Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt komunikatu Komisji - Wytycznych w sprawie Krajowej Pomocy Regionalnym na lata 2007-2013 (projekt Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej),

–   uwzględniając nieoficjalną wersję dokumentu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Konkurencji, poddaną pod dyskusję na pierwszym wielostronnym spotkaniu z ekspertami z Państw Członkowskich,

–   uwzględniając art. 87 ust. 3, 158 i 299 ust. 2 Traktatu WE,

–   uwzględniając komunikat Komisji – Trzeci raport na temat spójności gospodarczej i społecznej (COM(2004)0107),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie Trzeciego raportu na temat spójności gospodarczej i społecznej(1),

–   uwzględniając swoje stanowisko z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Czech, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji(2),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2005r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady ustanawiającego ogólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności(3),

–   uwzględniając cele Strategii Lizbońskiej oraz Strategii z Goeteborga,

–   uwzględniając konkluzje Rad Europejskich z Barcelony i Göteborga, a szczególnie postanowienia, według których Państwa Członkowskie przystały na zmniejszenie poziomu pomocy publicznej w Unii Europejskiej i ograniczenie jej do tematów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, włączając spójność gospodarczą i społeczną,

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju Regionalnego (A6-0364/2005),

A.   mając na uwadze, że polityka spójności i polityki pomocy publicznej uzupełniają się oraz że rozporządzenia dotyczące funduszy strukturalnych i Wytyczne w sprawie Pomocy Regionalnej winny być tak zgodne jak to tylko możliwe, przede wszystkim w wyznaczeniu obszarów geograficznych, które mają zostać objęte pomocą,

B.   mając na uwadze, że bezpośrednia pomoc publiczna, której kluczowym zadaniem jest działanie w charakterze instrumentu na rzecz rozwoju regionalnego, stanowi podstawowe narzędzie do osiągnięcia priorytetowego celu spójności oraz mając na uwadze, iż należy przyjąć zróżnicowane podejście do tego rodzaju pomocy w ogólnym rozpatrywaniu pomocy publicznej w kontekście gospodarki rynkowej,

C.   mając na uwadze, że pomoc publiczna ma wpływ na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną w UE,

D.   mając na uwadze, że większość Państw Członkowskich ograniczyła pomoc publiczną i zorientowała ją na cele horyzontalne, zgodnie ze strategią UE, chociaż reorientacja zbieżna z celami polityki spójności jest mniej widoczna, jako że regionalne środki pomocowe uległy zmniejszeniu,

E.   mając na uwadze, że cel spójności powinien zostać wzmocniony poprzez wsparcie wymiaru terytorialnego,

F.   mając na uwadze, że pomoc publiczna o przeznaczeniu regionalnym przewidziana na wspieranie rozwoju gospodarczego pewnych obszarów znajdujących się w niekorzystnym położeniu oraz obszarów wykazujących się wzrostem gospodarczym powinna uwzględnić konieczność odpowiedniego zwiększenia strategicznej konkurencyjności gospodarczej danego regionu (art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu),

G.   mając na uwadze, że Komisja, w trakcie dokonywania oceny efektów pomocy publicznej, powinna również wziąć pod uwagę całkowitą wartość pomocy publicznej (na osobę) w poszczególnych regionach,

H.   mając na uwadze, że jedynie około 10% całości pomocy publicznej jest regulowane przez projekt Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej i że pomoc publiczna może być pozytywnym impulsem dla gospodarczego rozwoju w regionach słabiej rozwiniętych,

I.   mając na uwadze, że zasady przyznawania pomocy publicznej powinny być w pełni przejrzyste, tak, aby stanowiła ona sprawiedliwy instrument zrównoważonego rozwoju regionalnego i umacniania spójności ekonomicznej i społecznej oraz oferowała środki do prowadzenia analizy wpływu pomocy publicznej, pozwalając na wdrożenie zasady "lepszego wykorzystania pieniędzy",

J.   mając na uwadze, że w trakcie ustalania kryteriów i oceny skutków pomocy publicznej, w tym całości pomocy przyznanej danemu regionowi, należy posłużyć się szeregiem zróżnicowanych, rozbudowanych i precyzyjnych wskaźników rozwoju regionalnego i konkurencyjności,

K.   mając na uwadze, że wspieranie wzrostu i tworzenia miejsc pracy powinno być najważniejszym celem przyznawania pomocy regionalnej.

1.   przyjmuje do wiadomości projekt komunikatu Komisji na temat Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej na okres 2007-2013 r.

2.   zwraca się do Komisji o nieprzyjmowanie Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej do czasu ustalenia przez Państwa Członkowskie perspektyw finansowych dla Unii Europejskiej i podjęcia decyzji w sprawie budżetu przeznaczonego na politykę regionalną i na politykę spójności;

3.   uważa, że opierając się na zasadzie sprawiedliwości, limity wymiaru pomocy przyznawanej wszystkim kategoriom określonym w art. 87 ust. 3 lit. a) Traktatu oraz regionom peryferyjnym w nowym okresie programowania należy pozostawić niezmienione w stosunku do poprzedniego okresu, tj. 2000-2006;

4.   wzywa, aby różnica ta nie przekraczała 10 punktów procentowych, w celu zabiegania delokalizacji i wynikającej z niej niszczącej konkurencji między obszarami na terenie Państw Członkowskich, które znajdują się w niekorzystnej sytuacji w rozumieniu art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu;

5.   zwraca uwagę na fakt, że regiony peryferyjne uzyskują automatycznie status obszarów objetych art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu i dlatego też sugeruje przyjęcie takiej samej procedury w odniesieniu do regionów borykających się z poważnymi i ciągłymi problemami naturalnymi, geograficznymi czy demograficznymi;

6.   podkreśla wagę wszystkich aspektów spójności i wzywa do należytego poświęcenia uwagi obszarom wiejskim, obszarom przechodzącym przez przekształcenia przemysłowe, podupadającym obszarom miejskim oraz regionom o poważnych i trwałych niekorzystnych uwarunkowaniach przyrodniczych lub demograficznych, takim jak regiony o bardzo niskiej gęstości zaludnienia, regiony transgraniczne, wyspy i regiony i górskie; zwraca się jednakże do Komisji o rozważenie opracowania szczegółowych kryteriów, według których będzie możliwe identyfikowanie ww. regionów oraz udzielanie im pomocy odpowiadającej skali występujących tam problemów;

7.   uważa, że regiony efektu statystycznego powinny zachować status obszarów objetych art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu, do czego nawoływała wyżej wymieniona rezolucja w sprawie trzeciego raportu na temat spójności gospodarczej i społecznej przyznając im prawo do traktowania według tych samych reguł, które stosuje się w stosunku do regionów objętych w ramach celu zbieżności, zgodnie z ogólnymi przepisami dotyczącymi Funduszy Strukturalnych i Funduszu Spójności; dlatego wzywa do utrzymania odpowiednich przepisów dotyczących regionów dotkniętych efektem statystycznym do końca okresu obowiązywania programu, tzn. do 2013 r., nie dokonując przeglądu ich sytuacji w 2009 r.;

8.   docenia zamiar Komisji, by posłużyć się wskaźnikiem bezrobocia jako pomocniczym wskaźnikiem dla obszarów kwalifikujących się, który ma być określony przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu, podkreśla jednakże konieczność wprowadzenia wskaźników, które pozwolą na uwidocznienie rozbieżności w zakresie rozwoju regionalnego, aby umożliwić Państwom Członkowskim dokładniejsze określenie względnego stopnia zamożności obszarów, a w rezultacie możliwości przyznania im pomocy;

9.   odnotowuje dodatkowe poszerzenie obszarów kwalifikujących się do wyznaczenia jako posiadające status obszarów objętych art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu zgodnie z limitami krajowymi określonymi przez Komisję, które uwzgędnia również istniejące między regionami różnice w poziomie bezrobocia; w zakresie całkowitego pułapu liczby ludności, zwraca się jednak do Komisji o przyjęcie kryteriów rozdziału, które brałyby pod uwagę względnie niekorzystną sytuację niektórych Państw Członkowskich, unikając nakładania surowych kar na te kraje, które charakteryzują się wciąż znacznymi i obiektywnymi rozbieżnościami wewnętrznymi, wynikającymi również z obecności obszarów o niższym stopniu rozwoju posiadających status określony w art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu; zwraca się zatem o przyjęcie tych samych kryteriów rozdziału i tych samych korektorów, przewidzianych w obecnie obowiązujących wytycznych, co pozwoli na konieczne, choć niewielkie podniesienie całkowitego pułapu liczby ludności kwalifikującej się do udzielenia pomocy regionalnej w UE liczącej 25 Państw Członkowskich;

10.   uważa, że regiony rozwijające się gospodarczo powinny mieć możliwość korzystania z maksymalnego wymiaru pomocy określonego w art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu, aby zapobiec nagłej zmianie poziomu pomocy, która mogłaby przeszkodzić im w utrwaleniu poczynionych dotychczas postępów;

11.   potwierdza, że każda pomoc regionalna, która jest przedmiotem derogacji przewidzianej w art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu, musi być częścią spójnej i zintegrowanej polityki regionalnej Państw Członkowskich;

12.   zwraca się do Komisji o ponaglenie Państw Członkowskich do określenia w sposób przejrzysty zarówno zasad gospodarczych, jak i kryteriów statystycznych, jakie zamierzają stosować do ostatecznego określenia regionów, o których mowa w art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu; przypomina Państwom Członkowskim, że proces określania regionów, o których mowa w art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu, na szczeblu krajowym, powinien podlegać konsultacjom z lokalnymi i regionalnymi władzami;

13.   zwraca się do Komisji o zapewnienie, by właściwe władze regionalne mogły stosować zasadę partnerstwa w celu nadawania priorytetowego charakteru projektom inwestycyjnym o szczególnym znaczeniu dla ich regionów, jak zostało to przewidziane w projekcie Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej;

14.   z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji, by zastosować dodatkowe zabezpieczenie w celu zagwarantowania, aby żadne Państwo Członkowskie nie utraciło więcej niż 50% części ludności objętej pomocą w latach 2000-2006; zaleca jednakże, aby Komisja zmodyfikowała zabezpieczenie poprzez obniżenie 50% progu, tak aby uniknąć znaczącego zmniejszenia części populacji objętej pomocą w okresie 2007-2013;

15.   zwraca się - aby uniknąć zbyt gwałtownego obniżenia progu liczby ludności objętej pomocą- o zastosowanie systemu przejściowego w przypadku obszarów, o których mowa w art. 87 ust. 3 lit. c Traktatu, podobnego do mechanizmu przejściowego wprowadzonego dla regionów kwalifikujących się do pomcy na podstawie art. 87 ust. 3 lit. a;

16.   wzywa Komisję do wprowadzenia przejściowego okresu zmniejszania pomocy w przypadku regionów, o których mowa w art. 87 ust. 3 lit. c, które na mocy nowego projektu staną się regionami pozbawionymi pomocy;

17.   wyraża swoje zadowolenie z propozycji Komisji, by zezwolić Państwom Członkowskim na wykorzystywanie pomocy publicznej o przeznaczeniu regionalnym w celu zaradzenia szczególnym problemom gospodarczym, z włączeniem zlokalizowanych różnic regionalnych poniżej poziomu NUTS III, które przejawiają się w niższym PKB, wyższym wskaźniku bezrobocia lub innych uznanych wskaźnikach gospodarczych, poprzez przyznanie możliwości udzielania pomocy publicznej również dużym przedsiębiorstwom; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście fakt przyznania odpowiedniego dodatkowego wsparcia małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP);

18.   podkreśla jednak użyteczność innych wskaźników pozwalających na lepszą ocenę trudności rozwojowych niektórych regionów;

19.   podkreśla w tym kontekście znaczenie zapewnienia silnej synergii pomiędzy przyszłym Funduszem Wyzwań Globalizacji, przeznaczonym na rozwiązywanie szczególnych problemów gospodarczych spowodowanych restrukturyzacją, a Wytycznymi w sprawie Pomocy Regionalnej;

20.   rozumie, że dostateczna pomoc operacyjna dla regionów o niekorzystnych uwarunkowaniach strukturalnych jest właściwym sposobem na uzupełnienie pomocy inwestycyjnej w tych regionach i z zadowoleniem przyjmuje chęć Komisji, aby umożliwić Państwom Członkowskim elastyczność działania w tej dziedzinie;

21.   oczekuje od Komisji rozpatrzenia możliwości przyznania pomocy operacyjnej w przypadku obszarów, które od 2007r. nie będą już korzystać ze statusu przewidzianego w art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu oraz przyznania odpowiedniej, dodatkowej pomocy operacyjnej regionom o niekorzystnych warunkach przyrodniczych, geograficznych lub demograficznych;

22.   z zadowoleniem przyjmuje fakt ustanowienia przez Komisję efektywnego wskaźnika maksymalnej różnicy pomocy w odniesieniu do regionów przyjmujących mniejszą pomoc i graniczących z regionami uzyskującymi pomoc w większym wymiarze bez uciekania się do obniżania limitów przyznawanej pomocy dla obszarów uzyskujących większe wsparcie;

23.   docenia fakt przyznania Państwom Członkowskim przez Komisję możliwości przydzielenia MŚP istotnych dodatkowych środków pomocy publicznej o przeznaczeniu regionalnym; proponuje także ujednolicenie w górę tego rodzaju zwiększenia przewidując jedyny pułap w wysokości 20% dla małych i średnich przedsiębiorstw, tak, aby nie hamować procesu rozwoju małych przedsiębiorstw;

24.   uważa, że w wytycznych dotyczących pomocy horyzontalnej powinny także zostać należycie uwzględnione różnice terytorialne tak, aby nie naruszyć celu spójności - z tego powodu pomoc ta powinna zachować swoje obecne proporcje;

25.   wzywa zatem Komisję do dalszego podniesienia limitów wymiaru pomocy publicznej tak, aby wziąć pod uwagę regionalny element składowy na korzyść uboższych regionów, w przypadku, gdy pomoc publiczna jest przydzielana na podstawie nowych wytycznych dotyczących pomocy horyzontalnej. Te dodatkowe środki w ramach pomocy horyzontalnej powinny być zróżnicowane odpowiednio do kategorii wymiaru pomocy regionalnej określonych w ust. 41-46 projektu Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej;

26.   popiera zaproponowaną przez Komisję definicję pierwotnej inwestycji i w szczególności rozróżnienie pomiędzy kwalifikującymi się wydatkami MŚP i dużych firm, jak przewiduje ust. 31 i następne ustępy projektu Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej, ma jednak nadzieję na większą elastyczność w szczególnych, uzasadnionych przypadkach; jednakże zwraca się do Komisji o wyjaśnienie, czy na podstawie projektowanych wytycznych, oprócz dostawy produktów, również świadczenie usług kwalifikuje się do objęcia pomocą; ponadto uważa, że w zakresie definicji inwestycji początkowej aktualny wymóg, by w wyniku inwestycji produkt lub proces produkcji podlegał zasadniczej zmianie w drodze racjonalizacji, dywersyfikacji lub modernizacji, został utrzymany, gdyż wydaje się mniej restrykcyjny, niż wymóg wprowadzenia na rynek całkowicie nowego produktu;

27.   proponuje, by - w świetle obecnych praktyk - Komisja zezwoliła Państwom Członkowskim, które nie przyjęły jednej waluty, na stosowanie kursu wymiany "w dniu wpłynięcia wniosku o przyznanie pomocy" na projekty będące częścią przyjętych programów, gdyż szczegółowy poziom pomocy musi być znany już w chwili oceniania projektu, a nie jedynie w dniu podjęcia decyzji;

28.   wzywa Komisję do bardziej precyzyjnego określenia co stanowi koszty kwalifikujące się, w celu umożliwienia dokładniejszego wyznaczenia kategorii oraz by podjęcie decyzji w sprawie zakwalifikowania wydatków mogło pozostać w gestii Państw Członkowskich;

29.   przyjmuje z zadowoleniem fakt przyznania przez Komisję, że forma pomocy regionalnej może być zmienna i zwraca się do Komisji o przeprowadzenie studium oceniającego, jaki rodzaj pomocy publicznej wydaje się najbardziej korzystny dla rozwoju regionalnego i niesie mniejsze ryzyko zagrożenia konkurencji;

30.   z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący wymogu, aby kwalifikujące się wartości niematerialne i prawne musiały pozostawać w kwalifikującym się regionie, co zostanie zapewnione poprzez szereg warunków określonych w ust. 53 projektu Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej; jednakże wymaga wyjaśnienia, czy przeniesienie przedsięwzięcia z jednego obszaru kwalifikowanego do innego obszaru kwalifikowanego również stanowi naruszenie warunku dopuszczającego pomoc przeznaczoną na sfinansowanie danej inwestycji, czy też dopiero przeniesienie inwestycji do obszaru niekwalifikowanego rodzi określone sankcje;

31.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że tymczasowa i degresywna pomoc operacyjna będzie nadal przyznawana regionom, o których mowa w art. 87 ust. 3 lit. a Traktatu pod warunkiem, że jej przeznaczeniem będą jasno określone problemy związane z rozwojem regionalnym oraz że będzie ona proporcjonalna; jednakże zobowiązuje Komisję do bardziej precyzyjnego określenia kryteriów dopuszczalności pomocy operacyjnej;

32.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pomoc operacyjna, która nie jest jednocześnie degresywna i ograniczona w czasie, będzie dalej przyznawana regionom borykającym się ze stałymi, trudnymi uwarunkowaniami;

33.   uważa, że pomoc operacyjna na pokrycie dodatkowych kosztów transportu powinna być dopuszczalna w regionach peryferyjnych oraz o niskiej gęstości zaludnienia, jeżeli będą spełnione pewne obiektywne kryteria określone w ust. 79 projektu Wytycznych w sprawie pomocy regionalnej oraz pod warunkiem, że zasady udzielania zamówień publicznych zapewniać będą uczciwe ustalenie cen przez przedsiębiorstwa otrzymujące pomoc publiczną; uważa również, że przyznawanie pomocy powinno być dopuszczone w celu przyspieszenia rozwoju regionalnego na obszarach UE, które posiadają niekorzystne położenie geograficzne, takich jak wyspy i obszary górzyste, ponieważ przyczyniłoby się do lepszej integracji UE;

34.   sugeruje, by pomoc operacyjna była również przyznawana selektywnie, w zależności od zidentyfikowanych kosztów dodatkowych i możliwości równego dostępu do rynku, pod pewnymi warunkami, regionom o poważnych i trwałych niekorzystnych uwarunkowaniach przyrodniczych lub demograficznych, takim jak regiony o niskiej gęstości zaludnienia, regiony wyludniające się oraz wyspy, regiony transgraniczne i górskie; wzywa jednakże Komisję do dokładnego określenia kryteriów kwalifikujących do uzyskania pomocy operacyjnej w ww. regionach;

35.   zwraca się o uznanie faktu, że pomoc bezpośrednia w sektorze transportu może przyczynić się do lepszej integracji gospodarczej regionów wyspiarskich we Wspólnocie i pozwolić im na osiągnięcie korzyści wynikających z położenia geograficznego w obszarach morskich otaczających UE;

36.   z zadowoleniem przyjmuje fakt ustanowienia przez Komisję maksymalnego procentu całości pomocy publicznej, który może być przyznany dużym firmom na niektóre niematerialne projekty inwestycyjne, w celu ograniczenia maksymalnej wartości przyznawanych im funduszy w stosunku do ogółu inwestycji;

37.   podkreśla, że wymóg podtrzymywania inwestycji wspieranych przez pomoc publiczną w danym regionie powinien być zgodny z wymogami dotyczącymi Funduszy Strukturalnych;

38.   uznaje, że obowiązek podtrzymania inwestycji w tych regionach został ogólnie ustalony na okres minimum pięciu lat od ich ukończenia; wzywa ponadto do stosowania tej zasady z pewną elastycznością, aby nie hamować innowacji w wymianie instalacji i wyposażenia, które stało się już przestarzałe w ciągu pięcioletniego okresu z powodu szybkich zmian technologicznych;

39.   wzywa Komisję do określenia Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej, opartych na zasadzie proporcjonalności, w celu odzyskiwania pomocy w przypadku nierespektowania tych zobowiązań;

40.   uważa, że pomoc UE na delokalizację przedsiębiorstw nie prowadzi do uzyskania jakiejkolwiek europejskiej wartości dodanej i powinno się w związku z tym unikać jej udzielania;

41.   podkreśla, że wszystkie sektory gospodarcze powinny być traktowane na równi, oraz że między wszystkimi odpowiednimi instrumentami prawnymi powinna być zachowana równowaga;

42.   z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji, aby w trosce o uproszczenie i przejrzystość włączyć do nowych Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej zapisy Wielosektorowych Ram, bez ograniczania określonego w nich wymiaru;

43.   przestrzega, że propozycja Komisji dotycząca oparcia wartości procentowej maksymalnej pomocy na wysokości pomocy brutto (w odróżnieniu od poprzedniego okresu, w którym uwzględniono, poprzez formułę ekwiwalentu dotacji netto (EDN), różne systemy podatkowe) może zwiększyć różnice w pomocy, o jaką będą mogły ubiegać się przedsiębiorstwa w różnych regionach Państw Członkowskich, doprowadzając do zaniedbania kryterium spójności;

44.   zauważa z zaniepokojeniem, iż obniżenie pułapów w celu ustalenia maksymalnego wymiaru pomocy (PKB na jednego mieszkańca) połączone ze zmianą metody obliczeniowej (środki pomocowe brutto zamiast netto) okazuje się w praktyce bardzo poważnym cięciem w środkach bez wzięcia pod uwagę skuteczności jako instrumentu konwergencji i spójności; wzywa zatem Komisję do przedłożenia - w interesie przejrzystości zarządzania pomocą - obiektywnego uzasadnienia potrzeby tego rodzaju zmiany;

45.   wzywa Komisję rozpatrzenia sposobu wykorzystania formuły EDN w celu oszacowania rzeczywistego wpływu pomocy publicznej na rozwój regionalny;

46.   z zadowoleniem przyjmuje nową formę pomocy na rzecz małych przedsiębiorstw w regionach korzystających z pomocy oraz szczegółowe przepisy dotyczące regionów o niskim zaludnieniu i małych wysp w ramach kryteriów zgodności ww. pomocy;

47.   przyjmuje z zadowoleniem zamiar Komisji dotyczący rozszerzenia blokowych wyłączeń z wymogu wcześniejszej deklaracji w przypadku przejrzystych form regionalnej pomocy inwestycyjnej i zaleca, by górny pułap wyłączeń blokowych uwzględniał inflację;

48.   podkreśla, że przepisy o wyłączeniach powinny explicite przewidywać możliwość informowania o projektach pomocy przez Państwa Członkowskie oraz możliwość oceniania ich zgodności przez Komisję, przy zastosowaniu bardziej elastycznych kryteriów, aby móc uwzględnić ewentualne specyficzne uwarunkowania regionalne lub sektorowe, a także podejścia nowatorskie;

49.   oczekuje, że zasady dotyczące wyłączeń blokowych zostaną ustalone przez Komisję w sposób prosty i przejrzysty, a także że zostanie ustanowiony przez Komisję odpowiedni mechanizm kontroli, który zapobiegałby nadużyciom wyłączeń blokowych;

50.   wzywa Komisję do zbadania, czy próg minimalny, zazwyczaj określany na poziomie 100 tys. EUR, mógłby zostać podniesiony, co pozwoliłoby na redukcję kosztów i zmniejszenie biurokracji w przypadku MŚP i nowych firm;

51.   zaznacza, że pomoc państwa na szczeblu krajowym jest istotnym instrumentem finansowania spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej i powinna w związku z tym zostać włączona do krajowych ram referencyjnych oraz przyjęta jako część wieloletniego programu narodowego;

52.  52 docenia zamiar Komisji, by polepszyć przejrzystość pomocy publicznej o przeznaczeniu regionalnym w rozszerzonej UE i popiera ideę łatwego dostępu wszystkich zainteresowanych stron do pełnego tekstu wszystkich stosowanych w UE systemów regionalnej pomocy;

53.   wzywa do włączenia podstawowych zasad w sprawie pomocy publicznej związanej z Funduszami Strukturalnymi do rozporządzenia Rady ustanawiającego ogólne przepisy w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności;

54.   dziękuje Komisji za wzięcie pod uwagę opinii Parlamentu w trakcie konsultacji, której rezultatem jest opracowanie projektu Wytycznych w sprawie Pomocy Regionalnej, o których mowa w niniejszej rezolucji;

55.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Komitetowi Regionów.

(1) Dz.U. C 104 z 30.4.2004, str. 1000. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0083. (3) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0277.