Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής "Η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης – Η συμβολή των πολιτικών της ΕΕ για να υπάρξουν οφέλη για όλους" (COM(2004)0383),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της 24ης Φεβρουαρίου 2004 της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Κοινωνική Διάσταση της Παγκοσμιοποίησης (ΠΕΚΔΠ), με τον τίτλο "Δίκαιη παγκοσμιοποίηση: δημιουργία ευκαιριών για όλους",

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Ανάπτυξης (A6-0308/2005),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, μολονότι η παγκοσμιοποίηση έχει πολλές θετικές πτυχές και η παγκόσμια οικονομία της αγοράς, βασιζόμενη στην πρόοδο της επιστημονικής γνώσης, έχει επιδείξει μεγάλη παραγωγική ικανότητα, η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης προκαλεί σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές ανισορροπίες τόσο εντός όσο και μεταξύ των χωρών, γεγονός που προκαλεί έντονες κοινωνικές ανησυχίες, οι οποίες σχετίζονται με την υψηλή ανεργία και τη φτώχεια που ταλανίζουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες σε παγκόσμιο επίπεδο,

B.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκοσμιοποίηση αυξάνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και ότι υπάρχει ανάγκη σημαντικών επενδύσεων σε ανθρώπινους πόρους σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και σε όλες της ηλικιακές ομάδες προκειμένου να αντισταθμιστούν οι αρνητικές της επιπτώσεις,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομία γίνεται όλο και πιο παγκόσμια και με εντονότερα πολιτικά στοιχεία ενώ οι ρυθμιστικοί οργανισμοί παραμένουν κυρίως εθνικοί ή περιφερειακοί, και ότι κανένας από τους υπάρχοντες οργανισμούς δεν προσφέρει δημοκρατική παρακολούθηση των παγκόσμιων αγορών και δεν αποκαθιστά τις βασικές ανισορροπίες μεταξύ των χωρών,

1.   χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής, η οποία καθιστά δυνατή την έναρξη μιας συζήτησης σχετικά με την έκθεση της ΠΕΚΔΠ με στόχο τη χάραξη της πολιτικής της ΕΕ στο πεδίο αυτό, αλλά ταυτόχρονα αναμένει ότι η Επιτροπή θα παρουσιάσει πιο συγκεκριμένες προτάσεις εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ στον τομέα αυτόν·

2.   συμφωνεί με την ΠΕΚΔΠ ότι η παγκοσμιοποίηση πρέπει να αποτελεί διαδικασία με ισχυρή κοινωνική διάσταση η οποία θα βασίζεται σε παγκόσμια κοινές αξίες, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ατόμου, και η οποία θα είναι δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς και δημοκρατική, θα παρέχει ευκαιρίες και απτά οφέλη σε όλες τις χώρες και τους ανθρώπους και θα διασυνδέεται με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετηρίδας·

3.   πιστεύει ότι η ΕΕ μπορεί να συμβάλει σημαντικά σε αυτή τη διαδικασία μέσω των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της, μέσω της ανάδειξης του κοινωνικού της προτύπου και της προώθησής του σε διεθνές επίπεδο, όπως και μέσω της ενθάρρυνσης της παγκόσμιας συνεργασίας που θα στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, στον εποικοδομητικό διάλογο και στην αναγνώριση του κοινού μας πεπρωμένου·

4.   επισημαίνει την αναφορά της έκθεσης της ΠΕΚΔΠ στην άνιση κατανομή των οφελών και επιβαρύνσεων της παγκοσμιοποίησης μεταξύ των χωρών του κόσμου και στο εσωτερικό αυτών και σημειώνει ότι μόνον στην Ασία έχει βελτιωθεί η κατανομή από τη δεκαετία του 1990·

5.   πιστεύει ότι η παγκοσμιοποίηση δεν πρέπει να σημαίνει απλώς ότι η ΕΕ θα μπορεί να πωλεί περισσότερα προϊόντα εκτός Ευρώπης, αλλά ότι ειδικότερα χώρες του τρίτου κόσμου θα μπορούν να πωλούν περισσότερα προϊόντα στην ΕΕ ούτως ώστε να τονώσουν την ανάπτυξή τους και τα επίπεδα απασχόλησης και κοινωνικής ένταξης· αναγνωρίζει ότι θα χρειαστεί να μεταρρυθμιστεί η Κοινή Γεωργική Πολιτική προκειμένου να υλοποιηθεί αυτή η πτυχή της παγκοσμιοποίησης και να επιτύχει η εκστρατεία "να καταστεί η φτώχεια παρελθόν'·

6.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξασφαλίσουν ότι η εμπορική, γεωργική και εξωτερική πολιτική της ΕΕ είναι συμβατές με την αναπτυξιακή πολιτική όπως εκτίθεται στο άρθρο 178 της Συνθήκης καθώς και με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετηρίδας·

7.   θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της φτώχειας, υιοθετώντας μία πολύ πιο συνεπή πολιτική στους τομείς της γεωργίας και του εμπορίου, παράλληλα με την άφεση του χρέους και την παροχή βοήθειας·

8.   τονίζει ότι υπάρχει στενή αλληλοσυσχέτιση μεταξύ φτώχειας και περιβαλλοντικών ζημιών: τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας ή η κλιματική μεταβολή, επηρεάζουν συχνά τα φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας και επιδεινώνουν τη φτώχεια τους· επίσης, η φτώχεια προκαλεί εντονότερες περιβαλλοντικές ζημίες όποτε δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις εκτός από τη λεηλασία των φυσικών πόρων· κατά συνέπεια, η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης πρέπει να εξεταστεί σε σχέση με την περιβαλλοντική διάσταση·

9.   χαιρετίζει την ενδιάμεση έκθεση επισκόπησης της Λισαβόνας και τονίζει ότι η αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας θα μπορούσε να εξυπηρετήσει ως χρήσιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση πολλών από τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης· εκφράζει εκ νέου της υποστήριξή του προς τη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία τονίζει την αλληλεξάρτηση της οικονομικής, της κοινωνικής και της περιβαλλοντικής διάστασης· θεωρεί τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερης ποιότητας θέσεων εργασίας ως απαραίτητη προϋπόθεση, εάν θέλουμε να προοδεύσει η υφήλιος προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης· επισημαίνει ότι ορισμένες πτυχές ορθής πρακτικής των κρατών μελών μπορούν να εξυπηρετήσουν ως πρότυπο για άλλα μέρη του κόσμου· σημειώνει, ωστόσο, ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν τα κράτη μέλη εφαρμόσουν επιτυχώς τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ενισχύοντας και προσαρμόζοντας αμοιβαία την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική· τονίζει την ανάγκη για αποτελεσματική διακυβέρνηση, ώστε να επιτευχθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, και καλεί μετ'επιτάσεως τα κράτη μέλη και τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν την ευθύνη να καταστήσουν επιτυχή την αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας· τονίζει επιπλέον τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών προς ενίσχυση των επενδύσεων στους τομείς των ανθρώπινων πόρων, της έρευνας και της καινοτομίας· θεωρεί ότι οι στόχοι της Στρατηγικής της Λισαβόνας συνιστούν τους ελάχιστους στόχους των οποίων την επίτευξη πρέπει να αναλάβουν τα κράτη μέλη·

10.   χαιρετίζει την εκ μέρους της Επιτροπής αναγνώριση του γεγονότος ότι προς διατήρηση της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις σε ανθρώπινους πόρους, που θα καλύπτουν άτομα όλων των ηλικιών, ώστε να διασφαλισθεί η κοινωνική ευημερία για όλους· αναμένει συνεπώς συγκεκριμένα μέτρα και προτάσεις ώστε να εξασφαλισθούν οι επενδύσεις αυτές, καλεί δε την ΕΕ να εστιάσει το ενδιαφέρον της στη βελτίωση των επαγγελματικών προσόντων σε όλα τα επίπεδα, ιδίως μεταξύ των ανειδίκευτων, ώστε να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που προσφέρει η παγκοσμιοποίηση και να υποστηριχθούν οι επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν ευθύνη για την επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων τους·

11.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να προωθήσουν ατζέντα κοινωνικής πολιτικής με τους ακόλουθους στόχους:

12.   τονίζει ότι οι κυβερνήσεις από μόνες τους δεν μπορούν να επιτύχουν αποτελεσματικούς κανόνες της αγοράς εργασίας και συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, αλλά απαιτείται και η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο· θεωρεί ότι πρέπει να δοθούν περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες στις οργανώσεις εργοδοτών και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις να αρχίσουν εποικοδομητικό κοινωνικό διάλογο, δεδομένου ότι τούτο είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να μετριαστούν και να αντιμετωπιστούν οι ενδεχόμενες αρνητικές κοινωνικές συνέπειες της αναδιάρθρωσης, αλλά συνιστά επίσης και προϋπόθεση για την εκ μέρους της ΕΕ πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων και αξιοποίηση των θετικών ευκαιριών της παγκοσμιοποίησης·

13.   τονίζει τη σημασία του σεβασμού και της τήρησης της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς επίσης την αλληλεξάρτηση και το αδιαίρετο όλων των δικαιωμάτων του ανθρώπου –συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών δικαιωμάτων– και τη σπουδαιότητα των Βασικών Κανόνων Εργασίας (ΒΚΕ) της ΔΟΕ για την κατάργηση των διακρίσεων στον χώρο εργασίας, την εξάλειψη της καταναγκαστικής και υποχρεωτικής εργασίας, την ελευθερία του συνέρχεσθαι, το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων και την κατάργηση της εργασίας των παιδιών· τονίζει ότι επί του παρόντος δεν εφαρμόζονται δεόντως οι αρχές που εκτίθενται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στους ΒΚΕ·

14.   σημειώνει την άποψη της ΠΕΚΔΠ ότι, όσον αφορά τους ΒΚΕ, η πρακτική που εφαρμόζεται συχνά δεν ανταποκρίνεται στις αποφάσεις και στις πολιτικές πρακτικές· καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε να προωθήσουν τους ΒΚΕ στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές τους και να εξασφαλίσουν ότι καμία πτυχή των εν λόγω πολιτικών δεν θα παρεμποδίσει την εφαρμογή των κανόνων αυτών· σημειώνει την ευκαιρία που έχει η ΕΕ να προωθήσει τους ΒΚΕ μέσα από διμερείς και περιφερειακές συμφωνίες, την αναπτυξιακή και εξωτερική συνεργασία, εμπορικές πολιτικές που θα προσφέρουν στις αναπτυσσόμενες χώρες πρόσβαση στην αγορά, την προώθηση ιδιωτικών πρωτοβουλιών για κοινωνική ανάπτυξη και την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης σε παγκόσμιο επίπεδο·

15.   ζητεί τα κοινωνικά δικαιώματα και ο κοινωνικός διάλογος, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η υπεροχή του δικαίου, η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και κυρίως του δικαιώματός τους στην εκπαίδευση, να καταλαμβάνουν μεγαλύτερο μέρος στα διάφορα εξωτερικά προγράμματα της ΕΕ, προκειμένου να δίδεται προτεραιότητα στον εκδημοκρατισμό και στην εδραίωση του κράτους δικαίου στις αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατή οιαδήποτε βιώσιμη ανάπτυξη (πρβ. διάσκεψη κορυφής του Γιοχάνεσμπουργκ του 2002)·

16.   ζητεί να εξασφαλίσει η Επιτροπή, μέσω διμερών συμφωνιών, τουλάχιστον το σεβασμό των κανόνων της ΔΟΕ, ούτως ώστε να εξασφαλίζονται ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και να αποφεύγεται η εκμετάλλευση των γυναικών και των παιδιών στις σχετικές χώρες·

17.   χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής ότι οι διμερείς σχέσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν θετικά κίνητρα για προϊόντα που θα συνάδουν με ορισμένα κοινωνικά πρότυπα· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για "κοινά διμερή παρατηρητήρια" με σκοπό τη συζήτηση και την παρακολούθηση της κοινωνικής διάστασης της παγκοσμιοποίησης σε διμερείς συμφωνίες· πιστεύει επίσης ότι η ΕΕ θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τις διμερείς της σχέσεις για την προώθηση των συστάσεων της ΠΕΚΔΠ έτσι ώστε οι θέσεις εργασίας που μεταφέρονται εκτός ΕΕ να μην καταλήγουν σε εργαστήρια υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων στον τρίτο κόσμο, αλλά αντίθετα να είναι θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας που θα συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των εργαζομένων και των οικογενειών τους στις συγκεκριμένες χώρες·

18.   καλεί σχετικώς την Επιτροπή να αναθεωρήσει όλες τις ισχύουσες διμερείς συμφωνίες της, ιδίως τις Συμφωνίες Οικονομικής Σύμπραξης και τις Συμφωνίες Αλιευτικής Σύμπραξης, ώστε να εξασφαλίσει την απόλυτη συμφωνία τους με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετηρίδας και την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης·

19.   χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη πρέπει να επιδιώξουν να επιτευχθεί καθεστώς παρατηρητή για τη ΔΟΕ στον ΠΟΕ, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του διαλόγου μεταξύ των οργανισμών αυτών· σημειώνει ότι, στο από 4 Ιουλίου 2002 ψήφισμά του για την προαγωγή βασικών κανόνων εργασίας και βελτίωση της κοινωνικής διαχείρισης στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης(1), το Κοινοβούλιο είχε ζητήσει από τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη να το επιδιώξουν και τώρα τα καλεί να σημειώσουν πρόοδο σε αυτό τον τομέα· καλεί επίσης την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να καταβάλουν προσπάθειες με την προοπτική να καταστούν τα πρότυπα της ΔΟΕ δεσμευτικά για τα μέλη του ΠΟΕ·

20.   πιστεύει ότι θα πρέπει να αποτελέσει ζήτημα προτεραιότητας σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο η επίτευξη αξιόλογου έργου που θα συνάδει με την "ατζέντα αξιοπρεπούς εργασίας" της ΔΟΕ· τονίζει ότι η διασφάλιση της αξιοπρεπούς εργασίας – περιλαμβανομένων των εργασιακών δικαιωμάτων, της κοινωνικής πρόνοιας και της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών– αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για την ουσιαστική εκρίζωση της φτώχειας· επισημαίνει ωστόσο ότι ο στόχος αυτός απουσιάζει από την εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς εμπορικές, χρηματοδοτικές και νομισματικές πολιτικές της ΕΕ·

21.   επισημαίνει ότι, με τη διαπραγματευτική εντολή του 1999 για την Υπουργική Διάσκεψη του ΠΟΕ στο Σηάτλ, επρόκειτο η ΕΕ να οργανώσει διάσκεψη υπουργικού επιπέδου για τα θέματα του εμπορίου, της απασχόλησης και των ΒΚΕ· επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε τότε αναλάβει τη δέσμευση να πραγματοποιήσει τη διάσκεψη αυτή μέχρι το 2001· καλεί τώρα την Επιτροπή να επανορθώσει την παράλειψη αυτή το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου 2006· έως τότε θα πρέπει να αρχίσει διάλογος, ιδίως με τα αναπτυσσόμενα κράτη μέλη του ΠΟΕ, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ εμπορίου, απασχόλησης και ελάχιστων κανόνων εργασίας·

22.   πιστεύει ότι η ΕΕ θα έπρεπε, ως παράγων παγκόσμιας εμβέλειας, να πρωταγωνιστήσει στην προώθηση της "αξιοπρεπούς εργασίας και σύνταξης για όλους'· τονίζει ότι ορισμένοι ελάχιστοι κανόνες για τα εργασιακά δικαιώματα και την κοινωνική πρόνοια θα πρέπει να θεσπισθούν και να αναγνωρισθούν ως κοινωνική και οικονομική βάση που θα φέρει μακροπρόθεσμα την ευημερία σε κάθε χώρα του κόσμου, και ότι οι θέσεις εργασίας, η απασχόληση και η "αξιοπρεπής εργασία" θα έπρεπε ιδεωδώς να αποτελέσουν τα κεντρικά στοιχεία του 9ου Αναπτυξιακού Στόχου της Χιλιετηρίδας που θα ήταν ενδεδειγμένο να εγκριθεί το συντομότερο δυνατόν·

23.   συμφωνεί με την ΠΕΚΔΠ ότι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετηρίδας αποτελούν το πρώτο βήμα για τη δημιουργία κοινωνικοοικονομικής βάσης για την παγκόσμια οικονομία· συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η συνοχή της πολιτικής της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα πρέπει να ενισχυθεί· αναμένει ότι η Επιτροπή θα κάνει συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με τον τρόπο που θα επιτευχθεί αυτό· τονίζει ότι στερείται νοήματος ο περιορισμός του κοινωνικού κεκτημένου της ΕΕ για να διατηρηθεί η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα, αλλά ότι αντ'αυτού θα έπρεπε να βελτιωθεί η παραγωγικότητα και η εκπαίδευση, ούτως ώστε να διατηρηθεί στην ΕΕ ένα υψηλότερο εισοδηματικό επίπεδο·

24.   εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το περιφερειακό επίπεδο είναι κατάλληλο για τη βελτίωση των κοινωνικών προτύπων και την αντιμετώπιση των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης· τονίζει ότι η αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ των κρατών μελών και οι ενισχυμένες σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των γειτονικών χωρών μέσω της "Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας" μπορούν να λειτουργήσουν ως παράδειγμα για άλλα μέρη του κόσμου· πιστεύει ότι οι εταιρικές σχέσεις της ΕΕ πρέπει να περιλαμβάνουν κοινωνικό πυλώνα που θα καλύπτει, μεταξύ άλλων, τους κανόνες εργασίας·

25.   ευελπιστεί ότι η Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει κοινοτικά κονδύλια προκειμένου να υπερκερασθούν τα αρνητικά αποτελέσματα και να διανοιγούν νέες προοπτικές για τις πλέον ευαίσθητες περιοχές και βιομηχανικούς τομείς και για τις ασθενέστερες ομάδες εργαζομένων· ευελπιστεί ότι η Επιτροπή θα λάβει επαρκή μέτρα για να σταματήσουν οι μεταφορές επιχειρήσεων με αποκλειστικό στόχο την απόκτηση διαρθρωτικών ή άλλων κονδυλίων και ζητά να ερευνάται συστηματικά κατά πόσον επιτυγχάνονται οι μακροπρόθεσμοι στόχοι κατά την κατανομή των κονδυλίων αυτών·

26.   υπογραμμίζει ότι το σύγχρονο οικονομικό πρότυπο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα αποθέματα πετρελαίου, υπογραμμίζει ότι μία τέτοια εξάρτηση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στην εξέλιξη των τιμών λόγω της ανεπάρκειας των ενεργειακών υλών αλλά κυρίως στις συγκρούσεις και στην πολιτική αστάθεια των χωρών παραγωγής του Νότου, των οποίων ο κοινωνικός αντίκτυπος είναι πολύ σοβαρός·

27.   υπογραμμίζει τη σημασία του δικαίου εμπορίου στον αγώνα για την εκρίζωση της φτώχειας στην ύπαιθρο και ζητεί επειγόντως από την Επιτροπή να δώσει συγκεκριμένη συνέχεια στις υποσχέσεις της για περισσότερη τεχνική και οικονομική υποστήριξη στο πλαίσιο του προϋπολογισμού προς τους παραγωγούς που εντάσσονται στην πρακτική αυτή και τους διανομείς τους στις χώρες της ΕΕ·

28.   τονίζει ότι πρέπει απαραιτήτως να συνεχιστεί η ασύμμετρη μεταχείριση των αναπτυσσομένων και των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών στα πλαίσια του ΠΟΕ ώστε να λαμβάνεται υπόψη η σχετικώς ασθενής θέση τους στο σύστημα του διεθνούς εμπορίου·

29.   τονίζει ότι η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης συνηγορεί υπέρ της μεταρρύθμισης του καθεστώτος του ΠΟΕ· τονίζει περαιτέρω ότι πρέπει να αξιολογηθούν οι συμφωνίες του ΠΟΕ από απόψεως των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους και ότι οι εξετάσεις αναγκαιότητας των Συμφωνιών για τους τεχνικούς φραγμούς του εμπορίου και άλλα θέματα πρέπει να αντικατασταθούν από δοκιμασίες βιωσιμότητας·

30.   τονίζει ότι πρέπει να καθιερωθεί ουσιαστικός δημοκρατικός έλεγχος του ΠΟΕ, γεγονός που συνεπάγεται αυθεντικό νομοθετικό έλεγχο από εκλεγμένους αντιπροσώπους ή κοινοβούλια·

31.   τονίζει πόσο σημαντική είναι η συνοχή της πολιτικής και συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η ΕΕ θα πρέπει να έχει ως στόχο να είναι πιο συνεπής ως προς τα λόγια της στα Ηνωμένα Έθνη, τη ΔΟΕ, το Bretton Woods και άλλους διεθνείς οργανισμούς· καλεί επίσης την Επιτροπή να καταβάλει προσπάθειες για να επιτύχουν και άλλα κράτη μέλη της ΔΟΕ την απαραίτητη συνοχή της πολιτικής σε άλλους διεθνείς οργανισμούς, ιδίως δε στον ΠΟΕ· θεωρεί ότι οι οικουμενικώς αναγνωρισμένοι ελάχιστοι κανόνες εργασίας πρέπει να καταστούν προτεραιότητα των οργανισμών αυτών· πιστεύει ότι μία ενωτική παρουσία στους οργανισμούς της πολυμερούς διακυβέρνησης θα προσέφερε στην ΕΕ αποτελεσματικότερα μέσα πίεσης για την προώθηση ενός προτύπου ανάπτυξης στο οποίο ενσωματώνεται πλήρως η κοινωνική διάσταση, και ιδίως οι Βασικοί Κανόνες Εργασίας·

32.   τονίζει ότι, προκειμένου να υποστηριχθεί η κοινωνική πρόοδος στον τρίτο κόσμο, η ισχυροποίηση των Ηνωμένων Εθνών είναι απαραίτητη· ενθαρρύνει ως εκ τούτου τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τις εν εξελίξει εργασίες για τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ· τονίζει ότι ένα νέο και ενισχυμένο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (ECOSOC) – ιδεωδώς, ανασυγκροτημένο ως Συμβούλιο για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, με εξουσίες συντονισμού των εργασιών του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΠΟΕ, της ΔΟΕ, καθώς και των Προγραμμάτων του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP) και για το Περιβάλλον (UNEP) – είναι αναγκαίο για την επίτευξη της πολιτικής συνέπειας που απαιτείται για να επιτευχθούν οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετηρίδας και, γενικότερα, για να λειτουργήσει η παγκοσμιοποίηση ως εφαλτήριο για την κοινωνική πρόοδο·

33.   συμφωνεί με την ΠΕΚΔΠ ότι η κοινοβουλευτική εποπτεία του πολυμερούς συστήματος θα πρέπει σταδιακά να επεκταθεί· χαιρετίζει την πρόταση για μια κοινοβουλευτική ομάδα που θα ασχολείται με τη συνοχή και τη συνέπεια μεταξύ των παγκόσμιων οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών, η οποία θα πρέπει να αναπτύξει μία ολοκληρωμένη εποπτεία των σημαντικότερων διεθνών οργανισμών· θεωρεί ότι αυτό συνιστά ευκαιρία ώστε να συμμετάσχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην κοινοβουλευτική ομάδα και να συμβάλει στη μεγιστοποίηση των οφελών της παγκοσμιοποίησης για όλες τις κοινωνικές ομάδες·

34.   συμφωνεί με την Επιτροπή ότι ο ιδιωτικός τομέας και οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες, η συγκρότηση και δραστηριοποίηση ομάδων κοινού ενδιαφέροντος και η παγκόσμια δράση διαφόρων κοινωνικών οργανώσεων (π.χ. ΜΚΟ) μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην προώθηση της χρηστής κοινωνικής διακυβέρνησης· χαιρετίζει τη στήριξη της Επιτροπής στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, που προσφέρουν σημεία αναφοράς για την υπεύθυνη επιχειρησιακή συμπεριφορά· στηρίζει την πρόταση της Επιτροπής για την ενίσχυση της εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών μέσω της ενσωμάτωσης αναφορών στις διμερείς συμφωνίες· συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών πρέπει να είναι πιο αυστηρή και συστηματική· καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει την ευαισθητοποίηση για την ορθή πρακτική, τα υπάρχοντα νομοθετικά κείμενα και εργαλεία όπως οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ·

35.   θεωρεί ότι οι ΜΜΕ δεν είναι δυνατόν να αποκλείονται από την ενεργό συμμετοχή σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή να προβλέψει μορφές ενθάρρυνσης για τη συγκρότηση δικτύων που θα συνδέουν τις επιχειρήσεις τέτοιου τύπου· ζητεί επίσης την αναθεώρηση του καταστατικού της ευρωπαϊκής εταιρείας και της ευρωπαϊκής συνεταιριστικής εταιρείας, πράγμα που θα επιτρέψει στις εταιρείες αυτές να συμμετάσχουν πλήρως στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία·

36.   σημειώνει ότι η ΠΕΚΔΠ συνιστά να συγκαλέσει η ΔΟΕ διεθνές πολυμερές φόρουμ για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ)· σημειώνει ότι η ΠΕΚΔΠ αναγνωρίζει ότι υπάρχει σκεπτικισμός όσον αφορά τον πραγματικό αντίκτυπο των συστημάτων ΕΚΕ· προτείνει να λάβει η Επιτροπή πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ευαισθητοποίηση των επιχειρήσεων σχετικά με το όφελος από την ΕΚΕ·

37.   εκτιμά ότι οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ευθύνες των πολυεθνικών πρέπει να καθοριστούν σαφώς, και ότι η δράση της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα πρέπει να ενισχυθεί· πιστεύει ότι επιβάλλεται να δοθεί συνέχεια στις εργασίες του Πολυμερούς Ευρωπαϊκού Φόρουμ για την Κοινωνική Ευθύνη των Επιχειρήσεων (CSR) και καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύσει την ανακοίνωσή της·

38.   υποστηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την ανύψωση της εκ μέρους των πολυεθνικών εταιρειών συνειδητοποίησης της κοινωνικής τους ευθύνης, οι οποίες είχαν μέχρι τούδε περιορισμένη επιτυχία·

39.   καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για την κοινωνική επισήμανση, βασισμένη σε κριτήρια όπως ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των συνδικάτων, το εργασιακό περιβάλλον, η κατάρτιση και ανέλιξη των υπαλλήλων, η ίση μεταχείριση και ο κοινωνικός και ηθικός σεβασμός των υπαλλήλων και των πολιτών της περιβάλλουσας κοινότητας·

40.   επισημαίνει ότι όλο και περισσότερο εθνικές μεταναστευτικές πολιτικές σχεδιάζονται για να εξυπηρετούν τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς εργασίας· εμμένει ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές πρέπει να βασίζονται στη Διεθνή Σύμβαση για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των διακινουμένων εργαζομένων και των μελών της οικογενείας τους·

41.   υπογραμμίζει την ανάγκη να διαμορφωθεί μεταναστευτική πολιτική βασισμένη στη Σύμβαση αυτή, η οποία θα λαμβάνει, αφενός, υπόψη τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και θα παρέχει, αφετέρου, επαρκή προστασία όσον αφορά στα δικαιώματα των διακινουμένων εργαζομένων και των οικογενειών τους·

42.   επισημαίνει ότι η μετανάστευση συνιστά σημαντικό αλλά και ευαίσθητο θέμα στα πλαίσια της συζήτησης για την παγκοσμιοποίηση, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνον αφού συμφωνήσουν τα κράτη μέλη επί μιας κοινής διαδικασίας αναγνώρισης και ένταξης·

43.   υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί καλύτερη ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τα οφέλη και τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και τονίζει τη σημασία των εκπαιδευτικών οργανισμών και των μέσων ενημέρωσης από αυτή την άποψη·

44.   παροτρύνει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διαθέσουν τους πόρους και τις επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την προώθηση των ανωτέρω διαδικασιών·

45.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υπό ένταξη και υποψηφίων προς ένταξη χωρών.

(1) ΕΕ C 271 E της 12.11.2003, σ. 598.