Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο "Πρόταση κοινής δήλωσης του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής για την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Η ευρωπαϊκή συναίνεση" (COM(2005)0311),

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ 1072/2005),

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών (ΕΠ 224/2005),

–   έχοντας υπόψη την Αξιολόγηση της Αναπτυξιακής Πολιτικής της ΕΚ από το Κέντρο Διαχείρισης της Αναπτυξιακής Πολιτικής, το Ίδρυμα για την Υπερπόντια Ανάπτυξη και το Instituto Complutense de Estudios Internacionales (Φεβρουάριος 2005),

–   έχοντας υπόψη την Επισκόπηση της Αναπτυξιακής Συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002) της Επιτροπής για την Αναπτυξιακή Βοήθεια του ΟΟΣΑ (ΟΟΣΑ/ΕΑΒ),

–   έχοντας υπόψη τη Δήλωση εναρμόνισης της Ρώμης της 25ης Φεβρουαρίου 2003 και τη Δήλωση του Παρισιού σχετικά με την αποτελεσματικότητα της βοήθειας της 2ας Μαρτίου 2005,

–   έχοντας υπόψη τη Δήλωση της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών της 8ης Σεπτεμβρίου 2000, η οποία ορίζει τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας ως κριτήρια που θέσπισε από κοινού η διεθνής κοινότητα για την εξάλειψη της φτώχειας,

–   έχοντας υπόψη τις διαδοχικές εκθέσεις για την ανθρώπινη ανάπτυξη που συντάχθηκαν από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (ΑΠΗΕ),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Αξιολόγησης Οικοσυστήματος της Χιλιετίας με τίτλο "Ζώντας πέρα από τα μέσα μας: Φυσικός Πλούτος και Ανθρώπινη Ευημερία" (2005),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του 2002 της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (ΔΗΕΕΑ) με τίτλο "Λιγότερο αναπτυγμένες χώρες: Δραπετεύοντας από την παγίδα της φτώχειας",

–   έχοντας υπόψη τις τελικές δηλώσεις και τα συμπεράσματα των διεθνών διασκέψεων, ιδιαίτερα της Διεθνούς διάσκεψης για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης (Μοντερέι, 2002), της Παγκόσμιας διάσκεψης για την αειφόρο ανάπτυξη (Γιοχάνεσμπουργκ, 2002), της Παγκόσμιας διάσκεψης για την κοινωνική ανάπτυξη (Κοπεγχάγη, 1995), της Τρίτης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (Βρυξέλλες, 2001), της τέταρτης υπουργικής διάσκεψης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Ντόχα, 2001), της τέταρτης παγκόσμιας διάσκεψης για τις γυναίκες (Πεκίνο, 1995), της Διεθνούς διάσκεψης για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη (ΔΔΠΑ) (Κάιρο, 1994), της έκτακτης συνεδρίασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών του 1999 για τον απολογισμό της προόδου προς την εκπλήρωση των στόχων της ΔΔΠΑ ("Κάιρο + 5"), Ένας κόσμος κατάλληλος για τα παιδιά (Νέα Υόρκη, Μάιος 2002), και του Παγκόσμιου φόρουμ για την εκπαίδευση (Ντακάρ, 2000),

–   έχοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της ΕΕ στη διάσκεψη κορυφής της Βαρκελώνης τον Μάρτιο του 2002 προ της διάσκεψης του Μοντερέι,

–   έχοντας υπόψη το από 1ης Μαρτίου 2001 ψήφισμά του σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας(1),

–   έχοντας υπόψη τη Δήλωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την αναπτυξιακή πολιτική που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή στις 10 Νοεμβρίου 2000,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων (ΣΓΥΕΣ) της 22ας-23ης Νοεμβρίου 2004 και της 23ης-24ης Μαΐου 2005,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Απριλίου 2005 σχετικά με τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας(2),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με τις Μείζονες και τις Παραμελημένες Νόσους στις Αναπτυσσόμενες Χώρες(3),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής της 29ης Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας 2000-2004 (SEC(2004)1379),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της 12ης Απριλίου 2005 με τίτλο: "Επιτάχυνση της προόδου που σημειώνεται όσον αφορά την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας – Η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (COM(2005)0132),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της ομάδας εργασίας του ΟΗΕ για τους στόχους της Χιλιετίας με επικεφαλής τον καθηγητή Jeffrey Sachs με τίτλο: "Επένδυση στην Ανάπτυξη: Ένα πρακτικό σχέδιο για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας",

–   έχοντας υπόψη τις Πολυμερείς Περιβαλλοντικές Συμφωνίες (ΠΠΣs) για την αλλαγή του κλίματος, την καταστροφή της στιβάδας του όζοντος, τη βιοποικιλότητα, τους υγροτόπους, την απερήμωση, τα επικίνδυνα απόβλητα και τους έμμονους οργανικούς ρύπους,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A6-0319/2005),

Η Ευρωπαϊκή Συναίνεση

1.   χαιρετίζει την πρωτοβουλία για τριμερή δήλωση σχετικά με ένα κοινό ευρωπαϊκό όραμα ανάπτυξης και τονίζει την ανάγκη πλήρους συμμετοχής του Κοινοβουλίου, ισότιμα προς τα άλλα θεσμικά όργανα, μέσω διαδικασίας παρόμοιας προς τη διαδικασία συναπόφασης, προκειμένου να συμβάλει ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων της βελτιωμένης συνοχής, του συντονισμού, της συμπληρωματικότητας, της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής πολιτικής·

2.   χαιρετίζει την προτεινόμενη κοινή δήλωση και προτείνει η επίσημη μορφή της να οριστεί σαφώς ως το δεσμευτικό πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής για την ανάληψη δράσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της έναντι όλων των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως αυτές ορίζονται από τον ΟΟΣΑ/ΕΑΒ· ζητεί επιπλέον τον σαφή ορισμό του τρόπου με τον οποίο η κοινή δήλωση θα συνδεθεί με το χρηματοδοτικό μέσο για την αναπτυξιακή συνεργασία·

3.   εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η πρόταση δεν περιέχει συγκεκριμένες δηλώσεις σχετικά με τις αξιολογήσεις της αποτελεσματικότητας και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη βοήθεια της ΕΕ και τη Δήλωση αναπτυξιακής πολιτικής του 2000 και τις επιπτώσεις της στην κοινοτική βοήθεια·

4.   χαιρετίζει την προσπάθεια στο μέρος 1 της προαναφερθείσας ανακοίνωσης της Επιτροπής για την επίτευξη συμφωνίας επί των ευρύτερων στόχων και αρχών της βοήθειας της ΕΕ· ζητεί, εντούτοις, μεγαλύτερη σαφήνεια ιδίως όσον αφορά τις προτεραιότητες και τον τρόπο βελτίωσης της συνεκτικότητας και του συντονισμού της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ·

5.   χαιρετίζει την προσπάθεια να παρασχεθούν, στο δεύτερο μέρος της προαναφερθείσας ανακοίνωσης, κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της αναπτυξιακής πολιτικής σε κοινοτικό επίπεδο· ζητεί, εντούτοις, τον σαφή καθορισμό του ειδικού ρόλου της κοινοτικής βοήθειας, βάσει ανάλυσης του συγκριτικού της πλεονεκτήματος·

6.   θεωρεί ότι η παρούσα οργάνωση της κοινοτικής βοήθειας σε επίπεδο Βρυξελλών, κυρίως ο διαχωρισμός μεταξύ προγραμματισμού και εφαρμογής, δεν είναι η βέλτιστη για μια αποτελεσματική εφαρμογή της αναπτυξιακής πολιτικής της·

7.   σημειώνει ότι η παγκοσμιοποίηση έχει μέχρι στιγμής διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών και θεωρεί ότι η αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να συμπεριλάβει μελλοντικά στους στόχους της μια περισσότερο ισόρροπη ανάπτυξη·

Στόχοι και αρχές

8.   τονίζει ότι ο γενικός στόχος της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής συνεργασίας θα πρέπει να είναι η μείωση και εν τέλει η εξάλειψη της φτώχειας στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης· υπογραμμίζει ότι η έννοια της φτώχειας είναι πολυδιάστατη – σχετιζόμενη μεταξύ άλλων με ανθρώπινες δυνατότητες όπως η κατανάλωση και η ασφάλεια των τροφίμων, η υγεία, η εκπαίδευση, τα δικαιώματα, η δυνατότητα του ατόμου να ακούγεται, η ανθρώπινη ασφάλεια, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια και η αξιοπρεπής εργασία·

9.   συμφωνεί ότι η μείωση της φτώχειας – ενώ η επίτευξη των ΑΣΧ είναι ένα πρώτο βήμα –, η προώθηση της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν βασικούς αναπτυξιακούς στόχους· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η καταπολέμηση της φτώχειας θα επιτύχει μόνον εάν η διαχείριση των περιβαλλοντικών και φυσικών πόρων είναι αειφόρος και εάν δοθεί εξίσου μεγάλη σημασία στην επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό, με ιδιαίτερη έμφαση στους νέους και τις γυναίκες, κυρίως στην υγεία και την εκπαίδευση, και στην επένδυση για τη δημιουργία πλούτου – με έμφαση σε ζητήματα όπως η επιχειρηματικότητα, η επιστήμη και η τεχνολογία, η δημιουργία θέσεων εργασίας, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η πρόσβαση σε πιστώσεις, τα περιουσιακά δικαιώματα και οι υποδομές· τονίζει ότι η ενίσχυση των γυναικών είναι το κλειδί για κάθε είδους ανάπτυξη και ότι η ισότητα των φύλων θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των στρατηγικών πολιτικής·

10.   υποστηρίζει τις αρχές ουσιαστικής εταιρικής σχέσης, της οικειοποίησης και της πολιτικής του διαλόγου καθώς και μίας αναπτυξιακής προσέγγισης βάσει των δικαιωμάτων· υπογραμμίζει τη σημασία της υποστήριξης των προσπαθειών των χωρών εταίρων να βελτιώσουν τα έγγραφα στρατηγικής τους για τη μείωση της φτώχειας (ΕΣΜΦ), με ενεργό συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών· προτείνει τη διεύρυνση της εφαρμογής των βασικών αρχών της συμφωνίας εταιρικής σχέσης του Κοτονού ώστε να καλύπτουν όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες·

11.   τονίζει τον σημαντικό ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στις αναπτυσσόμενες χώρες, ως πάροχο υπηρεσιών και ως υπέρμαχου της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ζητεί ενισχυμένη στήριξη για την ανάπτυξη των ικανοτήτων των ΜΚΟ των χωρών εταίρων· αναγνωρίζει επίσης τον σημαντικό ρόλο της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών και ζητεί εν προκειμένω την απλούστευση των κανόνων όσον αφορά τη στήριξη προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης·

12.   τονίζει την ανάγκη να εργαστεί η ΕΕ για τον εκδημοκρατισμό των διεθνών θεσμών προκειμένου να επιτευχθεί ισχυρότερη εκπροσώπηση των συμφερόντων των αναπτυσσόμενων χωρών και να βελτιωθεί η δημοκρατία προς το συμφέρον όλων·

13.   επιδοκιμάζει το γεγονός ότι η πρόταση της ΕΕ αφενός αποσκοπεί στην ενίσχυση του ελέγχου των εξαγωγών όπλων της ΕΕ, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι όπλα κατασκευασμένα στην ΕΕ δεν χρησιμοποιούνται εναντίον άμαχων πληθυσμών, και αφετέρου περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα για τον περιορισμό της ανεξέλεγκτης διάδοσης των μικρών και των ελαφρών όπλων· καλεί εντούτοις την ΕΕ να αναλάβει επίσης ευθύνη για τις εξαγωγές όπλων του παρελθόντος και να εντείνει και να επισπεύσει τα προγράμματα για την άρση των ναρκοπεδίων και τον αφοπλισμό στις περιοχές όπου έχουν διεξαχθεί πόλεμοι·

Θεματική επικέντρωση και προτεραιότητες

14.   χαιρετίζει τις προσπάθειες για την επίτευξη μεγαλύτερης επικέντρωσης και συντονισμού, με την παράλληλη διατήρηση επαρκούς ευελιξίας· εκφράζει τη λύπη του για την απουσία σαφών προτεραιοτήτων μεταξύ των τομέων δράσης που παρουσιάστηκαν, κυρίως σε κοινοτικό επίπεδο, και ζητεί αποσαφήνιση της επιλογής των στόχων, των τομέων δράσης και των προτεραιοτήτων·

15.   επαναλαμβάνει τη σημασία που πρέπει να δοθεί στα ανθρώπινα δικαιώματα κατά την ανάπτυξη, την κατάρτιση και τον έλεγχο προγραμμάτων τα οποία χρηματοδοτούνται ή συγχρηματοδοτούνται από την ΕΕ·

16.   τονίζει ότι ζητήματα όπως η πρόληψη και θεραπευτική αγωγή του HIV/AIDS, της ελονοσίας και της φυματίωσης, η προώθηση της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων των γυναικών, η άμβλυνση των κλιματικών αλλαγών, η μεταρρύθμιση του εμπορίου, η πρόληψη των συγκρούσεων, η δημοκρατία και η χρηστή διακυβέρνηση (με προτεραιότητα στην καταπολέμηση της διαφθοράς) αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής, διότι, εάν δεν αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, οι άλλες αναπτυξιακές προσπάθειες ενδέχεται να αποβούν μάταιες·

17.   προτείνει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στο πλαίσιο της κοινής δήλωσης στα εξής:

Τρόποι Βοήθειας, Χρηματοδοτικοί Πόροι, Αποτελεσματικότητα και Συνοχή

18.   χαιρετίζει τη δέσμευση όσον αφορά την αύξηση των προϋπολογισμών βοήθειας στην ΕΕ με σκοπό να ανέλθουν στο 0,7% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος έως το 2015· ενθαρρύνει την κατάρτιση καινοτόμων μηχανισμών και τη χρηματοδότηση της αναπτυξιακής συνεργασίας όπως διεθνή συστήματα φορολόγησης, ωστόσο, τονίζει, ταυτόχρονα την ανάγκη για μεγάλη βελτίωση της ποιότητας της βοήθειας των εκταμιεύσεών της, και ότι είναι εντελώς αναγκαίο να υπάρξει καλύτερη μέτρηση των αποτελεσμάτων και της επίδρασης, επιπλέον, ότι πρέπει να ισχύσει ειδικά για τις φτωχότερες χώρες και πληθυσμούς μία ενιαία δέσμη κριτηρίων για την παροχή κοινοτικής ενίσχυσης·

19.   ζητεί αύξηση του μεριδίου των αναπτυξιακών κονδυλίων που διατίθενται στις χώρες με χαμηλό εισόδημα·

20.   θεωρεί ότι η πρωτοβουλία σχετικά με το χρέος των εξαιρετικά χρεωμένων φτωχών χωρών απέχει πολύ από το επιθυμητό αποτέλεσμα· ζητεί να ενισχυθεί η πρωτοβουλία για την ελάφρυνση του χρέους των υπερχρεωμένων φτωχών χωρών, όπου οι κυβερνήσεις σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και επενδύουν αποδεσμευμένους πόρους με υπεύθυνο τρόπο· υποστηρίζει, επιπλέον, ότι η ελάφρυνση του χρέους δεν θα πρέπει να συνδέεται με επιζήμιες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής και θα πρέπει να προστεθεί στην επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ)·

21.   θεωρεί απαραίτητο να καταβληθούν πιο δραστικές προσπάθειες από την ΕΕ και τα κράτη μέλη για τον εντοπισμό της υπεξαίρεσης ή της κατάχρησης κονδυλίων και τον επαναπατρισμό των κονδυλίων αυτών προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τον προβλεπόμενο σκοπό τους·

22.   ζητεί τον επανασχεδιασμό της εντολής εξωτερικής δανειοδότησης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕ), ο οποίος θα επιτρέψει στην ΕΤΕ να καταστεί μία πλήρως λειτουργική τράπεζα ανάπτυξης που θα υλοποιεί τις αναπτυξιακές στρατηγικές της ΕΕ, δίνοντάς της τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί δημόσιες επενδύσεις σε υπηρεσίες και εγκαταστάσεις γενικού συμφέροντος·

23.   εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη συνέπειας στην αναπτυξιακή πολιτική εντός της ΕΕ, γεγονός που οδηγεί σε υψηλό κόστος συναλλαγών, επικάλυψη εργασιών και επιπλοκές για τις χώρες εταίρους· στηρίζει τις προσπάθειες για τη βελτίωση του συντονισμού, της εναρμόνισης και της ευθυγράμμισης των τρόπων με τους οποίους οι χορηγοί σχεδιάζουν και παρέχουν τη βοήθεια όπως ορίζεται στην Δήλωση του Παρισιού, και θεωρεί ότι οι προσπάθειες αυτές πρέπει να καλύπτουν και τις χώρες μέσου εισοδήματος· τονίζει, ωστόσο, ότι η προτεινόμενη κοινή δήλωση είναι υπερβολικά ασαφής όσον αφορά την εφαρμογή·

24.   προτείνει ότι η ΕΕ – βάσει της οικειοποίησης των χωρών εταίρων και της αναπτυξιακής στρατηγικής– θα πρέπει να εργαστεί για τον καλύτερο συντονισμό της αναπτυξιακής βοήθειας μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και της Επιτροπής μέσω κοινών εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα και κοινού πολυετούς προγραμματισμού – κατά προτίμηση με τη συμμετοχή και των άλλων μεγάλων διμερών και πολυμερών δωρητών· ζητεί βελτίωση του συντονισμού και της συμπληρωματικότητας μέσω επιχειρησιακής ευθυγράμμισης με τις διαδικασίες προϋπολογισμού των χωρών εταίρων και με τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας· συνιστά επίσης να εγκριθεί η αρχή ότι –μέσω διαβουλεύσεων σε επίπεδο χώρας– το πολύ 2-3 δωρητές της ΕΕ θα πρέπει να είναι επικεφαλής υπηρεσιών σε οποιαδήποτε δεδομένη χώρα εταίρο και ότι θα πρέπει να αναζητηθεί σαφής κατανομή της εργασίας επί συγκεκριμένων ζητημάτων·

25.   τονίζει την ανάγκη η ΕΕ και τα κράτη μέλη συνεργαστούν με τις διεθνείς οργανώσεις που συμμετέχουν στο αναπτυξιακό έργο όπως τα Ταμεία, με προγράμματα και υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών συμπεριλαμβανομένων του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής και να προληφθεί η αλληλεπικάλυψη του έργου που επιτελείται στο πλαίσιο διεθνώς συμφωνηθέντων στόχων·

26.   τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να στοχεύσει στον καλύτερο συντονισμό των πολιτικών των κρατών μελών της στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου·

27.   τονίζει ότι η Επιτροπή δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ο 26ος χορηγός της ΕΕ τονίζει ότι, αντίθετα, η προστιθέμενη αξία της κοινοτικής βοήθειας θα πρέπει να προσδιορισθεί και να συμφωνηθεί δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη δυνατότητα ενίσχυσης του συντονισμού, της συμπληρωματικότητας και της συνοχής, την κλίμακα της κοινοτικής βοήθειας, την ουδέτερη εικόνα της Επιτροπής, το έργο της όσον αφορά τη διακυβέρνηση, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον ρόλο της ως παράγοντα παγκόσμιας εμβέλειας, τον εν δυνάμει ρόλο της ως πνευματικού επίκεντρου της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής κλπ.·

28.   συμφωνεί ότι οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις βοήθειας που επιβάλλουν οι δωρητές και οι οποίες εκφράζουν τα ιστορικά οικονομικά συμφέροντα των δωρητών σπάνια έχουν αποτέλεσμα· τονίζει, ωστόσο, ότι η γενική δημοσιονομική στήριξη ως ο προτιμώμενος μηχανισμός βοήθειας απαιτεί περαιτέρω μελέτη και θα πρέπει να εξετάζεται μόνον όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και υπάρχουν αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου, π.χ. μέσω ανεξάρτητων επιτροπών υπό την εποπτεία των εθνικών κοινοβουλίων· τονίζει ότι όπου είναι δυνατόν, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να αγωνιστούν να διευρύνουν το φάσμα από τις ενισχύσεις σχεδίων σε τομεακές προσεγγίσεις, και από αυτές στην άμεση δημοσιονομική υποστήριξη·

29.   καλεί την Επιτροπή να υποβάλει στο Κοινοβούλιο κριτήρια για την αξιολόγηση της ανάγκης υποστήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών και της αποτελεσματικότητας της παρεχόμενης υποστήριξης, στατιστικές για την ήδη παρασχεθείσα υποστήριξη, καθώς και σύστημα ελέγχου το οποίο θα προορίζεται για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της εφαρμογής της υποστήριξης, με στόχο την περαιτέρω βελτίωσή της·

30.   επισημαίνει την ύπαρξη σοβαρών ελλείψεων στην Επιτροπή όσον αφορά ζητήματα ενσωμάτωσης αναγκαίων διαστάσεων, όπως είναι τα δικαιώματα των παιδιών, τα άτομα με αναπηρίες, η ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών, και το περιβάλλον· χαιρετίζει τις προσπάθειες για την ενίσχυση της ενσωμάτωσης των διαστάσεων αυτών στο στάδιο της χάραξης πολιτικής, του προγραμματισμού, της εφαρμογής και της αξιολόγησης και τονίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν βελτιώσεις, η κατάσταση θα απαιτήσει σημαντική ώθηση υπό τη μορφή της εκπαίδευσης και της κατάρτισης προσωπικού τόσο σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης όσο και σε εθνικό επίπεδο·

31.   στηρίζει τις προσπάθειες για συνοχή πολιτικής οι οποίες θα πρέπει να καταβάλλονται κατά τρόπο ώστε οι άλλες πολιτικές να στηρίζουν και όχι να υπονομεύουν τους στόχους και τα αποτελέσματα των αναπτυξιακών πολιτικών· ζητεί επείγουσα δράση επί των πολιτικών της ΕΕ που είναι ιδιαίτερα αρνητικές, όπως το εμπόριο, η ΚΓΠ και οι αλιευτικές συμφωνίες· τονίζει τη σημασία του να δοθεί η δυνατότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες να ικανοποιήσουν τις προδιαγραφές της ΕΕ στην ασφάλεια τροφίμων, προϊόντων και χημικών ουσιών, ούτως ώστε αυτά τα στοιχεία να μην αποτελούν εμπόδια για την πρόσβαση στις αγορές της ΕΕ· ζητεί επιπλέον τη σταδιακή κατάργηση εντός πέντε ετών όλων των μορφών εξαγωγικής επιδότησης, συμπεριλαμβανομένης της συγκαλυμμένης στήριξης μέσω εξαγωγικών πιστώσεων, επισιτιστικής βοήθειας, επιχειρήσεων εξαγωγικού εμπορίου, υπό όρους βοήθειας·

32.   επισημαίνει ότι, τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες έχουν εξελιχθεί σε καθαρούς εισαγωγείς τροφίμων, και ζητεί επομένως μεταστροφή της γεωργικής πολιτικής ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην επισιτιστική ασφάλεια·

33.   τονίζει ότι η αναπτυξιακή πολιτική είναι ένα εκ των πολλών εργαλείων για την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών ανασφάλειας, αλλά δεν θα πρέπει να υποτάσσεται στην πολιτική για την ασφάλεια καθώς και ότι οιαδήποτε δράση αναληφθεί στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τον ορισμό της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας για την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια·

34.   τονίζει ότι μια δίκαιη διεθνής εμπορική πολιτική και η διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών εμπορίου στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν τεράστια σημασία για την ανάπτυξη· τονίζει ως εκ τούτου πόσο σημαντική είναι η ενίσχυση της πλευράς της προσφοράς, συμπεριλαμβανομένης της οικοδόμησης ικανοτήτων από τις χώρες εταίρους, ώστε αυτές να μπορέσουν να μετατρέψουν τις εμπορικές δυνατότητες σε κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης· υπογραμμίζει εν προκειμένω τη σημασία τομέων όπως η γεωργία και η ασφάλεια τροφίμων, καθώς και τον σημαντικό ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων·

35.   πιστεύει ότι η αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να έχει ως βάση την αναγνώριση του δικαιώματος μίας χώρας ή μίας περιοχής να καθορίζει δημοκρατικά τις ίδιες της τις πολιτικές, τις προτεραιότητες και τις στρατηγικές για την προστασία των μέσων διαβίωσης του πληθυσμού της και των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων του καθώς και ότι οι εν λόγω αρχές πρέπει να γίνονται σεβαστές από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη·

36.   χαιρετίζει το γεγονός ότι αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι το άνοιγμα της αγοράς πρέπει να οργανώνεται με τη δέουσα προσοχή και τονίζει ότι αυτό συνεπάγεται το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να καθορίσουν τον ρυθμό και τις κατευθύνσεις της απελευθέρωσης του εμπορίου βάσει των αναπτυξιακών τους στόχων·

o
o   o

37.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 277 της 1.10.2001, σ. 130. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2005)0115. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2005)0341.