Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας επιληφθεί αιτήσεως του Mario Borghezio για προάσπιση της ασυλίας του, η οποία διαβιβάστηκε με επιστολή της 23ης Μαΐου 2006 και ανακοινώθηκε στην ολομέλεια την 1η Ιουνίου 2006,

–   αφού άκουσε τον Mario Borghezio, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 9 και 10 του Πρωτοκόλλου περί Προνομίων και Ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 8ης Απριλίου 1965, και το άρθρο 4, παράγραφος 2, της Πράξης σχετικά με την εκλογή των αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με άμεση και καθολική ψηφοφορία, της 20ής Σεπτεμβρίου 1976,

–   έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 12ης Μαΐου 1964 και της 10ης Ιουλίου 1986(1),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 68 του Συντάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 6, παράγραφος 3, και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A6-0329/2006),

1.   αποφασίζει να μην υπερασπισθεί την ασυλία και τα προνόμια του Mario Borghezio.

(1) Υπόθεση 101/63, Wagner/Fohrmann και Krier, Συλλογή 1964, σ. 419, και υπόθεση 149/85 Wybot/Faure και άλλοι, Συλλογή 1986, σ. 2403.