Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie praw człowieka i wolności prasy w Tunezji oraz oceny Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego w Tunisie
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 2 euro-śródziemnomorskiego układu stowarzyszeniowego zawartego między Unią Europejską a Tunezją(1),
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Tunezji, w szczególności rezolucję z dnia 29 września 2005 r.(2),
– uwzględniając komunikat Komisji "Nowy impuls do działań prowadzonych przez UE w dziedzinie praw człowieka i demokratyzacji, we współpracy z partnerami europejskimi" z 21 maja 2003 r. (COM(2003)0294),
– uwzględniając komunikat Komisji "Rozszerzona Europa – sąsiedztwo: nowe ramy dla stosunków z naszymi wschodnimi i południowymi sąsiadami" z dnia 11 marca 2003 r. (COM(2003)0104),
– uwzględniając komunikat Komisji "Dziesiąta rocznica partnerstwa eurośródziemnomorskiego - program prac mający na celu sprostanie wyzwaniom najbliższych pięciu lat" z 12 kwietnia 2005 r. (COM(2005)0139),
– uwzględniając wytyczne UE w sprawie ochrony obrońców praw człowieka przyjęte przez Radę w czerwcu 2004 r.,
– uwzględniając rezolucje Euro-Śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego przyjęte w Kairze w dniu 15 marca 2005 r. i w Rabacie w dniu 21 listopada 2005 r.,
– uwzględniając szczyt w Barcelonie w dniach 27 i 28 listopada 2005 r., na którym spotkali się szefowie państw i rządów Unii Europejskiej i partnerskich państw śródziemnomorskich,
– uwzględniając oświadczenie przewodnictwa UE w sprawie utrudniania działalności Tunezyjskiej Ligi Praw Człowieka (TLPC) z dnia 13 września 2005 r. oraz działania podjęte w związku z zakazem organizacji kongresu TLPC,
– uwzględniając oświadczenia Rady i Komisji złożone na posiedzeniu Parlamentu w dniu 13 grudnia 2005 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie społeczeństwa informacyjnego(3),
– uwzględniając wnioski ze Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego (ŚSSI), który odbył się w Tunisie w dniach 16-18 listopada 2005 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. przypominając, że Tunezja jest pierwszym państwem śródziemnomorskim, które zawarło układ stowarzyszeniowy z Unią Europejską oraz że art. 2 tego układu przewiduje, by poszanowanie zasad demokracji i praw podstawowych inspirowało politykę wewnętrzną i międzynarodową stroną,
B. mając na uwadze, że polityka sąsiedztwa Unii Europejskiej opiera się na wzajemnie uznawanym przywiązaniu do wspólnych wartości, takich jak demokracja, praworządność, dobre zarządzanie i poszanowanie praw człowieka,
C. przypominając w tym kontekście, że Tunezja i Unii Europejska ustanowiły wspólnie plan działania określający między innymi jako kwestię priorytetową umocnienie reform gwarantujących demokrację i praworządność, a w szczególności promowanie wolności słowa, poglądów, stowarzyszania i zgromadzania się,
D. mając na uwadze brak spójności pomiędzy przedmiotem szczytu a niektórymi zdarzeniami, które miały na nim miejsce, w szczególności zachowaniem tunezyjskich służb bezpieczeństwa wobec jednego z komisarzy europejskich oraz posłów do PE, a także zakłócanie prac seminarium dotyczącym praw człowieka zorganizowanym przez Komisję Europejską, w obecności delegacji Parlamentu Europejskiego; przyjmując w tym zakresie z zadowoleniem działania podjęte przez Radę w celu przypomnienia Tunezji o podjętych przez nią zobowiązaniach dotyczących poszanowania praw człowieka i zasad demokracji,
E. mając na uwadze liczne incydenty, które miały miejsce podczas ŚSSI oraz w tygodniach poprzedzających obchody szczytu, nieobycie się szczytu dotyczącego obywateli, napady na dziennikarzy i obrońców praw człowieka, brak odpowiedzi tunezyjskich władz na działania w odniesieniu do osób, które podjęły strajk głodowy oraz w sprawie aresztowań związanych z wykorzystywaniem technik informacyjnych i komunikacyjnych (ICT), ataki słowne na posłów do PE podczas szczytu i akcja sabotażowa wymierzona w uczestników akredytowanych przez ONZ, które stanęły na przeszkodzie wolności słowa i bardzo niekorzystnie wpłynęły na wizerunek kraju;
F. mając na uwadze, że proces ŚSSI będzie kontynuowany po szczycie w Tunisie, który przyniósł pozytywne skutki i otworzył nowy etap wraz z wnioskami z drugiej fazy procesu,
G. mając na uwadze, że pozostają w mocy następujące podstawowe założenia i cele ŚSSI:
‐
budowanie społeczeństwa informacyjnego w oparciu o prawa człowieka i podstawowe wolności;
‐
walka z podziałem społeczeństwa związanym z dostępem do technologii cyfrowej oraz poszukiwanie środków na realizację planu działania na rzecz wspierania rozwoju;
‐
poszukiwanie bardziej zrównoważonego, pluralistycznego i reprezentującego różne państwa sposobu zarządzania Internetem oraz odpowiedź na nowe wyzwania techniczne (spam, ochrona danych, etc.),
H. mając na uwadze wagę, jaką Parlament Europejski przykłada do konkretyzacji planu działania, uruchomienia odpowiednich środków finansowych oraz do dostępu społeczeństwa, w tym władz lokalnych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, do technik informatycznych,
1. przypomina, że Tunezję i Unię Europejską łączy od roku 1998 układ stowarzyszeniowy, którego art. 2 dotyczący praw człowieka stanowi zasadniczy element tego porozumienia;
2. z zadowoleniem przyjmuje znaczny postęp gospodarczy i społeczny odnotowany w Tunezji, zwłaszcza w dziedzinie edukacji i kształcenia, zdrowia i ubezpieczeń społecznych, oraz wyraża życzenie, aby towarzyszył temu postęp w zakresie umacniania demokracji, praworządności i praw człowieka, w szczególności wolności słowa, stowarzyszeń i niezawisłości wymiaru sprawiedliwości, które stanowią część dorobku procesu barcelońskiego;
3. zwraca się do tunezyjskiego rządu o przestrzeganie zobowiązań dotyczących podstawowych wolności, zwłaszcza wolności słowa i stowarzyszania się, zagwarantowanych w międzynarodowych umowach ratyfikowanych przez Tunezję;
4. przypomina o wyraźnej sprzeczności pomiędzy końcowym oświadczeniem ŚSSI, w którym państwa wskazują na pełne poszanowanie praw człowieka i demokracji jako podstawę społeczeństwa informacyjnego, a brakiem poszanowania tego zobowiązania przez gospodarza szczytu;
5. zwraca się do tunezyjskich władz o pozwolenie TLPC i związkowi zawodowemu tunezyjskich dziennikarzy (SJT) na organizację kongresu oraz o uwolnienie funduszy europejskich przyznanych TLPC, Stowarzyszeniu Tunezyjskich Kobiet na rzecz badań naukowych i rozwoju i projektowi "Santé Sud"; zwraca się jednocześnie do władz Tunezji o pełną współpracę z Komisją w celu szybkiego wdrożenia projektu "Reforma sądownictwa" finansowanego z programu MEDA 2004-2006, który ma na celu przede wszystkim umocnienie gwarancji niezawisłości wymiaru sprawiedliwości;
6. zwraca się tym samym do Rady i Komisji o podjęcie we współpracy z Parlamentem Europejskim odpowiednich inicjatyw i środków przewidzianych w tym celu na najbliższym posiedzeniu Rady Stowarzyszeniowej UE-Tunezja w celu omówienia sytuacji w zakresie praw człowieka; przypomina w związku z tym o inicjatywie powołania w ramach układu stowarzyszeniowego podkomisji UE - Tunezja ds. praw człowieka;
7. zwraca się do Rady i Komisji o pełne informowanie Parlamentu o działaniach i decyzjach, które zostaną podjęte na najbliższym posiedzeniu Rady stowarzyszeniowej UE - Tunezja; wzywa w związku z tym Radę i Komisję do informowania opinii publicznej o działaniach, jakie zostaną podjęte w szczególności w odniesieniu do obrońców praw człowieka;
8. wyraża zadowolenie z faktu, że Unia Europejska jednym głosem wyraziła swe mocne stanowisko w czasie obrad w Tunisie, pełniąc jednocześnie rolę siły napędowej poprzez przedstawione propozycje, w szczególności w zakresie postępów w dziedzinie zarządzania Internetem i konkretyzacji planu działania; wyraża także zadowolenie z udziału Parlamentu w całym procesie i pragnąłby, aby metoda ta była stosowana także w przyszłości;
9. z zadowoleniem odnotowuje decyzję o kontynuacji procesu w związku z porozumieniem osiągniętym w kwestii zarządzania Internetem i stwierdzenia niezależności Stowarzyszenia internetowego na rzecz przypisanych nazw i numerów użytkowników; wyraża zadowolenie z wyboru drogi ściślejszej współpracy pomiędzy rządami w oparciu o zasadę równego traktowania państw oraz utworzenia forum dotyczącego zarządzania Internetem; podkreśla, że postęp w tym zakresie jest wynikiem troski Parlamentu Europejskiego o utworzenie zrównoważonego systemu zarządzania Internetem;
10. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Komisji Praw Człowieka ONZ, a także rządowi tunezyjskiemu, Międzynarodowemu Związkowi Telekomunikacyjnemu, Komitetowi Organizacyjnemu Szczytu oraz Sekretariatowi Wykonawczemu ŚSSI.