Parlament Europejski,

‐   uwzględniając dokument Komisji zatytułowany "Wzrost i zatrudnienie – zintegrowane wytyczne na lata 2005-2008" (COM(2005)0141) (zintegrowane wytyczne),

‐   uwzględniając art. 99 ust. 2 Traktatu WE,

‐   uwzględniając specjalne sprawozdanie nr 4/2005 Komitetu Polityki Gospodarczej Komisji "Prognozy Komisji Polityki Gospodarczej z roku 2005 dotyczące wydatków związanych z wiekiem w latach 2004-2050 w 25 Państwach Członkowskich UE: podstawowe założenia i metodologia prognozy",

‐   uwzględniając krajowe programy reformy lizbońskiej w latach 2005-2008 na rzecz wzrostu i zatrudnienia przyjęte przez 25 Państw Członkowskich,

‐   uwzględniając doroczne sprawozdanie Komisji z postępów osiągniętych w realizacji Strategii Lizbońskiej z dnia 25 stycznia 2006 r.,

‐   uwzględniając swoje rezolucje z dnia 15 maja 2003 r. w sprawie zalecenia Komisji w sprawie ogólnych wytycznych dla polityk gospodarczych Państw Członkowskich i Wspólnoty na lata 2003-2005(1) oraz z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie zalecenia Komisji w sprawie aktualizacji na rok 2004 ogólnych wytycznych dla polityk gospodarczych Państw Członkowskich i Wspólnoty na lata 2003-2005 (2) oraz swoją rezolucję z dnia 26 maja 2005 r. .w sprawie zalecenia Komisji w sprawie ogólnych wytycznych dla polityk gospodarczych Państw Członkowskich i Wspólnoty w ramach zintegrowanych wytycznych na rzecz wzrostu i zatrudnienia na lata 2005-2008(3),

‐   uwzględniając dokument Prezydencji Rady dotyczący kluczowych zagadnień, przeznaczony na wiosenną sesję Rady ECOFIN w dniu 7 lutego 2006 r.,

‐   uwzględniając prognozy gospodarcze Komisji(4),

‐   uwzględniając art. III-179 i III-206 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, podpisanego w dniu 29 października 2004 r. (Traktat Konstytucyjny),

‐   uwzględniając Białą Księgę Komisji Europejskiej "Europejska polityka transportowa w roku 2010: czas na decyzje" (COM(2001)0370),

‐   uwzględniając dokument roboczy Komisji z dnia 7 lipca 2004 r. w sprawie wspólnej jednolitej unijnej podstawy opodatkowania dochodów osób prawnych,

‐   uwzględniając Europejską Kartę Małych Przedsiębiorstw, zatwierdzoną przez Radę Europejską w Feira w dniach 19-20 czerwca 2000 r. (karta MŚP),

‐   uwzględniając kodeks postępowania w sprawie bezpośredniego opodatkowania przedsiębiorstw, zatwierdzony przez Radę ECOFIN w dniu 1 grudnia 1997 r.,

‐   uwzględniając program międzynarodowej oceny umiejętności uczniów (PISA) OECD,

‐   uwzględniając konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23-24 marca 2000 r., Rady Europejskiej w Göteborgu w dniach 15-16 czerwca 2001 r., Rady Europejskiej w Barcelonie w dniach 15-16 marca 2002 r. oraz Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 20-21 marca 2003 r., 25-26 marca 2004 r. oraz 22-23 marca 2005 r.,

‐   uwzględniając raport grupy wysokiego szczebla Komisji pod przewodnictwem Wima Koka "Sprostać wyzwaniom – Strategia Lizbońska na rzecz wzrostu i zatrudnienia" z listopada 2004 r.(sprawozdanie Koka),

‐   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

‐   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A6-0077/2006),

A.   mając na uwadze, że znaczna część zaleceń przedstawionych w trzech ostatnich rezolucjach Parlamentu dotyczących ogólnych wytycznych dla polityk gospodarczych (OWPG) nie została uwzględniona; mając na uwadze, że od czasu przyjęcia ostatniej rezolucji Parlamentu pojawiły się nowe, istotne czynniki; mając na uwadze, że potrzeba sprostania wielu z uprzednio ustalonych długoterminowych wyzwań stała się obecnie bardziej nagląca; mając na uwadze, że gospodarka UE w dalszym ciągu rozwija się wolniej oraz wydaje się gorzej przygotowana na skutki globalizacji niż gospodarka jej głównych konkurentów;

B.   mając na uwadze, że globalizacja jest zjawiskiem rewolucyjnym, które poddaje w wątpliwość skuteczność konwencjonalnych metod korzystania z dostępnych zasobów, umożliwia wschodzącym gospodarkom importowanie kapitału, umiejętności i technologii oraz konkurowanie w świecie coraz ściślejszych powiązań, zwiększa intensywność migracji oraz zmienia tradycyjne modele handlu międzynarodowego, w sposób bezprecedensowy zwiększa znaczenie gospodarki finansowej kosztem gospodarki realnej; mając na uwadze, że znaczenie gospodarki finansowej nadaje kluczową rolę czynnikowi "zaufania" i tworzy nową potrzebę skutecznego nadzoru i ściślejszej współpracy w celu zagwarantowania stabilizacji gospodarczej;

C.   mając na uwadze, że od czasu przyjęcia przez Parlament w maju 2005 r. ostatniej rezolucji w sprawie OWPG pojawiły się nowe istotne czynniki wymienione poniżej: trudności z ratyfikacją Traktatu Konstytucyjnego; przyjęcie przez Radę Europejską perspektyw finansowych UE na lata 2007-2013 bez zgody Parlamentu; dwie pierwsze od ponad pięciu lat podwyżki stóp procentowych EBC; reforma Paktu Stabilności i Wzrostu – 12 Państw Członkowskich miało ponad 3% deficyt budżetowy; przyjęcie przez Państwa Członkowskie krajowych programów reformy lizbońskiej; zwiększenie świadomości ogólnoświatowego kryzysu energetycznego oraz związanych z tym napięć geopolitycznych; negocjacje dotyczące zamiaru przystąpienia przez Estonię, Litwę i Słowenię do strefy euro w roku 2007 oraz potrzeba ożywienia priorytetów rundy rokowań WTO z Doha po spowolnieniu negocjacji w Hongkongu;

D.   mając na uwadze, że jako przyczyny relatywnej recesji europejskiej gospodarki można wymienić: niewłaściwą regulację połączoną z brakiem reform strukturalnych, prowadzącą do tego, że nasza gospodarka jest mniej elastyczna w porównaniu z gospodarkami naszych głównych konkurentów, stagnację popytu wewnętrznego oraz brak przedsiębiorczej dynamiki i słabe rynki pracy w związku z powolnym wzrostem demograficznym, niskim poziomem zatrudnienia i niewielkim wzrostem wydajności; mając na uwadze, że niewielki wzrost wydajności spowodowany jest brakiem inwestycji, niedostateczną innowacyjnością oraz niedopasowaniem struktur podaży do potrzeb na rynku pracy ze względu na niewydolność naszych niedofinansowanych systemów edukacji i kształcenia w zakresie przystosowania naszych pracowników do nieustannie zmieniających się warunków;

E.   mając ponadto na uwadze, że od czasu przyjęcia przez Parlament ostatniej rezolucji zwiększyła się świadomość występowania następujących problemów: stale postępującego starzenia się ludności; konfliktów migracyjnych na granicach UE oraz wewnętrznych trudności wynikających z niedostatecznej pomocy integracyjnej dla drugiego pokolenia imigrantów; gwałtowny wzrost wartości przywozu z państw trzecich w niektórych sektorach, jak również delokalizacja i outsourcing wśród przedsiębiorstw; zwiększające się w Chinach i innych wschodzących gospodarkach zapotrzebowanie na zasoby, takie jak ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel i żelazo; zwiększająca się zależność Europy od dostaw energii z niestabilnych regionów; oraz zagrożenia związane z zakłóceniem globalnej równowagi makroekonomicznej;

1.   zwraca się do Komisji, Rady i Państw Członkowskich o przyjęcie zaleceń zawartych w ostatnich trzech rezolucjach Parlamentu w sprawie OWPG, które nie zostały dotychczas uwzględnione, w szczególności dotyczących transpozycji dyrektyw w sprawie rynku wewnętrznego; przyjęcia przez Państwa Członkowskie o nadmiernym deficycie środków służących jego zmniejszeniu; wspólnej polityki komunikacyjnej stanowiącej odpowiedź na obawy obywateli związane z globalizacją; planu działania na rzecz reform strukturalnych w skład którego wchodzą bariery, które należy zlikwidować, niezbędne działania oraz harmonogram; pełnego wprowadzenia w życie karty MŚP, a w szczególności bardziej korzystnego systemu podatkowego oraz zwiększenia inwestycji na badania naukowe i innowacje dla MŚP;

2.   z zadowoleniem przyjmuje dokument dotyczący kluczowych zagadnień, przeznaczony na wiosenną sesję Rady ECOFIN i popiera wybranie przez nią czterech głównych dziedzin (wiedza i innowacje; możliwości rozwoju biznesu; globalizacja i zmiany demograficzne; wydajny rynek energetyczny), które powinny wprowadzić w życie zintegrowane wytyczne; podziela ponadto pogląd, że wyższy i zrównoważony wzrost naszych gospodarek możliwy będzie jedynie dzięki wzajemnemu wzmacnianiu makroekonomicznych polityk nakierowanych na rozwój gospodarczy i reformy strukturalne, w tym skuteczniejszą koordynację gospodarczą; popiera zamiar Komisji przedstawienia mapy drogowej określającej niezbędne kroki i podstawowe daty zakończenia tych czterech działań do końca 2007 r.;

Reformy instytucjonalne

3.   uważa, że w trwającym okresie refleksji nad Traktatem Konstytucyjnym należy zająć się: obecnymi ramami ładu makroekonomicznego, zgodnie z wcześniejszą dyskusją w grupie Konwentu ds. ładu gospodarczego; celami gospodarczymi i społecznymi UE; objęciem zagadnień polityki gospodarczej procedurą współdecyzji; odpowiedzialnością EBC, przy poszanowaniu jego niezależności; koordynacją polityk gospodarczych i rolą Eurogrupy w tym kontekście; procedurą ograniczania nadmiernego deficytu; kompetencjami UE w dziedzinie podatków; przyznaniem Parlamentowi Europejskiemu prawa odwołania w kontekście procedury komitologii najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2008 r.; oraz reprezentacją strefy euro w instytucjach międzynarodowych;

4.  4 z zadowoleniem przyjmuje połączenie OWPG i wytycznych dla polityk zatrudnienia w zintegrowanych wytycznych, jednak uważa, że dołączone i wspólnie omawiane powinno być także doroczne sprawozdanie z postępów w realizacji procesu lizbońskiego Komisji oraz pozostałe dokumenty związane z otwartą metodą koordynacji; uważa, że OWPG powinny mieć taki sam status legislacyjny jak wytyczne dla polityk zatrudnienia, oraz że należy ponownie określić rolę Parlamentu i Komisji;

5.   zwraca się do Komisji o zbadanie wykonalności przyjęcia prawa WE w celu osiągnięcia jednolitej definicji rezydencji podatkowej – stosowanej wobec rezydentów obywateli UE na terytorium UE i poza nim – powiązanej z pojęciem obywatelstwa UE; konwencji UE w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu na terytorium UE (stanowiącej odzwierciedlenie postanowień art. 293 Traktatu WE); oraz włączenia do prawa WE zasady niedyskryminacji w zakresie opodatkowania, sformułowanej w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich;

6.   z zadowoleniem przyjmuje nałożenie na Państwa Członkowskie obowiązku corocznego przedstawiania krajowych programów reform, opartych na 24 zintegrowanych wytycznych na rzecz wzrostu i zatrudnienia na lata 2005-2008; uważa, że możliwa jest dalsza poprawa wyników gospodarczych w tym zakresie, jeżeli Komisja określi i wesprze najlepsze praktyki zaczerpnięte z KPR, oraz poprzez ustanowienie dorocznego rankingu państw mających najlepsze i najgorsze wyniki, zgodnie z propozycją zawartą w sprawozdaniu Wima Koka; wzywa do głębszej analizy polityki reform strukturalnych ostatniej dekady w celu wyjaśnienia przyczyn utrzymującego się niskiego tempa wzrostu gospodarczego i niewystarczającej produktywności; wzywa do "strategii inteligentnego wzrostu", która połączy w spójną strategię podstawowe podejścia polityki gospodarczej UE, w celu wzmocnienia potencjału UE w zakresie nowej generacji produktów i metod produkcji, integrując w imię zrównoważonego wzrostu technologie komunikacyjną i informacyjną oraz technologie oszczędne surowcowo;

7.   wyraża ubolewanie, że porozumienie Rady Europejskiej z grudnia 2005 r. w sprawie perspektyw finansowych jest mniej ambitne w porównaniu z propozycją Parlamentu, w szczególności ze względu na fakt, że skoncentrowano się w nim na tradycyjnych politykach, nie poświęcając dostatecznej uwagi politykom zapewniającym wartość dodaną dla obywateli; wyraża ubolewanie z powodu ograniczenia środków przeznaczonych na badania naukowe i naukę, jak też na zwiększanie konkurencyjności i wzrostu, MŚP, obywatelstwo, swobody, wymiar sprawiedliwości i działania zewnętrzne; wzywa Radę do ponownego przystąpienia do negocjacji z Parlamentem w celu osiągnięcia porozumienia zwiększającego dobrobyt, konkurencyjność, zatrudnienie i spójność UE;

8.   przychylnie odnosi się do zrównoważonych konkluzji wiosennego szczytu Rady Europejskiej w marcu 2006 r., respektujących wielosektorowe wspomagające podejście zmienionej Strategii Lizbońskiej; wzywa Państwa Członkowskie do szybkiego i dokładnego wdrożenia KPR przy udziale parlamentów krajowych i zainteresowanych podmiotów, takich jak partnerzy społeczni, oraz do szybkiego przekazywania informacji Parlamentowi, Radzie i Komisji; wzywa Radę i Komisję do wspólnego opracowania z Parlamentem Europejskim kodeksu postępowania, co pozwoli dokładnie śledzić te programy; wyraża jednak ubolewanie z powodu nieuzgodnienia jednoznacznego kalendarza prac oraz kodeksu postępowania, które zapewniłyby odpowiednią współpracę i pełne zaangażowanie trzech głównych zainteresowanych instytucji UE związane z właściwym nadzorem zintegrowanych wytycznych jako kluczowych instrumentów Strategii Lizbońskiej; co więcej, w powyższym kontekście przypomina o znaczeniu jednakowego zaangażowania wszystkich głównych zainteresowanych organów Rady oraz o kluczowej roli Rady ds. Ogólnych w zakresie koordynowania ww. zaangażowania;

Polityka makroekonomiczna, pieniężna i podatkowa

9.   wzywa Komisję do rygorystycznej wykładni odnowionego Paktu Stabilności i Wzrostu niezezwalającej na zastosowanie środków o charakterze tymczasowym i kreatywnej księgowości; wzywa Państwa Członkowskie do zwiększenia konkurencyjności i do dążenia do ograniczania cyklicznie korygowanego deficytu budżetowego oraz do zapewnienia bardziej intensywnych działań w tym zakresie w okresie koniunktury gospodarczej; uważa, że wzrost płac powinien odpowiadać rozwojowi wydajności pracy w średnim okresie czasu; wzywa do umiarkowanej i odpowiedzialnej polityki cenowej, w szczególności w przypadku rynków monopolistycznych i oligopolistycznych, która pozwala ograniczyć presję inflacyjną oraz utrzymywać stopy procentowe na poziomie niezagrażającym obecnemu ożywieniu gospodarczemu;

10.   wzywa Państwa Członkowskie do intensyfikacji działań na rzecz zmniejszenia zadłużenia publicznego i poprawy jakości finansów publicznych, co doprowadzi do ograniczenia środków przeznaczonych na spłatę odsetek i amortyzację oraz zwiększenia środków przeznaczonych na edukację, szkolenia zawodowe, infrastrukturę, badania naukowe i innowacje; podkreśla zgodną z zapewnieniem stabilności finansowej potrzebę ogólnego obniżenia podatków w Państwach Członkowskich w celu zwiększenia konkurencyjności i trwałości, co implikuje wydajne i zmienione plany wydatków;

11.   zauważa, że niski wzrost gospodarczy, nadmierne zadłużenie i wysokie bezrobocie dramatycznie pogłębiają problemy wynikające ze zmian demograficznych; dlatego podkreśla, że pełna realizacja Strategii Lizbońskiej zakładającej budowę społeczeństwa globalnego, cieszącego się pełnym zatrudnieniem i wysoce produktywnego, jest ważna dla skutecznego stawienia czoła temu wyzwaniu; wzywa Komisję do zainicjowania wielkiej debaty w celu identyfikacji najlepszych praktyk i najbardziej dochodowych metod, które pozwolą poradzić sobie w przyszłości z rozwojem sytuacji;

12.   wskazuje, że brak równowagi w niektórych państwach strefy euro jest szczególnie alarmujący ze względu na rozmiar deficytów handlowych oraz obserwowanych różnic w stopie inflacji w niektórych państwach i wzywa Państwa Członkowskie do przyjęcia polityki gospodarczej niezbędnej do uzdrowienia sytuacji, podkreślając potrzebę polityki budżetowej, która mogłaby zniwelować efekt tego braku równowagi;

13.   wzywa Państwa Członkowskie do powstrzymania się od szkodliwej i przesadnej transgranicznej konkurencji podatkowej, która ogranicza możliwości budżetowe w zakresie inwestycji publicznych w aktywa materialne i niematerialne;

Otoczenie biznesowe

14.   wzywa do propagowania ducha przedsiębiorczości – rozumianego jako możliwość praktycznej realizacji koncepcji biznesowej – w ramach systemów szkolnictwa średniego Państw Członkowskich, poprzez wzmacnianie roli przedsiębiorców w społeczeństwie oraz podkreślanie znaczenia takich koncepcji jak ład korporacyjny i odpowiedzialność społeczna przedsiębiorstw;

15.   wzywa Komisję do stosowania zasady pozytywnych działań na rzecz MŚP oraz do podjęcia kroków ułatwiających: elektroniczne procedury zakładania przedsiębiorstw; właściwe uproszczenie otoczenia regulacyjnego; wspieranie dostępu MŚP do finansowania w pierwszych latach ich funkcjonowania w ramach formuły kapitału ryzyka lub inwestorów indywidualnych (tzw. aniołów biznesu); zwiększenie roli EBI i EFI; zwiększenie dostępu MŚP do technologii informacyjno-komunikacyjnych, uwzględniając fakt, że przewaga konkurencyjna USA nad UE dotyczy nie tylko sektorów zaawansowanych technologii, ale także kanałów dystrybucji i sektora detalicznego; wspieranie struktur kooperacji i zwiększenie ich internacjonalizacji poprzez przyjęcie proponowanej czternastej dyrektywy w sprawie prawa spółek dotyczącej transgranicznego przenoszenia siedzib spółek z o.o. oraz przedyskutowanie znaczenia wartości dodanej przyszłego statusu prywatnej spółki europejskiej dla MŚP;

16.   przypomina o swoim poparciu dla kodeksu postępowania w sprawie bezpośredniego opodatkowania przedsiębiorstw, w ramach którego Państwa Członkowskie uzgodniły zaprzestanie szkodliwej konkurencji podatkowej; popiera propozycję Komisji dotyczącą ustanowienia wspólnej, jednolitej podstawy opodatkowania dochodów osób prawnych; wzywa Radę do zawarcia porozumienia w sprawie wniosków Komisji dotyczących uproszczenia rozliczania podatku VAT; popiera działania na rzecz uproszczenia i ograniczenia opodatkowania, o których mowa w karcie MŚP; w związku z tym wyraża poparcie dla niedawno zaproponowanego przez Komisję systemu opodatkowania MŚP według zasad państwa macierzystego oraz wzywa Komisję do zbadania możliwości zastąpienia zasady miejsca przeznaczenia przez zasadę miejsca pochodzenia w zakresie podatku VAT należnego od tych przedsiębiorstw, włączając w to sprawiedliwe zasady podziału dochodów;

17.   zdecydowanie zaleca, by KPR zajęły się planowanymi i istniejącymi działaniami w celu ograniczenia przeszkód administracyjnych i prawnych, na które napotykają MŚP, oraz uwidoczniły rozwiązania na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym, które mogłyby służyć za przykład władzom innych Państw Członkowskich;

18.   wzywa Państwa Członkowskie i ich władze lokalne i regionalne do opracowania wspólnego sposobu oceny dystrybucyjnych i regionalnych skutków ich systemów podatkowych dla osób fizycznych oraz systemów przyznawania subsydiów, ponieważ polityki podatkowe na płaszczyźnie lokalnej, regionalnej, krajowej i unijnej są często nieskoordynowane, i przypomina o coraz ważniejszej roli społeczności lokalnych dla dobrego stanu gospodarki, spraw socjalnych i sytuacji politycznej UE;

19.   uważa, że likwidacja kontyngentów wywozowych spowodowała głębokie przemiany w handlu międzynarodowym, zmuszając decydentów politycznych do reagowania na nieuczciwą konkurencję ze strony państw trzecich, poprzez przeciwdziałanie fałszerstwom oraz ochronę praw własności intelektualnej i przemysłowej; dlatego też wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do wprowadzenia skutecznego systemu patentowego UE przy pomocy patentu wspólnotowego i innych stosownych instrumentów;

Zatrudnienie i kapitał ludzki

20.   uważa, że w celu zapewnienia większego udziału osób w wieku produkcyjnym w ogólnej liczbie ludności niezbędne jest: przyjęcie ambitnych polityk zwiększania przyrostu naturalnego; poprawienie systemu opieki nad dziećmi; wspieranie systemów służących zapewnieniu lepszej równowagi między życiem rodzinnym i zawodowym; integracja imigrantów na rynku pracy oraz przeciwdziałanie nielegalnej imigracji przy pomocy strategii wspierających zrównoważony wzrost w krajach trzecich jak też w drodze wprowadzenia wspólnej polityki imigracyjnej UE; jak również stworzenie zachęt do późniejszego dobrowolnego przechodzenia na emeryturę;

21.   podkreśla możliwości elastyczności i bezpieczeństwa (flexicurity) w zakresie zwiększenia przystosowalności rynków pracy dzięki połączeniu elastyczności zatrudnienia i zabezpieczenia ponownego zatrudnienia w celu zwiększenia udziału w rynku pracy w szczególności kobiet, starszych pracowników, ludzi młodych, długoterminowych bezrobotnych oraz imigrantów;

22.   uważa, że w celu zwiększenia udziału ludności pracującej zawodowo w ogólnej liczbie osób w wieku produkcyjnym niezbędne jest: przyjęcie specjalnych środków dla grup mających trudności w dostępie do rynku pracy, mianowicie osób młodych, kobiet, osób w wieku przekraczającym 55 lat, osób niepełnosprawnych, rozwój podejścia do pracy i czasu pracy uwzględniającego cykl życia i respektującego indywidualnego potrzeby oraz przede wszystkim stworzenie systemu zachęcającego starszych pracowników do dzielenia się swoim doświadczeniem zawodowym; zwraca się zatem do Państw Członkowskich wraz z partnerami społecznymi do promowania środków mających na celu dostosowanie stosunków pracy i czasu pracy do szczególnych potrzeb tych grup społecznych;

23.   uważa, że dla zniechęcenia do udziału w nielegalnej działalności gospodarczej konieczne jest ograniczenie pozapłacowych kosztów pracy w przypadku pracowników niewykwalifikowanych; w tym kontekście przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady o przedłużeniu obowiązywania obniżonych stawek VAT w odniesieniu do usług pracochłonnych i sugeruje zlecenie Komisji przeprowadzenia nowej oceny oddziaływania zredukowanych stawek VAT na ceny opodatkowanych usług, ograniczenie szarej strefy gospodarki i ogólne wpływy z podatków, w tym składki na ubezpieczenia socjalne;

24.   podkreśla, że europejskie niskie stopy wzrostu odzwierciedlają brak skutecznych środków redukcji bezrobocia, zwiększenia liczby ludności czynnej zawodowo i podniesienia niskiej produktywności;

25.   wzywa Komisję do pamiętania, że prawo WE powinno być dostosowane do prawa naszych konkurentów, aby nie miało negatywnego wpływu na konkurencyjność UE oraz potencjał innowacyjny firm UE na rynkach światowych;

26.   uważa, że w celu poprawy jakości edukacji oraz biorąc pod uwagę, że w nadchodzących latach kształcenie w szkołach podejmie duża liczba dzieci imigrantów dysponujących stosunkowo niskim poziomem wykształcenia, niezbędne jest: zwiększenie liczby miejsc w szkołach podstawowych; poprawa znajomości języków obcych, matematyki i przedmiotów ścisłych w szkołach podstawowych i średnich w świetle słabych wyników w porównaniu z naszymi konkurentami, na co wskazuje raport OECD przygotowany w ramach sprawozdania PISA; uzyskanie zintegrowanego modelu kształcenia zawodowego opartego na nieprzerwanym aktualizowaniu wiedzy;

27.   zwraca się do Państw Członkowskich o wprowadzenie środków poprawiających mobilność pracowników badawczych i infrastrukturę w celu zachęcenia większej ilości studentów do kariery naukowej; ponadto zwraca się o podjęcie kroków zmierzających do wyposażenia europejskich uniwersytetów zgodnie z najwyższymi standardami badawczymi, wzmocnienia współpracy między uniwersytetami i sektorem handlowym oraz przemysłowym, dostosowania kształcenia do popytu na rynku pracy, z naciskiem na inżynierię i zaawansowaną technologię, i zapewnienia lepszej informacji, rozpowszechniania i zastosowania wyników badań;

28.   wierzy, że budżet UE i Państw Członkowskich powinien lepiej odzwierciedlać priorytety Strategii Lizbońskiej poprzez wzmocnienie zdolności UE w zakresie innowacji i badań naukowych oraz intensyfikację działań na rzecz kształcenia ustawicznego przy wykorzystaniu dodatkowych środków finansowych;

Infrastruktura, transport i energetyka

29.   uważa, że jedną z przyczyn niższej konkurencyjności UE w porównaniu z USA jest niedoinwestowanie, dlatego wzywa Państwa Członkowskie do wspierania prywatnych inwestycji i ponownego skupienia wydatków na inwestycjach w dziedzinach służących zwiększeniu wydajności i produktywności gospodarczej, takich jak infrastruktura, badania i rozwój, edukacja, uczenie się przez całe życie, jak również do zreformowania swoich systemów podatkowych w celu wsparcia wzrostu gospodarczego i prywatnych inwestycji w nowe zrównoważone technologie;

30.   wzywa Państwa Członkowskie do ścisłego przestrzegania terminów realizacji projektów budowy infrastruktury transportowej (sieci transeuropejskich) poprzez uproszczenie odpowiednich procedur administracyjnych oraz – w razie potrzeby – przeznaczenie na te projekty większych środków inwestycyjnych, biorąc pod uwagę, że zgodnie ze stanowiskiem Komisji, wyrażonym w Białej Księdze na temat transportu, przy obecnym tempie realizacja tych projektów zajmie 20 lat;

31.   wzywa państwa członkowskie do przyjęcia podczas wiosennego szczytu w 2006 r. nowej, spójnej polityki energetycznej UE, mającej trzy główne cele: zabezpieczenie dostaw energii, trwały rozwój i konkurencyjność gospodarcza; zaleca zatem, po pierwsze, wspólne działanie na rzecz zacieśnienia więzi politycznych i gospodarczych z państwami-dostawcami oraz stworzenia wewnętrznego rynku energii UE oraz właściwej i niedyskryminującej konkurencji wśród dostawców i dystrybutorów energii, po drugie, ustanowienie równowagi pomiędzy wewnętrznymi i zewnętrznymi źródłami zaopatrzenia, po trzecie, zapobieganie podwójnym wahaniom cen/kursu wymiany poprzez rozliczanie dostaw towarów i surowców energetycznych w euro, po czwarte, zwiększenie wydajności energetycznej, i po piąte, stopniową likwidację uzależnienia od ropy naftowej i intensyfikację unijnych badań naukowych na rzecz nowego systemu zrównoważonej energii opartego o wiatr, hydroenergię, biomasę, energię słoneczną i geotermiczną;

Innowacje oraz badania i rozwój

32.   uważa, że jedyną metodą walki z konkurencją powodowaną przywozem z rynków wschodzących oraz zniechęcania przedsiębiorców do outsourcingu swojej działalności jest prowadzenie badań naukowych i działań innowacyjnych na ogromną skalę; wzywa Komisję do przedłożenia wniosków dotyczących finansowania badań w UE; wzywa Państwa Członkowskie do przeznaczenia większych środków na badania naukowe i innowacje przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznej ochrony praw własności intelektualnej oraz do wprowadzenia bodźców podatkowych dla przedsiębiorstw i szkół wyższych inwestujących w badania i rozwój, uwzględniając fakt, że w porównaniu z bezpośrednimi dotacjami tego rodzaju inicjatywy dają większą gwarancję, że publiczne środki zostaną wykorzystane do wspierania udanych przedsięwzięć;

33.   wierzy, że skoordynowana polityka innowacyjności UE jest jednym z podstawowych warunków tworzenia dobrobytu, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, służy poprawie konkurencyjności UE i przyczynia się do realizacji ogólnego celu politycznego, którym jest trwały rozwój;

Większa konkurencyjność i reforma rynków usług

34.   wierzy w aktywną politykę w dziedzinie konkurencji; wzywa do przeglądu kryteriów decydujących o tym, czy konkretna sprawa z zakresu konkurencji zostanie rozpatrzona przez krajowe urzędy ds. konkurencji czy też przez Komisję, jak również do dokonania przeglądu przepisów krajowych w celu zagwarantowania: pewności prawnej; politycznej niezależności organów regulacyjnych; przejrzystości i odpowiedzialności oraz spójności z prawem WE;

35.   zauważa, że ważną rzeczą jest osiągnięcie wspólnego rynku usług zgodnie z Traktatem WE w celu wsparcia sektora istotnego dla gospodarki europejskiej jako całości, a w szczególności dla rozwoju gospodarczego nowych Państw Członkowskich przy zachowaniu równowagi pomiędzy otwarciem rynku, usługami publicznymi, a prawami społecznymi i konsumenta;

36.   z zadowoleniem przyjmuje plan działania Komisji w zakresie pomocy państwa oraz uważa, że zwiększenie przejrzystości i skuteczności pomocy państwa przyniesie UE korzyści, w szczególności w zakresie innowacji oraz badań i rozwoju; równocześnie uważa, że należy poddać przeglądowi także zachęty podatkowe, ponieważ stanowią one alternatywę wobec dotacji i dopłat bezpośrednich;

37.   wzywa do przyjęcia perspektywicznie ukierunkowanej agendy w zakresie usług finansowych, skoncentrowanej na: doprowadzeniu do stworzenia jednolitego europejskiego obszaru płatności w euro do 2010 r.; przeglądzie systemu wypłacalności ubezpieczeniowej (Solvency II); wniosku w sprawie przeglądu przepisów dyrektywy w sprawie usług finansowych dotyczących swobody decyzyjnej organów nadzoru w przypadkach transgranicznych fuzji banków w celu ułatwienia konsolidacji i zapobiegania konfliktom między organami nadzoru w państwie macierzystym i przyjmującym; wniosku w sprawie kredytów hipotecznych; oraz na przyjęciu dyrektywy w sprawie kredytów konsumenckich;

38.   uważa, że w warunkach zintegrowanego rynku finansowego oraz uwzględniając szybkość, z jaką przedsiębiorstwa zmieniają siedzibę, gwałtowne zwiększenie międzynarodowych przepływów pieniężnych oraz szybkie tempo dokonywania inwestycji, niezbędny jest skuteczny nadzór i bliska współpraca organów regulacyjnych i nadzorczych poszczególnych Państw Członkowskich, niezależnie od potrzeby dalszej refleksji nad optymalnym modelem sprawowania przez UE kontroli i stanowienia prawa w dziedzinie bankowości, ubezpieczeń i rynku papierów wartościowych;

o
o   o

39.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz partnerom społecznym.

(1) Dz.U. C 67 E z 17.3.2004, str. 295. (2) Dz.U. C 104 z 30.4.2004, str. 1061. (3) Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0209. (4) Jesień 2005, nr 5/2005