Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2005 r. (2005/2104(INI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając Umowę o Partnerstwie między członkami grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. (Umowa z Kotonu)(1) i zmienioną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r.(2),
– uwzględniając regulamin Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, przyjęty w dniu 3 kwietnia 2003 r.(3),ostatnio zmieniony w Hadze w dniu 25 listopada 2004 r.(4),
– uwzględniając rezolucje przyjęte w dniu 21 kwietnia 2005 r.(5) przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne podczas 9 sesji w Bamako (Mali) w dniach 16 - 21 kwietnia 2005 r. i dotyczące:
—
postępu, jakiego dokonano w dziedzinie upowszechnienia szkolnictwa podstawowego oraz równości płci w krajach AKP w kontekście Milenijnych Celów Rozwoju (MDG),
—
odbudowy po zakończeniu konfliktów w krajach AKP,
—
budżetyzacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR),
—
sytuacji w Sudanie,
‐
sytuacji w regionie afrykańskich Wielkich Jezior,
— uwzględniając deklarację z Bamako w sprawie Milenijnych Celów Rozwoju przyjętą przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne podczas jego 9 sesji,(6),
– uwzględniając kroki podjęte przez Komisję w wyniku wymienionych powyżej rezolucji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego, przyjętych w Bamako (Mali),
– uwzględniając rezolucje przyjęte w dniu 24 listopada 2005 r.(7) przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne podczas 10 sesji w Edynburgu (Zjednoczone Królestwo) w dniach 19 - 24 listopada 2005 r.i dotyczące:
—
roli parlamentów narodowych we wdrażaniu Umowy o Partnerstwie z Kotonu,
—
artykułów rolnych i górniczych,
—
przyczyn i konsekwencji klęsk żywiołowych,
—
rejestracji, oceny i udzielania zezwoleń w zakresie chemikaliów (REACH),
‐
sytuacji w Afryce Zachodniej,
– uwzględniając kroki podjęte przez Komisję w wyniku rezolucji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego przyjętych w Hadze (Holandia) w dniu 25 listopada 2004 r. i dotyczących:
—
dialogu politycznego AKP-UE (art. 8 Umowy z Kotonu),
—
pomocy i bezpieczeństwa żywnościowego,
—
sytuacji w Darfurze,
‐
szkód wyrządzonych przez cyklony w rejonie Karaibów,
– uwzględniając deklarację współprzewodniczących Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, Sharon Hay Webster i Glenys Kinnock, w sprawie wydarzeń w Togo w następstwie śmierci prezydenta Gnassingbé'go Eyadémy w dniu 5 lutego 2005 r.,
– uwzględniając pismo Światowego Programu Żywnościowego z dnia 3 marca 2005 r., skierowane do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego,
– uwzględniając wnioski Forum Kobiet Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego z dnia 16 kwietnia 2005 r. przyjęte w Bamako (Mali), w sprawie okaleczenia narządów płciowych kobiet,
– uwzględniając przesłanie sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, Kofiego Annana, z dnia 18 kwietnia 2005 r. na temat Milenijnych Celów Rozwoju wygłoszone z okazji 9 sesji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego,
– uwzględniając wnioski Forum Kobiet Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego z dnia 19 listopada 2005 r. przyjęte w Edynburgu (Zjednoczone Królestwo), w sprawie handlu ludźmi,
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A6-0063/2006),
A. mając na uwadze wynik negocjacji w sprawie przeglądu Umowy z Kotonu w 2005 r. i nowe postanowienia dotyczące w szczególności wzmocnienia dialogu politycznego, wzmocnienia parlamentów, Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz współpracy w walce z terroryzmem i bronią masowego rażenia,
B. mając na uwadze fakt, że Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne stanowi w skali światowej wzór w dziedzinie współpracy i rozwoju oraz wnosi istotny wkład w otwarty i równoprawny dialog między północą a południem,
C. mając na uwadze znaczenie roli Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w prowadzeniu dialogu politycznego przewidzianego w art. 8 Umowy z Kotonu, w szczególności w odniesieniu do wzmocnienia demokracji, wdrażania skutecznego zarządzania i obrony praw człowieka,
D. mając na uwadze fakt, że w 2005 r. miało miejsce sześć wspólnych misji AKP-UE:
‐
na Wyspy Salomona, Fidżi i do Papui Nowej Gwinei w dniach 11 - 21 lutego 2005 r., w celu odbycia spotkań z władzami politycznymi trzech odwiedzonych krajów i działającymi w nich organizacjami pozarządowymi oraz obejrzenia projektów finansowanych w ramach EFR,
‐
do Gwinei Równikowej w dniach 28 lutego - 4 marca 2005 r., w celu odbycia spotkania z władzami kraju i przekazania zaleceń Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego dotyczących sytuacji w tym kraju,
‐
do Sudanu (Darfuru) w dniach 21 - 27 marca 2005 r., w celu przygotowania debaty w trybie pilnym oraz rezolucji podczas 9 sesji w Bamako,
‐
do Gujany i na Jamajkę w dniach 14 - 21 października 2005 r., w celu zbadania ewentualnego wpływu proponowanych reform systemu regulującego rynek cukru w Unii Europejskiej,
‐
do Tanzanii w dniach 25 - 28 listopada 2005 r., w celu odbycia spotkania z przywódcami politycznymi i instytucjonalnymi, przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego i Wspólnoty Gospodarczej Krajów Afryki Wschodniej,
–
do Parlamentu Panafrykańskiego w Midrand (Republika Południowej Afryki) w dniach 28 - 29 listopada 2005 r., z okazji czwartego posiedzenia zwykłego,
1. wyraża zadowolenie z negocjacji które zakończyły się zmianą Umowy z Kotonu, wyrażając jednocześnie żal, że porozumienie osiągnięte na szczycie w Brukseli w dniach 15 i 16 grudnia 2005 r. w sprawie przeznaczenia budżetu w wysokości 22 682 milionów euro na dziesiąty EFR (2008-2013) nie dorównuje początkowym propozycjom zmierzającym do utrzymania wsparcia na tym samym poziomie co dla dziewiątego EFR;
2. podkreśla, że proste sformułowanie umieszczone w załączniku I a do Umowy z Kotonu można różnie interpretować jeśli chodzi o ustalenie kwoty wieloletnich ram finansowania współpracy AKP-UE, ale bez względu na wybór sumy musi ona odzwierciedlać ustalone w 2005 r. główne cele polityczne Unii Europejskiej w zakresie rozwoju i pomocy Afryce;
3. popiera życzenie Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego wyrażone podczas dziewiątej sesji w kwietniu 2005 r. w Bamako (Mali), aby odpowiednią część wyasygnowanych środków przeznaczyć na edukację polityczną oraz szkolenia dla parlamentarzystów oraz przywódców politycznych, gospodarczych i społecznych w celu trwałego wzmocnienia dobrej administracji, rządów prawa, struktur demokratycznych oraz wzajemnych relacji między rządem a opozycją w pluralistycznych, opartych na wolnych wyborach demokracjach; środki te powinno się przeznaczyć na utworzenie wyższych szkół administracji publicznej, edukację polityczną członków parlamentu, lokalnych administratorów oraz osób na odpowiedzialnych stanowiskach w obrębie partii i stowarzyszeń politycznych;
4. zachęca Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne do kontynuowania prac w dziedzinie praw człowieka i udziału w dialogu politycznym, o którym mowa w art. 8 Umowy z Kotonu, ewentualnie poprzez zorganizowanie przesłuchań publicznych; wzywa do pełnego włączenia społeczeństwa obywatelskiego w prace Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego i jego stałych komisji;
5. zachęca Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne, zwłaszcza Komisję Spraw Politycznych, do wzmocnienia dialogu politycznego w rozumieniu art. 8 Umowy z Kotonu i roli parlamentarzystów w krajach AKP, a także do dalszych wysiłków na rzecz wzmocnienia demokracji parlamentarnej w krajach AKP, w szczególności poprzez określenie i rozpowszechnienie dobrych praktyk w dziedzinie kontroli parlamentów nad władzą wykonawczą;
6. wzywa do zwiększenia przejrzystości w zakresie przebiegu i treści negocjacji Porozumień o Partnerstwie Gospodarczym oraz do zagwarantowania znacznego wsparcia, zgodnie ze zobowiązaniem do przeznaczenia 1 miliarda euro na "pomoc handlową" podjętym przez PrzewodniczącegoKomisji José Manuela Barroso w Gleneagles oraz dodatkowo do aktywniejszego uczestnictwa w negocjacjach Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych, władz lokalnych i społeczeństwa obywatelskiego;
7. odnotowuje, że stałe komisje pracują obecnie w normalnym trybie, zaś ich utworzenie w 2003 r. otworzyło nowe możliwości debat i porozumień, a za ich pośrednictwem parlamentarzyści AKP i UE nie tylko lepiej poznali się wzajemnie, lecz również nauczyli się współpracować w ważnych kwestiach, aby w miarę możliwości wypracowywać każdorazowo wspólne stanowiska podczas posiedzeń plenarnych;
8. docenia prace Prezydium Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego i jego wiceprzewodniczących, w szczególności w odniesieniu do sprawozdań w sprawie praw człowieka i finansowania posiedzeń na szczeblu regionalnym i lokalnym (art. 17 ust. 3 Umowy z Kotonu i art. 6 Regulaminu Wspólnego Zgromadzenia); domaga się dokładnego określenia funkcji wiceprzewodniczących odpowiedzialnych za budżet w celu zwiększenia przejrzystości wykorzystania wydatków na działanie Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego oraz kontroli Prezydium nad tymi funduszami;
9. zwraca się do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego o podjęcie dalszych kroków w odpowiedzi na przesłanie sekretarza generalnego ONZ, Kofiego Annana, z dnia 18 kwietnia 2005 r, zgodnie z którym "Milenijne Cele Rozwoju nie powinny być realizowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych, lecz w każdym z jej państw członkowskich wspólnym wysiłkiem rządów i narodów";
10. podkreśla, że kwestia reformy systemu regulującego rynek cukru wzbudziła poważne obawy podczas szczytu w Edynburgu; w dniu 23 listopada 2005 r. dwie współprzewodniczące Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego wysłały pismo w tej sprawie do Rady z wnioskiem o sprawiedliwą i równą dla wszystkich reformę systemu regulującego rynek cukru;
11. informuje, że pakiet środków wyrównawczych i restrukturyzacyjnych UE przeznaczonych dla sektora cukrowniczego UE przekracza 7 miliardów euro i ponawia wniosek, aby 18 krajów AKP, sygnatariuszy protokołu w sprawie cukru, których gospodarka opiera się prawie w całości na cukrze, mogły w odpowiednim czasie zostać objęte pokaźnym wsparciem finansowym, który będącym dodatkiem do istniejących zobowiązań;
12. zwraca się do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego do wykorzystania Komisji Spraw Politycznych jako prawdziwego forum zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich w ramach partnerstwa AKP-UE;
13. podkreśla rolę odgrywaną przez Komisję Spraw Socjalnych i Ochrony Środowiska wobec klęsk żywiołowych i pragnie, aby Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne mogło zapewniać wkład w zapobieganie i pomoc w przypadku klęsk żywiołowych w krajach AKP;
14. podkreśla przywiązanie Komisji Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu do zamiaru kontynuowania specjalnej pomocy na rzecz rozwoju w krajach AKP i jej wkład w rozważania nad poprawą przyszłego zarządzania EFR;
15. podkreśla znaczenie osobistego zaangażowania parlamentarzystów w prace Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego i docenia wysiłki zmierzające do osiągnięcia tego celu;
16. uważa, że zwoływanie posiedzeń Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w Państwach Członkowskich UE według systemu rotacyjnego stanowi prawdziwą "wartość dodaną" i zwraca się z wnioskiem o utrzymanie tego systemu w przyszłości;
17. wyraża zadowolenie z uczestnictwa przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w nieformalnym posiedzeniu Rady Ministrów ds. współpracy na rzecz rozwoju zorganizowanym przez prezydencję brytyjską Rady Unii Europejskiej w Leeds w dniach 24 i 25 października 2005 r. i wyraża nadzieję, że przyszłe prezydencje Rady Unii Europejskiej będą czyniły to samo;
18. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 6 września 2005 r. w sprawie udzielenia zezwolenia na przeprowadzenie posiedzenia Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w Edynburgu i wyraża nadzieję, że zasada organizowania posiedzeń Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w państwie sprawującym prezydencję Unii Europejskiej zostanie utrwalona;
19. gratuluje prezydentowi i rządowi Mali, władzom malijskim oraz różnym stowarzyszeniom lokalnym cennego wkładu w 9 posiedzenie w Bamako, zwłaszcza w warsztaty w następujących sprawach:
—
sektor bawełny w Mali,
—
pustynnienie i ratowanie rzeki Niger,
—
negocjacje w sprawie porozumień o partnerstwie gospodarczym w Afryce Zachodniej, na Karaibach i Pacyfiku;
20. wyraża zadowolenie z faktu, że poprzez naprzemienne organizowanie posiedzeń w kraju AKP i państwie sprawującym prezydencję Rady Unii Europejskiej osiągnięto rzeczywistą równowagę między posiedzeniami w krajach AKP i w Państwach Członkowskich Unii Europejskiej;
21. gratuluje prezydencji brytyjskiej oraz władzom szkockim doskonałego wkładu w 10 sesję w Edynburgu, w szczególności w warsztaty dotyczące następujących kwestii:
—
realizacja MDG w zakresie zdrowia poprzez badania i rozwój,
—
ochrona środowiska: ekoturystyka i zrównoważona polityka energetyczna,
—
rybołówstwo i przetwórstwo rybne: polityka i standardy Unii Europejskiej;
22. 22 wyraża zadowolenie z przyjęcia przez współprzewodniczących formuły posiedzenia polegającej na zabieraniu głosu na życznie (z ang. catch-the-eye) w Edynburgu, co było skuteczną promocją publicznej debaty podczas sesji plenarnych oraz wzywa do kontynuowania tej praktyki;
23. z zadowoleniem przyjmuje rosnący udział uczestników niepaństwowych w posiedzeniach Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego, z rekordową liczbą takich uczestników na posiedzeniu w Edynburgu;
24. wzywa prezydencję austriacką i Prezydium Parlamentu Europejskiego do podjęcia niezbędnych kroków w celu zorganizowania jedenastej sesji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w Wiedniu (Austria), w dniach 17 - 22 czerwca 2006 r. i dwunastej sesji w Bridgetown (Barbados), w dniach 18 - 24 listopada 2006 r.;
25. przypomina, że na podstawie decyzji podjętych przez Prezydium Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w Edynburgu i pod warunkiem dostępności środków budżetowych wysłana zostanie w pierwszym kwartale 2006 r. wspólna misja AKP-UE do Etiopii i Erytrei, a także do Mauretanii i Togo;
26. wzywa członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego do aktywnego udziału w przygotowaniu zatwierdzonych sprawozdań w następujących sprawach:
—
rola integracji regionalnej w promowaniu pokoju i bezpieczeństwa,
—
wpływ turystyki na rozwój,
—
lekka broń małego kalibru a trwały rozwój,
—
problem energetyczny w krajach AKP,
—
rybołówstwo oraz aspekty społeczne i środowiskowe w krajach rozwijających się,
—
woda w krajach rozwijających się;
27. w następstwie wniosków z Forum Kobiet w Edynburgu zaleca aby następne sprawozdanie poświęcono środkom, jakie należy przyjąć w celu skuteczniejszego zwalczania handlu ludźmi;
28. podkreśla, że organizacja posiedzeń na szczeblu regionalnym i lokalnym przewidziana w art. 17 ust. 3 Umowy z Kotonu, musi wejść w etap realizacji; wzywa Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne do dostosowania swojego regulaminu oraz zaplanowania posiedzeń tego rodzaju, w oparciu o struktury parlamentarne istniejące w grupie AKP; posiedzenia powinny dotyczyć przede wszystkim współpracy regionalnej w kontekście zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich oraz zawarcia i wdrożenia porozumień o partnerstwie gospodarczym;
29. wzywa europejskich członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego oraz europejską część wspólnego sekretariatu o podjęcie wszelkich kroków prowadzących do wzmocnienia pozycji Zgromadzenia w Parlamencie Europejskim;
30. zachęca wszystkie grupy polityczne do unikania oddzielnego głosowania w celu wsparcia ducha solidarności oraz spójności we Wspólnym Zgromadzeniu Parlamentarnym;
31. zachęca członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego do kontynuowania działalności zgodnie z postępami osiągniętymi od 2004 r.;
32. wyraża zadowolenie z szybkiego udostępniania dokumentów Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego w Internecie, który jest niezbędnym narzędziem dla prawidłowego funkcjonowania Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego ze względu na znaczne odległości między jego członkami; zwraca się do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego i obydwu sekretariatów do systematycznego korzystania z poczty elektronicznej i internetu do przesyłania dokumentów parlamentarzystom i do czynnego zachęcania do korzystania z Internetu wszędzie tam, gdzie jest on dostępny;
33. zachęca do ścisłej współpracy między parlamentarzystami europejskimi i afrykańskimi oraz do stworzenia programu wymiany między urzędnikami Parlamentu Europejskiego a urzędnikami Parlamentu Panafrykańskiego, aby wspomóc w ten sposób wzmocnienie ich możliwości;
34. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie AKP-UE, Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE, parlamentom krajów AKP i Państw Członkowskich Unii Europejskiej, parlamentowi i władzom wykonawczym Szkocji, burmistrzowi Edynburga oraz Komisji.