Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 31 marca 2005 r. zatytułowany "Restrukturyzacje i zatrudnienie - Antycypacja i towarzyszenie restrukturyzacjom na rzecz poprawy zatrudnienia: rola Unii Europejskiej" (COM(2005)0120) oraz opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 grudnia 2005 r. (CESE 1495/2005),

–   uwzględniając Wspólnotową Kartę Socjalnych Praw Podstawowych Pracowników z 1989 r. wraz z programem działań, który jest z nią związany,

–   uwzględniając dyrektywę Rady 94/45/WE z dnia 22 września 1994 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Rady Zakładowej lub trybu informowania i konsultowania pracowników w przedsiębiorstwach lub w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym(1),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych(2),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów(3),

–   uwzględniając dyrektywę 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustawiającą ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej(4),

–   uwzględniając swoje rezolucje z dnia 28 października 1999 r.(5), 17 lutego 2000 r.(6) i 15 lutego 2001 r.(7) w sprawie restrukturyzacji przedsiębiorstw w Europie,

–   uwzględniając zalecenie 92/443/EWG Rady z dnia 27 lipca 1992 r. w sprawie promowania udziału pracowników w zyskach i wynikach przedsiębiorstwa (w tym udziału w kapitale)(8),

–   uwzględniając konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. oraz rezolucje Parlamentu Europejskiego na ten temat, szczególnie rezolucję z dnia 15 marca 2000 r. na ten temat(9) oraz rezolucję z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie śródokresowego przeglądu Strategii Lizbońskiej(10),

–   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Wspólne działania na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia - Nowy początek Strategii Lizbońskiej" (COM(2005)0024),

–   uwzględniając konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 22 - 23 marca 2005 r. i swoją rezolucję z dnia 13 kwietnia 2005 r. na ten temat(11),

–   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Towarzyszenie przemianom strukturalnym: polityka przemysłowa dla rozszerzonej Europy" (COM(2004)0274) i swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2005 r.(12),

-   uwzględniając opinię z inicjatywy własnej Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 29 września 2005 r. zatytułowaną "Dialog społeczny i zaangażowanie pracowników kluczem do antycypowania i kontrolowania przemian w przemyśle" (CESE 1073/2005),

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie Agendy Społecznej (COM(2005)0033) i własną rezolucję z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie Agendy Społecznej na lata 2006-2010(13),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany "Wspólne działania na rzecz wzrostu i zatrudnienia: Wspólnotowy program lizboński" (COM(2005)0330),

–   uwzględniając inicjatywę Komisji dotyczącą ogłoszenia roku 2006 Europejskim Rokiem Mobilności Pracowników i wdrożenia Strategii Lizbońskiej(14),

–   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Budowanie naszej wspólnej przyszłości - Wyzwania polityczne i środki budżetowe w rozszerzonej Unii w latach 2007-2013" (COM(2004)0101), komunikat Komisji zatytułowany "Perspektywa finansowa na lata 2007-2013" (COM(2004)0487) i swoją rezolucję z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie wyzwań politycznych i środków budżetowych w w rozszerzonej Unii w latach 2007-2013(15),

–   uwzględniając konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 15 i 16 grudnia 2005 r. w sprawie perspektywy finansowej na lata 2007-2013,

–   uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustanawiającego ogólne zasady dla Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności (COM(2004)0492),

–   uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego (COM(2004)0493),

–   uwzględniając art. 87 ust. 3, art. 127, art. 136 i art. 158 Traktatu WE,

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0031/2006),

A.   mając na uwadze, że gospodarcze i socjalne podejście wobec ryzyka jest główną cechą charakterystyczną europejskich modeli społecznych, oraz że jest ono również zawarte w różnych politykach krajowych mających na celu realizację modelu państwa opiekuńczego, opartego na zasadzie solidarności społecznej i ubezpieczenia społecznego,

B.   mając na uwadze, że ryzyka te, jeśli nie są antycypowane, mogą dotknąć i wywrzeć zły wpływ zarówno na pracowników, dla których praca jest głównym elementem wolności i godności, jak i na pracodawców i ich narzędzia produkcji, które rozwija się we właściwym gospodarce otwartej kontekście konkurencyjności,

C.   mając na uwadze, że należy odróżnić restrukturyzacje przedsiębiorstw związane z przemianami w poszczególnych branżach od delokalizacji, związanych zwykle z dążeniem do obniżenia kosztów produkcji; a także mając na uwadze, że każde z tych zagadnień wymaga odrębnego podejścia;

D.   mając na uwadze, że przemiany gospodarcze są nieuniknione, niezależnie od tego czy zachodzą poprzez przewidywalne lub nieoczekiwane ewolucje, czy też poprzez świadome polityki lub przechodzone kryzysy; mając na uwadze, że przemiany te dotyczą wszystkich krajów europejskich, bez względu na stopień rozwoju gospodarczego i ochrony socjalnej, pomimo że wyzwania, jakie muszą podjąć mogą być różne i pomimo możliwości znalezienia specyficznych rozwiązań w zależności od rodzaju narzędzia produkcji, strategicznych decyzji dotyczących długookresowych inwestycji i badań, oraz bardziej ogólnie, w zależności od najnowszej historii gospodarczej i politycznej,

E.   mając na uwadze, że restrukturyzacje stanowią szczególny rodzaj przemian gospodarczych i mogą stanowić nagły i wymuszony proces dostosowania przedsiębiorstwa do rozwoju potrzeb konsumentów, a także do wymogów zglobalizowanego kontekstu gospodarczego, w celu umożliwienia mu pozostania lub ponownego stania się konkurencyjnym oraz że przedsiębiorstwa i pracownicy muszą nieustannie dostosowywać się, aby zapewnić wzrost i zatrudnienie,

F.   mając na uwadze, że restrukturyzacje przeprowadzane są na różnych poziomach (restrukturyzacje międzysektorowe, restrukturyzacje wewnątrzsektorowe, restrukturyzacje na poziomie przedsiębiorstw oraz restrukturyzacje na poziomie pracowników), mając na uwadze, że w zakresie restrukturyzacji na poziomie przedsiębiorstw obserwuje się różne rodzaje restrukturyzacji (zmiany procesów produkcyjnych, zlecanie części działań na zewnątrz, delokalizacja, zamknięcie zakładów, zmniejszenie zatrudnienia, fuzje/ przejęcie itd.), mając na uwadze, że restrukturyzacje na poziomie pracowników przeprowadza się wtedy, gdy zaostrzają się wymogi odnośnie wymaganych kompetencji; mając na uwadze, że poszczególne poziomy i rodzaje restrukturyzacji wymagają różnych rozwiązań,

G.   uważa, że jedną z konsekwencji globalizacji jest wzrastająca koncentracja, a także łączenie się i powstawanie dużych międzynarodowych grup, niekiedy w sektorach o zasadniczym znaczeniu strategicznym; sądzi więc, że przemyślenia na temat działań towarzyszących restrukturyzacji przedsiębiorstw nie ograniczają się już tylko do poziomu krajowego i organów lokalnych, ale powinny odbywać się na poziomie międzynarodowym: uważając ponadto, że małe i średnie przedsiębiorstwa są także uzależnione od globalizacji, oraz że należy w związku z tym poświęcić im taką samą uwagę, jaką poświęca się dużym grupom,

H.   mając na uwadze, że trudności napotykane przez przedsiębiorstwa przeprowadzające restrukturyzacje są najczęściej spowodowane otwarciem handlu międzynarodowego, lecz są one również związane z możliwościami przedsiębiorstw do przygotowania się oraz swoich pracowników do procesów modernizacyjnych i restrukturyzacyjnych; podzielając i wspierając stanowisko Komisji, zgodnie z którym rozsądne ze strony Unii byłoby poniesienie wraz z Państwami Członkowskimi kosztów i skutków wdrażanych przez nią polityk na poziomie legislacyjnym;

I.   stwierdzając, że skutki restrukturyzacji są czasami niezgodne z celami określonymi w Lizbonie, a dokładnie z celami związanymi z promowaniem pełnego zatrudnienia, jego jakością, spójnością społeczną i terytorialną oraz trwałym rozwojem; uznając, że pracownicy muszą mieć możliwość podnoszenia swoich kwalifikacji oraz dostęp do kształcenia ustawicznego,

J.   mając na uwadze konieczność uznania, że odnowa gospodarcza i społeczna jest podstawą Strategii Lizbońskiej; mając na uwadze, że restrukturyzacje mają fundamentalne znaczenie dla procesu tworzenia dobrobytu i podnoszenia poziomu życia,

K.   mając na uwadze, że partnerzy społeczni i władze publiczne powinni odgrywać główną rolę we działalności towarzyszącej restrukturyzacji zarówno na płaszczyźnie ogólnej, poprzez tworzenie nowych miejsc pracy, jak i indywidualnej, dając zainteresowanym pracownikom możliwość dostosowania się do nowej działalności, szczególnie poprzez szkolenia, a także w antycypacji, jak również w poszukiwaniu alternatywnych rozwiązań sytuacji, gdy jest to możliwe,

L.   mając na uwadze, że w Europie mobilność jest zbyt niska i w związku z tym istniejący potencjał działalności jest niewystarczająco wykorzystywany, mając na uwadze, że pracownicy, którzy wyrażają gotowość do przeprowadzenia się, z powodu przeszkód administracyjnych i językowych rezygnują z podejmowania pracy za granicą; mając na uwadze, że krajowe działania na rzecz kształcenia ustawicznego wykorzystywane są w niewystarczający sposób,

M.   mając na uwadze, że niski wzrost gospodarczy w Europie oraz słaba konkurencyjność przedsiębiorstw są spowodowane niskim poziomem inwestycji produkcyjnych oraz inwestycji w badania; mając na uwadze, że Unia powinna promować i wspierać zdolność inwestycyjną przedsiębiorstw, a także badania i rozwój,

N.   mając na uwadze, że w kontekście ich odpowiedzialności za odpowiednią antycypację, przedsiębiorstwa powinny zagwarantować możliwie najlepsze warunki kształcenia dla pracowników:

O.   mając na uwadze, że podstawowym źródłem informacji na poziomie europejskim jest Europejska Fundacja na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, która zarządza ERM (European Restructuring Monitor), uważa, że tego rodzaju źródło powinno być optymalne pod względem czytelności i dostępu do informacji we wszystkich językach UE,

P.   mając na uwadze, że jednym z powodów trudności, z jakimi borykają się przedsiębiorstwa europejskie jest brak wystarczających przepisów na szczeblu międzynarodowym w dziedzinie ochrony praw własności intelektualnej i skutecznego zwalczania fałszerstwa,

1.   wyraża zadowolenie w związku z przyjęciem przez Komisję globalnego i przekrojowego podejścia do rozwiązania kwestii o taki dużym znaczeniu dla przedsiębiorstw i pracowników, ich otoczenia społecznego oraz środowiska pracy;

2.   zgadza się z Komisją co do faktu, że restrukturyzacje nie muszą powodować w konsekwencji zacofania społecznego i utraty substancji gospodarczej, jednakże pod warunkiem, że antycypacja restrukturyzacji będzie odpowiednia, że przedsiębiorstwa będą mogły skutecznie i w szybkim tempie zarządzać nimi w dialogu ze związkami zawodowymi, z uwzględnieniem zwyczajów i praktyk krajowych, oraz że przedsiębiorstwa zapobiegają restrukturyzacjom poprzez ciągłe szkolenia swoich pracowników; uważa, że te warunki często nie są spełnione;

3.   uważa, że restrukturyzacje przedsiębiorstw powinny być stosowane jedynie w uzasadnionych przypadkach, aby ratować miejsca pracy lub zwiększyć produktywność czy konkurencyjność i przyspieszyć rozwój gospodarczy przedsiębiorstw;

4.   zwraca uwagę, że nieustanne procesy dostosowawcze do zmieniających się warunków ramowych są nieuniknione, jeżeli przedsiębiorstwa mają się rozwijać, sądzi, że ważne jest zatem, na co zwrócili również uwagę europejscy partnerzy społeczni w swoim wspólnym dokumencie z dnia 16 października 2003 roku pt. "Orientacje na rzecz zarządzania zmianami oraz ich konsekwencji społecznych", aby we właściwym czasie wytłumaczyć pracownikom, względnie ich przedstawicielom, konieczność zmian, a także uwzględnić interesy pracowników;

5.   sądzi, podobnie jak Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny w swojej cytowanej powyżej opinii z dnia 29 września 2005 r., że powodzenie restrukturyzacji mierzy się oczywiście konkurencyjnością i zdolnością innowacyjną przedsiębiorstw, lecz także w takiej samej mierze zdolnością do utrzymania miejsc pracy i dobrym zarządzaniem negatywnymi skutkami społecznymi;

6.   uważa, że jako że Unia Europejska jest promotorem otwarcia rynku, powinna ona zaproponować działania i środki finansowe, aby współuczestniczyć w działaniach towarzyszących restrukturyzacjom i związanym z nimi konsekwencjom społecznym i skuteczniej je przewidywać, jak również by promować innowacje i poszukiwanie nowych perspektyw tworzenia przedsiębiorstw, a także by chronić warunki pracy;

7.   sądzi, że Unia powinna znaleźć odpowiedź na wyzwania o wymiarze światowym, jak restrukturyzacje, podnosząc konkurencyjność gospodarki europejskiej i przedsiębiorstw poprzez lepszą koordynację i większą spójność w stosowaniu czterech istniejących polityk wspólnotowych:

8.   podziela opinię Komisji, według której EFS i - w mniejszym stopniu - EFRR w odniesieniu do zbyt często zaniedbywanych przypadków MŚP w sytuacji restrukturyzacji, powinny odegrać główną rolę w antycypacji i zarządzaniu restrukturyzacjami i proponuje, aby omawiane programy finansowe na lata 2007-2013 zostały w większym stopniu ukierunkowane na antycypację i zarządzanie restrukturyzacjami (w szczególności w obszarach zwiększonej koncentracji sektorowej) oraz że na rzecz funduszy przekazany zostanie wkład finansowy dostosowany do celów, którym ma służyć;

9.   uwzględniając nieprzewidywalność niektórych restrukturyzacji, trudności w określeniu ich wpływu na terytorium oraz uwzględniając rolę polityk Unii w tym zakresie, uważa, że należy umożliwić stworzenie europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji i rezerwy na zdarzenia nieprzewidziane oraz z zadowoleniem przyjmuje powyższe konkluzje Prezydencji dotyczące perspektywy finansowej na okres 2007-2013 w tej sprawie;

10.   wzywa, aby:

11.   stwierdza, że UE jest kluczowym partnerem towarzyszącym regionom, w których przeprowadzono restrukturyzacje (przemysłowe, międzysektorowe, wewnątrzsektorowe i in.), w zakresie przekształcenia;

12.   wzywa Unię Europejską do wpierania mobilności geograficznej oraz mobilności zawodowej w sposób zapewniający właściwsze wykorzystanie kompetencji pracowników niezależnie od kategorii, a szczególności wśród młodych, kobiet oraz osób powyżej 45 roku życia; zachęca UE do wspierania likwidacji utrudniających mobilność przeszkód natury administracyjnej oraz językowej;

13.   zwraca się do Komisji o przedłożenie wniosku dotyczącego czternastej dyrektywy w zakresie prawa spółek dotyczącej przenoszenia siedziby statutowej spółek kapitałowych, uwzględniającego zasadę, że przeniesienie siedziby nie ma na celu ograniczenia praw pracowniczych; uważa, że jednym z podstawowych założeń i przyjętym celem dyrektywy powinno być w szczególności zagwarantowanie nabytych praw pracowników do udziału w procesie decyzyjnym przedsiębiorstwa (prawo współzarządzania);

14.   sugeruje, aby w ramach pomocy europejskiej udzielanej w przypadku restrukturyzacji, w pierwszym rzędzie uwzględnione zostały kwestie ochrony środowiska naturalnego, mianowicie poprzez promowanie przechodzenia z branży przemysłowej lub rolniczej do praktyk mniej zanieczyszczających i przez to mniej niebezpiecznych dla okolicznej ludności i pracowników;

15.   stwierdza ponadto, że osoby najbardziej dotknięte przez restrukturyzację to zwolnieni pracownicy i że w każdym przypadku przede wszystkim im powinna zostać przekazana pomoc, a także na działalność gospodarczą zależną od restrukturyzowanego przedsiębiorstwa, szczególnie w przypadku MŚP podwykonawczych; podkreśla konieczność szerszego wzięcia pod uwagę "ukrytych skutków" restrukturyzacji, takich jak skutki dla zdrowia pracowników; zauważa, że okazuje się, iż patologie medyczne i zaburzenia psychologiczne są wykrywane u osób bezpośrednio zagrożonych zwolnieniem z pracy i że śmiertelność wśród tych pracowników jest dwukrotnie wyższa (w stosunku do osób nie zwolnionych z pracy) w ciągu pierwszych pięciu lat po zwolnieniu; wnioskuje z tego, że nie należy ograniczać pomocy finansowej do aspektu strukturalnego restrukturyzacji i wziąć pod uwagę ich wymiar ludzki, stawiając sobie za priorytet udzielenie pracownikom zindywidualizowanej pomocy;

16.   z zadowoleniem przyjmuje stanowisko Komisji wobec restrukturyzacji, wyrażone w jej komunikacie z dnia 31 marca 2005 r. pt. "Restrukturyzacja i zatrudnienie – antycypacja i towarzyszenie restrukturyzacjom na rzecz poprawy zatrudnienia: rola Unii Europejskiej" (COM(2005)0120); w związku z tym zwraca uwagę na wspólne prace europejskich partnerów społecznych na temat restrukturyzacji, stanowiące ważne punkty odniesienia w procesach restrukturyzacji, które powinny stać się częścią praktyki biznesowej;

17.   potępia także, wśród ukrytych skutków restrukturyzacji, przechodzenie na wcześniejszą emeryturę pracowników, którzy z powodu wieku nie znajdują pracy, co pociąga za sobą wysokie koszty finansowe dla społeczeństwa oraz utratę kompetencji zawodowych i absurdalne ryzyko braku siły roboczej;

18.   wzywa do poprawy kontroli i większej możliwości śledzenia procesu wykorzystania funduszy wspólnotowych w celu zagwarantowania ich właściwego zastosowania i uniknięcia sytuacji, w której zostaną one przeznaczone na cele uboczne, spekulacyjne lub administracyjne, oraz aby wykluczyć możliwość wykorzystania ich na finansowanie delokalizacji; domaga się w szczególności, aby przedsiębiorstwa wspierane z funduszy UE, które częściowo lub w całości przenoszą swoją produkcję, nie mogły ponownie otrzymywać pomocy wspólnotowej przez okres siedmiu lat oraz aby istniała możliwość zażądania od nich zwrotu przyznanych środków, tak aby zapobiec tzw. "turystyce dla subsydiów";

19.   podkreśla zasadnicze znaczenie dorobku wspólnotowego w dziedzinie społecznej oraz wagę istniejących instrumentów prawnych, które powinny być w pełni stosowane i uważniej monitorowane przez Państwa Członkowskie, na których spoczywa odpowiedzialność za ich poprawną transpozycję i skuteczne stosowanie; dotyczy to w szczególności:

20.   ubolewa, że drugi etap konsultacji w sprawie Europejskiej Rady Zakładowej jest jedynie drobnym elementem obszernego powyższego komunikatu Komisji z dnia 31 marca 2005 roku i wzywa Komisję, jeśli rzeczywiście planuje ona zmianę dyrektywy 94/45/WE, do rozpoczęcia właściwego drugiego etapu konsultacji, włącznie z umożliwieniem partnerom społecznym wzięcia udziału w negocjacjach zgodnie z art. 138 Traktatu WE oraz z zasadą przejrzystości.

21.   ponownie zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku dotyczącego zmiany dyrektywy 94/45/WE dotyczącej europejskich rad zakładowych w celu umocnienia praw pracowników w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym;

22.   podziela pogląd Komisji, zgodnie z którym europejscy partnerzy społeczni powinni spełniać główną rolę w działaniach towarzyszących oraz w zarządzaniu restrukturyzacjami, w celu wspierania mobilności pracowników w Europie oraz promowania uczenia się przez całe życie, zawsze kiedy jest to użyteczne;

23.   wzywa Komisję do kontynuowana działań mających na celu stworzenie wspólnotowych ram w zakresie praw pracowników w przypadku restrukturyzacji, zwraca w związku z tym uwagę na prace rozpoczęte dotychczas przez partnerów społecznych i zachęca ich do znalezienia środków, które umożliwią zastosowanie określonej przez nich dobrej praktyki; zwraca się do Komisji o przedłożenie projektu dyrektywy wobec braku odpowiedniej reakcji ze strony partnerów społecznych;

24.   zwraca się do Komisji o wprowadzenie, zgodnie z duchem strategii lizbońskiej, "otwartej metody koordynacji" (OMK) w celu rozpowszechnienia w Państwach Członkowskich głównych wytycznych dotyczących restrukturyzacji;

25.   oczekuje reformy pomocy państwa w celu jej ukierunkowania w możliwie największym stopniu na dziedziny bardziej sprzyjające wzrostowi i zatrudnieniu oraz w celu uniknięcia dzięki temu finansowania z tej pomocy nieuzasadnionych delokalizacji i restrukturyzacji; zwraca się ponadto, aby w przypadku sektorów osłabionych, potrzebujących specyficznych lub przejściowych przepisów, udzielanie pomocy przez państwo było łatwiejsze, jeżeli nie powoduje ono zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym;

26.   zachęca Państwa Członkowskie do wprowadzenia szczególnych i dostosowanych do tradycji każdego Państwa Członkowskiego środków, mających formę - gdy jest to niezbędne - stałych jednostek przekształcenia strukturalnego, które będą prowadzić działania towarzyszące pracownikom dotkniętym restrukturyzacją, oraz do zapewnienia równego traktowania bez względu na obywatelstwo, płeć i wiek pracownika; uważa, że te jednostki przekształcenia strukturalnego będą się mogły opierać w szczególności na terytorialnych umowach o zatrudnieniu; wzywa Państwa Członkowskie do natychmiastowego podjęcia kroków mających na celu wzajemne uznawanie dyplomów związanych z kształceniem zawodowym oraz do poświadczania nietypowych kwalifikacji i uznawania doświadczenia zawodowego; uważa również za niezbędne przyjęcie programów działania mających na celu udzielanie wsparcia osobom zwolnionym z pracy; uważa, że należy m. in. zapewnić jak najwcześniej pomoc w dalszym szkoleniu i przekwalifikowaniu;

27.   jest zdania, że udział pracowników w kapitale przedsiębiorstwa może być właściwą metodą na ich większe zaangażowanie w procesy decyzyjne poprzedzające restrukturyzacje; zachęca w związku z tym partnerów społecznych oraz Komisję i Państwa Członkowskie do rozwinięcia tej debaty oraz do ponownego wprowadzenia tego tematu do porządku dziennego debaty na temat przyszłości Europy socjalnej, zainicjowanej przez Prezydencję Brytyjską w 2005 r.;

28.   wzywa Unię Europejską do przeprowadzenia oceny przeszkód, które muszą pokonywać przedsiębiorstwa dla lepszej penetracji rynku wewnętrznego oraz przy zawieraniu międzynarodowych umów handlowych tak, aby móc przewidzieć wpływ jej polityk;

29.   uważa, że aby lepiej antycypować i prowadzić działania towarzyszące trudnościom, którym przedsiębiorstwa mogą być zmuszone stawić czoła, należy uwzględnić znaczenie wszystkich narzędzi pozwalających na dokładną analizę sektorów, aby możliwy był stały nadzór i ocenę każdego z sektorów działalności gospodarczej w Europie; z zadowoleniem przyjmuje wyrażoną w komunikacie z dnia 31 marca 2005 r. wolę wzmocnienia roli Europejskiego Centrum Monitorowania Zmian (ECMZ) i podkreśla potrzebę stworzenia lepszego dostępu do prac centrum dla obywateli UE;

30.   wzywa Komisję do stworzenia jednego europejskiego internetowego punktu informacyjnego dla wszystkich obywateli, władz lokalnych, partnerów społecznych i zainteresowanych przedsiębiorstw, który pozwoli im na uzyskanie informacji dotyczących kwestii restrukturyzacji, możliwości antycypacji i dobrego zarządzania restrukturyzację oraz ich praw (w tym dostęp do różnego rodzaju nośników) i obowiązków;

31.   potwierdza potrzebę analizy nadzoru przeprowadzonych restrukturyzacji w celu określenia ich rzeczywistego wpływu na przedsiębiorstwo, aby wykorzystać zdobyte doświadczenie przy kolejnych restrukturyzacjach;

32.   zwraca się do handlowych partnerów Unii Europejskiej o ustanowienie przepisów prawnych w zakresie ochrony praw własności intelektualnej i do Państw Członkowskich o skuteczne zwalczanie fałszerstwa.

33.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Dz.U. L 254 z 30.9.1994, str. 64. (2) Dz.U. L 225 z 12.8.1998, str. 16. (3) Dz.U. L 82 z 22.3.2001, str. 16. (4) Dz.U. L 80 z 23.3.2002, str. 29. (5) Dz.U. C 154 z 5.6.2000, str. 139. (6) Dz.U. C 339 z 29.11.2000, str. 280. (7) Dz.U. C 276 z 1.10.2001, str. 260. (8) Dz.U. L 245 z 26.8.1992, str. 53. (9) Dz.U. C 377 z 29.12.2000, str. 164. (10) Dz.U. C 320 E z 15.12.2005, str 164. (11) Dz.U. C 33 E z 9.2.2006, str. 487. (12) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0230. (13) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0210. (14) MEMO/05/229. (15) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0224.