Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sieci współpracy kobiet: rybołówstwo, rolnictwo i zróżnicowanie (2004/2263 (INI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 ustalające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych(1),
– uwzględniając działania innowacyjne finansowane w ramach Instrumentu Finansowego Orientacji Rybołówstwa (IFOR) na podstawie art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2792/1999 z dnia 17 grudnia 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady i uzgodnienia dotyczące pomocy strukturalnej Wspólnoty w sektorze rybołówstwa(2),
– uwzględniając konferencję na temat roli kobiet w sektorze rybołówstwa, zorganizowaną przez Komisję w dniach 23-24 stycznia 2003 r. w Brukseli,
– uwzględniając rezolucję z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie kobiet na obszarach wiejskich Unii Europejskiej w świetle średniookresowego przeglądu wspólnej polityki rolnej(3),
– uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa (COM(2004)0497),
– uwzględniając swoje stanowisko z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa(4),
– uwzględniając stopień rozwoju sieci współpracy kobiet w społecznościach zależnych od rybołówstwa,
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa oraz opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0341/2005),
A. mając na uwadze, że tradycyjnie rola kobiet w społecznościach zależnych od rybołówstwa jest w dużym stopniu niewidoczna,
B. mając na uwadze, że chociaż kobiety stanowią niewielki odsetek osób zajmujących się połowem, w rzeczywistości są czynnie zaangażowane w zbiory i akwakulturę, przetwórstwo, sprzedaż, badania, dziennikarstwo, zarządzanie, działalność gospodarczą, szkolenie, również w zakresie bezpieczeństwa na morzu, oraz reprezentację, jak również w zapewnianie innych form wsparcia osób trudniących się rybołówstwem,
C. mając na uwadze, że pomimo niewątpliwej wartości gospodarczej i korzyści dla sektora w ogóle, znaczna część tej działalności podejmowana jest na zasadzie wolontariatu lub jest nisko opłacana, czego wynikiem jest brak odpowiedniej ochrony socjalnej; mając ponadto na uwadze fakt, że wykonywanie tej pracy wiąże się często z wysokim ryzykiem lub poważnym zagrożeniem dla zdrowia,
D. mając na uwadze, że pod tym względem istnieje wiele podobieństw do kobiet w społecznościach zajmujących się rolnictwem,
E. mając na uwadze, że w szczególności kobiety są w stanie przekazywać informacje dotyczące społeczno-gospodarczego wpływu wdrażania Wspólnej Polityki Rybołówstwa i Wspólnej Polityki Rolnej oraz wpływu restrukturyzacji odpowiednich branż,
F. mając na uwadze, że chociaż rola kobiet w społecznościach zależnych od rybołówstwa zyskała większe uznanie od czasu wspomnianej wyżej konferencji na temat roli kobiet w sektorze rybołówstwa i wzrósł poziom współdziałania kobiet, informacje dotyczące liczby i charakteru istniejących sieci wydają się niewystarczające,
G. mając na uwadze, że sieci współpracy kobiet, oprócz zapewnienia wzajemnego wsparcia, mogą również w znaczącym stopniu przyczynić się do rozwoju społeczno-gospodarczego społeczności zależnych od rybołówstwa,
H. mając na uwadze, że sieci wciąż wydają się być ograniczone do poziomu lokalnego i regionalnego, a ich rozwój na terytorium Unii Europejskiej następuje nierównomiernie, przy czym poziom rozwoju jest szczególnie niski w nowych Państwach Członkowskich,
I. mając na uwadze, że Sieć Kobiet Morza Północnego jest reprezentowana w Regionalnym Komitecie Doradczym Morza Północnego,
J. mając na uwadze, że nadal istnieje zbyt wiele prawnych i społecznych barier, które utrudniają kobietom z sektora rybołówstwa pełne uczestnictwo w działalności reprezentacyjnej, które mogą również obejmować zakaz udziału w organach decyzyjnych niektórych wspólnot lub stowarzyszeń,
1. wyraża uznanie dla roli, jaką Komisja odegrała w organizacji wspomnianej wyżej konferencji na temat roli kobiet w sektorze rybołówstwa oraz w finansowaniu wielu działań innowacyjnych i z zadowoleniem przyjmuje jej zamiar zorganizowania w najbliższym czasie kolejnej konferencji, przy czym uważa, że dotychczasowy postęp jest niewystarczający;
2. zwraca się do Komisji i Państw Członkowskich o podjęcie koniecznych działań mających na celu zwiększenie prawnego i społecznego uznania, promowanie oraz uwidocznienie pracy wykonywanej przez kobiety zatrudnione w branży rybołówstwa; wspieranie ich wysiłków na rzecz poprawy warunków życia ich rodzin i społeczności, w których żyją oraz zagwarantowanie praw społecznych i ekonomicznych, jak prawo do jednakowego wynagrodzenia, do zasiłku dla bezrobotnych w przypadku czasowego bądź ostatecznego przerwania pracy, do emerytury, prawo umożliwiające godzenie aktywności zawodowej z życiem rodzinnym, dostęp do urlopu rodzicielskiego, do ubezpieczenia społecznego, do bezpłatnej służby zdrowia i do zagwarantowania bezpieczeństwa w miejscu pracy;
3. wzywa Komisję do przygotowania, w możliwie najkrótszym terminie, sprawozdania określającego charakter, zakres, cele oraz działania sieci współpracy kobiet w dziedzinie rybołówstwa w Unii Europejskiej, ze zwróceniem szczególnej uwagi na sytuację w nowych Państwach Członkowskich;
4. zwraca uwagę na fakt, że aktywne uczestnictwo kobiet w różnych sektorach działalności związanych z rybołówstwem przyczynia się do utrzymania tradycji kulturowych i odrębnych zwyczajów, oraz pomaga społecznościom rybackim w przetrwaniu, zapewniając w ten sposób ochronę różnorodności kulturowej tych regionów;
5. mając na uwadze, że sieci te zaczęły się pojawiać przede wszystkim w wyniku inicjatyw podjętych na szczeblu lokalnym lub regionalnym, wzywa Komisję do zbadania konkretnych środków zmierzających do udzielenia aktywnego wsparcia zarówno dla rozwoju już istniejących sieci współpracy kobiet , szczególnie tam, gdzie są one słabiej skonsolidowane, jak również dla ich tworzenia tam, gdzie takie sieci jeszcze nie istnieją;
6. wzywa Komisję do jednoczesnego rozważenia, jakie działania może ona podjąć w celu pomocy w rozwijaniu sieci współpracy kobiet na poziomie ogólnoeuropejskim, ze zwróceniem szczególnej uwagi na potrzebę usunięcia barier językowych;
7. zwraca się do Komisji o utworzenie kanałów informacyjnych niezbędnych dla poprawy i rozpowszechniania informacji o sytuacji kobiet w różnych dziedzinach należących do branży rybołówstwa lub z nią związanych poprzez zachęcanie do prowadzenia badań socjologicznych dotyczących społeczności zajmujących się rybołówstwem; zwraca się od Komisji o aktywne wsparcie dla istniejących sieci współpracy kobiet oraz dla tworzenia nowych sieci na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym, oraz o ułatwianie wymiany informacji i dobrych praktyk; podkreśla w tym kontekście potrzebę ścisłej współpracy z przyszłym Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, tak aby zwiększyć skuteczność wykrywania oraz zwalczania dyskryminacji, której ofiarami są kobiety w tych społecznościach;
8. zwraca się do Komisji i Państw Członkowskich o przyjęcie niezbędnych przepisów w celu likwidacji barier administracyjnych i społecznych, które uniemożliwiają pełne uczestnictwo i rozwój kobiet we wszystkich dziedzinach działalności sektora rybołówstwa, poprzez konkretne działania na rzecz sektora; oraz o czuwanie nad ścisłym przestrzeganiem zasady równego traktowania i równych szans dla mężczyzn i kobiet we wszystkich dziedzinach, w szczególności w zakresie szkolenia, dostępu do pożyczek i kredytów, w tym mikrokredytów itp., w celu wspierania przedsiębiorczości;
9. wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do promowania szkolenia zawodowego i edukacji, szczególnie pod kątem działalności kobiet w sektorze rybołówstwa, oraz do ustanowienia mechanizmów umożliwiających lepsze informowanie o możliwościach szkolenia, jak również o dostępnych środkach finansowych pozwalających na korzystanie z tych szkoleń;
10. z zadowoleniem przyjmuje przepisy dotyczące proponowanego Europejskiego Funduszu Rybołówstwa, które zobowiązują Państwa Członkowskie do zapewnienia wspierania przedsięwzięć zwiększających rolę kobiet w sektorze rybołówstwa i wzywa Radę do przyjęcia poprawki 24 Parlamentu Europejskiego do jego wyżej wspomnianego stanowiska w sprawie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa, w której podkreślono konieczność promowania starań również na szczeblu ponadnarodowym; jednakże wzywa Komisję do wsparcia poszczególnych projektów, których celem jest uznanie, promowanie i zróżnicowanie roli kobiet w dziedzinach związanych z rybołówstwem;
11. ponadto wzywa Komisję do opracowania szczegółowego projektu pilotażowego dotyczącego szczególnej sytuacji osób zajmujących się zbieractwem skorupiaków;
12. uważa, że przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rybołówstwa powinny dopuszczać możliwość wspierania działań podejmowanych dotychczas na zasadzie wolontariatu i wzywa Komisję do rozważenia, jakie inne źródła finansowania, w tym źródła mikrokredytów, można udostępnić sieciom współpracy kobiet w sektorze rybołówstwa;
13. uważa ponadto, że zaangażowanie sieci współpracy kobiet w projekty badające wpływ restrukturyzacji na branże rybołówstwa i rolnictwa stanowiłoby istotny sposób wykorzystania finansowania europejskiego związanego z rybołówstwem;
14. zwraca się do Komisji o kontynuowanie programu FEMMES i objęcie nim sieci współpracy kobiet zatrudnionych w sektorach związanych z rybołówstwem;
15. uważa również, że sieci współpracy kobiet mogą odegrać znaczącą rolę w rozwoju przybrzeżnych grup działania oraz że wykorzystanie funduszy strukturalnych powinno być na tyle elastyczne, by umożliwić integrację działalności kobiet ze społeczności zależnych od rybołówstwa i kobiet ze społeczności zajmujących się rolnictwem na obszarach przybrzeżnych;
16. podkreśla potrzebę zwiększenia rzeczywistego udziału kobiet w organach przedstawicielskich, decyzyjnych i doradczych sektora rybołówstwa na poziomie krajowym i regionalnym oraz uważa, że w tym celu wskazane byłoby, aby Komisja wydała zalecenie i przekazała je odpowiednim instytucjom, które podejmą działania w tej kwestii;
17. wierzy, że sieci współpracy kobiet mogą przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa na morzu oraz do poprawy zrównoważonego rozwoju rybołówstwa, szczególnie poprzez promowanie spożywania ryb pochodzących z zapasów odnawialnych oraz zniechęcanie do spożywania ryb pochodzących z zapasów nieodnawialnych;
18. wzywa Komisję do regularnego informowania Parlamentu Europejskiego o rozwoju sieci współpracy kobiet w sektorze rybołówstwa oraz o podstawach finansowania ich działalności; zwraca się do Komisji o regularne informowanie Parlamentu w sprawie rozwoju sytuacji kobiet w sektorze rybołówstwa;
19. wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do dokonania przeglądu sytuacji kobiet w społecznościach zajmujących się rybołówstwem i rolnictwem na poziomie europejskim, krajowym i regionalnym oraz do rozwiązania problemów związanych z odpowiednią ochroną ich zdrowia i ochroną socjalną, jak również do usunięcia barier uniemożliwiających im uczestnictwo w działalności przedstawicielskiej; proponuje wstępnie, aby Komisja zaleciła właściwym organom podjęcie działania w tym zakresie;
20. podziela zaniepokojenie kobiet pracujących w sektorze rybołówstwa niewielkim zaangażowaniem młodzieży w działania związane z branżą i zwraca się do Komisji, aby podjęła odpowiednie kroki, sprzyjające pracy młodzieży w tej branży, aby zapewnić jej ciągłość;
21. wzywa wszystkie osoby uczestniczące w tworzeniu Regionalnych Komitetów Doradczych do zapewnienia udziału przedstawicieli sieci współpracy kobiet w ich działalności, zwłaszcza w zakresie pracy związanej ze społeczno-gospodarczym wpływem polityki rybołówstwa; uważa, że w związku z tym należy rozważyć zakres, w jakim sieci współpracy kobiet mogą uzyskać rekompensatę z tytułu ponoszonych kosztów;
22. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, jak również rządom Państw Członkowskich i Regionalnym Komitetom Doradczym.