Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, και ιδίως το ψήφισμα της 1ης Ιουνίου 2006, σχετικά με την ανθρωπιστική κρίση στα παλαιστινιακά εδάφη και τον ρόλο της ΕΕ(1),

–   έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 1701(2006), 1559(2004), 520(1982), 426(1978), 338(1973) και 242(1967),

–   έχοντας υπόψη τη δήλωση στην οποία προέβη η Διάσκεψη των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 20 Ιουλίου 2006,

–   έχοντας υπόψη τη δήλωση του Συμπροέδρου της Διεθνούς Διάσκεψης της Ρώμης για το Λίβανο στις 26 Ιουλίου 2006,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του εκτάκτου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων της 25ης Αυγούστου 2006,

–   έχοντας υπόψη τη δήλωση του Προεδρείου της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που εγκρίθηκε στις 24 Αυγούστου 2006,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της διάσκεψης της Στοκχόλμης για την ταχεία ανόρθωση του Λιβάνου, που πραγματοποιήθηκε στις 31 Αυγούστου 2006,

–   έχοντας υπόψη τις συμβάσεις της Γενεύης για το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο,

–   έχοντας υπόψη την παρέμβαση του ειδικού εισηγητή για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, κατά τη διάρκεια της έκτακτης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στις 5 Ιουλίου 2006, στη Γενεύη,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 15, 16 και 19 της Συνθήκης ΕΕ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 4, του Κανονισμού του,

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύγκρουση στον Λίβανο κατέληξε σε ανθρωπιστική καταστροφή, η οποία προξένησε τον θάνατο και τον τραυματισμό εκατοντάδων ατόμων σε αμφότερες τις πλευρές, εκτεταμένες καταστροφές μη στρατιωτικών υποδομών και την εσωτερική μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων, η οποία δεν σταμάτησε και μετά την κατάπαυση του πυρός,

Β.   βαθιά συγκλονισμένο από την έκρηξη των εχθροπραξιών στο νότιο Λίβανο, τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ, την υπερβολή στη χρήση βίας εκ μέρους του ισραηλινού στρατού, οι οποίες συνιστούσαν σοβαρή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Γ.   επισημαίνοντας την έκκληση εκ μέρους του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να εξετασθεί εάν σημειώθηκαν παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου κατά τη διάρκεια της διένεξης,

Δ.   εκτιμώντας τη σοβαρότητα των ισραηλινών βομβαρδισμών και των επιθέσεων της Χεζμπολάχ και παλαιστινιακών πολιτοφυλακών με πυραύλους κατά του άμαχου πληθυσμού,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ζητεί από την κυβέρνηση του Λιβάνου να επεκτείνει την κυριαρχία της σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας με την ανάπτυξη των δικών της νομίμων ενόπλων δυνάμεων, και αποφασίζει αύξηση των δυνάμεων της μεταβατικής ένοπλης δύναμης των ΗΕ στο Λίβανο (UNIFIL) και διεύρυνση της εντολής της,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ζητεί από την κυβέρνηση του Ισραήλ να αποσύρει όλες τις δυνάμεις της από το Νότιο Λίβανο μόλις αρχίσει η ανάπτυξη της UNIFIL και να τερματίσει τον αποκλεισμό των αεροδρομίων και των λιμένων του Λιβάνου,

Ζ.   τονίζοντας το ρόλο τον οποίο μπορεί να διαδραματίσει ο Λίβανος, πλήρως δημοκρατικός και κυρίαρχος, για την εφαρμογή λύσης στην κρίση της Μέσης Ανατολής και για την ανάπτυξη ισχυρής ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης,

Η.   τονίζοντας ότι η ανθρωπιστική κρίση στα κατεχόμενα εδάφη επιδεινώνεται παρά την ύπαρξη του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού τον οποίος δημιούργησε η διεθνής κοινότητα για να συνεχίσει την αρωγή προς τον παλαιστινιακό λαό,

Θ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε πολιτικό και διπλωματικό αδιέξοδο, παρόλο που η δίκαιη και διαρκής λύση στην ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη είναι αναγκαία για την εμπέδωση της ειρήνης και της ασφάλειας σε ολόκληρη την περιοχή,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση φέρει ειδική ευθύνη για την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή, που βρίσκεται στη γειτονιά της Ευρώπης, και ότι, συνεπώς, πρέπει να βελτιωθούν τα μέσα και οι μέθοδοι συντονισμού της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, ακόμη και με τη θέσπιση κοινής θέσης στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ και βάσει των άρθρων 15 και 16 της Συνθήκης της ΕΕ,

1.   εκφράζει τη σοβαρή του ανησυχία σχετικά με την επέκταση και ένταση της στρατιωτικής σύγκρουσης στο Νότιο Λίβανο και εκφράζει βαθύτατη λύπη για τις απώλειες μεταξύ αμάχων στο Λίβανο και το Ισραήλ, στρατιωτών και παρατηρητών του ΟΗΕ, καθώς και για τη μαζική καταστροφή υποδομών· επανεπιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στη διένεξη στη Μέση Ανατολή·

2.   υπογραμμίζει, συναφώς, ότι η κατάπαυση του πυρός δεν μπορεί να είναι διαρκής χωρίς την πολιτική βούληση των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων μερών να καταπολεμήσουν τις ρίζες και τα αίτια της πρόσφατης κρίσης·

3.   επαναλαμβάνει την έκκληση για την άμεση απελευθέρωση των απαχθέντων ισραηλινών στρατιωτών και των μελών της Παλαιστινιακής Κυβέρνησης, καθώς και των μελών του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου που κρατούνται φυλακισμένα από το Ισραήλ·

4.   χαιρετίζει την ομόθυμη έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του ψηφίσματος 1701, το οποίο καθορίζει τους όρους για τον τερματισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων και ενισχύει την UNIFIL, παρέχοντάς της ισχυρή εντολή με σκοπό να αυξήσει την ικανότητα πρόληψης οιασδήποτε παραβίασης της κατάπαυσης του πυρός, να βοηθήσει την κυβέρνηση του Λιβάνου να ασκήσει πλήρη κυριαρχία και αποτελεσματικό έλεγχο στο έδαφος της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, να στηρίξει την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και να συμβάλει στην προστασία του άμαχου πληθυσμού και της ίδιας της UNIFIL·

5.   χαιρετίζει την απόφαση της κυβέρνησης του Λιβάνου να αναπτύξει τις δυνάμεις της στον Νότιο Λίβανο και τη συμφωνία του ισραηλινού στρατού να αποσυρθεί πίσω από τη Γαλάζια Γραμμή, όπως προβλέπει το ψήφισμα 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών· χαιρετίζει την ευρεία υποστήριξη της Κυβέρνησης του Λιβάνου για την ενίσχυση του ρόλου της UNIFIL·

6.   πιστεύει ότι η εντολή που δόθηκε στην UNIFIL πρέπει να αποτελέσει σοβαρή δέσμευση για την παροχή επαρκούς βοήθειας στην Κυβέρνηση του Λιβάνου για τη θέσπιση ρυθμίσεων για τον αποτελεσματικό έλεγχο και την ασφάλεια, όπως ορίζουν τα ψηφίσματα 1559 και 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών·

7.   εκφράζει ικανοποίηση για την έκβαση του προαναφερθέντος εκτάκτου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων, και ιδίως για την εκ μέρους του Συμβουλίου πλήρη υποστήριξη της εφαρμογής του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και για τη δέσμευση των κρατών μελών να διαθέσουν περίπου 7 000 στρατιώτες από συνολικό αριθμό 15 000 των δυνάμεων της UNIFIL·

8.   υπογραμμίζει τον ενεργό ρόλο που ανέλαβαν η Γαλλία και η Ιταλία· υποστηρίζει πλήρως την απόφαση σύμφωνα με την οποία η Γαλλία θα εξακολουθήσει να ασκεί τη διοίκηση της UNIFIL έως το Φεβρουάριο του 2007 και κατόπιν η Ιταλία θα αναλάβει τον έλεγχο επί τόπου· τονίζει, ωστόσο, ότι πρέπει να αποφευχθεί η επικάλυψη στις δομές διοίκησης·

9.   τονίζει, ωστόσο, ότι είναι σημαντικό να καθορισθούν σαφώς και καταλλήλως η εντολή και οι κανόνες εμπλοκής, η δομή και οι αρμοδιότητες της UNIFIL, που θα πρέπει, εάν χρειασθεί, να συμφωνηθούν με νέο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τα διδάγματα που αντλήθηκαν από προηγούμενες αποστολές των Ηνωμένων Εθνών για διατήρηση της ειρήνης, κυρίως στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη·

10.   πιστεύει ότι έχει ζωτική σημασία όλες οι εισαγωγές όπλων στον Λίβανο να απευθύνονται μόνον στον επίσημο λιβανικό στρατό και καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου να διασφαλίσει, σε συνεργασία με την UNIFIL, την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών· τονίζει επίσης ότι είναι σημαντικό, όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να ευθυγραμμίσουν τις ενέργειές τους με τις απαιτήσεις του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών όσον αφορά τις προμήθειες όπλων, και τονίζει ότι αυτή η διευθέτηση θα πρέπει να οδηγήσει στον αφοπλισμό όλων των ενόπλων ομάδων, μεταξύ των οποίων και της Χεζμπολάχ, και στην πρόληψη της εισόδου όπλων στο Λίβανο·

11.   καλεί τα κράτη μέλη να τηρήσουν απαρέγκλιτα τον Κώδικα Συμπεριφοράς για τις εξαγωγές όπλων όσον αφορά όλες τις παραδόσεις όπλων στην περιοχή·

12.   ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να δεσμευθεί να συνεργασθεί με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και καλεί τα μέρη αυτά να σεβασθούν αυστηρά τις δεσμεύσεις τους όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να καταστεί δυνατή η πρόσβαση της επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας και η επιστροφή των εκτοπισθέντων ατόμων υπό τις καλύτερες συνθήκες ασφάλειας· ζητεί με έμφαση, στο πλαίσιο αυτό, την άρση του θαλάσσιου και εναέριου αποκλεισμού του Λιβάνου και, υπό το πρίσμα των σχετικών διατάξεων του ψηφίσματος 1701, υπενθυμίζει ότι αποτελεί προτεραιότητα η θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων στον τομέα των όπλων, των συναφών υλικών, της εκπαίδευσης ή της βοήθειας·

13.   επισημαίνει ότι απαιτούνται έντονες, ταχείες και αποφασιστικές προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του Λιβάνου· χαιρετίζει, συναφώς, τα συμπεράσματα της διάσκεψης της Στοκχόλμης για την ταχεία ανόρθωση του Λιβάνου, κατά την οποία οι χορηγοί χώρες αποφάσισαν να συμβάλουν ουσιωδώς στην ανοικοδόμηση της χώρας, και η Επιτροπή και τα κράτη μέλη προανήγγειλαν τη χορήγηση 120 εκατομμυρίων ευρώ για ανθρωπιστική βοήθεια·

14.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την οικοδόμηση βιώσιμης συνεργασίας με τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να στηριχθεί περαιτέρω ο εκδημοκρατισμός στον Λίβανο μετά τα γεγονότα του Μαρτίου του 2005·

15.   καλεί επειγόντως το Ιράν και τη Συρία να διαδραματίσουν εποικοδομητικό ρόλο, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή των ψηφισμάτων 1559 και 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών· καλεί ειδικότερα τη Συρία να αυξήσει τους ελέγχους από τη δική της πλευρά των λιβανοσυριακών συνόρων κατά το ψήφισμα 1701, το οποίο απαιτεί από τις γειτονικές χώρες να παρεμποδίζουν τον εφοδιασμό με όπλα των μη κρατικών οντοτήτων·

16.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ξεκινήσουν εκ νέου ειλικρινή διάλογο με τη Συρία, προκειμένου να εντάξουν τη χώρα αυτή στις ειρηνευτικές προσπάθειες για συνολική διευθέτηση της σύγκρουσης· αναμένει ότι η έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών που προβλέπει το ψήφισμα 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τον καθορισμό των διεθνών συνόρων του Λιβάνου, περιλαμβανομένων και των αγροκτημάτων στην περιοχή Σέμπαα, θα συμβάλει στην πρόοδο του ζητήματος·

17.   ζητεί να διεξαχθεί στο Λίβανο και στο Ισραήλ ολοκληρωμένη διεθνής έρευνα υψηλού επιπέδου, με τις καλές υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, με την εντολή να διερευνήσει τις καταγγελίες που αφορούν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την τραγική κατάσταση των θυμάτων και τις παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου·

18.   πιστεύει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σημαντικός χρηματοδότης, και η διεθνής κοινότητα πρέπει να μελετήσουν τρόπους για τη θέσπιση ενδεχομένων όρων λογοδοσίας·

19.   εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκαιρη δράση του Κέντρου Παρακολούθησης και Ενημέρωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με στόχο να αντιμετωπισθεί η πετρελαιοκηλίδα που ρύπανε πάνω από 50 χιλιόμετρα της λιβανικής ακτογραμμής· υπογραμμίζει την ανάγκη λήψης μέτρων για την καταπολέμηση της ρύπανσης ορισμένων περιοχών και ειδικά κατά των καταστροφικών επιπτώσεων της πετρελαιοκηλίδας στα ανοικτά των ακτών του Λιβάνου· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να παράσχουν βοήθεια και να αντιδράσουν, εντός του πλαισίου του Πρωτοκόλλου της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ρύπανσης, και βάσει του περιφερειακού κέντρου αντιμετώπισης της θαλάσσιας ρύπανσης της Μεσογείου, το οποίο λειτουργεί εντός του πλαισίου του Μεσογειακού Σχεδίου Δράσης·

20.   εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την επιδεινούμενη κατάσταση του πληθυσμού και της μη στρατιωτικής υποδομής στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη· ζητεί από όλες τις πλευρές να σπάσουν το φαύλο κύκλο των επιθέσεων και αντεπιθέσεων, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες και εκτεταμένες καταστροφές στη μη στρατιωτική υποδομή·

21.   τονίζει την ανάγκη να τοποθετηθεί εκ νέου η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή στην κορυφή της διεθνούς ημερήσιας διάταξης· καλεί την Ομάδα των Τεσσάρων (ΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσία) να επαναφέρει την εφαρμογή του οδικού χάρτη ενόψει της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο 2006· επανεπιβεβαιώνει ότι η λύση των δύο κρατών, ισραηλινού και παλαιστινιακού, τα οποία θα συνυπάρχουν με ειρήνη και ασφάλεια, αποτελεί κύρια προϋπόθεση για την ειρηνική και μακρόπνοη διευθέτηση στη Μέση Ανατολή·

22.   καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεχίσουν να εγγυώνται, από κοινού με τη διεθνή κοινότητα, την παροχή ουσιώδους ανθρωπιστικής βοήθειας στον παλαιστινιακό πληθυσμό· ζητεί την ενίσχυση του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού και τη διεύρυνση των χρονικών ορίων δράσης και των οικονομικών πόρων του· καλεί την ισραηλινή κυβέρνηση να αποκαταστήσει κατεπειγόντως τη μεταφορά των παρακρατουμένων παλαιστινιακών φόρων και τελωνειακών εσόδων· καλεί το Ισραήλ να επιτρέψει την κυκλοφορία των προσώπων, συμμορφούμενο με την Συμφωνία για την κυκλοφορία και την πρόσβαση στη Ραφάχ και σε άλλα σημεία μεθοριακής διέλευσης στη Γάζα·

23.   ανανεώνει την υποστήριξή του προς τον Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, Abu Mazen, και τις προσπάθειες που καταβάλλει για την προώθηση του εθνικού διαλόγου μεταξύ των διάφορων παλαιστινιακών κομμάτων, με σκοπό τη δημιουργία νέας παλαιστινιακής κυβέρνησης·

24.   θεωρεί ότι η παρουσία πολυεθνούς δύναμης στο Λίβανο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο που θα πρέπει να ακολουθηθεί και στη διαδικασία των συνομιλιών για τη διευθέτηση της ισραηλινοπαλαιστινιακής διένεξης·

25.   καλεί το Συμβούλιο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τη σύγκληση περιφερειακής διάσκεψης ειρήνης - στα πρότυπα της Διάσκεψης της Μαδρίτης του 1991 - προκειμένου να εξευρεθεί συνολική, διαρκής και βιώσιμη λύση στα προβλήματα της περιοχής, βάσει των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, προβλήματα στα οποία περιλαμβάνεται το δικαίωμα του Ισραήλ να ζει εντός ασφαλών και αναγνωρισμένων συνόρων, το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε βιώσιμο κράτος στα κατεχόμενα εδάφη και η πλήρης αντιμετώπιση των θεμάτων ασφάλειας και αφοπλισμού· θεωρεί ότι πρέπει να απορριφθεί η μονομερής προσέγγιση από τα εμπλεκόμενα μέρη·

26.   θεωρεί ζωτικής σημασίας, στο πλαίσιο αυτό, την εμπλοκή του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών· θεωρεί ότι το Σχέδιο της Βηρυτού του 2002, το οποίο συμφωνήθηκε από τα κράτη μέλη του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών, και η πρωτοβουλία της Γενεύης, αποτελούν σημαντικές συνεισφορές στις διαπραγματεύσεις και οφείλουν να τύχουν της δέουσας προσοχής·

27.   θεωρεί ότι η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, το μόνο κοινοβουλευτικό όργανο της Διαδικασίας της Βαρκελώνης στο οποίο συμμετέχουν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της νότιας όχθης της Μεσογείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να διευκολύνει την επανάληψη του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των μερών που εμπλέκονται στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή· στηρίζει το αίτημα του Προεδρείου της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης να συγκληθεί έκτακτη συνάντηση του Ευρωμεσογειακού Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της Διαδικασίας της Βαρκελώνης το ταχύτερο δυνατόν·

28.   πιστεύει ότι, σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση, η οικοδόμηση θεσμικών οργάνων στα οποία θα συμμετέχουν οι χώρες της Μεσογειακής Λεκάνης, όπως η Ευρωμεσογειακή Τράπεζα Ανάπτυξης, αποτελεί το μέσον ώστε να διασφαλισθούν διαρκής ειρήνη και ανθρώπινη ανάπτυξη, και καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να εργασθούν περισσότερο για τη δημιουργία τέτοιων θεσμών παρά για την αναζήτηση διμερών συμφωνιών·

29.   είναι υπέρ της εξεταστικής αποστολής των πραγμάτων αντιπροσωπείας στο Λίβανο, στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ προκειμένου να παρακολουθήσει την κατάσταση, εστιάζοντας ειδικότερα στις ανθρωπιστικές και πολιτικές συνθήκες·

30.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Παλαιστινιακής Αρχής, της Συρίας, του Ιράν, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, καθώς και στον Γενικό Γραμματέα του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0237.