Index 
 Vorige 
 Volgende 
 Volledige tekst 
Procedure : 2005/2142(INI)
Stadium plenaire behandeling
Documentencyclus : A6-0318/2005

Ingediende teksten :

A6-0318/2005

Debatten :

PV 17/11/2005 - 9

Stemmingen :

PV 17/11/2005 - 12.4

Aangenomen teksten :

P6_TA(2005)0445

Aangenomen teksten
PDF 163kWORD 82k
Donderdag 17 november 2005 - Straatsburg
Ontwikkelingsstrategie voor Afrika
P6_TA(2005)0445A6-0318/2005

Resolutie van het Europees Parlement over een ontwikkelingsstrategie voor Afrika (2005/2142(INI))

Het Europees Parlement,

–   gezien de Millenniumverklaring van de Verenigde Naties van 8 september 2000 die de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling (MDG's) bepaalt als door de internationale gemeenschap vastgestelde criteria ter bestrijding van armoede,

–   gezien de opeenvolgende verslagen van het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) over de menselijke ontwikkeling,

–   gezien het rapport van de VN-millenniumwerkgroep onder leiding van professor Jeffrey Sachs: "Investing in Development: a practical plan to achieve the Millennium Development Goals",

–   gezien het verslag van de Commissie voor Afrika uit maart 2005, getiteld "Our Common Interest",

–   gezien het strategisch plan van de commissie van de AU 2004-2007, dat op 7 juli 2004 tijdens de derde top van Afrikaanse staatshoofden en regeringsleiders in Addis Abeba (Ethiopië) is goedgekeurd,

–   gezien het document van de Afrikaanse leiders uit oktober 2001, getiteld "The New Partnership for Africa's Development" (NEPAD), dat tijdens de eerste top van de Afrikaanse Unie (AU) tot een programma van die organisatie werd uitgeroepen,

–   gezien het actieprogramma van de Internationale Conferentie over bevolking en ontwikkeling (ICPD),

–   gezien het Europees actieprogramma voor externe maatregelen tegen HIV/aids, malaria en tuberculose (2007-2011) (COM(2005)0179),

–   gezien het coherent beleidskader voor externe maatregelen tegen HIV/aids, malaria en tuberculose,

–   gezien het economisch verslag over Afrika 2004 van de Economische Commissie voor Afrika van de VN, getiteld "Unlocking Africa's Trade Potential",

–   gezien het G8-Actieplan voor Afrika, dat op 27 juni 2002 door de Groep van acht in Kananaskis bekend is gemaakt,

–   gezien het vooruitgangsverslag van de persoonlijke vertegenwoordigers voor Afrika van de G8 over de tenuitvoerlegging van het Actieplan voor Afrika, dat op 1 juli 2005 door de Groep van acht in Londen bekend is gemaakt,

–   gezien het communiqué van Gleneagles, dat op 8 juli 2005 door de Groep van acht in Gleneagles bekend is gemaakt,

–   gezien het verslag van de Europese Commissie van 29 oktober 2004 over de millenniumontwikkelingsdoelstellingen 2000-2004 (SEC(2004)1379),

–   gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement en het Europees Economisch en Sociaal Comité van 12 april 2005, getiteld "Sneller vorderingen boeken om de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling te bereiken - De bijdrage van de Europese Unie" (COM(2005)0132),

–   gezien de Mededeling over het ontwikkelingsbeleid van de Europese Gemeenschap, door de Raad en de Commissie vastgesteld op 10 november 2000 (momenteel in herziening),

–   gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement, het Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de regio's van 13 juli 2005, getiteld "Voorstel voor een gezamenlijke verklaring van de Raad, het Europees Parlement en de Commissie - Het ontwikkelingsbeleid van de Europese Unie - De Europese consensus" (COM(2005)0311),

–   gezien de conclusies van de Raad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen (RAZEB) van 22-23 november 2004 en van 23-24 mei 2005, en de besluiten van de Europese Raad van 16-17 juni 2005,

–   gezien de opeenvolgende UNCTAD-verslagen over economische ontwikkeling in Afrika,

–   gezien het tijdens de Afrikaans-Europese top van 3-4 april 2000 in Cairo onder de hoge bescherming van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid en de Europese Unie opgestelde actieplan,

–   gezien de Europees-Amerikaanse verklaring van 20 juni 2005, getiteld "Working Together to Promote Peace, Stability, Prosperity, and Good Governance in Africa",

–   gezien het in januari 2005 door het Britse Ministerie van Internationale Ontwikkeling gepubliceerde document, getiteld "Why we need to work more effectively in fragile states",

–   gezien de studie, getiteld "Ending Africa's Poverty Trap"(1),

–   gelet op de artikelen 177 t/m 181 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

–   onder verwijzing naar zijn resoluties van 26 oktober 2000 over de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement over samenwerking met ACS-landen die bij gewapende conflicten betrokken zijn(2), van 25 april 2002 over de financiering van ontwikkelingshulp(3), van 3 september 2002 over handel en ontwikkeling ter uitroeiing van armoede(4), van 15 mei 2003 over capaciteitsversterking in ontwikkelingslanden(5), van 15 mei 2003 over de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement over onderwijs en opleiding in het kader van armoedebestrijding in ontwikkelingslanden(6), van 3 juni 2003 over de tenuitvoerlegging van macrofinanciële bijstand aan derde landen(7), van 14 januari 2004 over het New Partnership for Africa's Development (NEPAD)(8), van 31 maart 2004 over bestuur in het ontwikkelingsbeleid van de Europese Unie(9), van 13 januari 2005 over schuldvermindering voor ontwikkelingslanden(10), van 24 februari 2005 over actie tegen honger en armoede(11), van 24 februari 2005 over het wetgevend en werkprogramma voor 2005(12), van 28 april 2005 over het Jaarverslag van 2004 over mensenrechten in de wereld en het beleid van de EU terzake(13) en van 6 juli 2005 over de wereldwijde oproep voor een actie tegen de armoede: laat armoede tot het verleden behoren(14),

–   gelet op artikel 45 van zijn Reglement,

–   gezien het verslag van de Commissie ontwikkelingssamenwerking zaken en de adviezen van de Commissie internationale handel en de Commissie buitenlandse zaken (A6-0318/2005),

A.   overwegende dat de EU zich heeft geëngageerd om haar niveau van officiële ontwikkelingshulp (ODA) op te trekken tot 0,7 % van het BBP tegen 2015 (0,56 % tegen 2010), en ten minste 50 % van deze stijging toe te kennen aan Afrika bezuiden de Sahara; voorts overwegende dat de stijging gepaard moet gaan met een betere kwaliteit, doeltreffendheid, doorzichtigheid en zichtbaarheid van de hulp,

B.   overwegende dat de EU veruit de grootste donor in Afrika is, maar het leiderschap en de visie ontbeert die noodzakelijk zijn om een coherente benadering op te bouwen,

C.   overwegende dat Afrikaanse regeringen met het oog op de stimulering van duurzame ontwikkeling zelf primair verantwoordelijk zijn voor een goed bestuur, de strijd tegen corruptie en investeringen in armoedebestrijding in hun land; voorts overwegende dat het principe van Afrikaans eigendom daarom essentieel is in de betrekkingen tussen de EU en Afrika, maar dat de aanpak in goed presterende en in fragiele landen anders moet zijn,

D.   overwegende dat tijdens de derde top van Afrikaanse staatshoofden en regeringsleiders van de AU een strategisch plan is goedgekeurd waarin 23 prioritaire programma's zijn gedefinieerd die tussen 2004 en 2007 moeten worden uitgevoerd, die een allesomvattend stappenplan ter verwezenlijking van economische groei en ontwikkeling op het continent vormen, waarbij ook het maatschappelijk middenveld en de contacten van het continent met de internationale gemeenschap bij de bestrijding van armoede, ziekten, werkloosheid en ongeletterdheid in Afrika worden ingeschakeld,

E.   overwegende het feit dat de Commissie met Afrikaanse organisaties een overlegprocedure betreffende haar voorgestelde Afrikaanse strategie is gestart, maar dat dit overleg helaas niet naar de ACS-groep of naar het Afrikaans maatschappelijk middenveld is uitgebreid,

F.   gezien het feit dat in maart 2005 de Economische, Sociale en Culturele Raad van de AU (ECOSOCC) is opgericht, bestaande uit een Algemene Vergadering waarin 150 nationale en regionale Afrikaanse organisaties van het maatschappelijk middenveld, alsmede de Afrikaanse diaspora vertegenwoordigd zijn,

G.   overwegende dat armoedebestrijding via het behalen van de MOD's de hoeksteen van het Europees ontwikkelingsbeleid moet zijn en derhalve van een Europese strategie voor Afrika, ook op de gebieden van vrede en veiligheid en economische zelfstandigheid,

H.   overwegende dat strategieën voor armoedebestrijding in Afrika de vele complexe oorzaken van armoede moeten aanpakken, waarvan sommige met de interne Afrikaanse situatie te maken hebben en andere met de manier waarop de internationale donorgemeenschap werkt; derhalve overwegende dat de nieuwe Afrikaanse strategie de oorzaken van armoede moet aanpakken en daarbij prioriteit moet geven aan nationale inspanningen om armoede uit te roeien als onderdeel van een georganiseerde en gecoördineerde internationale benadering,

I.   overwegende dat de kosten van genderdiscriminatie het hoogst zijn in landen waar de inkomens laag zijn; vrouwen zijn immers cruciaal voor verdere ontwikkeling omdat zij zorgen voor en steun bieden aan het gezin en in plattelandseconomieën en de voedselproductie een centrale rol spelen, maar vaak geen toegang hebben tot onderwijs, rudimentaire gezondheidszorg (vooral reproductieve gezondheidszorg), het economisch stelsel en eigendomsrechten,

J.   overwegende dat de doeltreffendheid van de Europese ontwikkelingshulp in grote mate afhankelijk is van coördinatie en leiderschap op verscheidene beleidsgebieden en in diverse regio's en landen, zowel tussen de lidstaten en de Commissie als tussen de lidstaten zelf, en van meer samenhang tussen andere Europese beleidsgebieden en het Europees ontwikkelingsbeleid,

K.   overwegende dat de Partnerschapsovereenkomst tussen de leden van de groep van Staten in Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan (ACP), enerzijds, en de Europese Gemeenschap en haar lidstaten, anderzijds, ondertekend te Cotonou in 2000 (Overeenkomst van Cotonou) een permanente langetermijnsamenwerking is met een kader dat een brede waaier aan beginselen, beleidslijnen en instrumenten voor de uitbanning van de armoede biedt,

L.   overwegende dat een Afrikaanse strategie gericht moet zijn op economische vooruitgang voor het hele continent, maar dat de meeste Afrikaanse landen fragiel zijn en onder structurele instabiliteit lijden en daarom noch investeringen zullen aantrekken noch een particuliere sector zullen ontwikkelen, en overwegende dat de Afrikaanse strategie daarom de behoeften van fragiele landen op een specifieke manier moet benaderen om te voorkomen dat zij nog meer in een spiraal van armoede en geweld terechtkomen en als gevolg daarvan hun buurlanden gaan destabiliseren,

M.   overwegende dat het vele Afrikaanse landen moeite kost om cruciale ontwikkelingshulp (onderwijs, gezondheid, overheidsbeheer en -bestuur) te absorberen; voorts overwegende dat er daarom behoefte is aan een goed en doeltreffend bestuur, het uitbannen van corruptie en doeltreffende personeelsopleidingen,

N.   overwegende dat de meeste Afrikaanse landen meer geld uitgeven aan het terugbetalen van hun schulden dan aan de rudimentaire sociale dienstverlening; voorts overwegende dat schuldvermindering alleen echter geen wondermiddel is en evenmin middelen creëert, de armoede vermindert of de ontwikkeling bevordert,

O.   overwegende dat er een grote diversiteit aan Afrikaanse culturen bestaat en overwegende dat ontwikkeling zonder voldoende inzicht in de culturen, inclusief de rol van religieuze en etnische gemeenschappen, niet mogelijk is,

P.   overwegende dat de dialoog tussen overheidsinstanties en het maatschappelijk middenveld in de meeste Afrikaanse landen nog steeds moeizaam verloopt, wat ten koste van het democratiseringsproces gaat,

Q.   overwegende dat de strategie voor Afrika alleen geloofwaardig, rekenplichtig en transparant kan zijn als deze ook een gedetailleerd actieplan voor de tenuitvoerlegging daarvan moet omvatten, bestaande uit een duidelijk tijdschema, een gedetailleerde opgave van de financiële en andere middelen die moeten worden losgemaakt (inclusief financiële toezeggingen van de lidstaten), een overzicht van de verschillende actieniveaus (plaatselijk, nationaal, regionaal, pan-Afrikaans) en de bijbehorende rol en een daadwerkelijk gezamenlijk controlemechanisme voor de beoordeling van de vooruitgang (met een rol voor het Europees Parlement en de AU),

Beginselen en instellingen

1.   benadrukt dat de EU een gedifferentieerde benadering moet ontwikkelen, waarbij een onderscheid wordt gemaakt tussen samenwerkingspartnerschappen op basis van politieke, sociale en economische stabiliteit voor goed presterende landen en partnerschappen met een streven naar een dergelijke stabiliteit voor fragiele landen;

2.   benadrukt dat de EU goed presterende landen moet benaderen als gelijke partners in een relatie die op volledig eigendom gestoeld is teneinde hen in staat te stellen de inspanningen voor het behalen van de MOD's maximaal op te voeren (bijvoorbeeld via begrotings- en sectorsteun), en dat fragiele landen moeten worden benaderd in een relatie die op een niveau van eigendom gebaseerd is, gebruikmakend van beleidsinstrumenten die met de heersende omstandigheden verenigbaar zijn; merkt op dat begrotingssteun, vooral aan fragiele landen, zorgvuldig per geval moet worden beoordeeld teneinde geen militaire uitgaven te stimuleren en daardoor conflicten te laten aanslepen; waar mogelijk moeten de Commissie en de lidstaten ernaar streven het traject af te leggen van projectmatige hulp naar een sectorgewijze benadering en vervolgens naar rechtstreekse begrotingssteun;

3.   erkent dat inspanningen van de donorgemeenschap een aanvulling moeten vormen op de verschuiving en het effect van het vernieuwde Afrikaanse zelfvertrouwen dat uit de onlangs opgerichte instellingen, de AU en de regionale organen, spreekt; herbevestigt dat politieke wil, zowel in donorlanden als in Afrika, de sleutelfactor is om de MOD's te halen;

4.   verwelkomt in dit verband het strategisch plan van de Commissie voor de AU 2004-2007 en dringt er bij de Europese Commissie op aan de acties die zij in haar eigen strategie heeft voorgesteld te richten op de financiële, logistieke, technische en personele ondersteuning van de instellingen van de AU en de door hen uitgewerkte initiatieven en prioriteiten (zoals NEPAD) in plaats van nieuwe, donorgedreven initiatieven en parallelle structuren voor te stellen;

5.   benadrukt dat een geïntegreerde EU-strategie voor Afrika ook het gebrek aan samenhang tussen andere beleidsgebieden en het ontwikkelingsbeleid moet aanpakken en moet aangeven hoe andere beleidsgebieden kunnen bijdragen (zowel op het gebied van beleidsbepaling als op het gebied van financiering) tot de tenuitvoerlegging van het op de uitbanning van armoede gerichte strategisch ontwikkelingsplan voor het continent;

6.   verwelkomt het engagement van de EU-lidstaten voor de streefwaarde van 0,7 % ODA/BBP en moedigt de Commissie en de Raad aan een vinger aan de pols te houden bij de inspanningen dit doel te bereiken; roept verder op tot doorlopend onderzoek naar innovatieve financieringsbronnen voor de broodnodige fondsen om die streefwaarde boven die 0,7 % ODA/BBP uit te tillen;

7.   benadrukt dat bij de aanpak van het gebrek aan coherentie ook de problemen in verband met exportsubsidies, gekoppelde hulp, de schuldenlast, exportkredieten en de commerciële invulling van voedselsteun moeten worden aangepakt;

8.   roept op tot een grotere coördinatie van Europese steun, tussen strategieën en acties op nationaal en EU-niveau, maar ook tussen de lidstaten onderling, om versnippering en overlappingen te vermijden en de EU in staat te stellen de internationale leiderschapsrol op te nemen die zij in de strijd tegen armoede zou moeten spelen;

9.   benadrukt de behoefte aan budgettering van het Europees Ontwikkelingsfonds, waardoor de fondsen beter kunnen worden aangewend en de kloof tussen engagement en kredieten voor betalingen minder groot wordt;

10.   benadrukt in dit verband dat de Commissie zich niet louter als de 26e donor van EU-steun moet positioneren, maar zich moet opwerpen als gezaghebbend referentiepunt voor het coördineren en verwezenlijken van de complementariteit van hulp in het kader van een gezamenlijk programma op basis van 'de Europese consensus' en verzoekt prioriteit te geven aan het opvoeren van de inspanningen om de communautaire steun met toegevoegde waarde te achterhalen en om de leider(s) van de EU-donorlanden voor specifieke thematische kwesties en partnerlanden te achterhalen;

11.   wenst dat de nodige mechanismen in werking worden gesteld om het EU-stappenplan voor coherentie, coördinatie en complementariteit ten uitvoer te leggen teneinde de doeltreffendheid van de EU-ontwikkelingssamenwerking te verbeteren;

12.   roept de Commissie op de harmonisatie-inspanningen van de donoren ten volle te ondersteunen, in overeenstemming met de door de leden van het OESO-DAC (Development Assistance Committee) op 2 maart 2005 aangenomen Verklaring van Parijs inzake de doeltreffendheid van hulp, eigendom, harmonisatie, overeenstemming, resultaten en rekenplichtigheid waarin wordt benadrukt dat een overgroot deel van de harmonisatieagenda bestaat uit het afstemmen van de hulp van de donoren op plaatselijk vastgestelde prioriteiten; benadrukt dat het verlenen van hulp via plaatselijke systemen deel uitmaakt van het verbeteren en rekenplichtig maken van de plaatselijke instellingen;

13.   verwelkomt de oprichting van specifieke eenheden binnen het AU-secretariaat die van groot belang zullen zijn bij het versnellen en verbeteren van het AU-ontwikkelingsbeleid en roept de Commissie op de oprichting en werking ervan te ondersteunen;

Goed bestuur en capaciteitsopbouw

14.   benadrukt de algemene behoefte aan capaciteitsopbouw, vooral op het gebied van bestuur, gezondheidszorg, onderwijs, economie en democratisering, zowel in de overheids- als in de particuliere sector;

15.   benadrukt de belangrijke plaats die financiële en technische steun moet hebben teneinde de bestuur, rekenplichtigheid en transparantie op plaatselijk, nationaal, regionaal en pan-Afrikaans niveau te versterken (ook binnen de AU en haar instellingen);

16.   benadrukt dat de opbouw van een naar behoren functionerende staat gepaard moet gaan met steun aan het maatschappelijk middenveld teneinde de duurzaamheid van de democratisering te verzekeren; wenst dat er, gezien hun culturele belang in Afrika bijzondere aandacht aan de dialoog met religieuze gemeenschappen en kerken wordt besteed;

17.   benadrukt dat de opbouw van een naar behoren functionerende staat waarin de rechtsstaat wordt geëerbiedigd, gepaard moet gaan met steun aan het maatschappelijk middenveld teneinde de duurzaamheid van de democratisering te verzekeren; wenst dat er bijzondere aandacht aan de dialoog met religieuze en etnische gemeenschappen en kerken, vakbonden, plaatselijke bewegingen, niet-gouvernementele organisaties en internationale organisaties wordt besteed;

18.   benadrukt dat de nationale parlementen en het maatschappelijk middenveld een belangrijke rol zouden moeten spelen bij de planning, de prioriteitsbepaling en de bewaking van het beleid inzake ontwikkelingssamenwerking;

19.   benadrukt dat de grondbeginselen van de ontwikkelingsstrategie van de EU voor Afrika gestoeld moeten zijn op de sociale en politieke dialoog op grond van democratische waarden zoals vastgelegd in de Overeenkomst van Cotonou en in de Universele verklaring van de rechten van de mens en het Internationaal verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten van de Verenigde Naties, zonder welke duurzame ontwikkeling in Afrika onmogelijk is;

20.   verwelkomt de doelstelling tot de versterking van de capaciteiten van nationale en regionale parlementen en benadrukt de rol van het Europees Parlement (samen met de Commissie) in alle EU-initiatieven in dit verband;

21.   onderschrijft de beginselen van daadwerkelijk partnerschap, eigendom en beleidsdialoog; benadrukt dat de Poverty Reduction Strategy Papers (PRSP) van partnerlanden door de landen zelf in nauw overleg met de democratisch verkozen parlementen en het maatschappelijk middenveld moeten worden opgesteld;

22.   benadrukt de essentiële rol van vrouwen in de landbouw, gezondheidszorg en onderwijs bij de verwezenlijking van duurzame ontwikkeling; benadrukt dat vrouwen bij alle stadia van niet alleen het ontwikkelingsbeleid, maar ook de politieke besluitvormingsprocessen, inclusief planning en beoordeling, moeten worden betrokken;

23.   herinnert eraan dat de eerbiediging van de mensenrechten door landen die EU-ontwikkelingsfondsen ontvangen, van essentieel belang is en dringt er bij EU-actoren die bij ontwikkelingshulp betrokken zijn, op aan bij de uitwerking van door de EU gefinancierde of medegefinancierde projecten rekening te houden met de vooruitgang - of het gebrek daaraan - die door die landen op het gebied van mensenrechten is geboekt;

24.   benadrukt dat de EU moet werken aan een democratisering van internationale instellingen teneinde een betere belangenbehartiging van de ontwikkelingslanden te realiseren, en in het bijzonder dat zij moet aandringen op de democratisering van de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldhandelsorganisatie;

Sociale infrastructuur

25.   benadrukt dat de beschikbaarheid en betaalbaarheid van rudimentaire gezondheidszorg een absolute voorwaarde is voor de geslaagde tenuitvoerlegging van het gezondheidsbeleid in Afrika; benadrukt derhalve dat Afrikaanse gezondheidsprogramma's zich absoluut moeten toespitsen op de rudimentaire gezondheidszorg (zowel curatief als preventief), de beschikbaarheid van veilig water, sanitaire voorzieningen en gezinsplanning en reproductieve gezondheidszorg; benadrukt de noodzaak tot speciale inspanningen om de toegang tot rudimentaire dienstverlening voor de armste en meest kwetsbare bevolkingsgroepen in Afrika te verzekeren;

26.   verwelkomt de beleidsvoorstellen van het nieuwe EU-actieprogramma ter bestrijding van HIV/aids, tuberculose en malaria en roept tot een doeltreffende uitvoering van het programma en de nodige begrotingstoewijzingen op; herinnert aan de verworven samenwerking met de organisaties die meehelpen aan het behalen van deze doelstellingen, zoals de Global Alliance for Vaccines and Immunization (GAVI), het Vaccine Fund en het Roll Back Malaria Partnership;

27.   benadrukt het belang van de toegang tot seksuele en reproductieve gezondheidszorg teneinde de MOD's inzake de gezondheid van moeders en de kindersterfte te halen;

28.   dringt er bij de Commissie op aan ervoor te zorgen dat de EU er alles aan doet om te garanderen dat elementair onderwijs gratis en verplicht is; wijst er met klem op dat dit moet gepaard gaan met een groot aantal nieuwe middelen en een meer doelgerichte besteding van bestaande middelen;

29.   roept op meer en adequater gebruik te maken van informatie- en communicatietechnologieën (ICT), die op innovatieve wijze moeten worden ingezet om ook op het platteland en in afgelegen gebieden gezondheidszorg te bieden en om elektronisch onderwijs (waarom de Commissie e-Africa van het NEPAD heeft verzocht) te introduceren als alternatief voor traditionele onderwijssystemen in een poging kwaliteitsonderwijs voor iedereen te bewerkstelligen;

30.   benadrukt dat er naast de inspanningen op het gebied van het basisonderwijs ook aandacht aan hoger onderwijs moet worden geschonken teneinde voor goed opgeleide werknemers in het basisonderwijs en de gezondheidszorg te zorgen;

31.   benadrukt de noodzaak de ontwikkeling van kinderen te beschermen en hun sociale bescherming te waarborgen en benadrukt dat deze elementen in de basis van de ontwikkelingsstrategie voor Afrika moeten worden opgenomen aangezien de Afrikaanse bevolking voor meer dan 50 % uit kinderen bestaat en wijst erop dat via het onderwijs investeren in menselijk potentieel een belangrijke factor in de strijd tegen armoede is;

32.   benadrukt dat de Commissie ten minste 20 % van de aan Afrika toegewezen ontwikkelingsfondsen aan rudimentaire gezondheidszorg en basisonderwijs moet besteden;

33.   benadrukt dat de EU concrete beleidslijnen en programma's voor het terugdringen van de verspreiding van HIV/aids en de gevolgen daarvoor voor kinderen, hun familie en de gemeenschap waarin zij leven, moet realiseren, omdat de gevolgen van HIV/aids de vooruitgang inzake ontwikkeling die in de meeste landen bezuiden de Sahara al is geboekt, teniet dreigen te doen;

34.   roept de Commissie op om het initiatief voor een Afrikaans decennium voor gehandicapten, dat tijdens de 35e in Algiers in juli 1999 gehouden bijeenkomst van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid is goedgekeurd, te ondersteunen;

35.   benadrukt dat de armoedecyclus van Afrika alleen kan worden doorbroken als er in het beleid en in de praktijk meer dan ooit tevoren wordt geïnvesteerd in deze generatie kinderen en hun overleven, ontwikkeling en bescherming;

36.   is van mening dat investeren in onderwijs voor meisjes de meest doeltreffende ontwikkelingsstrategie is, aangezien opgeleide vrouwen kleinere en gezondere gezinnen zullen stichten, wat tot een grotere productiviteit en minder armoede leidt;

37.   benadrukt het belang van voorlichting voor meisjes en vrouwen ter verbetering van de gezondheid, inclusief aspecten als seksuele en reproductieve gezondheid, het voorkomen van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) als HIV/aids en aandoeningen in verband met de watervoorziening en de hygiënische omstandigheden zoals tuberculose, malaria, cholera en diarree;

Economische groei

38.   dringt erop aan dat ten volle rekening wordt gehouden met het feit dat de meeste Afrikaanse landen sterk afhankelijk zijn van primaire grondstoffen, die bijzonder onderhevig zijn aan prijsschommelingen en tariefescalatie, en beklemtoont het belang van diversificatie, de ontwikkeling van verwerkende industrieën en kleine en middelgrote ondernemingen;

39.   verzoekt de Commissie een evaluatie uit te voeren van de effectiviteit van de financieringsinstrumenten van de EIB in het kader van de partnerschapsovereenkomst van Cotonou, met inbegrip van de nieuwe investeringsfaciliteit, in het naderbij brengen van de doelstellingen van het ontwikkelingsbeleid van de Unie. Bij de voorafgaande beoordeling van de EIB-operaties dient de Commissie een evaluatie te maken van de mate waarin de kredietverstrekking van de EIB strookt met de prioriteiten voor ieder ACS-land die zijn opgenomen in het landenstrategiedocument;

40.   benadrukt het belang van het scheppen van een stabiel en voorspelbaar investeringsklimaat (onder andere via de naleving van de wet, van de eigendomsrechten en van de regels betreffende intellectueel eigendom) om een toereikende en duurzame buitenlandse financiële instroom te bewerkstelligen en aldus banen te creëren, de "brain drain" te verminderen en een omgeving te scheppen die een stabiele economische groei bevordert; benadrukt het belang van microfinanciering om een sterke middenklasse ter ondersteuning van de economische groei uit te bouwen;

41.   is ervan overtuigd dat het vereiste niveau van concurrentievermogen om van Afrika een volwaardige internationale handelspartner te maken alleen kan worden bereikt als een duurzame ontwikkelingsstrategie ter bestrijding van de armoede in Afrika wordt uitgebouwd die met de werkelijke behoeften van de bevolking rekening houdt en uitgaat van de economische integratie binnen de regio's omdat hierdoor dankzij de opbouw en instandhouding van binnenlandse en regionale markten en dankzij de schaalvoordelen de groei wordt gestimuleerd;

42.   benadrukt het belang van toerisme als vehikel voor economische en sociale ontwikkeling; wenst dat toerisme volledig in het ontwikkelingsbeleid van de EU wordt geïntegreerd;

43.   benadrukt dat een geslaagde afsluiting van de Doha-ronde van de WTO op positieve wijze tot de ontwikkelingslanden moet bijdragen, in het bijzonder in Afrika; is ervan overtuigd dat dit de toepassing van een speciale en differentiële behandeling op ontwikkelingslanden en de afschaffing van alle handelsontwrichtende landbouwsubsidies omvat;

44.   is het eens met de keuze van de Commissie om infrastructuur in de ruimste zin van het woord op te vatten, dus inclusief water, energie, ICT en vervoer; benadrukt evenwel dat grote investeringen in infrastructuur systematisch moeten worden voorafgegaan door beoordelingsstudies over hun bijdrage tot economische ontwikkeling en armoedebestrijding en beter in evenwicht moeten zijn met de aan sociale infrastructuur toegekende fondsen, zoals voor basisonderwijs en rudimentaire gezondheidszorg;

45.   benadrukt dat een economische partnerschapsovereenkomst (EPO) als ontwikkelingsgericht instrument voor liberalisering in potentie de economische groei in Afrika kan stimuleren; roept de Commissie in dit verband op in te gaan op de bezorgdheid over het gebrek aan begeleidende maatregelen ter compensatie van tariefverliezen, steun voor capaciteitsopbouw, technische bijstand en andere beperkingen aan de aanbodzijde, de voortzetting van niet-wederkerigheid in markttoegang en, indien nodig, uitbreiding van het onderhandelingstijdschema; roept de Commissie verder op om harde cijfers over de financiering van begeleidende maatregelen op tafel te leggen en de technische bijstand te versterken teneinde betere resultaten te bereiken;

46.   verzoekt de Commissie in het kader van de WTO-onderhandelingen en de gesprekken over de EPO de technische bijstand aan de ACS-landen op te voeren met het oog op een eerlijke en transparante afloop; verzoekt nogmaals om betere technische en structurele steun voor de minst ontwikkelde landen teneinde deze bij hun toegang tot de wereldmarkt te helpen;

47.   verzoekt de Commissie om in het kader van de WTO-onderhandelingen de Afrikaanse landen te ondersteunen met een beschermingsstrategie voor hun landbouw totdat ze in hun eigen behoeften kunnen voorzien en kleine landbouwers een fatsoenlijk inkomen kunnen genereren, de plaatselijke productie kan worden opgevoerd, de voedselveiligheid wordt gegarandeerd en de markten selectief kunnen worden opengesteld, zoals in Europa is gebeurd;

48.   herinnert eraan dat conform de WTO-Verklaring van Doha, de conclusies van de internationale conferentie over ontwikkelingsfinanciering (Monterrey Consensus, 2002) en van de Wereldtop voor duurzame ontwikkeling (Johannesburg 2002), vooral de Afrikaanse ontwikkelingslanden technische bijstand dienen te krijgen, opdat deze het institutionele en regelgevende vermogen bereiken dat nodig is om te kunnen profiteren van de voordelen van de internationale handel en de preferentiële overeenkomsten;

49.   benadrukt dat de EU in haar handels- en landbouwbeleid aanvullende mogelijkheden moeten vinden om ontwikkelingslanden meer kansen op economische groei te bieden en dringt er bij andere landen op aan in het kader van de lopende WTO-onderhandelingen hetzelfde te doen, vooral met betrekking tot de minst ontwikkelde landen;

50.   verwelkomt het herhaalde engagement voor de volledige kwijtschelding van de schulden van achttien van de armste landen met een zware schuldenlast dat tijdens de bijeenkomst van de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds en de Afrikaanse Ontwikkelingsbank is uitgesproken; roept op tot de uitbreiding van het engagement voor schuldvermindering naar die regeringen die de mensenrechten en het beginsel van goed bestuur eerbiedigen en prioriteit geven aan de uitbanning van armoede op basis van de MOD-behoeften; benadrukt dat alle vormen van schuldverlichting boven op de stijging van de officiële ontwikkelinghulp moeten komen;

51.   benadrukt de positieve rol die publiek-private partnerschappen (PPP´s) bij de ontwikkeling en bij de versterking van het probleemoplossend vermogen van landen kunnen spelen;

Vrede en veiligheid

52.   roept de Commissie op een allesomvattende benadering tot conflictpreventie en wederopbouw te ontwikkelen als integraal onderdeel van partnerschappen met een streven naar structurele stabiliteit voor fragiele landen;

53.   onderstreept het belang van regionale organen bij het opbouwen van een basis voor een bestendig vreedzame omgeving; benadrukt de noodzaak tot steun aan de regionale organen zodat zij een geharmoniseerd regelgevend kader kunnen scheppen om de proliferatie van lichte wapens en landmijnen tegen te gaan;

54.   is het ermee eens dat de Afrikaanse vredesvoorziening moet worden versterkt en moedigt andere burgerlijke mechanismen aan bij te dragen tot conflictpreventie, -oplossing en -beheer in Afrika, met opgevoerde, flexibele en duurzame EU-financiering; benadrukt dat het ontwikkelingsbeleid slechts een van de mogelijke instrumenten is om de oorzaken van onveiligheid aan te pakken, maar dat dit niet ondergeschikt mag worden gemaakt aan het veiligheidsbeleid; merkt evenwel op dat alle uitgaven uit de communautaire begroting voor ontwikkelingssamenwerking en het Europees Ontwikkelingsfonds aan de OESO/DAC-criteria als ODA moeten voldoen;

55.   benadrukt het belang van waarnemingsmissies van de EU bij verkiezingen met het oog op de preventie van conflicten en de bevordering van de democratie; roept de Raad en de Commissie op de algehele begrotingssteun voor het Europees initiatief voor de democratie en de mensenrechten (EIDHR) op te voeren zodat meer steun voor waarnemingsmissies van de EU bij verkiezingen vrijkomt; benadrukt dat de bevindingen van dergelijke missies in de formulering van het externe EU-beleid moeten worden verwerkt;

56.   benadrukt de noodzaak tot coherente regionale en nationale strategieën voor ontwapening, demobilisatie, reïntegratie en rehabilitatie ter ondersteuning van de stabilisatie van post-conflictsituaties;

57.   benadrukt dat een geïntegreerde EU-strategie voor Afrika een bindend kader voor een coherent beleid van de Europese Unie en haar lidstaten vertegenwoordigt; is van mening dat de toepassing van artikel 96 van de Overeenkomst van Cotonou op een partnerland EU-lidstaten verhindert parallel samen te werken met de politie, het leger of andere veiligheidsdiensten van dat land of de samenwerking te hervatten voordat de desbetreffende maatregelen zijn uitgewerkt;

Milieu/natuurlijke hulpbronnen

58.   benadrukt de noodzaak tot meer EU-inspanningen om het hoofd te bieden aan de enorme milieuproblemen waarmee vele armen te kampen hebben, die bij hun strijd om het bestaan vaak volledig van de natuurlijke hulpbronnen afhankelijk zijn;

59.   verwelkomt in dit verband de recente toezeggingen van de Commissie, die overigens lang genoeg op zich hebben laten wachten, om wat milieumainstreaming betreft haar woorden in daden om te zetten en strategieën ter bevordering van duurzame ontwikkeling hoog op haar agenda te plaatsen;

Tenuitvoerlegging

60.   verzoekt de Commissie haar strategie voor Afrika te laten samengaan met een gedetailleerd actieplan voor de tenuitvoerlegging daarvan, compleet met een duidelijk tijdschema, een gedetailleerde opgave van de financiële en andere middelen die moeten worden losgemaakt (inclusief financiële toezeggingen van de lidstaten), een overzicht van de verschillende actieniveaus (plaatselijk, nationaal, regionaal, pan-Afrikaans) en de bijbehorende rol en een daadwerkelijk gezamenlijk controlemechanisme voor de beoordeling van de vooruitgang (met een rol voor het Europees Parlement en de AU);

61.   benadrukt dat dit tenuitvoerleggingsplan heel Afrika moet bestrijken, inclusief Noord-Afrika, het Afrika bezuiden de Sahara en Zuid-Afrika, waarvoor momenteel afzonderlijke verordeningen en overeenkomsten bestaan (de MEDA-verordening, de Overeenkomst van Cotonou, en - voor Zuid-Afrika - de overeenkomst voor handel, ontwikkeling en samenwerking en de EPWO-verordening), en afzonderlijke verantwoordelijkheden op het niveau van de Commissie, en verzoekt de Commissie aan te geven hoe deze zullen worden gecoördineerd en op elkaar worden afgestemd teneinde bij te dragen tot de tenuitvoerlegging van de prioriteiten die door de AU voor het hele continent uiteen zijn gezet;

62.   wijst erop dat de essentie van de voorstellen in hogerbedoelde mededeling van de Commissie afhankelijk is van de tenuitvoerlegging van bestaande nationale en regionale programma's en betreurt dat er in dit opzicht geen nieuwe voorstellen zijn gedaan om de tenuitvoerlegging daarvan te verbeteren of om hun doelstellingen en actieprogrammering aan de nieuwe prioriteiten aan te passen en dat er naar aanleiding van dit nieuwe strategiedocument en de recente ontwikkelingen in Afrika (met name de oprichting van de AU en haar instellingen) geen herziening van de bestaande Country Strategy Papers en nationale en regionale indicatieve programma's is voorgesteld;

63.   spreekt haar teleurstelling uit over het gebrek aan ambitie van het voorgestelde financiële kader: de Commissie onderzoekt alleen de mogelijkheid tot het losmaken van meer financiële middelen voor de "periode na het 9e EOF" en verkent niet de mogelijkheid tot de aanwending van schuldverlichting als middel voor het losmaken van aanvullende financiële middelen voor de MOD's;

o
o   o

64.   verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de regeringen van de lidstaten, de AU en de ACS.

(1) Sachs, J. et al.: "Ending Africa's Poverty Trap", Brookings Papers on Economic Activity, 2004 (1), blz. 117 - 240.
(2) PB C 197 van 12.7.2001, blz. 390.
(3) PB C 131 E van 5.6.2003, blz. 164.
(4) PB C 272 E van 13.11.2003, blz. 277.
(5) PB C 67 E van 17.3.2004, blz. 255.
(6) PB C 67 E van 17.3.2004, blz. 285.
(7) PB C 68 E van 18.3.2004, blz. 86.
(8) PB C 92 E van 16.4.2004, blz. 315.
(9) PB C 103 E van 29.4.2004, blz. 550.
(10) Aangenomen teksten, P6_TA(2005)0008.
(11) Aangenomen teksten, P6_TA(2005)0052.
(12) Aangenomen teksten, P6_TA(2005)0053.
(13) Aangenomen teksten, P6_TA(2005)0150.
(14) Aangenomen teksten, P6_TA(2005)0289.

Juridische mededeling - Privacybeleid