(Procedura współdecyzji, pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2005)0115)(1),

–   uwzględniając decyzję Konferencji Przewodniczących z dnia 30 czesrwca 2005 r. w sprawie podzielenia wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wspólnotowy program działań w dziedzinie zdrowia i ochrony konsumentów na lata 2007-2013, w celu przydzielenia go zarówno Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jak i Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów i sporządzenia dwóch osobnych sprawozdań,

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 153 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0225/2005),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie Komisji Budżetowej (A6-0032/2006) oraz Komisji Prawnej,

1.   zatwierdza po poprawkach projekt Komisji;

2.   wskazuje, że środki określone w projekcie legislacyjnym Komisji na okres po roku 2006 zależą od decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.   wzywa Komisję, po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych, do ewentualnego przedstawienia projektu zmiany finansowej kwoty referencyjnej obecnego programu;

4.   zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego projektu lub zastąpienie go innym tekstem;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Dotychczas niepublikowany w Dz.U.

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 153,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów(2),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Wspólnota może przyczynić się do ochrony bezpieczeństwa i ekonomicznych interesów obywateli poprzez działania w dziedzinie ochrony konsumentów.

(2)  Właściwym jest zatem ustanowienie programu działań Wspólnoty w dziedzinie ochrony konsumentów zastępując decyzję nr 20/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 grudnia 2003 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe finansowania działań Wspólnoty wspomagających politykę ochrony konsumentów w latach 2004-2007(4). Należy zatem uchylić tę decyzję.

(3)  Należałoby nadać szczególny priorytet włączaniu interesów konsumentów do wszystkich polityk Wspólnoty, zgodnie z art. 153 Traktatu, a także włączaniu celów polityki ochrony konsumentów, które zostały określone w niniejszym programie. Koordynacja z innymi politykami i programami Wspólnoty stanowi kluczowy element celu, jakim jest włączenie ochrony konsumentów do innych polityk. W celu promowania synergii oraz uniknięcia nakładania się działań inne fundusze i programy Wspólnoty powinny przewidywać pomoc finansową na potrzeby włączenia interesów konsumentów w dziedziny, których dotyczą.

(4)  W ogólnym interesie Europy leży ochrona bezpieczeństwa usług oraz produktów nieżywnościowych i ekonomicznych interesów obywateli na poziomie Wspólnoty, a także interesów konsumentów w ramach udoskonalania norm dla produktów i usług. Realizacja kluczowych celów programu może również zależeć od istnienia wyspecjalizowanych sieci, które wymagają także wkładu Wspólnoty, aby mogły się rozwijać i funkcjonować. Zważywszy na szczególny charakter organizacji, branych pod uwagę oraz w przypadkach wyjątkowej użyteczności, wznowienie wsparcia Wspólnoty na działanie takich organizacji nie powinno podlegać zasadzie stopniowej degresji zakresu wsparcia Wspólnoty.

(5)  Realizacja programu powinna opierać się na istniejących działaniach i uzgodnieniach strukturalnych w dziedzinie ochrony konsumentów, a także takie działania i uzgodnienia rozszerzać. Realizacja powinna przebiegać w bliskiej współpracy z właściwymi organizacjami i agencjami.

(6)  Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5), przy jednoczesnym poszanowaniu konieczności zachowania przejrzystości, a także rozsądnej równowagi między poszczególnymi celami programu.

(7)  Przy wdrażaniu programu należy uwzględnić fakt, że rynek wewnętrzny nie będzie funkcjonował należycie, jeżeli w niektórych Państwach Członkowskich interesy konsumentów będą chronione w mniejszym stopniu niż w innych Państwach Członkowskich. W konsekwencji program powinien kłaść szczególny nacisk na wzmocnienie ochrony konsumentów i działania informacyjne skierowane do nich w nowych Państwach Członkowskich, zgodnie z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie promowania i ochrony praw konsumentów w nowych Państwach Członkowskich(6).

(8)  Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej "Porozumieniem EOG") przewiduje współpracę w dziedzinie ochrony konsumentów pomiędzy Wspólnotą Europejską a jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, oraz krajami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu uczestniczącymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanymi dalej "państwami EFTA/EOG"), z drugiej strony. Należy również prowadzić przepis otwierający program dla uczestnictwa innych krajów, w szczególności krajów sąsiadujących ze Wspólnotą, ubiegających się o członkostwo, kandydujących lub przystępujących do Wspólnoty.

(9)  Należy ułatwić nawiązywanie właściwych stosunków z krajami trzecimi nieuczestniczącymi w programie, aby wspomagać osiąganie celów programu, z uwzględnieniem wszelkich właściwych umów zawieranych między Państwami Członkowskimi a Wspólnotą. Stosunki te mogłyby również obejmować kraje trzecie podejmujące działania będące uzupełnieniem działań finansowanych przez niniejszy program w obszarach wspólnego zainteresowania, jednak kraje te nie mogłyby korzystać z finansowego wkładu w ramach niniejszego programu.

(10)  Należy rozwijać współpracę z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi w celu realizacji programu zwiększając efektywność i skuteczność działań związanych z ochroną konsumentów na wspólnotowym i międzynarodowym poziomie z uwzględnieniem szczególnych możliwości i roli poszczególnych organizacji.

(11)  Aby zwiększyć znaczenie i wpływ programu, podejmowane środki powinny systematycznie podlegać monitorowaniu i ocenie, w tym niezależnym ocenom zewnętrznym. Na potrzeby oceny polityki ochrony konsumentów należy, w możliwie najszerszym zakresie, opracować wymierne cele oraz ustanowić prawidłowe wskaźniki.

(12)  Zważywszy na rolę, jaką odgrywają na codzień małe przedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa prowadzące działalność rzemieślniczą w informowaniu i działaniach doradczych na rzecz konsumentów w zakresie produktów, usług i sanitarnych sytuacji kryzysowych lub ryzyka związanego z wykorzystaniem niektórych surowców, należy wspierać wielopłaszczyznową działalność takich przedsiębiorstw oraz ich organizacji na rzecz konsumentów oraz zapewnić przestrzeganie przez nie wspólnotowych aktów prawnych.

(13)  Z uwagi na transgraniczny charakter zagadnień, działania podejmowane przez Państwa Członkowskie w zakresie ochrony konsumentów nie mogą być przez nie samodzielnie osiągnięte w sposób wystarczający, ale mogą one być lepiej realizowane na poziomie Wspólnoty dzięki możliwościom bardziej efektywnych i skutecznych działań Wspólnoty w zakresie bezpieczeństwa i ekonomicznych interesów obywateli. Wspólnota może zatem przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności ustanowioną we tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza warunki niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(14)  Komisja powinna zapewnić właściwe przejście pomiędzy niniejszym programem a programem, który zastępuje, w szczególności w sprawie kontynuacji wieloletnich środków, oceny wyników poprzedniego programu i dziedzin, które wymagają większej uwagi.

(15)  Przed podjęciem przez Komisję decyzji o przekazaniu kompetencji logistycznych i administracyjnych przy wdrażaniu niniejszego programu, powinna ona dokonać analizy kosztów i korzyści, która musiałaby przynieść wynik pozytywny oraz zbadać, czy zamiast ustanawiać dodatkową agencję wykonawczą, nie należałoby raczej zwiększyć kompetencji Agencji wykonawczej programu zdrowia publicznego,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie programu

Niniejszym ustanawia się program działań Wspólnoty w dziedzinie ochrony konsumentów, zwany dalej "programem", na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Cele i zadania

1.  Poprzez działania o wartości dodanej program stanowi uzupełnienie i wsparcie dla polityk Państw Członkowskich oraz przyczynia się do ochrony bezpieczeństwa i ekonomicznych interesów obywateli.

2.  Cel określony w ust. 1 jest realizowany poprzez następujące zadania, które zostaną wykonane poprzez działania i instrumenty przewidziane w załączniku I:

Artykuł 3

Metody realizacji

1.  Działania zmierzające do osiągania celu i zadań określonych w art. 2 w pełni wykorzystują właściwe metody realizacji, w tym w szczególności:

2.  Do celów ust. 1 lit. a), wkład finansowy Wspólnoty nie może przekroczyć następujących poziomów:

3.  Wznowienie pomocy finansowej na działania przewidziane w ust. 2 lit. b) i c) nie musi podlegać zasadzie stopniowej degresji.

4.  Do celów ust. 1 lit. a), wkład finansowy Wspólnoty, we właściwych przypadkach zważywszy na charakter zamierzonego celu, może obejmować wspólne finansowanie przez Wspólnotę i jedno lub więcej Państw Członkowskich bądź przez Wspólnotę i właściwe władze krajów uczestniczących. W takim przypadku, wkład Wspólnoty nie przekracza 50 %, z wyjątkiem przypadków wyjątkowej użyteczności, w których wkład Wspólnoty nie przekracza 70 %.

5.  Do celów ust. 1 lit. a), wkład finansowy Wspólnoty może również przyjąć formę finansowania w systemie stawek ryczałtowych, jeśli jest ono dostosowane do charakteru zamierzonych działań. Do takiego wkładu finansowego nie stosuje się limitów procentowych określonych powyżej w ust. 2 i 4. We właściwych przypadkach przyjmuje się kryteria wyboru, monitorowania i oceny takich działań.

6.  Kryteria oceny, czy zachodzi przypadek wyjątkowej użyteczności, o którym mowa w ust. 2 lit. a) oraz ust. 4 ustanawiane są z wyprzedzeniem, w rocznym planie pracy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a).

Artykuł 4

Realizacja programu

Komisja zapewnia realizację programu zgodnie z przepisami art. 7.

Artykuł 5

Finansowanie

1.  Orientacyjne ramy finansowe dla realizacji niniejszego programu w okresie siedmiu lat począwszy od 1 stycznia 2007 r. wskazanym w art. 1 wynoszą 233 460 000 EUR.

2.  Wartość rocznych przyznanych środków zatwierdzana jest przez organ budżetowy w ramach ograniczeń perspektywy finansowej.

3.  Ogólne wydatki administracyjne w ramach programu, obejmujące koszty wewnętrzne oraz koszty zarządzania agencji wykonawczej utworzonej lub rozszerzonej dla zarządzania tym programem, powinny być proporcjonalne do zadań przewidzianych do wykonania w ramach tego programu oraz ustalone na mocy decyzji organów budżetowych i legislacyjnych.

Artykuł 6

Komitet

1.  Komisja jest wspomagana przez Komitet (dalej zwany "Komitetem").

2.  W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, zgodnie z przepisami zawartymi w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3.  Komitet przyjmuje własny regulamin.

Artykuł 7

Środki wykonawcze

1.  Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, odnoszące się do kwestii wymienionych poniżej, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2:

2.  Komisja przyjmuje wszelkie inne środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji. Komitet informowany jest o tych środkach.

Artykuł 8

Uczestnictwo krajów trzecich

Artykuł 9

Współpraca międzynarodowa

Podczas realizacji programu należy podtrzymywać stosunki z krajami trzecimi nieuczestniczącymi w programie oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł 10

Monitorowanie, ocena i upowszechnianie wyników

1.  Komisja w bliskiej współpracy z Państwami Członkowskimi monitoruje realizację działań programu pod kątem jego celów, a także przedstawia Komitetowi sprawozdanie oraz informuje Parlament Europejski i Radę.

2.  Na wniosek Komisji, Państwa Członkowskie przedkładają informacje w sprawie realizacji i wpływu tego programu.

3.  Komisja zapewnia ocenę programu po trzech latach od jego rozpoczęcia i zakończenia, a także przekazuje wnioski opatrzone komentarzem Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów.

4.  Komisja publikuje wyniki działań podjętych zgodnie z niniejszą opublikowaną decyzją i zapewnia jej rozpowszechnianie.

Artykuł 11

Uchylenie

Decyzja nr 20/2004/WE traci moc.

Artykuł 12

Środki przejściowe

Komisja przyjmuje wszelkie środki niezbędne do zapewnienia przejścia pomiędzy środkami przyjętymi na podstawie decyzji nr 20/2004/WE a środkami, które będą zrealizowane w ramach niniejszego programu.

Artykuł 13

Postanowienie końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

Działania i instrumenty, o których mowa w art. 2

Cel I – Lepsze zrozumienie konsumentów i rynków

Działanie 1: Monitorowanie oraz ocena rozwoju rynku i jego wpływ na ekonomiczne i inne interesy konsumentów, łącznie z badaniami cen, spisem i analizą skarg konsumenckich, analizą transgranicznego marketingu oraz zakupów dokonanych przez konsumentów w przedsiębiorstwach oraz badaniami zmian w strukturze rynków.

Działanie 2: Zbieranie i wymiana danych oraz informacji stanowiących podstawę wiedzy na rzecz rozwoju polityki ochrony konsumentów oraz włączenia interesów konsumentów do innych polityk wspólnotowych, łącznie z badaniami postaw konsumentów i przedsiębiorstw, badaniami poświęconymi konsumentom oraz badaniami innych rynków w obszarze usług finansowych, gromadzeniem i analizą statystycznych i innych odpowiednich danych, których element statystyczny będzie rozwinięty przy wykorzystaniu, jeśli to konieczne, Wspólnotowego Programu Statystycznego.

Działanie 3: Gromadzenie, wymiana, analiza danych i udoskonalenie narzędzi oceny dostarczających podstawę wiedzy naukowej na temat bezpieczeństwa produktów przeznaczonych do konsumpcji i usług, w tym narażenia na produkty chemiczne uwalniane przez te produkty.

Działanie 4: Wprowadzenie mechanizmu sporządzania regularnych sprawozdań na temat konsumpcji i ochrony konsumentów na rynku europejskim w oparciu o utworzony na szczeblu europejskim stały system informujący i obserwujący konsumentów, gromadzący, przetwarzający i analizujący użyteczne dane w celu dostarczenia obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji pozwalających Wspólnocie i Państwom Członkowskim na podjęcie środków na rzecz ochrony konsumentów, ocenę wyników tych środków, stymulowanie wymiany informacji na temat najlepszych praktyk i zapewnienie prawidłowego informowania społeczeństwa na temat stanu konsumpcji na rynku wewnętrznym.

Działanie 5: Sporządzanie spisu przepisów ustawowych, wykonawczych i praktyk istniejących w Państwach Członkowskich i ocena stopnia wdrażania prawodawstwa wspólnotowego w Państwach Członkowskich.

Cel II – Poprawa i ujednolicenie regulacji prawnych dotyczących ochrony konsumentów

Cel III – Poprawa środków egzekwowania prawa, monitorowania i dochodzenia roszczeń

Działanie 8: Ustanowienie ogólnych ram instytucjonalnych i prawnych na rzecz współpracy między Państwami Członkowskimi w dziedzinie stosowania prawodawstwa.

Działanie 9: Wkład finansowy na rzecz szczególnych wspólnych działań nadzoru i egzekwowania prawa w celu poprawy współpracy administracyjnej i współpracy w zakresie egzekwowania wspólnotowego prawodawstwa dotyczącego ochrony konsumentów, łącznie z dyrektywą 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów(7).

Działanie 11: Monitorowanie funkcjonowania i ocena wpływu alternatywnych systemów rozstrzygania sporów na konsumentów.

Działanie 12: Monitorowanie przez Państwa Członkowskie transpozycji i wdrożenia prawodawstwa dotyczącego ochrony konsumentów, w szczególności dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej sprawie nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów (dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych)(9), rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (Rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów)(10) oraz krajowych polityk dotyczących ochrony konsumentów.

Działanie 13: Dostarczenie szczególnych technicznych i prawnych ekspertyz organizacjom konsumenckim, zwłaszcza organizacjom konsumenckim w nowych Państwach Członkowskich, w celu wspierania ich wkładu w działania wykonawcze i nadzoru.

Cel IV – Zwiększone umiejętności podejmowania przez obywateli lepszych decyzji w sprawie ich interesów jako konsumentów: lepsze informowanie, edukowanie i uświadamianie konsumentów.

Działanie 15: Opracowanie i utrzymanie łatwo i publicznie dostępnych baz danych obejmujących zastosowanie oraz orzecznictwo dotyczące prawodawstwa w zakresie ochrony konsumentów.

Działanie 16: Działania informacyjne na temat środków ochrony konsumentów i praw konsumentów, w szczególności w nowych Państwach Członkowskich, przy współpracy z ich organizacjami konsumenckimi.

Działanie 17:Edukowanie konsumentów, łącznie ze specjalnymi działaniami skierowanymi do młodych konsumentów, starszych konsumentów oraz specyficznych grup konsumentów mających ewidentnie mniejsze możliwości obrony swoich interesów oraz udoskonalenie interaktywnych narzędzi edukowania konsumentów.

Działanie 18: Reprezentowanie interesów konsumentów Wspólnoty na międzynarodowych forach, łącznie z międzynarodowymi organami normalizacyjnymi oraz międzynarodowymi organizacjami handlowymi.

Działanie 19: Szkolenia dla pracowników regionalnych, krajowych i wspólnotowych organizacji konsumenckich oraz inne działania na rzecz zwiększenia kompetencji.

Działanie 20: Wkład finansowy na rzecz wspólnych działań przeznaczonych dla organów o charakterze niezarobkowym stanowiących wspólnotowe sieci dostarczające informacje i wsparcie konsumentom w celu pomocy im w korzystaniu z ich praw i otrzymaniu dostępu do pomocy i porad prawnych, mediacji i innych alternatywnych form rozstrzygania sporów, w tym systemu SOLVIT, z których wszystkie zostaną umieszczone pod egidą Europejskiej Sieci Centrów Konsumentów. Szczególna uwaga zostanie poświęcona nowym Państwom Członkowskim i krajom kandydującym.

Działanie 21: Wkład finansowy na funkcjonowanie wspólnotowych organizacji konsumenckich reprezentujących interesy konsumentów podczas opracowywania norm dla produktów i usług na poziomie Wspólnoty.

Działanie 22: Wkład finansowy na funkcjonowanie wspólnotowych organizacji konsumenckich.

Działanie 23: Wzmocnienie zdolności działania organizacji konsumenckich w Państwach Członkowskich o krótszej tradycji w dziedzinie ochrony konsumentów i ich udziału w polityce poprzez zapewnienie szkoleń pozwalających na zdobycie kompetencji oraz zapewniających pomoc finansową przeznaczoną na kampanie informacyjne i kontrolę stosowania wspólnotowych aktów prawnych dotyczących ochrony konsumentów.

Działanie 24: Dostarczenie szczególnych technicznych i prawnych ekspertyz organizacjom konsumenckim w celu wsparcia ich udziału w procesie konsultacyjnym dotyczącym legislacyjnych i pozalegislacyjnych inicjatyw wspólnotowych związanymi z odpowiednimi obszarami polityki takimi jak polityki rynku wewnętrznego, usługi interesu ogólnego oraz 10-letni program ramowy w sprawie zrównoważonej produkcji i konsumpcji.

Cel V - Zwiększony udział społeczeństwa obywatelskiego, placówek badawczych i zainteresowanych podmiotów w polityce ochrony konsumentów i rozwój współpracy międzynarodowej w sektorze badań naukowych związanych z konsumentami, aby odpowiadały one potrzebom społeczeństwa i by uniknąć powielania.

Działanie 25: Promowanie i wzmocnienie organizacji konsumenckich na szczeblu wspólnotowym.

Działanie 26: Utworzenie sieci pozarządowych organizacji konsumenckich i innych zainteresowanych stron.

Działanie 27: Wzmocnienie organów i mechanizmów doradczych na szczeblu wspólnotowym.

Cel VI. - Włączenie celów polityki ochrony konsumentów do innych polityk

Działanie 28: Opracowanie i stosowanie metod mających na celu ocenę wpływu polityk i działań wspólnotowych dotyczących interesów konsumentów.

Działanie 29: Wymiana najlepszych praktyk w zakresie polityk krajowych z Państwami Członkowskimi.

Cel VII - Promowanie międzynarodowej współpracy związanej z ochroną konsumentów

Działanie 30: Środki współpracy z organizacjami międzynarodowymi.

Działanie 31: Środki współpracy z krajami trzecimi nieuczestniczącymi w programie.

Działanie 32: Zachęcanie do dialogu między organizacjami konsumenckimi.

Działanie wspólne dla wszystkich celów

Działanie 33: Wkład finansowy na rzecz szczególnych projektów na poziomie wspólnotowym i krajowym w celu realizacji celów polityki ochrony konsumentów, w tym projektów zachęcających do wymiany najlepszych praktyk i informacji na szczeblu międzygranicznym.

ZAŁĄCZNIK II

Beneficjenci - kryteria stosowania art. 3

1.  Wkłady finansowe na potrzeby działań, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. a), mogą być przyznawane osobom prawnym lub zrzeszeniom osób prawnych, w tym odpowiednim, niezależnym organom publicznym oraz regionalnym organizacjom konsumenckim działającym w sposób niezależny od przemysłu i handlu i odpowiedzialnym za realizację projektów.

2.  Wkłady finansowe na potrzeby działań, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. b), mogą być przyznawane wspólnotowym organizacjom konsumenckim, które:

3.  Wkłady finansowe na potrzeby działań, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. c), mogą być przyznawane wspólnotowym organizacjom konsumenckim, które:

4.  Wkłady finansowe na potrzeby działań, o których mowa w art. 3 ust. 4, mogą być przyznawane organom publicznym lub organizacjom o celu niezarobkowymtypu "non profit" wyznaczonym przez Państwo Członkowskie lub zainteresowany właściwy organ i zatwierdzonym przez Komisję.

(1) 14.2.2006 (Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). (2) 16.2.2006 (Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). (3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 23 marca 2006 r. (4) Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją nr 786/2004/WE (Dz.U. L 138 z 30.4.2004, str. 7). (5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. (6) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0526. (7) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, str. 4. (8) Dz.U. L 66 z 4.3.2004, str. 45. (9) Dz.U. L 149 z 11.6.2005, str. 22. (10) Dz.U. L 364 z 9.12.2004, str. 1. Rozporządzenie zmienione dyrektywą 2005/29/WE.