Parlament Europejski,

–   uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Sahary Zachodniej, a w szczególności rezolucję nr 1598 (2005) z dnia 28 kwietnia 2005 r. oraz rezolucję nr 1495 (2003), zatwierdzone przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 11 października 2005 r.,

–   uwzględniając ostatnie sprawozdanie Sekretarza Generalnego ONZ przedstawione Radzie Bezpieczeństwa w sprawie Sahary Zachodniej (kwiecień 2005 r.),

–   uwzględniając niedawne powołania specjalnego przedstawiciela i specjalnego wysłannika Sekretarza Generalnego ONZ ds. Sahary Zachodniej,

–   uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Sahary Zachodniej,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 kwietnia 2005 r. w sprawie rocznego sprawozdania na temat praw człowieka na świecie w roku 2004 oraz w sprawie polityki UE w tym zakresie(1),

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   żywo zaniepokojony ostatnimi sprawozdaniami Amnesty International i Światowej Organizacji ds. Zwalczania Tortur, stwierdzającymi poważne naruszenia ze strony Maroka praw człowieka w stosunku do ludności saharyjskiej,

B.   mając na uwadze, że w wyniku dochodzeń przeprowadzonych przez Trybunał Sprawiedliwości i Pojednania w sprawie osób zmarłych w nielegalnych aresztach, ustalono miejsca, w których zostało pogrzebanych 57 osób, ofiar przymusowych "zniknięć", w tym 43 Saharyjczyków,

1.   z zadowoleniem przyjmuje uwolnienie wszystkich marokańskich więźniów wojennych przez Front Polisario; wzywa władze Maroka do natychmiastowego uwolnienia obrońców praw człowieka, Aminattou Haidar, Alego Salema Tameka i 35 innych saharyjskich więźniów politycznych, a także do ujawnienia losu ponad 500 zaginionych Saharyjczyków, w tym Saharyjczyków zaginionych podczas działań wojennych;

2.   zwraca się do władz Maroka i Frontu Polisario o pełną współpracę z Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża w celu ustalenia losu, jaki spotkał osoby uznane za zaginione od początku konfliktu;

3.   wnosi o ochronę ludności saharyjskiej i poszanowanie dla jej praw podstawowych, zwłaszcza prawa do wolności wypowiedzi i swobody przemieszczania się, zgodnie z postanowieniami Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz traktatami i konwencjami międzynarodowymi w zakresie praw człowieka;

4.   popiera sprawiedliwe i trwałe rozwiązanie konfliktu w Saharze Zachodniej, oparte na prawie międzynarodowym i jego poszanowaniu, zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ, a w szczególności z rezolucją nr 1495;

5.   zwraca się do Królestwa Maroka, Frontu Polisario, państw sąsiadujących oraz Unii Europejskiej o pełną współpracę z ONZ w celu zakończenia procesu dekolonizacji Sahary Zachodniej;

6.   zwraca się do Rady i Państw Członkowskich o aktywne wspieranie wysiłków ONZ na rzecz zachowania naturalnych zasobów energii Sahary Zachodniej jako terytorium nieautonomicznego, będącego przedmiotem procesu dekolonizacyjnego, jak stwierdza opinia prawna (2002) Zastępcy Sekretarza Generalnego ONZ ds. Prawnych, Hansa Correla;

7.   z zadowoleniem przyjmuje nominację przez Sekretarza Generalnego ONZ osobistego wysłannika ds. Sahary Zachodniej w osobie ambasadora Van Valsuma, a także wyznaczenie Francesco Bastagaliego jako specjalnego przedstawiciela odpowiedzialnego za misję ONZ w sprawie referendum w Saharze Zachodniej, co powinno przyczynić się do zaktywizowania procesu pokojowego w Saharze Zachodniej;

8.   zachęca nowego specjalnego wysłannika Sekretarza Generalnego ONZ do przedstawienia sprawozdania Komisji Spraw Zagranicznych i jej podkomisjom, a także delegacji ds. stosunków z państwami Maghrebu;

9.   zwraca się do rządu Maroka o ułatwienie wolnego dostępu do terytorium Sahary Zachodniej niezależnym obserwatorom międzynarodowym, przedstawicielom organizacji obrony praw człowieka, jak również międzynarodowej prasie; w związku z tym ubolewa nad wydaleniem kilku delegacji europejskich;

10.   uważa, że wyjazd delegacji Parlamentu Europejskiego na miejsce przyniesie nowe informacje na temat sytuacji i jest przekonany, że wspomniana delegacja będzie mogła przeprowadzić swoją misję bez przeszkód i w przewidzianym terminie, tj. w styczniu 2006 r.

11.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom Państw Członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Przewodniczącemu Unii Afrykańskiej, jak również rządowi Maroka i przywódcom Frontu Polisario.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0150.