, rozpraw odwoławczych oraz innych kontaktów z właściwymi organami, w szczególności tymi, o których mowa w art. 10 i 11 i w sytuacjach, gdy odpowiednia komunikacja nie może zostać zapewniona bez obsługi przez tłumaczy. W tych oraz w innych przypadkach, kiedy właściwe organy wezwą wnioskodawcę, koszty obsługi przez tłumaczy będą pokrywane z funduszy publicznych; Poprawka 58 Artykuł 9 ustęp 1 litera c) (c) nie może zostać im odebrana możliwość kontaktu z UNHCR ani żadną inną organizacją działającą w imieniu UNHCR na terytorium Państwa Członkowskiego na mocy umowy z Państwem Członkowskim; (c) muszą mieć skuteczną możliwość kontaktu z UNHCR oraz każdą inną organizacją działającą w imieniu UNHCR lub niezależnie od niej na rzecz osób ubiegających się o azyl na terytorium Państwa Członkowskiego; Poprawka 59 Artykuł 9 ustęp 1 litera d) d) w rozsądnym terminie muszą one zostać poinformowane o decyzji organu rozpatrującego w sprawie swojego wniosku o udzielenie azylu. Jeśli radca prawny lub inny radca jest prawnym przedstawicielem wnioskodawcy, Państwa Członkowskie mogą poinformować go o swojej decyzji zamiast informować osobę ubiegającą się o azyl; d) w terminie, który nie może przekraczać 6 miesięcy, muszą one zostać poinformowane o decyzji organu rozpatrującego w sprawie swojego wniosku o udzielenie azylu. Jeśli doradca prawny lub inny doradca jest prawnym przedstawicielem wnioskodawcy, Państwa Członkowskie mogą poinformować go o swojej decyzji zamiast informować osobę ubiegającą się o azyl; Poprawka 181 Artykuł 9 a ustęp 1 1)  Państwa Członkowskie mogą nałożyć na osoby ubiegające się o azyl obowiązek współpracy z właściwymi organami o ile obowiązek ten jest konieczny dla postępowania w sprawie wniosku. 1)  Państwa Członkowskie mogą nałożyć na osoby ubiegające się o azyl obowiązek współpracy z właściwymi organami o ile obowiązek ten jest konieczny dla postępowania w sprawie wniosku. Jednakże w żadnym wypadku nie zezwala się na wykorzystywanie do weryfikacji obywatelstwa osób ubiegających się o azyl misji konsularnych lub dyplomatycznych reprezentujących władze krajów trzecich w przypadku, gdy osoby te deklarują, iż z krajów tych pochodzą lub w przypadku, gdy dowiedzione zostanie, iż są obywatelami tych krajów. Poprawka 60 Artykuł 9A ustęp 2 litera d) d) właściwe organy mogą przeszukiwać wnioskodawcę oraz przedmioty, które nosi przy sobie; d) właściwe organy mogą upewniać się, że wnioskodawca nie stanowi zagrożenia i kontrolować przedmioty, które nosi przy sobie; Poprawka 61 Artykuł 10 ustęp 1 akapit 1 1.  Zanim organ rozpatrujący podejmie decyzję, osoba ubiegająca się o azyl otrzymuje możliwość stawienia się na przesłuchanie w sprawie swojego wniosku o udzielenie azylu, które prowadzi osoba właściwa w świetle prawa krajowego do prowadzenia tego rodzaju przesłuchań. 1.  Zanim organ rozpatrujący podejmie decyzję, osoba ubiegająca się o azyl otrzymuje możliwość stawienia się na przesłuchanie, w razie konieczności w obecności tłumacza i swojego prawnika lub przedstawiciela prawnego, w sprawie swojego wniosku o udzielenie azylu, które prowadzi osoba odpowiednia pod względem zawodowym i posiadająca odpowiednie kwalifikacje w świetle prawa krajowego, regulującego procedury w zakresie prawa dotyczącego azylu i uchodźców, do prowadzenia tego rodzaju przesłuchań. W przypadku dzieci lub osób z ograniczeniami fizycznymi lub umysłowymi oraz kobiet w ciąży lub ofiar przemocy seksualnej należy przewidzieć specjalne gwarancje proceduralne oraz, w razie konieczności, należy zadbać o obecność odpowiednio wykwalifikowanych profesjonalistów. Poprawka 62 Artykuł 10 ustęp 1, akapit drugi Państwa Członkowskie mogą również przyznać możliwość przesłuchania każdej osobie dorosłej pozostającej pod opieką wnioskodawcy, o której mowa w art. 5 ust. 3. Osoby pozostające pod opieką wnioskodawcy, o których mowa w art. 5 ust. 3, również mają prawo do przesłuchania. Poprawka 63 Artykuł 10 ustęp 1, akapit trzeci Państwa Członkowskie mogą określić w ustawodawstwie krajowym przypadki, w których małoletni powinien otrzymać możliwość przesłuchania. Państwa Członkowskie mogą określić w ustawodawstwie krajowym przypadki, w których dziecko powinno otrzymać możliwość przesłuchania, biorąc pod uwagę poziom dojrzałości danej osoby oraz przeżyty przez nią szok psychiczny. Prowadzący przesłuchanie powinien mieć na względzie, że ze względu na wiek wiedza dziecka na temat sytuacji w kraju pochodzenia może być ograniczona. Poprawka 64 Artykuł 10 ustęp 2 litera a a) (nowa) aa) właściwy organ nie ma możliwości przeprowadzenia przesłuchania, ponieważ wnioskodawca, bez uzasadnionych powodów, nie zastosował się do wezwań do stawiennictwa; Poprawka 65 Artykuł 10 ustęp 2 litera a b) (nowa) ab) osoba cierpi na zaburzenia psychiczne lub emocjonalne, które uniemożliwiają zwykłe zbadanie jej sprawy; Poprawka 66 Artykuł 10 ustęp 2 litera b) b) właściwy organ odbył już spotkanie z wnioskodawcą w celu udzielenia mu pomocy przy wypełnianiu wniosku i przedstawieniu zasadniczych informacji dotyczących wniosku zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2004/83/WE; lub skreślony Poprawka 67 Artykuł 10 ustęp 2 litera c) c) organ rozpatrujący, na podstawie pełnego badania informacji przedstawionych przez wnioskodawcę, uważa wniosek za bezzasadny w przypadkach, kiedy zachodzą okoliczności wymienione w art. 23 ust. 4 lit. a), c), g), h) i j). skreślony Poprawka 68 Artykuł 10 ustęp 3 3.  Można również zaniechać przesłuchania, jeśli jest to niepraktyczne z rozsądnego punktu widzenia, w szczególności, jeśli właściwy organ uważa, że wnioskodawca nie jest zdolny do uczestnictwa lub nie jest w stanie uczestniczyć w przesłuchaniu z powodu trwałych okoliczności, na które nie ma on wpływu. W przypadku wątpliwości, Państwa Członkowskie mogą zwrócić się o zaświadczenie lekarskie lub od psychologa. skreślony Jeśli Państwo Członkowskie nie zapewnia możliwości przesłuchania na mocy niniejszego ustępu, lub, gdzie stosowne, nie zapewnia jej osobie pozostającej pod opieką wnioskodawcy, należy poczynić rozsądne wysiłki, aby pozwolić wnioskodawcy lub osobie pozostającej pod jego opieką na przedłożenie dalszych informacji. Poprawka 69 Artykuł 10 ustęp 3 a (nowy) 3a. Państwa Członkowskie zapewniają wnioskodawcy, który nie może uczestniczyć lub dokończyć przesłuchania ze względu na stan zdrowia fizycznego lub psychicznego, upośledzenie fizyczne lub psychiczne albo szczególne zaburzenia emocjonalne, specjalną uwagę w celu zagwarantowania rzetelności postępowania. Poprawka 70 Artykuł 10 ustęp 4 4.  Brak przesłuchania, zgodnie z niniejszym artykułem, nie stanie na przeszkodzie podjęciu przez organ rozpatrujący decyzji w sprawie wniosku o udzielenie azylu. 4.  Brak przesłuchania, zgodnie z niniejszym artykułem, nie stoi na przeszkodzie podjęciu przez organ rozpatrujący decyzji w sprawie wniosku o udzielenie azylu, jeżeli brak ten nastąpił z powodów związanych z ust. 2 lit. aa) i ab) i ust. 3a tego artykułu oraz art. 20 ust. 1 i art. 23 ust. 4 lit. a), c), h) i j). Poprawka 71 Artykuł 10 ustęp 5 5.  Brak przesłuchania na mocy ustęp 2 lit. b) i c) oraz ustęp 3 nie będzie miał negatywnego wpływu na decyzję organu rozpatrującego. 5.  Brak przesłuchania nie będzie miał negatywnego wpływu na decyzję organu rozpatrującego. W takich przypadkach każda osoba musi mieć możliwość bycia reprezentowaną przez opiekuna lub przedstawiciela prawnego w przypadku dzieci lub przez doradcę bądź doradcę prawnego, stosownie do okoliczności. Poprawka 72 Artykuł 10 ustęp 6 6.  Niezależnie od postanowień art. 20 ust. 1, Państwa Członkowskie, podejmując decyzję w sprawie wniosku o udzielenie azylu, mogą uwzględnić niestawiennictwo wnioskodawcy na przesłuchanie, chyba że miał on uzasadnione powody takiego niestawiennictwa. 6.  Niezależnie od postanowień art. 20 ust. 1, Państwa Członkowskie, podejmując decyzję w sprawie wniosku o udzielenie azylu, mogą wziąć pod uwagę niestawiennictwo wnioskodawcy na przesłuchanie, chyba że istniały uzasadnione powody takiego niestawiennictwa lub przesłuchanie nie odbyło się bądź zostało zakończone z powodu stanu zdrowia psychicznego lub fizycznego wnioskodawcy. Poprawka 73 Artykuł 11 ustęp 3 litera a) a) dopilnowują, żeby osoba prowadząca przesłuchanie była wystarczająco kompetentna, aby uwzględnić osobiste lub ogólne okoliczności towarzyszące złożeniu wniosku, w tym odmienność kulturową i bezbronność wnioskodawcy, w takim stopniu, jaki jest możliwy oraz a) dopilnowują, żeby osoba prowadząca przesłuchanie oraz tłumacz odbyli odpowiednie przeszkolenie i posiadali właściwe kompetencje zawodowe oraz umiejętność rzetelnej i starannej oceny osobistych lub ogólnych okoliczności towarzyszących złożeniu wniosku, w tym odmienności kulturowej i bezbronności wnioskodawcy, w takim stopniu, jaki jest możliwy, oraz Poprawka 74 Artykuł 11 ustęp 3 litera b) b) dobiorą tłumacza, który jest w stanie zapewnić właściwą komunikację pomiędzy wnioskodawcą a osobą prowadzącą przesłuchanie. Komunikacja taka nie musi koniecznie odbywać się w języku wybranym przez osobę ubiegającą się o azyl, jeśli jest inny język, co do którego istnieją rozsądne przypuszczenia, że będzie on przez nią zrozumiany oraz w którym jest w stanie się komunikować. b) dobiorą tłumacza, który jest w stanie zapewnić właściwą komunikację pomiędzy wnioskodawcą a osobą prowadzącą przesłuchanie. Komunikacja taka nie musi koniecznie odbywać się w języku wybranym przez osobę ubiegającą się o azyl, jeśli jest inny język, który osoba ta rozumie oraz w którym jest w stanie się komunikować. Poprawka 75 Artykuł 11 ustęp 4 4.  Państwa Członkowskie mogą ustanowić zasady dotyczące obecności stron trzecich w trakcie przesłuchania. 4.  Państwa Członkowskie ustanawiają zasady dotyczące obecności stron trzecich w trakcie przesłuchania, pod warunkiem że takie zasady są zgodne z normami międzynarodowymi. Poprawka 76 Artykuł 12 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, że z każdego przesłuchania sporządzony będzie pisemny protokół, zawierający przynajmniej zasadnicze informacje odnoszące się do wniosku w taki sposób, w jaki zostały one przedstawione przez wnioskodawcę, zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2004/83/WE. 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby z każdego przesłuchania sporządzony był pisemny protokół, zawierający informacje odnoszące się do wniosku w taki sposób, w jaki zostały one przedstawione przez wnioskodawcę, zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2004/83/WE. Poprawka 77 Artykuł 12 ustęp 2 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby wnioskodawcom w rozsądnym czasie udostępniony został protokół z przesłuchania. Jeśli sprawozdanie udostępniane jest dopiero po decyzji organu rozpatrującego, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby zostało to uczynione w najkrótszym czasie umożliwiającym terminowe przygotowanie i złożenie apelacji. 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby wnioskodawcom w rozsądnym czasie udostępniony został protokół z przesłuchania w języku, który rozumieją, lub w innej formie uznanej za odpowiednią. Jeśli protokół udostępniany jest dopiero po decyzji organu rozpatrującego, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby zostało to uczynione w najkrótszym czasie umożliwiającym terminowe przygotowanie i złożenie odwołania. Poprawka 78 Artykuł 12 ustęp 3 akapit pierwszy 3.  Państwa Członkowskie mogą wymagać od wnioskodawcy poświadczenia treści protokołu z przesłuchania. 3.  Państwa Członkowskie będą wymagać, aby wnioskowaca sprawdził treść protokołu z przesłuchania w celu uniknięcia pomyłek, sprzeczności lub unieważnienia wniosku w późniejszym czasie. Poprawka 79 Artykuł 12 ustęp 3 akapit drugi Jeśli wnioskodawca odmówi poświadczenia treści protokołu, powody tej odmowy powinny zostać dołączone do akt wnioskodawcy. Jeśli wnioskodawca odmówi sprawdzenia treści protokołu, powody tej odmowy powinny zostać dołączone do akt wnioskodawcy. Poprawka 80 i 81 Artykuł 12 ustęp 3 akapit trzeci Wyrażona przez wnioskodawcę odmowa poświadczenia treści protokołu z przesłuchania nie stoi na przeszkodzie podjęciu przez organ rozpatrujący decyzji w sprawie jego wniosku. Wymaga się poświadczenia wnioskodawcy. Wyrażona przez wnioskodawcę odmowa sprawdzenia treści protokołu z przesłuchania nie może stać na przeszkodzie podjęciu przez organ rozpatrujący decyzji w sprawie jego wniosku. Będzie ona jednak wzięta pod uwagę podczas analizowania treści protokołu z przesłuchania. Poprawka 82 Artykuł 13 ustęp 1 1.  W kwestiach związanych z wnioskami o udzielenie azylu Państwa Członkowskie dają na swój koszt osobom ubiegającym się o azyl możliwość skutecznej konsultacji z radcą prawnym lub innym radcą, dopuszczonym do takiej działalności lub posiadającym odpowiednie zezwolenie na podstawie prawa krajowego. 1.  W kwestiach związanych z wnioskami o udzielenie azylu osoby ubiegające się o azyl otrzymują możliwość skutecznej konsultacji z doradcą prawnym lub innym doradcą, dopuszczonym do takiej działalności lub posiadającym odpowiednie zezwolenie na podstawie prawa krajowego na wszystkich etapach procedury, w tym także po otrzymaniu odmownej decyzji. Poprawka 83 Artykuł 13 ustęp 3 akapit pierwszy część wprowadzająca 3.  Państwa Członkowskie mogą postanowić w ustawodawstwie krajowym, aby bezpłatna pomoc i/lub reprezentacja prawna przyznana była: 3.  Jeżeli wnioskodawca nie dysponuje wystarczającymi środkami aby zapłacić za pomoc udzielaną przez doradcę prawnego lub innego doradcę, o której mowa w ust. 1, Państwa Członkowskie zapewnią, aby taka pomoc była udzielana bezpłatnie lub przynajmniej zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi pomocy prawnej lub finansowej. Państwa Członkowskie zapewnią również, aby taka pomoc była równorzędna z pomocą udzielaną własnym obywatelom w postępowaniu sądowym lub administracyjnym. Poprawka 84 Artykuł 13 ustęp 3 akapit pierwszy litera a) a) jedynie na postępowanie przed sądem bądź trybunałem zgodnie z rozdziałem V, nie zaś w przypadku każdej bezpośredniej apelacji lub rewizji przewidzianej w ustawodawstwie krajowym, w tym w ponownym wysłuchaniu apelacji następującej po bezpośredniej apelacji lub rewizji; i/lub skreślony Poprawka 85 Artykuł 13 ustęp 3 akapit pierwszy litera b) b) jedynie osobom, które nie posiadają wystarczających środków; i/lub skreślony Poprawka 86 Artykuł 13 ustęp 3 akapit pierwszy litera c) (c) jedynie radcom prawnym lub innym radcom wyraźnie wyznaczonym w ustawodawstwie krajowym do pomocy i/lub reprezentacji osób ubiegających się o azyl; i/lub skreślony Poprawka 87 Artykuł 13 ustęp 3 akapit pierwszy litera d) i akapit drugi d) jedynie jeśli istnieje prawdopodobieństwo powodzenia apelacji lub rewizji. skreślony Państwa Członkowskie dopilnowują, aby pomoc i/lub reprezentacja prawna przyznana na mocy lit. d) nie była arbitralnie ograniczana. Poprawka 88 Artykuł 13 ustęp 4 4.  Zasady dotyczące sposobów wypełniania i postępowania w sprawie takich wniosków mogą być ustalone przez Państwa Członkowskie. skreślony Poprawka 89 Artykuł 13 ustęp 5 litera a) a) nałożyć ograniczenia finansowe lub czasowe na świadczenie bezpłatnej pomocy i/lub reprezentacji prawnej, o ile takie limity nie ograniczają arbitralnie dostępu do pomocy i/lub reprezentacji prawnej. a) ograniczyć kwotę pomocy prawnej do wysokości średnich kosztów pomocy prawnej na każdym odpowiednim etapie postępowania azylowego, o ile takie organiczenia nie utrudniają arbitralnie dostępu do pomocy prawnej i/lub przedstawicielstwa prawnego. Poprawka 90 Artykuł 14 ustęp 1 akapit pierwszy 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby radca prawny lub inny radca dopuszczony do takiej działalności lub posiadający odpowiednie zezwolenie na podstawie prawa krajowego, który udziela pomocy prawnej lub reprezentuje osobę ubiegającą się o azyl zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa krajowego, korzystał z dostępu do takich informacji zawartych w aktach wnioskodawcy, do badania których upoważnione są organy o których mowa w rozdziale V, o ile informacje takie mają związek z badaniem wniosku. 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby doradca prawny lub inny doradca dopuszczony do takiej działalności lub posiadający odpowiednie zezwolenie na podstawie prawa krajowego, który udziela pomocy prawnej lub reprezentuje osobę ubiegającą się o azyl zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa krajowego, korzystał z dostępu do informacji zawartych w aktach wnioskodawcy Poprawka 91 Artykuł 14 ustęp 1 akapit drugi Państwa Członkowskie mogą uczynić wyjątek, jeśli ujawnienie informacji bądź źródeł mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa organizacji bądź osób, które dostarczyły informacji lub bezpieczeństwa osoby lub osób, do których odnosi się informacja lub jeśli narażone na niebezpieczeństwo byłyby interesy śledztwa powiązanego z badaniem wniosków o udzielenie azylu przez właściwe organy Państw Członkowskich lub stosunki międzynarodowe Państw Członkowskich. W takich przypadkach dostęp do takich informacji bądź źródeł musi być umożliwiony organom, o których mowa w rozdziale V poza sytuacjami, kiedy dostęp taki jest wykluczony w związku z kwestiami bezpieczeństwa narodowego. Państwa Członkowskie mogą uczynić wyjątek, jeśli ujawnienie informacji bądź źródeł mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa organizacji bądź osób, które dostarczyły informacji lub bezpieczeństwa osoby lub osób, do których odnosi się informacja, lub jeśli narażone na niebezpieczeństwo byłyby interesy śledztwa powiązanego z badaniem wniosków o udzielenie azylu przez właściwe organy Państw Członkowskich lub stosunki międzynarodowe Państw Członkowskich. W takich przypadkach dostęp do takich informacji bądź źródeł musi być umożliwiony organom, o których mowa w rozdziale V, poza sytuacjami, kiedy dostęp taki jest wykluczony w związku z wyraźnie określonymi kwestiami bezpieczeństwa narodowego Poprawka 92 Artykuł 14 ustęp 2 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby radca prawny lub inny radca, który udziela pomocy lub reprezentuje osobę ubiegającą się o azyl, miał dostęp do obszarów zamkniętych, jak ośrodki strzeżone lub strefy tranzytowe, w celu porozumienia się z wnioskodawcą. Państwa Członkowskie mogą ograniczyć możliwość złożenia wizyty wnioskodawcy w obszarach zamkniętych jedynie jeśli takie ograniczenia wynikają z ustawodawstwa krajowego i są w sposób obiektywny konieczne dla bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zarządzania takim obszarem lub też dla zapewnienia skutecznego badania wniosku, o ile dostęp radcy prawnego lub innego radcy nie jest tym samym poważnie ograniczony lub uniemożliwiony. 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby doradca prawny lub inny doradca, który udziela pomocy lub reprezentuje osobę ubiegającą się o azyl, miał pełen dostęp do obszarów zamkniętych, jak ośrodki strzeżone lub strefy tranzytowe, w celu porozumienia się z wnioskodawcą. Państwa Członkowskie mogą ograniczyć możliwość złożenia wizyty wnioskodawcy w obszarach zamkniętych jedynie jeśli takie ograniczenia wynikają z ustawodawstwa krajowego i są w sposób obiektywny konieczne dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, o ile dostęp doradcy prawnego lub innego doradcy nie jest tym samym poważnie ograniczony lub uniemożliwiony i zawsze z pełnym poszanowaniem litery prawa i orzecznictwa dotyczącego Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.. Poprawka 93 Artykuł 15 ustęp 1 litera b) b) dopilnowują, aby przedstawiciel małoletniego bez opieki miał możliwość poinformowania go o znaczeniu i możliwych skutkach przesłuchania oraz, gdzie stosowne, o sposobie przygotowania do takiego przesłuchania. Państwa Członkowskie zezwolą przedstawicielowi być obecnym na przesłuchaniu, zadawać pytania lub zgłaszać uwagi w ramach ustanowionych przez osobę prowadzącą przesłuchanie. b) dopilnowują, aby przedstawiciel dziecka bez opieki miał możliwość poinformowania go o znaczeniu i możliwych skutkach przesłuchania oraz, gdzie stosowne, o sposobie przygotowania do takiego przesłuchania. Państwa Członkowskie zezwolą przedstawicielowi na uczestnictwo w przesłuchaniu, zadawanie pytań lub zgłaszanie uwag. Poprawka 94 Artykuł 15 ustęp 2 litera a) a) zgodnie ze wszelkim prawdopodobieństwem osiągnie wiek dojrzały zanim podjęta zostanie decyzja w pierwszej instancji; lub skreślony Poprawka 95 Artykuł 15 ustęp 2 litera c) c) pozostaje lub pozostawał w związku małżeńskim. skreślony Poprawka 96 Artykuł 15 ustęp 3 3.  Państwa Członkowskie mogą również, zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy, nie wyznaczyć przedstawiciela, jeśli małoletni bez opieki ma 16 lub więcej lat, chyba, że nie jest w stanie prowadzić spraw związanych ze swoim wnioskiem bez przedstawiciela. skreślony Poprawka 97 Artykuł 15 ustęp 5 a (nowy) 5a. Osoby twierdzące, że są dziećmi, będą tak traktowane do czasu określenia ich wieku. Poprawka 98 Artykuł 15 ustęp 6 6.  Przy wdrażaniu postanowień niniejszego artykułu Państwa Członkowskie powinny przede wszystkim wziąć pod uwagę najlepszy interes dziecka. 6.  Przy wdrażaniu postanowień niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie powinny przede wszystkim brać pod uwagę najlepszy interes dziecka. Poprawka 99 Artykuł 17 1.  Państwa Członkowskie nie zatrzymują żadnej osoby wyłącznie na podstawie faktu, że jest ona osobą ubiegającą się o azyl. 1.  Państwa Członkowskie z zasady nie zatrzymują osób ubiegających się o azyl ani nie umieszczają w zamkniętym ośrodku tymczasowym. Zanim zostanie podjęta decyzja o pozbawieniu wolności, zawsze należy najpierw rozpatrzyć alternatywne środki do aresztowania lub zastosowanie nadzoru. 2.  Jeśli osoba ubiegająca się o azyl zostanie zatrzymana, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby miała ona możliwość szybkiej rewizji sądowej powodów zatrzymania. 2.  Żadna osoba ubiegająca się o azyl nie może zostać zatrzymana, o ile nie zostało stwierdzone, że zatrzymanie jest konieczne, zgodne z prawem i uzasadnione na podstawie przyczyny uznawanej za legalną przez normy międzynarodowe. Osoby ubiegające się o azyl mogą być zatrzymywane jedynie w obiektach wyraźnie innych niż więzienia. 2a. Osobom ubiegającym się o azyl zapewnia się stały dostęp do skutecznej pomocy prawnej, dostęp do usług kompetentnych, wykwalifikowanych i bezstronnych tłumaczy oraz dostęp do wykwalifikowanego personelu medycznego. 2b. Osoby pozbawione wolności mają szansę sprawdzenia ich zatrzymania pod względem zgodności z prawem i konieczności, w drodze szybkiego, rzetelnego, indywidualnego przesłuchania przez sąd lub inny podobny organ, którego status i kadencja umożliwia jak największe gwarancje kompetencji, bezstronności i niezawisłości 2c. Dzieci bez opieki nie wolno zatrzymywać z tego powodu, że są imigrantami. W przypadku osób należących do kategorii osób szczególnie wrażliwych, jak osoby starsze bez opieki, ofiary tortur lub szoku oraz osoby niepełnosprawne umysłowo lub fizycznie, należy zdecydowanie rozważyć środki postępowania alternatywne wobec zatrzymania. Co do zasady Państwa Członkowskie zapewnią, aby nie były zatrzymywane kobiety w ostatnich miesiącach ciąży oraz matki karmiące. Poprawka 100 Artykuł 20 ustęp 1 akapit pierwszy 1.  Gdy istnieją wystarczające powody, by uważać, że osoba ubiegająca się o azyl w sposób domniemany wycofała lub zarzuciła swój wniosek o udzielenie azylu, Państwa Członkowskie dopilnowują, że organ rozpatrujący podejmuje decyzję albo o przerwaniu badania wniosku lub o jego odrzuceniu na podstawie niewykazania przez wnioskodawcę uprawnień do statusu uchodźcy zgodnie z dyrektywą Rady 2004/83/WE. 1.  Gdy istnieją wystarczające powody, by uważać, że osoba ubiegająca się o azyl w sposób domniemany wycofała lub przestała popierać swój wniosek o udzielenie azylu, Państwa Członkowskie dopilnowują, że organ rozpatrujący podejmuje decyzję o przerwaniu badania wniosku, a następnie o zamknięciu akt sprawy wnioskodawcy. Poprawka 101 Artykuł 20 ustęp 2 akapit drugi Państwa Członkowskie mogą ustanowić ograniczenie czasowe, którego niedotrzymanie uniemożliwi ponowne otwarcie sprawy. skreślony Poprawka 102 Artykuł 21 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie zezwalają UNHCR: 1.  Państwa Członkowskie są zobowiązane zezwolić UNHCR: (a) na dostęp do osób ubiegających się o azyl, w tym osób zatrzymanych lub znajdujących się w strefach tranzytowych lotnisk lub portów; (a) na dostęp do osób ubiegających się o azyl, w tym osób zatrzymanych lub znajdujących się w strefach tranzytowych lotnisk lub portów; (b) na dostęp do informacji w sprawie indywidualnych wniosków o azyl w trakcie postępowania i w sprawie podjętych decyzji, pod warunkiem, że osoba ubiegająca się o azyl wyrazi na to zgodę; (b) na dostęp do informacji w sprawie indywidualnych wniosków o azyl w trakcie postępowania i w sprawie podjętych decyzji, pod warunkiem, że osoba ubiegająca się o azyl wyrazi na to zgodę; (c) na przedstawianie swoich opinii dotyczących indywidualnych wniosków o azyl w ramach wykonywania funkcji nadzorczych na podstawie art. 35 Konwencji Genewskiej jakiejkolwiek właściwej władzy w jakimkolwiek stadium postępowania. (c) na przedstawianie swoich opinii dotyczących indywidualnych wniosków o azyl w ramach wykonywania funkcji nadzorczych na podstawie art. 35 Konwencji Genewskiej jakiejkolwiek właściwej władzy w jakimkolwiek stadium postępowania. Poprawka 103 Artykuł 21 ustęp 2 2.  Ustęp 1 stosuje się również do organizacji działającej na obszarze Państwa Członkowskiego w imieniu UNHCR na podstawie umowy z tym Państwem Członkowskim. 2.  Ustęp 1 stosuje się również do organizacji działającej w imieniu UNHCR, pod warunkiem wyrażenia zgody przez to Państwo Członkowskie. Poprawka 104 Artykuł 22 litera a) a) ujawniają bezpośrednio informacji odnoszących się do poszczególnych wniosków o udzielenie azylu ani do samego faktu złożenia takiego wniosku domniemanemu sprawcy lub sprawcom prześladowania osoby ubiegającej się o azyl. a) ujawniają informacji odnoszących się do poszczególnych wniosków o udzielenie azylu ani do samego faktu złożenia takiego wniosku domniemanemu sprawcy lub sprawcom prześladowania osoby ubiegającej się o azyl, Poprawka 105 Artykuł 22 litera b) b) ubiegają się o informacje od domniemanego sprawcy lub sprawców prześladowań w sposób, który może doprowadzić takie osoby do otrzymania bezpośredniej informacji o fakcie złożenia wniosku przez danego wnioskodawcę, oraz narazić na ryzyko integralność fizyczną wnioskodawcy i/lub osób pozostających pod jego opieką lub wolność i bezpieczeństwo członków jego rodziny pozostających w kraju pochodzenia. b) ubiegają się o informacje od domniemanego sprawcy lub sprawców prześladowań. Poprawka 106 Artykuł 23 ustęp 2 akapit pierwszy 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby procedura taka została zakończona w najkrótszym możliwym terminie, bez uszczerbku dla właściwego i pełnego badania sprawy. 2.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby procedura taka została zakończona w najkrótszym możliwym terminie, najpóźniej w ciągu 6 miesięcy, bez uszczerbku dla właściwego i pełnego badania sprawy. Poprawka 107 Artykuł 23 ustęp 2 litera b) b) otrzymał na żądanie informacje dotyczące ram czasowych, w jakich należy się spodziewać podjęcia decyzji w sprawie jego wniosku. Informacja taka nie stanowi wobec danego wnioskodawcy zobowiązania Państwa Członkowskiego do podjęcia decyzji w podanych ramach czasowych. b) otrzymał na żądanie informacje dotyczące ram czasowych, które nie przekroczą 3 miesięcy, w jakich należy się spodziewać podjęcia decyzji w sprawie jego wniosku. Poprawka 108 Artykuł 23 ustęp 3 a (nowy) 3a. Państwa Członkowskie stosują zwykłą procedurę wobec osób szczególnie wrażliwych, w tym dzieci oddzielonych od rodzin i osób, które doznały urazów lub przemocy seksualnej. Poprawka 109 Artykuł 23 ustęp 4 litera a) a) wnioskodawca, przedstawiając wniosek i stan faktyczny, poruszył jedynie kwestie, które nie mają związku lub mają minimalny związek z badaniem jego kwalifikacji jako uchodźcy na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE; lub a) wnioskodawca, przedstawiając wniosek i stan faktyczny, poruszył jedynie kwestie, które nie mają związku z badaniem jego kwalifikacji jako uchodźcy na mocy dyrektywy Rady 2004/83/WE; lub Poprawka 111 Artykuł 23 ustęp 4 litera d) d) wnioskodawca wprowadził władze w błąd przedstawiając fałszywe informacje lub dokumenty bądź zatajając odpowiednie informacje lub dokumenty dotyczące swojej tożsamości i/lub narodowości, które mogłyby mieć niekorzystny wpływ na decyzję; lub d) wnioskodawca, z oszukańczym zamiarem, wprowadził władze w błąd przedstawiając fałszywe dokumenty dotyczące swojej tożsamości i/lub narodowości; lub Poprawka 112 Artykuł 23 ustęp 4 litera e) e) wnioskodawca złożył inny wniosek o udzielenie azylu zawierający inne dane osobowe; lub e) wnioskodawca, z oszukańczym zamiarem, złożył inny wniosek o udzielenie azylu zawierający inne dane osobowe; lub Poprawka 113 Artykuł 23 ustęp 4 litera f) f) wnioskodawca nie przedstawił informacji pozwalających ustalić z wystarczającą pewnością jego tożsamość bądź narodowość, lub jest prawdopodobne, że, w złej wierze, zniszczył lub pozbył się dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży, który mógłby dopomóc w ustaleniu jego tożsamości lub narodowości; lub f) wnioskodawca, z oszukańczym zamiarem, nie przedstawił informacji pozwalających ustalić z wystarczającą pewnością jego tożsamości bądź narodowości, lub jest prawdopodobne, że w złej wierze zniszczył lub pozbył się dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży, który mógłby dopomóc w ustaleniu jego tożsamości lub narodowości; lub Poprawka 114 Artykuł 23 ustęp 4 litera g) g) wnioskodawca przedstawił niespójne, sprzeczne, nieprawdopodobne lub niewystarczające wyjaśnienia, które czynią w sposób oczywisty nieprzekonującym jego wniosek w odniesieniu do tego, że był obiektem prześladowań w rozumieniu dyrektywy 2004/83/WE; lub skreślony Poprawka 115 Artykuł 23 ustęp 4 litera o) o) wniosek został złożony przez małoletniego nie pozostającego w związku małżeńskim, do którego mają zastosowanie postanowienia art. 5 ust. 4 lit. c), po uprzednim odrzuceniu w drodze decyzji wniosku rodziców lub rodzica odpowiedzialnego za małoletniego, zaś nie wniesiono żadnych nowych elementów odnoszących się do jego szczególnej sytuacji osobistej ani sytuacji w jej kraju pochodzenia. o) wniosek został złożony przez dziecko, do którego ma zastosowanie art. 5 ust. 4 lit. c), po uprzednim odrzuceniu w drodze decyzji wniosku rodziców lub rodzica odpowiedzialnego za małoletniego, zaś nie wniesiono żadnych nowych elementów odnoszących się do jego szczególnej sytuacji osobistej ani sytuacji w jej kraju pochodzenia. Poprawka 116 Artykuł 23 ustęp 4 a (nowy) 4a. W przypadku przyznania pierwszeństwa lub przyspieszenia procedury stosownie do art. 4 lit. a) – o) Państwa Członkowskie biorą pod uwagę potrzeby związane z ochroną dodatkową/pomocniczą. Poprawka 117 Artykuł 24 Szczegółowe procedury skreślony 1.  Państwa Członkowskie mogą ponadto ustanowić następujące szczegółowe procedury stanowiące odstępstwo od podstawowych zasad i gwarancji rozdziału II: a) wstępne badanie dla potrzeb postępowania w rozważanych sprawach mieszczących się w ramach postanowień sekcji IV; b) procedury dla potrzeb postępowania w rozważanych sprawach mieszczących się w ramach postanowień sekcji V. 2.  Państwa Członkowskie mogą również ustanowić odstępstwo w odniesieniu do sekcji VI. Poprawka 118 Artykuł 25 ustęp 1 a (nowy) 1a. Wszystkie wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej będą najpierw oceniane na podstawie definicji uchodźcy zawartej Konwencji Genewskiej i tylko wtedy, gdy kryteria te nie zostały spełnione – na podstawie wymogów dotyczących ochrony pomocniczej. Poprawka 119 Artykuł 25 ustęp 2 zdanie wprowadzające 2.  Państwa Członkowskie mogą uznawać wniosek o udzielenie azylu za niedopuszczalny na mocy niniejszego artykułu, jeśli: 2.  Bez uszczerbku dla postanowień ust. 1a, Państwa Członkowskie mogą uznać wniosek o udzielenie azylu za niedopuszczalny na mocy niniejszego artykułu, jeśli: Poprawka 120 Artykuł 25 ustęp 2 litera c) c) państwo niebędące Państwem Członkowskim jest uważane za bezpieczny dla wnioskodawcy kraj trzeci, na mocy art. 27; skreślony Poprawka 121 Artykuł 25 ustęp 2 litera f) f) wnioskodawca złożył identyczny wniosek po ostatecznej decyzji; skreślony Poprawka 122 Artykuł 25 ustęp 2 litera f a) (nowa) fa) wnioskodawca, który ma być wydalony z terytorium, na którym nielegalnie zamieszkuje, wnosi o udzielenie mu azylu. Poprawka 123 Artykuł 27 ustęp 1 zdanie wprowadzające 1.  Państwa Członkowskie mogą stosować koncepcję bezpiecznego kraju trzeciego jedynie, jeśli właściwe organy upewniły się, że osoba ubiegająca się o azyl będzie traktowana w danym państwie trzecim zgodnie z następującymi zasadami: 1.  Państwa Członkowskie mogą stosować koncepcję bezpiecznego kraju trzeciego jedynie, jeśli kraj trzeci spełnia następujące kryteria: Poprawka 124 Artykuł 27 ustęp 1 litera a) a) życie i wolność tej osoby nie są zagrożone z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub poglądów politycznych; i a) ratyfikacja i praktyczne wdrożenie Konwencji Genewskiej oraz innych międzynarodowych traktatów dotyczących praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do zasady niewydalania; i Poprawka 125 Artykuł 27 ustęp 1 litera b) b) przestrzegana jest zasada niewydalania zgodnie z postanowieniami Konwencji Genewskiej; i b) przestrzegana jest w szczególności zasada niewydalania zgodnie z postanowieniami Konwencji Genewskiej; i Poprawka 126 Artykuł 27 ustęp 2 litera a) a) zasadom wymagającym związku pomiędzy osobą ubiegającą się o azyl a danym państwem trzecim, w oparciu o który udanie się do tego państwa jest rozsądne dla tej osoby; a) zasadom wymagającym znaczącej więzi pomiędzy osobą ubiegającą się o azyl a danym państwem trzecim, w oparciu o który udanie się do tego państwa jest rozsądne dla tej osoby; Poprawka 127 Artykuł 27 ustęp 2 litera c) c) zasadom pozwalającym, zgodnie z prawem międzynarodowym, na odrębne badanie, czy dany kraj trzeci jest bezpieczny dla konkretnego wnioskodawcy, które przynajmniej pozwolą wnioskodawcy na odwołanie się od zastosowania koncepcji bezpiecznego kraju trzeciego na takiej podstawie, że będzie tam poddany torturom, okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karze. c) zasadom pozwalającym, zgodnie z prawem międzynarodowym, a zwłaszcza z Konwencją Genewską, na odrębne badanie, czy dany kraj trzeci jest bezpieczny dla konkretnego wnioskodawcy Poprawka 128 Artykuł 27 ustęp 2 litera ca) (nowa) ca) przepisy umożliwiające obalenie przez osoby ubiegające się o azyl domniemania bezpieczeństwa, w tym w pierwszej instancji, nawet jeżeli wniosek o azyl jest rozpatrywany w trybie pierwszeństwa lub trybie przyspieszonym. Poprawka 129 Artykuł 27 ustęp 4 4.  Jeśli państwo trzecie nie pozwoli danej osobie ubiegającej się o azyl na wjazd na swoje terytorium, Państwa Członkowskie dopilnowują umożliwienie dostępu do procedury zgodnie z podstawowymi zasadami i gwarancjami opisanymi w rozdziale II. 4.  Jeśli państwo trzecie nie pozwoli danej osobie ubiegającej się o azyl na wjazd na swoje terytorium, Państwa Członkowskie dopilnowują umożliwienia dostępu do procedury azylowej zgodnie z podstawowymi zasadami i gwarancjami opisanymi w rozdziale II. Poprawka 130 Artykuł 29 ustęp - 1 (nowy) -1.  Państwa Członkowskie mogą odrzucić wniosek o udzielenie azylu jako w oczywisty sposób bezzasadny, jeżeli właściwy organ stwierdzi, że wnioskodawca składając wniosek i prezentując fakty poruszył wyłącznie zagadnienia, które ewidentnie nie mają związku z Konwencją Genewską. Poprawka 131 Artykuł 29 ustęp 2 2.  W przypadkach wspomnianych w art. 23 ust. 4 lit. (b) oraz w przypadkach bezzasadnych wniosków o udzielenie azylu, w których zachodzą jakiekolwiek okoliczności z wymienionych w art. 23 ust. 4 lit. a) oraz c) - o), Państwa Członkowskie mogą również rozważyć wniosek, jeśli tak jest to zdefiniowane w ustawodawstwie krajowym, jako oczywiście bezzasadny. skreślony Poprawka 132 Artykuł 30 tytuł Wspólny minimalny wykaz państw trzecich uznawanych za bezpieczne kraje pochodzenia Wspólny wykaz państw trzecich uznawanych za bezpieczne kraje pochodzenia Poprawka 133 Artykuł 30 ustęp 1 1.  Stanowiąc kwalifikowaną większością głosów Rada, na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje wspólny minimalny wykaz państw trzecich, które są uważane przez Państwa Członkowskie za bezpieczne kraje pochodzenia zgodnie z załącznikiem II. 1.  Stanowiąc zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 251 Traktatu, Rada przyjmuje wspólny wykaz państw trzecich, które mogą być uważane przez Państwa Członkowskie za bezpieczne kraje pochodzenia zgodnie z załącznikiem B. Poprawka 134 Artykuł 30 ustęp 2 2.  Rada może, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, wprowadzić zmiany do wspólnego minimalnego wykazu dodając lub usuwając państwa trzecie, zgodnie z postanowieniami załącznika II. Komisja bada każdy wniosek złożony przez Radę lub Państwo Członkowskie, dotyczący przedłożenia przez nią wniosku o wprowadzenie zmian do wspólnego minimalnego wykazu. 2.  Rada może, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 251 Traktatu, wprowadzić zmiany do wspólnego wykazu dodając lub usuwając państwa trzecie, zgodnie z postanowieniami załącznika B do załącznika I. Komisja bada każdy wniosek złożony przez Parlament Europejski, Radę lub Państwo Członkowskie, dotyczący przedłożenia przez nią wniosku o wprowadzenie zmian do wspólnego wykazu. Poprawka 135 Artykuł 30 ustęp 3 3.  Składając wniosek na mocy ust.1 i 2, Komisja wykorzystuje informacje z Państw Członkowskich, informacje własne oraz, jeśli to konieczne, informacje z UNHCR, Rady Europy i innych odpowiednich organizacji międzynarodowych. 3.  Składając wniosek na mocy ust.1 i 2, Komisja wykorzystuje informacje z Parlamentu Europejskiego i Państw Członkowskich, informacje własne oraz informacje z UNHCR, Rady Europy i innych odpowiednich organizacji międzynarodowych. Poprawka 136 Artykuł 30 ustęp 4 4.  Jeśli Rada złoży do Komisji wniosek zwracający się o przedłożenie przez nią wniosku o usunięcie państwa trzeciego ze wspólnego minimalnego wykazu, zobowiązania Państw Członkowskich na mocy art. 30B ust. 2 ulegają zawieszeniu w odniesieniu do tego państwa trzeciego począwszy od dnia następującego po decyzji Rady zawierającej taki wniosek. 4.  Jeśli Parlament Europejski lub Rada złoży do Komisji wniosek zwracający się o przedłożenie przez nią wniosku o usunięcie państwa trzeciego ze wspólnego wykazu, prawo Państw Członkowskich na mocy art. 30B ust. 2 ulega zawieszeniu w odniesieniu do tego państwa trzeciego począwszy od dnia następującego po decyzji Parlamentu Europejskiego lub Rady zawierającej taki wniosek. Poprawka 137 Artykuł 30 ustęp 5 5.  Jeśli Państwo Członkowskie złoży do Komisji wniosek o przedłożenie przez nią wniosku usunięcia państwa trzeciego ze wspólnego minimalnego wykazu, Państwo Członkowskie powiadomi Radę na piśmie o wniosku złożonym do Komisji. Zobowiązania tego Państwa Członkowskiego na mocy art. 30B ust. 2 ulegają zawieszeniu w odniesieniu do tego państwa trzeciego począwszy od dnia następującego po poinformowaniu Rady o wniosku. 5.  Jeśli Parlament Europejski lub Państwo Członkowskie złoży do Komisji wniosek o przedłożenie przez nią wniosku usunięcia państwa trzeciego ze wspólnego wykazu, Parlament Europejski lub Państwo Członkowskie powiadomi Radę na piśmie o wniosku złożonym do Komisji. Prawo tego Państwa Członkowskiego na mocy art. 30B ust. 2 ulega zawieszeniu w odniesieniu do tego państwa trzeciego począwszy od dnia następującego po poinformowaniu Rady o wniosku. Poprawka 138 Artykuł 30 ustęp 7 7.  Zawieszenie na mocy ust. 4 i 5 kończy się po upływie trzech miesięcy chyba, że Komisja przedstawi przed końcem tego okresu wniosek o usunięcie tego państwa trzeciego ze wspólnego minimalnego wykazu. Zawieszenie kończy się w każdym wypadku, jeśli Rada odrzuci wniosek Komisji dotyczący usunięcia państwa trzeciego z wykazu. 7.  Zawieszenie na mocy ust. 4 i 5 kończy się po upływie trzech miesięcy chyba, że Komisja przedstawi przed końcem tego okresu wniosek o usunięcie tego państwa trzeciego ze wspólnego wykazu. Zawieszenie kończy się w każdym wypadku, jeśli Parlament Europejski lub Rada odrzuci wniosek Komisji dotyczący usunięcia państwa trzeciego z wykazu. Poprawka 139 Artykuł 30 ustęp 8 8.  Na wniosek Rady Komisja przedstawia Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie wyjaśniające, czy sytuacja w państwie znajdującym się we wspólnym minimalnym wykazie nadal zgodna jest z załącznikiem II. Składając Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie, Komisja może poczynić takie zalecenia lub wysunąć takie wnioski, jakie uzna za stosowne. 8.  Na wniosek Parlamentu Europejskiego lub Rady Komisja przedstawia Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie wyjaśniające, czy sytuacja w państwie znajdującym się we wspólnym wykazie nadal zgodna jest z załącznikiem B. Składając Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie, Komisja może poczynić takie zalecenia lub wysunąć takie wnioski, jakie uzna za stosowne. Poprawka 140 i 189 Artykuł 30 A Artykuł 30A skreślony Określanie na szczeblu krajowym państw trzecich jako bezpieczne kraje pochodzenia 1.  Bez uszczerbku dla postanowień art. 30 Państwa Członkowskie mogą zachować lub wprowadzić ustawodawstwo pozwalające, zgodnie z załącznikiem II, na określanie na szczeblu krajowym innych państw trzecich ponad te, które są umieszczone we wspólnym minimalnym wykazie, jako bezpieczne kraje pochodzenia dla potrzeb badania wniosków o udzielenie azylu. Może to obejmować określenie części obszaru państwa jako bezpieczną, jeśli w stosunku do tej części spełniane są wymogi załącznika II. 2.  W drodze odstępstwa od ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zachować ustawodawstwo obowiązujące w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy, pozwalające na określanie na szczeblu krajowym innych państw trzecich ponad te, które są umieszczone we wspólnym minimalnym wykazie, jako bezpieczne kraje pochodzenia dla potrzeb badania wniosków o udzielenie azylu jeśli upewniły się, że osoby w danych państwach trzecich generalnie nie są poddawane: a) prześladowaniom określonym w art. 9 dyrektywy Rady 2004/83/WE; ani b) torturom lub nieludzkiemu bądź poniżającemu traktowaniu lub karom. 3.  Państwa Członkowskie mogą także zachować ustawodawstwo obowiązujące w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy, pozwalające na określanie na szczeblu krajowym części państwa jako bezpiecznej lub państwa albo części państwa jako bezpiecznej dla określonej grupy osób w państwie, w którym spełniane są wymogi ust. 2 w stosunku do tej części albo grupy. 4.  Oceniając, czy państwo jest bezpiecznym krajem pochodzenia w rozumieniu ust. 2 i 3, Państwa Członkowskie uwzględnią sytuację prawną, stosowanie prawa oraz ogólną sytuację polityczną w danym państwie trzecim. 5.  Ocena, czy państwo jest bezpiecznym krajem pochodzenia w rozumieniu niniejszego artykułu opiera się na zróżnicowanej grupie źródeł informacji, w tym w szczególności na informacjach z innych Państw Członkowskich, UNHCR, Rady Europy i innych odpowiednich organizacji międzynarodowych. 6.  Państwa Członkowskie notyfikują Komisji o państwach, które są określane jako bezpieczne kraje pochodzenia zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu. Poprawka 141 Artykuł 30 B ustęp 1 zdanie wprowadzające 1.  Państwo trzecie określone jako bezpieczny kraj pochodzenia albo na mocy postanowień art. 30 albo art. 30A może, w następstwie indywidualnego badania wniosku, być uznane za bezpieczny kraj pochodzenia dla konkretnej osoby ubiegającej się o azyl jedynie jeśli: 1.  Państwo trzecie określone jako bezpieczny kraj pochodzenia na mocy postanowień art. 30 może, w następstwie indywidualnego badania wniosku, być uznane za bezpieczny kraj pochodzenia dla konkretnej osoby ubiegającej się o azyl jedynie jeśli: Poprawka 143 Artykuł 30 B ustęp 2 2.  Zgodnie z ustęp 1 Państwa Członkowskie uważają wniosek o udzielenie azylu za bezzasadny, jeśli państwo trzecie jest określone jako bezpieczne na mocy art. 30. 2.  Zgodnie z ustęp 1 Państwa Członkowskie mogą uważać wniosek o udzielenie azylu za bezzasadny, jeśli państwo trzecie jest określone jako bezpieczne dla danego wnioskodawcy. Poprawka 144 Artykuł 30 B ustęp 3 3.  Państwa Członkowskie ustanowią w ustawodawstwie krajowym dalsze zasady i sposoby stosowania koncepcji bezpiecznego kraju pochodzenia. 3.  Państwa Członkowskie ustanowią w ustawodawstwie krajowym dalsze zasady i sposoby stosowania koncepcji bezpiecznego kraju pochodzenia zgodne z prawem międzynarodowym i należycie poinformują Komisję o wszelkich dalszych zasadach i sposobach. Poprawka 145 Artykuł 33 ustęp 1 1.  Jeśli osoba, która złożyła wniosek o udzielenie azylu w Państwie Członkowskim, złoży dalsze informacje lub kolejny wniosek w tym samym Państwie Członkowskim, to Państwo Członkowskie może zbadać te dalsze informacje lub elementy kolejnego wniosku w ramach badania uprzedniego wniosku lub w ramach badania decyzji przy rewizji lub apelacji o ile właściwe organy mogą w tych ramach wziąć pod uwagę i rozważyć wszystkie elementy zawarte w dalszych informacjach lub kolejnym wniosku. 1.  Jeśli osoba, która złożyła wniosek o udzielenie azylu w Państwie Członkowskim, złoży dalsze informacje lub kolejny wniosek w tym samym Państwie Członkowskim, to Państwo Członkowskie bada te dalsze informacje lub elementy kolejnego wniosku w ramach badania uprzedniego wniosku lub w ramach badania decyzji przy rewizji lub apelacji o ile właściwe organy mogą w tych ramach wziąć pod uwagę i rozważyć wszystkie elementy zawarte w dalszych informacjach lub kolejnym wniosku. Poprawka 146 Artykuł 33 ustęp 2 część wprowadzająca 2.  Ponadto, Państwa Członkowskie mogą zastosować konkretną procedurę, jak jest to określone w ustęp 3, jeśli osoba złoży kolejny wniosek o udzielenie azylu: 2.  Ponadto, Państwa Członkowskie mogą zastosować konkretną procedurę, jak jest to określone w ustęp 3, jeśli osoba złoży kolejny wniosek o udzielenie azylu pod warunkiem, że pierwotny wniosek nie jest wówczas przedmiotem postępowania apelacyjnego: Poprawka 147 Artykuł 34 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby osoby ubiegające się o azyl, których wniosek podlega wstępnemu badaniu na mocy art. 33, korzystały z gwarancji wymienionych w art. 9 ust. 1. 1.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby osoby ubiegające się o azyl, których wniosek podlega wstępnemu badaniu na mocy art. 33, korzystały z gwarancji wymienionych w art. 9 ust. 1 i aby to badanie podlegało co do zasady minimalnym standardom proceduralnym niniejszej dyrektywy. Poprawka 149 Artykuł 35 ustęp 1 1.  Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z podstawowymi zasadami i gwarancjami rozdziału II ustanowić procedury, mające na celu podejmowanie na granicach lub w strefach tranzytowych Państw Członkowskich decyzji dotyczących wniosków składanych w takich miejscach. 1.  Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z konwencjami międzynarodowymi oraz zgodnie z podstawowymi zasadami i gwarancjami rozdziału II ustanowić procedury, mające na celu podejmowanie na granicach lub w strefach tranzytowych Państw Członkowskich decyzji dotyczących wniosków składanych w takich miejscach. Poprawka 150 Artykuł 35 ustęp 1 a (nowy) 1a. Państwa Członkowskie dbają, aby decyzja o odmowie wjazdu na terytorium Państwa Członkowskiego z przyczyn wynikających z wniosku o udzielenie azylu została podjęta w ciągu dwóch tygodni, z możliwością przedłużenia tego terminu o nie więcej niż dwa tygodnie, za zgodą właściwego organu sądowego w drodze przewidzianego prawem postępowania. Poprawka 151 Artykuł 35 ustęp 1 b (nowy) 1b. Nieprzestrzeganie terminów przewidzianych w ust. 1a powoduje, że osoba ubiegająca się o uzyskanie azylu może wjechać na terytorium Państwa Członkowskiego, aby jej wniosek mógł zostać rozpatrzony zgodnie z właściwymi postanowieniami niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie dbają o to, aby wnioskodawcy ubiegający się o azyl, którym odmówiono wjazdu korzystali z gwarancji wymienionych w rozdziale 5. Poprawka 152 Artykuł 35 ustęp 1 c (nowy) 1c. Odmowa wjazdu na dane terytorium nie może mieć przeważającego wpływu na decyzję w sprawie wniosku o udzielenie azylu po jego zbadaniu w oparciu o fakty sprawy przez władze właściwe w dziedzinie azylu i prawa dotyczącego uchodźców. Poprawka 153 Artykuł 35 ustęp 2 2.  Jednakże, jeśli procedury wspomniane w ust. 1 nie istnieją, Państwa Członkowskie mogą utrzymać, z zastrzeżeniem przepisów niniejszego artykułu oraz zgodnie z ustawodawstwem i zasadami obowiązującymi w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy, procedury stanowiące odstępstwo od podstawowych zasad i gwarancji opisanych w rozdziale II, w celu podejmowania na granicach lub w strefach tranzytowych decyzji co do pozwolenia na wjazd na ich terytorium osób ubiegających się o azyl, które przybyły i złożyły wniosek o udzielenie azylu w takich miejscach. skreślony Poprawka 154 Artykuł 35 ustęp 3 3.  Procedury, o których mowa w ust. 2 zapewnią w szczególności, że dana osoba: skreślony - może pozostać na granicy lub w strefie tranzytowej Państwa Członkowskiego, bez uszczerbku dla art. 6; i - musi zostać bezzwłocznie powiadomiona o swoich prawach i obowiązkach, jak zostało to opisane w art. 9 ust. 1 lit. a); i - ma dostęp, jeśli konieczne, do obsługi przez tłumacza, jak zostało to opisane w art. 9 ust. 1 lit. b); i - zanim właściwy organ podejmie decyzję w ramach takiej procedury, odbywa przesłuchanie dotyczące swojego wniosku o udzielenie azylu z osobami dysponującymi odpowiednią wiedzą o odnośnych normach stosowanych w dziedzinie prawa arylowego i dotyczącego uchodźców, jak zostało to opisane w art. 10 - 12; i - może skonsultować się z radcą prawnym bądź innym radcą dopuszczonym do takiej działalności lub posiadającym odpowiednie zezwolenie na podstawie prawa krajowego, jak zostało to opisane w art. 13 ust. 1; i - ma wyznaczonego przedstawiciela w przypadku małoletnich bez opieki, jak zostało to opisane w art. 15 ust. 1 chyba, że ma zastosowanie art. 15 ust. 2 lub 3. Ponadto, w przypadku wydania przez odpowiedni organ odmowy pozwolenia na wjazd, organ ten poda odnoszące się zarówno do stanu faktycznego, jak i podstawy prawnej powody, dla których wniosek o udzielenie azylu uznany został za bezpodstawny lub niedopuszczalny. Poprawka 155 Artykuł 35 ustęp 4 4.  Państwa Członkowskie dopilnowują, aby decyzja w ramach procedury ustanowionej w ust. 2 została podjęta w rozsądnym terminie. Jeśli decyzja nie zostanie podjęta w przeciągu czterech tygodni, osoba ubiegająca się o azyl otrzymuje pozwolenie na wjazd na terytorium Państwa Członkowskiego dla umożliwienia postępowania w sprawie jej wniosku zgodnie z innymi przepisami niniejszej dyrektywy. skreślony Poprawka 156 Artykuł 35 ustęp 5 5.  W przypadku szczególnych rodzajów przyjazdów lub przyjazdów dużej liczby obywateli państwa trzeciego bądź bezpaństwowców składających wnioski o udzielenie azylu na granicy lub w strefie tranzytowej, co praktycznie uniemożliwia stosowanie przepisów ust. 1 lub konkretnych procedur ustanowionych w ust. 2 i 3, procedury te mogą również być stosowane, jeżeli oraz o ile ci obywatele państwa trzeciego bądź bezpaństwowcy będą zakwaterowani w miejscach znajdujących się w pobliżu granicy lub strefy tranzytowej. skreślony Poprawka 157 Artykuł 35 A Artykuł 35A skreślony 1.  Państwa Członkowskie mogą postanowić, że nie nastąpi badanie wniosku o udzielenie azylu i kwestii bezpieczeństwa osoby ubiegającej się o azyl w jej szczególnej sytuacji, jak zostało to zapisane w rozdziale II, albo że nie nastąpi ono w całości, w przypadkach, w których właściwy organ ustali, na podstawie faktów, że osoba ubiegająca się o azyl próbuje wjechać lub wjechała nielegalnie na terytorium Państwa Członkowskiego z bezpiecznego kraju trzeciego w rozumieniu ust. 2. 2.  Państwo trzecie może być uznane dla celów ust. 1 za bezpieczny kraj trzeci, jeśli: a) ratyfikowało i przestrzega postanowień Konwencji Genewskiej bez jakichkolwiek ograniczeń geograficznych; b) posiada ustanowione prawem procedury azylowe; i c) ratyfikowało Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i przestrzega jej postanowień, w tym norm odnoszących się do skutecznych środków prawnych; i d) zostało takim uznane przez Radę zgodnie z ust. 3. 3.  Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji i po uprzedniej konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje lub zmienia wspólny wykaz państw trzecich, które są uznawane za bezpieczne kraje trzecie dla potrzeb ust. 1. 4.  Dane Państwa Członkowskie określają w ustawodawstwie krajowym sposoby wdrażania postanowień ust. 1 i konsekwencji decyzji wynikających z tych przepisów, zgodnie z zasadą niewydalania na mocy Konwencji Genewskiej, w tym przewidując wyjątki w stosowaniu niniejszego artykułu wynikające z przyczyn humanitarnych lub politycznych lub z przyczyn związanych z międzynarodowym prawem publicznym. 5.  Wdrażając decyzję opartą wyłącznie na postanowieniach niniejszego artykułu, odnośne Państwa Członkowskie: a) informują odpowiednio wnioskodawcę; b) wydają mu dokument informujący organy państwa trzeciego, w języku tego państwa, że materia wniosku nie została zbadana. 6.  Jeśli bezpieczny kraj trzeci nie dokona readmisji danej osoby ubiegającej się o azyl, Państwa Członkowskie dopilnowują, aby miała ona dostęp do procedury zgodnie z podstawowymi zasadami i gwarancjami opisanymi w rozdziale II. 7.  Państwa Członkowskie, które uznały państwa trzecie za bezpieczne kraje trzecie zgodnie z ustawodawstwem krajowym obowiązującym w dniu przyjęcia niniejszej dyrektywy oraz na podstawie kryteriów ust. 2 lit. a) do c), mogą stosować przepisy ust. 1 dla tych państw trzecich do czasu, kiedy Rada przyjmie na mocy ust. 3 wspólny wykaz. Poprawka 158 Artykuł 36 Państwa Członkowskie dopilnowują, aby można było rozpocząć badanie kwestii ewentualnego cofnięcia statusu uchodźcy konkretnej osoby, kiedy pojawią się nowe elementy lub nowe informacje wskazujące, iż istnieją powody do ponownego rozpatrzenia zasadności jej statusu. Państwa Członkowskie mogą rozpocząć procedurę cofnięcia statusu uchodźcy konkretnej osoby, jeżeli: Poprawka 159 Artykuł 36 litera a) (nowa) a) wnioskodawca dobrowolnie ponownie skorzystał z opieki kraju, którego jest obywatelem; lub Poprawka 160 Artykuł 36 litera b) (nowa) b) wnioskodawca, który kiedyś utracił obywatelstwo, teraz dobrowolnie przyjął je ponownie; lub Poprawka 161 Artykuł 36 litera c) (nowa) c) wnioskodawca przybrał nowe obywatelstwo i korzysta z ochrony kraju, którego jest teraz obywatelem; lub Poprawka 162 Artykuł 36 litera d) (nowa) d) wnioskodawca dobrowolnie ponownie zamieszkał w kraju, który opuścił lub poza którym przebywał z obawy przed prześladowaniem. Poprawka 163 Artykuł 37 ustęp 4 4.  W drodze odstępstwa od ustęp 1 - 3 Państwa Członkowskie mogą zdecydować, że status uchodźcy ustaje z mocy prawa w przypadku zaniechania zgodnie z art. 11 ustęp 1, lit. a) - d) dyrektywy Rady 2004/83/WE lub gdy uchodźca w sposób jednoznaczny zrzekł się uznania go za uchodźcę. skreślony Poprawka 164 Artykuł 38 ustęp 1 litera a) punkt iii) iii) o odmowie prowadzenia badania wniosku na mocy art. 35A; skreślony Poprawka 165 Artykuł 38 ustęp 1 litera d) d) decyzji o odmowie wjazdu w ramach procedur na mocy art. 35 ust. 2; d) decyzji o odmowie wjazdu w ramach procedur na mocy art. 35; Poprawka 166 Artykuł 38 ustęp 3 zdanie wprowadzające 3.  Państwa Członkowskie, gdzie stosowne, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami międzynarodowymi ustanawiają zasady odnoszące się do: 3.  Państwa Członkowskie zapewniają, że środek prawny na mocy ust. 1 będzie skutkował zezwoleniem wnioskodawcom na pozostanie w Państwie Członkowskim w oczekiwaniu na jego wynik. Poprawka 167 Artykuł 38 ustęp 3 litera a) a) kwestii, czy środek odwoławczy stosownie do ust. 1 skutkuje zezwoleniem wnioskodawcy na pozostanie w danym Państwie Członkowskim w oczekiwaniu na wynik zastosowania tego środka; i skreślony Poprawka 168 Artykuł 38 ustęp 3 litera b) b) możliwości ustanowienia środków prawnych bądź zapobiegawczych, jeśli środek prawny zastosowany na mocy ust. 1 nie będzie skutkował zezwoleniem wnioskodawcy na pozostanie w danym Państwie Członkowskim w oczekiwaniu na wynik zastosowania tego środka. Państwa Członkowskie mogą również ustanowić środek prawny z urzędu; i skreślony Poprawka 169 Artykuł 38 ustęp 3 litera c) c) przyczyn, na których opiera się odwołanie od decyzji na mocy art. 25 ust. 2 lit. c) zgodnie z metodologią zastosowaną na mocy art. 27 ust. 2 lit. b) i c). skreślony Poprawka 170 Artykuł 38 ustęp 5 5.  Jeżeli wnioskodawcy przyznano na mocy prawa krajowego lub wspólnotowego status oferujący te same prawa i korzyści, co status uchodźcy na nocy dyrektywy Rady 2004/83/WE, wnioskodawca może być uznany za osobę, która posiada skuteczny środek prawny, jeżeli sąd lub trybunał orzeka, że środek prawny na mocy ust. 1 jest niedopuszczalny lub że istnieje niewielkie prawdopodobieństwo jego powodzenia wobec niewystarczającego interesu, jaki ma wnioskodawca w kontynuowaniu postępowania. skreślony Poprawka 171 Artykuł 38 ustęp 6 6.  Państwa Członkowskie mogą również ustanowić w ustawodawstwie krajowym warunki, które muszą zostać spełnione dla przyjęcia założenia, iż wnioskodawca w sposób domniemany wycofał lub zaniechał środek prawny na mocy ust. 1, wraz z zasadami procedury, których należy przestrzegać. skreślony Poprawka 172 Artykuł 43 ustęp 1 Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do stosowania się do niniejszej dyrektywy najpóźniej [w terminie 24 miesięcy od jej przyjęcia]. Odnośnie do art. 13 Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do stosowania się do niniejszej dyrektywy najpóźniej [miesięcy terminie 36 miesięcy od jej przyjęcia]. Państwa Członkowskie bezzwłocznie powiadamiają o tym Komisję. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do stosowania się do niniejszej dyrektywy najpóźniej [w terminie 24 miesięcy od jej przyjęcia]. Państwa Członkowskie bezzwłocznie powiadamiają o tym Komisję. Poprawka 173 Załącznik B, punkt 1 Kraj uważany jest za bezpieczny kraj pochodzenia, gdy na podstawie sytuacji prawnej, zastosowania prawa w ramach ustroju demokratycznego i ogólnych okoliczności politycznych można wykazać, że generalnie i trwale nie ma w nim prześladowań w rozumieniu art. 9 dyrektywy Rady 2004/83/WE; nie stosuje się w nim tortur lub nieludzkiego bądź poniżającego traktowania lub kar i nie ma w nim zagrożenia poprzez niedyskryminacyjne użycie przemocy w sytuacji międzynarodowego lub wewnętrznego konfliktu zbrojnego. Kraj uważany jest za bezpieczny kraj pochodzenia, gdy na podstawie sytuacji prawnej, zastosowania prawa w ramach ustroju demokratycznego i ogólnych okoliczności politycznych można wykazać, że generalnie i trwale nie ma w nim prześladowań w rozumieniu art. 9 dyrektywy Rady 2004/83/WE; nie stosuje się w nim tortur lub nieludzkiego bądź poniżającego traktowania lub kar; nie ma w nim zagrożenia poprzez niedyskryminacyjne użycie przemocy w sytuacji międzynarodowego lub wewnętrznego konfliktu zbrojnego oraz brak jest dowodów dyskryminacji ze względu na rasę, płeć, religię, narodowość, język, orientację seksualną, przynależność do określonej grupy społecznej lub mniejszości lub poglądy polityczne. Poprawka 174 Załącznik B, punkt 2, litera d a) (nowa) da) dostępne i aktualne sprawozdania UNHCR oraz innych organizacji działających w dziedzinie praw człowieka i ochrony praw indywidualnych.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym. (2) Dz.U.C 291 E z 26.11.2002, str. 143. (3) Dz.U.C 77 E z 28.3.2002, str. 115.