Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zmian Umowy z Kotonu oraz określenia kwoty środków dziesiątego EFR
Parlament Europejski,
– uwzględniając Umowę o partnerstwie pomiędzy członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r.(1), zmienioną w Luksemburgu w dniu 24 czerwca 2005 r. (Umowa z Kotonu), a w szczególności Załącznik Ia do umowy dotyczący wieloletnich ram finansowych współpracy na podstawie Umowy z Kotonu,
– uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany "Ku pełnej integracji współpracy z krajami AKP w budżecie UE" z dnia 8 października 2003 r. (COM(2003)0590),
– uwzględniając konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 15 i 16 grudnia 2005 r., w szczególności pkt 70 i Załącznik II dotyczący wkładu poszczególnych Państw Członkowskich na rzecz krajów AKP,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 1 kwietnia 2004 r. w sprawie wpisania Europejskiego Funduszu Rozwoju do budżetu(2), z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie wyzwań politycznych i środków budżetowych w rozszerzonej Unii w latach 2007-2013(3) oraz z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie strategii na rzecz rozwoju Afryki(4),
– uwzględniając zobowiązania Państw Członkowskich podjęte w 2005 r., dotyczące w szczególności:
-
osiągnięcia przez Unię Europejską i jej Państwa Członkowskie wyznaczonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych celu 0,70% udziału DNB UE do roku 2015, co zwiększy wkład UE w realizację Milenijnych Celów Rozwoju (MCR) z kwoty 33 mld EUR w 2003 r. do ponad 84 mld EUR w 2015 r. (konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Brukseli, 16 i 17 czerwca 2005 r.),
-
osiągnięcia do roku 2010 pośredniego celu UE odpowiadającego poziomowi 0,56%, zwiększającego przepływy środków Oficjalnej Pomocy Rozwojowej (OPR) do kwoty 67 mld EUR (konkluzje Prezydencji z Rady Europejskiej w Brukseli, 16 i 17 czerwca 2005 r.),
-
podwojenia przez UE i inne podmioty pomocy dla Afryki i udzielenia Afryce oficjalnej pomocy rozwojowej w kwocie 25 mld USD do roku 2010(5) (komunikat z Gleaneagles wydany w dniu 8 lipca 2005 r. przez grupę G8 w Gleaneagles),
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Załącznik 1a do Umowy z Kotonu stanowi, że "W tym nowym okresie Unia Europejska utrzymuje swoje wydatki na pomoc dla państw AKP co najmniej na poziomie równym poziomowi dziewiątego EFR, bez uwzględnienia przeniesionych kwot; kwota ta jest powiększana, w oparciu o szacunki Wspólnoty, o skutki inflacji, wzrostu w Unii Europejskiej oraz rozszerzenia o 10 nowych Państw Członkowskich w 2004 roku."
B. mając na uwadze, że mimo wstępnego obliczenia przez Komisję środków przeznaczonych na dziesiąty Europejski Fundusz Rozwoju (EFR) na lata 2008-2013 (6 lat) na kwotę 24 948 mln EUR, na posiedzeniu w Brukseli w dniach 15-16 grudnia 2005 r. Rada Europejska wyraziła zgodę na kwotę wynoszącą jedynie 22 682 mln EUR,
C. mając na uwadze, że obniżenie tej kwoty o 2 mld EUR stanowi naruszenie zobowiązań UE w odniesieniu do postanowień Załącznika 1a Umowy z Kotonu i nie odzwierciedla licznych zobowiązań politycznych składanych w roku 2005 r. dotyczących znacznego zwiększenia środków na pomoc rozwojową,
D. mając na uwadze, że kraje AKP nie przyjęłyby zmienionej Umowy z Kotonu, gdyby nie zawierała ona Załącznika 1a dotyczącego finansowania, w związku z czym Państwa Członkowskie UE powinny dotrzymać podjętych zobowiązań,
E. mając na uwadze konieczność wyjaśnienia niektórych kwestii zanim Parlament Europejski zatwierdzi Umowę z Kotonu,
F. F mając na uwadze, że wpisanie EFR do budżetu nie jest ani cudownym remedium na wszelkie problemy, ani też przeszkodą dla skutecznego partnerstwa EU-AKP,
G. mając na uwadze zasadność rozważenia reformy EFR w 40 lat po jego utworzeniu oraz fakt, że obecny system nie umożliwia rozwiązania problemów związanych zarówno z czasem potrzebnym do uruchomienia środków, jak i z kumulacją niewykorzystanych środków (11 mld EUR),
H. mając na uwadze planowane na rok 2007 rozszerzenie UE o Rumunię i Bułgarię,
I. mając na uwadze przystąpienie Timoru Wschodniego do Umowy z Kotonu w dniu 15 grudnia 2005 r.,
J. mając na uwadze niepokój wyrażony przez kraje i terytoria zamorskie w sprawie ich wyłączenia z EFR oraz ich niepewność dotyczącą współpracy z UE,
K. mając na uwadze, że głównym celem Umowy z Kotonu jest eliminacja ubóstwa, trwały rozwój i stopniowe włączania krajów AKP do gospodarki światowej; mając na uwadze, że wszystkie kraje AKP i Państwa Członkowskie UE są zobowiązane do realizacji Milenijnych Celów Rozwoju,
L. mając na uwadze większe znaczenie politycznego dialogu w Umowie z Kotonu oraz konieczność podtrzymywania w ramach rozwoju poszanowania praw człowieka, zasad demokracji i dobrego rządzenia, a także trwałego rozwoju,
1. wyraża ubolewanie nad faktem, że całkowita kwota przeznaczona na dziesiąty EFR, jaką przyjęła Rada Europejska, jest niższa niż kwota pierwotnie obliczona przez Komisję;
2. z żalem stwierdza, że liczne zobowiązania polityczne złożone w roku 2005 na rzecz znacznego zwiększenia kwoty OPR nie przerodziły się w istotny wzrost wkładów Państw Członkowskich do EFR; podkreśla, że proponowana kwota dziesiątego EFR będzie stanowić jedynie 0,028% PKB Państw Członkowskich;
3. ubolewa nad faktem, że z jednej strony Państwa Członkowskie zobowiązały się do zwiększenia pomocy rozwojowej, lecz z drugiej strony, jeżeli poziom środków dziesiątego EFR pozostanie na poziomie określonym przez Radę Europejską, ogólny poziom OPR zarządzanej przez Komisję spadnie z 19% do zaledwie 14% w 2015 r., prowadząc de facto do ponownej nacjonalizacji polityki rozwojowej;
4. wzywa Państwa Członkowskie do rozważenia możliwości znacznego zwiększenia ich wkładu do dziesiątego EFR;
5. wzywa Radę i Komisję do wyjaśnienia sposobu finansowania rozwoju w ramach negocjowanych obecnie umów o partnerstwie gospodarczym;
6. wzywa Radę do przeznaczenia nowych środków na rzecz programów "pomocy dla handlu" oraz nalega, aby programy te nie powodowały przesunięcia środków przyznanych wcześniej na inne inicjatywy rozwojowe, takie jak MCR;
7. wzywa Radę do zapewnienia, aby po przystąpieniu Rumunii i Bułgarii do UE wniosły one odpowiedni wkład do dziesiątego EFR;
8. zwraca się do Rady o uwzględnienie przystąpienia Timoru Wschodniego do Umowy z Kotonu oraz wzięcie pod uwagę faktu, że pomoc dla tego nowego kraju powinna być jednoznacznie dodatkowa w świetle formuły określonej w Załączniku 1a Umowy z Kotonu;
9. wzywa Radę i Komisję do jak najszybszego wyjaśnienia kwestii przyszłego finansowania współpracy z krajami i terytoriami zamorskimi;
10. zwraca się do Rady i Komisji o wyjaśnienie kwestii przyszłego finansowania Unii Afrykańskiej, w tym określenie poziomu finansowania, jaki powinien pochodzić ze środków programu MEDA;
11. przypomina, że wszelkie wydatki w ramach EFR muszą spełniać kryteria kwalifikujące OPR, określone przez Komitet Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD);
12. wzywa Komisję do przyjęcia wiodącej roli w zapewnieniu koordynacji pomiędzy Państwami Członkowskimi w celu zwiększenia skuteczności zarówno unijnego, jak i dwustronnego finansowania rozwoju;
13. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom Państw Członkowskich UE oraz rządom krajów AKP.