(Διαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2006)0015)(1),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 175, παράγραφος 1 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C6-0020/2006),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καθώς και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A6-0182/2006),

1.   εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.   ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 175, παράγραφος 1,

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής,

έχοντας υπόψη την γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(1),

έχοντας υπόψη την γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών(2),

Ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της Συνθήκης(3),

Εκτιμώντας τα εξής:

(1)  Οι πλημμύρες μπορεί να προκαλέσουν θανάτους, μετακινήσεις πληθυσμών και καταστροφές στο περιβάλλον, να θέσουν σοβαρά σε κίνδυνο την οικονομική ανάπτυξη και να υπονομεύσουν τις οικονομικές δραστηριότητες της Κοινότητας.

(2)  Οι πλημμύρες είναι φυσικά φαινόμενα τα οποία είναι αδύνατο να προβλεφθούν εξ ολοκλήρου. Ωστόσο, η μαζική μείωση στην φυσική ικανότητα ρύθμισης των πλημμυρών των λεκανών απορροής, η κακοδιαχείριση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (όπως αύξηση των ανθρωπίνων οικισμών και περιουσιακών στοιχείων στις πλημμυρικές περιοχές και η διάβρωση και η μείωση της φυσικής ικανότητας του εδάφους όσον αφορά την κατακράτηση υδάτων λόγω της αποψίλωσης των δασών και της γεωργικής δραστηριότητας σε λεκάνες απορροής ποταμών), οι ξηρασίες και η υπερθέρμανση του πλανήτη συμβάλλουν στην αύξηση της πιθανότητας και των αρνητικών συνεπειών των πλημμυρών.

(3)  Οι παραδοσιακές στρατηγικές της διαχείρισης του κινδύνου πλημμυρών, οι οποίες εστιάζονται στην οικοδόμηση υποδομών για την άμεση προστασία ανθρώπων, ακίνητης περιουσίας και αγαθών, δεν έχουν παράσχει το επιδιωκόμενο επίπεδο ασφάλειας.

(4)  Είναι εφικτό και επιθυμητό να μειωθεί ο κίνδυνος πρόκλησης ζημιών στην ανθρώπινη υγεία και ζωή, το περιβάλλον και τις υποδομές λόγω πλημμυρών. Εντούτοις, τα μέτρα για τη μείωση αυτού του κινδύνου ζημιών θα πρέπει να συντονίζονται μεταξύ κρατών μελών, των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών τους αρχών καθώς και των οργανώσεων που είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση των ποταμών σε επίπεδο ποτάμιας λεκάνης για να είναι αποτελεσματικά.

(5)  Τα κράτη μέλη παροτρύνονται να λάβουν μέτρα τα οποία ευνοούν τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας σε ανάντι και κατάντι περιοχές, εντός και εκτός της επικράτειάς τους, διατηρώντας τον φυσικό ρου του ποταμού όπου είναι δυνατόν. Όπου δεν είναι δυνατόν, τα κράτη μέλη πρέπει να προσπαθούν να εξεύρουν αντισταθμιστικές περιοχές στη δική τους επικράτεια ή να αναζητήσουν τέτοιες περιοχές σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη.

(6)  Οι επιστήμονες επισημαίνουν ομόφωνα ότι η συχνότητα ακραίων κατακρημνισμάτων έχει αυξηθεί κατά τα τελευταία χρόνια.

(7)  Κατά τη διαχείριση των κινδύνων πρόκλησης ζημιών και για τον μετριασμό των επιπτώσεων από τις πλημμύρες θα πρέπει να τηρείται η αρχή της αλληλεγγύης. Συνεπώς, η διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας μίας λεκάνης απορροής ποταμού που διέρχεται μεταξύ δύο τουλάχιστον γειτονικών χωρών θα πρέπει να πραγματοποιείται εις τρόπον ώστε ουδεμία περιοχή να αντιμετωπίζει κίνδυνο πλημμύρας λόγω μη βιώσιμης διαχείρισης του ποταμού σε άλλη περιοχή.

(8)  Το Συμβούλιο (Περιβάλλον) αναγνώρισε στα συμπεράσματά του της 14ης Οκτωβρίου 2004, ότι "οι ανθρώπινες δραστηριότητες συμβάλλουν στην αύξηση της πιθανότητας και των αρνητικών επιπτώσεων (ακραίων) πλημμυρών και ότι η αλλαγή του κλίματος θα οδηγήσει επίσης σε αύξηση πλημμυρών". Σύμφωνα με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης που ορίζεται στο άρθρο 37 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος πρέπει να συμπεριληφθεί στις πολιτικές της Ένωσης. Συνεπώς η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα προκειμένου να βελτιώσουν την πρόληψη των πλημμυρών, την προστασία από τους κινδύνους των πλημμυρών και τον περιορισμό των ζημιών.

(9)  Επί του παρόντος, δεν υφίσταται νομικό μέσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προστασία από τους κινδύνους πλημμυρών. Η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων(4) επιβάλλει την ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης για κάθε λεκάνη απορροής ποταμού με στόχο την επίτευξη καλής οικολογικής και χημικής κατάστασης και θα συμβάλλει στον μετριασμό των επιπτώσεων των πλημμυρών. Ωστόσο η μείωση του κινδύνου πλημμύρας δεν είναι ένας από τους κύριους στόχους της εν λόγω οδηγίας. Ο κίνδυνος αυτός που θα εμφανίζεται συχνότερα στο μέλλον λόγω της αλλαγής του κλίματος δεν λαμβάνεται δεόντως υπόψη.

(10)  Η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο "Διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών-Πλημμύρες: πρόληψη, προστασία και μετριασμός των επιπτώσεών τους", που περιγράφει την ανάλυση και την προσέγγιση της Επιτροπής όσον αφορά τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας σε επίπεδο Κοινότητας, αναφέρει ότι η ανάληψη προμελετημένης και συντονισμένης δράσης σε επίπεδο Κοινότητας θα μπορούσε να προσφέρει αξιοσημείωτη προστιθέμενη αξία και να βελτιώσει το συνολικό επίπεδο της προστασίας από τις πλημμύρες.

(11)  Η απόφαση 2001/792/EΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2001 περί κοινοτικού μηχανισμού για τη διευκόλυνση της ενισχυμένης συνεργασίας στις επεμβάσεις βοήθειας της πολιτικής προστασίας(5), αφορά την υποστήριξη και την ενίσχυση των κρατών μελών σε περίπτωση εκτάκτων καταστάσεων μείζονος κλίμακας συμπεριλαμβανόμενων των πλημμυρών. Η πολιτική προστασία μπορεί να προσφέρει ενδεδειγμένες απαντήσεις στους θιγόμενους πληθυσμούς και να βελτιώσει την ετοιμότητα και την ανθεκτικότητα· ωστόσο, δεν αντιμετωπίζει τα βασικά αίτια των πλημμυρών.

(12)  Δυνάμει του κανονισμού (EΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 2002 για την ίδρυση του ταμείου αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης(6) είναι δυνατή η ταχεία παροχή χρηματοοικονομικής αρωγής σε περίπτωση μείζονος καταστροφής ώστε να εξασφαλιστεί βοήθεια στα οικοσυστήματα, σε ανθρώπους, περιφέρειες και χώρες που έχουν πληγεί για να επιστρέψουν σε κατά το δυνατόν ομαλές συνθήκες διαβίωσης, εντούτοις η προσέγγιση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί αποκλειστικά και μόνο εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις αντιμετώπισης κατεπειγόντων περιστατικών και όχι για τα στάδια τα οποία προηγούνται αναλόγων εκτάκτων καταστάσεων.

(13)  Οι περισσότερες ποτάμιες λεκάνες στην Ευρώπη μοιράζονται μεταξύ των κρατών μελών. Για την αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση των πλημμυρών απαιτείται εκτός του συντονισμού σε κοινοτικό επίπεδο, διακρατική συνεργασία.

(14)  Οι απαιτήσεις βιώσιμης διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας πρέπει να ενσωματωθούν στον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των άλλων συναφών πολιτικών των κρατών μελών και της Κοινότητας, περιλαμβανομένης της πολιτικής μεταφοράς των υδάτων, της γεωργικής πολιτικής, της πολιτικής συνοχής, της ενεργειακής πολιτικής και της πολιτικής ερευνών.

(15)  Διάφοροι τύποι πλημμυρών σημειώνονται στην Κοινότητα, όπως οι πλημμύρες ποταμών, οι στιγμιαίες πλημμύρες, οι πλημμύρες στα αστικά κέντρα, οι πλημμύρες που οφείλονται στο αποχετευτικό σύστημα, οι παράκτιες πλημμύρες και πλημμύρες που προκαλούνται από ισχυρές βροχοπτώσεις. Οι ζημίες που προκαλούνται από τις πλημμύρες μπορούν επίσης να ποικίλλουν στις διάφορες χώρες και περιφέρειες της Κοινότητας. Ως εκ τούτου, οι στόχοι που αποσκοπούν στη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας θα πρέπει να βασίζονται στις τοπικές και περιφερειακές περιστάσεις.

(16)  Οι κίνδυνοι πλημμύρας σε ορισμένες περιοχές εντός της Κοινότητας δύνανται να θεωρηθούν ασήμαντοι όπως συμβαίνει λόγου χάριν σε περιοχές ακατοίκητες ή με μικρή δημογραφική πυκνότητα ή σε περιοχές με περιορισμένα περιουσιακά στοιχεία ή μικρή οικολογική αξία. Τέτοιες περιοχές ενδέχεται, εντούτοις, να είναι σημαντικές στον μετριασμό των πλημμυρών. Η προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας σε κάθε λεκάνη και υπολεκάνη απορροής ποταμών καθώς επίσης στις αντίστοιχες παράκτιες ζώνες πρέπει να πραγματοποιείται σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού ώστε να προσδιορίζεται ο κίνδυνος πλημμύρας σε κάθε περίπτωση, οι δυνατότητες μετριασμού της πλημμύρας και να αποφασίζεται κατά πόσον επιβάλλεται να αναληφθεί περαιτέρω δράση.

(17)  Για να εξασφαλιστεί αξιόπιστο μέσο πληροφόρησης καθώς και πολύτιμη βάση για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων κα τη λήψη περαιτέρω τεχνικών, οικονομικών και πολιτικών αποφάσεων είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η καθιέρωση χαρτών για τις πλημμύρες καθώς και χαρτών στους οποίους να αναφέρονται ενδεικτικές ζημίες από πλημμύρες και να περιγράφονται οι περιοχές που χαρακτηρίζονται από διαφορετικά επίπεδα κινδύνου πλημμύρας, καθώς και από τον κίνδυνο περιβαλλοντικής ρύπανσης ως συνέπεια πλημμυρών.

(18)  Ενόψει των υφισταμένων δυνατοτήτων των κρατών μελών θα πρέπει σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας να διασφαλίζεται υψηλός βαθμός ευελιξίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ιδίως όσον αφορά την οργάνωση και ευθύνη των αρχών, τα σχέδια διαχείρισης των πλημμυρών και χάρτες κινδύνου, το επίπεδο προστασίας καθώς και τα μέτρα και χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη των τεθέντων στόχων.

(19)  Για να μειωθούν και να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των πλημμυρών στην εκάστοτε περιοχή είναι σκόπιμο να καταρτιστούν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Τα αίτια και οι συνέπειες των πλημμυρών ποικίλλουν ανάλογα με τις χώρες και τις περιφέρειες της Κοινότητας. Κατά συνέπεια τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες γεωγραφικές γεωλογικές, υδρολογικές, τοπογραφικές και άλλες σχετικές περιστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πυκνότητας του πληθυσμού καθώς και των οικονομικών δραστηριοτήτων στην πληγείσα λεκάνη απορροής του ποταμού, μέρος αυτής ή τμήμα της ακτής, και να παρέχουν λύσεις αφού ληφθούν υπόψη οι ανάγκες και οι προτεραιότητες της λεκάνης απορροής, τμήματος αυτής ή της ακτής, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίζεται ο συντονισμός με τις περιοχές της λεκάνης απορροής κάθε ποταμού. Τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας πρέπει να λαμβάνουν επίσης υπόψη βιομηχανικές και γεωργικές εγκαταστάσεις, καθώς και άλλες πιθανές πηγές ρύπανσης της εμπλεκόμενης περιοχής, προκειμένου να προληφθεί τέτοιου είδους ρύπανση.

(20)  Ο κύκλος της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας που περιλαμβάνει τα στάδια της πρόληψης, της προστασίας, της ετοιμότητας, της αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων και της αποκατάστασης και της επανεξέτασης θα πρέπει να βασίζεται στα στοιχεία των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας και να εστιάζεται στις πτυχές της πρόληψης, της προστασίας και της ετοιμότητας.

(21)  Για να αποφευχθεί ο περιττός διπλασιασμός των εργασιών τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τους ήδη υφιστάμενους χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.

(22)  Το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής αναπτύσσει ένα Ευρωπαϊκό Σύστημα Προειδοποίησης για τις Πλημμύρες (EFAS) το οποίο είναι σε θέση να εκτελεί προσομοιώσεις πλημμυρών μεσαίου μεγέθους σε ολόκληρη την Ευρώπη με χρόνο εκτέλεσης μεταξύ 3 και 10 ημερών. Τα δεδομένα του EFAS ενδέχεται να συμβάλουν στην αύξηση της ετοιμότητας σε μελλοντική περίπτωση πλημμύρας. Ως εκ τούτου, το EFAS πρέπει να συνεχιστεί μόλις ολοκληρωθεί το δοκιμαστικό στάδιο. Προβλέπεται να καταστεί λειτουργικό το 2010.

(23)  Η διαχείριση των πλημμυρών λεκανών απορροής ποταμού πρέπει να αποσκοπεί στη δημιουργία κοινής ευθύνης και αλληλεγγύης εντός της λεκάνης. Για αυτόν τον σκοπό, τα κράτη μέλη πρέπει να προσπαθήσουν να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση και την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων και σε περιοχές που δεν είναι επιρρεπείς ή είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πλημμύρες, οι οποίες όμως μπορούν να συμβάλουν μέσω της χρήσης γης και των πρακτικών τους σε ανάντι ή κατάντι πλημμύρες.

(24)  Όσον αφορά τη βραχυπρόθεσμη πρόγνωση, τα κράτη μέλη πρέπει να βασίζουν τα σχέδιά τους στη βέλτιστη διαθέσιμη πρακτική και εξέλιξη τεχνολογιών όπως η διαμόρφωση μοντέλων LAM (πρόγνωση δύο έως τεσσάρων ωρών).

(25)  Η ανάπτυξη σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας βάσει της παρούσας οδηγίας αποτελούν στοιχεία της ολοκληρωμένης διαχείρισης της λεκάνης απορροής του εκάστοτε ποταμού· οι δύο διαδικασίες θα πρέπει, επομένως, να αλληλοαξιοποιούνται ώστε καθίσταται δυνατή η εκμετάλλευση των διαθέσιμων συνεργιών. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική και εύλογη χρήση των πόρων, επιβάλλεται η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας να συντονίζεται στενά με την οδηγία 2000/60/EΚ.

(26)  Όταν τα υδάτινα ρεύματα χρησιμοποιούνται για ανταγωνιστικές μορφές αειφόρων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (π.χ. διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας, οικολογία, εσωτερική ναυσιπλοΐα ή υδροηλεκτρική ενέργεια) με επιπτώσεις στα εν λόγω υδατικά συστήματα, η οδηγία 2000/60/ΕΚ πλαίσιο επιβάλλει σαφή και διαφανή διαδικασία για την αντιμετώπιση ανάλογων χρήσεων και επιπτώσεων. Σε περίπτωση αντικρουόμενων δικαιωμάτων πρέπει να δίνεται πάντα προτεραιότητα στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης υγείας έναντι της προστασίας του περιβάλλοντος.

(27)  Τα μέτρα που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή(7).

(28)  Δεδομένου ότι οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης είναι αδύνατο να επιτευχθούν επαρκώς μόνο από τα κράτη μέλη και δεδομένου ότι κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των επιπτώσεων της δράσης είναι σκοπιμότερο να επιτευχθούν σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει ό,τι είναι αυστηρώς απαραίτητο για να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι. Τα κράτη μέλη μπορούν κατά συνέπεια στην πρώτη φάση επεξεργασίας έως το 2018, να καταφύγουν στα υφιστάμενα σχέδιά τους, όταν έχουν πληρωθεί τα εις το άρθρο 4 αναφερόμενα ελάχιστα κριτήρια.

(29)  Οι διατάξεις του πρωτοκόλλου αριθ. 30 στη Συνθήκη όσον αφορά την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας ελήφθησαν πλήρως υπόψη κατά την κατάρτιση αυτής της οδηγίας.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η θέσπιση πλαισίου για την αξιολόγηση και διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας με στόχο τη μείωση των δυσμενών επιπτώσεων που αντιμετωπίζει η υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και οι οικονομικές δραστηριότητες από τις πλημμύρες στην Κοινότητα. Επιπλέον, θα βοηθήσει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που προβλέπονται στην ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία.

Άρθρο 2

Άρθρο 3

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας τα κράτη μέλη αξιοποιούν τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφοι 1, 2, 3, 5 και 6 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

Εφόσον τα κράτη μέλη ορίσουν άλλη αρμόδια αρχή για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας, εφαρμόζεται το άρθρο 3, παράγραφοι 6, 8 και 9 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 4

1.  Τα κράτη μέλη πραγματοποιούν, για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού ή τμήμα διεθνούς περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού που εμπίπτει στην επικράτειά τους, προκαταρκτική αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας σύμφωνα με την παράγραφο 2. Οι υφιστάμενες αξιολογήσεις που προετοιμάζονται από τα κράτη μέλη - που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας - μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό.

2.  Η προκαταρκτική αξιολόγηση του κινδύνου πλημμύρας περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εξής:

3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν, για λεκάνες και υπολεκάνες απορροής ποταμών και παράκτιες ζώνες, για τις οποίες ενδέχεται να εικάζεται ήδη επαρκής κίνδυνος, να παραιτηθούν από την αναφερόμενη στην παράγραφο 1 προσωρινή αξιολόγηση του κινδύνου πλημμύρας, εφόσον:

Άρθρο 5

1.  Βάσει της αξιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 4 κάθε λεκάνη και υπολεκάνη απορροής, κάθε παράκτια ζώνη του ποταμού και τμήματα αυτής που καλύπτεται από περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού χαρακτηρίζονται κατά τρόπο που να εμπίπτει σε μία από τις εξής κατηγορίες:

2.  Ο χαρακτηρισμός δυνάμει της παραγράφου 1 λεκανών ή υπολεκανών απορροής διεθνών ποταμών, αντιστοίχων παρακτίων ζωνών ή τμημάτων της περιοχής εντός της λεκάνης απορροής διεθνούς ποταμού, αποτελούν αντικείμενο συντονισμού μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη μεταφορά των συναφών δεδομένων όσον αφορά τις κοινές λεκάνες απορροής ποταμών για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 6

1.  Τα κράτη μέλη ολοκληρώνουν την προκαταρκτική αξιολόγηση του κινδύνου πλημμύρας το αργότερο ...(8).

2.  Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν και ενημερώνουν, εφόσον είναι απαραίτητο, την αξιολόγηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 το αργότερο το 2018 και εν συνεχεία ανά εξαετία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Χάρτες κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 7

1.  Τα κράτη μέλη εκπονούν σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού χάρτες πλημμυρών και χάρτες ενδεικτικών ζημιών από πλημμύρες, που εφεξής αναφέρονται ως "χάρτες κινδύνων πλημμύρας", για τις λεκάνες και υπολεκάνες απορροής των ποταμών καθώς και τα παράκτια τμήματα που αναφέρονται στο στοιχείο (β) της παραγράφου 1 του άρθρου 5. Οι υφιστάμενοι χάρτες που εκπονήθηκαν από τα κράτη μέλη, οι οποίοι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τους χάρτες κινδύνων πλημμύρας προκειμένου να καταργήσουν σταδιακά τις άμεσες ή έμμεσες επιχορηγήσεις που έχουν ως επίπτωση την αύξηση των κινδύνων πλημμύρας.

2.  Οι χάρτες πλημμυρών θα καλύψουν τις γεωγραφικές περιοχές που θα μπορούσαν να πλημμυρήσουν σύμφωνα με τα εξής σενάρια:

3.  Οι χάρτες ενδεικτικών ζημιών λόγω πλημμυρών θα πρέπει να περιγράφουν τις πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις που θα προκληθούν από τις πλημμύρες υπό τις συνθήκες των σεναρίων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και να εκφράζουν τις ζημίες αυτές ως εξής:

Οι χάρτες κινδύνων πλημμύρας μπορούν να περιλαμβάνουν και ζώνες περιοχών ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των χρήσεών τους και με την τρωτότητά τους σε κάθε πιθανή ζημία.

4.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τα ειδικά σημεία στα οποία ο κίνδυνος πλημμύρας είναι μεγαλύτερος. Η εν λόγω πληροφορία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό της χρήσης γης.

5.  Βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των περιοχών τους, τα κράτη μέλη δύνανται, εφόσον το θεωρούν ενδεδειγμένο, να περιλαμβάνουν ειδικές διατάξεις στους χάρτες κινδύνων τους.

Άρθρο 8

1.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ολοκλήρωση των χαρτών κινδύνων πλημμύρας το αργότερο έως τις 22 Δεκεμβρίου 2013.

2.  Οι χάρτες αυτοί επανεξετάζονται και εφόσον είναι απαραίτητο ενημερώνονται το αργότερο έως τις 22 Δεκεμβρίου 2019 και εν συνεχεία ανά έξι έτη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας

Άρθρο 9

1.  Τα κράτη μέλη εγκρίνουν και εφαρμόζουν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας σε επίπεδο περιοχής λεκάνης απορροής του ποταμού για τις λεκάνες και υπολεκάνες απορροής του ποταμού καθώς και τα παράκτια τμήματα που αναφέρονται στο άρθρο 5, παράγραφος 1 στοιχείο (β) σύμφωνα με τις παραγράφους 4 και 5 του παρόντος άρθρου, με τις οδηγίες 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών(11) και 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας(12), καθώς και με τους στόχους που προβλέπονται στα άρθρα 1 και 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

2.  Για την εκπόνηση αυτών των σχεδίων, τα κράτη μέλη περιγράφουν διαδικασίες πλημμυρών και την ευαισθησία τους έναντι αλλαγών, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των κατακλυζομένων ζωνών ως φυσικών περιοχών προστασίας από πλημμύρες/λωρίδες αναχωμάτων και της υφισταμένης καθώς και της μελλοντικής παροχέτευσης της πλημμύρας. Επιπλέον, περιγράφουν σχέδια ανάπτυξης, τα οποία οδηγούν σε μεταβολές της χρήσης των εκτάσεων, της κατανομής του πληθυσμού ή των οικονομικών δραστηριοτήτων και κατ' αυτόν τον τρόπον θα επηρέαζαν την αύξηση του κινδύνου πλημμύρας στην ίδια την περιοχή ή σε περιφέρειες που βρίσκονται στα ανάντι ή κατάντι του ποταμού.

3.  Όταν υφίστανται ήδη χάρτες ή σχέδια για περιοχές λεκάνης απορροής ποταμού ή τμημάτων αυτών, που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους υφιστάμενους χάρτες ή τα σχέδια για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας. Μια επανεξέταση και επικαιροποίηση, όπως ορίζει το άρθρο 11, παράγραφος 2, εξακολουθεί να ισχύει.

4.  Τα κράτη μέλη, σε στενή συνεργασία με τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, καθιερώνουν κατάλληλα επίπεδα προστασίας που προσιδιάζουν σε έκαστη λεκάνη απορροής, ή υπολεκάνη ποταμού ή παράκτιο τμήμα, εστιάζοντας σε μείωση των πιθανών συνεπειών τους για την υγεία του ανθρώπου, το περιβάλλον και την οικονομική δραστηριότητα και λαμβάνοντας υπόψη τα αντίστοιχα θέματα διαχείρισης του ύδατος, το έδαφος, το χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση της γης, την τρωτότητα της εκάστοτε περιοχής σε κάθε πιθανή ζημία και τη διαφύλαξη της φύσης, αλλά και το κόστος και τα οφέλη. Στην περίπτωση κοινών λεκανών απορροής ποταμού, υπολεκανών ή παράκτιων τμημάτων, τα κράτη μέλη συνεργάζονται κατά την εφαρμογή των προαναφερομένων υποχρεώσεων. Οι ανθρώπινες χρήσεις των πλημμυρικών περιοχών πρέπει να προσαρμόζονται στους καθορισμένους κινδύνους πλημμύρας.

5.  Τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας περιλαμβάνουν μέτρα τα οποία:

Το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας αντιμετωπίζει όλα τα στάδια του κύκλου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας εστιαζόμενο στην πρόληψη, την προστασία, την ετοιμότητα και λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της λεκάνης ή υπολεκάνης απορροής του εκάστοτε ποταμού. Το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση μέτρων διάσωσης και αποκατάστασης.

Το σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας περιλαμβάνει μέτρα πρόληψης τυχαίας ρύπανσης από τεχνικές εγκαταστάσεις όπως αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 96/61/ΕΚ και καλύπτεται από την οδηγία 96/82/ΕΚ ως συνέπεια της πλημμύρας.

6.  Τα μέτρα διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, ειδικά αυτά που βασίζονται στις κτιριακές υποδομές, πρέπει να υπόκεινται σε εύλογη και διαφανή οικονομική και περιβαλλοντική αξιολόγηση προκειμένου να διασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της κάλυψης του κόστους, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους σε πόρους.

7.  Υπό το πρίσμα της αρχής της αλληλεγγύης, πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο λήψης μέτρων στις ανάντι και κατάντι περιοχές, όπου αυτό είναι δυνατόν, ως τμήμα των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Τα μέτρα διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, ή οιαδήποτε άλλα μέτρα που λαμβάνει ένα κράτος μέλος δεν επιτρέπεται να αυξάνουν τους κινδύνους πλημμύρας στις γειτονικές χώρες.

8.  Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος προτίθεται να αλλάξει σημαντικά τα μέτρα εφαρμογής ή το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης στο άρθρο 11 παράγραφος 2 περιόδου επανεξέτασης, τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν την ενδεδειγμένη δράση προκειμένου να διασφαλιστεί ο συντονισμός με άλλα κράτη μέλη εντός μιας περιοχής διεθνούς λεκάνης απορροής ποταμού, καθώς και η ενημέρωση και η συμμετοχή του κοινού.

Άρθρο 10

1.  To πρώτο σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας θα περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο μέρος Α του παραρτήματος. Η επανεξέταση που θα ακολουθήσει, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2, θα περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο μέρος Β του παραρτήματος.

2.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή ενδιάμεση έκθεση για τις προόδους που σημειώνονται κατά την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων εντός τριών ετών από την δημοσίευση ή την ενημέρωση κάθε σχεδίου διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας.

Άρθρο 11

1.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας ολοκληρώνονται και δημοσιεύονται έως τις 22 Δεκεμβρίου 2015 το αργότερο και εφαρμόζονται από τις 23 Δεκεμβρίου 2015.

2.  Τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας επανεξετάζονται και ενημερώνονται το 2021 το αργότερο και εν συνεχεία ανά εξαετία.

Άρθρο 12

1.  Για τις λεκάνες απορροής των ποταμών που ανήκουν εξολοκλήρου στην επικράτειά τους, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την εκπόνηση αποκλειστικά και μόνο ενός σχεδίου διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

2.  Στην περίπτωση περιοχών διεθνών λεκανών απορροής ποταμού που ανήκουν στην Κοινότητα, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τον απαραίτητο συντονισμό, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη δικτύων πληροφόρησης μεταξύ των αρμοδίων αρχών, με στόχο να καταρτισθεί αποκλειστικά και μόνο ένα διεθνές σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας. Οι προσχωρούσες και οι υποψήφιες χώρες ενθαρρύνονται ένθερμα να συνεργάζονται ενεργά στις εν λόγω συντονιστικές δράσεις.

Εάν δεν εκπονηθεί ανάλογο σχέδιο, τα κράτη μέλη διαμορφώνουν σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας τα οποία να καλύπτουν τουλάχιστον τα μέρη της διεθνούς λεκάνης απορροής ποταμού που ανήκουν στην επικράτειά τους. Κατά την εκπόνηση των εν λόγω σχεδίων, διαβουλεύονται με τα κράτη μέλη που βρίσκονται στη διεθνή λεκάνη απορροής ποταμού, εκθέτουν τις απόψεις των εν λόγω κρατών μελών και λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις των σχεδίων τους στα γειτονικά κράτη μέλη.

3.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι απαιτήσεις αυτής της οδηγίας να συντονίζονται για τη συνολική περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού. Στην περίπτωση διεθνούς λεκάνης απορροής διεθνούς ποταμού τα κράτη μέλη μεριμνούν από κοινού γι' αυτόν τον συντονισμό και μπορούν να αξιοποιούν γι' αυτό το σκοπό υφιστάμενες δομές, οι οποίες ανάγονται σε διεθνείς συμφωνίες.

4.  Εάν η διεθνής λεκάνη απορροής ποταμού υπερβαίνει τα όρια της Κοινότητας, και εφόσον δεν εκπονείται ένα και μόνο διεθνές σχέδιο διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας στο οποίο να συμπεριλαμβάνεται κάθε εμπλεκόμενη τρίτη χώρα, τα κράτη μέλη ή το εμπλεκόμενο κράτος μέλος θα καταβάλλει προσπάθεια για έναν ενδεδειγμένο συντονισμό με τις αντίστοιχες τρίτες χώρες, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας οδηγίας στο σύνολο της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού.

5.  Όσον αφορά τυχόν προβλήματα, τα οποία έχουν επιπτώσεις στη διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών σε ένα κράτος μέλος και τα οποία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν σε επίπεδο κρατών μελών, γίνεται παραπομπή στο άρθρο 12 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Συντονισμός με την οδηγία 2000/60/EΚ, πληροφόρηση και συμμετοχή του κοινού

Άρθρο 13

1.  Η εκπόνηση των πρώτων χαρτών για τους κινδύνους πλημμύρας και οι εν συνεχεία επανεξετάσεις τους που προβλέπονται στο άρθρο 8 της παρούσας οδηγίας εκτελούνται σε στενό συντονισμό και εντάσσονται στις επανεξετάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

2.  Η εκπόνηση των πρώτων σχεδίων διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας και οι εν συνεχεία επανεξετάσεις τους σύμφωνα με το άρθρο 10 εκτελούνται σε στενό συντονισμό με, και εντάσσονται στις επανεξετάσεις των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών που προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 7 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

3.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών δυνάμει του άρθρου 14 της παρούσας οδηγίας να συντονίζεται με την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών δυνάμει του άρθρου 14 της οδηγίας 2000/60/EΚ.

Άρθρο 14

1.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν σύμφωνα με την οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 2003 σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στις περιβαλλοντικές πληροφορίες(13) καθώς και τη Σύμβαση του Aarhus σχετικά για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, ώστε να διατίθενται στο κοινό οι προκαταρκτικές αξιολογήσεις κινδύνων πλημμύρας, οι χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

2.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών στην εκπόνηση, επανεξέταση και ενημέρωση των σχεδίων διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας που αναφέρονται στο κεφάλαιο IV.

3.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν και ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή του κοινού για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου ετοιμότητας στο πλαίσιο των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι επιζήμιες επιπτώσεις των πλημμυρών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

Μέτρα εφαρμογής και τροποποιήσεις

Άρθρο 15

1.  Η Επιτροπή δύναται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2 να εγκρίνει τεχνικά δελτία για τη διαβίβαση και την επεξεργασία των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών και χαρτογραφικών στοιχείων.

2.  Η Επιτροπή δύναται, λαμβάνοντας υπόψη της προβλεπόμενες προθεσμίες επανεξέτασης και ενημέρωσης και σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2, να προσαρμόζει στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο το άρθρο 4 παράγραφος 2, το άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 και το παράρτημα.

3.  Τα κράτη μέλη παρέχουν τακτικά στους κατοίκους των περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφος 2, πληροφορίες και κατάρτιση, ώστε να είναι σε θέση να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξης πριν από τις πλημμύρες και να αναλάβουν δράση μετά από αυτές.

Άρθρο 16

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή που συγκροτείται δυνάμει του άρθρου 21 της οδηγίας 2000/60/EΚ (εφεξής "η επιτροπή").

2.  Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύουν τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/EΚ, έχοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 8.

Η προθεσμία που ορίζει το άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/EΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.  Η επιτροπή εγκρίνει τον εσωτερικό κανονισμό της.

Άρθρο 17

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην προβούν στην προκαταρκτική αξιολόγηση κινδύνου πλημμύρας σύμφωνα με το άρθρο 4 για τις λεκάνες απορροής ποταμών και τα παράκτια τμήματα για τα οποία διαπιστώθηκε μέχρι την…(14) ότι υπάρχει σημαντικός ενδεχόμενος κίνδυνος πλημμύρας ή θεωρείται εύλογο να πιθανολογείται πλημμύρα, έτσι ώστε να πρέπει να χαρακτηριστούν περιοχές του άρθρου 5 παράγραφος 1 στοιχείο β).

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν μέχρι την…* τους υπάρχοντες χάρτες κινδύνου πλημμύρας εφόσον οι τελευταίοι εκπληρώνουν τον σκοπό των χαρτών του άρθρου 7.

3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην εκπονήσουν σχέδια διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας σύμφωνα με το άρθρο 9, εάν τα σχέδια που θα υπάρχουν την…* είναι κατάλληλα για την εκπλήρωση των στόχων σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 9.

4.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τις αποφάσεις τους βάσει των παραγράφων 1, 2 και 3 για τις προθεσμίες που προβλέπονται στα άρθρα 6 παράγραφος 1, 8 παράγραφος 1 και 11 παράγραφος 1.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

Εκθέσεις και τελικές διατάξεις

Άρθρο 18

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν προκαταρκτική αξιολόγηση κινδύνων πλημμύρας, τους χάρτες κινδύνων πλημμύρας και τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, συμπεριλαμβανομένων και των διασυνοριακών κινδύνων πλημμύρας στην Επιτροπή, εντός 3 μηνών από την ολοκλήρωσή τους.

Άρθρο 19

Η Επιτροπή υποβάλλει έως τις 22 Δεκεμβρίου 2018 το αργότερο και εν συνεχεία κάθε έξι χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος.

Άρθρο 20

1.  Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο εντός …(15). Κοινοποιούν πάραυτα στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και συγκριτικό πίνακα αντιστοίχισης των εν λόγω διατάξεων προς τις διατάξεις της οδηγίας.

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν τις εν λόγω διατάξεις μεριμνούν ώστε κατά την επίσημη δημοσίευση τους να περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή να συνοδεύονται από ανάλογη αναφορά. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν τη μορφή της εν λόγω παραπομπής.

2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις κύριες διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που εγκρίνουν στον τομέα που καλύπτει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 21

Η παρούσα οδηγία τίθεται σε ισχύ την εικοστή ημέρα μετά από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 22

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Έγινε στις

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Σχέδια διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας

A.  Στοιχεία των πρώτων σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας:

B.  Στοιχεία της εν συνεχεία ενημέρωσης των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας:

(1) ΕΕ C (2) ΕΕ C (3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Ιουνίου 2006. (4) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση αριθ. 2455/2001/ΕΚ (ΕΕ L 331 της 15.12.2001, σ. 1). (5) ΕΕ L 297 της 15.11.2001, σ. 7. (6) ΕΕ L 311 της 14.11.2002, σ. 3. (7) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23. (8) * Τρία χρόνια από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας. (9) ΕΕ L 257 της 10.10.1996, σ. 26. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 33 της 4.2.2006, σ. 1). (10) ΕΕ L 10 της 14.1.1997, σ. 13. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 345 της 31.12.2003, σ. 97). (11) ΕΕ L 103 της 25.4.1979, σ. 1. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 36). (12) ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1). (13) ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26. (14) * Ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας. (15) * Δύο ετών μετά από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.